อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 8 วันที่ 10 พ.ย.60
สิริกันยาตอบว่าปกติ ศรีนวลรู้ทันทีว่าไม่ปกติ หญิงสาวตัดบทบ่นง่วง ผู้เป็นย่าจึงบอกว่าอาทิตย์นี้จะชวนอ๋องมากินข้าวที่บ้าน แล้วเดินหนีไปโดยไม่ฟังเสียงโอดครวญของหลานสาว...ทางฝ่ายปฐวีที่กลับมาถึงวังเหมือนคนตายซาก ณรังค์เดินตามมาถึงตึกใหญ่ก็หยุด คุณหญิงน้อยใจที่เขาไม่ตามเข้ามา นึกเจ็บปวดกับคำพูดของเขาที่บอกว่าไม่รักตนแล้ว
ณรังค์เดินมาที่เรือนเล็ก เจอประคองเข้ามาโวยที่ไม่รับสาย และอยากรู้ว่าทำไมละมุลไม่กลับมาด้วย ชายหนุ่มรีบอธิบายและบอกว่าละมุลไปดูสวัสดิ์ทำงานให้ตน ประคองยิ่งไม่พอใจออกมายืนคอยหน้าประตูวัง เมื่อสวัสดิ์มาส่งละมุล ก็เข้ามากระชากลูกสาวก่อนจะต่อว่าสวัสดิ์
“ล่อหลอกอะไรลูกฉัน ถึงได้ตามกุ๊ยอย่างคุณไป”
ณรังค์ขอให้แม่ใจเย็น แต่เธอยิ่งโวยเรื่องละมุลปิดเครื่องหนี สั่งณรังค์พาน้องเข้าบ้านไปก่อน หันมากำชับสวัสดิ์ด้วยสายตาเกลียดชังว่าทีหลังถ้าละมุลขอตามไปไหน กรุณาปฏิเสธ ลูกสาวตนกำลังจะแต่งงาน ไปไหนกับผู้ชายอื่น มันไม่ใช่เรื่องดี ชายหนุ่มรับคำจ๋อยๆ ยกมือไหว้ลา
ประคองเข้ามาเล่นงานละมุลที่ห้ามแล้วไม่ฟัง ณรังค์พยายามขอให้ใจเย็นๆ แต่ประคองประกาศกร้าว ห้ามละมุลไปไหนกับสวัสดิ์อีก ถ้าณรังค์ตามใจน้องจะต้องผิดใจกับตนแน่ แล้วเอะใจ หรือว่าเขาตั้งใจให้ทั้งสองคบกัน
“ผมก็ไม่เห็นจะมีอะไรเสียหาย ปกติน้องก็ไม่เคยได้ไปเที่ยวที่ไหน แล้วครูสวัสดิ์ก็ทำงานให้ผม”
ประคองไม่พอใจณรังค์ที่ออกรับแทนสวัสดิ์หาว่าเอากุ๊ยมาทำงาน ละมุลไม่ชอบใจที่แม่ว่าเพื่อนตน ประคองอารมณ์ขึ้นตวาดกร้าว ที่ห้ามเพราะกลัวเลือดสำส่อนของพ่อมันแรง ทั้งณรังค์และละมุลตกใจไม่เคยได้ยินแม่ว่าท่านชายสักคำ ละมุลร้องไห้โฮ ประคองยิ่งโมโหเข้าตบตี ณรังค์ต้องกอดแม่ไว้
“ถ้าแม่เกลียดเขามากขนาดนี้ แล้วแม่ทนอยู่กับเขาทำไม แล้วแม่ก็บีบบังคับหนูให้ทนไปกับแม่ด้วย ทั้งที่หนูไม่อยากจะทน” ละมุลทนไม่ไหวพรั่งพรูออกมาก่อนจะวิ่งหนีเข้าห้อง
ณรังค์เป็นห่วงตามไปเคาะเรียก แต่ละมุลขออยู่คนเดียว ประคองได้สติน้ำตาไหลพราก พึมพำว่าตนทำเพื่อลูกทุกอย่าง
คืนนั้นณรังค์นอนไม่หลับ ตัดสินใจออกไปบ้านสิริกันยา เขาจอดรถห่างจากบ้านเดินมายืนมองผ่านความมืดไปยังหน้าต่างห้องเธอที่ยังเปิดไฟอยู่
สักพักสิริกันยาออกมายืนคิดอะไรริมหน้าต่าง เขารีบหลบ ชั่วครู่ก็ปิดม่านดับไฟนอน ณรังค์ยิ้มเศร้าๆ เท่านี้ก็มีกำลังใจขึ้น
ooooooo
เช้าวันใหม่ ณรังค์เห็นประตูห้องละมุลคล้องกุญแจก็กดโทรศัพท์หา เธอบอกว่ารีบมาเตรียมสอบเด็กไม่อยากรบกวนให้เขาต้องออกเช้าขึ้น
ณรังค์สวนว่าทำไมต้องหนี เธอตัดบทวางสาย เผอิญสวัสดิ์มาเทียบรถข้างๆ ละมุลสะดุ้งทำหน้าไม่ถูกรู้สึกผิดที่แม่พูดกับเขาเมื่อวาน
