อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 2 วันที่ 20 มี.ค.61
คำสัญญารักยังลอยวนเวียนในหัว อัญชันจำได้ไม่มีวันลืม และวันนี้กัลป์ เกรียงไกร...ชายหนุ่มคนเดียวที่อยู่ในใจเธอเสมอก็กลับมาอีกครั้ง...มาทำให้หัวใจเธอเต้นไม่เป็นส่ำเหมือนเมื่อก่อนไม่มีผิดกัลป์รู้สึกไม่ต่างกันแต่พยายามข่มอาการไม่ให้ไปกอดเธอให้สมความคิดถึง อัญชันดึงตัวเองจากอดีตและปล่อยเขาไปล้างหน้าเอาคราบเหงื่อและเลือดออก
“ไม่รู้เหรอว่าพี่แสนโกรธแค้นคุณมากแค่ไหน จะกลับมาอีกทำไม”
ทำไมกัลป์จะไม่รู้ แต่เขาเลือกกลับมาเพราะอยากเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเอง
“กลับมาตาย...”
“ก็จวนได้ตายสมใจแล้วนี่...ดูสภาพตัวเองตอนนี้สิ”
“ผมจำเป็นต้องกลับมา ผมต้องพิสูจน์ความจริงทั้งหมดให้ทุกคนรู้”
“ความจริงเรื่องอะไร...เรื่องที่นายฆ่าพ่อฉันกับเรื่องหักหลังผู้หญิงค้ายาน่ะเหรอ”
“ใช่...แต่ไม่ทั้งหมด ยังมีเรื่องอื่นที่สำคัญกว่านั้น ...เรื่องของเรา”
“เรา...คุณยังกล้าใช้คำนี้อีกเหรอ...”
ระหว่างที่กัลป์พยายามปรับความเข้าใจกับอัญชัน องอาจ ชาตินักรบ พ่อค้าเร่ขายหนังกับขายยาก็แอบมาดูลาดเลาแถวบ้านแสน เหล่าสมุนเห็นคนทำท่าลับๆล่อๆจึงออกไปไล่ องอาจเลยถือโอกาสนี้ตีเนียนโฆษณาขายยาและขายหนังพลางสอดส่ายสายตาหาสิ่งผิดปกติภายในบ้าน
กัลป์ไม่สนใจว่าใครจะตามล่าตัวแต่สบตาอัญชันอดีตแฟนสาวอย่างมีความหมาย
“ที่ผมต้องแต่งงานกับดอกไม้เพราะผมมีเหตุผลจำเป็น”
“อ๋อ...แน่นอน...แบบที่คุณฆ่าพ่อฉัน หักหลังพี่ชายฉัน นั่นคุณก็มีเหตุผลจำเป็นใช่ไหม”
“พ่อของคุณค้ายา ค้าของเถื่อน แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง”
“ไม่จริง! คุณโกหก พี่แสนไม่ได้บอกฉันแบบนั้น”
อัญชันส่ายหน้าไม่เชื่อแต่ไม่ทันโต้ แสนก็มาเคาะประตูหน้าบ้านเธอ กัลป์สะดุ้งก่อนมองหน้าอดีตแฟนสาวราวกับจะวัดใจ อัญชันไม่มีทางเลือกต้องเดินไปแง้มประตูคุยกับพี่ชาย
“มีอะไรหรือคะพี่แสน”
“ไอ้กัลป์มันบุกเข้ามาที่บ้านพี่ พี่เป็นห่วงเธอเลยรีบมาดู”
“ถ้าเป็นเขาจริง เขาคงไม่บ้าพอจะบุกมาให้ฉันยิงหรอกพี่”
“ระวังตัวหน่อยนะ มันฆ่าได้แม้กระทั่งผู้หญิง คืนนี้น้องห้ามออกมานอกห้องเด็ดขาด”
“พี่ไม่ต้องห่วงฉันหรอก”
“จะไม่ให้ห่วงได้ยังไง ก็พี่มีน้องสาวอยู่คนเดียว”
น้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใยของพี่ชายทำให้อัญชันแอบรู้สึกผิดแต่กระนั้นก็เลือกจะโกหกช่วยอดีตแฟนหนุ่ม เมื่อแสนผละไปค้นที่เรือนพักคนงานแล้ว กัลป์จึงออกจากที่ซ่อน
“ขอบคุณที่คุณช่วยชีวิตผมเอาไว้”
“เปล่าเลย...ฉันแค่อยากฆ่าคุณด้วยมือของฉันเอง มันจะได้จบสิ้นความแค้นระหว่างเรา”
“จบสิ้นความยุติธรรมต่างหาก...ขอให้คุณจำไว้ว่าผมยังรักคุณเสมอนะอัญชัน”
คำบอกรักของกัลป์ทำให้หัวใจอัญชันปวดร้าวอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เขาเคยทิ้งเธอไปแต่งงานกับดอกไม้แต่เธอก็ยังรักเขา และเพื่อปกป้องศักดิ์ศรีที่เหลือเพียงน้อยนิด เธอจึงต้องไล่เขาไปให้พ้นหน้า
“ในฐานะที่เราเคยรู้จักกัน ฉันจะแสดงความหวังดี กับนายเป็นครั้งสุดท้าย...รีบหนีไปซะ!”
