อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 6 วันที่ 4 พ.ย.60
โรสบอกให้แวะส่งตนที่สุวรรณภูมิ พอดูนาฬิกาเห็นจะเที่ยงแล้วก็กรี๊ดที่เครื่องจะออกบ่ายโมงครึ่ง ไปไม่ทันแน่ บอกเขาว่าต้องซื้อตั๋วใหม่ให้ตนก่อน ถึงเชียงใหม่แล้วจะจ่ายคืนสามเท่า ฐานัทเล่นตัวขอเป็นสิบเท่า ต่อรองกันลงตัวที่ห้าเท่า โรสเร่งให้เขาเหยียบเต็มที่ ฐานัทเหล่มองแอบยิ้มที่ยั่วเธอได้ooooooo
ฝ่ายแมตต์นั่งหลับๆตื่นๆ ถามตุลว่าถึงไหนแล้ว พอเธอบอกว่าให้นอนไปก่อนถึงบางปะอินแล้วจะปลุกกินข้าว เขาโวยว่าตนจะไปขึ้นเครื่องที่ดอนเมืองต่างหาก ตุลบ่นงึมงำว่าทำไมไม่บอกแต่แรก
พอถึงสนามบินดอนเมือง แมตต์สั่งให้เธอจอดรถตรงนี้เอากุญแจไปคืนที่เคาน์เตอร์ข้างใน ตุลจึงแยกจะไปหมอชิตขึ้นรถทัวร์กลับ
“มานี่” แมตต์คว้ามือเธอจูงเข้าไปในอาคารเพื่อซื้อตั๋วกลับเชียงใหม่
ฝ่ายโรสร้อนใจกลัวไม่มีตั๋วเครื่องบินกลับเชียงใหม่โทร.ไปที่บริษัททัวร์ให้ช่วยเช็กให้ ปรากฏว่าตั๋วสองใบสุดท้ายเพิ่งมีคนซื้อไปเมื่อครู่นี้เอง! โรสโมโหหัวฟัดหัวเหวี่ยงโทษว่าเพราะเขาไม่ยอมโทร.ซื้อตั๋วให้เลยมีคนตัดหน้าซื้อสองใบสุดท้ายไปก่อนแค่ห้านาที
“เรื่องของคุณคุณต้องจัดการเอง จะชี้นิ้วสั่งคนอื่นได้ไง ตอนนี้เหลือทางเลือกสองทางจะไปรถทัวร์หรือจะนั่งหายใจรดกับผมไปจนถึงเชียงใหม่ อ้อ...หรือจะเลือกช้อยส์สุดท้าย...เดิน!”
โรสค้อนเขาตาแทบกลับ สะบัดมองไปข้างนอก หน้าบอกบุญไม่รับ ฐานัทแอบขำคุณหนูหอยเม่นที่วีนได้ทุกเรื่อง
แมตต์ขับรถตัวเองที่จอดอยู่สนามบินมาส่งตุลที่หน้าอพาร์ตเมนต์ของเธอ ขอบใจที่เธอขับรถจากหัวหินมาส่งที่สนามบิน อดประชดไม่ได้ว่า หวังว่าสาวๆที่เธอพาไปหัวหินด้วยคงไม่มาอาละวาดทีหลังนะ ตุลถามว่าสาวอะไร?
“หรือเธอจะบอกว่าไปเที่ยวหัวหินกับผู้ชายแค่สองคน เลิกเป็นทอมเปลี่ยนเป็นเกย์แล้ว??”