ณรังค์เห็นใจละมุล เดินมารายงานประคอง เธอยิ่งเคืองหาว่าทำผิดแล้วยังมาหลบหน้า กลับมาต้องพูดกันให้รู้เรื่อง ณรังค์ขอคุยกับน้องเอง ประคองได้ทียัดเยียดให้เขาจัดการก่อนน้องจะใจแตก ณรังค์บอกละมุลเป็นเด็กดี และสวัสดิ์ก็เป็นคนดี
“ถ้าอย่างนั้น แม่ขอถามณะอีกครั้งว่าทำไมถึงได้ดูสนับสนุนครูสวัสดิ์อะไรนั่นนักหนา คิดอะไรอยู่กันแน่”
“ผมคิดเพียงว่าไม่ผิดถ้าน้องจะมีเพื่อนดีๆไว้คบหาบ้าง น้องไม่มีเพื่อนสักคนเลยนะครับแม่ นอกจากเพื่อนครู ซึ่งก็เจอกันแค่ที่ทำงาน ไม่ใช่เพื่อนที่จะมีไว้คอยปรึกษา อยู่เคียงข้างคอยให้กำลังใจ”
“มีแม่ มีณะแล้ว ไม่ต้องมีเพื่อน”
พอณรังค์ถามว่าถ้าต่อไปไม่มีเราทั้งสอง ประคองหน้าเจื่อน ณรังค์ได้โอกาสตั้งคำถามต่อไปว่า ถ้าไม่ปล่อยให้ละมุลมีโลกของตัวเองบ้าง จะใช้ชีวิตเองต่อไปอย่างไร แต่ประคองยังดันทุรังว่าตนไม่ยอมตายจนกว่าจะแน่ใจว่าณรังค์ต้องอยู่เคียงข้างละมุลตลอดไป ณรังค์อึ้งพูดไม่ออก ประคองสำทับเสียงเข้ม
“ชัดเจนนะว่าแม่คิดยังไง ไม่ต้องคุยเรื่องนายสวัสดิ์อะไรนั่นกับแม่อีก ถ้าอยากจะมีเพื่อนก็ให้คบเพื่อนผู้หญิงไม่ใช่ผู้ชาย”
ณรังค์รับคำแต่ในใจไม่ยอมแพ้ ประคองวางแผนให้เขาอยู่ในสายตา จึงขอให้ช่วยคุมช่างที่จะเข้ามาปรับปรุงวังตั้งแต่วันนี้ อ้างไม่ไว้ใจปฐวี ป่านนี้ยังเมามายอยู่ จากนั้นก็ปลีกตัวไปดูแลแม้นเทพ
ooooooo
ปฐวีนั่งเมาอยู่บนโซฟาในห้องโถงของวัง คิดถึงคำพูดของณรังค์ที่ว่าไม่ได้รักตนแล้ว เธอร่ำไห้อย่างหมดสภาพ แม้นเทพยืนมองอยู่ระเบียงชั้นบนด้วยความสมเพช
ประคองมองณรังค์กินอาหารเช้าแล้วเลียบเคียงถามว่าเมื่อวานทะเลาะกับปฐวีอีกใช่ไหม เขายอมรับ ประคองเตือนอย่าทำให้เธอโกรธนักเพราะเธอจะมาลงกับละมุลอีก แม้เขาขู่ว่าจะแจ้งตำรวจ แต่คนอย่างคุณหญิงไม่หยุดระรานใครง่ายๆ นอกจากปาฏิหาริย์เท่านั้น
จากนั้นประคองย้ำเรื่องให้เขาดูแลช่างที่มาปรับปรุงวัง เขารับคำว่าได้ให้เลขาจัดตารางงานเอามาให้ทำที่นี่แล้ว
“เลขาของณะชื่ออะไรนะลูก แม่จำไม่ได้ เคยเจอกันครั้งหนึ่งที่โรงพยาบาล”
พอณรังค์บอกว่าชื่อสิริกันยา ประคองทำทียิ้มมีเมตตาแต่ในใจคุกรุ่น เพราะก่อนหน้านี้ประคองมาเจอปฐวีนั่งดื่มอยู่ จึงพูดให้เจ็บใจว่าคงเห็นกับตาแล้วว่าละมุลกับณรังค์มีความสุขกันดี ถึงได้อิจฉาจนต้องมาเมาหัวราน้ำแบบนี้ ปฐวีเจ็บจี๊ดสวนกลับนิ่มๆว่า
“ฉันดื่มเพราะฉันมีความสุขต่างหาก เพราะดันไปเห็นว่าณรังค์เองก็ไปมีความสุขกันดีกับแม่เลขาสาวสวยที่โรงแรมด้วยอีกคน...ไม่ได้มโนพูดลอยๆโดย ไม่มีหลักฐานนะ ไม่เชื่อก็ไปเช็กเอาเอง คนทั้งโรงแรมเขาเม้าท์กันสนุกปากเชียว จะบอกอะไรให้นะว่าผู้ชายเลี้ยงไม่เชื่อง แกรู้ดีอยู่แก่ใจ แต่พยายามจะหลอกตัวเองและหลอกฉัน ลูกแกไม่มีทางมีความสุขเพราะณรังค์ไม่ได้รักมัน แต่รักคนอื่น ตาสว่างได้แล้ว อย่าคิดว่าตัวเองฉลาดทั้งๆที่โง่กว่าควาย”
