อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 13 วันที่ 3 มี.ค.61
“หนูพินโทร.บอกผม ประตูรั้วเปิดอยู่ ผมเลยเข้ามาได้ เกิดอะไรขึ้นครับ”“ฉันได้ยินเขาเถียงกันเรื่องเหรียญ...ต้องเป็นเหรียญของคุณท่านแน่ๆ”
คำบอกเล่าของเสริมทำให้บุญคงนึกย้อนถึง
ท่าทีอ่อนแรงของเลี้ยงเมื่อวันก่อน ท่าทางเรื่องทั้งหมดคงมีสาเหตุจากเหรียญทองนี้เอง แต่ไม่ทันสะระตะมากกว่านั้น สายตาเขาก็เหลือบเห็นผีแปลกหน้าที่ส่งสายตาเกรี้ยวกราดมาให้
บุญคงยังมีท่าทีนิ่งสงบ ส่งเสริมขึ้นห้องและหวนมาเอาเรื่องผีแปลกหน้า
“มึงมาจากไหน ใครส่งมึงมา”
ผีวอนดิ้นพล่านด้วยความทรมานเพราะบุญคงใช้คาถาบีบบังคับ “ว่าไง...มาที่นี่ทำไม”
บุญคงถามซ้ำ ผีวอนทนไม่ไหวต้องสารภาพ
“ข้าอยากช่วยลูกข้า...ข้ากลัวพวกมันทำร้ายเนียงลูกข้า”
“อ้อ...ถ้างั้นก็ไปรอลูกมึงในนรกเถอะนะ!”
อุไรรับรู้เรื่องมาลินด้วยความสมเพชปนเวทนา เป็นห่วงพินทุอรที่ต้องกลับไปดูแลเสริมตามลำพัง วันพุธเป็นห่วงน้องสาวกับพ่อเช่นกัน แต่ทำปากแข็ง
“ผมว่าคงไม่มีอะไรหรอกครับ ถ้าเชื่อกันว่าคุณ... เอ้อ...นายเลี้ยงช่วยพวกเราได้ ก็คงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง”
“คุณพุธ...ทำไมพูดถึงคุณพ่อยังงั้นล่ะคะ”
รุ้งแก้วฟังแฟนหนุ่มประชดประชันด้วยสีหน้าอ่อนใจ เข้าใจความสับสนของเขาดี แต่ไม่อยากให้เขาใช้แต่อคติตัดสินและทำร้ายใจเลี้ยงซึ่งเป็นพ่อบังเกิดเกล้าแบบนี้ จึงอดเตือนสติไม่ได้
“สักวัน...พุธจะเปลี่ยนคำพูดแล้วกราบขอโทษคุณ”
ooooooo
บุญคงจัดการผีแปลกหน้าเรียบร้อย จึงนั่งรอพินทุอรกับธงชาติกลับมาอยู่เป็นเพื่อนเสริม แล้วผละไปหาเลี้ยงที่บ้านร้างเพื่อถามบางอย่างเกี่ยวกับเหรียญเงินปากผี
“เวลานี้คุณเลี้ยงสื่อถึงเหรียญเงินปากผีได้หรือเปล่า”
เลี้ยงส่ายหน้า “พลังฉันอ่อนเกินไป”
บุญคงเห็นดังนั้นจึงนั่งตรงข้ามเตรียมทำสมาธิ เลี้ยงมองมาด้วยความสงสัย
“เธอจะทำอะไร”
“ผมจะนั่งสมาธิ...ขอพุทธคุณช่วยเพิ่มบารมีให้คุณเลี้ยง”
พลังพุทธคุณของบุญคงทำให้เลี้ยงฟื้นตัว แสงธรรมะสีทองเปล่งประกาย ช่วยเพิ่มพลัง
“ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก”
“ถ้าเช่นนั้น...ผมจะถอดตาข่ายมนตรา แล้วคุณเลี้ยงลองสื่อไปถึงเหรียญดูว่าเป็นเหรียญจริงหรือปลอม”
เลี้ยงตามกายทิพย์ของบุญคงไปถึงโรงพยาบาล ในห้องพักของวันพุธกับรุ้งแก้วที่มีเหรียญทองวางอยู่บนหัวเตียง เลี้ยงจ้องเหรียญแต่สัมผัสแค่พลังงานที่ว่างเปล่า
“นั่นไม่ใช่เหรียญของฉัน”
บุญคงหน้าเสีย รีบพาเลี้ยงกลับ รุ้งแก้วตื่นมาทันเห็นหลังเลี้ยงไวๆ เช่นเดียวกับอุไร
“คุณท่านมาที่นี่...คงมาดูอาการพุธ”
“ท่านก็ต้องเป็นห่วงลูกของท่านสิคะ”
วันพุธได้ยินเสียงสองสาวต่างวัยคุยกัน สะดุ้งตื่นอีกคน และอดไม่ได้จะค่อนแคะเลี้ยง
“ทำให้พวกเราสุขสบาย ไม่ต้องผจญกับอีแม่มดมาลินดีกว่าไหม”
“โธ่...คุณพุธ พูดอะไรยังงั้นคะ”
อุไรส่งสายตาปราม แต่วันพุธไม่สนใจ ทิฐิทำให้ใจมืดบอด มองไม่เห็นความจริงใจของเลี้ยง...
