อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 9 วันที่ 13 พ.ย.60
“ตุลไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ยายนั่นไม่ได้โดดสะพาน อยู่กับพี่นี่ล่ะ คนเพี้ยนอย่างนี้ไม่ฆ่าตัวตายหรอก อยู่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นได้อีกนาน...”ตุลดีใจถามว่าโรสอยู่กับเขาใช่ไหม แมตต์ถามทันทีว่าโรสไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม ฐานัทบอกว่าไม่ต้องห่วงเดี๋ยวตนจะขับรถไปส่งที่บ้าน
พอวางสายจากฐานัท ตุลบอกแมตต์ว่าโรสอยู่กับพี่นัท เขาดึงโทรศัพท์จากตุลไปถามว่าโรสไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม พอฐานัทบอกว่าเดี๋ยวตนจะขับรถไปส่งที่บ้าน แมตต์ก็ขอบคุณ
ฐานัทเห็นโรสหน้าซีด ถามว่าสำนึกผิดแล้วใช่ไหม ที่แท้โรสเห็นเขาใส่เสื้อพวกกู้ภัยที่ช่วยเก็บศพก็สยองแสยง บอกว่าเหม็นหึ่งเลย
“เสื้อเพิ่งเบิกมาใหม่ๆ ที่เหม็นน่ะอ้วกคุณ!!!” ฐานัททำเสียงดุจนโรสเงียบกริบ
ooooooo
แมตต์มาส่งตุลที่หน้าคอนโด ขอบใจที่ออกไปด้วยกัน ตุลถือโอกาสชี้แจงอีกว่าตนกับโรสไม่มีอะไรกัน เขารักแมตต์มาก ตนก็...ตุลจะบอกว่ามีแฟนแล้ว แต่หยุดกึก แมตต์ดักคอว่ามีแฟนแล้วผู้หญิงหรือผู้ชาย
แมตต์ถามว่าแค่เป็นข้ออ้างหรือรักกันจริงๆ ถูกคาดคั้นหนักเข้าตุลก็ฉุนถามว่าจะเอาคำตอบทำไม นี่มันเรื่องส่วนตัวของตนกับพี่นัท เขาหรือใครก็ไม่เกี่ยว ขอบคุณที่มาส่งแล้วรีบลงจากรถเลย
แมตต์หงุดหงิดมองตามตุลอย่างขุ่นมัวใจ กำลังจะขับรถออกไปก็เหลือบเห็นดอกกุหลาบที่ตุลลืมไว้ เกิดหึงหวงไม่รู้ตัว เขาหยิบดอกกุหลาบขว้างไปที่สนามหญ้าข้างที่จอดรถ
พอตุลเดินไปจะเข้าลิฟต์ก็นึกได้ว่าลืมดอกกุหลาบที่ฐานัทให้ วิ่งกลับไปโบกมือร้องโหวกเหวกให้จอดรถ พอแมตต์จอดรถตุลขอหาดอกกุหลาบแต่ไม่เจอ ขอโทษที่ทำให้เขาเสียเวลา ตนคงทำหล่นที่ไหนสักที่ ปิดประตูแล้วเดินคอตกกลับไป
แมตต์มองตามตุลทั้งสงสารทั้งรู้สึกผิด ที่สำคัญรู้สึกน้อยใจอยู่ลึกๆ เขาไปเก็บกุหลาบตามไปคืนให้ที่หน้าลิฟต์ ตุลดีใจมากถามว่าหล่นอยู่ในรถใช่ไหม เจอตรงไหน
“ข้างที่จอดรถ เธอทำให้ฉันต้องลงไปเก็บดอกไม้ที่ฉันเขวี้ยงทิ้งไปแล้ว”
ตุลสะดุดหูกับน้ำเสียงตัดพ้อของเขา เธอถามตัวเองว่าทำไมต้องสนใจความรู้สึกของเขามากกว่าดอกกุหลาบของพี่นัท?
