อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 7 วันที่ 6 พ.ย.60

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 7 วันที่ 6 พ.ย.60

ปั่นหัวเป่าหูจนแมตต์โมโหแล้ว โรสเดินลั้ลลามาที่รถที่จอดอยู่หน้าออฟฟิศ เห็นตุลขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านไปที่ลานจอดรถมอเตอร์ไซค์ของพนักงาน เธอยิ้มเจ้าเล่ห์ กระแทกรองเท้าส้นสูงจนส้นหัก แล้วโทร.หาแมตต์บอกว่ารองเท้าตนส้นหักขอให้มาดูหน่อย

แมตต์มองจากกระจกหลังโต๊ะทำงานลงไปเห็นโรสนั่งกุมเท้าอยู่เหมือนจะร้องไห้ เขารีบลงไปทันที

โรสทำเป็นร้องเจ็บปวดมาก ตุลหันมาเห็นรีบวิ่งเข้าไปดูถามว่าเป็นอะไร โรสมารยาร้อยเล่มเกวียน



ตุลบอกว่าสงสัยขาจะแพลง ตุลจะพยุงเข้าข้างในก่อน แต่โรสสำออยว่าเดินไม่ไหว ตุลเลยกอดไว้

แมตต์มาเห็นพอดี! เขาโกรธจนลมออกหู ตรงเข้าไปด้านหลังโรสดึงออกมากอดไว้หลวมๆ จ้องหน้าตุล อย่างคาดโทษ ตุลถอยไปยืนหน้าจ๋อย แมตต์ประคองโรสเข้าไปในออฟฟิศ โรสยังออเซาะ แอบยิ้มสมใจที่ทำให้ผู้ชายที่ตนรักกับทอมแย่งกันอุ้มตน

เมื่อเข้าไปในออฟฟิศแล้ว โรสยังมารยาว่าสงสัยขาจะหัก แมตต์ถามว่าจะไปให้หมอเอกซเรย์ดูไหม โรสดีใจที่เป็นไปตามแผน แต่แล้วก็ผิดหวังหัวเสียเมื่อแมตต์ให้มนตรีที่เข้ามาส่งงานพอดีพาเธอไปโรงพยาบาล บอกว่าอีกสิบนาทีตนประชุมเสร็จจะตามไป พอดีมีโทรศัพท์เข้าเขาจึงเดินออกไปคุย

มนตรีเต็มใจรับใช้แมตต์สุดใจขาดดิ้น กางแขนถามโรสว่าเดินไหวไหม สะดวกท่าไหน ตนพร้อมแล้ว

“ไอ้บ้า...ใครจะให้แกอุ้ม!!” โรสด่าแล้วเดินกะเผลกหิ้วรองเท้าส้นหักออกไปอย่างหัวเสีย

มนตรีขับรถไปยังไม่ถึงโรงพยาบาลโรสก็สั่งให้จอด พลางปลดเข็มขัดนิรภัยบอกว่าตนหายแล้ว ไม่ไปโรงพยาบาลแล้ว ไล่มนตรีให้ลงจากรถไปหารถกลับสวนสัตว์เอง มนตรีจ๋อยสนิท...

ooooooo

ตุลถูกแมตต์เรียกไปดุว่าห้ามกี่ครั้งแล้วว่าไม่ให้เข้าใกล้พิมมี่กับโรส ถามว่ามีธุระอะไรสำคัญนักหนาถึงได้ออกไปข้างนอกในเวลาทำงาน แล้วเมื่อกี๊คืออะไร เธอจงใจลวนลามโรสใช่ไหม!!

ตุลบอกว่าโรสร้องขอความช่วยเหลือจะให้ตนดูดายได้ยังไง แมตต์ไม่เชื่อถามว่าเธอจะโกหกไปถึงไหน ตนเคยบอกแล้วใช่ไหมว่าถ้าเธอยุ่งกับผู้หญิงสองคนนี้ “ฉันจะเอาเรื่องเธอให้ถึงที่สุด”

ตุลตกใจนึกว่าเขาจะไล่ออก แมตต์จ้องหน้าเจ้าเล่ห์บอกว่าตนจะใช้วิธีอื่น พูดพลางเดินเข้าหา

“ในเมื่อเธอเลิกชอบผู้หญิงไม่ได้ ฉันจะทำให้เธอหันมารักผู้ชายเอง”

แมตต์เดินเข้าหาตุล โน้มตัวเข้าใกล้จนลมหายใจรดกัน ตุลใจเต้นโครมคราม ตาเหลือกนึกในใจว่าตนรักผู้ชายอยู่แล้ว แต่เสียงสั่นร้องห้ามเขาเข้าใกล้

ขณะกำลังตื่นเต้นตึงเครียดนั่นเอง นลินีก็เปิดประตูเอาแฟกซ์มาให้แมตต์ ตุลถือโอกาสนั้นวิ่งหนีออกไป แมตต์เหล่มองแอบยิ้มขำที่ทำให้ทอมจอมกวนคนนี้ตกอกตกใจได้

