อ่านละครเรื่อง เดือนประดับดาว ตอนที่ 2 วันที่ 1 ธ.ค.60

อ่านละครเรื่อง เดือนประดับดาว ตอนที่ 2 วันที่ 1 ธ.ค.60

มีเสียงหัวเราะดังขึ้นข้างหลัง โฮปหันขวับมาเจอกันลอง จึงถอยห่างอย่างระวังตัว บ่นว่าน้ำอะไรรสชาติประหลาด กันลองเข้าใจว่าเป็นแพง พอได้ยินเธอบ่นก็แปลกใจ

“อะไรกัน นี่ปรับปรุงสูตรให้ฉุนน้อยลงแล้วนะคะ พะลองให้ไปลองทานฟรีที่บ้านค่ะ ถ้าสดใสซาบซ่าขึ้นรีบมาบอกพะลองนะ แล้วจะขนเอาไปให้ที่บ้านทั้งลังเลย” กันลองยื่นขวดยาให้

โฮปรับมาอย่างเก้ๆกังๆแล้วทำท่าจะเดินหนี เสียงท้องร้องดังขึ้น กันลองขำชวนเธอไปทานข้าว หญิงสาวหิวไส้แทบขาดแต่ในตัวไม่มีเงินไทย ประกอบกับท่าทีอ่อนโยนของชายหนุ่ม จึงสวมรอยเป็นแพงไปก่อน



พอเข้ามานั่งในร้านอาหาร โฮปอ่านเมนูไทยไม่คล่อง จึงโบ้ยให้กันลองสั่ง เน้นว่าไม่เผ็ดเพราะท้องไม่ค่อยดี กันลองหันไปสั่งสลัดกับข้าวเหนียวมะม่วงให้ โฮปเห็นมือถือเขาวางอยู่ก็เอื้อมมือไปหยิบ กันลองหันมาเห็นถามจะเอาไปทำไม หญิงสาวยิ้มกลบเกลื่อนว่าอยากเล่นเกม เขาจึงเลื่อนมือถือไปให้ โฮปดีใจกดโทร.ออกแต่ปรากฏว่า ต้องใส่รหัสปลดล็อก พอถาม เขาตอบว่าวันเกิดเขาโฮปทำหน้าเซ็งจะรู้ได้อย่างไร ทำทีไม่เล่นดีกว่า หยิบแก้วน้ำขึ้นดื่ม

กันลองชวนดูหนังรักโรแมนติกหลังจากทานอาหารเสร็จ แต่โฮปขอเลือกดูหนังผี ชายหนุ่มแปลกใจเอื้อมมือไปอังหน้าผากหญิงสาว

“ไม่สบายหรือเปล่าคะ ปกติแพงไม่ชอบดูหนังผีนี่นา”

“ก็...แค่อยากลองเปลี่ยนแนวบ้าง” โฮปทำหน้าเหวอ

กันลองเหล่มองตุ๊กตาวูดูที่ห้อยกระเป๋าเธอแล้วเปรยว่า “เปลี่ยนเยอะเลยนะคะ เปลี่ยนไปชอบแนวหลอนๆ ตั้งแต่พะลองไม่อยู่เหรอคะ”

“แฟนคลับให้มาน่ะ...เห็นมันน่ารักดีเลยเอามาห้อยกระเป๋า” โฮปพยายามแก้ตัว

พนักงานยกของมาเสิร์ฟ โฮปเห็นข้าวเหนียวมะม่วงน่ากินก็จิ้มกิน แล้วทำหน้าปลื้มปริ่มกับความอร่อยของน้ำกะทิ ชมว่ารสชาติดีกว่ากะทิกระป๋องเยอะ กันลองแซว

“เป็นกูรูอาหารตั้งแต่เมื่อไหร่คะ แล้วไม่กลัวอ้วนเหรอ ปกติเห็นเลี่ยงของหวานตลอด”

