อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 10 วันที่ 21 พ.ย.60
ระหว่างเดินมาขึ้นรถ สวัสดิ์แย็บกับสิริกันยาว่าณรังค์เข้มแข็งได้เพราะมีเธอเป็นกำลังใจ เธอรีบปฏิเสธว่าตนไม่ได้มีความสำคัญ และตนก็รู้ว่าเขามีใครบางคนเป็นกำลังใจอยู่แล้ว สวัสดิ์ไม่อยากเถียง แต่มั่นใจว่าณรังค์มีใจให้เธอooooooo
ณรังค์และละมุลนั่งเศร้าน้ำตาไหลริน ต่างไม่อยากเชื่อว่าประคองจะเป็นคนฆ่าทั้งหม่อมช้องนางและท่านชาย ละมุลรู้สึกผิดที่ไม่เคยรู้ความในใจแม่ ถ้ารู้ตนจะพาแม่ไปจากที่นี่นานแล้ว
ทันใดปฐวีเดินเข้ามาตบหน้าละมุล และกราดเกรี้ยวใส่ “ที่แกจะช่วยแม่แกได้ คือตายตามแม่แกไป อีลูกฆาตกร!” ณรังค์ห้ามแต่ปฐวีบ้าคลั่งตบตีด่า “จะหน้าด้านอยู่อีกทำไม จะอยู่ลอยหน้าลอยตาเยาะเย้ยฉันอีกทำไม เห็นหน้าแกก็เหมือนเห็นหน้าแม่แก ตายตามแม่ชั่วๆของแกไปซะ! ตายไปซะ!”
ณรังค์ตัดสินใจห้ามเสียงเข้มเด็ดขาด “ถ้าไม่หยุด อย่าหาว่าผมไม่รักษาสัญญา...เพราะคุณหญิงเป็นคนที่ผิดคำสัญญาก่อน”
ละมุลตัวสั่น ตกใจว่าคำสัญญาอะไร ปฐวียอมหยุด มองละมุลด้วยสายตาเกลียดชัง ประกาศกร้าว ไล่ละมุลออกจากวังและห้ามเสนอหน้าไปงานพระศพท่านพ่อ... พูดจบปฐวีก็หน้ามืดเป็นลม ณรังค์รับร่างเธอไว้ทัน รีบอุ้ม ไปนอนบนตึกใหญ่
ละมุลนั่งรอเพื่อที่จะบอกณรังค์ว่า ไม่มีแม่ที่นี่ตนก็ไม่มีความจำเป็นต้องอยู่อีก เสร็จงานศพแม่เมื่อไหร่ตนจะออกไปมีชีวิตเอง เขาไม่ต้องห่วง แล้วคุณหญิงจะไม่มีวันเห็นหน้าตนอีก
“ไม่แปลกที่พี่ณะจะเป็นห่วงและคอยดูแลหนู เพราะเราคือพี่น้องกัน แต่มันแปลกถ้าพี่ณะจะคอยดูแลภรรยาคนอื่น ทั้งๆที่ตัวเองไม่ใช่สามี...เรื่องดูแลคุณหญิงมันเป็นหน้าที่ของสามีเขานะ ไม่ใช่หน้าที่ของพี่ หรือพี่ณะอยากจะกลับไปอยู่ในวังวนเดิมๆ”
“เปล่า พี่มีเหตุผลบางอย่างที่ทำให้พี่ต้องคอยดูแลคุณหญิง แต่พี่รับรองว่ามันจะไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิมแน่นอน” ณรังค์ไม่อยากบอกว่าเพื่อความปลอดภัยของเธอและสิริกันยา
“คงเป็นเหตุผลที่มาจากความเห็นแก่ตัวของคุณหญิง ที่ต้องการเก็บพี่ณะไว้กับตัวสินะ...คุณหญิงก็เหมือนท่านชาย ไม่ยอมปล่อยอะไรที่เคยเป็นของของตัวเองไปง่ายๆ จะพูดไปก็เหมือนแม่ ถ้าจะให้ดี พี่ณะช่วยทำให้คุณหญิงเลิกตาบอด ใจบอด มองให้เห็นถึงจุดจบของมันด้วยนะ เผื่อจะยอมปล่อยให้พี่เป็นอิสระเสียที ไม่อย่างนั้นคุณหญิงก็จะมีชีวิตอย่างที่แม่สาปแช่งเอาไว้”
ณรังค์นั่งเครียดครุ่นคิดถึงคำพูดของละมุล ไม่ทันจะลุกตามเธอไป เกียรติศักดิ์โผล่มาหน้าตาเอาเรื่องบอกมาตามเมียกลับบ้าน
ด้านปฐวีนอนกระสับกระส่ายในความมืด เหงื่อแตกพลั่ก ลืมตาลุกพรวดขึ้นนั่ง หายใจหอบถี่ มองผ่านความมืดในห้อง รู้สึกโดดเดี่ยวทนไม่ได้ ร้องเรียกณรังค์ แล้วออกไปตามหา
ระหว่างนั้น ณรังค์เอาปืนคืนให้เกียรติศักดิ์ เขาแปลกใจหาว่าปฐวีให้เขามายิงตน ณรังค์ส่ายหน้าบอกให้เขาเก็บปืนไปก่อน ไม่คาดคิด ปฐวีโผล่พรวดมาแย่งปืนเล็งไปที่เกียรติศักดิ์
“ฉันจะเป็นคนฆ่าแกเองต่างหาก!”
