อ่านละคร เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 วันที่ 17 มี.ค.61

อ่านละคร เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 วันที่ 17 มี.ค.61

ที่มุมสวยข้างกระท่อมเรียวกัง นักรบทักพจน์ที่กำลังเดินเล่นอยู่อย่างสดชื่น พจน์ทักว่า

“อ้าว...นักรบ ตื่นแต่เช้าเลยนะเรา ไปปั่นจักรยานถึงไหนมาล่ะ”

“ปั่นเรื่อยๆครับ ตรงโน้นวิวสวยมากเลย ไปขี่ด้วยกันไหมครับ” เห็นพจน์อึกอักก็บอกว่าป้ามีจักรยานอยู่สองคัน อนุญาตให้เราไปขี่เล่นได้

พจน์ยังคงอึกอัก นักรบตัดพ้อว่ารังเกียจตนถึงขนาดนี้เลยหรือ จนในที่สุดพจน์บอกว่าตนขี่จักรยานไม่เป็น นักรบจึงสอนให้ ทั้งสองหัดขี่จักรยานกันอย่างสนุกสนานและมีความสุข จนพจน์สามารถทรงตัวบนจักรยานได้และขี่ออกไปในทุ่งสวยอย่างคดเคี้ยวโงนเงนโดยมีนักรบคอยวิ่งตามประคองไปตลอดทาง...



ooooooo

ที่หน้ากระท่อมเรียวกัง...ปฐพีกับนางยังคงนั่งคุยกัน นางเล่าอดีตของตนว่า

“ตอนเด็กๆนางลำบากค่ะ พ่อก็ทิ้งเราไปตั้งแต่นางยังเด็ก จากนั้นแม่ก็ไปเจอพ่อไพรัช เขาเหมือนชุบชีวิตเราสองแม่ลูก ที่นางสบายมาทั้งชีวิตก็เพราะเขา แต่ตอนนี้บ้านนางกำลังแย่...พ่อก็เครียดมาก นางอยากตอบแทนทุกสิ่งที่พ่อเคยให้มา นางไม่อยากให้เขาทุกข์มากไปกว่านี้”

“พ่อพี่เป็นนักดนตรี เท่าที่จำได้ เขาชอบเปิดแผ่นเสียงให้พี่ฟังตอนเด็กๆ” นางถามว่าแล้วทราบข่าวเขาบ้างไหม ปฐพีส่ายหน้า “แม่พี่เขาอาจจะรู้นะ แต่เขาไม่ยอมบอกพี่ว่าพ่ออยู่ไหน...แม่พี่บอกเสมอมาว่าพ่อทิ้งเราไป เพราะพ่อไม่รักเราแล้ว”

ปฐพีทอดสายตาไปไกล นางมองอย่างเห็นใจ...

ถามว่าพี่เลยพยายามตามหาคุณพ่อ?

“ใช่...ถ้าเป็นไปได้ก็อยากจะเจอเขาอีกสักครั้งนึง อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง สุขสบายดีไหม”

“พี่เป็นลูกที่ดีมากเลยนะคะ นางเสียอีกไม่เคยอยากเจอพ่อเลย นางไม่มีความทรงจำดีๆกับพ่อน่ะค่ะ นางอาจจะเล็กมากก็เลย...ลืมไปหมดแล้ว อีกอย่าง...พ่อไพรัชต่างหากที่เติมเต็มชีวิตนาง ดูแลนางเหมือนกับเขาเป็นพ่อนางจริงๆ”

“ชีวิตเราสองคนมีอะไรบางอย่างที่คล้ายๆกันนะ บางที...มันคงดีถ้าเรา...สนิทกันมากกว่านี้”

“ไม่ลองก็ไม่รู้” นางมองลึกเข้าไปในดวงตาเขาอย่างชั่งใจ “พี่ปฐพีคะ ถ้ามัวแต่นึกถึงคนอื่นจนเราไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง ชีวิตของเราจะมีความสุขไปได้ยังไงคะ... เราไม่ได้เห็นแก่ตัวนะคะ แต่ว่าเรามีสิทธิ์ที่จะดูแลชีวิตและหัวใจของตัวเราเอง”

นางพูดช้าๆอย่างหนักแน่นและมั่นใจในความคิดของตัวเองมาก ปฐพีมองอึ้ง...เอ็นดู ชมว่า

“คนเก่ง...อยากรู้จริงว่าจะเก่งแบบนี้ไปได้ตลอดไหม” นางบอกว่าก็ไม่รู้ ขึ้นอยู่กับว่าจะเจอคนเก่งกว่าหรือเปล่า “พี่ไม่อยากให้มีใครเก่งกว่าใครหรอก เราสองคนไม่ต้องเก่งก็ได้ ขอแต่ฟังกันแล้วก้าวเดินไปพร้อมๆกันก็พอแล้วนะ”

