อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 10 วันที่ 15 พ.ย.60

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 10 วันที่ 15 พ.ย.60

“มันชักจะยังไงแล้วว่ะ ไอ้ตุลกับคุณนัทเนี่ย คบกันแบบไหน พี่น้องแมนๆหรือคู่เกย์ หรือยังไง”

แมตต์สั่งโตมรให้ตามไปที่ห้อง โตมรหน้าจ๋อยนึกในใจ...งานเข้าอีกแล้ว...

ที่สวนร่มรื่นในสวนสัตว์ ฐานัทเอาอาหารและน้ำชาออกมาเตรียมพร้อม ตุลดูแล้วชมว่าน่ากินจัง เขาบอกว่าหิวก็กินเลย ตุลหยิบตะเกียบกำลังคีบอาหาร เสียงอุบาทว์ของโตมรก็แทรกเข้ามา บอกว่าคุณแมตต์ให้เอาจดหมายมาให้ ตุลถามว่าจดหมายอะไร?

“เจ้าหน้าที่จากไต้หวันมาขอดูงาน คุณแมตต์ให้ตุลทำจดหมายตอบรับแนบโปรแกรมคร่าวๆให้เขาดู บ่ายสองโมงครึ่งต้องเสร็จ เพราะทางนั้นรออยู่”



ตุลเซ็ง ฐานัทดูนาฬิกาบ่นว่านี่มันบ่ายสองแล้วอีกครึ่งชั่วโมงจะกินทันได้ไง ตุลบอกเขาว่าตนไม่มีเวลากินแล้ว ต้องรีบทำงานให้เสร็จก่อน ฐานัทบอกให้เธอทำงานไปเดี๋ยวตนจะป้อนเอง แล้วลงมือป้อนจนตุลเขิน

แมตต์ที่ตั้งใจจะแกล้งตุลไม่ให้ได้กินอาหารกับฐานัทอย่างมีความสุข สั่งโตมรให้ไปป่วนแล้วตัวเองก็เอากล้องส่องดูอย่างสะใจ

แต่ที่ไหนได้กลับเห็นฐานัทป้อนอาหารให้ตุลที่กำลังเร่งงานอย่างมีความสุขทั้งคนป้อนและคนกิน แมตต์เจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก

ขณะนั้นเอง มนตรีเดินเข้ามาบอกว่าอาหารมาแล้ว เห็นเขายืนนิ่งก็ขยับเข้าไปดูบ้าง ไม่ดูเปล่ายังบรรยายให้แมตต์เจ็บปวดยิ่งขึ้นว่า

“อื้อหือ...นี่ถึงขั้นป้อนข้าวป้อนน้ำกันเลยหรอ แปลก...ผู้ชายหล่อเท่ระดับเทพขนาดนี้ ทำไมไม่ชอบผู้หญิงหวาน ดันมาชอบทอม คุณแมตต์ว่าไหม”

ถามแล้วเห็นเงียบ พอหันมองก็ร้อง “อ้าว...คุณแมตต์...รอด้วย...ผมก็หิวนะครับ...” มนตรีจ้ำอ้าวตามแมตต์ที่เดินไปไกลแล้ว...

ooooooo

โรสไปที่ร้านเสื้อผ้าของพิมมี่เพื่อหาชุดในการเปิดตัวบล็อกเกอร์ “LadyRose Guru” รู้ลึก...รู้จริง...รู้ทุกสิ่ง...Around The World

พิมมี่บอกว่าตนอยากมองโลกในแง่ดีคิดบวกแบบโรสบ้าง โรสยิ้มสดใสถามว่าจะเศร้าไปทำไม ไม่ใช่ตนไม่เสียใจ แต่เมื่อคิดทบทวนว่าตนทำตัวกะโหลกกะลาเดินช็อปปิ้งไปวันๆจริงหรือ คิดแล้วเราก็ยิ่งต้องทำให้เขาเห็นว่าเรามีดีชนิดที่เขาคิดไม่ถึง พิมมี่ถามว่าถ้าพยายามแล้วเขายังไม่เห็นล่ะ

“ก็ต้องพยายามต่อไป ผู้ชายดีๆสมัยนี้หายากจะตาย ถ้าเราเจอแล้วเรารู้ว่าเราดีพอและรักเขามากพอ เราก็ต้องมีกำลังใจ ต้องคิดบวก ต้องไม่ตัดโอกาสตัวเอง เราต้องสู้เพื่อผู้ชายของเรา!”

