อ่านละคร หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 2 วันที่ 19 เม.ย.61
แมงเม่าลุกขึ้นจึงเห็นกลักดีบุกรู้ทันทีว่านี่คือสิ่งที่พวกนั้นค้นหา จึงเก็บเหน็บชายพกโดยพวกนั้นไม่ทันเห็น แมงเม่าลุกเดินไม่รู้ไม่ชี้ไป ปล่อยให้พวก จมื่นศรีสรรักษ์กับขุนแผลงฤทธิ์วุ่นอยู่กับการค้นศพพระยาสีหะราชเดชะเมื่อไม่เจอสิ่งใด กลับไปรายงานพระยาพลเทพ พระยาพลเทพไม่เชื่อว่าพระยาสีหะราชเดชะจะเข้ามาตัวเปล่าให้ฆ่าเล่น แต่เชื่อว่าถ้าไม่มีที่ศพก็ต้องซ่อนไว้ที่อื่น จมื่นศรีสรรักษ์สงสัยว่าเหตุใดเจ้าจอมเพ็ญกับท่านเจ้าคุณต้องกลัวหลักฐานในมือของพระยาสีหะราชเดชะถึงเพียงนี้?
พระยาพลเทพปัดให้ไปถามเจ้าจอมเพ็ญเอาเอง ทำให้จมื่นศรีสรรักษ์ไม่พอใจที่ตนไล่ล่าคนค่อนอโยธยาเพื่อช่วยเจ้าจอมกับท่านเจ้าคุณ แล้วเหตุใดจึงเล่าเรื่องนี้ให้ฟังไม่ได้ ทำให้พระยาพลเทพจำต้องเล่าเหตุการณ์ย้อนไปเมื่อสี่ปีก่อนให้ฟัง...
เมื่อสี่ปีก่อน...ในการประชุมของพระยาพลเทพและขุนนางอื่นอีกสามสี่คน พระยาสีหะราชเดชะโมโหสุดขีดถามว่า เสือขุนทองปล้นกองเสบียงของอังวะเป็นความลับสุดยอด นอกจากพวกเราที่นี่แล้วก็ไม่มีผู้อื่นรู้แล้วอังวะจะวางแผนตลบหลังจนเสือขุนทองตายได้อย่างไรถ้ามิใช่อ้ายไส้ศึกในนี้มันคาบข่าวไปบอกเกิดความร้อนตัวหวาดระแวงกันขึ้น ขุนนางคนหนึ่งกล่าวว่าเที่ยวกล่าวหาผู้อื่นลอยๆไม่มีหลักฐาน พวกตนจะถูกสงสัยว่าเป็นคนทุรยศและตัวเจ้าคุณเองก็อยู่ในข่ายนี้เช่นกัน พระยาสีหะราชเดชะโมโหมากชักดาบออกมาทันที พระยาพลเทพตวาดให้เก็บดาบเดี๋ยวนี้
ไม่เห็นแก่ตนก็เห็นแก่บ้านเมืองที่กำลังถูกอังวะยิงทั้งวันทั้งคืน จะมาห้ำหั่นกันเองเยี่ยงนี้ไม่ละอายใจบ้างเลยรึ
พระยาสีหะราชเดชะจำต้องเก็บดาบ แต่ประกาศว่า
“กระผมจะพิสูจน์ความจริงเรื่องนี้ให้จงได้ อ้ายคนทุรยศ เนรคุณแผ่นดิน มันต้องไม่ตายดี”
พระยาสีหะราชเดชะหุนหันออกจากกระโจมไปทันที พระยาพลเทพมองตามส่ายหน้าอย่างระอา แต่ที่จริงมีแผนไว้แล้วว่าจะทำอย่างไรต่อไป
ooooooo
เมื่อเสือขุนทองถูกยิงตายและนำศพไปฝังยังป่าช้าวัดแห่งหนึ่ง ตกกลางคืนพระยาสีหะราชเดชะพาลูกน้องไปขุดศพเพื่อหาหลักฐานสาวถึงตัวคนทุรยศ
พระยาสีหะราชเดชะบอกลูกน้องว่าก่อนตาย
เสือขุนทองบอกว่าตอนบุกปล้นค่ายอังวะ ได้เจอคนไทในค่าย ตนสงสัยเลยจับตัวไว้ แต่อ้ายคนนั้นชิงฆ่าตัวตายเสียก่อน ค้นตามตัวพบสิ่งหนึ่งเป็นพิรุธ คาดว่าอาจเป็นข่าวที่ไส้ศึกลอบส่งให้อังวะและของสิ่งนี้ต้องตีความเสียก่อนจึงจะรู้ความลับที่ซ่อนอยู่...
