อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 9 วันที่ 12 พ.ย.60
ขณะนั้นเอง เลขาของทักษะเข้ามาบอกว่าภรรยาของเขามารอพบที่ล็อบบี้ข้างล่าง ทักษะจึงส่งมือเชกแฮนด์กับแมตต์“ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอให้การพรีเซนต์เป็นไปอย่างราบรื่น ขอตัวนะครับ”
พอทักษะเดินออกไป เจ้าหน้าที่ก็เปิดประตูเข้ามาเชิญบริษัทบลู แพลนเนต แมตต์มองหน้าตุล เห็นความกังวลตื่นเต้นของเธอชัดเจน
ระหว่างที่แมตต์เกริ่นนำช่วงแรกใกล้จบ เขาเห็นตุลยังตื่นเต้นมือสั่น จึงเอื้อมมือไปแตะมือเธอให้กำลังใจ เพียงเท่านั้น ตุลก็รู้สึกอบอุ่นใจขึ้นมาอย่างประหลาดมีพลังจนมือที่สั่นเย็นเฉียบอุ่นขึ้นมาทันที
เมื่อแมตต์พูดเกริ่นจบ ก็พยักหน้าให้ตุลที่ต้องร่วมพรีเซนต์รับช่วงต่อ ตุลสูดลมหายใจลึกเรียกความมั่นใจ เปิดแฟ้มภาพที่ฐานัทสเกตช์ตามที่ซ้อมกันมา เวลาผ่านไปเธอเริ่มผ่อนคลาย และมีความมั่นใจ
กรรมการทุกคนฟังและดูภาพที่ตุลเปิดโชว์ประสานอย่างสนใจ ในขณะที่แมตต์กับตุลต่างชำเลืองและยิ้มให้กำลังใจกันเป็นระยะ
หลังการพรีเซนต์ กรรมการฝรั่งเช็กแฮนด์และขอบคุณกับตัวแทนบริษัทที่มาพรีเซนต์ เจ้าหน้าที่ประสานงานประกาศกับผู้เข้าร่วม pitch ว่าทางมารีนเวิลด์จะแจ้งให้ทุกท่านทราบโดยเร็วที่สุดว่าสามบริษัทที่ผ่านการ พิจารณาในรอบแรกคือบริษัทไหนบ้าง
ทักษะเดินเข้ามาพูดกับแมตต์และตุลว่าตนเชื่อว่าบลู แพลนเนตต้องเป็นหนึ่งในนั้นแน่นอนเพราะมีคนหนุ่มไฟแรงอย่างคุณแมตต์แถมด้วยผู้ช่วยเก่งๆอย่างตุล สบายใจได้เลย ขอให้โชคดี
แมตต์ยิ้มมั่นใจ บอกว่าตนเชื่อว่า The Skills ต้องเป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน แล้วขอตัวไปเคลียร์งาน
ตุลไหว้ทักษะแล้วเดินตามแมตต์ไป ทักษะมองตามแมตต์ไป คิด อืม...ท่าทางเก่งเอาเรื่องเหมือนกัน
จู่ๆแบรดก็มาเมืองไทย บอกแมตต์ว่ามาประชุมที่สิงคโปร์เลยแวะมาดู ถามว่าประชุมเป็นยังไงบ้าง แมตต์บอกว่าดี ทุกคนเตรียมตัวมาดีที่น่าจะเป็นคู่แข่งสำคัญก็น่าจะเป็นทักษะที่มาในนาม The Skills
ฌอนกับแบรดกังวลขึ้นมาทันที แบรดถามว่าแมตต์มั่นใจว่าเราจะผ่านการพิจารณารอบแรกไหม แมตต์บอกว่าตนไม่ใช่กรรมการ แต่ตนก็พยายามเต็มที่แล้ว
