อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 6 วันที่ 7 พ.ย.60
“โอเค ผมแค่คิดว่า นอกจากความเป็นเจ้านายลูกน้อง คุณเป็นเพื่อนที่ผมสามารถคุยด้วยได้เวลาที่ไม่สบายใจเหมือนที่ผ่านมา...แต่ไม่เป็นไร ก็เป็นอันตามนี้ คุณคงไม่ค่อยอยากยุ่งเรื่องของผม อย่างที่เห็นแล้วว่ามันซับซ้อน แต่ผมก็เข้าใจดี ถ้าจะไม่มีใครเข้าใจ”เธอยอมรับว่ายากที่จะเข้าใจ ณรังค์ฝืนยิ้มฝากบอกศรีนวลด้วยว่า ตนคงไม่ได้มาที่นี่อีก เพราะกำลังจะแต่งงาน พูดจบกลับขึ้นรถขับออกไป...คิดแล้วสิริกันยาก็ร้องไห้อย่างร้าวรานใจ
ส่วนละมุลกลับบ้านด้วยความรู้สึกสับสน ประคองยิ้มรอที่ลูกสาวสมหวังเสียที ละมุลบอกแม่ว่าณรังค์เหมือนถูกบังคับดูไม่เต็มใจ ผู้เป็นแม่ปลอบว่า ทั้งแม่และท่านชายพูดเขายืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมแต่งมาตลอด แต่อยู่ๆประกาศเอง แสดงว่าพร้อมที่จะรักลูกแล้ว
“แต่หนูไม่มั่นใจเลย หนูไม่ได้หลอกตัวเองอยู่ใช่ไหมแม่”
“เชื่อมั่นในตัวเอง เชื่อมั่นในตัวพี่เขา ถ้าหนูอยากจะมีความสุข ตาณะอาจจะมีเรื่องต้องคิดต้องจัดการหลังจากนี้ เลยทำให้หนูรู้สึกว่าเขาไม่เต็มใจ แต่เชื่อแม่ เดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้นเอง”
ละมุลสบายใจขึ้น กอดแม่ถ้าไม่มีแม่ ตนคงไม่อาจเข้มแข็งขึ้นได้ ประคองกอดตอบสีหน้าตึงขึ้นรู้สึกไม่พอใจจากข้อมูลที่ได้ยินจากปากลูก...ในขณะที่ณรังค์กลับมาถึงก็นั่งครุ่นคิดอยู่ที่ชิงช้าสนาม แม้นเทพยืนมองมาจากตึกใหญ่ จู่ๆณรังค์ก็คิดว่าต้องคุยกับแม้นเทพ
ประคองเดินมาเห็นบรรจงยืนรอที่รถหน้าตึกจึงรู้ว่าแม้นเทพจะออกไปข้างนอก แล้วถามหาณรังค์ บรรจงบอกว่าเห็นรถกลับมาแล้ว ประคองแปลกใจเดินเข้าไปในตึก...
แม้นเทพเห็นณรังค์เดินเข้ามาก็บอกว่ากำลังรออยู่ ณรังค์บอกว่ามีเรื่องขอร้อง ท่านชายยิ้มเหยียดบอกถ้าไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็จะถือว่าเป็นการตอบแทนที่วันนี้เขาทำให้พอใจ
“เหตุผลที่กระหม่อมยอมแต่งงานกับละมุล กระหม่อมไม่อยากให้ใครรับรู้อีก นอกจากฝ่าบาท กระหม่อมไม่อยากให้แม่คองและละมุลเสียใจ”
ประคองแอบฟังอยากรู้ว่าเรื่องอะไร แม้นเทพพูดเยาะๆ “นั่นสินะ ถ้าพวกมันรู้ว่า ถ้าแกไม่ยอมพวกมันจะต้องถูกเฉดหัวออกจากที่นี่ไปแบบตัวเปล่า แกนี่...เป็นลูกที่ดีจริงๆ เอาเถอะฉันจะไม่พูด ถ้าแกจะรับปากกับฉันว่า แกจะรักนังละมุลให้ได้จริงๆ แล้วก็รีบมีลูกกับมันซะ ไม่ต้องสนใจว่า มันออกมาจะเอ๋อหรือไม่เอ๋อ...ฉันจะได้สบายใจ เพราะแกเป็นคนรักครอบครัว คงไม่เผลอไผลพ่ายแพ้ให้กับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช่เมียตัวเองแน่ รู้ใช่ไหมว่าฉันหมายถึงใคร”