เกียรติศักดิ์หน้าซีดตกใจ ปฐวีลั่นไกแต่ปืนไม่มีกระสุน ณรังค์ชูแม็กกาซีนขึ้นมา คุณหญิงเจ็บใจเข้าแย่ง เขาไม่ให้และพยายามห้าม ขอให้เธอใจเย็นลง
“คุณหญิงเที่ยวไล่ฆ่าใครต่อใครที่ตัวเองเกลียดแบบนี้ไม่ได้ อยากได้ชื่อว่าเป็นฆาตกรหรือไง!”
ปฐวีทรุดลงร้องไห้ เกียรติศักดิ์ได้สติ กระชากปืนและแม็กกาซีน พร้อมฉุดคุณหญิงลากกลับ เธอดิ้นรนไม่กลับ เขาโกรธบรรจุแม็กกาซีนใส่ปืนอย่างคล่องแคล่ว ขู่ว่า
“จะให้ยิงทิ้งทั้งคู่ หรือจะให้ยิงมันทิ้ง ถ้าไม่มีมัน ผมก็ไม่ต้องระแวงว่าเมื่อไหร่คุณหญิงจะลุกมาฆ่าผมอีก เพื่อจะได้มีอิสระไปอยู่กับมัน”
ปฐวีตกใจและยอมกลับโดยดี เกียรติศักดิ์ประกาศใส่หน้าณรังค์ อย่าสะเออะมาเจอกับเมียตนอีก ไม่อย่างนั้นได้ตายสมใจแน่...ณรังค์ถอนใจเป็นห่วงว่าปฐวีจะเป็นอย่างไรบ้าง
ooooooo
กลับถึงคอนโด ปฐวีเข่นเขี้ยวใส่เกียรติศักดิ์ว่าชนะสมใจแล้วใช่ไหม เขายิ้มหยัน ไม่มีอะไรทำให้ตนมีความสุขได้มากกว่าที่ทำให้เธอยอมทำตามคำสั่งตน คุณหญิงเหยียด
“ไม่ได้สนใจสินะ ว่าฉันกลับมาเพราะอะไร...แต่ฉันจะบอกให้รู้ ฉันกลับมาเพราะฉันอยากให้คุณเห็นสายตาของฉัน ว่ามองคุณด้วยความรังเกียจ เหมือนมองสัตว์เดรัจฉาน!”
เกียรติศักดิ์เจ็บปวดแต่แสดงออกว่าไม่สนใจ อยากเห็นเธออกแตกตายมากกว่า ปฐวีตากร้าวจะเดินเข้าห้อง เขาเสียงเข้มว่ายังพูดไม่จบ แล้วพุ่งตามเธอเข้าไป คุณหญิงมองด้วยสายตาเกลียดชังเข้ากระดูกดำ ชายหนุ่มไม่แคร์กลับใช้แรงบังคับกอดเธอไว้ให้ฟัง
“เอาปืนผมไปตั้งแต่ตอนไหน เอาไปทำอะไร... นอกจากจะยิงผมแล้ว จะเอาไปยิงใครอีก”
“เรื่องของฉัน”
เกียรติศักดิ์เยาะอย่างรู้ทันว่าไม่สำเร็จ เพราะเด็กในบ้านปกป้องคนที่รักไว้แล้วเก็บปืนมาคืนตน ปฐวีโกรธเสียงสั่นว่าไม่จริง เขาสวนว่าเรื่องไหนที่ไม่จริง
“เรื่องเอาปืนไปไล่ยิงผู้หญิงคนนั้น หรือที่ไอ้เด็กในบ้านมันไม่รักคุณ เรื่องไหนที่ไม่จริง” ปฐวีกราดเกรี้ยวว่าทุกเรื่อง “ขอเตือนก่อนที่คุณหญิงจะกระอักเลือดตายเพราะความจริง เลิกพล่านไล่จับสิ่งที่ไม่มีวันเป็นของตัวเองซะที เพราะคุณหญิงจะไม่มีทางได้มันมา...ไม่มีวัน!”
“บอกตัวแกเองเถอะ!” เกียรติศักดิ์โกรธกระชากปฐวีเข้ามาปลุกปล้ำ เธอร้องลั่นว่าเกลียด เขาตอกย้ำ “เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้นแหละคุณหญิง ชีวิตนี้ยังไงคุณหญิงก็หนีผมไม่พ้น คุณหญิงต้องเป็นของผม... ของผม!”
