อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 9 วันที่ 15 พ.ย.60
“คุณดูเหนื่อย เลื่อนประชุมไปหน่อยสักชั่วโมงไหมคะ ให้คุณได้พัก”“ไม่พัก...” ณรังค์ตอบห้วนๆ
สิริกันยาเบือนหน้าแอบเคือง แต่พอหันกลับมาจะขอตัว เห็นเขาฟุบหลับบนเตียงไปแล้ว
“อ้าว...แล้วพูดทำไมว่าไม่พัก”
สิริกันยาจะออกไปแต่ก็ลังเลเป็นห่วง เข้ามาห่มผ้าให้ เขากลับดึงเธอลงไปนอนด้วยอย่างไม่รู้สึกตัว เธอตกใจนอนตัวแข็งทื่อ ค่อยๆมองหน้าเขาที่อยู่ใกล้ชิด ได้ยินเสียงกรนเบาๆแสดงว่าเขาเพลียจริง หญิงสาวเผลอมองหน้าเขาเพลิน...ทันใดนั้น เสียงมือถือเธอดังขึ้น ณรังค์ตื่นตกใจที่เห็นสิริกันยานอนข้างๆ ต่างคนต่างลุกพรวดขึ้น เขาโวยว่าเธอมานอนอยู่ได้อย่างไร
“ก็คุณเหนี่ยวฉันลงไปเอง ตอนฉันกำลังห่มผ้าให้คุณ” สิริกันยารีบแก้ตัว ต่างฝ่ายต่างอาย
ณรังค์ให้เธอรับโทรศัพท์ สิริกันยารีบกดรับ แล้วบอกเขาว่า สวัสดิ์มารอ...ทั้งสองรีบไปที่ห้องทำงาน สวัสดิ์นำภาพที่วาดมาให้ดูก่อนว่าภาพเป็นแนวนี้ ยังต้องลงรายละเอียดอีก สิริกันยายืนหายใจไม่ทั่วท้อง ยังอายเรื่องเมื่อครู่ พยายามหลับตาสลัดภาพณรังค์ออกไปจากหัวเผลอหลุดไล่เสียงดังออกมาว่า ออกไป! สองหนุ่มสะดุ้ง สวัสดิ์รีบบอก
“เอ่อ ผมเพิ่งมา ขอขายงานก่อนนะครับ อย่าเพิ่งไล่เลย”
“ไม่ใช่ค่ะ ขอโทษค่ะ ไม่ได้ไล่คุณนะคะ” สิริกันยาหน้าเสียแก้ตัวพัลวัน
ณรังค์หาว่าไล่ตน หญิงสาวส่ายหน้าไม่รู้จะแก้ตัวอย่างไร ณรังค์ตัดบทให้เธอไปชงกาแฟ เพราะมีเรื่องอยากคุยกับสวัสดิ์ลำพัง...สิริกันยาเดินหน้ามุ่ยโมโหตัวเองออกไป
ณรังค์ชื่นชมภาพวาดของสวัสดิ์ว่าสวยถูกใจ และไม่คิดว่าเขาจะมาแค่เรื่องงาน สวัสดิ์ยอมรับ ที่ตั้งใจมาเพราะติดต่อละมุลไม่ได้ ณรังค์ถอนใจสารภาพว่าบอกละมุลไปแล้ว ตนจะไม่แต่งงานกับเธอ สวัสดิ์เป็นห่วงละมุลทันที...
ในเวลานั้น ละมุลนอนร้องไห้ในห้อง ประคองเคาะประตูเรียกเท่าไหร่ก็ไม่เปิด จนต้องขู่บังคับจึงยอมเปิดประตู แล้วคาดคั้นถามคุยอะไรกับณรังค์ ละมุลร่ำไห้ที่ต้องตอกย้ำตัวเองให้ช้ำใจอีก เสียงสั่นบอกแม่ว่า เขาให้ตนหยุด เขาไม่มีทางรักตน
“ลูกต้องไม่หยุด” ประคองไม่ยอม
“หนูทำไม่ได้แล้ว...” ละมุลสะอื้น ประคองบังคับต้องได้ “ให้หนูหน้าด้านตื๊อขอความรักจากพี่ณะ หนูยิ่งรู้สึกสมเพชตัวเอง...”
