อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 10 วันที่ 16 พ.ย.60
“คราวหลังไม่ต้องเสียดายนะครับ ถ้าเหลือต้องทิ้งเลย เพราะถ้าลูกช้างท้องเสีย ขาดน้ำมากๆนี่ถึงตายได้นะครับ” แมตต์ย้ำเมื่อหมาแจ็คปลอดภัยแล้วแมตต์กับตุลก็จะกลับ พลันก็เห็นแพทูสาวปกาเกอะญอ วิ่งกระหืดกระหอบมาบอกว่า เมื่อคืนฝนตกหลังเขาหนักทั้งคืน น้ำป่าไหลแรงจนฝายกั้นน้ำแตกหลังปางใกล้พังแล้ว ผู้ช่วยผู้จัดการบอกว่าแบบนี้หมู่บ้านควาญช้างโดนน้ำเต็มๆ ผู้จัดการให้แจ้งคนของเรากับอาสาสมัครไปช่วยกันซ่อมฝายด่วน
แมตต์อาสาทันที ตุลขอไปด้วยเพราะตนเคยซ่อมฝายตอนออกค่าย รับรองไม่เป็นภาระเขาแน่ แมตต์เห็นความมุ่งมั่นของตุล จึงพยักหน้าให้ไปด้วย
ooooooo
โรสมุ่งมั่นและสนุกกับการทำบล็อก เลดี้โรสกูรู ดีอกดีใจที่ยอดวิวถล่มทลาย เอาไอแพดไปเปิดอวดให้ ฐานัทดูที่โต๊ะทำงานของเขา ชายหนุ่มกำลังคร่ำเคร่งกับการสเกตช์งานบนกระดาษร่าง ถามว่า
“ให้ผมดูทำไม ทำไมไม่เอาไปให้แฟนคุณดู”
โรสชะงักไปนิดหนึ่ง แถว่า เพราะแมตต์ไม่เคยดูถูกความสามารถของตน เพราะฉะนั้นเขาต้องดูและติชมก่อนใครด้วย
“คุณจะให้ผมชมว่าคุณมีพรสวรรค์ มีความคิดสร้างสรรค์ในการพรีเซนต์ข้าวต้มมัดแค่นี้น่ะเหรอ จะบอกอะไรให้ ที่คนสนใจดูบล็อกของคุณก็เพราะเขามึนที่คุณกล้าเอาของกินเล็กๆน้อยๆมารีวิวต่างหาก”
โรสโกรธปรี๊ด เถียงฉอดๆว่าถึงจะเป็นของเล็กๆน้อยๆ ตนก็ตั้งใจเกินร้อย ไม่ต้องมาดูถูกกัน ไม่ดูก็อย่าดู แล้วเอาถุงข้าวต้มมัดวางโครมที่กระดาษสเกตช์ พูดสะบัดใส่ว่าจะกินก็กินไม่กินก็ทิ้งไป
ฐานัทตกใจหยิบกระดาษสเกตช์ออกมาดู เห็นคราบน้ำมันจากข้าวต้มมัดทะลุถุงเปื้อนเป็นคราบก็ฉุน เสียงดังว่า ตนอุตส่าห์นั่งทำตั้งแต่เช้า เธอมาไม่กี่นาทีทำพังหมด!
“ผมจะเอาไปให้ลูกค้าได้ยังไง เป็นอะไรมากไหม เจอกันทีไรมีแต่ซวยกับซวย!!” พอตามไปทันคว้ามือ
โรสฟังแล้วน้อยใจเดินกระแทกเท้าออกไป ฐานัทรู้สึกตัวว่าพูดแรงไป รีบตามออกไปกำลังจะขอโทษ ก็ถูกโรสแว้ดกลับมาว่า “ว่าฉันเป็นตัวซวยแล้วตามมาทำไม”
“ ผม...เอ่อ...ก็ได้ๆๆ ผมขอโทษ”
อโนมากับดารินทร์จะออกไปพบลูกค้าเห็นทั้งสองยื้ดยุดกัน อโนมาสงสัยว่าโรสมาทำไม ดารินทร์ก็สงสัยว่าแล้วพี่นัทมาฉุดกระชากลากถูโรสทำไม แต่พอมองเลยไปก็ตาโต...