ณรังค์รับคำรู้ดีว่าหมายถึงปฐวี ท่านชายยังย้ำอีกว่า นี่คือเหตุผลที่ต้องบังคับให้เขาแต่งงาน ที่จริงถ้าเขาจะขอแต่งกับเลขาตนก็ไม่ว่า แต่เขากลับบอกว่าไม่ได้ชอบกัน พอดีมีเรื่องละมุลจึงเข้าทาง ณรังค์เห็นถึงความใจดำและเห็นแก่ตัวของแม้นเทพ กล้ำกลืนความไม่พอใจไว้ ด้านประคองได้ฟังแล้วแค้นใจสุดๆ ที่แม้นเทพเห็นชีวิตคนอื่นเป็นเครื่องมือทำให้ตัวเองสบายใจ
ณรังค์กลับมาที่เรือนเล็ก เจอประคองรอคุย เขาแทบเข่าอ่อนเมื่อรู้ว่าเธอได้ยินทุกอย่างหมด โผเข้ากอดปลอบไม่อยากให้คิดมากเสียใจ
“แม่พยายามจะไม่คิด แต่ณะก็เห็น...ว่านับวันแม่กับน้องมีค่าในสายตาท่านชายน้อยลงทุกทีๆ จนแทบไม่เหลือศักดิ์ศรีของความเป็นคนอยู่แล้ว”
“แม่...สักวัน ท่านชายจะต้องเปลี่ยนความคิด”
ประคองน้ำตาปริ่มถามว่าเมื่อไหร่ ณรังค์สัญญาจะต้องมีวันนั้น ประคองปรามไม่ให้สัญญาถ้ารู้แก่ใจว่าเป็นไปไม่ได้ แล้วตัดบทขอบใจที่เขาเสียสละเพื่อแม่กับน้อง พูดเป็นนัยให้อดทนไว้อีกไม่นานเราสามคนจะมีความสุข ณรังค์แปลกใจหมายความว่าอย่างไร ประคองรีบอธิบายว่า ถ้าเพียงเขารักละมุลได้ ความสุขก็จะเกิด จำคำแม่ไว้ ใครอยากเห็นเราทุกข์ เราต้องมีความสุขให้เขาเห็นอย่าให้เขาเหยียบย่ำเราได้ ณรังค์รับคำทั้งที่รู้แก่ใจว่าไม่อาจรักละมุลได้...
เช้าวันใหม่ ณรังค์ยิ้มแย้มมาส่งละมุลที่โรงเรียน เธอดีใจมากที่เขาดีด้วย พอเข้ามาในห้องพักครู เห็นสวัสดิ์นั่งทำงานไม่สนใจก็ไม่แคร์ พอดีครูต้อยเข้ามาแสดงความยินดีกับข่าวการแต่งงาน เธอจึงพูดให้สวัสดิ์ได้ยินด้วยว่า เธอกำลังมีความสุขมาก
ต่างจากปฐวีที่โกรธมาก มาหาเกียรติศักดิ์ถึงที่ทำงาน ตบหน้าเขาฉาดก่อนจะต่อว่า ใช้วิธีสกปรกอะไรบีบบังคับท่านพ่อให้เลื่อนการแต่งงานเข้ามา ชายหนุ่มสะกดกลั้นความโกรธ ดึงเธอให้ไปดูในบ่อน ดูสภาพแม้นเทพที่เสียพนันจนเมามายน่าสมเพช
“มาขลุกอยู่ที่นี่ตั้งแต่เมื่อคืน จนป่านนี้ยังไม่ไปไหน ผมถามหน่อย ถังแตกขนาดนี้จะเอาเงินที่ไหนมาเล่น
ถ้าไม่ใช่เงินผม ผมไม่ได้บังคับอะไรเลย ท่านทรงเลือกของท่านเอง...ยอมรับเถอะคุณหญิง ว่าจงสวัสดิ์ต้องพึ่งผม ทั้งพ่อคุณหญิงและตัวคุณหญิงเอง เราทั้งสองฝ่ายต่างต้องพึ่งพากัน ควรจะร่วมมือกันมากกว่าเป็นศัตรู”
“ยังไงก็จะเอาฉันให้ได้ใช่ไหม!” เกียรติศักดิ์ตอบว่าใช่ “ได้! ฉันจะร่วมมือกับคุณ ฉันจะเก็บความเกลียดของฉันเอาไว้ แต่ฉันไม่รับประกันว่าจะแสดงออกมาแบบไหน รับมือมันให้ได้ก็แล้วกัน” ปฐวีสะบัดหน้ากลับไป ไม่สนใจแม้กระทั่งพ่อของตัวเอง เกียรติศักดิ์ยิ้มสะใจ
ในวันเดียวกัน ประคองมาซื้อยาสมุนไพร โดยกำชับหมอขอแบบแรงขึ้นให้เห็นผลไว...
ooooooo
เช้านี้สิริกันยาไม่สบายให้ศรีนวลโทร.ลางานให้ ศรีนวลสงสัยว่าหลานสาวเสียใจเรื่องที่ทะเลาะกับณรังค์จนป่วย จึงซักไซ้ แต่เธอไม่ตอบจนหลับไปแล้วเพ้อออกมา
“คุณณะของย่ากำลังจะแต่งงานแล้ว...รู้ยังคุณณะกำลังจะแต่งงานกับคนอื่น...”
