อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 7 วันที่ 6 เม.ย.61

อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 7 วันที่ 6 เม.ย.61

“ผมขอโทษนะ ผมมีพ่อแม่ต้องเลี้ยง ต้องกินต้องใช้ เหมือนคนอื่น ผมยังไม่อยากทุบหม้อข้าวตัวเองตอนนี้”

รองเพชรพูดจบก็เดินหนี ทิ้งกัลป์ให้ยืนหงุดหงิดก่อนแขวะไล่หลังอย่างเหลืออด

“ตกลงที่รองมาเป็นตำรวจก็เพื่อหาเลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเองกับครอบครัวงั้นเหรอครับ ผมนึกว่ารองมาเป็นเพราะต้องการเป็นผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ปกป้องชาติบ้านเมืองเสียอีก”

คำพูดแดกดันของกัลป์ทำให้รองเพชรได้สติ แต่ไม่ทันแก้ตัวกัลป์ก็หุนหันจากไป องอาจตามประกบและอดไม่ได้จะเตือนสติเพื่อนรัก



“จะโทษรองเพชรก็คงไม่ถูก คดีใหญ่ขนาดนี้ จะมีตำรวจคนไหนกล้ารับผิดชอบ”

“ก็เพราะไม่มีไง คนเลวๆอย่างไอ้แสนถึงกำเริบ เสิบสานแหกกฎหมายบ้านเมืองจนไม่มีขื่อมีแปอย่างทุกวันนี้”

ooooooo

คำสั่งของแสนจะให้เพลิงในคราบอินทรีย์

เข้าหอกับตะเภาภายในเที่ยงคืนกลายเป็นเรื่องโจษจันในหมู่สมุนของแสน เพลิงมีสีหน้ากระอักกระอ่วนใจแต่พยายามกลบเกลื่อนสุดความสามารถแต่เหมือนจะไม่แนบเนียนนักเพราะเหล่าสมุนเอกของแสนคอยจับตาและค่อนแคะตลอดเวลา

“เก่งไม่กลัวแต่กลัวช้าโว้ย จะเอายังไงก็เอาซะทีสิวะ ยึกยักอยู่ได้”

“ไม่รู้ล่ะ...นายแสนบอกฤกษ์หมดแค่เที่ยงคืน ห้าทุ่มเมื่อไหร่กูเริ่มเมื่อนั้น เดี๋ยวไม่ทันฤกษ์”

“นายให้พวกกูอยู่เป็นสักขีพยานรักของพวกมึง ไม่ต้องออมแรงออมเสียงนะโว้ย...เต็มที่ไปเลย เอ้า...พวกเราดื่มขอบใจบ่าวสาวกันหน่อย...สำหรับหนังสดที่จะเล่นให้พวกเราดูคืนนี้”

ตะเภาหน้าซีดเผือด อับอายแทบจะร้องไห้ เพลิงสงสารกระซิบปลอบ

“ตะเภา...ฟังนะ...ที่นี่ฉันคือคนเลวที่สุด ร้ายที่สุดและโหดที่สุด นอกจากฉันแล้วเธอไม่ต้องกลัวอย่างอื่น...จะไม่มีใครแตะต้องเธอได้...นอกจากฉัน”

ในที่สุดเวลาเที่ยงคืนก็มาถึง...เหล่าสมุนเอกของแสนแอบส่องช่องเล็กๆหน้าห้องเพื่อดูให้แน่ว่าอินทรีย์ยอมเข้าหอกับตะเภาหรือไม่ เพลิงได้ยินเสียงคนซุบซิบก็เดาว่าคงไม่แคล้วถูกจับผิดจึงพยายามแสดงให้สมบทบาท

ตะเภากระเถิบตัวหนีแต่ก็ถูกเพลิงลากตัวมา

กอดแน่นพลางกระซิบข้างหู

“พวกมันดูเราอยู่ เธอต้องทำตามที่ฉันสั่ง เราต้องเล่นละคร...”

เพลิงพูดไม่ทันจบตะเภาซึ่งโกรธจนหูอื้อตบเขาจนหน้าหัน เพลิงโมโหกระชากตัวมาเหวี่ยงไปบนเตียง

“จะเล่นตัวไปถึงไหนวะ ไม่ยอมเป็นของฉัน...เธออยากโดนไอ้พวกข้างนอกมันรุมโทรมหรือไง”

“ฉันไม่ยอมเป็นของใครทั้งนั้น ถึงตายก็ไม่ยอม”

“เอาสิวะ...เก่งนักก็ให้มันรู้ไป”