“อ้าว...เฮ้ย! ยัยแนน ตายล่ะ ข้าศึกโอบล้อมยังกับสงคราม 9 ทัพ”
แนนพุ่งเข้าไปแว้ดฐานัทว่าเมื่อคืนทิ้งให้ตนนอนที่คอนโดคนเดียวเพราะมานอนกับ “ยัยนี่” สินะ โรสปรี๊ดแตกที่อยู่ๆก็ถูกหาว่ามานอนกับฐานัท ตะคอกใส่หน้าแนนว่ารู้ไหมว่าตนเป็นใคร ตนมีแฟนแล้ว หล่อกว่าอีตานี่อีก เย้ยว่ามัวไปมุดหัวอยู่ที่ไหนถึงไม่รู้ว่าฐานัทมีแฟนแล้วเป็นทอม!
แนนถามว่าทอมที่ไหน อโนมาลอยหน้าบอกว่า “ก็ตุลเพื่อนฉันไง” ดารินทร์เย้ยว่าตกข่าวนะเนี่ย แนนช็อกไม่คิดว่าสาวเอ็กซ์อย่างตนถูกทอมแย่งแฟนไปได้
ooooooo
วันนี้...ขณะที่พิมมี่กำลังตรวจรายการซื้อสินค้า เข้าร้าน จู่ๆก็มีมือยื่นตุ๊กตาหมีโคอาล่ามาให้ตรงหน้า พอเงยมองก็ตื่นเต้นดีใจร้องทัก
“พี่ฌอน!!”
“ว่างไปดื่มกาแฟกันสักแก้วไหม” ฌอนถามเสียงอ่อนโยน
เมื่อไปนั่งที่ร้านกาแฟ พิมมี่ถามว่าเขาไม่ได้ไปอเมริกาหรือ เขาบอกว่าตั้งใจจะไปแต่คุณพ่อไม่สบายเลยไปส่งท่านที่เมลเบิร์น
“พี่ฌอนเลยไม่ได้เจอนาตาลีกับลูก” เห็นฌอนอึ้งเธอถามว่า “ยังทำใจไม่ได้ใช่ไหม”
ฌอนบอกว่านาตาลีไปโดยไม่ได้ลาและตนก็ไม่รู้ว่าเธอกำลังมีลีโอ มารู้อีกทีเธอก็แต่งงานใหม่ไปแล้ว พูดอย่างกล้ำกลืนความเจ็บปวดว่า
“พี่ไม่ได้หวังให้เขาอภัยให้พี่ พี่แค่อยากให้เขายอมให้พี่ทำหน้าที่พ่อที่ดีของลูกบ้าง” พิมมี่ใจชื้น ถามว่าเขาได้คุยกับนาตาลีบ้างไหม “ก็โทร.คุยกัน เขายอมให้พี่ไปเจอลีโอได้แล้ว พี่ยังไม่รู้เลยว่าถ้าได้เจอกันจริงๆ พี่จะรู้สึกยังไง อาจจะเข้าใจ ทำใจได้ หรือไม่ก็...เจ็บจนไม่กล้าเริ่มต้นกับใครอีกเลย”
พิมมี่ใจหาย ถามว่าเขาเจ็บจนไม่กล้าเริ่มต้นกับใครอีกหรือ
“พี่กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย กลัวจะรักใครแล้วต้องจากกันเพราะความไม่เข้าใจแบบนี้อีก จะมีผู้หญิงสักกี่คนที่เข้าใจคนที่วันๆเอาแต่ทำงาน อยู่ไม่เป็นที่เป็นทางอย่างพี่ บางที...อาจไม่มีเลยก็ได้”
พิมมี่เห็นแววตาเจ็บช้ำของเขาก็อยากเสนอตัวเป็น “ใครสักคน” ที่จะดูแลเขา...แต่ก็ไม่กล้า
ooooooo
ที่ลำธารหลังศูนย์บริบาลช้าง ทุกคนช่วยกันซ่อมฝายอย่างเร่งรีบแข่งกับสายฝนที่กระหน่ำลงมาอย่างหนัก