โรสพูดอย่างมุ่งมั่นมาก พิมมี่ฟังแล้วฮึด มีกำลังใจขึ้นมากมาย

ตุลทำเอกสารเสร็จเดินตามหาแมตต์เพื่อเอาเอกสารให้ เจอเขาดูคีปเปอร์ฝึกแมวน้ำอยู่ที่สระซ้อม ตุลจึงเอาเอกสารไปให้ แมตต์รับไปแทนที่จะสนใจเอกสารกลับถามว่า

“มื้อกลางวันอร่อยไหม?” ตุลบอกว่าก็ดี เขาถามหาเรื่องว่า “เพราะรสชาติหรือคนป้อน?”

เป็นเรื่องทันที ตุลของขึ้น บอกว่าเป็นเจ้านายตนก็จริงแต่ไม่มีสิทธิ์มาตามดูตนตลอดเวลา

แมตต์ยังวนเวียนแขวะเรื่องนี้ ตุลเลยแกล้งยั่วว่าตนกำลังลังเลว่าจะเลือกใครดีระหว่างพี่นัทกับพิมมี่ จี้จุดเดือดของแมตต์เข้าอย่างจัง เขาจับแขนตุลบีบอย่างแรงดึงเธอไปทางส่วนแสดงโชว์ด้านนอก

โตมรหิ้วถังอาหารแมวน้ำมาเห็นพอดี ตกใจว่าจะฆ่ากันตายหรือเปล่า รีบไปลากมนตรีมา

แมตต์ลากตุลไปที่อัฒจันทร์โชว์แมวน้ำ บีบไหล่ตุลอย่างแรงคาดคั้นถามว่าเธอพูดถึงพิมมี่อย่างนั้นเพื่อยั่วโมโหตนใช่ไหม ตุลเลยบอกว่าถ้าไม่เชื่อ งั้นตนบอกว่าคบกับพิมมี่อยู่ก็ได้ ตนลากพี่นัทมาตบตาเขาเท่านั้น ซ้ำยั่วว่า ขนาดแฟนเขายังมาเป็นแฟนตนได้ ทำไมน้องสาวเขาจะเป็นแฟนตนไม่...

ตุลพูดไม่ทันจบก็ถูกแมตต์จูบปิดปากเสียก่อน ตุลหมดฤทธิ์ยืนแข็งทื่อสะท้านไปทั้งตัว แมตต์เองก็สับสนว้าวุ่นใจค่อยๆถอนหน้าออกมา ตุลได้สติผลักเขาอย่างแรง

มนตรีกับโตมรมาถึงเห็นพอดี ทั้งสองตวาดให้ตุลหยุดเดี๋ยวนี้! ก็พอดีนลินีโทร.มาหาตุลและฌอนก็โทร.มาหาแมตต์ราวกับนัดกันไว้ บรรยากาศคลี่คลายทันทีเมื่อนลินีบอกตุลและฌอนก็โทร.มาบอกแมตต์ว่าบลู ซี เวิลด์ผ่านการพิจารณารอบแรกแล้ว!!

ปัญหาและความบาดหมางทั้งหมดมลายไปทันที ทุกคนมุ่งมั่นที่จะเริ่มงาน ทำให้บลู ซี เวิลด์ เสนอโปรเจกต์พิเศษแข่งกับอีก 3 บริษัทให้ได้!!

ooooooo

ขณะพวกที่เมืองไทยกำลังตื่นเต้นดีใจกับข่าวใหญ่ข่าวดีของบลู แพลนเนตนั้น ที่เมลเบิร์นกำลังตึงเครียดเพราะหมอแจ้งว่ามะเร็งของแบรดลามจากขั้นที่ 2 สู่ขั้นที่ 3 แล้วเสนอให้เขาพักงานก่อน

แต่แบรดไม่ยอมพักงาน ฌอนหว่านล้อมว่าเวลานี้โปรเจกต์ที่มารีนเวิลด์ผ่านรอบแรกแล้วและแมตต์ก็ดูแลบลู แพลนเนตได้แล้ว ส่วนงานอื่นตนจะดูแลเอง เสนอว่าถึงเวลาแล้วที่แมตต์ควรจะรู้เรื่องนี้