โฮปชะงักกระมิดกระเมี้ยนเลื่อนจานมะม่วงคืนให้แล้วหันมากินสลัด กันลองขำท่าทีของเธอ จึงบอกกินของหวานแล้วมีความสุขก็กินไป โฮปเขินแต่ก็จ้วงมะม่วงกินไม่ยั้ง ชายหนุ่มพินิจเสื้อผ้าที่เธอใส่แล้วชมว่า ทีมงานทำเสื้อผ้าแนวสตรีทแวร์พั้งค์ได้ดีเข้ากับโลกอนาคต

โฮปสำลักเริ่มกระอักกระอ่วน พอดีมือถือกันลองดังขึ้น เขากดรับคุยสักครู่แล้วหันบอกเธอว่าต้องไปเคลียร์งานที่บูธเดี๋ยวกลับมา โดยลืมวางมือถือทิ้งไว้ โฮปรีบตะครุบมือถือเขาที่ยังไม่ทันล็อกมาพิมพ์ไลน์หาแพง...พนักงานเดินผ่าน โฮปเรียกไว้แล้วสั่งข้าวเหนียวมะม่วงอีกจาน

ระหว่างนั้นแพงขับรถมาส่งรื่นจิตที่ทำงาน เสนอว่าช่วงที่รถแม่เข้าอู่จะรับส่งแม่เอง รื่นจิตปัดไม่ต้อง เสียเวลาพักผ่อนถ้าหลับในขึ้นมาจะบาดเจ็บทั้งคู่ แพงเสียความตั้งใจ จังหวะนั้นเห็นมือถือโฮปมีข้อความเข้า...ขอโทรศัพท์ฉันคืน ให้ไปเจอที่ไหนบอกมา...รื่นจิตเห็นความผิดปกติทางสีหน้าลูกก็ถามมีอะไร แพงโบ้ยว่ากองถ่ายส่งข้อความมาตาม แม่ติงอย่าให้คนอื่นรอ

ช่วงรถติดไฟแดง แพงแอบพิมพ์ข้อความกลับไปนัดโฮปว่า อีก 15 นาทีเจอกันที่ท้องฟ้าจำลอง...โฮปอ่าน ข้อความแล้วรีบลบทิ้ง พนักงานเสิร์ฟข้าวเหนียวมะม่วงอีกจาน โฮปจึงฝากมือถือไว้คืนผู้ชายที่มากับตน เขาจะจ่ายค่าอาหาร พนักงานอึกอัก เธอย้ำว่าไม่โกงแน่ เขากลับยื่นนิตยสารที่แพงถ่ายขึ้นปกขอลายเซ็น โฮปยิ้มเนียนๆรับนิตยสารมาเซ็นชื่อตัวเองแล้วส่งคืน พลันนึกได้ดึงกลับมาแล้วเซ็นชื่อแพงลงไปใหม่ พอจะเดินไปหันกลับมาแตะบ่าเขาพูดอย่างจริงจัง

“น้องๆ พี่ขอยืมตังค์ร้อยนึงสิ แล้วไปเก็บที่พี่ผู้ชายคนนั้นทีเดียว”

พนักงานทำหน้าเอ๋อแต่ก็ควักเงินให้ โฮปเดินออกจากร้านเห็นกันลองเดินมาก็รีบหลบ กันลองเห็นพนักงานจะเก็บโต๊ะก็รีบถามหาแพง พนักงานรายงานทันที

“อ๋อ พี่แพงเขาไปแล้วครับ ฝากโทรศัพท์ให้พี่ด้วย เอ่อ...แต่พี่แพงเขายังไม่จ่ายเงินนะครับ แล้วก็...พี่เขายืมตังค์ผมไปด้วย ร้อยนึง”

กันลองอึ้งแต่ก็บอกให้เช็กบิลพร้อมยื่นเงินคืนให้พนักงานหนึ่งร้อยบาท จากนั้นกดโทร.หาแพง ได้ยินเสียงให้ฝากข้อความก็ชักหงุดหงิด

ooooooo

โฮปมาถึงท้องฟ้าจำลองด้วยสีหน้าเลิ่กลั่ก พอแพงแตะบ่าก็สะดุ้ง ต่างคนต่างมองกันนิ่งนาน...แพงคืนมือถือให้ โฮปค้นมือถือแพงในกระเป๋า ลนลานจนมือถือตัวเองหล่นพื้น แพงก้มเก็บ โฮปก้มตามหน้าทั้งสองใกล้กัน ต่างพึมพำว่า เราเหมือนกันจนน่าตกใจ

