อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 12 วันที่ 25 เม.ย.61
องอาจเสียใจมากต้องจากเมืองพลก่อนภารกิจสำเร็จ แต่ความปลอดภัยของน้องสาวและคำสั่งจากเบื้องบนก็ทำให้เขาหลบเลี่ยงไม่ได้ กระรอกเข้าใจดีแต่ยังทำใจไม่ได้“จริงๆแล้วนายจะเป็นใครฉันไม่สนใจ แต่นายรับปากกับฉันได้ไหมว่านายจะกลับมาหาฉัน เราจะได้พบกันอีกใช่ไหมองอาจ อีกไม่นานนายจะต้องกลับมา มันเป็นอย่างนั้นใช่ไหม”
“ผมจะไม่ลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้น ลูกพี่จะอยู่ในหัวใจของผมเสมอ”
กระรอกน้ำตาไหลด้วยความใจหาย องอาจอดใจไม่ไหวดึงตัวมาจูบท่ามกลางแสงจันทร์นวลเหมือนเป็นคำสัญญาว่าเขาและเธอต้องได้เจอกันอีก...
อัญชันไม่อาจทนเห็นคนที่รักต้องจากไปได้อีก แค่เพลิงกับองอาจก็ทำให้พวกกัลป์สั่นคลอนเต็มทีแล้ว สุดท้ายจึงตัดสินใจจบปัญหาด้วยการกลับไปหาแสนเพื่อแลกกับความปลอดภัยของกัลป์และทุกๆคน
กว่ากัลป์จะรู้ตัวว่าอัญชันขโมยมีดไสยดำและหายตัวไปก็เช้าวันต่อมา ทิ้งไว้แค่จดหมายบอกลา
“ฉันเชื่อว่าสงครามระหว่างคุณกับพี่แสนจะต้องจบลงด้วยการนองเลือดของฝ่ายใดฝ่ายนึงหรือไม่ก็ทั้งสองฝ่าย นอกจากนี้ยังจะมีผู้คนอีกมากมายต้องเดือดร้อนเพราะการต่อสู้ ไม่ใช่แค่คุณที่หวงแหนเมืองพลในฐานะแผ่นดินเกิดแต่ฉันก็เช่นกัน เมืองพลคือบ้านของฉันและถ้ามีสิ่งไหนที่ฉันเสียสละเพื่อปกป้องมันได้...ฉันก็ยินดี”
กัลป์สะเทือนใจมากไม่คิดว่าอัญชันจะแก้ปัญหาด้วยการเอาตัวเข้าแลก และเธอก็เดาใจเขาถูก
“คุณจำได้ไหมที่ฉันเคยสงสัยว่าเราสองคนเป็นเนื้อคู่กันรึเปล่า แต่คุณบอกว่าไม่สนใจเรื่องนั้น เพราะคุณเชื่อว่าสวรรค์ไม่อาจเปลี่ยนหัวใจของคุณ ฉันเชื่อคุณและก็อยากพูดแบบเดียวกัน...ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันก็ยังรักคุณและจะรักคุณตลอดไป...อัญชัน”
การเสียสละของอัญชันเสี่ยงเกินไปจนกัลป์ทนไม่ไหวจะไปช่วย ตะโพนต้องรั้งตัวไว้
“เอ็งจะไปไหนวะไอ้กัลป์”
“อัญชันกลับไปที่บ้านไอ้แสน ฉันจะไปตามอัญชันกลับมา”
“เอ็งจะไปมือเปล่าแบบนี้น่ะเหรอ พรรคพวกเพื่อนฝูงก็ไม่เหลือแล้วสักคนนะไอ้กัลป์”
กัลป์ดึงดันจะไป กระรอกต้องห้ามอีกแรง
“เชื่อใจคุณอัญชันบ้างเถอะพี่ เขาอาจมีวิธีดีกว่าที่พี่คิดก็ได้ คุณอัญชันไม่ใช่คนโง่ ไม่อย่างนั้นคงเอาตัวรอดจากนายแสนถึงทุกวันนี้ไม่ได้หรอกพี่ อย่าเพิ่งบุ่มบ่ามไปตอนนี้...เชื่อฉันสักครั้งนะพี่”
ตะเภาเป็นอีกคนที่หัวใจสลาย ยังทำใจไม่ได้ที่เพลิงจะจากไป ปานกับแจ้ต้องช่วยกันปลอบ
“เรื่องไหนลืมได้ก็ลืมซะ อย่าเก็บมาคิดเลยลูก”
“ถ้าฉันทำแบบนั้นได้ก็ดีแต่มันทำไม่ได้ ทั้งที่เขาโกหกหลอกลวงสารพัดแต่ฉันก็ลืมเขาไม่ได้ เขาทำฉันเจ็บจริงๆ”
“โถ...มันทำลูกเจ็บขนาดนั้นเลยเหรอทูนหัวของแม่ เอาเถอะลูก...อยากร้องไห้ก็ร้องเลยแต่ต่อไปต้องจำไว้นะลูกว่าไม่มีใครรักหนูเท่าพ่อกับแม่อีกแล้ว”
“หัวใจคนอื่นมันเปลี่ยนกันได้ หลอกกันได้ แต่หัวใจของพ่อกับแม่ไม่เคยเปลี่ยนนะลูก”
“หัวใจฉันก็ไม่เปลี่ยน คอยดูสิ...ฉันจะต้องแก้แค้นให้ได้ หน็อย...มาทำใช้มุกเก่าๆ...ไอ้พวกรถไฟ เรือเมล์ ยี่เก ตำรวจ นายเจอฉันแน่สารวัตรเพลิง!”