ประคองเข้าครัวยืนมองกาต้มสมุนไพร คิดถึง สิ่งที่แม้นเทพกำลังทำ เขาเรียกทนายมาพบโดยไม่ให้ณรังค์รับรู้ว่าเรื่องอะไร ชักหวั่นใจตัดสินใจจะให้แม้นเทพหยุดกินจนกว่าจะรู้ว่าท่านทำพินัยกรรมหรือทำอะไร... เธอยกยาถ้วยสุดท้ายมาให้แล้วบอกท่านชายว่า
“ยาถ้วยนี้เสวยเป็นครั้งสุดท้ายแล้วเพคะ ให้ยาได้ปรับสภาพอวัยวะภายในสักระยะ ค่อยเริ่มเสวยใหม่”
“ฉันลุกเดินได้แล้ว ไม่มีไข้ ไม่ปวดหัว แล้วจะเริ่มกินอีกเมื่อไหร่”
“ที่ฉันนับวันเอาไว้ จะเริ่มเสวยอีกทีก็วัน...แต่งงานของคุณหญิงเพคะ”
แม้นเทพนึกได้ถามว่าณรังค์กับละมุลจะแต่งกันเมื่อไหร่ ประคองบอกว่าณรังค์ขอให้ผ่านงานแต่งคุณหญิงก่อน ท่านชายแปลกใจที่ณรังค์ไม่ต่อต้านอะไร หรือว่าทุกอย่างกำลังไปด้วยดี ท่านทรงยิ้มมีความสุข ประคองชำเลืองมอง ในใจเข่นเขี้ยว...มีความสุขไปได้อีกไม่นาน
ขณะที่ณรังค์ยืนคุยกับหัวหน้าช่าง แม้นเทพเดินมาพร้อมประคอง ทรงถามว่ากี่วันเสร็จ นายช่างกำลังจะตอบ แต่ท่านสวนว่าตนถามคนของตน ณรังค์รายงานว่าประมาณสองอาทิตย์ ท่านชายพอใจมากที่เขาเป็นคนดูแลการซ่อมแซมวัง ณรังค์ถือโอกาสขอให้ท่านไปพักที่โรงแรมเป็นการชั่วคราว เกรงสุขภาพจะทรุดอีก ท่านชายตกลง แต่วันนี้จะออกไปแจกการ์ดเชิญพระญาติก่อน
สิริกันยาได้รับคำสั่งจากณรังค์ให้เอาเอกสารที่ต้องเซ็นมาให้ที่วังโดยนั่งรถตู้ของทางโรงแรม ปฐวียืนมองมาจากห้องเห็นสิริกันยามาก็ไม่พอใจ แม้นเทพออกมาจะขึ้นรถ สิริกันยาหอบแฟ้มงานเข้ามาไหว้อย่างนอบน้อม ท่านชายเชิดหน้าถามว่ามาทำไม ณรังค์รีบตอบแทน
“กระหม่อมให้สิริกันยาเอาเอกสารมาให้เซ็นกระหม่อม และระหว่างที่กระหม่อมต้องดูงานที่วัง จะไม่เข้าออฟฟิศที่โรงแรม สิริกันยาคงต้องมาที่นี่บ่อยๆ กระหม่อม”
“ทำงานก็ทำไป อย่าทำรุ่มร่ามอย่างอื่น”
สิริกันยาจ้องมองเมื่อโดนดูถูก แม้นเทพยิ้มเยาะ ถามว่าไม่พอใจอะไรตนงั้นหรือ
สิริกันยาหลบตาและปฏิเสธตามมารยาท แม้นเทพหันไปสั่งประคองให้ดูแลทุกอย่างให้เรียบร้อย...สิริกันยา รู้สึกเก็บกดอึดอัดใจที่โดนดูถูก ณรังค์มองอย่างเข้าใจและเห็นใจ ประคองเห็นสายตาอาทรของณรังค์ที่มองเลขาก็ไม่สบอารมณ์
ooooooo
อ่านละครเรื่อง สายธารหัวใจ ตอนที่ 8 วันที่ 10 พ.ย.60
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทประพันธ์โดย วาสนาละครเรื่อง สายธารหัวใจ บทโทรทัศน์โดย คนเขียนเงา
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ กำกับการแสดงโดย ชนะ คราประยูร
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ผลิตโดย บริษัท เมคเกอร์ กรุ๊ป จำกัด
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ควบคุมการผลิตโดย ณัฐพงศ์ เหมือนประสิทธิเวช
ละครเรื่อง สายธารหัวใจ ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 33 HD
ที่มา ไทยรัฐ