ooooooo
โตมรตื่นขึ้นมาตอนเช้าเห็นตัวเองนอนเปลือยอยู่ใต้ผ้าห่มในห้องสวยก็โวยวายว่าถูกข่มขืน ครู่หนึ่งอโนมาในชุดทำงานเดินเข้ามา โตมรต่อว่าที่ขืนใจตน
“หยุดแหกปากได้แล้วไอ้หน้าลิง แกอย่ามั่นหน้านักได้ไหม ใครจะหน้ามืดปล้ำแก” อโนมาคว้าหมอนฟาดไม่ยั้ง โตมรยังไม่หยุดถามว่าถ้าไม่ใช่แล้วทำไมตนอยู่ในสภาพอย่างนี้? อโนมาบอกว่าเมื่อคืนเขาอ้วกใส่ตัวเองจนเลอะ ตนจึงเอาเสื้อผ้าไปซักตากไว้หลังบ้าน ด่าใส่หน้าว่า
“เนื้อฟ่าม กล้ามเหลวไร้ซิกซ์แพ็กแบบแก ฉันไม่มองให้เสียเวลา ฉันต้องถนอมสายตาไว้ให้คนที่ฉันรักเหมือนกันเว้ย”
โตมรถูกตราหน้าว่าเนื้อฟ่าม กล้ามเหลวก็เจ็บใจลุกพรวดขึ้นให้ดูว่าฟ่ามตรงไหนเหลวตรงไหน
“ไอ้บ้า แกรีบแต่งตัวแล้วไปจากบ้านฉันเลยนะ ถ้าช้าเกินห้านาที แกเดินออกไปเองฉันไม่รอ”
พูดแล้วอโนมารีบจ้ำออกไป ขนลุกขนพองกับภาพอุจาดอุบาทว์ตาของโตมร
ooooooo
ที่สวนสัตว์ในส่วนแสดงเพนกวิน ตุลกำลังยื่นปลาให้เพนกวินอย่างใจลอยคิดถึงตอนที่แมตต์ยื่นดอกกุหลาบคืนให้อย่างไม่เข้าใจว่าทำไมต้องคิดถึงเขา??
แล้วตุลก็สะดุ้งที่จู่ๆพิมมี่ก็เข้ามาหน้าตาเศร้าหมอง ตุลพาไปนั่ง ฟังพิมมี่ปรับทุกข์ให้ฟังแล้ว ตุลให้กำลังใจราวกับกูรูความรักว่า
“ที่คุณฌอนพูดแบบนั้น คงหมายความว่า ไม่มีใครสำคัญเท่าลูกกับแม่ของลูก ตุลว่าก็เป็นเรื่องปกตินะ คนเคยเป็นครอบครัวเดียวกัน จะห่วงใยกันมันก็ไม่แปลก การให้ความสำคัญไม่ได้หมายความว่าจะรักใครอีกไม่ได้นี่”
“พิมมี่ไม่เข้าใจตัวเองเลย ทำไมความรักทำให้เราเปราะบางได้ขนาดนี้ พิมมี่ไม่ใช่คนแบบนี้สักหน่อยตุลก็รู้ ตอนนี้มันมีแต่ความไม่มั่นใจ ไม่แน่ใจ”
“ยิ่งไม่แน่ใจยิ่งควรหนี ถ้าพิมมี่ไม่กล้าสบตาไม่กล้าถามเพราะกลัวเจ็บ พิมมี่ก็ต้องหนีแล้วก็ไม่มีวันจบ คุณฌอนอาจมีปัญหามากกว่าที่เราคิดก็ได้นะ ทั้งเรื่องงาน เรื่องครอบครัวที่คาราคาซัง ไหนจะเรื่องคุณแมตต์หวงพิมมี่ยิ่งกว่าจงอางหวงไข่ ตุลว่าถึงเขาจะแอบรู้สึกดีกับพิมมี่ยังไง เขาก็ต้องคิดหนัก”
พิมมี่ยอมรับว่าที่ผ่านมาตนคิดถึงแต่ใจตัวเองฝ่ายเดียว ไม่ได้คิดถึงพี่ฌอนเลย ฮึดสู้บอกตุลว่า
“ต่อไปนี้ พิมมี่จะไม่หนีปัญหาแล้ว พิมมี่จะไปคุยกับพี่ฌอนเดี๋ยวนี้แหละ เป็นไงเป็นกัน”
พิมมี่ขอบใจตุล แต่ยังไม่ทันออกไปก็ได้ยินเสียงแมตต์คุยกับมนตรีเข้ามา พอเขาเห็นพิมมี่ก็ชะงักถามว่ามาถึงนานแล้วหรือ ให้ขึ้นไปรอตนที่ห้อง เดี๋ยวจะไปคุยด้วย พอพิมมี่เดินตัวลีบไป แมตต์ก็บอกตุลให้ตามตนมา ตุลละล้าละลังก็ฉุดแขนไปเลย มนตรีมองพึมพำงงๆ
“ยังไงกันวะไอ้ตุล ทำท่าเหมือนจะเลิกเป็นทอมแต่ดันมาอี๋อ๋อกับคุณพิมมี่ซะงั้น แล้วคุณแมตต์นี่ก็ยังไงวะ ไม่เห็นลงโทษมันจริงๆจังๆซะที ได้แต่ตามตอแยมันอยู่ได้”