บุญคงพาเลี้ยงกลับมาบ้านร้าง เห็นท่าทางเศร้าสร้อยของอีกฝ่ายก็อดถามย้ำเรื่องเหรียญปลอมไม่ได้
“คุณเลี้ยงแน่ใจนะครับ”
“ฉันปลุกเสกกับมือ ทำไมฉันจะไม่รู้...เหรียญทองเงินปากผีของฉันอยู่ที่ไหนกัน”
เลี้ยงพูดพลางหลับตา ร่ายคาถาเรียกหาเหรียญ แต่กลับมองไม่เห็นอะไร
“เหรียญนั่นคือชีวิตของฉัน...เหรียญนั่นคือชีวิตของฉัน!”
บุญคงสงสารและเห็นใจ ปลอบเสียงอ่อน “อย่าเพิ่งเสียใจไปเลยครับ ผมจะช่วยคุณเลี้ยงเต็มที่ครับ ตอนนี้คุณเลี้ยงห้ามออกไปไหน ปฏิบัติธรรมเพื่อให้พุทธคุณเป็นเกราะกำบังอันตรายนะครับ”
ooooooo
อาการของวันพุธกับรุ้งแก้วดีขึ้นมาก แพทย์ผู้ดูแลจึงอนุญาตให้กลับบ้านได้ แต่กระนั้นสีหน้าสองหนุ่มสาวก็ไม่สดใสเพราะมีหลายเรื่องให้กังวล และหนึ่งในนั้นก็คือข่าวจากบุญคงที่แวะมาหาแต่เช้า
“วันพุธ...เธอรู้หรือยังว่าเหรียญทองนั่นเป็นของปลอม”
วันพุธตกใจมาก แต่คงไม่เท่าอุไรที่เสียรู้มาลิน
“ฝีมือมาลินหรือครับ”
บุญคงถามเสียงเรียบ แต่ไม่มีใครยืนยันความจริงนี้ได้เพราะไม่มีหลักฐาน พินทุอรซึ่งแวะมารับพี่ชายกับรุ้งแก้วอดคิดไม่ได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ หากมาลิน
มีเหรียญของจริง เหตุใดถึงปล่อยให้ตัวเองถูกทำร้ายจนขาหัก
รุ้งแก้วสันนิษฐานว่าบางทีเหรียญทองของจริงอาจอยู่กับคนอื่น วันพุธก็คิดไม่ต่างกัน
“เหรียญนั่นสำคัญมากหรือครับคุณอา”
บุญคงพยักหน้ารับ ตัดสินใจเล่าสาเหตุที่ตนเข้ามาเกี่ยวข้อง “พวกเธอคงรู้ว่าผมติดต่อกับคุณเลี้ยงได้ ผมเคยเรียนวิชากับหลวงตาอ่ำก่อนท่านจะละสังขาร ท่านฝากคุณเลี้ยงไว้กับผม...ผมจำเป็นต้องช่วยเหลือเขา...วันพุธถามเรื่องเหรียญมาก็ดี ผมจะได้บอกทุกคนให้เข้าใจว่าเหรียญนั่นสำคัญยังไง”
ทุกคนมองหน้ากันเครียดๆ มีเพียงอุไรเบือนหน้าหนีเพราะรู้เรื่องทั้งหมดดีอยู่แล้ว
“เวลานี้คุณเลี้ยงอ่อนแอมาก ไม่มีพลัง เพราะเหรียญนั่นถูกควบคุมไว้ด้วยอาคม คุณเลี้ยงบอกผมเมื่อคืนว่า...”