ทั้งสองยิ้มให้กันอย่างมีความสุขที่ได้เจอและคุยกับคนที่มีทัศนะเหมือนกัน...

ooooooo

เช้านี้...ที่ล็อบบี้โรงแรม ทีมงานกำลังเตรียมขนสัมภาระกองถ่ายกันอยู่ ผักกาดชะเง้อมองอย่างร้อนใจ พอเห็นพจน์นำทีมเดินเข้ามาก็วิ่งไปรับอย่างดีใจสุดๆ

“อุ๊ย...กลับมากันแล้ว หายไปไหนกันมาคะพี่พจน์ พี่ปฐพี พวกเราทุกคนตื่นเต้นตกใจกันมาก หนูเนี่ยเมื่อคืนนอนไม่หลับเลยค่ะ เป็นฮ้วงเป็นห่วงนาง แล้วแกเป็นไงบ้างบุบสลายตรงไหนหรือเปล่านาตาลี แล้วแก”...

พจน์รู้แกวว่าผักกาดจะพูดอะไร รีบขัดขึ้นขอบใจผักกาดที่เป็นห่วง พวกเราปลอดภัยดี เร่งทุกคนให้รีบขึ้นห้องเตรียมตัวให้เรียบร้อยก่อน นี่ก็ใกล้เวลานัดออกกองแล้ว

ผักกาดเซ้าซี้อยากรู้ว่าเมื่อคืนเป็นไงมั่ง นางรู้ว่าผักกาดอยากรู้อะไร แต่แกล้งตอบไปว่าเมื่อคืนติดพายุเลยค้างกันแถวทุ่งโน่น ผักกาดยังเซ้าซี้อยากรู้ให้ได้

เลยถูกนางปรามว่า

“ผัก! แกนี่มันอยากรู้ทุกเรื่องจริงๆเลย ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งนั้นแหละ”

“เหรอ...แต่ที่นี่สิ ระเบิดพี่ปริยาจะลงรึเปล่าก็ไม่รู้” นางกับผักกาดมองหน้ากันหวั่นๆ

ooooooo

เมื่อผักกาดเจอกับชะเอมที่ห้องอาหารเช้านี้ ผักกาดถามว่าเมื่อคืนหลับสบายไหม ชะเอมบอกไม่เพราะไวน์เอาแต่ผุดลุกผุดนั่งทั้งคืน บ่นว่าไม่รู้จะแข่งแย่งผู้ชายให้ได้อะไรขึ้นมา

ชะเอมปรับทุกข์แบบคนหัวอกเดียวกันว่า เราสองคนไม่ดีตรงไหนหรือ ถึงไม่มีใครแลเลย ผักกาดให้กำลังใจว่าไม่มีคู่ไม่ได้แปลว่าไม่มีค่า เราต้องสตรองในคุณค่าของเรา ไม่มีผู้ชายมาเห็นเราก็อยู่คานทองไปแบบชิลๆ ไม่เห็นเสียหายอะไร

การถ่ายทำวันนี้เป็นโลเกชั่นสวนปราสาทโคคุระ เมื่อไวน์เจอกับนางก็เข้ามาแขวะว่าเมื่อคืนอ่อยปฐพีไปถึงไหนล่ะ พอถูกนางด่าว่าต่ำตม เราต่างคนต่างอยู่ดีกว่าเพราะตนไม่อยากเสียเวลามาข้องแวะกับเธอ

“โถ...แม่คนดี...ทำเป็นใสไร้เดียงสา มารยาระดับแม่เลยนะเธอ! เก่งและดีให้ตลอดเถอะ อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าเจอ ‘ของจริง’ เข้าแล้วยังจะกล้าพล่ามขนาดนี้ไหม” นางสะดุดใจถามว่าของจริงอะไร? “เดี๋ยวเธอก็รู้เองแหละไอ้ที่ฝันแล้วตะกายไว้สูงน่ะ ตกลงมามันคงเจ็บสะใจเลยเนอะ”

ไวน์มาพูดยั่วแล้วลอยหน้าไป นางนิ่ง พยายามตีความคำพูดของไวน์ว่าคืออะไร?

การถ่ายทำเริ่มที่ปฐพีสง่างามในชุดประจำชาติของญี่ปุ่น พอถ่ายได้ภาพที่สมบูรณ์ผู้กำกับสั่งคัตแล้วถามความเห็นปริยา

“เพอร์เฟกต์กว่านี้คงไม่มีแล้วล่ะค่ะ” เสียงวิเวียนตอบแทรกขึ้นอย่างพอใจ แต่ทำเอาทั้งผู้กำกับและปริยาสะดุ้ง ปริยาถามว่าจะมาทำไมไม่บอกจะได้ไปรับที่สนามบิน “ถ้าบอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิคะ จริงไหม” ประโยคหลังเธอหันไปถามปฐพีอย่างเป็นต่อ ทั้งสองสบตากันนิ่ง