ooooooo
แสนสะใจเมื่อรู้จากเจมส์ว่าเส้นสายทางพระนครจัดการเรียกตัวสายลับทางการกลับเรียบร้อย หนึ่งในนั้นคือองอาจที่จะไม่อยู่ขัดขวางแผนร้ายของเขากับเจมส์อีกต่อไป
อินทรีย์มือขวาคนใหม่ไม่อยู่ สิงโตจึงรับหน้าที่คนสนิทแทนจนได้รู้ว่าเจ้าพ่อเมืองพลมีแผนร้ายกาจร่วมกับเจมส์จะแยกดินแดนเมืองพลเป็นอิสระจากแผ่นดินไทย!
แสนยอมเผยความลับสุดยอดกับสิงโตเพราะไว้ใจ โดยเฉพาะเหตุการณ์สำคัญเมื่อวันก่อนตอนเขาเจรจากับเจมส์ที่หนองน้ำเมืองพล เจมส์กับชาญช่วยกันกล่อมให้เขายอมตกลงตามแผนขั้นสุดท้ายเพื่อผลประโยชน์จากน้ำมันในหนองน้ำเมืองพล
เจมส์เตรียมการมานานหลังจากค้นพบแหล่งน้ำมันแห่งนี้จากแผนที่สำรวจของทหาร และเพื่อการนี้เขาจึงไม่ลังเลจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า ไม่เว้นแม้แต่ชาวบ้านตาดำๆเจ้าของที่ที่แข็งขืน
สิงโตเบิกตาโพลงด้วยความคาดไม่ถึง แต่คงไม่เท่า แสนที่ได้รับรายงานจากสมุนว่าอัญชันกลับมาแล้ว!
อัญชันไม่มีท่าทียินดียินร้ายแต่แสนกลับสุขใจมากที่เห็นหน้าเธออีกครั้ง
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงกลับมา”
“ฉันทรยศพี่ ฉันสมควรโดนลงโทษ”
“พี่เคยบอกแล้วไงว่าตระกูลราชสีห์มีเหลือแค่เราสองคน แล้วพี่จะทำลายน้องได้ยังไง”
“ฉันรู้ว่าพี่รักฉันและที่มากกว่านั้นก็คือพี่ต้องการฉัน เพราะมีฉันคนเดียวเท่านั้นที่เคียงข้างพี่ในวันที่ไม่เหลือใคร”
“พี่จำได้ ดังนั้นในโลกนี้ถึงไม่มีใครแทนที่อัญชัน”
แสนพูดจากใจจริงและอัญชันก็เชื่อเช่นนั้น ยื่นข้อเสนอทันที
“ไม่ว่าพี่แสนจะให้ฉันอยู่ในฐานะอะไร ฉันก็ยินยอมเป็นทุกอย่างแลกกับเพียงสิ่งเดียว...พี่แสนต้องหยุดแสวงหาอำนาจเสียที แผ่นดินนี้ถูกพี่ทำลายมาพอแล้ว...แล้วชีวิตฉันจะยกให้พี่แสน ฉันจะยอมเป็นของพี่แสนตลอดไป”
ระหว่างที่แสนครุ่นคิดพิจารณาข้อเสนอของอัญชัน องอาจกับเพลิงตามสืบเรื่องเบื้องหลังความตายของพ่อแม่องอาจจากประชา อดีตเจ้าของหนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ประชาหน้าเจื่อนด้วยความรู้สึกผิด สภาพพิกลพิการของเขาเวลานี้เป็นเพราะถูกแสนทำร้ายจากกระแสข่าวเรื่องพวกฝรั่งแสวงหาผลประโยชน์จากแผ่นดินไทยเมื่อหลายปีก่อน...