“เรื่องที่พ่อป่วยน่ะเหรอ รู้แล้วจะได้อะไรขึ้นมา ฌอนคิดว่าแมตต์มันจะร้องไห้เสียใจอย่างนั้นเหรอ ถ้ามันเป็นอย่างนั้นพ่อจะสบายใจไหม แล้วถ้ามันตรงกันข้าม ถ้าแมตต์ไม่ได้รู้สึกอะไรเลยล่ะ บางทีการอยู่แบบไม่รู้อะไรเลย มันก็ดีที่สุดแล้ว เอาเป็นว่าพ่อขอร้อง”

ฌอนนิ่งไปอย่างเห็นใจแบรด แต่ก็อึดอัดที่ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับแมตต์

ooooooo

ก่อนหน้านี้ เมื่อฌอนไปถึงคฤหาสน์เจนนิงส์ที่เมลเบิร์นใหม่ๆ คิดถึงพิมมี่ ลังเลว่าจะโทร.ถึงเธอดีไหม เป็นเวลาเดียวกับที่พิมมี่ก็ลังเลว่าจะโทร.หาเขาดีไหม แล้วเธอก็ตื่นเต้นดีใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จากฌอน

ต่างทักทายแล้วนิ่งเงียบไปเหมือนไม่รู้จะพูดอะไร ในที่สุดฌอนเป็นฝ่ายถามว่าสบายดีไหม เป็นห่วงนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ แค่นั้นพิมมี่ก็น้ำตาซึมแล้ว เธอมองโทรศัพท์เจ็บปวดและอึดอัดใจ

แต่วันนี้เมื่อพิมมี่ได้รับแรงบันดาลใจจากโรสและฮึดที่จะลุกขึ้นมาต่อสู้เพื่อผู้ชายที่ตนชอบ เธอจึงโทร.หา ฌอน เขาดีใจมากบอกว่ากำลังจะโทร.หาเธออยู่พอดี บอกว่าพ่ออยากให้คุณหน่อยเมลงานโปรเจกต์ บลู ซี เวิลด์ที่แมตต์พรีเซนต์ผ่านแล้วมาให้ ช่วยจัดการให้ได้ไหม ด่วนเลย แล้วจึงถามว่าพิมมี่มีอะไร

พิมมี่กลั้นใจถามว่าที่นั่นอากาศหนาวไหม ให้ระวังหวัด กินวิตามินซีวันละเม็ดด้วย

“ครับ...แล้วพิมมี่ล่ะเป็นยังไงบ้าง พี่อยากเห็นพิมมี่มีความสุข อยากให้พิมมี่ร่าเริงเหมือนเมื่อก่อน น่ารักมากเลยรู้ไหม”

ขณะนั้นเอง เจนแม่ของฌอนเข้ามาบอกว่ามีโทรศัพท์จากนาตาลี เสียงลีโออยู่ข้างๆมั้ง อ้อแอ้เชียว ฌอนขอตัวกับพิมมี่ แต่เธอวางสายไปแล้ว!

พิมมี่ได้ยินที่เจนบอกฌอนทั้งหมด เธอตัดสายทันที แล้วนั่งมองโทรศัพท์ตื้อไปหมด...

ooooooo

ที่บลู แพลนเนต...แมตต์ศึกษาวีดิโอเกี่ยวกับฉลามสามสายพันธุ์ที่จะเอามานำเสนอเป็นผลงาน โดยมีตุลนั่งพรีเซนต์ฉลามแต่ละสายพันธุ์อย่างรู้จริง

แต่ขณะกำลังพรีเซนต์ ฐานัทก็โทร.เข้ามา ตุลขออนุญาตไปรับสาย แมตต์หูผึ่งทันที

ปรากฏว่าฐานัทโทร.มานัดตุลกินข้าวกันเย็นนี้บอกชื่อร้านแล้วบอกตุลว่าจะมารับ ตุลบอกไม่ต้องย้อนไปย้อนมาทำไม ตนไปเองได้ เดี๋ยวเจอกัน