ooooooo
ทั้งที่อยากตัดใจจากกัลป์แต่การเจอหน้ากันอีกครั้งทำให้ความแค้นในอกอัญชันปะทุอีกครั้ง ความหลังอันเจ็บปวดทำให้เธอเปลี่ยนใจตะโกนเรียกพี่ชาย
“พี่แสน! ไอ้กัลป์ขึ้นบ้านฉัน ตอนนี้มันหนีไปทางท้ายไร่”
กัลป์เกือบหนีพ้นอาณาเขตไร่ราชสีห์อยู่แล้วถ้าแสนจะไม่พาพวกสมุนมาล้อมจับ
“เพื่อนเอ๊ย...จบสิ้นกันที วันนี้กูจะได้ฝังมึงสมใจ ในที่สุดแมงเม่าโง่ๆอย่างมึงก็บินมาเข้ากองไฟจนได้”
แสนเตรียมตั้งรับอยู่แล้ว ทันทีที่กัลป์จู่โจมด้วยคมแฝก เขาก็ฟาดคมแฝกของตนคืนจนกัลป์ล้มตัวงอ
“ยังมีฤทธิ์มากอีกเหรอเพื่อน ฮึๆ...เดี๋ยวก็รู้กันว่ากูจะทำให้มึงหมดฤทธิ์ได้ยังไง เอาสิ...ใช้อัคคีสาดแสงท่าไม้ตายของมึงได้เลย จะได้รู้กันว่าจะแพ้นาคาพ่นไฟของกูอีกรึเปล่า”
กัลป์รับคำท้าของอดีตเพื่อนรักใช้ท่าไม้ตายโจมตีแต่สู้ท่าไม้ตายของแสนไม่ได้ถูกฟาดสลบ แสนสะใจมากสั่งให้ลูกสมุนลากตัวกัลป์ไปที่บ้านเพื่อทรมานต่อหน้าคนในครอบครัว
ดอกไม้ กระรอกและมาลัยถูกพาตัวมาดูสภาพปางตายของกัลป์ซึ่งถูกจับมัดกับไม้ท่อนใหญ่ท่ามกลางกองไฟหน้าบ้านแสน ดอกไม้เห็นสภาพผัวเก่าก็ร้องไห้โฮ
“นายแสน...นายจะทรมานอะไรเขาอีก...พอได้แล้ว”
“หุบปาก! เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน...ราดน้ำมันแล้วจุดไฟ!”
แสนสั่งสมุนเสียงกร้าว ก่อนหันไปเย้ยอดีตเพื่อนรักที่ยังไม่ได้สติเต็มตา
“มึงคิดว่าไม่มีใครฆ่ามึงได้ใช่ไหม คิดว่าคมแฝกกับคาถาวิเศษของไอ้แก่อัคนีจะคุ้มครองมึงได้...มึงคิดผิด!”