แพงต้องรีบไปจึงขอตัว โฮปผิดหวังลงนั่งหมดอาลัย แพงหันกลับมามอง ตัดสินใจเดินไปซื้อบัตรแล้วกลับมาชวนโฮปเข้าไปคุยกันข้างใน ทำให้โฮปดีใจมาก

ทั้งสองนั่งคู่กันในโดมท้องฟ้าจำลอง ซักถามชื่อและประวัติคร่าวๆของกันและกัน โฮปถามถึงแม่ของแพงเป็นอย่างไรบ้าง ได้ยินว่าเกิดอุบัติเหตุ แพงตอบว่าไม่เป็นอะไรและแม่ก็ดื้อมากไม่ยอมไปเช็กร่างกาย ห่วงแต่งานไม่เคยห่วงตัวเอง โฮปถามอีกว่าแพงเกิดวันที่เท่าไหร่

สองสาวบอกวันเกิดตัวเองพร้อมกัน แพงเกิด 25 เมษา โฮปเกิด 1 เมษา โฮปแอบผิดหวังที่เป็นคนละวันกัน แพงถามโฮปว่าเป็นเด็กนอกหรือ ถึงมีแต่รูปถ่ายที่ต่างประเทศ

“ไอตามครอบครัวไปอยู่ออสเตรเลียตั้งแต่ 5 ขวบน่ะ ไม่ค่อยรู้เรื่องเมืองไทยเท่าไหร่หรอก จนกระทั่งเจอยูในยูทูบ ก็เลย...กลายเป็นแฟนคลับแพงไง”

“ชอบแพงเพราะหน้าเราคล้ายกันเหรอ”

“ก็...แปลก...เอ๊ย ตลกดีออก”

“เคยได้ยินไหมว่าในโลกนี่มีคนที่หน้าตาเหมือนกันอยู่ 3 คน”

โฮปรับว่าเคยและพูดขำๆว่าพรุ่งนี้อาจจะมีอีกคนโผล่มา ทันใดกันลองโทร.เข้ามือถือแพง เธอรับและบอกว่าเมื่อกี้แบตหมด พอเขาจะมารับ เธอรีบปฏิเสธบอกว่าขับรถมาเอง แต่แล้วต้องแปลกใจเมื่อเขาบอกว่าเธอหนีเขามา แพงหันไปสบตาโฮปที่นั่งข้างๆ พอจะเดาบางอย่างได้ จึงตัดบทวางสาย แล้วถามโฮปว่ารู้จักกันลองด้วยหรือโฮปอธิบายว่า

“ไอแค่บังเอิญเจอเขา และเขาคิดว่าไอเป็นแพง พอดีไอหิว ไม่มีเงินไทยติดตัว เลยให้เขาเลี้ยงข้าว ไม่ได้คิดอยากจะเป็นยู หรือแอบอ้างอย่างอื่นจริงๆนะ อ้อ แล้วก็ยืมเงินเขามาด้วย”

แพงไม่ติดใจ ชวนกลับจะไปส่ง...พอมาถึงหน้าโรงแรม โฮปกำลังจะลงจากรถ มอเตอร์ไซค์ของวรัชช์แล่นมาจอดไม่ห่าง ก็บ่นว่าเขามาทำอะไรแถวนี้ แพงบอกถ้า

จำไม่ผิด เขาเป็นเจ้าของโรงแรมนี้ โฮปหน้าเสียโบกมือให้แพงแล้วรีบวิ่งจู๊ดเข้าโรงแรม แพงเห็นวรัชช์มองตนแล้ววิ่งตามโฮปเข้าไป ก็แปลกใจแต่ไม่อยากสนใจ เปิดเพลงร็อกในรถฟังและโยกหัวตามอย่างสนุก