แมตต์แอบจดชื่อร้านไว้ที่มือ พอตุลกลับมาก็ทำเป็นหยิบแฟ้มเอกสารมาดูเนียนๆ

ตุลฝากแคทซื้อลิปสติกเตรียมสวยไปกินข้าวกับพี่นัท พอเลิกงานก็เข้าห้องน้ำแอบเติมปาก เอียงซ้ายเอียงขวา บังเอิญพี่แอ๊ะเข้ามาก็รีบเก็บลิปสติก พี่แอ๊ะบอกว่าเพื่อนไลน์มาบอกว่าวันนี้ฝนจะตก 80 เปอร์เซ็นต์จะรีบกลับบ้าน

พอพี่แอ๊ะออกไป ตุลก็เอาลิปสติกขึ้นมาเติมปาก เจ้ากรรม! แคทเข้ามาอีกจึงต้องรีบเก็บลิปสติก หมดอารมณ์จะทำสวยเดินออกจากห้องน้ำไป

พอเดินผ่านห้องฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่เป็นห้องกระจก ตุลแอบชำเลืองเงาตัวเองแล้วหยิบลิปสติกขึ้นมาเติมปาก แต่หารู้ไม่ว่า ในห้องแมตต์กับพนักงานกำลังคุยงานกันอยู่ ในห้องกระจกติดฟิล์มมองจากข้างนอกไม่เห็นข้างใน แต่คนข้างในมองออกมาเห็นทุกอย่างชัดแจ๋ว!

แมตต์มองตุลที่ตั้งอกตั้งใจเติมปากอย่างหมั่นไส้ ขณะนั้นเอง โรสโทร.เข้ามาบอกแมตต์ให้ดูบล็อกที่ตนเขียนรีวิวของกินของใช้ ชวนแมตต์ไปกินข้าวกัน อยากให้เขาดูและช่วยคอมเมนต์ แต่ถ้าเขายุ่งอยู่ตนก็จะมาหาเอง อ้อนขอกำลังใจหน่อย

แมตต์นิ่งไปอึดใจก็ตอบรับ โรสถามว่าร้านไหน แมตต์ดูที่มือบอกชื่อร้านที่จดไว้ ยิ้มเจ้าเล่ห์

ตุลไปถึงร้านที่นัดกันก่อน โทร.ถามฐานัท

เขายังติดงานนิดหน่อยบอกให้ตุลสั่งอาหารก่อนก็ได้ ตุลยังไม่สั่งกลัวอาหารจะเย็นชืดไม่อร่อย สั่งแต่น้ำมาดื่มรอ

ไม่นาน...แมตต์กับโรสก็เข้ามา แมตต์เลือกที่นั่งใกล้ตุล ให้โรสนั่งหันหลังให้ตุล แต่ตัวเองนั่งหันหน้าไปทางตุล บอกโรสให้สั่งอาหารเลยเผื่อตนด้วย

สั่งอาหารแล้วโรสเปิดบล็อกในไอแพดให้แมตต์ดูอย่างตื่นเต้น แมตต์ไม่มีสมาธิดูแต่ปากก็ตอบรับโรสไปเรื่อยว่า ดี...ก็ดีนะ...

พอฐานัทคุยงานกับพนักงานเสร็จจะไปหาตุล หันมาเจอแนนแฟนที่ทิ้งตนไป มายืนทำหน้าไร้เดียงสาอยู่ใกล้ๆ อ้อนว่าตนจะมาเก็บของ ฐานัทจึงพาไปที่ห้องคอนโดบอกว่ามีเวลาให้ครึ่งชั่วโมง

ที่แท้เป็นแผนของแนนที่ผิดหวังจากเสี่ยนภกลับมาหาฐานัทแต่หลอกว่าจะมาเก็บเสื้อผ้าเขาจึงพาขึ้นไปที่ห้อง เข้าไปในห้อง แนนก็โผกอดเขาจากข้างหลังยั่วยวนออดอ้อนขอโทษและขอคืนดี ฐานัทไม่หลงกล บอกว่าจะเอาอะไรก็หยิบไปเสีย แล้วเดินออกไปยืนที่ระเบียง

แนนไม่ยอมแพ้ เปิดตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนบางเบามาใส่แล้วเดินไปกอดเขาจากด้านหลังระดมจูบซุกไซ้ยั่วยวนสุดฤทธิ์ บอกว่าคืนนี้จะค้างกับเขาที่นี่ ขณะนั้นเองฟ้าร้องฝนตก แนนยิ่งมารยาทำเป็นกลัวกอดเขาไว้แน่น