ขาดคำแสนก็สะบัดแส้ในมือหวดเอาสะเก็ดถ่านใส่ร่างอดีตเพื่อนรัก
“หนังเหนียวนักเหรอไอ้กัลป์ มึงฆ่าไม่ตายใช่ไหม ที่ไอ้แก่อัคนีทำนายไว้ว่ามึงกับกู...ไม่คนใดก็คนหนึ่งต้องตายเพราะคมแฝก มันแหกตา มันไม่ต้องการให้กูหักหลังมึง แต่ว่าเป็นมึงต่างหาก...มึงหักหลังกู!”
ความแค้นเรื่องพ่อทำให้แสนลงไม้ลงมือกับอดีตเพื่อนรักแบบไม่ยั้งมือ กัลป์หลังแตกยับแต่ไม่ยอมร้องขอชีวิต
“ไม่เอาน่าไอ้กัลป์...ร้องขอชีวิตสิ ยอมกราบเท้ากู เพราะถ้ากูใจอ่อน...มึงจะได้ตายดีกว่านี้”
กัลป์จ้องหน้าอดีตเพื่อนรักด้วยสายตาแค้นจัด แสนโกรธมากจะหวดแส้อีกแต่มาลัยถลาไปขวาง
“ได้โปรดเถอะพ่อแสน ถึงยังไงฉันก็เป็นแม่ อย่าให้ฉันต้องเห็นลูกชายคนเดียวถูกทรมานจนตายเลย”
“ถ้าไม่อยากเห็นก็หลับตา คอยฟังแต่หูแล้วกัน”
แสนไม่สะทกสะท้านสายตาอ้อนวอนของมาลัย กระรอกต้องขอร้องอีกแรง “นายแสน...อย่าทารุณพี่ชายกระรอกเลย ถ้านายแสนต้องการอะไรจากกระรอกก็ได้ทั้งนั้น จะให้กระรอกเป็นเมียก็ยอมจ้ะ”
ข้อเสนอของกระรอกทำให้แสนหัวเราะลั่น “มึงฟังไว้ไอ้กัลป์ น้องสาวของมึงกำลังจะเอาความสาวมาแลกกับชีวิตของมึง...แต่กูไม่สนใจหรอก...ไม่ช้าก็เร็ว...นังนี่มันก็ต้องเป็นเมียกูอยู่ในวันยังค่ำ!”
แสนประกาศกร้าว ส่งสายตาให้ลูกสมุนลากตัวมาลัยกับกระรอกออกไปและหวดแส้ใส่กัลป์เต็มแรง
“ไอ้กัลป์...วันนี้กูจะเผามึงทั้งเป็น”
กัลป์ปวดแสบปวดร้อนทั้งตัวทรุดกับพื้น ดอกไม้ทนไม่ไหวปราดไปขวางทางแส้ขอร้องให้ไว้ชีวิตผัวเก่า แสนโมโหมากกระชากตัวเธอไปรวมกับกระรอกและมาลัย กัลป์เห็นดังนั้นก็แหวลั่น
“ไอ้ขี้ขลาด...ทำร้ายได้แต่คนไม่มีทางสู้ กูอยู่นี่! ถ้าจะใช้วิธีต่ำๆก็ใช้กับกูแต่อย่าไปลงกับผู้หญิง”
“ได้...ต้องการอย่างนั้นก็ได้”
แสนหวดแส้ใส่หลังอดีตเพื่อนรักไม่ยั้งหลังจากนั้น ดอกไม้ กระรอกและมาลัยกรีดร้องและร้องไห้จนแสนประสาทเสียต้องสั่งให้พวกสมุนลากตัวสามสาวไปขัง...
ooooooo
อัญชันหน้าถอดสีเมื่อลำดวนสาวใช้คนสนิทวิ่งมาบอกเรื่องที่เกิดขึ้นในเรือนหลังใหญ่ของแสน กัลป์อดีตแฟนหนุ่มของเธอกำลังถูกพี่ชายทรมานปางตาย ไม่ได้ถูกนำส่งตำรวจอย่างที่เธอเข้าใจตั้งแต่แรก
ความรู้สึกผิดทำให้อัญชันรุดไปเรือนใหญ่ของพี่ชายและยับยั้งการทารุณกรรมนั้น แสนขัดใจแหวลั่น
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 2 วันที่ 20 มี.ค.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