ขณะแมตต์กับตุลกำลังช่วยกันซ่อมฝายอยู่นั้น ตุลเห็นลูกลิงตัวหนึ่งยืนกลัวตัวสั่นที่โขดหิน ตุลพุ่งไปทันที แมตต์บอกว่าอันตราย เธอมั่นใจว่าดูแลตัวเองได้ แล้วลุยน้ำไปเลย
พออุ้มลูกลิงได้ ตุลกอดไว้แน่น แมตต์บอกให้ยืนอยู่ตรงนั้นเพราะน้ำเชี่ยวมาก
แม้ตุลจะระมัดระวังเต็มที่ แต่ก็พลาดเมื่อเหยียบหลุมลึกทำให้เซถลาไปแต่เธอยังกอดลูกลิงไว้แน่น แมตต์พุ่งเข้าไปดึงตุลขึ้นจากน้ำ บอกให้เกาะตนไว้แน่นๆแล้วพาเข้าฝั่ง แล้วรีบพากันไปซ่อมฝายทันที
เหตุการณ์ร้ายแรงขึ้น เมื่อแพทูวิ่งมาบอกว่าหนานหล้าขี่รถเครื่องมาบอกว่าสะพานข้ามหมู่บ้านขาด ผู้จัดการเป็นห่วงว่าแล้วพวกแมตต์จะกลับยังไง
ตุลกับแมตต์หันมาสบตากันเชิงปรึกษา...ไม่มีคำพูดใดๆมีแต่เสียงจามติดๆกันของตุล...
แมตต์โทร.หามนตรีถามสภาพที่สวนสัตว์ มนตรีบอกไม่ต้องเป็นห่วงตนดูแลให้อย่างดี ครู่เดียวฐานัทก็เข้ามาถามว่าตุลกลับหรือยัง โรสมาตามแมตต์เหมือนกัน ถามมนตรีว่าแมตต์กลับหรือยัง พอรู้ว่ายังก็บ่นกระปอดกระแปดว่าโทร.หาเป็นสิบเที่ยวก็ไม่ติด
ทันใดนั้น แนนปราดเข้ามาถามฐานัทว่าไหนว่า ไม่มีอะไรกันแล้วนัดกันมาที่นี่ทำไม แล้วด่าโรสว่าแย่งแฟนตน โรสมองแนนเหยียดๆบอกว่าแฟนตนเป็นเจ้าของ สวนสัตว์ที่นี่ ส่วนอดีตแฟนเธอมาหาแฟนใหม่เป็น พนักงานที่นี่
แนนถูกโรสตอกหน้าก็หันมาชวนฐานัทกลับบ้านเรากัน เขาบอกว่าจะรอตุลที่นี่ แนนบอกว่างั้นตนจะไปรอที่คอนโด
“เชิญ บอกไว้ก่อนว่าให้คืนนี้คืนสุดท้าย พรุ่งนี้พี่จะเปลี่ยนคีย์การ์ด” แล้วบอกโตมรว่าขออาศัยจอดรถนอนรอตุลที่นี่
ooooooo
เพราะตากฝนมาทั้งวัน คืนนี้ตุลเป็นไข้นอนซม แมตต์ดูแลอย่างใกล้ชิด ยกข้าวต้มมาให้กินเพื่อจะได้กินยา เมื่อตุลลุกขึ้นกินข้าวต้ม เขาบอกให้กินเยอะๆ แล้วออกไปดูลูกช้างที่ยังไม่แข็งแรงดี
ตุลกินข้าวต้มจนหมดชาม แพทูมาเก็บชามดีใจที่ตุลกินข้าวต้มหมด ถามว่าอร่อยใช่ไหม ตุลชมว่าแพทูทำข้าวต้มอร่อยจึงรู้ว่าแมตต์เป็นคนทำ ทั้งยังช่างพูดเล่าว่าแมตต์ทำกับข้าวอร่อย มาที่นี่ทีไรพวกตนได้กินอาหารอร่อยกันทุกที ชมว่าตุลโชคดีที่ได้แต่งงานกับคุณหมอ ได้กินอาหารอร่อยทุกวัน
ตุลเขินจะชี้แจงแต่แพทูยกชามเปล่าข้าวต้มออกไปแล้ว เธอยกมือประคองหน้าตัวเองที่ร้อนผ่าวไม่แน่ใจว่า... ร้อนเพราะเขินหรือไข้ขึ้นกันแน่...