ขณะเดียวกัน โฮปยืนรอลิฟต์ ฮัมเพลงเดียวกับเพลงที่แพงเปิด เคาะนิ้วกับต้นขาไปตามจังหวะ วรัชช์เข้ามายืนข้างๆ เอ่ยถามเธอเป็นอะไรกับแพง โฮปปัดให้เลิกยุ่งกับตนเสียที

“เลิกแน่ ถ้าเธอยอมบอกว่าเป็นอะไรกับแพงอาภรณ์”

“เป็นติ่ง! จบไหม” เห็นวรัชช์ขำก็โวยว่าขำอะไร

“เดี่ยวนี้มีเทรนด์แฟนคลับศัลยกรรมตามไอดอลด้วยเหรอเนี่ย รู้ล่ะสิว่าแพงสเปกผม เลยไปทำหน้ามาซะเป๊ะ” วรัชช์โอบคอโฮป คิดเข้าข้างตัวเอง

โฮปเคืองตะปบมือเขาออกบอกว่าเขาไม่ใช่สเปกตน พอดีลิฟต์มาจึงวิ่งเข้าไป วรัชช์ยืนอึ้งกลับชอบใจผู้หญิงที่ดุอย่างกับหมีแบบนี้

โฮปเข้ามาในห้องพัก ต่อว่าเฟยหลันที่ตามคลั่งดาราจนลืมเพื่อน เฟยหลันยังปลื้มปริ่มเปิดรูปที่ถ่ายเซลฟี่กับวรัชช์อวด โฮปเห็นหน้าเพื่อนใหญ่เบ้อเริ่ม แต่วรัชช์อยู่ห่างหัวเล็กนิดเดียว

“เนี่ยนะรูปคู่....ยูนี่มันโคตรติ่ง” โฮปจิ๊ปากเดินเซ็งเข้าห้องน้ำ

เสียงเคาะประตูดังขึ้น เฟยหลันคิดว่าโฮปเรียกรูมเซอร์วิส จึงเดินไปส่องตาแมวที่ประตู แล้วต้องช็อกร้องกรี๊ดลั่น โฮปตกใจวิ่งออกมาทั้งที่แปรงสีฟันคาปากถามเกิดอะไรขึ้น เฟยหลันเปิดประตูผาง โฮปตกใจพ่นยาสีฟันพรวดออกมา

วรัชช์เห็นเฟยหลันก็จำได้ทักว่าวันนี้ไปให้กำลังใจตนที่กองใช่ไหม เฟยหลันยิ้มตาหยีพยักหน้าหงึกๆ เขาเลียบถามชื่อเธอกับเพื่อน โฮปตรงเข้าปิดประตูใส่หน้าวรัชช์ เฟยหลันจะโวย โฮปสวนก่อนว่าถ้าจะไปเอาใจผู้ชายก็ไปเลย เฟยหลันหน้าเสียถอยห่างจากประตูพร้อมบอกว่า ตนต้องเลือกเพื่อนอยู่แล้ว โฮปยิ้มปลื้ม ไม่ทันไร เฟยหลันก็ถลาไปกวาดโปสเตอร์และรูปถ่ายออกจากกระเป๋าเพื่อเอาไปให้วรัชช์เซ็น โดยบอกโฮปว่าเดี๋ยวมา โฮปอ้าปากค้างกลอกตามองบน

ooooooo

อ่านละครเรื่อง เดือนประดับดาว ตอนที่ 2 วันที่ 1 ธ.ค.60

ละครเรื่อง เดือนประดับดาว บทประพันธ์โดย จันทร์ รีจรูญ แอนเดอร์สัน
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว บทโทรทัศน์โดย ระกาช่อนรูป
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว กำกับการแสดงโดย มนัสนันท์ เลิศวงศ์สกุล
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ผลิตโดย บริษัท ดอร์เธอร์ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น.
ติดตามชม ละครเรื่อง เดือนประดับดาว ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