ตุลวิ่งออกมาเจอโตมรที่คอยอยู่อย่างเป็นห่วงถามว่าโดนชกมาใช่ไหมจะพาไปทายาให้ ตุลบอกว่าตนไม่ได้โดนชก โตมรถามว่าแล้วโดนอะไรมา ตุลปฏิเสธรัวลั่นว่า “ไม่ๆๆๆๆ” แล้ววิ่งเตลิดไปเลย

“คุณแมตต์ทำอะไรวะ ตุลถึงได้หน้า หัว หูแดงขนาดนี้” โตมรเกาหัวแกรกทั้งเป็นห่วงทั้งงง

ooooooo

เย็นนี้เองฐานัทได้รับ ว.จากม่อนเจ้าหน้าที่มูลนิธิน้ำใจอาทรด้วยกันว่าเกิดอุบัติเหตุรถชนกันสามคันซ้อนที่ถนนห้วยแก้ว ฐานัทบอกว่าตนจะไปเดี๋ยวนี้ แล้วโทร.ชวนตุลไปด้วย

ตุลดี๊ด๊า เอาแฟ้มโปรเจกต์ บลู ซี เวิลด์ ไปฝากโตมรเอาไปให้แมตต์ด้วย

ไปถึงที่เกิดเหตุ รถกระบะชนท้ายรถสองแถวแดงที่จอดขวางถนน รถติดเป็นพืด คนเจ็บร้องระงม ฐานัท กับตุลจอดรถแล้ววิ่งลงไปทันที

ปรากฏว่ารถแดงพุ่งชนรถเก๋งที่อยู่ข้างหน้าที่จอดนิ่งอยู่อีกคัน มีเสียงร้องขอความช่วยเหลือแว่วออกมา

ฐานัทรีบวิ่งไปดู กลายเป็นโรสที่ล้มหน้าคว่ำที่เบาะ ร้องครวญครางอย่างเจ็บปวด ฐานัทโผล่ไปดูนึกว่าคนเจ็บท้องคลอด โรสบอกว่าแขนตนต้องหักแน่เลย

“มีแรงคลานแล้วยังแหกปากร้องได้ขนาดนี้ ไม่เป็นไรมากหรอก รอหน่อยแล้วกัน ผมไปช่วยเคสหนักๆก่อน”

โรสคลานมาโผล่หน้าต่างตะโกนให้เขากลับมาช่วยตนก่อน เกิดตนทนพิษบาดแผลไม่ไหวตายไปใครจะรับผิดชอบ แต่ชายหนุ่มเดินไปเลย โรสตะโกนด่าหัวเสีย “ไอ้บ้านี่!!!”

ส่วนที่สวนสัตว์ แมตต์สั่งให้หาหลักฐานจับคนร้ายขโมยเต่าให้ได้ เย็นวันนี้มนตรีกับโตมรจึงให้พนักงานทั้งหมดเข้าแถวฉีดยาฆ่าเชื้อที่รองเท้า ที่แท้ต้องการหาหลักฐานรองเท้าขาดที่เห็นในกล้องวงจรปิด

พอชาติเดินมาถึง มนตรีผิดหวังที่ชาติใส่รองเท้าแตะมา ถามว่าทำไม ชาติบอกว่าเท้าเจ็บ

มนตรีเซ็ง ฉีดยาฆ่าเชื้อให้ปื๊ดหนึ่งแล้วไล่ให้ไปเลย มนตรีกับโตมรมองหน้ากันที่งานนี้คว้าน้ำเหลว มนตรีมารายงานแมตต์ว่าวันนี้ผู้ต้องสงสัยไม่ได้ใส่รองเท้าคู่นั้นมา

ทันใดนั้นแมตต์ได้รับโทรศัพท์จากโรสว่าแขนหัก เขาถามว่าตกลงหักทั้งแขนทั้งขาเลยหรือ มนตรีได้ยินบอกว่าแขนตนไม่แน่ใจ แต่ขาไม่เจ็บ แมตต์ถามว่าหมายความว่าไง?

“ก็ที่คุณแมตต์ให้ผมพาคุณโรสไปโรงพยาบาลเธอไล่ผมลงกลางทางบอกว่าหายเจ็บแล้ว”

แมตต์ฟังแล้วนิ่ง ตกลงเป็นอะไรกันแน่?