ฌอนกังวลว่าทักษะทำงานกับเรามาก่อนและเขาก็เป็นคนเตรียมโปรเจกต์บลู ซี เวิลด์ เกรงข้อมูลจะรั่ว แมตต์บอกว่าตนไม่ได้ยกมาทั้งโปรเจกต์ พ่อไม่ต้องห่วง ถ้าเขาเอาโปรเจกต์เก่าไปขยายมันก็ไม่มีผลอะไรเพราะเราคิดต่างไปจากนั้น แต่ฌอนกับแบรดก็อดกังวลไม่ได้
ooooooo
บ่ายนี้โรสไปหาแมตต์ที่ห้องทำงาน ถามว่าสีน้ำฝีมือตนปังไหม พอแมตต์บอกว่าช่วยได้เยอะ โรสก็อ้อนขอให้คืนนี้พาไปเลี้ยงฉลองวันเกิดตนด้วย แมตต์ตกลงนัดเจอกันที่ร้านไวน์แจ็คทุ่มนึง
โรสดี๊ด๊าดีใจมาก รีบไปทำสวยรอ ไปที่ร้านเพชรของแม่ก่อน คุณหญิงอุไรวรรณเลือกต่างหูเพชรชุดงามให้ โรสอ้อนว่าคืนนี้ขอฉลองกับแมตต์ก่อน ถามแม่ว่าฉลองเสร็จจับเซ็นสัญญาหมั้นกันเลยดีไหม
“จ้า ขอให้เต็มใจทำสัญญากันทั้งสองฝ่าย ไม่ใช่ร่างแล้วเซ็นอยู่ฝ่ายเดียวนะเรา”
ฌอนคุยกับแบรดที่ห้องทำงาน ปรารภว่าทักษะทุจริตเงินเราไปร่วมสิบล้าน การย้ายไปทำงานกับบริษัทคู่แข่งของเราแถมยังมาร่วมประมูลงานนี้ด้วย มันไม่น่าใช่เรื่องบังเอิญ แบรดย้ำว่ายังไงเราก็วางใจไม่ได้ ฝากฌอนให้ช่วยดูแมตต์ด้วย เพราะเขายังอ่อนหัดไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมคนพวกนี้
พอแบรดลุกจะกลับห้องก็เกิดอาการปวดศีรษะตาพร่าจนต้องเอามือเท้าโต๊ะไว้ ฌอนรีบประคองบอกว่าช่วงนี้ให้พ่อไปพักที่โรงพยาบาลดีไหม งานทางนี้ตนจะดูแลให้เอง บอกแบรดว่างานนี้แมตต์ตั้งใจทำมากเชื่อว่าเขาจะพาบลู แพลนเนต เข้าไปเป็นสามบริษัทสุดท้ายได้
แบรดขอให้เป็นอย่างนั้น เตือนฌอนให้หาเวลาพักผ่อนบ้างเห็นพิมมี่บอกว่าไม่ค่อยสบาย
ฌอนยิ้มขอบคุณ เขาคิดถึงลีโอ หวังว่าจะได้เจอกันสักที...
ooooooo
วันนี้ตุลชวนมนตรีกับโตมรไปเลี้ยงเพราะได้เงินพิเศษจากแมตต์ แต่จะไปยังไงเพราะมอเตอร์ไซค์ซ้อนสามไม่ได้ โชคดีที่แมตต์ให้เอารถตนไป พรุ่งนี้ค่อยมาคืนตอนมาทำงานก็ได้
มนตรีให้ตุลชวนคุณแมตต์ไปกินด้วย แมตต์บอกว่าตนต้องไปงานวันเกิดเพื่อน เชิญทุกคนตามสบายเลย แต่ไม่ทันที่ทั้งสามจะไป ฐานัทก็เดินเท่เข้ามาชวนตุลไปกินข้าวกัน ตุลหัวใจพองโตควักเงินให้มนตรีกับโตมรไปกินกัน ตนจะไปกับพี่นัท
“อะไรยังไงพี่ตรี!! ออกไปไม่เคยพ้นเขตสวนสัตว์ มันอาถรรพณ์อะไรกันนักหนาฮ้า??”
