อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 14 วันที่ 5 มี.ค.61
“มึงหลอกกูไอ้จูหยวน มึงฆ่าเขาแล้วยังหลอกให้กูทำร้ายเขาอีก”“เขาไหน...อ๋อ...ไอ้เลี้ยง...ตอนนี้กลายเป็นเด็กดีมีความกตัญญูแล้วเหรอ ไอ้หน้าโง่...ความรู้ก็สูงไม่น่าโง่เลย!”
วันพุธถูกจูหยวนเล่นงานเกือบเอาชีวิตไม่รอด โชคดีที่วิหคภูตของเลี้ยงมาช่วยไว้
“ไอ้จูหยวน...วันนี้วันตายของมึง พุธ...หนีไปเร็ว...หนีไปสิลูกพ่อ”
จูหยวนตะเกียกตะกายจะไปหาเหรียญบนแท่นพิธี และรีบจับเหรียญใส่ถุงอาคม!
เลี้ยงทรุดฮวบอีกครั้ง ขนนกวิหคภูตที่ปักตามตัวจูหยวนร่วงกราวกับพื้น
ซินแสใหญ่เหยียดยิ้มเย็น ย่างสามขุมหาเลี้ยงที่กำลังทุรนทุราย “แค่เอาเหรียญยัดใส่ถุงอาคม มึงก็หมดพลังแล้วไอ้เลี้ยง คราวนี้แหละมึงไม่ได้กลับไปหรอก กูจะเอาวิญญาณมึงมารับใช้กู”
วันพุธหนีไปแล้วตามคำสั่งเลี้ยง จูหยวนจะกำจัดเลี้ยงให้สิ้นซากโดยไม่มีใครขวาง แต่ก็ต้องอ้าปากค้าง เมื่อมือที่กำลังทำพิธีดูดวิญญาณของเลี้ยงถูกขนนกอินทรีปัก!
บุญคงเจ้าของมนต์พญาอินทรีนั่นเองที่ถอดกายทิพย์มาช่วยทันเวลา
“คืนเหรียญทองเงินปากผีให้คุณเลี้ยงไป”
“ศิษย์หลวงตาอ่ำรึ ถึงได้วิชาพญาอินทรี เอาสิ... กูไม่คืน ถ้าวันนี้ กูต้องแพ้มึง ไอ้เลี้ยงก็ต้องไม่ได้ไปผุดไปเกิด”
จูหยวนบ้าเลือด คิดฆ่าทั้งเลี้ยงและบุญคง แต่นอกจากจะไม่สำเร็จ บุญคงยังพาเลี้ยงหนีไปได้ ทิ้งซินแสใหญ่ให้กำถุงอาคมในมือแน่น สีหน้าแค้นจัด
“ไอ้เลี้ยง...มึงก็เหมือนลูกไก่ในกำมือกู!”
บุญคงพาเลี้ยงไปส่งบ้านร้างอย่างปลอดภัย แต่ในสภาพสะบักสะบอมเต็มที
“ผมบอกคุณเลี้ยงแล้วว่าอย่าออกไป”
“เธอจะให้ฉันยอมเห็นไอ้คนชั่วมันฆ่าลูกฉันรึ...ฉันทำไม่ได้”
“ผมรับปากแล้วว่าจะช่วยคุณเลี้ยง”
“ต่อให้ฉันต้องทุกข์ทรมานแค่ไหน...ฉันก็ยอม ขอเพียงได้ปกป้องลูก”
สีหน้าทุกข์ใจของเลี้ยงทำให้บุญคงใจอ่อน หยุดต่อว่าและเตือนสติให้เขาฟื้นพลังด้วยพุทธคุณ
“นั่งสมาธินึกถึงพุทธคุณนะครับ บารมีจะได้เพิ่มมากขึ้น ผมเชื่อว่าพุทธคุณจะคุ้มครองคุณเลี้ยง”
“แต่เหรียญทองเงินปากผีฉันอยู่ที่มัน”
“ผมคิดว่าจูหยวนยังไม่กล้าทำอะไรหรอกครับ”
เลี้ยงนิ่วหน้า บุญคงต้องเฉลยว่าเหรียญเงินปากผีนั้นมีค่ามากพอที่จูหยวนกับมาลินจะรั้งรอเวลาเพื่อใช้เป็นเครื่องต่อรอง...แลกกับทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเลี้ยง!