เช้าวันรุ่งขึ้น แพทูยกข้าวต้มมาให้ตุลบอกว่าคุณหมอตื่นมาทำให้ตั้งแต่เช้ามืด จัดโต๊ะไปคุยไปว่า
“คุณหมอเป็นห่วงคุณมากเลยนะคะ เมื่อคืนแพทูนอนเฝ้าคุณหน้าห้อง แอบเห็นคุณหมอเข้ามาดูคุณตั้งสองสามครั้งแน่ะ คุณหมอเป็นคนดีนะคะ”
“แล้วตอนนี้คนดีของแพทูอยู่ไหนล่ะ”
ตุลเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดสาวปกาเกอะญอที่แพทูเอามาให้ เดินไปที่ลำธารอาบน้ำช้าง เห็นแมตต์ในชุดเสื้อกางเกงม่อฮ่อมแบบควาญช้าง กำลังอาบน้ำให้ช้างร่วมกับพวกควาญ เขาขึ้นนั่งหลังช้างลูบหัวช้างอย่างเอ็นดู ตุลเห็นความรักความอ่อนโยนที่เขามีกับช้างแล้วยิ้มอย่างมีความสุขไปด้วย
แต่พอแมตต์มองมาเห็นตุลในชุดสาวปกาเกอะญอที่สวยเป็นธรรมชาติก็อึ้ง ตุลเขินจะลงไปช่วยอาบน้ำช้าง แมตต์บอกว่าเธอไม่สบายจะลงมาแช่น้ำได้ยังไง และพวกตนก็กำลังจะขึ้นแล้ว พลางถอดเสื้อมาบิดน้ำ ตุลเห็นซิกซ์แพ็กของเขาก็เขินจนปากคอสั่น รีบเดินขาขวิดกลับไป
สายวันนี้เอง เมื่อซ่อมสะพานเสร็จ แมตต์กับตุลก็เตรียมกลับ
ooooooo
เมื่อกลับไปถึงบลู แพลนเนต ทั้งๆที่ยังมีไข้ตุลก็ฝืนไปทำงาน แมตต์บอกให้ไปพักก็บอกว่าไหว แต่ พอเดินก็เซจนแมตต์ต้องช่วยถือกระเป๋าและจูงไป ตุลมองมือตัวเองที่แมตต์จูงอยู่รู้สึกอบอุ่นอย่างไม่เคยเป็น
ฐานัทที่นั่งอยู่ในรถ มองภาพนั้นอึ้ง...