บุญคงชะงักไปอึดใจ ก่อนเล่าเรื่องสะเทือนใจจากปากเลี้ยงที่เขาเพิ่งรู้เมื่อคืนก่อน
“ถ้ามันเผาเหรียญด้วยอาคม ฉันก็ต้องจากทุกคนไป แล้วฉันก็จะไม่เหลือแม้แต่วิญญาณ ฉันทำผิดมามากแล้ว ยามเมื่อลูกฉันยังเด็ก ฉันก็ลุ่มหลงอยู่แต่ไสยศาสตร์ ทอดทิ้งลูกเมีย เหรียญทองเงินปากผีเป็นวิชาสำคัญที่จะทำให้วิญญาณฉันได้อยู่ดูแลพวกเขา และจะได้ขอโทษลูกที่ฉันเป็นพ่อที่บกพร่อง...ฉันรอคอยคำพูดที่เขาจะยกโทษให้ฉัน”
รุ้งแก้ว พินทุอรและอุไรถึงกับน้ำตาไหลด้วยความสงสารเลี้ยง โดยเฉพาะแม่บ้านเก่าแก่ที่รู้จักเขาดีกว่าใคร
“โธ่เอ๊ย...คุณท่าน ตายไปแล้วก็ยังห่วงลูกๆ อิฉันสงสารคุณท่านจริงๆ”
“เวลานี้รุ้งติดต่อกับคุณไม่ได้เลยค่ะ”
บุญคงส่ายหน้า ขอร้องไม่ให้ใครส่งกระแสจิตถึงเลี้ยงเวลานี้ เพราะอยากให้เขาพักฟื้น วันพุธมองหน้าคนโน้นคนนี้อึ้งๆ เรื่องราวที่เพิ่งรับรู้ทำให้สับสน แต่ความรู้สึกเกลียดชังที่มีต่อเลี้ยงนั้นเจือจางลงมากแล้ว
“จะให้พุธทำยังไงก็บอกมาเถอะ ถ้าพุธทำให้ทุกคนสบายใจได้ พุธก็จะทำ”
ทุกคนยินดีมากเมื่อเห็นความเปลี่ยนแปลงของวันพุธ บุญคงก็เช่นกัน
“เราต้องหาให้ได้ว่าเหรียญนั่นอยู่ที่ไหน...แต่ว่าตอนนี้ผมว่าเรากลับไปคุยกันที่บ้านดีกว่า...ผมเป็นห่วงคุณเสริม”
บุญคงนัดแนะคนในครอบครัวเสริมเรียบร้อยจึงขอตัว พลันสายตาก็เหลือบเห็นจูหยวนทำลับๆล่อๆ ความสงสัยผุดในหัวทันที...ซินแสใหญ่คู่ปรับของเลี้ยงมาทำอะไรในโรงพยาบาล!
ooooooo
บุญคงเป็นห่วงเรื่องเหรียญปลอมมากกว่าจึงไม่ได้สะกดรอยตามจูหยวน เลยไม่รู้ว่าซินแสใหญ่แวะหามาลินถึงห้องพัก และทันได้ยินเธอเถียงกับเมฆาเรื่องเนียง
“ไล่อีเนียงไป ฆ่ามันได้ยิ่งดี”
“เนียงเป็นเมียผมนะครับ”
มาลินอยากทึ้งหัวตัวเองนัก โต้เสียงเข้ม “มันไม่ใช่เมียแก มันเป็นเมียไอ้อาคม ฉันไม่คิดเลยว่าจะเสียรู้ไอ้อาคม ไอ้ผัวเฮงซวย เอาอีเนียงมาซ้อนแผนฉัน คิดจะขโมยเหรียญไปจากฉัน”
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 13 วันที่ 3 มี.ค.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