ooooooo
วันพุธช็อกไม่หายกับเหตุการณ์ปะทะกับจูหยวนที่ศาลเจ้า รุ้งแก้วที่นั่งรถมากับเขาเฝ้ามองด้วยความเป็นห่วง เธอรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว สงสารและเห็นใจเขามาก
“เพราะคุณเขารักพุธ เขาถึงมาช่วย”
“เหรียญนั่นอยู่ที่ไอ้จูหยวนจริงๆด้วย...เราจะหาทางเอากลับมาได้ยังไง”
“มันต้องมีวิธีสิ...กลับบ้านเถอะพุธ ทุกคนที่บ้านคงเป็นห่วงแย่แล้ว”
รุ้งแก้วกล่อมให้วันพุธใจเย็น แต่ดูเหมือนแฟนหนุ่มจะเลือดร้อนกว่าเก่า “พุธจะเอาเหรียญมาคืนเขาให้ได้ พุธไม่กลัวอะไรทั้งนั้น ไอ้จูหยวนมันลืมไปแล้วมั้งว่าเคยอาบน้ำว่านให้พุธ พุธไม่ตายง่ายๆหรอกรุ้ง”
อุไรถึงกับหน้าถอดสีเมื่อรู้เรื่องจากรุ้งแก้ว กลัวใจวันพุธจะหุนหันจนเป็นอันตราย
“ป้าก็ทราบว่าพุธเป็นคนดื้อ ถ้าคิดจะทำอะไรก็ต้องทำ...รุ้งเป็นห่วงพุธจังเลยค่ะ”
“ป้าจะเอาเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำไปให้คุณพุธ”
“แล้วป้าจะเอาอะไรป้องกันตัวเองล่ะคะ”
สีหน้าเป็นห่วงเป็นใยของรุ้งแก้วทำให้อุไรซึ้งใจมาก น้ำตาคลอ “ป้าแก่แล้ว...ถ้าจะตายก็ไม่เสียดายชีวิตหรอกค่ะหนูรุ้ง ว่าแต่...ถ้าป้าเป็นอะไรไป ป้าฝากคุณเสริม คุณพุธกับคุณพินด้วยนะคะ”
อุไรขอร้องให้รุ้งแก้วอยู่แต่ในห้อง ส่วนตัวเองเอาเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำไปให้วันพุธ ซึ่งทันเวลาพอดีที่อีกฝ่ายกำลังแอบออกจากบ้านอีกครั้งเพื่อไปเอาเหรียญคืนตามประสาพวกใจร้อน
“คุณพุธ...คิดดีแล้วเหรอคะ”
“เมื่อผมทำเหรียญของเขาหายไป ผมก็ต้องไปตามเอามาคืนให้เขา”
วันพุธยืนกรานหนักแน่น อุไรถึงกับร่ำไห้ด้วยความเป็นห่วง
“ถ้า...ถ้าจะไปจริงๆ เอานี่ไปป้องกันตัวนะคะ...เบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำจะช่วยคุณพุธได้”
อุไรยัดใส่มือเขา วันพุธจำต้องรับมา ก่อนปลอบอุไรให้สบายใจ
“มันฆ่าผมไม่ได้หรอกครับ...มันเคยอาบน้ำว่านให้ผม คุณไสยอันตรายใดๆก็ฆ่าผมไม่ได้”
ไม่มีใครห้ามวันพุธได้ แม้แต่พินทุอรกับรุ้งแก้วที่ตามมาเจอหลังจากนั้น ธงชาติอาสาไปเป็นเพื่อน แต่กระนั้นก็ไม่วายถามย้ำเมื่อไปถึงหน้าศาลเจ้าของจูหยวน
“เปลี่ยนใจได้นะโว้ยไอ้พุธ”
“ไม่...ข้าตัดสินใจแล้ว เอ็งรออยู่ที่นี่ อย่าออกไปนอกรถนะไอ้ชาติ”
วันพุธตัดสินใจควักเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำให้เพื่อนรัก แต่ธงชาติไม่ยอมรับ
“เอ็งเอาไปเถิด เอ็งต่างหากที่ต้องระวังตัว...ไอ้พุธ”
สองหนุ่มเพื่อนรักสบตากันด้วยความเข้าใจ
ก่อนที่วันพุธจะยัดเบี้ยแก้คืนให้ธงชาติและลงจากรถทันที ทิ้งธงชาติให้มองตามด้วยความเป็นห่วง กลัวเพื่อนรักจะตายก่อนได้เหรียญคืน...