ปฐวีดิ้นรนด้วยความเกลียดขยะแขยง พลันรู้สึกขย้อนขึ้นมา เกียรติศักดิ์ชะงักว่าเธอเป็นอะไร เธอผลักเขาออกวิ่งไปอาเจียนในห้องน้ำ พอเขาถามว่าไม่สบายหรือ เธอตอบอย่างเหยียดๆว่า เวลาที่ต้องอยู่กับอะไรที่เกลียดและขยะแขยง มันจะอ้วก
ชายหนุ่มหน้าชาโกรธจนไม่อยากจะตอแยต่อ เดินออกจากห้องนอน คุณหญิงร้องไห้ด้วยความอัดอั้น เริ่มไม่แน่ใจว่าณรังค์รักตน...
ค่ำคืนนั้น ณรังค์ยืนมองวิวในห้องพักที่โรงแรม คิดถึงสิริกันยาจนต้องโทรศัพท์หา แต่พอเธอรับสาย เขาก็ฉุกคิดถึงคำสัญญาที่ให้ไว้กับปฐวี ไม่อยากให้สิริกันยาเดือดร้อนอีก จึงพูดคุยน้ำเสียงเป็นทางการ ถามถึงเรื่องธุระที่เธอมาพบ หญิงสาวจึงบอกว่าเรื่องหนี้สินที่ติดค้าง
“ไปคุยกับฝ่ายบัญชีที่ออฟฟิศ” ณรังค์ตัดบท
สิริกันยาน้อยใจในน้ำเสียงห่างเหินของเขา ยิ่งเขาถามว่ายังมีธุระอะไรอีก จึงตอบว่าไม่มี เขาขอบคุณ สำหรับเรื่องวันนี้แล้ววางสายไป หญิงสาวน้ำตาปริ่ม น้อยใจ เจ็บปวดเหลือคณา...
ooooooo
เช้าวันใหม่ ข่าวแม้นเทพถูกฆาตกรรมโดยภรรยาลับๆที่เป็นแม่บ้านแพร่สะพัด ประวัติท่านชายถูกขุดคุ้ยในโลกโซเชียล ส่งผลให้ภาพลักษณ์ของ โรงแรมที่ประสบปัญหาเดิมอยู่แล้ว ยิ่งย่ำแย่ลง... นักข่าวพยายามติดต่อขอสัมภาษณ์ผู้บริหารโรงแรม แต่ทุกคนเก็บตัวเงียบ
กำธรเครียดที่โดนนักข่าวตามสัมภาษณ์เช่นกัน บ่นกับเกียรติศักดิ์ว่า ให้เลิกกับปฐวีไปเสีย ไม่อยาก เกี่ยวดองกับตระกูลนี้อีก แต่ด้วยลึกๆแล้วเกียรติศักดิ์รักปฐวี จึงบ่ายเบี่ยงอ้างไม่อยากได้หลานแล้วหรือ
ผู้เป็นพ่อบอกว่าไม่ต้องการแล้ว สิ่งที่ต้องการคือโรงแรมจงสวัสดิ์เท่านั้น
“รออีกไม่นานหรอกป๊า เชือกกำลังรัดคอพวกมันอยู่ อยากจะรู้เหมือนกันว่า จะใช้อะไรแก้เชือก ในเมื่อตัวเองกำลังถูกตัดแขนตัดขา” เกียรติศักดิ์ให้พ่อมั่นใจในชั้นเชิงของตน
ในขณะที่โรงแรมมีปัญหา วิเชียรขอลาออกด้วยเหตุผลว่า ลูกสาวกำลังจะไปเรียนต่อต่างประเทศ เขาจึงต้องหางานใหม่ที่มีเงินเดือนสูงกว่านี้ เขาพร่ำขอโทษณรังค์ที่ทิ้งไปในช่วงเวลานี้ ณรังค์ยอมอนุมัติอย่างเข้าใจ และอ่อนใจที่มีพนักงานระดับสูงยื่นใบลาออกอีกหลายคน
สุนันทากับอ๋องเข้ามาประชุมเครียด เพราะลูกค้าลดลงไปกว่าห้าสิบเปอร์เซ็นต์ และดูยังจะลดลงอีก โรงแรมกำลังเข้าขั้นวิกฤติ อ๋องเชื่อว่าเพื่อนจะกอบกู้ความน่าเชื่อถือกลับมาได้
อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 10 วันที่ 21 พ.ย.60
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทประพันธ์โดย วาสนาละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทโทรทัศน์โดย คนเขียนเงา
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ กำกับการแสดงโดย ชนะ คราประยูร
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ควบคุมการผลิตโดย ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 33 HD
ที่มา ไทยรัฐ