โตมรผิดหวังมากเดินบ่นไปกับมนตรี แต่คนที่หงุดหงิดยิ่งกว่าคือแมตต์ ที่เห็นฐานัทมารับตุลไป
โรสไปรอที่ร้านไวน์แจ็คแล้ว แต่ขณะที่แมตต์กำลังจะไปก็ได้รับโทรศัพท์จากศูนย์บริบาลช้าง พอเขาฟังปลายสายแล้วเครียดบอกว่าจะไปเดี๋ยวนี้เลย
ฝ่ายโตมรไปกับมนตรีเซ็งๆ ยังไม่ทันจะหย่อนก้นนั่ง มนตรีก็บอกว่าคุณแมตต์โทร.มาหลายสายแล้วแต่เราไม่ได้ยินสงสัยจะงานเข้า แล้วเดินเลี่ยงไปรับสาย โตมรมองตามมนตรีฟูมฟาย
“ทำไมอุปสรรคถึงมากมายขนาดนี้ โตไม่ใช่พระเอก โตอกหัก...แล้วนี่งานอะไรเข้าอีก!!!”
งานพิเศษที่แมตต์ให้มนตรีกับโตมรไปทำคือ ให้สองคนเอาดอกไม้และของขวัญวันเกิดไปอวยพรวันเกิดโรสแทนตน! ทำเอาโรสปรี๊ดแตก ต้องรู้ให้ได้ว่าแมตต์ติดธุระจริงๆหรือตั้งใจจะไม่มากันแน่!
ฝ่ายตุลไปกับฐานัท บอกเขาว่าวันนี้ตนได้เงินพิเศษมื้อนี้ “ตุลเลี้ยงเอง”
ไม่ทันไร อโนมาก็โทร.มาชวนตุลไปกินจิ้มจุ่มกัน ตุลบอกว่าตนกำลังมากินข้าวกับพี่นัท สองเพื่อนสาวกิ๊วก๊าวกันใหญ่ อวยพร “ขอให้ได้ ขอให้โดนนะเพื่อน”
ตุล “ได้และโดน” อย่างที่เพื่อนรักภาวนาจริงๆ เพราะงานนี้นอกจากฐานัทจะซื้อดอกไม้ที่เด็กเดินมาขายให้ตุลแล้ว ยังบอกเธอด้วยรอยยิ้มและตาเป็นประกายว่า
“พี่เคยให้ดอกไม้หญิงมาหลายครั้ง แต่ไม่มีครั้งไหนที่ให้แล้วรู้สึกดีเหมือนครั้งนี้...จริงๆนะ”
ตุลที่เคยเป็นทอมห่ามห้าว ยิ้มแก้มแทบปริ ส่วนฐานัทก็มองเธอด้วยความรู้สึกดีๆที่ก่อตัวขึ้นในใจ
ฝ่ายแมตต์รีบไปดูช้างที่ตกมัน ให้ยาซึมและให้เอามันไปล่ามโซ่ไว้ที่ชายป่า ให้น้ำกับอาหาร รอจนกว่าต่อมน้ำมันที่ขมับจะหายบวม และอาการตกมันก็จะค่อยๆดีขึ้น
“ขอบคุณมากครับคุณหมอ ที่อุตส่าห์สละเวลามาดูเจ้ากาละแม” ผู้จัดการศูนย์เอ่ยอย่างโล่งใจ
ooooooo
ขณะที่ตุลกับฐานัทกำลังจะกลับนั้น ตุลได้รับโทรศัพท์จากโรสฟูมฟายว่ากลุ้มใจอยากปรึกษาเรื่องแมตต์ไม่รู้จะปรึกษาใคร ให้มาหาตนหน่อยได้ไหม ฐานัทจึงจะพาตุลไปส่ง
ตุลเอาโทรศัพท์เสียบไว้ที่กระเป๋าหลัง จังหวะที่เอี้ยวตัวคาดเข็มขัดนิรภัย โทรศัพท์ร่วงลงที่ซอกเบาะ
เมื่อตุลไปหาโรสที่ร้านไวน์แจ๊คแล้ว โรสคร่ำครวญว่าแมตต์ไม่สนใจตนเลย ถามตุลว่าแมตต์มีผู้หญิงอื่นหรือเปล่า และเขาชอบผู้หญิงแบบไหน ตนจะได้ทำตัวให้เขาชอบ ตุลบอกว่าไม่เห็นเขามีใครและคนที่มุ่งมั่นกับงาน อย่างแมตต์คงชอบผู้หญิงแบบ Working Woman
โรสให้ตุลดื่มเป็นเพื่อน ขอบคุณที่ตุลมาเป็นเพื่อนฉลองวันเกิดที่เงียบเหงา พอเห็นตุลเริ่มเมาก็เอาโทรศัพท์มาเซลฟี่กันอย่างหวานแหวว ทั้งกอดทั้งหอม ถ่ายรัวๆแล้วส่งไปให้แมตต์ดูพร้อมข้อความเสียงว่า
“ไม่ต้องมาก็ได้ค่ะแมตต์ โรสมีเพื่อนฉลองวันเกิดแล้ว...ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวคนข้างๆขับรถไปส่งเอง...”