แมตต์ดูตุลตาไม่กะพริบ เมื่อกินอาหารและอวดบล็อกในไอแพดจนพอใจแล้ว โรสจะกลับ แมตต์ละล้าละลังเพราะฐานัทยังไม่มา หลอกล่อให้โรสกินของหวานถ่วงเวลา แต่โรสอยากกลับไปปรับปรุงรายการของตนจึงกลับไป แต่แมตต์บอกว่าตนยังมีธุระต้องทำต่อเลยแยกกันที่ร้านอาหารนั่นเอง

ตุลรอฐานัทอยู่จน 17.35 น. เขาก็ยังไม่มา โทร.ถามเขาบอกว่าพอดีมีธุระต้องกลับมาที่คอนโด ตุลบอกว่าถ้ามีธุระนัดกันวันหลังอีกก็ได้ ตัดสินใจสั่งอาหารที่เขาชอบบอกพนักงานว่า “ห่อกลับบ้านนะคะ” หมายเอาอาหารไปเซอร์ไพรส์เขาที่คอนโด

ooooooo

ตุลหิ้วอาหารอย่างอิ่มเอมใจตรงไปที่คอนโดของฐานัท แมตต์เห็นรีบขับรถตามไปห่างๆ ตุลไปถึงยืนตากฝนที่หน้าคอนโดมองไปที่ระเบียงห้องเขา พลันก็แทบช็อกเมื่อเห็นว่าฐานัทยืนกอดกับแนนอยู่!

ฝนตกหนักขึ้น ฐานัทจึงเดินหลบเข้าไปในห้องโดยมีแนนเกาะแน่นเป็นปลิงตามไปด้วย ตุลช็อก น้ำตาไหลพรากอยู่ตรงนั้น จน รปภ.มาถามว่ามายืนตากฝนทำไม พอได้สติตุลบอกว่าไม่มีอะไรพลางยื่นถุงอาหารให้ บอกเสียงสั่นเครือใบหน้าเปียกทั้งน้ำฝนและน้ำตาว่า

“ฝากให้คุณฐานัทด้วยนะคะ”

ตุลหันหลังเดินออกไป แมตต์ที่ตามมาเห็น

ทุกอย่างที่ตุลเห็น เขามองอย่างเข้าใจ เห็นใจ และเป็นห่วง ตุลไปยืนรอรถที่ถนน รถแดงผ่านมาคนขับชะลอรถจะรับแต่ตุลยืนเหม่อ จึงขับรถผ่านไป

ตุลยังยืนอยู่ตรงนั้นเหมือนไม่รับรู้กับฝนที่กระหน่ำลงมา ครู่หนึ่งมีมือหนึ่งถือร่มมากางให้ ตุลจึงรู้สึกตัวหันมอง ตุลอึ้งเมื่อเห็นแมตต์ยืนกางร่มให้ตนอยู่

“ไปด้วยกัน” แมตต์เอ่ยอบอุ่นห่วงใย ตุลคิดถึงเหตุการณ์ที่ฐานัทมากางร่มให้ตนและพูดประโยคเดียวกัน ด้วยน้ำเสียงอบอุ่นห่วงใยเหมือนกัน...

แมตต์แตะแขนตุลพาเดินไปที่รถของเขาที่จอดอยู่ท่ามกลางสายฝน...

เมื่อแนนจะนอนที่ห้องตน ฐานัทจึงไปนอนกับเพื่อน ลงมาเจอ รปภ.ที่ตุลฝากถุงอาหารไว้ก็ยื่นให้บอกว่ามีคนฝากไว้ให้และกลับไปแล้ว ฐานัทจึงโทร.หาตุล

ตุลนั่งในรถของแมตต์ ต่างนิ่งเงียบอยู่กับความรู้สึกของตัวเอง โทรศัพท์ตุลดังขึ้น พอเธอเห็นเป็น “พี่นัท” ก็ปล่อยให้เรียกอยู่อย่างนั้น จนแมตต์ถามว่าทำไมไม่รับ ตุลเงียบ เขาเดา

“ทำใจไม่ได้ กลัวเสียงสั่น หรือกลัวจะร้องไห้”

ตุลถูกพูดแทงใจดำก็ร้องไห้โฮออกมาเหมือนเด็ก แมตต์ไม่เคยเห็นตุลในมุมนี้ ถึงกับอึ้ง เงียบสนิท