ลูกน้องค้นจนทั่วแล้วไม่เจออะไรเลย พระยาสีหะราชเดชะเห็นสร้อยของเสือขุนทองแขวนเครื่องรางของขลังหลายอย่างจึงค้นอย่างละเอียด เห็นกลักสลักลายรูปผีเสื้อเหมือนตะกรุด
“เจอแล้ว” พระยาสีหะราชเดชะดีใจมาก ดึงกลักออกจากสร้อยคอเสือขุนทอง สั่งลูกน้องให้รีบฝังศพตามเดิมแล้วเดินตามตนไปที่นัดกันไว้
แต่คืนเดียวกัน ลูกน้องพระยาพลเทพก็รีบเข้ารายงานเรื่องพระยาสีหะราชเดชะไปขุดศพขุนทองและหนีกลับไปบ้านเดิมของตัวเองแล้ว พระยาพลเทพคำรามเจ็บใจว่า
“นึกว่าอ้ายเสือขุนทองตายแล้วจะจบเรื่องได้ ยังมีอ้ายพระยาหัวเมืองนี่เข้ามาสอดอีก...มึงหนีได้ก็หนีไป โผล่หัวมาเมื่อใดกูจะไม่ให้มึงมีลมหายใจอีกเป็นอันขาด”
ooooooo
ในปีที่อังวะกรีธาทัพ 40,000 คนเข้าตีอยุธยานั้น บ้านเมืองระส่ำระสาย เจ้าคุณผู้ใหญ่หลายคนลอบส่งสารขอยอมแพ้แลขอให้ไว้ชีวิตยามเสียเมือง เจ้าจอมเพ็ญกับพระยาพลเทพก็เช่นกัน
จมื่นศรีสรรักษ์ตกใจว่านี่คือคบคิดกันเป็นกบฏ พระยาพลเทพแก้ว่าเวลานั้นไม่ว่าใครก็คิดว่าต้องเสียกรุงเป็นแน่ ใครจะนึกว่าพระเจ้าอลองพญาจะสิ้นพระชนม์เป็นเหตุให้อังวะยกทัพกลับ จมื่นศรีสรรักษ์ถามว่า
แล้วเจ้าคุณสีหะราชเดชะมีหลักฐานอะไร เจ้าจอมเพ็ญกับท่านเจ้าคุณถึงต้องตามฆ่าให้ได้ และทำไมต้องรอถึงสี่ปีจึงเพิ่งคิดจะฟ้องร้องเอาผิดกัน ขุนแผลงฤทธิ์ตอบว่า
“หนังสือฉบับนั้นเขียนด้วยกลบทพิสดารคุณพระนายก็ทราบว่าท่านเจ้าคุณเป็นเอกในเชิงอักษรถ้าไม่บอกวิธีถอดความ พวกอังวะเองก็ถอดมิได้ อย่าว่าแต่ท่านเจ้าคุณสีหะราชเดชะเลย ฉะนั้นจะตีความได้ก็ต้องรอถึงสี่ปีอย่างไรเล่า”
พระยาพลเทพบอกว่าอีกประการคือตนเอาผิดเจ้าคุณสีหะราชเดชะฐานหนีทัพกลางศึก เจ้าคุณสูญสิ้นอำนาจบารมีจึงไม่อาจย้อนกลับมาเอาผิดตนได้โดยเร็ว บอกจมื่นศรีสรรักษ์ว่าอย่ามัวคิดแต่สิ่งที่ผ่านมาเลยเราลงเรือลำเดียวกันแล้ว เจ้าจอมท่านก็กำลังรุ่งเรือง
จมื่นศรีสรรักษ์บอกว่าไม่ต้องยกเจ้าจอมมาอ้างดอก อย่างไรตนก็ต้องช่วยเหลือท่านเจ้าคุณอยู่แล้ว ขอแต่ไม่ทุรยศต่อบ้านเมืองเท่านั้นก็พอ ฉุกคิดได้บอกว่าขณะเจอศพเจ้าคุณสีหะราชเดชะนั้นเจ้าคุณมิได้อยู่คนเดียว ขุนแผลงฤทธิ์จึงนึกได้ว่ามีแม่หญิงแต่งตัวเลียนแบบชายอยู่ใกล้ศพเจ้าคุณสีหะราชเดชะด้วย
ถามว่าหรือหลักฐานจะอยู่กับนางคนนั้น
ooooooo
แมงเม่าเอากลักกลับมาสองจิตสองใจว่าจะเปิดดูดีหรือไม่ ในที่สุดตัดสินใจทำเพื่อคนตาย เปิดกลักออกพบว่าข้างในมีม้วนกระดาษเล็กๆซ่อนอยู่ดึงออกมาดูเป็นกระดาษเปล่า!
แมงเม่าสงสัยว่าถึงกับฆ่าแกงกันเพราะกระดาษเปล่านี่หรือ?