ส่งรูปไปให้แมตต์แล้วก็เว้าวอนให้ตุลอยู่เป็นเพื่อน แล้วแกล้งเดินตุปัดตุเป๋ไปห้องน้ำ ตุลมองแล้วบ่น
“VP 3 มัวไปทำอะไรที่ไหนวะเนี่ย!!”
แมตต์โทร.หาโรสแต่เธอไม่รับสาย เขาจึงโทร.หาตุล โทรศัพท์ตุลหล่นในซอกเบาะที่รถฐานัท เขาควานหาจนเจอแต่สายหลุดไปแล้ว แมตต์หงุดหงิดว่าสองสาวมัวทำอะไรอยู่ถึงไม่รับสายทั้งคู่!!
โรสแกล้งเมาเดินไปถึงหน้าห้องน้ำ พอพ้นสายตาตุลก็โทร.หาแมตต์ทำเป็นเมาหนัก จนแมตต์เป็นห่วงสั่งห้ามไปไหนต่อตนจะไปรับเดี๋ยวนี้ โรสแกล้งบอกไม่ต้องมาตนเกรงใจ แล้วตัดสายทิ้งเลย
แมตต์บึ่งรถไปที่ร้านไวน์แจ๊ค เจอตุลกำลังประคองโรสกลับจากห้องน้ำพอดี เขาพุ่งเข้าใส่ทันที
“บอกกี่ครั้งกี่หนแล้วว่าห้ามยุ่งกับโรส!!!”
พริบตานั้นฐานัทพุ่งเข้าผลักแมตต์บอกว่าแฟนเขาโทร.เรียกตุลให้มาหาเองต่างหาก แมตต์ถามโรสว่าเธอเป็นคนเรียกตุลมาหาใช่ไหม โรสแกล้งเมาหนักบอกว่าตนเมา แมตต์บอกว่าถ้าเป็นความสมัครใจของทั้งสองฝ่าย ตนก็จะไม่ยุ่ง สั่งตุลให้พาโรสกลับบ้านดีๆ
พอยั่วให้แมตต์หึงไม่ได้ซ้ำเปิดทางให้คบกันอีก โรสผิดคาดแทบหายเมารีบบอกว่าตนไม่ได้ชอบตุล ตนชอบแมตต์ ฐานัทงงเป็นไก่ตาแตกถามตุลว่า
“มันเรื่องอะไรกันตุล ยายนั่นมายุ่งกับตุลทำไมนักหนา เล่าให้พี่ฟังได้ไหม”
ooooooo
โรสหายเมาเป็นปลิดทิ้ง รีบบอกแมตต์ว่าตนไม่มีอะไรกับตุล ตนรักเขาคนเดียว ชอบมานานแล้ว ที่ตนไปวุ่นวายกับตุลเพราะอยากให้เขาหึง ออดอ้อนอย่าโกรธตนเลยนะ
“โรส...ฟังนะ” แมตต์ตั้งสติก่อนพูดให้เคลียร์ว่า “ไม่ว่าคุณจะรักผู้หญิงคนนั้นหรือผู้ชายคนไหน เราสองคนก็เป็นได้แค่เพื่อน”
โรสรู้สึกเหมือนฟ้าถล่มลงมาตรงหน้า ถามว่าทำไมเขาไม่เปิดใจคบตนในฐานะอื่นบ้าง แมตต์ย้ำว่า
“เราไม่ได้เพิ่งรู้จักกันนะโรส ผมรักและเป็นห่วงคุณมาก แต่ฐานะเพื่อน...” โรสช็อกทั้งเจ็บทั้งอาย แมตต์สงสารจับมือเธอ “ไป...กลับบ้านนะ เดี๋ยวผมไปส่ง”
โรสมองหน้าเขาน้ำตาซึม บอกว่าตนขอตั้งสติก่อน ขออยู่กับตัวเองสักพัก แล้วเดินกลับเข้าร้านไป แมตต์ยืนมองด้วยความเป็นห่วง ไม่รู้ว่าผิดหรือถูกที่ตนพูดความจริงไปอย่างนั้น...