เมื่อมาคุยกันที่มุมหนึ่งของสวน วิเวียนเปิดฉากรุกทันทีว่าเมื่อคืนสนุกมากไหม ได้ข่าวว่าไปค้างอ้างแรมกันทั้งคืน ปฐพีถามว่าที่เธอมาเพียงเพื่อจับผิดตนหรือ วิเวียนบอกว่าเขาไม่มีวันผิดในสายตาตน แต่คนอื่นมันไม่มีสิทธิ์มายุ่งกับเขา ตราบใดที่มันยังอยากทำงานในบริษัทของตนอยู่

ปฐพีกลัวนางจะเดือดร้อน พยายามบอกว่ามันไม่มีอะไรอย่างที่เธอคิด ให้ฟังตนบ้างได้ไหม

นักรบวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกนางว่าคุณวิเวียนมา นางตกใจ ผักกาดถามว่ามาทำไม นางคาดว่าคงมากันตนไม่ให้ยุ่งกับพี่ปฐพีมั้ง ผักกาดถามว่าอยู่ๆทำไมถึงมาหรือใครคาบข่าวอะไรไปบอก ถามว่าชะเอมรู้อะไรหรือเปล่า

“ก็...เห็นไวน์เขาเล่าว่า...คุยกับคุณวิเวียนเมื่อคืน”

“แกซวยอีกแล้วว่ะนาง” นักรบฟันธง นางนิ่งเครียดเตรียมรับมือกับวิเวียนที่จะมาไม้ไหนไม่รู้

ooooooo

ในการถ่ายทำช็อตของไวน์ เพียงวิเวียนบอกว่าชอบทุกอย่างก็ผ่าน ผู้กำกับสั่งช็อตต่อไปของคะนึงนาง

ผู้ช่วยผู้กำกับถามว่านางพร้อมไหม พอนางบอกว่าพร้อมเจ้าหน้าที่สั่งเดินเทป พอผู้ช่วยผู้กำกับสั่ง “กล้อง สปีด แอ็กชั่น” นางก็ชงชาแล้วเทลงถ้วย พร้อมกับพูดสโลแกนของแองเจิ้ล

“Angel Airlines-Fly like an angel.”

พอผู้กำกับสั่งคัตทุกคนก็หันมองวิเวียน เธอพูดเสียงเรียบว่า “ขอใหม่ค่ะ”

ทุกส่วนเริ่มใหม่ และนางก็พูดสโลแกนของแองเจิ้ลใหม่ พอนางพูดจบ วิเวียนก็พูดทันทีว่า

“ขอใหม่ค่ะ ยิ้มสวยๆหน่อยสิ ยิ้มแบบนี้ไม่มีอินเนอร์เลย” พอเริ่มใหม่ วิเวียนก็บอกว่า “ยิ้มเยอะไป นี่ไม่ใช่ตอนประกวดมิสแองเจิ้ลนะ อย่ามาเฟกคะนึงนาง” พอเริ่มใหม่อีกครั้ง นางพูดสโลแกนไม่ทันจบ วิเวียนก็ขัดขึ้นว่า “ใช้ไม่ได้ เอาใหม่”

วิเวียนหาจุดตำหนิไม่จบสิ้น ว่านางนั่งไม่ดีบ้าง พอนางยืดตัวตรงพูดใหม่ก็บอกว่าตนไม่ทันดู ให้เอาใหม่อีกที จนผู้กำกับค่อยๆถามอย่างเกรงใจว่า “ผมว่าบางเทกมันก็พอได้แล้วนะครับ”

“ยังไม่ได้ค่ะ มาตรฐานของ Angel Airlines สูงกว่าสิ่งที่คะนึงนางกำลังทำ”

นางฟังแล้วงงมาก แต่พอเริ่มใหม่ก็พยายามอดทนสุด พูดสโลแกนของสายการบินอย่างตั้งใจเต็มที่ แต่วิเวียนกลับถอนใจดังๆบอกว่า

“คะนึงนาง ฉันว่าทุกคนเหนื่อยแล้วนะ เธอทำให้ดีกว่านี้ไม่ได้แล้วเหรอ” นางจึงขออีกที วิเวียนขัดขึ้นว่า “เดี๋ยว ฉันยังไม่พร้อม ฉันอยากได้คาปูชิโน่เย็นแก้วนึง”

อ่านละคร เด็ดปีกนางฟ้า ตอนที่ 7 วันที่ 17 มี.ค.61

ละครเรื่อง เด็ดปีกนางฟ้า บทประพันธ์โดย: ลินิน
ละครเรื่อง เด็ดปีกนางฟ้าบทโทรทัศน์โดย: แดน ซิวิไลซ์และพราว พิสุทธิ์
ละครเรื่อง เด็ดปีกนางฟ้ากำกับการแสดงโดย: คุณสำรวย รักชาติ
ละครเรื่อง เด็ดปีกนางฟ้าผลิตโดย: บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ติดตามชมละครเรื่อง เด็ดปีกนางฟ้า ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