เมื่อแมตต์จูงตุลเดินเข้าไปในสวนสัตว์ ต่างคนต่างอบอุ่นหัวใจ แต่เขินไม่กล้ามองหน้ากัน
“ตุล!!” เสียงฐานัทเข้ม ทั้งแมตต์และตุลต่างหันมอง ตุลตั้งตัวไม่ทันค่อยๆดึงมือออกจากแมตต์
“ตุลญาณาไม่สบาย ไข้ขึ้น คุณช่วยพาเขากลับไปพักที่บ้านที ผมบอกเขาแล้ว เขาไม่ฟัง”
แมตต์พูดอย่างรู้ตัวว่าใครเป็นใคร แต่พอฐานัทเข้าไปตุลกลับบอกว่าตนไม่เป็นไร อยากเคลียร์งานให้เสร็จ ถ้าไม่ไหวจริงๆตนกลับเองได้
“พี่ขอเวลาคุยด้วย 5 นาทีได้ไหม”
ตุลเหลือบมองแมตต์อย่างเกรงใจ เห็นเขานิ่ง ตุลไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมตนต้องเกรงใจเขา
พอดีโตมรทะเล่อทะล่าวิ่งเข้ามาขัดจังหวะ ถามตุลว่ารู้ไหมตนนั่งรอทั้งคืนไม่ได้หลับได้นอนเลย
ตุลถือโอกาสนี้เลี่ยงไปจากหน้าสิ่วหน้าขวานของผู้ชายสองคน ชวนโตมรไปเตรียมอาหารกัน แต่ยังมีแก่ใจบอกฐานัทที่ขอคุยด้วยว่า “เอาไว้ตอนเย็นนะคะพี่นัท”
“ขอตัวไปทำงานก่อนนะครับ” แมตต์มองหน้าฐานัทอย่างไว้เชิง
ผู้ชายสองคนมองหน้ากันต่างรู้สึกเหมือนเจอกับคู่ต่อสู้ที่น่ากลัวในสนามกีฬา
แมตต์กังวลและเป็นห่วงตุล ไปยืนชะเง้อดูตุลเตรียมอาหารสัตว์ จนมนตรีมาเจอถามว่ามีธุระอะไรกับตุลหรือ ทำไมไม่เข้าไปหา แมตต์แก้เกี้ยวว่าจะมาสั่งตุลให้ไปพบตนที่ห้องทำงานแต่ไม่อยากขัดจังหวะตอนให้อาหารสัตว์
“ไม่เป็นไรครับ เข้าไปเลย ใกล้เสร็จแล้วครับ” มนตรีบอกแล้วเดินเลยไป แมตต์หันไปชะเง้อมองตุลอีก มนตรีย้อนกลับมาถาม “ทำไมไม่เข้าไปล่ะครับ ไม่ต้องเกรงใจครับคุณแมตต์”
“อืม...ก็...กำลังจะเข้าไปนี่ไง” แมตต์เดินเข้าไปเลย
ที่อีกมุมหนึ่ง ฌอนยืนมองอยู่นานแล้ว เขาจับความรู้สึกบางอย่างของแมตต์อย่างสงสัย...
แมตต์เข้าไปหาตุลเห็นอาการของเธอแล้วบอกว่าไม่ไหวก็ไปพักอย่าฝืน ตุลยังคงยืนยันว่าตนไหว ถามว่าเขามีอะไรไหม แมตต์บอกว่าอยากให้เธอขึ้นไปสรุปโปรเจกต์มารีนเวิลด์กัน แต่เห็นอาการของเธอแล้วให้กลับบ้านดีกว่า
ตุลยืนยันว่าตนไหวแต่พูดไม่ทันขาดคำก็ล้มตึง แมตต์ช็อกร้องเรียก
“ตุล!!!”