อโนมากับดารินทร์จะไปกินจิ้มจุ่มกัน แต่พี่อาร์ตแฟนของดารินทร์เกิดท้องเสียกะทันหันต้องเข้าโรงพยาบาล ดารินทร์ขอโทษเพื่อนที่หิ้วท้องรอ สัญญาว่าพรุ่งนี้ถ้าพี่อาร์ตดีขึ้นเราจะไปกินกัน
อโนมาบอกว่าไม่เป็นไร ให้ดารินทร์รีบไป เดี๋ยวพี่อาร์ตจะโทร.ตามอีก พอดารินทร์ขับรถไปแล้ว อโนมายืนอยู่คนเดียว รู้สึกเปลี่ยวเหงาจับใจ...
ooooooo
อโนมาเข้าไปในร้านลาบ พอเด็กเสิร์ฟมาถามว่ามาคนเดียวหรือก็พาลโกรธย้อนถามว่าเห็นกี่คนล่ะ แล้วสั่งลาบเป็ด ข้าวเหนียวนึ่ง และเบียร์อีกขวด
เป็นความบังเอิญที่เหมือนมีใครลิขิตไว้ ที่ร้านเดียวกันนี้ โตมรมากินอยู่ก่อนแล้วและเริ่มเมาได้ที่ นั่งคร่ำครวญชะตากรรมของตัวเองว่า “คนหล่อ รักสัตว์ แถมจิตใจดี มีอนาคต ทำไมถึงยังโสดวะ”
“เป็นโสดดีจะตาย” ดารินทร์บอกกับตัวเอง “ถ้ามีแฟนแล้วต้องคอยดูแลเอาอกเอาใจจนไม่มีเวลาส่วนตัว ไม่มีซะดีกว่า ภาระชัดๆ”
คนเหงาสองคนมาเจอกันแม้ไม่ได้คุยกันโดยตรงแต่ความรู้สึกที่เหมือนกันเลยรำพึงรำพันเหมือนคุยเรื่องเดียวกัน ซ้ำโตมรเมาจนหลับกลางอากาศซบบ่าอโนมาพอดี๊...พอดี!!
อโนมาตกใจ หันมองพอเห็นเต็มตาก็ผงะ ร้องเหมือนเจอผี “เฮ้ยยย...ไอ้โต!!”
เมื่อจะกลับโตมรเมามาก อโนมาตัดสินใจลากคอเสื้อโตมรลงจากรถ โตมรถามเสียงอ้อแอ้ว่า
“เฮ้ยๆๆจะพาฉันไปไหนเด็กเนิร์ด!!!”