โทรศัพท์ตุลดังจนเงียบไป ครู่หนึ่งดังขึ้นอีก แมตต์บอกว่าถ้าไม่รับก็ปิดเสีย

“ไม่ใช่โทรศัพท์ฉัน โทรศัพท์คุณ”

แมตต์หน้าแตก ใส่บลูทูธรับสาย เป็นสายจากผู้จัดการปางช้างที่แม่แตงแจ้งว่าเจ้าหมาแจ็คลูกช้างวัย 8 เดือนที่เขาทำคลอดให้ท้องเสีย แมตต์บอกว่า

ตนจะไปเดี๋ยวนี้ ตุลจึงขอตามไปด้วยเผื่อช่วยอะไรได้

เมื่อฐานัทโทร.หาตุลแล้วเธอไม่รับสาย เขาจึงโทร.เข้ามือถือของอโนมาที่เพิ่งออกจากร้านอาหารกับ

ดารินทร์ อโนมาจึงเปิดเสียงให้ดารินทร์ฟังด้วย ฐานัทถามว่าอยู่กับตุลหรือเปล่า ตนไปหาที่คอนโด รปภ.บอกว่ายังไม่กลับ โทร.เข้ามือถือก็ไม่รับ

อโนมาบอกว่าอาจจะแบตหมดก็ได้ ถามว่าพี่นัท

มีอะไรหรือเปล่า ฐานัทนึกถึงเรื่องที่ระเบียงแต่กลัวจะเข้าใจผิดกัน จึงเลี่ยงไปว่านี่สามทุ่มกว่าแล้วยังไม่เห็นกลับ

“ปกติมันก็กลับดึกกว่านี้อยู่แล้ว ถ้าห่วงก็รออยู่ตรงนั้นเลยค่ะ พี่นัทตุลมันเด็กดี ไม่ไถลไปไหนหรอกค่ะ”

ดารินทร์สอดเสียงเข้าไปแซว แล้วสองสาวก็ดี๊ด๊าดีใจที่พี่นัทเป็นห่วงตุล

ฐานัทนั่งพิงพนักโซฟาคอยตุล เหลือบมองนาฬิกาที่ล็อบบี้ เป็นเวลา 21.15 น. แล้ว...

ooooooo

แมตต์ไปถึงปางช้างถามอาการของลูกช้าง ควาญช้างบอกว่าเมื่อเช้ายังวิ่งได้แต่ตกบ่ายก็นอนแบบนี้แล้ว แมตต์ถามว่าก่อนหน้านี้กินอะไรบ้าง ควาญบอกว่าชงนมให้กินตามที่คุณแมตต์บอก

แมตต์ลงมือตรวจตามขั้นตอน โดยมีตุลเป็นลูกมือคอยส่งเครื่องมือให้อย่างรู้งาน

แมตต์ล้วงเอาอุจจาระจากลูกช้างใส่ถุงให้ผู้ช่วยสัตวแพทย์ส่งให้แล็บเพาะเชื้อ ฉีดยาฆ่าเชื้อ ให้น้ำเกลือ สั่งควาญช้างให้หาฟางมาปู บอกว่าให้ลูกช้างนอนตะแคงขวาแบบนี้ดีแล้วท้องจะได้ไม่อืด

เมื่อตรวจและให้ยาลูกช้างแล้ว แมตต์ค้างที่ศูนย์บริบาลช้างเพื่อติดตามอาการ

ที่บริเวณใกล้ๆลูกช้าง มีเต็นท์กางอยู่สองหลัง แมตต์เห็นตุลหาวก็บอกให้ไปนอนเถอะ ตุลถามว่าแล้วเขาล่ะ แมตต์บอกว่าตนจะรอดูอาการหมาแจ็คก่อน

“งั้นฉันอยู่เป็นเพื่อนคุณ อีก 2-3 ชั่วโมงก็เช้าแล้ว” พูดไม่ทันขาดคำก็หาวอีก บอกให้เขาเล่าเรื่องหมาแจ็คให้ฟัง ตนจะได้ไม่ง่วง

แมตต์ยิ้ม หันมองลูกช้างแล้วเล่าถึงความหลังเมื่อ 8 ปีก่อนว่า...

