อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 14 วันที่ 6 มี.ค.61
บุญคงนั่งสมาธิจนเห็นเหตุการณ์ทุกอย่างการต่อสู้ระหว่างเลี้ยงกับจูหยวนเป็นไปอย่างดุเดือด จนกระทั่งซินแสใหญ่พลาดท่า ถูกวันพุธแย่งเหรียญทองเงินปากผีและคืนเข้าปากเลี้ยง
เหรียญทองเงินปากผีทำให้เลี้ยงมีพลังพอเอาตัวรอดจากจูหยวนและช่วยวันพุธได้อย่างปลอดภัย เมื่อกลับถึงบ้านร้าง เจออุไรจึงจะฝากคืนวันพุธ แต่แม่บ้านเก่าแก่ไม่รับเพราะเชื่อว่าเหรียญควรอยู่กับเจ้าของ
เลี้ยงไม่อยากเซ้าซี้ หันไปสั่งตัน ชายไม่สมประกอบที่ใกล้ชิดกับหลวงตาอ่ำมากที่สุด
“หลวงตาอ่ำมีผงธูปที่สะสมไว้ถึงร้อยแปดวัดเป็นของดีศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านปลุกเสกในโบสถ์มหาอุดเป็นเวลาหลายปี แต่ไม่มีโอกาสแจกจ่ายใคร...ไปหามาไว้ให้พวกเราป้องกันตัว”
อุไรกับตันมองหน้ากันงงๆ ไม่เคยได้ยินว่าหลวงตาอ่ำจะมีของดีขนาดนั้นซ่อนไว้ในวัด...
จูหยวนแค้นใจมากที่ฆ่าวันพุธและกำจัดเลี้ยงไม่สำเร็จ แถมถูกแย่งเหรียญทองเงินปากผีคืนอีกต่างหาก พาลอาละวาดผันผีจากกรุงเก่าที่มอบหมายให้อารักขาศาลเจ้าและเหรียญเงินปากผีอย่างดี
“ไอ้ผัน...ไอ้ผัน มุดหัวอยู่ที่ไหนวะ”
ผันไม่ใช่แค่โดนอาคมวันพุธทำร้าย ยังถูกเบี้ยแก้ที่อยู่กับธงชาติแผลงฤทธิ์ใส่ ทำให้อ่อนแรง แต่นอกจากซินแสใหญ่จะไม่ยี่หระ ยังด่าซ้ำ
“ทำไมมึงไม่ขวางไอ้พุธไว้ แล้วแย่งถุงอาคมมา”
“มันหายตัวได้เร็วมาก ข้าไม่ทันเห็นด้วยซ้ำ”
“กูพลาดที่อาบน้ำว่านและสอนวิชากำบังกายให้มัน อิทธิฤทธิ์ไอ้เลี้ยงก็มากขึ้น ใครจะปราบมันได้ล่ะทีนี้”
วันพุธกับธงชาติกลับบ้านหลังช่วยขโมยเหรียญทองเงินปากผีคืนเลี้ยงสำเร็จ สองหนุ่มกลับถึงบ้านในสภาพเหนื่อยอ่อนและสะบักสะบอม โดยเฉพาะรายแรกที่ใช้พลังไม่น้อยเพื่อต้านทานอาคมของจูหยวน
รุ้งแก้วกับพินทุอรโล่งใจมาก แต่ไม่วายกังวลเพราะแม้สองหนุ่มจะปลอดภัย แต่อุไรกลับหายตัวไปอย่าง
ไร้ร่องรอย วันพุธเป็นห่วงแม่บ้านเก่าแก่ไม่แพ้คนอื่น แต่เชื่อว่าอีกฝ่ายน่าจะไปหาเลี้ยงที่บ้านร้าง จึงรับปากสองสาวจะไปตามกลับบ้านในวันพรุ่งนี้
อุไรไม่รอให้วันพุธไปตาม กลับถึงบ้านเช้าวันต่อมา พร้อมบอกเหตุผลอย่างไม่ปิดบังว่าแวะหาเลี้ยงที่บ้านร้าง เพราะเป็นห่วงวันพุธกับธงชาติที่บุกศาลเจ้าของจูหยวน
เสริมมองหน้าคนโน้นคนนี้งงๆ ก่อนถอนใจโล่งอก เมื่อทุกคนถึงบ้านอย่างไร้รอยขีดข่วน แต่อดตำหนิทุกคนไม่ได้ โดยเฉพาะรุ้งแก้วกับพินทุอรที่ไม่ยอมบอกเรื่องวุ่นวายตั้งแต่เมื่อคืน
