อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 2 วันที่ 19 มี.ค.61
กัลป์เสียใจและรู้สึกผิดมากพยายามจะอธิบายเพื่อนรักแต่สถานการณ์ยิ่งเลวร้ายเมื่อแสนถูกจับไปสอบสวนเพราะก้านพ่อของเขาให้การว่าลูกชายคนเดียวของสนอาจรู้เห็นกับธุรกิจดำมืดของพ่อยิ่งไปกว่านั้นก้านจะให้กัลป์แต่งงานกับดอกไม้ ลูกสาวของดาบหง่าเพื่อความก้าวหน้าและมั่นคงในอาชีพตำรวจ เมื่อแสนรู้จึงยิ่งเจ็บแค้นเพราะหญิงสาวที่ตนหลงรักมานานก็ถูกเพื่อนรักแย่งไป
แสนให้การปฏิเสธทุกข้อหาแม้จะถูกจับขังและทรมานปางตาย อัญชันมาประกันตัวพี่ชายเห็นสภาพก็แทบพูดไม่ออก ได้แต่ร้องไห้ด้วยความสะเทือนใจที่เห็นพี่ชายตกต่ำขนาดนี้
น้ำตาของน้องสาวทำให้แสนแค้นหนัก ประกาศกร้าว “ทุกคนหักหลังเรา ไม่มีใครที่เราไว้ใจได้อีกแล้วอัญชันจำไว้นะ...ต่อไปนี้เราจะมีกันแค่สองคน พี่จะไม่ยอมให้ใครมาย่ำยีตระกูลราชสีห์ของเราได้อีก”
อัญชันพยักหน้ารับรู้ เข้าใจความรู้สึกดี เพียงแต่ไม่เคยคิดแค้นถึงขั้นจะฆ่าใครเหมือนพี่ชายเวลานี้
“ในเมื่อพวกมันเห็นว่าพี่เลว พี่ก็จะเลวให้พวกมันดู!”
ooooooo
กัลป์ตัดสินใจบุกบ้านแสนในคืนเดียวกันนั้น แสนยังไม่รู้ตัว แต่เรื่องจากอดีตทำให้ความแค้นในอกปะทุอีกครั้งและพาลไปลงกับดอกไม้อดีตเมียของกัลป์ที่เขาฉุดคร่ามาเป็นนางบำเรอ
ดอกไม้ยอมให้แสนทำอะไรตามใจทั้งที่ไม่เต็มใจ แทบกลั้นน้ำตาไม่ไหวเมื่อเขากระซิบข้างหู
“คนเรามันไม่มีอะไรแน่นอน จำได้ไหม...ครั้งนึงฉันเป็นฝ่ายให้ความรักทั้งหมดกับเธอแต่เธอไม่ยอมรับ...แต่วันนี้เธอกลับต้องเข้ามาหาฉัน...เอาล่ะ...ทีนี้กอดฉัน...จูบฉันแล้วพูดอย่างที่เคยพูดทุกครั้ง”
คำสั่งของแสนถือเป็นประกาศิต ดอกไม้ต้องข่มใจยกแขนโอบต้นคอเขา
“ดอกไม้จะเป็นทาส...จะเป็นนางบำเรอของแสนค่ะ”
“แค่นี้เหรอ”
สายตาและแววตาโลมเลียของเขาทำให้ดอกไม้ต้องฝืนใจพูด “กอดดอกไม้ จูบดอกไม้สิคะ ทำทุกอย่างตามความต้องการของแสน เพราะนั่นคือความต้องการของดอกไม้เช่นกัน”
แสนโน้มตัวซุกไซ้ดอกไม้ด้วยความหื่นกระหายจนกระทั่งสัมผัสได้ถึงหยาดน้ำตาอุ่นๆของเธอ อารมณ์รักใคร่ด้วยแรงตัณหาแปรเปลี่ยนเป็นโทสะคว้าคอเธอมาบีบแน่น
“ทำไม! รังเกียจฉันนักหรือไง อ้อ...คงเป็นเพราะข่าวไอ้กัลป์ ดีใจด้วยที่ผัวเก่าเธอจะกลับมาตายตามแผนฉัน”
ดอกไม้ร่ำไห้อย่างหมดอาย โต้อย่างเหลืออด “นายได้ทุกอย่างมาจากเขาแล้วยังจะอาฆาตกันไปถึงไหน ถ้าพี่กัลป์กลับมาเมืองพล เขาก็แค่ต้องการมาเยี่ยมแม่...เยี่ยมน้อง...”