ตุลไม่ทันต่อปากต่อคำ ก็ได้รับโทรศัพท์จากโตมร ฟังแล้วตกใจมาก บอกโตมรว่าจะไปเดี๋ยวนี้เลย วางสายแล้วบอกแมตต์ว่า “เต่ายูนิฟอร่าหายไปค่ะ”
แมตต์อึ้งไปทันที
ooooooo
แมตต์กับตุลตรงไปพบมนตรีกับโตมรที่ส่วนแสดงเต่าทันที มนตรีรายงานปากสั่นหน้าซีดว่า
“ก่อนเลิกงาน...คีปเปอร์ที่ดูแลโซนสัตว์เลื้อยคลานก็เข้ามาตรวจนับเต่าตามปกติ แล้วก็พบว่าเต่ายูนิฟอร่าหายไปทั้ง 5 ตัวครับ” แมตต์ถามว่าหาดูทั่วหรือยัง? “ปูพรมหาทุกซอกทุกมุมแล้ว...แต่ไม่เจอครับ”
โตมรฟันธงว่าต้องมีคนขโมยไปแน่ ตุลว่าราคาตัวละเหยียบล้าน มันคงขโมยไปขายให้พวกลักลอบค้าสัตว์ แมตต์เครียดสงสัยว่าเป็นฝีมือคนนอกหรือคนในถามว่าเช็กกล้องวงจรปิดแล้วหรือยัง
มนตรีหน้าเหลือสองนิ้ว บอกว่ากล้องจับภาพมุมนี้เสียพอดี เมื่อเช้าไฟส่วนนี้ก็มีปัญหา ดีที่ชาติอาสาขึ้นไปซ่อมให้ ยืดอกรับว่า “เป็นความผิดของผมเองครับที่ไม่เช็กให้ดี”
แมตต์ถามว่าชาติไหน? แผนกซ่อมบำรุงมีคนชื่อชาติด้วยหรือ โตมรบอกว่าชาติที่เป็นคีปเปอร์โซนสัตว์ปีก แมตต์แหงนมองหลอดไฟที่มนตรีชี้ให้ดูซึ่งอยู่ไม่ไกลจากจุดที่ติดกล้องวงจรปิดนัก
“ฉันโทร.แจ้งความเลยนะคะ” ตุลหยิบโทรศัพท์ออกมา แมตต์แตะมือไว้
“ไม่ต้อง ฉันจะปรึกษาเพื่อนที่เป็นตำรวจก่อนถ้าเป็นฝีมือคนใน เรื่องนี้ต้องจัดการอย่างเงียบที่สุด” หันถามมนตรีว่า “ไม่มีพนักงานอื่นรู้เรื่องนี้ใช่ไหม”
มนตรีบอกว่านอกจากประสงค์ที่เป็นคีปเปอร์โซนนี้แล้วยังไม่มีใครรู้เพราะเป็นช่วงเลิกงานพอดี
“บอกประสงค์อย่าเพิ่งเล่าให้ใครฟัง ผมจะกลับไปคุยกับเพื่อน พรุ่งนี้เช้าสามคนมาพบผมที่ห้อง”
ทั้งสามรับปากพร้อมกัน แมตต์เครียดมองกรงแสดงเต่าที่ว่างเปล่าอย่างหนักใจว่าจะบอกพ่อยังไง
เช้าวันเดียวกัน...นลินีเดินตามแบรดกับฌอนที่กำลังจะไปห้องทำงาน ยื่นกระดาษปริ๊นต์ข่าวให้ดู แบรดรับไปอ่านแล้วอึ้ง ฌอนรับไปอ่านแล้วมองแบรดเครียดว่าเกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง?
เป็นเวลาที่แมตต์กำลังประชุมกับตุล มนตรีและโตมรเครียด เขาประมวลเหตุการณ์แล้วคาดว่าเรื่องหมีควายกับการหายของเต่าไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ คนร้ายรู้จุดติดตั้งกล้องวงจรปิดอย่างดี ดีไม่ดีคนลงมืออาจเป็นคนเดียวกัน
ขณะแมตต์กำลังประชุมเครียด แบรดกับฌอนก็ผลักประตูพรวดเข้ามา แบรดถามแมตต์อย่างโกรธจัดว่าปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไง ตอนนี้ข่าวรู้ไปทั่วโลกแล้ว ด่าแมตต์ว่าแทนที่จะบอกตนกลับไปแจ้งความให้เรื่องใหญ่โต แบรดโยนข้อความพาดหัวข่าวให้ดู...
“พบแล้ว เต่ายูนิฟอร่า หลังหายจากสวนสัตว์บลูแพลนเนต คาดอาจโยงแก๊งค้าสัตว์ป่าหายาก”
แมตต์อึ้งว่าเป็นข่าวออกมาอย่างนี้ได้ยังไง ตนเพิ่งคุยกับเพื่อนที่เป็นตำรวจเมื่อชั่วโมงก่อนนี่เอง เพื่อนยังไม่ได้เบาะแสอะไรด้วยซ้ำ แบรดไม่สนใจด่าว่าระบบรักษาความปลอดภัยของเราล้มเหลว ฌอนถล่มซ้ำว่าเต่าราคาแพงหายไปใครจะรับผิดชอบ!