เมื่อพาโรสไปโรงพยาบาลแล้ว โรสยังโอดครวญเรียกร้องความสนใจ ฐานัทรู้ทันบอกตุลให้ไปช่วยคนที่บาดเจ็บมากกว่า โรสโวยวายให้ตุลอยู่เป็นเพื่อนตนก่อน ยอมรับว่า “ฉัน...ฉันกลัวผี”

ตุลจึงอยู่เป็นเพื่อน แต่โรสต้องบอกแฟนเธอว่าตนไม่ได้มาจีบ ตนไม่อยากมีปัญหา โรสโอเค ตุลจึงอยู่เป็นเพื่อน

ooooooo

ปากโรสบอกว่าโอเค แต่ใจคิดแผนร้าย ถามตุลว่าแมตต์จะถึงหรือยัง พอรู้ว่ากำลังมา ก็วางแผนว่าตนหิวน้ำให้ตุลเอาน้ำมาป้อนให้ ฉวยโอกาสนั้นทำน้ำหกใส่ตัวแล้วให้ตุลเช็ดให้

ตุลหลงกลเช็ดน้ำให้ตามตัว โรสชี้ให้เช็ดลึกเข้าไปในหน้าอกด้วย ขณะตุลกำลังล้วงเข้าไปเช็ดนั้น แมตต์มาเห็นพอดี แมตต์เลือดขึ้นหน้าปิดประตูปังจนโรสกับตุลสะดุ้งหันมอง

โรสสมใจที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน แต่ตุลหน้าเสีย หลักฐานเห็นคาตาอย่างนี้...จะแก้ตัวยังไง!!

แมตต์ถามว่าเกิดอะไรขึ้น โรสทำทีอธิบายเหมือนช่วยแก้ต่างให้ตุลจนแมตต์ใจเย็นขึ้น ถามว่า

“แล้วมันเกิดอะไรขึ้น มนตรีบอกว่าตอนเขาโบกรถกลับคุณก็ปกติดีทุกอย่าง”

“ค่ะ ตอนนั้นโรสดีขึ้นแล้ว เลยลงไปเอารองเท้ามาเปลี่ยน กะจะขับรถกลับ กำลังสวมรองเท้าอยู่ดีๆ รถสองคันนั้นขับแซงกันมา เบียดกันจนเสียหลักมาชนรถโรส ซวยจริงๆเลย จู่ๆต้องมาเจ็บตัวแบบนี้”

ระหว่างโรสดราม่านั้น ตุลรีบเผ่นแน่บ ส่วนแมตต์ ฟังโรสโอดครวญจบก็มีโทรศัพท์จากมนตรี แมตต์รับสายแล้วบอกว่าจะไปเดี๋ยวนี้แหละ ทำเอาโรสเซ็งที่อุตส่าห์ดราม่าแทบแย่ แต่ก็รั้งแมตต์ไว้ไม่ได้

ฐานัทกับตุลยังอยู่ที่โรงพยาบาล ตุลเร่งให้รีบกลับดีกว่า อยู่ที่นี่นานๆไม่ปลอดภัย

“ทำไม กลัวเจ้านายตามจิกไปใช้งานเหรอ...ไม่ต้องกลัว พี่อยู่นี่ทั้งคน ถ้าเขาตามจิก พี่จะบอกว่าอย่ามายุ่งกับแฟนผม” เก๊กเสียงเข้มแล้วหัวเราะถามว่าโอเคไหม แล้วกอดคอตุลเดินออกไป

ตุลเดินตามชายหนุ่มไปหัวใจฟูฟ่องตัวลอยใจหวิว...

แมตต์กำลังจะโทร.หาตุล แต่แล้วก็เปลี่ยนใจกดทิ้ง ถามตัวเองว่า นอกเวลางานเขาจะไปไหนก็ไม่แปลก แล้วทำไม...ทำไมตัวเองต้องไม่พอใจ?

ฐานัทพาตุลไปกินข้าวต้ม ขอบใจที่งานเยอะอยู่แล้วยังอุตส่าห์มาช่วยตนอีก ตุลว่าเขาทำงานนี้มานานและช่วยคนไว้เยอะ คนที่ควรได้รับคำขอบคุณคือเขาต่างหาก

“พอๆๆ ไม่ต้องขอบคุณกันไปมา เอาเป็นว่าเราเป็นคนดีทั้งคู่ ฮ่าๆๆๆ”

รอยยิ้มและเสียงหัวเราะสดใสของตุลทำเอาฐานัทเผลอชมว่า

“เฮ้ย...ยิ้มแล้วน่ารักมากนะเนี่ย ยิ้มหวานเชียว ถ้าผมยาวอีกนิด มีหวังผู้หญิงมีเคือง” ตุลติงว่าตนทำแบบนั้นไม่ได้เพราะทำงานไม่สะดวก “เฮ้ย...ไม่ต้องไว้ แค่คาดผม ติดกิ๊บ ทาปากสีชมพูนิดๆ ก็คาวาอี้แล้ว” ตุลกลัวน่าเกลียด “น่าเกลียดอะไร น่ารักจะตาย”

ตุลเขินหน้าแดง ฐานัทเหล่ขำๆที่เห็นทอมเขิน

ooooooo

อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 7 วันที่ 6 พ.ย.60

ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณ
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