ฌอนเห็นแมตต์ตกใจมาก เขาบอกตัวเองว่าแมตต์ต้องมีความรู้สึกพิเศษกับตุลเป็นแน่
ooooooo
แนนไม่ยอมแพ้ วันนี้เธอไปที่สวนสัตว์ พอรู้จากมนตรีว่าตุลไม่อยู่ ความระแวงทำให้ตวาดถามว่าไปไหน ไปกับใคร พอรู้ตัวก็เสียงอ่อนลงบอกว่าตนมีธุระจะคุยกับตุล
มนตรีบอกว่าตุลไม่สบายไปหาหมอและกลับไปพักที่บ้านแล้ว มีอะไรฝากตนไว้ก็ได้
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะคะ” แนนหันหลังแล้วโทรศัพท์หาพิงค์ บอกว่าตนต้องการรู้เรื่องเพื่อนของอโนมากับดารินทร์ที่ชื่อตุล ถามว่า “บ้านมันอยู่ไหน”
แมตต์พาตุลไปหาหมอแล้วพาไปส่งที่คอนโด จัดยาจัดน้ำให้ กำชับให้นอน ตื่นขึ้นมากินยาตามหมอสั่ง ปรามว่าถ้าดื้อจะจับไปฉีดยา ตุลขอบคุณ บอกให้เขาไปทำงานเถอะ
“ผมไปนะ แล้วจะแวะมาอีกทีตอนเย็น” พูดแล้วเห็นตุลเงียบ หันมองอีกทีเธอหลับผล็อยไปแล้ว แมตต์จึงเข้าไปจับให้นอนสบาย ห่มผ้าให้ แล้วจึงกลับไปลงไปที่รถแล้วยังเป็นห่วงตุลที่นอนไม่สบายอยู่คนเดียว จึงกดหาเบอร์โทร.ของอโนมาที่ตุลยืมเครื่องของเขาโทร.ที่ปางช้าง พอเจอก็กดโทร.ออก
อโนมานั่งทำงานอยู่ เห็นสายเข้ามาจากวีพี 3 ก็กดรับ เพราะครั้งสุดท้ายตุลโทร.มาจากเบอร์นี้
“ว่าไงแก โทรศัพท์เป็นอะไรอีกถึงต้องใช้เครื่อง วีพี 3”
แมตต์บอกว่าตนเองเมธากวิน อโนมาตกใจ ปรับเสียงแทบไม่ทัน ถามว่ามีอะไรไหม
พออโนมารู้จากแมตต์ว่าตุลไม่สบายก็รีบไปบอกฐานัท ถามว่าเขาว่างไหมให้ไปดูตุลหน่อย ตนยังติดงานและดารินทร์ก็ติดประชุม
“โอเค พี่ไปเอง” ฐานัทวางงานทันที เป็นห่วงทั้งที่ตุลอยู่คนเดียวและกังวลที่แมตต์เฝ้าตุลที่คอนโด
ooooooo
แมตต์เป็นห่วงตุลยังวนเวียนอยู่หน้าคอนโด ไม่ทันเห็นแนนที่มาถึงก็โทรศัพท์ถึงตุล บีบเสียงสั่นเครือบอกว่าตนเป็นแฟนพี่นัทอยากคุยกับเธอ ร้องไห้ขอร้องให้ลงมาคุยกันหน่อย
ตุลหลงเชื่อ แต่พอลงมาแนนก็ตรงเข้าตบฉาดใหญ่ หาว่าตุลแย่งพี่นัทไปจากตน แมตต์เห็นเหตุการณ์ เขาพุ่งเข้าไปดึงแนนออกจากตุล ตวาดถามว่า “ทำอะไร!!”
แนนบอกว่าตุลแย่งแฟนตน ก็พอดีฐานัทมาถึง ถามแนนว่าทำบ้าอะไร! แนนยังคงป่าวร้องว่าตุลแย่งแฟนตน ฐานัทถามว่าแย่งยังไง ก็เราเลิกกันตั้งนานแล้ว
“ถ้าเลิกกันแล้ว ทำไมพี่นัทยังให้แนนค้างที่ห้องตั้งแต่วันที่แนนกลับมา!”
ตุลชะงักอึ้ง แมตต์สงสารจับใจ ส่วนฐานัทรีบเข้าไปหาตุลบอกว่าไม่ใช่อย่างนั้น แมตต์ขวางไว้ไม่ให้ฐานัทเข้าไป บอกเขาว่า
“ไปตกลงกับผู้หญิงของคุณก่อน จะเลิกไม่เลิกเอายังไงกันแน่ แล้วอย่าให้ผู้หญิงของคุณมาทำร้ายผู้หญิง...” แมตต์เกือบหลุดไปว่าผู้หญิงของผม แต่เปลี่ยนเป็น “พนักงานของผมอีก ไม่งั้นผมเอาเรื่อง!!”