พอไปถึงห้องทำงาน แมตต์ย่างสามขุมเข้าจ้องหน้าตุลถามว่าเธอกล้านัดพิมมี่มาพบที่นี่หรือ ตุลบอกว่าพิมมี่มาหาตนเอง เธอมาปรึกษาอะไรบางอย่าง
แมตต์สืบเท้าเข้าไปจ้องเขม็งถามว่าปรึกษาเรื่องอะไร ตุลหน้าแดงปากสั่น แมตต์ยิ่งเชื่อว่าเธอมีพิรุธ
ตุลบอกว่าเขาเหยียบเท้าตน พอแมตต์ก้มมองถอนเท้าออก ตุลก็วิ่งอ้าวไปเลย
ฝ่ายพิมมี่รีบไปหาฌอนอย่างมีความหวัง เจอนลินีถือแฟ้มผ่านมาบอกว่าฌอนไม่อยู่ หันไปเห็นแมตต์ผ่านมาพอดีนลินีบอกว่าเอาเอกสารมาให้เซ็นแทนฌอน
ความจึงแตกว่าฌอนไม่อยู่ลาพักร้อนไปต่างประเทศให้ตนจองตั๋วไปซีแอตเติลคงไปเยี่ยมเพื่อนที่มีลูกเล็กๆ ให้ตนซื้อชุดเด็กชาวเขาให้ด้วย และยังซื้อผ้าคลุมไหล่ปักไหมสวยมาก ฌอนเป็นคนเลือกเองแต่ให้ตนดู สงสัยน่าจะเป็นของขวัญแม่เด็ก
แมตต์ตัดบทว่ามีอะไรจะให้เซ็นก็เอามาเลย นลินีเอาเอกสารให้แล้วขอตัวไปเลย
พิมมี่ยืนฟังแมตต์กับนลินีคุยกันเรื่องฌอน เธอหน้าซีดแล้วซีดอีก หัวใจที่พองฟูตอนมาฟีบลงจนแทบหมดแรง เธอบอกแมตต์ก่อนที่น้ำตาจะไหลว่า
“พี่แมตต์จะคุยอะไรเอาไว้วันหลังนะคะ พิมมี่ปวดหัว ขอตัวกลับก่อนค่ะ” ว่าแล้วรีบไปเลย
แมตต์มองพิมมี่อย่างแปลกใจ ค่อยๆปะติดปะต่อเรื่องราวที่สงสัยมานานจนเป็นรูปเป็นร่างขึ้น
ที่จริงฌอนกับแบรดอยู่ที่สนามบินสุวรรณภูมิแล้ว ฌอนซื้อตั๋วไปซีแอตเติลแต่เป็นห่วงแบรดที่อาการไม่ดีเขาจึงเปลี่ยนใจจะไปส่งแบรดให้ถึงมือหมอที่เมลเบิร์นก่อน
ooooooo
เพราะเมื่อคืนโรสเสียใจที่แมตต์บอกว่าคิดกับตนแค่เพื่อน ดื่มจนเมาไม่ได้สติ วันนี้ตื่นขึ้นมาในสภาพแฮงก์สุดขีด คุณหญิงอุไรวรรณนั่งดูอยู่ด้วยความเป็นห่วง ปลอบใจลูกว่า
“ผู้ชายในเมืองเชียงใหม่มีตั้งแยะนะลูก ลูกพ่อเลี้ยงแสงที่เพิ่งกลับจากเมืองนอกก็หล่อนะลูก ลูกเจ้าสัวพรเทพก็เป็นนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรงนะจ๊ะ แล้วก็ลูก...”
“คุณแม่พูดเรื่องอะไรคะ” โรสลุกขึ้นเบรกแม่งงๆ
“อ้าว...ก็เมื่อคืนกลับมาร้องไห้ฟูมฟายว่าแมตต์ไม่ได้รักหนู คิดกับหนูแค่เพื่อน แม่เลยอยากให้ลูกมองคนอื่นบ้าง”
“อ๋อ...โรสพูดเพราะเมาน่ะค่ะ ตอนนี้สร่างแล้วเลยอยากให้โอกาสแมตต์อีกครั้ง โรสรู้ตัวว่าโรสก็มีดี เพียงแต่ยังไม่ได้เอาออกมาให้แมตต์เห็นเท่านั้น”
โรสลุกขึ้นเลือกเสื้อผ้าในตู้อย่างกระฉับกระเฉง คุณหญิงเห็นลูกมองโลกในแง่ดีก็เบาใจ ทันใดโทรศัพท์มือถือของโรสที่หัวเตียงดังขึ้น แม่อยู่ใกล้เลยเปิดดู
เป็นสายจาก “โจรสลัด” ซึ่งก็คือฐานัทนั่นเอง
โรสรีบเอาโทรศัพท์ไปบอกแม่ว่าไม่มีอะไร แล้วกดรับสายถามว่า “มีอะไรโทร.มาแต่เช้า”
“เช้าบ้านคุณสิ นี่มันเที่ยงแล้ว มีเวลาว่างออกมาเจอไหม ขอคุยธุระด้วย 10 นาที”
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 9 วันที่ 13 พ.ย.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