“หรือจะยอมให้นังคุณหญิงมันหัวเราะเยาะ! ถ้ามันรู้ว่าตาณะยกเลิกการแต่งงาน มันทำแน่...แม่ไม่มีทางยอมให้มันชนะ”
“แม่เอาแต่เป็นห่วงตัวเอง กลัวถูกคุณหญิงหัวเราะเยาะ แล้วความรู้สึกหนูล่ะ...หนูต้องเจ็บแล้วเจ็บอีก แม่ไม่เคยแคร์เลย!” ละมุลฟุบหน้าปล่อยโฮกับหมอน
ประคองรู้สึกสงสารแต่ถึงอย่างไรก็ไม่ยอมแพ้ปฐวี...ระหว่างนั้น สวัสดิ์ขี่รถมาจอดมองอยู่หน้าวังด้วยความเป็นห่วงละมุล
ooooooo
ปฐวีนอนหมดอาลัยตายอยากบนเตียง เกียรติศักดิ์กำลังแต่งตัว ปรายตามองเธอยิ้มอย่างผู้ชนะ เขาเดินไปหยิบมือถือเธอในกระเป๋าอย่างละลาบละล้วง เธอโวยอย่ายุ่งกับของส่วนตัว
“ท่าทางจะขี้ลืม...ของของเมียก็เหมือนของของผัว”
“หยุดใช้คำนี้สักที! ฉันขยะแขยง”
“ขยะแขยง แต่มันคือความจริง รีบๆชินซะทีเถอะ ยังไงก็หนีไม่พ้น” เกียรติศักดิ์เอามือถือส่งให้แล้วสั่ง
“โทร.หาลุงเขยที่เป็นอธิบดีของคุณหญิงให้หน่อย ผมต้องการให้ใบอนุญาตก่อสร้างคอนโดที่พัทยาของผมผ่านเสียที”
ปฐวีหน้าตึงไม่ยอมโทร. แต่พอเขาต่อรอง “อย่าเรื่องมากนักน่ะคุณหญิง ถึงคุณหญิงจะเป็นคนสับปลับ แต่ผมไม่ใช่ ผมยังจำได้ว่าเคยสัญญาเอาไว้ จะช่วยคุณหญิงแก้แค้น ซึ่งถ้าคุณหญิงยอมโทร.ตอนนี้ ผมจะจัดการตามที่ขอให้ทันที หรือ...เปลี่ยนใจแล้ว ไม่ทำแล้ว”
ปฐวีชะงัก นึกถึงเรื่องณรังค์ยอมรับกับละมุลว่า รักสิริกันยา ก็เกิดความแค้นใจขึ้นมา ตัดสินใจโทร.หาท่านหญิงป้าให้พูดกับลุงเขยให้ตามที่เกียรติศักดิ์ต้องการ เกียรติศักดิ์กระหยิ่มใจ
แต่แล้ววันเวลาผ่านไป เกียรติศักดิ์ก็ไม่ทำตามคำพูด ปฐวีกลัดกลุ้มเอาแต่ดื่มตั้งแต่รุ่งเช้า เกียรติศักดิ์เห็นสภาพภรรยาแล้วทนไม่ไหว ดึงแก้วจากมือสั่งเฉียบขาด อย่าเมาหยำเปทั้งวัน ทำอะไรไว้หน้าตนบ้าง ระดับตนไม่ใช่ไก่กา คุณหญิงเยาะหยัน
“ไม่ใช่ไก่กาเหรอ...แล้วที่ให้ทำเพื่อฉัน ไปจัดการนังนั่นแต่ทำไม่เคยสำเร็จสักครั้ง เรียกว่าอะไร!”
เกียรติศักดิ์ย้อนกลับ “คำถามนี้ไม่ควรถามผม แต่ควรถามตัวเอง ทำไมถึงทำอะไรผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ เพราะมันแสดงให้เห็นว่า คุณหญิงไม่มีทางเอาชนะเขาได้” ปฐวีกรี๊ดไม่ยอม “ยอมรับความจริงเสียเถอะ ว่าคุณหญิงคือคนแพ้ แล้วก็เลิกกวนใจผมด้วยเรื่องนี้สักที”
“แต่คุณสัญญาว่าจะจัดการมันให้ฉัน”
“ผมจะจัดการเฉพาะเรื่องที่ผมได้ประโยชน์เท่านั้น”
“คุณมันเลว!” ปฐวีพุ่งเข้าจิกตี
แต่โดนเกียรติศักดิ์จับเหวี่ยงลงอย่างแรง เงื้อมือจะตบพร้อมกำชับอย่าแตะต้องตัวเขาอีก เขายั้งมือไว้เดินออกไป คุณหญิงกรีดร้องด้วยความเจ็บใจ ตัดสินใจจะต้องลงมือเอง แล้วโทร.หากนกอร นัดเจอกันทันที
ก่อนที่จะไปโรงแรม ปฐวีกลับมาที่วัง ดักเจอละมุลเพื่อเยาะเย้ยให้สาแก่ใจ พอเห็นละมุลเดินซึมออกมาหน้าวัง ก็เข้ากระชากมือ เธอตกใจว่าจะทำอะไร คุณหญิงสั่งให้ฟัง
“นังหน้าโง่! อึ้งทำไม หรือที่ฉันพูดมันไม่จริง ว่าแกมันหน้าโง่...เชื่อฉันหรือยังว่าณรังค์ไม่ได้รักแก เขาถึงไม่แต่งงานกับแก”
“หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ ฉันไม่อยากฟัง” ละมุลช้ำใจแทบทนไม่ไหว
“ฟังหน่อยเถอะ จะได้ฉลาดขึ้นมาบ้าง อย่าโง่ดักดานเหมือนแม่แก ที่หลอกตัวเองไปวันๆว่าจะมีใครมารักมันไม่มี” ละมุลรับไม่ได้ร้องลั่นให้หยุด แต่ปฐวียิ่งตอกย้ำ “ไม่เคยมีใครรักแก ทั้งท่านพ่อ ทั้งณรังค์ ทั้งฉัน ทุกคนเกลียดแก!”