“แล้วก็มาพรากเธอไปจากฉัน...เธอคอยวันนั้นอยู่ใช่ไหม”
“ฆ่าฉันให้ตายเสียก็หมดเรื่อง นายจะทำให้ฉันทรมานใจไปถึงไหน แค่นี้ยังไม่สาแก่ใจนายอีกเหรอ”
“ยังไม่สาสมกับที่ไอ้กัลป์ทำไว้หรอก มันแย่งเธอไป...มันฆ่าพ่อฉัน”
“คิดดูดีๆ...นายแค้น...เขาก็แค้น ใครเป็นคนฆ่าพ่อพี่กัลป์ล่ะ แล้วใครเป็นคนปล้นบ้าน ฉุดเมีย ฉุดแม่ ฉุดน้องเขามา พ่อนายตายเพราะพี่กัลป์ทำตามหน้าที่ แต่ที่พ่อก้านตาย...มันเป็นเพราะความเลวร้ายของนาย!”
คำพูดแทงใจดำของเธอทำให้แสนโกรธจัดตบตีดอกไม้ไม่ยั้งมือ
“เธอไม่มีสิทธิ์ลบหลู่ฉันแบบนี้ จำไว้ว่าตอนนี้ฉันคือผัวเธอ ผัวที่หาเลี้ยงเธออยู่...นังแพศยา นังผู้หญิงสองใจ!”
“ไม่! หยุดพูดเถอะ ฮือๆ...ฉันไม่อยากฟัง”
ดอกไม้เจ็บปวดทั้งใจและกาย คำพูดตอกย้ำสถานภาพเธอเวลานี้ทำให้ช้ำแทบกระอัก โพล่งลั่น
“ทำไมไม่ฆ่าฉันให้ตายซะเลย จะทรมานฉันแบบนี้เพื่ออะไร เอาสิ...ฆ่าฉันเลย ฆ่าฉัน...ฮือๆ”
ท่าทางน่าสงสารของเธอทำให้แสนได้สติ ใจอ่อนยวบเพราะใจจริงก็รักเธอไม่น้อย
“ฉันขอโทษ...ไอ้แสนขอโทษนะ...ดอกไม้ของไอ้แสน โทสะที่ฉันมีต่อดอกไม้มันคือความรัก ความรักอย่างหนึ่งที่ฉันมีให้เธอ และถ้าไอ้กัลป์ตายเมื่อไหร่...ดอกไม้จะได้รับความปรานีจากฉัน”
แสนกอดปลอบประโลมดอกไม้ ก่อนตาลุกวาวเมื่อได้ยินเธอเรียกชื่อกัลป์แผ่วเบา สายตาอ่อนโยนเปลี่ยนเป็นเหี้ยมเกรียมก่อนหันไปทักทายอดีตเพื่อนรัก
“ไม่ได้เจอกันนาน ไม่เปลี่ยนไปเลยนะ”
“มึงก็เหมือนเดิม ยังชั่วไม่เปลี่ยน!”
“ควรจะถือว่าเป็นคำชมใช่ไหม...มึงกล้ามากที่บุกเข้ามาถึงที่นี่”
สองหนุ่มอดีตเพื่อนรักซัดกันนัวหลังจากนั้น ดอกไม้ยืนดูด้วยใจสั่นระรัว โชคดีที่กัลป์เป็นฝ่ายตั้งหลักได้ก่อนและประกาศกร้าวจะทำให้แสนสารภาพเรื่องทั้งหมดต่อหน้าทุกคน...
ooooooo
กัลป์เรียกร้องให้แสนสารภาพเรื่องที่ใส่ร้ายเขาในอดีตว่าเป็นฆาตกร ทำให้เขาหมดอนาคตในอาชีพตำรวจและติดคุกหลายปี แสนไม่ยอมโต้เสียงหยัน
“จะให้กูไปสารภาพกับตำรวจงั้นเหรอ ได้...แต่จะเอาเรื่องไหนก่อนดี เรื่องที่กูฟาดเมียมึงหรือตอนที่กูยิงพ่อมึง”
จบคำแสนก็ฉวยจังหวะนี้คว้าปืนจากที่ซ่อนใต้เตียงยิงใส่อดีตเพื่อนรัก กัลป์ม้วนตัวหลบและกระโจนหนีทางหน้าต่าง โดยมีดอกไม้มองตามด้วยความเป็นห่วง แสนเจ็บใจมากผลุนผลันไปเอาคมแฝกประจำตัวจากห้องทำงานพร้อมตะโกนสั่งลูกน้องให้ไล่จับตัวกัลป์มาให้ได้!