วันพุธขอโทษเสริมแทนทุกคนและขอตัวไปทำงานกับรุ้งแก้ว อุไรอยากสืบเรื่องผงธูปร้อยแปดวัดของ
หลวงตาอ่ำ จึงขอไปทำงานด้วย วันพุธอนุญาตแต่ไม่วายสงสัย พึมพำในใจ
“ได้เหรียญคืนไปแล้ว หวังว่าคงไม่มีเรื่องยุ่งๆอีกนะ”
ooooooo
วันพุธกับรุ้งแก้วแยกกันไปทำงานตามหน้าที่ อุไรจึงแวะไปหาบุญคงกับสยามเพื่อถามเรื่องผงธูปร้อยแปดวัด
“คุณท่านได้เหรียญคืนแล้ว”
บุญคงพยักหน้ารับรู้ “ผมทราบแล้ว...เมื่อคืนผมปฏิบัติธรรมถือศีลที่วัด คุณอุไรส่งกระแสจิตถึงผม... ผมรับรู้ได้ แต่ผมเป็นห่วงว่าต่อไปนี้ใครจะขวางคุณเลี้ยงได้ ผมไม่อยากให้คุณเลี้ยงทำบาปอีก”
สยามนิ่วหน้าไม่เห็นด้วย “แต่ตามวิสัย ถ้าถูกคนรังแกก็ต้องสู้ไม่ใช่เหรอครับ”
“ปล่อยเป็นหน้าที่ของกฎหมายดีกว่าครับ...ถ้าเรื่องของคุณไสยล่ะก็ ยังไงก็สู้พุทธคุณไม่ได้หรอกครับ”
อุไรถอนใจยาว ก่อนเปลี่ยนไปถามถึงเรื่องสำคัญที่ต้องตามวันพุธกับรุ้งแก้วมาบริษัท
“งั้นคุณสองคนตอบอิฉันได้ไหมคะว่าผงธูปร้อยแปดวัดของหลวงตาอ่ำอยู่ที่ไหน ฉันถามตันแล้ว มันไม่รู้เรื่อง”
สยามส่ายหน้า “ผมบวชและอยู่ที่กุฏิของหลวงตา แต่ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้เลย”
บุญคงคิดว่าอุไรคงมีเหตุผล ถามเสียงเรียบ
“สำคัญมากนักเหรอครับคุณอุไร”
“คุณท่านแนะนำให้เอามาป้องกันตัว แสดงว่าต้องมีอานุภาพมาก”
“ผมจะนั่งสมาธิติดต่อกับท่านให้...ขอตัวก่อน นะครับ วันนี้มีประชุมนัดสำคัญ”
ขณะที่พวกอุไรตามหาผงธูปร้อยแปดวัด มาลินยังรักษาตัวที่โรงพยาบาล โดยมีเมฆาคอยเฝ้า
“รำคาญตัวเอง เมื่อไหร่ฉันจะเดินได้ซะที อีเนียงนะอีเนียง...อย่าให้เจอนะ ถ้าฆ่ามันได้ล่ะก็ไม่เว้นแน่”
“อะไรกันพี่ พี่ตกบันไดเองนะ จะโทษเนียงได้ยังไง”
อาการเข้าข้างเนียงแบบไม่ลืมหูลืมตาของเมฆาทำให้มาลินฉุนขาด เอ็ดลั่น
“ฉันพูดกี่ทีแล้วเมฆาว่าอีเนียงมันเป็นเมียไอ้อาคม มันรวมหัวกันหลอกเรา”
“ไม่ใช่เรา...พี่คนเดียวต่างหาก ผมเตือนพี่แล้วว่าให้พี่ดูดีๆ อยากมีผัว ทำไมถึงไปคว้าเอาแมงดา”
มาลินถึงกับปรี๊ดที่ถูกพูดแทงใจดำ “แกไม่ต้องมาย้อนฉันเลย...ถ้าเมียแกดีนัก แกก็ไปหาเมียแก แล้ว
ก็อ้อนมัน กราบมันด้วย แล้วก็อยู่กับมันซะเลย...ไม่ต้องกลับมาหาฉัน”
เมฆาหน้าเจื่อน สะบัดหน้าออกจากห้อง พึมพำต่อว่าพี่สาว
“รำคาญ! มาเยี่ยมแทนที่จะคุยเรื่องที่ทำให้สบายใจ...เซ็ง”
ooooooo