“ผมมาเที่ยวที่นี่วันที่แม่หมาแจ็คตกลูกพอดีเลยได้ช่วยทำคลอด แล้วก็ว่าจะกลับแต่แม่หมาแจ็คเป็น

ช้างสาวเพิ่งตกลูกครั้งแรกยังปรับตัวไม่ได้ ไม่ยอมเลี้ยงลูก ไม่ให้กินนม ผมเลยต้องอยู่ป้อนนมต่ออีกเป็นอาทิตย์ เลยรู้สึกผูกพัน”

แมตต์เล่าจบ เห็นตุลเงียบก็หันมองเห็นเธอหลับคาเก้าอี้สนามไปแล้ว เขายิ้มอย่างเอ็นดูเข้าไปปรับเก้าอี้ให้เอนนอนสบาย ไปหยิบผ้าห่มในเต็นท์มาห่มให้อย่างเบามือ

ตุลงัวเงียตื่นขึ้น มองไปเห็นแมตต์เพิ่งเดินกลับจากลูกช้าง ถามว่าเขายังไม่ได้นอนเลยหรือ

“อืม...คอยดูน้ำเกลือ ให้มากไปเดี๋ยวจะบวมน้ำช็อกเอา ผมฉีดยาให้หมาแจ็คตอนตีห้าครึ่ง อีกแปดชั่วโมงต้องฉีดอีกเข็ม คุณช่วยบันทึกเวลาให้ด้วยนะ”

ตุลมองเขาอย่างชื่นชม ตามองเลยไปที่ลูกช้าง พลันก็ร้องอย่างตื่นเต้นเมื่อเห็นลูกช้างเริ่มขยับตัวลุกขึ้นยืนได้ แมตต์กับตุลจะโผกอดกันด้วยความดีใจเหมือนทุกครั้ง แต่แล้วต่างก็ชะงัก ยิ้มให้กันเก้อๆ

ooooooo

เช้านี้ฐานัทไปทำงานในสภาพทรุดโทรม เจออโนมากับดารินทร์พอดี เขาบอกว่าตนรอตุลทั้งคืนเมื่อคืนตุลไม่กลับคอนโด ไม่รู้ไปไหน โทร.ไปก็ไม่ติด สงสัยอยู่กับเจ้านายที่สวนสัตว์

“ค่ะ...อยู่ด้วยกันแต่ไม่ใช่ที่สวนสัตว์ ตุลมันตามคุณแมตต์ไปดูลูกช้างป่วยที่แม่แตงค่ะ” อโนมาบอกฐานัทถามว่าตุลโทร.บอกหรือ “ค่ะ แบตมันหมดเลยเอาโทรศัพท์คุณแมตต์โทร.มาเมื่อเช้า”

ดารินทร์บอกว่าถ้าพี่นัทอยากคุยกับตุลก็โทร.หาคุณแมตต์ได้

“ไม่เป็นไร ไม่โทร.ไปรบกวนเวลางานเขาดีกว่า รู้ว่าตุลปลอดภัยก็โอเคแล้ว พี่ไปทำงานก่อนนะ”

ฐานัทเดินหน้าเครียดเข้าออฟฟิศไป อโนมากับดารินทร์มองตาม ดารินทร์เปรยว่าสงสัยจะหึง แต่อโนมาบอกว่าไม่น่าใช่ ดูร้อนรนแปลกๆมากกว่า...

ooooooo

ที่ศูนย์อนุบาลช้าง ผู้จัดการยืนดูแมตต์ที่กำลังตรวจโคนหางทวารหนักลูกช้าง ถามว่าเป็นยังไงบ้าง

แมตต์บอกว่าดูเพลียน้อยลง ไม่มีคราบอุจจาระที่โคนหางแสดงว่าไม่ถ่ายแล้ว

แมตต์สอบถามควาญช้างจึงรู้ว่าสาเหตุที่ลูกช้างท้องเสียเพราะกินนมที่ชงแล้วทิ้งไว้ไม่ได้แช่ตู้เย็น ควาญช้างสารภาพว่าตนเสียดายเลยเอาให้ลูกช้างกิน

“คราวหลังไม่ต้องเสียดายนะครับ ถ้าเหลือต้องทิ้งเลย เพราะถ้าลูกช้างท้องเสีย ขาดน้ำมากๆนี่ถึงตายได้นะครับ” แมตต์ย้ำ

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 10 วันที่ 15 พ.ย.60

ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณ
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