ตะเภาดิ้นรนขัดขืน เพลิงโถมตัวหาและฉวยจังหวะนี้เหวี่ยงเสื้อแจ็กเกตของตนไปปิดรูถ้ำมองไว้ เหล่าสมุนเอกของแสนขัดใจมากเสาะหารูใหม่ตามประสาพวกหื่น

เพลิงพยายามจะบอกให้ร่วมมือกันตบตาพวกแสนแต่ตะเภาไม่ยอมและตัดสินใจควักยาสลบขององอาจ

ที่ยังเหลือติดตัวฉีดใส่เขาเพื่อป้องกันตัว แต่เพลิงตาไวจับหมุนให้เธอฉีดเข้าตัวเองแทน ก่อนจะได้เบิกตาโพลงด้วยความตกใจสุดขีดเมื่อได้กลิ่นและรู้ว่าสิ่งนั้นคือยาสลบชนิดร้ายแรง!

ooooooo

กัลป์เก็บคำพูดของรองเพชรไปใคร่ครวญอย่างหนัก จนแล้วจนรอดเขาก็ทำใจยอมรับความจริงไม่ได้ ในฐานะอดีตตำรวจที่เคยเชื่อมั่นในกฎหมายและกระบวนการยุติธรรมทำให้เขาต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง...

อำนาจและอิทธิพลของแสนอดีตเพื่อนรักทำให้กัลป์ไม่อาจนิ่งเฉย ยอมทิ้งคมแฝกไว้ที่บ้านตะโพนและคว้ามีดด้ามยาวบุกเดี่ยวไปโรงแรมแสงทองหวังปลิดชีพเจมส์และปิดทางทำมาหากินของแสน

โชคดีที่องอาจรู้สึกตัวตื่นและซิ่งรถไปช่วย

ออกมาทันเวลา มิฉะนั้น...กัลป์คงต้องตายอย่างสูญเปล่าเพราะเจมส์กับชาญคนสนิทคงไม่อยู่เฉยให้ฆ่า

องอาจพากัลป์กลับถึงบ้านตะโพนอย่างปลอดภัย โกรธมากจนอยากต่อยให้หายหงุดหงิด

“นายทำบ้าอะไรของนายวะ แบบนี้ไม่ใช่อย่างที่เราต้องการนะ เราต้องการโค่นอิทธิพลเถื่อนไม่ใช่เป็นฆาตกร”

“ฉันไม่สน...ตราบใดที่ยังโค่นไอ้ฝรั่งนั่นไม่ได้ ไอ้แสนก็ยังมีคนสนับสนุนให้มันทำชั่วต่อไปได้อีก”

“นายคิดว่าฆ่าไอ้ผู้การเจมส์แล้วทุกอย่างจะจบงั้นเหรอ...เปล่าเลย กองทัพฝรั่งจะส่งคนใหม่มาเป็นตัวแทนมันอีก หรือว่านายจะฆ่ามันทั้งกองทัพ”

คำพูดเดือดดาลขององอาจทำให้กัลป์ชะงักไปอึดใจ หน้าเสียจนองอาจต้องเตือนสติเสียงอ่อน

“กัลป์...ฉันรู้ว่านายรู้สึกยังไง ไม่ต้องห่วง เราต้องล้างบางพวกมันแน่ เราต้องทำลายทั้งขบวนการไม่ใช่ไล่ฆ่าเรียงตัวแบบนี้ ที่ผ่านมาฉันนับถือนายนะกัลป์ นายคือนักสู้แห่งเมืองพล เป็นเพื่อนของฉัน เชื่อฉันเถอะ...อย่าทำแบบนี้เลย”

พันเอกเจมส์ คาร์เตอร์ แค้นใจมากที่ถูกใครไม่รู้ลูบคมถึงโรงแรมที่พักต้องแล่นไปฟ้องแสนถึงไร่ราชสีห์ แสนไม่มีสีหน้าแปลกใจหรือหนักใจเพราะคิดว่าผู้ร้ายน่าจะเป็นแค่โจรกระจอก

ชาญคนสนิทของเจมส์แย้งว่าน่าจะเป็นพวกเดียวกับโจรปล้นกระเป๋าเมื่อคราวก่อน แสนนิ่วหน้าก่อนจะหัวเราะส่ายหน้าเพราะไม่เห็นเป็นเรื่องใหญ่

“มันเคยปล้นคุณได้ก็เลยย่ามใจมาปล้นอีกครั้ง สำหรับฝรั่งอย่างคุณ ผมไม่เห็นแปลกตรงไหน”

“แต่ผมกลัวว่ามันจะไม่ใช่โจรธรรมดาๆอย่างที่พวกคุณคิด เพราะฉะนั้นการรับของของเราต้องรอบคอบกว่าเดิม”

“ผมเห็นด้วย ว่ามาเลยผู้การ”

“ข้อแรก...วันรับของ...ผมอยากให้ชาญไปกับคนของคุณเพื่อเสริมกำลัง ข้อสอง...คนส่งของต้นทางไม่เคยเห็นหน้าคนของคุณมาก่อน แต่ผมแจ้งเขาแล้วว่าพวกคุณใช้รถทะเบียนอะไรรับของ...ดังนั้นห้ามเปลี่ยนรถเด็ดขาด!”