กระรอกกับมาลัยได้ยินเสียงปืนก็หน้าซีด แสนสั่งให้ลูกน้องค้นห้องพวกเธอจนทั่วและคุมหน้าประตูอย่างแน่นหนากลัวกัลป์บุกมาช่วยแม่กับน้องสาว ดอกไม้มาสมทบหลังจากนั้นและบอกข่าวร้ายเรื่องกัลป์ถูกยิงบาดเจ็บ
“โธ่...แม่บอกแล้ว มันไม่น่ากลับมาที่นี่เลย”
“กระรอกจะออกไปช่วยพี่กัลป์”
มาลัยรั้งตัวลูกสาวคนเล็กไว้ “หยุดเลยนะนัง
กระรอก...นอกจากเอ็งจะช่วยพี่ไม่ได้แล้ว...ยังจะเป็นตัวถ่วงเขาอีก ตอนนี้เราทำอะไรไม่ได้หรอก นอกจากภาวนาขอให้มันปลอดภัย”
กัลป์ไม่ได้ไปหาแม่กับน้องสาวอย่างที่แสนคิด แต่ไปหลบในบ้านของอัญชันซึ่งปลูกแยกจากเรือนหลังใหญ่ของแสนผู้เป็นพี่ชาย อัญชันอดีตแฟนสาวของเขาคงเข้านอนแล้วหากไม่เหลือบเห็นใครทำลับๆล่อๆที่มุมหนึ่งของบ้าน
“ฉันถามว่าใคร...ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”
“อยากยิงก็ยิงเลย...ถ้าคุณมั่นใจว่าอยากจะฆ่าผม”
น้ำเสียงคุ้นหูทำให้อัญชันยืนตัวแข็ง กัลป์จึงค่อยๆออกมาจากความมืด
“ขอบคุณมากนะที่ยังจำกันได้”
การปรากฏตัวอย่างไม่คาดฝันของกัลป์ทำให้อัญชันตาพร่าชั่วขณะ ในหัวมีภาพความทรงจำแสนหวานสมัยที่เธอกับเขายังเป็นคนรักและใช้วันเวลาดีๆร่วมกันท่ามกลางธรรมชาติงดงามในป่า...
ความสวยงามของป่ารอบตัวทำให้อัญชันยิ้มไม่หุบ กัลป์โอบกอดเธอจากด้านหลังทำท่าจะจูบแก้ม
“นี่อย่ามาทำเจ้าชู้แถวนี้นะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้าหรอก”
“ใครจะมาเห็น มีแต่ท้องฟ้ากับสายลม”
พูดจบกัลป์ก็ขโมยหอมเธอฟอดใหญ่ อัญชันหน้าแดงก่ำยกมือฟาดเขาแก้เขิน
“เซี้ยวใหญ่แล้วนะว่าที่คุณตำรวจ ยังไม่ทันติดยศก็รังแกประชาชนแล้วเหรอ”
“รังแกที่ไหน...หมวดกัลป์ เกรียงไกร ทั้งรักทั้งหวงประชาชนคนงามยิ่งกว่าชีวิตอีก มาให้ว่าที่ตำรวจชื่นใจหน่อย”
กัลป์จะจูบปาก อัญชันต้องเบี่ยงตัวหลบพัลวัน
“เอาเปรียบกันอยู่ได้ คนอะไรหน้าไม่อาย”
“โทษผมไม่ได้นะ ก็หัวใจมันสั่งนี่นา”
“แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่าหัวใจของคุณพูดจริง”
คำถามของอัญชันทำให้กัลป์หยุดทำรุ่มร่ามคว้ามือเธอไปกุม “ไอ้กัลป์ เกรียงไกร ขอสาบานต่อเจ้าป่าเจ้าเขาแห่งเมืองพลว่าชาตินี้ทั้งชาติจะขอรักอัญชัน ราชสีห์ ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ หากหัวใจของมันมีคนอื่นก็ขอให้...”
อัญชันยกมือแตะปากไม่อยากให้เขาสาบาน กัลป์ยิ้มกว้างเย้าเสียงหวาน
“ทำไม...คุณกลัวผมจะผิดคำสาบานเหรอ”
“มันไม่สำคัญหรอก เพราะไม่ว่าคุณจะรักหรือเปล่าแต่ฉัน...ฉันรักคุณ”
ooooooo
อ่านละคร คมแฝก ตอนที่ 2 วันที่ 19 มี.ค.61
ละครเรื่อง คมแฝก ประพันธ์โดย เสนีย์ บุษปะเกศละครเรื่อง คมแฝก บทโทรทัศน์ คฑาหัสต์ บุษปะเกศ/ ณพุทธ สุศรีฯ
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้สร้าง เมตตาและมหานิยม จำกัด
ละครเรื่อง คมแฝก ผู้จัด นก ฉัตรชัย เปล่งพานิช
ละครเรื่อง คมแฝก กำกับการแสดง ปิยะพันธ์ ชูเพ็ชร
ละครเรื่อง คมแฝก ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