ooooooo
วันพุธปัดความกลัวทิ้ง ก้าวไปในศาลเจ้าของจูหยวนด้วยท่าทางนิ่งสงบ แท่นบูชายังตั้งที่เดิมแต่ปราศจากถุงอาคมบรรจุเหรียญทองเงินปากผีของเลี้ยง จูหยวนรออยู่แล้ว แหวลั่นมาก่อนตัว
“ไอ้พุธ...นี่มึงรักพ่อมึงถึงกับเสี่ยงตายมาเหยียบจมูกกูเลยเหรอ”
น้ำเสียงแข็งกร้าวของซินแสใหญ่ทำให้วันพุธหวาดหวั่นไม่น้อย ต้องข่มใจให้นิ่งหันไปเผชิญหน้า
“ผมมาดี...ยังไงผมก็ไม่ลืมพระคุณที่ซินแสสอนวิชาให้ผมหรอก”
“แต่มึงกำลังเนรคุณกูที่เป็นอาจารย์ของมึง”
“ผมถูกหลอกใช้มากกว่า...คืนเหรียญเงินปากผีให้ผมเถอะ”
“ถ้ากูไม่คืนล่ะ...”
วันพุธตาลุกด้วยความโกรธจัด จูหยวนหัวเราะ ชอบใจ
“อย่างมึงน่ะ...ไม่ต้องถึงมือกูหรอก”
จูหยวนแสยะยิ้มร้าย ตะโกนเรียกผัน ผีจากกรุงเก่า
“ไอ้ผันมันเคยพ่ายแพ้ไอ้เลี้ยง บาดเจ็บเจียนตาย กูต้องใช้อาคมช่วยมันอยู่นาน...เอาสิวะไอ้ผัน วันนี้ลูกไอ้เลี้ยงมันมาให้มึงฆ่าถึงที่นี่ จัดการมันเลย!”
ผันแค้นเลี้ยงเป็นทุน เล่นงานวันพุธเกือบตาย โชคดีที่วันพุธใช้วิชาที่มีกำจัดอาคมของผันได้
“คาถาไฟนรกสำหรับไล่ผี ซินแสสอนผมเอง”
จูหยวนเจ็บใจ ประกาศกร้าว
“ไอ้พุธ...ยังไงคืนนี้มึงก็ไม่รอด เอาสิ...กูไม่เคยสอนวิชาเจตภูตให้มึง แน่จริงมึงเอาตัวรอดให้ได้!”
ระหว่างที่วันพุธรับมือจูหยวน อุไรแอบไปหาเลี้ยงที่บ้านร้างเพื่อบอกข่าววันพุธ ตันเข้าไปเป็นเพื่อนถึงกับผงะเมื่อเจอสีหน้าถมึงทึงของเลี้ยง
“เกิดอะไรขึ้นหรือคุณท่าน หรือว่าโกรธที่อิฉันมารบกวน”
“วันพุธ...ปล่อยให้วันพุธไปหาไอ้ซินแสทำไมอุไร ไม่รู้เหรอว่าอันตราย”
“อิฉันเตือนแล้ว แต่คุณพุธไม่ฟัง ช่วย...ช่วยคุณพุธด้วยนะเจ้าคะคุณท่าน”
เลี้ยงร้อนใจมาก ถอดจิตไปช่วยวันพุธ ทันเห็นลูกชายคนโตคว้าเทียนอาคมสู้กับเจตภูตของจูหยวน
“นึกว่าจะแน่ ซินแส...คืนเหรียญทองมาให้ผมดีกว่า”
ร่างเจตภูตของจูหยวนถูกทำลาย ซินแสใหญ่โมโหมาก ร่ายคาถาจะฆ่าวันพุธ เลี้ยงรีบมาขวาง
“ไอ้เลี้ยง...มึงอย่าลืมนะว่าเหรียญทองเงินปากผีของมึงอยู่ที่กู”
“กูตายไปแล้ว ถ้ากูต้องตายซ้ำสองเพื่อช่วยลูกกู กูก็ไม่เสียดายชีวิต!”
ooooooo
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 14 วันที่ 5 มี.ค.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