เพลิงตื่นมาทันได้ยินบทสนทนาระหว่างเจมส์กับแสนจึงเก็บไว้เป็นข้อมูล เพราะเวลานี้เขาต้องรับมือตะเภาซึ่งเพิ่งฟื้นตัวจากยาสลบ เมื่อคืนหญิงสาวหลับใหลไม่ได้สติเขาจึงซ้อนแผนพวกแสนและสมอ้างว่าได้เธอเป็นเมีย เช้านี้จึงจับเธอนอนแก้ผ้าเพื่อให้เธอเข้าใจผิดคิดว่าเข้าหอกับเขาแล้ว

ตะเภาตื่นมาอาละวาดหัวฟัดหัวเหวี่ยง เพลิงในคราบอินทรีย์ต้องปราบพยศและลากตัวเธอไปนอกห้อง เซ่งผ่านมาเห็นก็หัวเราะชอบใจเป็นการใหญ่

“มันต้องอย่างนั้นสิโว้ยไอ้อินทรีย์ ของเล่นอย่าไปเล่นซ้ำ มันจะเบื่อ”

แสนซึ่งเดินมาพร้อมเหล่าสมุนเห็นสภาพตะเภาก็นึกสนุก แกล้งโพล่ง

“กูก็คิดอยู่เหมือนกันว่านังนี่ไม่คู่ควรกับมึง แต่เอาเถอะ...ไหนๆก็ฉุดมาแล้ว กูยกมันให้คนอื่นแทนละกัน”

เหล่าสมุนตาวาวยกมือเสนอตัวเป็นเจ้าบ่าวจนเพลิงทนไม่ไหวประกาศกร้าวจะไม่ยกตะเภาให้ใคร

“ก็บอกแล้วไง...กูฉุดมันมา มันต้องเป็นผู้หญิงของกูจนกว่ากูจะเบื่อ”

แสนหรี่ตาจับพิรุธ แต่สภาพตื่นกลัวของตะเภาก็ทำให้ค่อนข้างเชื่อคำพูดของอินทรีย์

“เอาตามที่มึงพอใจเถอะไอ้อินทรีย์ ถ้ามึงจะเหมายาวขนาดนั้น กูสู่ขอมันให้มึงเลยดีกว่า เฮ้ย...ทุกคนฟังให้ดี...ต่อไปนี้นังตะเภาเป็นเมียของไอ้อินทรีย์แล้ว ห้ามใครยุ่งเกี่ยวเป็นอันขาด!”

ooooooo

อัญชันเพิ่งรู้เรื่องตะเภาถูกฉุด หัวเสียมากจะไปบอกกัลป์ให้มาเอาเรื่องแต่ถูกดอกไม้ยืนขวางไว้

“จะไปไหนคะคุณอัญชัน”

“ฉันเพิ่งรู้ข่าวเรื่องตะเภา ฉันจะไปบอกกัลป์”

“เธอเป็นห่วงตะเภาแค่นั้นเองเหรอ แต่ไม่ห่วงว่าถ้ากัลป์รู้เรื่องนี้เข้า ที่นี่จะร้อนเป็นไฟอีกครั้ง”

“แต่พี่แสนกับนายเพลิง อินทรีย์ผีบ้าอะไรนั่นทำไม่ถูก เด็กสาวอย่างตะเภาถูกฉุดมาปู้ยี่ปู้ยำแบบนี้ เธอไม่สงสารบ้างหรือไงดอกไม้”

คำถามของอัญชันไม่ทำให้ดอกไม้สะดุ้งสะเทือน ความเจ็บปวดสาหัสที่ผ่านมาทำให้เธอกลายเป็นคนเย็นชา

“แต่ฉันกลับรู้สึกว่าที่เธอทำทั้งหมดก็เพราะอยากเจอ อยากใกล้ชิดพี่กัลป์มากกว่า...คอยเจ้ากี้เจ้าการเรื่องพี่กัลป์ไปซะหมด ตกลง...ฉันหรือเธอกันแน่ที่เป็นเมียของเขา”

สุดท้ายอัญชันจึงต้องกล้ำกลืนความเสียใจพาดอกไม้ไปหากัลป์และเปิดโอกาสให้ทั้งสองได้พูดจากัน

อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 7 วันที่ 6 เม.ย.61

ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศ
ละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