ooooooo
คืนนี้พิมมี่ว่ายน้ำในสระที่บ้าน พอขึ้นมาดื่มนมที่ครัว เจอฌอนยืนอยู่ เธอเกร็ง ใจสั่นไหวอย่างระงับไม่อยู่ ฌอนยืนมองแล้วหยิบทิชชูซับคราบนมที่ปากให้ ทำเอาพิมมี่แทบหยุดหายใจ
พิมมี่เอ่ยขอบคุณแล้วจะเลี่ยงไป ฌอนคว้ามือไว้ถามว่าทำไมเจอหน้าตนทีไรก็เอาแต่หลบหน้า พิมมี่บอกว่าไม่มีอะไรแล้วจะเดินหนี ฌอนรวบเอวไว้เธอตกใจประหม่าบอกให้ปล่อย
“พี่จะปล่อยแต่บอกก่อนว่าเป็นอะไร”
“ถ้าพี่ฌอนยังกอดพิมมี่อยู่อย่างนี้ พิมมี่จะไปจากพี่ฌอน พิมมี่จะตัดใจจากพี่ฌอนได้ยังไง ปล่อยพิมมี่เถอะค่ะ”
พอฌอนปล่อย พิมมี่รีบเดินหนีไปก่อนที่จะรู้สึกเจ็บมากกว่านี้ ฌอนยืนอึ้งกับสายตาและน้ำเสียงของพิมมี่ที่เหมือนตัดพ้อ พอกลับเข้าห้อง เขาดูตั๋วเครื่องบินที่จะไปซีแอตเติลกับพาสปอร์ตในมือ เขาฉุกคิด
“นี่พิมมี่มีใจให้เราหรือ???”
ทันใดนั้น มีเสียงโครมจากห้องนอนแบรด ฌอนวิ่งไปดูเห็นแบรดล้มกับพื้นถามว่าหน้ามืดหรือ เจ็บตรงไหนไหม จะพาไปหาหมอ แบรดบอกว่ากลับเมลเบิร์นก็เจอหมอแล้ว เดี๋ยวกินยาแล้วนอนก็จะดีขึ้น
ฌอนเป็นห่วงแบรด แต่เมื่อเขาบอกเช่นนั้นก็จะไปเอาน้ำให้กินยา พอฌอนหันหลังให้เท่านั้น แบรดก็นิ่วหน้าอย่างปวดหัวรุนแรง...
ฐานัทขับรถไปส่งตุลที่คอนโด ฟังตุลเล่าแล้วเขาฟันธงว่าโรสใช้ตุลเป็นเครื่องมือทำให้แมตต์หึงชัวร์ตุลถามว่าทั้งหมดคือการแสดงหรือ
“ที่เสียใจเรื่องคุณแมตต์คงเรื่องจริง แต่ที่เมานี่การแสดงร้อยเปอร์เซ็นต์ ต่อไปตุลก็อยู่ห่างยายนั่นไว้ก็แล้วกัน จะได้ไม่มีปัญหากับเจ้านาย”
ที่อีกมุมหนึ่ง แมตต์โผล่มาเห็นฐานัทมากับตุลก็ชะงักหลบดูและฟัง
ตุลบอกว่าพรุ่งนี้ตนจะเคลียร์กับแมตต์เองว่าตนกับโรสไม่มีทางเป็นไปได้ ตนเป็นผู้หญิงล้านเปอร์เซ็นต์ ฐานัทบอกว่าตนเชื่อ มองตุลตาเป็นประกายวิบวับบอกว่าถ้าเจ้านายตุลไม่เชื่อก็ให้บอกไปว่าเราเป็นแฟนกัน นัดพรุ่งนี้เลิกงานแล้วจะรีบไปรับ แมตต์เจ็บจี๊ดกับสิ่งที่ได้เห็นได้ยิน...
ooooooo
แมตต์ก้าวพรวดออกไปถามตุลว่าโรสไม่ได้มากับเธอหรือ ตุลเหลอหลาบอกว่าเปล่า ทำไมหรือ?