ศรีนวลตกใจรีบมาให้เจ๊หวานช่วยกดเบอร์โทร.หาณรังค์ให้ เจ๊หวานท้วงว่าสิริกันยาให้โทร.หาฝ่ายบุคคลไม่ใช่หรือ ศรีนวลเอ็ดให้รีบกดแล้วดึงมือถือมาพูดเสียงห้วน
“ข้าเองนะ นังกันยามันให้โทร.มาลางาน มันไม่สบายหนักมาก อ้วกตลอดเวลา ปวดหัวตัวร้อน เมื่อกี้ทำท่าเหมือนจะชัก น้ำลายเหมือนจะฟูมปาก เอาแต่เพ้ออะไรของมันไม่รู้”
เจ๊หวานกระซิบว่าเว่อร์ไปไหม ศรีนวลไม่สนใจพูดต่อ ทำนองจะพาหาหมอก็ไม่มีรถ จะเรียกแท็กซี่ก็ไม่มีใครออกไปเรียกปากซอยให้ เพื่อนข้างบ้านก็ไม่อยู่แล้วสรุปว่า ไม่ได้คิดจะรบกวน แค่โทร.มาลางานเลยเล่าให้ฟัง แล้วขอถามที่หลานเพ้อว่าเขากำลังจะแต่งงานกับคนอื่น จริงหรือ ณรังค์รับว่าจริง ศรีนวลปรี๊ดลืมตัวขึ้นเสียงไปตามสายก่อนจะวางหูโครม
“ได้ยังไงวะ! งั้นก็ไม่ต้องมาสนใจว่านังกันยามันจะตายคาบ้านหรือจะไปตายที่โรงพยาบาล แค่นี้นะ”
ณรังค์อึ้งเป็นห่วงสิริกันยาแต่ทำอะไรไม่ได้...ศรีนวลโกรธบอกเจ๊หวานให้ออกไปเรียกแท็กซี่ให้ แล้วไปปลุกสิริกันยาจะพาไปหาหมอ แต่เธอบอกไม่เป็นอะไรมาก รู้ว่าย่าเป็นห่วงจึงกอดย่าและบอกว่าตนรักย่ามากที่สุด ศรีนวลถอนใจ
“เอ็งรู้ใช่ไหมว่าข้ารักเอ็งมากแค่ไหน ใครไม่รักเอ็งก็ช่าง แต่เอ็งยังมีย่า...ถ้ารักย่า เอ็งก็ต้องรักตัวเองให้ย่าเห็น อย่าทำร้ายตัวเองให้ย่ากลุ้มใจ ไปหาหมอ”
สิริกันยาน้ำตาร่วง...ด้านณรังค์ตัดสินใจโทร.หาอ๋องให้ไปดูแลสิริกันยา แม้อ๋องจะสงสัยในความสัมพันธ์ของทั้งสอง แต่ก็เก็บความสงสัยไว้ในอก ณรังค์อวยพรให้เพื่อนสมหวัง
แม้นเทพกลับมาที่วังด้วยท่าทางอ่อนแรงลงมาก ประคองเอาน้ำสมุนไพรมาให้ดื่ม...ตกเย็นณรังค์กลับมาพร้อมละมุล ทั้งสองเดินคุยกัน ละมุลถามเขาเต็มใจแต่งงานหรือไม่ เขาถามกลับว่าเธอเต็มใจไหม ละมุลดีใจบอกเขาเต็มปากเต็มคำ
“ละมุลไม่เคยพูด งั้นขอพูดวันนี้เลยแล้วกัน ละมุลรักพี่ณะ รักมานานแล้วนะ พอท่านชายมีคำสั่งให้แต่งงานกับพี่ณะ ละมุลเลยดีใจมาก แต่ก็กลัว เพราะพี่ณะเคยบอกว่า ไม่ได้รักละมุล”
ณรังค์ขอเวลาสักระยะ ละมุลไม่ว่าอะไรเพราะรู้ว่าเขายังไม่รักตน ทันใดปฐวีเมาเดินเข้ามาเยาะ ว่าเปลี่ยนใจมารักกันหรือว่าเล่นละครให้ตายใจแล้วแอบไปกินเลขาสลัมลับหลัง
ละมุลเถียงแทนว่าณรังค์ไม่ใช่คนแบบนั้น ตอกกลับว่าคุณหญิงไม่มีทางชนะ เราสองคนจะรักกันให้ดู ปฐวียิ่งหัวเราะเยาะว่าชาตินี้ไม่มีทาง ณรังค์เกรงจะไปกันใหญ่ ตัดบท...
ooooooo
อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 6 วันที่ 7 พ.ย.60
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทประพันธ์โดย วาสนาละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทโทรทัศน์โดย คนเขียนเงา
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ กำกับการแสดงโดย ชนะ คราประยูร
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ควบคุมการผลิตโดย ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 33 HD
ที่มา ไทยรัฐ