ไม่ใช่แค่เมฆาที่เหนื่อยหน่ายพี่สาวอาคม ก็เอือม ระอากับความดื้อรั้นของเนียงที่ไม่ยอมกลับบ้านเสริม
“คิดบ้างสิว่าจะหาเงินได้ทางไหน...เพราะฤทธิ์หึงของเธอน่ะแหละ ทำให้อดตายกันหมด”
“คุณไม่เคยรู้ว่าอีมาลินมันร้ายแค่ไหน มันพูดจาจิกหัวฉันทุกคำ แค่ขาหักมันยังน้อยไป...มันสมควรตายด้วยซ้ำ”
“แล้วได้อะไรขึ้นมา นอกจากอดตาย ทำไมไม่ทำดีกับมัน”
“ก็แล้วใครล่ะที่บอกให้ฉันขโมยเหรียญทองเงินปากผีมาให้ได้”
สองผัวเมียคงเถียงกันอีกนาน ถ้าเมฆาจะไม่โทร.มาขอร้องให้เนียงกลับไปบ้านเสริม อาคมได้ยินชื่อเมฆาก็หูผึ่ง สั่งเมียให้รับสายและหาทางกลับไปหามาลินให้ได้
เนียงไม่มีทางเลือกต้องรับนัดของเมฆา เขาดีใจมากถลาไปกอดเธอด้วยความคิดถึง
“พี่ลินน่ะปากร้ายแต่ใจดี แค่เนียงพยายามเอาใจพี่ลิน พี่ลินก็หายโกรธแล้ว เชื่อผมสิ”
“เนียงไม่ได้ตั้งใจจริงๆ แล้วเนียงก็ไม่รู้เรื่องเหรียญอะไรนั่นด้วย”
“ผมเชื่อเนียง”
เมฆาลุ่มหลงในตัวเนียงมาก ยิ่งเธอใช้มนตร์เสน่ห์เป่าใส่หน้า ยิ่งหลงแบบหน้ามืดตามัว เมฆาตามเล่ห์เหลี่ยมใครไม่ทันเหมือนเคย และท่าทางกระเง้ากระงอด แกล้งทำเล่นตัวของเนียงก็ทำให้เขาแทบคลั่ง
“อย่าคิดนานนะเนียง ผมจะขาดใจตายเสียก่อน”
มาลินไม่ยี่หระเรื่องน้องชายคนเดียว มัวตกใจสุดขีดเมื่อจูหยวนมาส่งข่าว
“ไอ้เลี้ยงได้เหรียญคืนไปแล้ว!”
“ใช่...ไอ้พุธมันช่วยพ่อมัน ไอ้พุธมันทรยศเรา”
“เจ็บใจนัก ถ้ามีเหรียญเงินปากผีอยู่ ฉันยังต่อรองกับมันได้”
จูหยวนขมวดคิ้วไม่เข้าใจ “ต่อรองอะไร”
มาลินถอนใจเหนื่อยหน่าย “ก็สมบัติมากมายของไอ้เลี้ยงกับไอ้เสริมน่ะสิ...ตอนนี้มันรู้แล้วว่าพินัยกรรมน่ะมันปลอม มันหาทางเล่นงานฉันอยู่ แต่ถ้าเรามีเหรียญเงินปากผี พินัยกรรมก็ไม่จำเป็น แค่ให้มันเซ็นยกสมบัติให้เรา แล้วแลกกับเหรียญเงินปากผี ฉันกับซินแสก็รวยไม่รู้เรื่อง”
“คิดแล้วก็น่าเจ็บใจจริงๆ แต่ที่น่ากลัวไปกว่านั้นก็คือเราจะเอาอะไรป้องกันตัว คราวนี้ใครจะหยุดไอ้เลี้ยงได้ วิชาอาคมที่ฉันมีก็ดันสอนไอ้พุธไปหมดแล้ว แถมยังอาบน้ำว่านให้มันอีก”
จูหยวนจนปัญญาจะต่อกรเลี้ยง พลันมาลินก็
เบิกตาโพลง ยิ้มตื่นเต้น
“ของอีเนียงไง...อีนี่มันมีของดี หาทางเอามาจากมันให้ได้ ซินแสต้องช่วยฉันนะ ได้ของดีมันมาแล้วค่อยกำจัดมัน แล้วซินแสก็เอาวิญญาณมันมารับใช้ฉัน”
“แล้วผัวเธอล่ะ...ไอ้อาคมน่ะ”
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 14 วันที่ 6 มี.ค.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