“ฉันกลับไปหาโรสที่ร้านแล้วไม่เจอ พนักงานที่นั่นบอกว่าเธออยู่กับโรสเป็นคนสุดท้าย เธอกลับไปหาโรสใช่ไหม คุยอะไรกัน รู้ใช่ไหมว่าโรสหายไปไหน” แมตต์ถามรัวแทบไม่หายใจ
ตุลเล่าว่าตนไปบอกโรสให้เลิกดื่มและกลับบ้านเถอะ ถ้ากลัวคุณแมตต์เข้าใจผิดก็ไม่ต้องห่วง พรุ่งนี้ตนจะอธิบายให้เขาเข้าใจ
“มันไม่เกี่ยวกับเธอหรอก มันเป็นความใจร้ายของแมตต์ล้วนๆ” โรสดื่มต่อรำพึงรำพันว่า คนเชียงใหม่เชียร์ให้ตนกับแมตต์แต่งงานกันทุกบ้าน แต่แมตต์ทำแบบนี้ตนอายไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ไหน อยากหายไปจากโลกนี้ ตายๆไปเลยยิ่งดี
โรสไล่ฐานัทไปให้พ้น ไม่ต้องมาเยาะเย้ยตน ฐานัทบอกว่าตนมารับตุลกลับบ้านต่างหาก แล้วดึงมือตุลออกไป ตุลยังอดเหลียวไปดูโรสอย่างเป็นห่วงไม่ได้
เล่าแล้วตุลบอกว่าโรสเสียใจมาก ซ้ำบอกว่าอยากตายๆไปเลยยิ่งดี พูดถึงบทเรียนของตนที่เคยอกหักว่า เคยคิดอย่างนี้เหมือนกัน ยิ่งพูดก็ยิ่งเป็นห่วง แมตต์ใจไม่ดีถามว่าทำไมต้องทำอย่างนั้นด้วย ถามว่าลองคิดดูว่าโรสจะไปไหนได้บ้าง เมาขนาดนั้นก็คงไปไหนได้ไม่ไกล
ตุลบอกว่าออกจากร้านไวน์เลี้ยวขวาไปก็เป็นถนนนอกเมือง แต่ดึกป่านนี้ถนนคงโล่งแล้ว แต่ถ้าเลี้ยวซ้ายก็จะเจอขัวเหล็ก!!
โรสขับรถไปทางขัวเหล็กจริงๆเธอจอดรถลงไปสะบัดรองเท้าตรงไปที่ราวสะพาน! ฐานัทขับรถตามมาจำรถโรสได้ เห็นเธอลงจากรถพุ่งพรวดไปที่ราวสะพานก็ตกใจวิ่งตามไปเรียก
“คุณ...คุณณณ” พอถึงตัวก็คว้าไว้ เป็นจังหวะที่โรสทำท่าจะพุ่งลงสะพานไปพอดี เขาตะโกนใส่หน้าว่า ทำไมทำอะไรโง่ๆแบบนี้!! โรสสะบัดตะโกนให้ปล่อย หันกลับไปทางราวสะพาน ฐานัทจับไว้แน่นเขย่าตัวเรียกสติ ถามว่าทำไมใจเสาะอย่างนี้ เล่าว่าตนอกหักหนักยิ่งกว่าเธอยังไม่เคยอยากตายเลย เตือนสติว่า “เกิดเป็นคนมันยากเย็นขนาดไหน จะมาฆ่าตัวตายทำไม”
แต่แล้วก็หน้าแตกเมื่อโรสตะโกนใส่หน้าว่า ใครบอกว่าตนจะฆ่าตัวตาย ตนแค่...พูดได้แค่นั้นก็อ้วกพุ่งใส่ตัวชายหนุ่มเต็มๆ ฐานัทโกรธจนอยากจะจับเธอโยนลงจากสะพานไปเลย!
ขณะนั้นเอง แมตต์กับตุลมาเจอรถและรองเท้าของโรสตกอยู่ ตุลกลัวเธอจะโดดขัวเหล็กลงไป แมตต์บอกให้โทร.แจ้งความ ตุลบอกว่าไม่ทันแล้ว ให้โทร.แจ้งหน่วยกู้ภัยด่วน แล้วโทร.หาฐานัทให้มาช่วยคนจะโดดน้ำปิง ถามว่าต้องทำยังไงก่อน ลงไปงมเลยไหม?!
ฐานัทเดินถือเสื้อเปื้อนอ้วกที่ซักแล้วมาที่รถ เห็นโรสนั่งตาปรืออยู่ เขาบอกตุลว่า
“ตุลไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น ยายนั่นไม่ได้โดดสะพาน อยู่กับพี่นี่ล่ะ คนเพี้ยนอย่างนี้ไม่ฆ่าตัวตายหรอก อยู่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นได้อีกนาน...”
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 9 วันที่ 12 พ.ย.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