ตุลร้องไห้ ขอให้แมตต์พาไปจากที่นี่ ฐานัทรู้สึกผิดแต่ถูกแนนกอดไว้แน่นไม่ยอมให้ตามตุลไป
“ตุล...ฟังพี่ก่อน...” ฐานัทสะบัดแต่ไม่หลุด เขาสบถอย่างหัวเสีย “โธ่เว้ย!!!”
ooooooo
เย็นแล้วแมตต์พาตุลไปนั่งที่ริมแม่น้ำปิง ต่างนั่งนิ่งเงียบดูสายน้ำที่ไหลเอื่อย ครู่หนึ่งแมตต์จึงเอ่ยขึ้นว่า อยากร้องไห้ก็ร้องเถอะ จะได้สบายใจขึ้น อย่านั่งเงียบๆแบบนี้เลย
ตุลพูดอย่างเหม่อลอยว่าพี่นัทคิดกับตนยังไง ตนไม่รู้ แล้วจะมีสิทธิ์ร้องไห้ได้ยังไง
“ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะทำให้ตัวเองสบายขึ้น ถ้าร้องไห้แล้วคุณสบายใจขึ้น ก็ร้องเถอะ”
ตุลค่อยๆหันมองเขา น้ำตาไหลอย่างไม่อาจหยุดได้ ชายหนุ่มโอบเธอมาซบไหล่เหมือนจะช่วยแบ่งเบาความทุกข์ของเธอ...
ในขณะเดียวกัน ที่ล็อบบี้คอนโดตุล ฐานัทที่นั่งรอตุลอยู่ลุกพรวดขึ้นอย่างกระวนกระวายใจ แนนที่นั่งเฝ้าอยู่ลุกตามทันที เขาพูดอย่างเหลืออดเหลือทนว่าเลิกยุ่งกับตนได้ไหม เราไม่ได้เป็นอะไรกันแล้ว
“เป็นไม่เป็นไม่สน แนนอยากรู้แค่ว่าถ้านังทอมนั่นกลับมาเห็นแนนอยู่กับพี่นัทที่นี่ จะยังหน้าด้านเป็นแฟนกับพี่อีกไหม...พี่นัทอยู่ แนนอยู่ พี่นัทกลับ แนนก็กลับ เป็นไงเป็นกัน” แนนประกาศอย่างท้าทาย
ฐานัทเครียดจนพูดไม่ออก เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป แนนมองอย่างหมายมั่นว่า ตนไม่ได้ ใครก็อย่าหวังว่าจะได้!
แมตต์ขับรถพาตุลกลับมาส่งที่คอนโด ปรากฏว่าเธอนอนหลับตัวร้อนจี๋ เขาจึงตัดสินใจอุ้มขึ้นไป พอวางลงบนเตียง ตุลก็เพ้อ “พี่นัทช่วยตุลใช่ไหม พี่นัทช่วยตุลขึ้นจากน้ำใช่ไหม” แมตต์ฟังแล้วเจ็บแปล๊บเพราะตนเป็นคนช่วยเธอแท้ๆ เขาไม่ทนฟังต่อไป เดินเลี่ยงไปเอาน้ำและผ้าขนหนูมาเตรียมเช็ดตัวให้เธอ
ตุลเพ้อ เมื่อภาพในความทรงจำที่แมตต์เข้ามากางร่มให้ในยามฝนตกหนัก ดูแลในยามป่วย ต้มข้าวต้มให้กิน จนกระทั่งฉุดตนขึ้นจากน้ำเชี่ยวกรากที่พัดจม ตุลกระสับกระส่ายเพ้อ...
“ขอบคุณคุณแมตต์...ขอบคุณ...”
แมตต์ยิ้มออกที่ตุลเพ้อถึงตน ลงมือเช็ดตัวให้อย่างเบามือ
ทันใดนั้นประตูเปิดออก บุญลือในสภาพเมากรึ่มหิ้วถุงข้าวต้มมัดเข้ามาถามว่าประชุมอะไรกันอยู่ ทำไมมาอยู่กันในนี้ แมตต์กลัวถูกเข้าใจผิดรีบชี้แจงว่า
“คือ...ตุลไม่สบายมากครับคุณอา ไข้ขึ้นสูงมากถ้าไม่รีบเช็ดตัวกลัวตุลจะชักครับ”
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 10 วันที่ 16 พ.ย.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