มิ่งยังโกรธแมงเม่าที่หนีการดูตัวทำให้ตนเสียหน้าหลายครั้งหลายครา แต่แมงเม่าออดอ้อนจนมิ่งใจอ่อนยอมที่จะไม่หาคู่ให้อีกแต่จะส่งเข้าวังไปอยู่กับกรมขุนวิมล มีบารมีท่านคุ้มครองลูกได้พ่อก็คงตายตาหลับ แต่แมงเม่ากลับยิ่งตกใจ เพราะการเข้าวังตนก็จะหมดอิสรภาพยิ่งกว่าแต่งงานออกไปเสียอีก
ขณะเดียวกันกรมขุนวิมลกำลังอ่านโคลงกลอนที่เจ้าจอมอำพันเขียนแก้ถวายอย่างพอใจ เจ้าจอมอำพันยิ้มเอ่ยเยาะเจ้าจอมเพ็ญที่นั่งอยู่ด้วยว่า
“กลบทคราก่อนที่ถวายพระพุทธเจ้าอยู่หัว ฉันก็ว่าไม่ยากเท่าใด มาครานี้ฉันนึกว่าแม่เพ็ญจะแก้ตัว ที่ไหนได้ง่ายดายกว่าคราวที่แล้วเสียอีก”
เจ้าจอมเพ็ญโกรธจัดแต่พยายามระงับอารมณ์เพราะอยู่ต่อหน้ากรมขุนวิมล ท่านยิ้มบางๆรอมชอมว่า
“สำหรับฝ่ายในอย่างเรา กลบทก็เป็นแต่เพียงของเล่นให้คลายเหงาแลฝึกเชาวน์เท่านั้น มิใช่สิ่งที่ต้องเอาชำนะกันให้ได้เสียหน่อย แม่อำพันก็อย่ากระเซ้าแม่เพ็ญนักเลย”
“เพคะ” เจ้าจอมอำพันรับคำ ปรายตามองเจ้าจอมเพ็ญ ทำให้เจ้าจอมเพ็ญยิ่งโกรธหนักอาฆาตว่าแค้นนี้ถ้าไม่ชำระก็เสียทีเกิดมาเป็นคนแล้ว เลื่อนสอพลอว่าตนจะให้ข้าหลวงทุกคนในตำหนักช่วยกันแต่งกลบท รับรองว่าเจ้าจอมอำพันต้องแก้ไม่ได้แน่นอน
ขันทองติงว่าคนมากก็ไม่ช่วยดอก กลบทเป็นสิ่งที่ต้องใช้ความแตกฉานทางภาษาแลไหวพริบปัญญา ใช่ว่ามีหลายคนแล้วจะแต่งได้พิสดารก็หาไม่ เจ้าจอมเพ็ญถามว่าคุณหลวงมีอุบายกระไรช่วยตนได้หรือ ขันทองบอกว่าตนไม่มีอุบายแต่หากเจ้าจอมจะเอาชนะก็ต้องหาผู้ที่ลึกซึ้งในเชิงอักษรมาช่วย แต่จะเป็นผู้ใดตนบอกไม่ได้เพราะอยู่แต่ในวังมิรู้จักผู้ใดเลย เจ้าจอมนิ่งไปก่อนยิ้มเจ้าเล่ห์บอกว่า “ฉันพอรู้แล้วว่าจะใช้ผู้ใด”
ขันทองเห็นถึงความริษยาอาฆาตของเจ้าจอมเพ็ญ ยิ่งเมื่อเกิดเรื่องนางกำนัลนางหนึ่งแขวนคอตายเพราะจะถูกถวายพระองค์เจ้าเชษฐ์ ตนไม่มีปัญญาขัดขืน ไม่อยากเป็นห้าม นอกจากความตาย ขันทองวิ่งเข้าไปช่วย แต่เจ้าจอมเพ็ญกลับบอกว่า “มันอยากตายก็ให้ไปตายที่อื่น อย่ามาตายในตำหนักข้าให้เป็นอัปมงคลเป็นอันขาด”
การณ์นี้ทำให้ขันทองไม่พอใจน้ำใจเจ้าจอมเพ็ญ แต่เลื่อนกลับด่าข้าหลวงนั้นว่าโง่เง่า นี่หากไม่กลัวว่าเลือดตกยางออกในเขตพระราชฐานก็จะตบเอาเลือดโง่ออกมาเสียประเดี๋ยวนี้เลย
“แม่เลื่อนอย่าไปดุด่าเลย คนกำลังขวัญเสียค่อยพูดค่อยจากัน” ขันทองขอร้อง
“มิได้ดอกเจ้าค่ะ อีนังนี่มันไม่มีญาติพี่น้องที่ไหนแล้ว ได้หม่อมแม่เมตตาชุบเลี้ยงไว้มันก็ต้องตอบแทนบุญคุณตามแต่หม่อมแม่จะบัญชา แต่นี่นอกจากมันจะเนรคุณแล้วยังคิดฆ่าตัวตายให้เป็นเสนียดอีก รู้ทั้งรู้ว่าหม่อมแม่เกลียดคนฆ่าตัวตายมาแต่ครั้งคุณท้าวสาลิกาแล้ว ยังกล้าทำอีก”
อ่านละคร หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ตอนที่ 2 วันที่ 19 เม.ย.61
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว บทประพันธ์โดย วรรณวรรธน์ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว บทโทรทัศน์โดย เอกลิขิต
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว กำกับการแสดงโดย กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ผลิตโดย บริษัท ทีวีซีน จำกัด
ละครเรื่อง หนึ่งด้าวฟ้าเดียว ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