ละมุลกรีดร้องให้หยุดพูด ดิ้นรนจนหลุดจากการจับกุมแล้ววิ่งเตลิดร้องไห้ออกไป ปฐวีมองตามด้วยความสะใจ...จากนั้นเธอมาที่เดอะแกรนด์รอยัล เห็นณรังค์เดินคุยสั่งงานกับวิเชียรและสิริกันยา ก็เข้ามาหยุดตรงหน้า มองสิริกันยาอย่างท้าทาย
“มีอะไรกับดิฉันหรือเปล่าคะ” สิริกันยามองตอบไม่กลัวเกรง
“แค่อยากดูหน้า...คนที่ใครบางคนรักให้ชัดๆ เต็มๆตา...รสนิยมต่ำเหมือนกำพืด”
สิริกันยาไม่เข้าใจ ณรังค์ร้อนตัวตัดบท ถ้าไม่มีธุระอะไรตนขอตัวทำงานต่อ คุณหญิงปรายตามองสิริกันยาเหยียดๆ บอกณรังค์ว่าไม่มีอะไรแค่มาหาอะไรกินแล้วเดินไป
วิเชียรเผลอวิจารณ์ “จะว่าไปคุณหญิงแกก็...ดีนะครับ ตั้งแต่เด็กจนโตชอบที่จะรับประทานอาหารที่นี่ ไม่เคยเปลี่ยนใจเลย”
ณรังค์รู้สึกว่าคำพูดมีนัย แต่สิริกันยาไม่เข้าใจ พยายามอ่านความคิดเจ้านาย เขารู้ตัวเดินต่อไป หญิงสาวรีบเดินตามไปพร้อมกับวิเชียร
ด้านละมุลเตลิดมาถึงบ้านสวัสดิ์ เขาตกใจมากที่เห็นหน้าเธอเศร้าและสิ้นหวัง ละมุลขอให้เขาพาไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีใครตามเจอ เขาอยากถามเหตุผลแต่เธอร้องไห้จนไม่กล้าถาม
ooooooo
กนกอรแปลกใจที่ปฐวีนัดเจอร้านกาแฟ ไม่ใช่ร้านเหล้าร้านไวน์ คุณหญิงบอกว่าต้องการมีสติให้มากในการคุย เพื่อนสาวขอโทษที่ไม่ได้ไปงานแต่งงานเพราะทัวร์ต่างประเทศอยู่กลับไม่ทัน คุณหญิงปัดว่าไม่สำคัญไม่จำเป็นต้องมา กนกอรเห็นความผิดปกติทางสีหน้าจึงถามโอเคไหม
“ไม่โอเค เธอก็รู้ดีว่าฉันเกลียดมันขนาดไหน แต่ต้องแต่งเพราะอะไร แค่ไม่กี่วันสันดานก็โผล่ จนอยากจะอ้วกเวลาที่เห็นหน้าหรือต้องอยู่ใกล้”
“หาเรื่องหย่าเลย แล้วเอาเงินมันมาให้คุ้ม”
“ฉันทำแน่...ถ้ามีโอกาส แต่ตอนนี้ ฉันต้องทำเรื่องเรื่องหนึ่งก่อน”
กนกอรแปลกใจจะให้ช่วยอะไร ปฐวีขอใช้เส้นสายของแฟนใหม่เธอที่เป็นนักเลงจัดการสิริกันยา ไม่ต้องถึงตายแค่ไม่มีหน้าออกมาเจอใครได้ ดูสิว่าจะมีใครรักลงอีก กนกอรทึ่ง...
ในขณะที่งานของกำธรผ่านฉลุย เขาพอใจมากอยากรู้ว่าลูกปราบพยศปฐวีได้อย่างไร
“คนอย่างคุณหญิงปฐวี ต้องหล่อเลี้ยงด้วยความแค้น” เกียรติศักดิ์ยิ้มเหยียด
อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 9 วันที่ 15 พ.ย.60
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทประพันธ์โดย วาสนาละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทโทรทัศน์โดย คนเขียนเงา
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ กำกับการแสดงโดย ชนะ คราประยูร
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ควบคุมการผลิตโดย ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 33 HD
ที่มา ไทยรัฐ