กัลป์ไม่รู้เรื่องแผนร้ายของแสน หมกมุ่นเรื่องของอัญชันจนกระรอกเป็นห่วง ต้องไปปรับทุกข์กับตะเภา
“ถามอะไรก็ไม่ยอมพูด นี่ฉันไม่รู้จะปลอบยังไงแล้ว”
“ปล่อยพี่เขาไปเถอะกระรอก พี่กัลป์คงท้อ เพื่อนก็หนี คนรักก็ไม่อยู่แถมคมแฝกคู่ใจก็โดนไอ้แสนเอาไป”
ตะโพนทนเฉยไม่ไหว หอบคมแฝกที่เขาทำเองโยนโครมตรงหน้ากัลป์
“นี่ไงคมแฝกของเอ็งไอ้กัลป์ เอ็งถูกใจอันไหนก็หยิบไปได้เลย แต่จำไว้ว่าห้ามท้อให้ข้าเห็นอีก ไม่อย่างนั้น ข้าจะใช้คมแฝกฟาดกบาลเอ็ง เกิดเป็นลูกผู้ชายจะมัวหดหัวอยู่ทำไมวะ ถึงหมดหนทางก็ต้องสู้”
“แต่คมแฝกที่ไอ้แสนได้ไปมันคือคมแฝกแสงอัคคีนะลุง”
“เอ็งบอกไม่ใช่เหรอว่าคมแฝกแสงอัคคีเป็นแค่ไม้พิเศษ ไม่ใช่ของวิเศษอะไร แล้วสัปเหร่ออย่างข้าต่อโลงมาเป็นร้อย ทำไมจะทำคมแฝกดีๆบ้างไม่ได้วะ...”
กัลป์มีแรงฮึดสู้อีกครั้ง เช่นเดียวกับดอกไม้ที่คับแค้นใจโชคชะตาของตัวเอง ไม่เคยสมหวังในรักไม่ว่ากับใครจึงพาลพาโลโยนทุกอย่างให้เป็นความผิดของอัญชัน
ดอกไม้ผสมยาพิษลงเครื่องดื่มให้อัญชันและบังคับให้ดื่ม อัญชันพยายามหนีแต่ถูกจับตัวไว้
“แกมันตัวปัญหา...ที่ทุกอย่างเป็นแบบนี้ก็เพราะแก แกแย่งพี่กัลป์ไปจากฉันแล้วยังแย่งนายแสนอีก ทำไมแกถึงเห็นแก่ตัวแบบนี้ ถ้าไม่มีแกทุกอย่างก็จะดีขึ้น แกต้องตาย!”
อัญชันรวบรวมแรงผลักตัวดอกไม้ออกแต่ถูกกระชากตัวกลับมาตบหลายฉาด
“แกทำลายชีวิตของฉันมาพอแล้ว ถ้าไม่มีแกสักคนฉันก็จะได้มีความสุขซะที นายแสนต้องรักฉันคนเดียว นายแสนต้องเป็นของฉันได้ยินไหมนังชาติชั่ว... จบสิ้นกันซะทีนังสารเลว!”
ดอกไม้คว้าแก้วน้ำผสมยาพิษมากรอกปากอัญชันแต่ถูกแสนจับเหวี่ยงกระเด็นเสียก่อน เจ้าพ่อเมืองพลโกรธมากจิกผมลากดอกไม้ไปบนพื้นอย่างไร้ความปรานี
“นายแสนอย่าทำฉัน ฉันกลัวแล้ว”
“เธอมันอสรพิษเลี้ยงไม่เชื่อง เสียแรงฉันอุตส่าห์ชุบเลี้ยงให้เธอเสวยสุขที่นี่แต่เธอกลับทำร้ายคนที่ฉันรัก”
“ฉันไม่ผิดนะนายแสน อัญชันมันพยายามแย่งนายแสนไปจากฉัน ฉันเป็นเมียนายแสนนะ”
แสนเหยียดยิ้มก่อนตบฉาดใหญ่ เอ็ดลั่น “เมียเหรอ... มึงเป็นแค่นางบำเรอของกูต่างหาก แต่อัญชันคือแก้วตาดวงใจของกู เทียบกันแล้วมึงก็มีค่าแค่โสเภณีเท่านั้น”
อัญชันเห็นท่าไม่ดี สงสารดอกไม้พยายามห้ามแต่แสนไม่ฟังจับดอกไม้กรอกยาพิษทันที
“มึงกินเข้าไปอีชาติชั่ว...กิน!”
ดอกไม้ดิ้นรนขัดขืนแต่สู้แรงแสนไม่ได้ “โทษฐานที่มึงบังอาจทำร้ายผู้หญิงที่กูรัก...พวกมึงเอานังนี่ไปทิ้งไว้กลางตลาดเมืองพลให้ทุกคนได้รู้ว่ามันคือคนที่ทรยศ แสน ราชสีห์!”
ooooooo
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 12 วันที่ 25 เม.ย.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