แมตต์ในฐานะกรรมการผู้จัดการขอรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว แบรดถามว่าพวกฝรั่งเขาจะคิดยังไงที่เกิดเรื่องในช่วงที่เราเตรียมจะ pitch โปรเจกต์ Blue Sea World เขาจะไว้ใจให้สวนสัตว์ที่มีปัญหาทั้งคนทั้งสัตว์มารับผิดชอบสาขาของเขาหรือ
ขณะแบรดกำลังด่าแมตต์อย่างหัวเสียนั้น นลินีเปิดประตูเข้ามาบอกว่าทางตำรวจโทร.มาแจ้งว่าได้ของกลางคืนแล้ว จะเปิดแถลงข่าวตอน 11 โมง และเชิญแมตต์ไปรับของกลางคืนด้วย ฌอนกลัวพ่อเครียดเลยขอไปเอง แบรดปรามแมตต์ว่ารักษาภาพลักษณ์ไว้ให้ดีจนถึงวัน pitch งาน Blue Sea World
แบรดเดินปึงปังออกไป ฌอนจิกมองแมตต์แล้วเดินตามไป ทิ้งให้แมตต์ยืนเครียดอยู่ตรงนั้น
ตุล มนตรีกับโตมรสงสัยกันว่าคนร้ายขโมยเต่าไปแล้วทำไมไม่เอาไปขาย หรือมันแค่ต้องการทำลายชื่อเสียงของบลู แพลนเนต?
แมตต์บอกว่าตนต้องจบเรื่องนี้ให้ได้ก่อนถึงวัน pitch โปรเจกต์ Blue Sea World ให้ทั้งสามปิดปากให้เงียบ เพราะตนค่อนข้างมั่นใจว่าคนในเป็นคนก่อเรื่อง จะให้ทั้งสามพูดเมื่อไหร่จะบอกเองแล้วสั่งตุลให้ไปรื้อแฟ้ม บลู ซี เวิลด์ที่ทักษะทำไว้ ไปให้ตนที่ห้อง
ooooooo
โรสไปหาพิมมี่ที่ร้านเสื้อเล่าเรื่องตนตกรถให้ฟังแล้วขอตัวไปหาแมตต์ โรสออกไปไม่นาน ฌอนก็เข้ามาขอคุยด้วย 5 นาที
พิมมี่ถามเขาว่านาตาลีเป็นใคร? ฌอนบอกว่าเป็นภรรยาของตน เรามีลูกด้วยกันแต่เลิกกันแล้ว นาตาลีแต่งงานใหม่ใช้ชีวิตอยู่อเมริกากับสามีและลูก ตนไม่รู้ว่าตอนที่เลิกกันนาตาลีท้อง เธอตั้งใจปิดตน
พิมมี่ถามว่าทำไมต้องเลิกกัน ฌอนบอกว่าตนบ้าเองที่ทำแต่งานจนเธอทนไม่ได้ พิมมี่กล้ำกลืนความเจ็บปวด ถามว่าแล้วเขาเคยไปเยี่ยมนาตาลีกับลูกไหม
ฌอนบอกว่าคิดถึงทั้งสองมากทั้งๆที่รู้ว่าตนไม่มีสิทธิ์ ฌอนขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นกับพิมมี่เมื่อคืน สัญญาว่ามันจะไม่มีวันเกิดขึ้นอีก แล้วหันหลังพูดว่า...
“พี่รู้ว่าพิมมี่ไม่สบายใจ ถ้าอึดอัดที่ต้องเห็นหน้าพี่ พิมมี่ไม่ต้องเป็นฝ่ายหลบ แต่พี่จะย้ายไปเอง”
“อย่าไปเลยนะคะ” พิมมี่คว้าแขนเขาไว้มองด้วยสายตาเว้าวอน ฌอนชะงักประหลาดใจ แต่ไม่กล้าตีความหมายของสายตานั้นเอง...
ooooooo
มนตรีได้รูปที่ตำรวจเพื่อนของแมตต์ส่งมาให้ดู เป็นกระเป๋าเป้ใบใหญ่วางอยู่ในพงหญ้ากับเต่ายูนิฟอร่า 5 ตัวที่เอาออกจากกระเป๋าเป้ บอกโตมรให้ลองคิดๆดูว่าใครใช้กระเป๋าเป้แบบนี้บ้าง
โตมรยังไม่ทันพูดอะไรก็เห็นมะปรางเดินอ้าวเข้ามา จึงรีบออกไปขวาง บอกไม่ต้องเข้า ตุลเดินมาโน่นแล้ว มะปรางโผเข้ากอดรัดฟัดเหวี่ยงตุลอย่างโหยหา
แล้วความลับดำมืดเรื่องใครเป็นคนขโมยเต่ายูนิเฟอร่าก็ถูกเปิดเผยออกมา เมื่อมะปรางเห็นชาติ ปั่นจักรยานผ่านมา จำได้ถามว่า ไหนบอกว่าจะไปต่างจังหวัด ไม่ไปแล้วเหรอ
ชาติตกใจบอกว่าเธอทักคนผิด มะปรางยืนยันว่าไม่ผิด ถามว่า
“ก็เมื่อวานพี่ลืมเป้ทิ้งไว้ ที่มะปรางเรียกพี่ไง จำไม่ได้เหรอ” ชาติอึกอักแล้วรีบขอตัว
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 6 วันที่ 4 พ.ย.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