อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 14 วันที่ 23 พ.ย.60
“วงนี้ไม่ใช่แหวนวันเกิด...” ฌอนนิ่งไปอึดใจ แล้วเอ่ยขอ “แต่งงานกับพี่นะพิมมี่”พิมมี่บอกว่าตนไม่แน่ใจ ฌอนใจหายถามว่าความรู้สึกเธอไม่เหมือนเดิมหรือว่ามีคนอื่น
“ไม่ใช่ค่ะ ความรู้สึกพิมมี่มีให้พี่ฌอนยังเหมือนเดิม เพียงแต่...ไม่มากเท่าเดิม ถ้าเป็นเมื่อก่อนพิมมี่คงตอบตกลงโดยไม่ต้องคิด แต่ตอนนี้พิมมี่อยากให้เราใช้เวลามองกันมากกว่านี้ แล้วก็...ยอมรับในสิ่งที่อีกคนเป็นได้จริงๆไม่ใช่แค่พยายาม”
“พี่รู้ว่าที่ผ่านมา พี่ไม่มีเวลาให้พิมมี่เลย พี่ขอโทษ”
“เรายังอยู่ด้วยกันตรงนี้ค่ะพี่ฌอน มันอาจต้องกลับไปเริ่มต้นใหม่ อาจต้องใช้เวลา แต่ถ้าเรารักกันจริง ‘เวลา’ ก็ไม่ใช่ปัญหา จริงไหมคะ” พิมมี่มองแหวนในมือฌอนยิ้ม “นี่ถ้าเป็นแหวนวันเกิดพิมมี่จะรับไว้ แต่ถ้าเป็นแหวนแต่งงาน พิมมี่ยังรับไว้ไม่ได้ค่ะ”
พิมมี่ปฏิเสธอย่างสุภาพ มีเหตุผล แล้วเดินขึ้นห้องไป ฌอนมองแหวนในมืออึ้งสนิท!
ป้ากลางเห็นใจทั้งคู่ เจนสงสารฌอน และแบรดรู้สึกผิดกับฌอนมาก...เมื่อขึ้นห้องนอนและออกไปยืนที่ระเบียง เขาบอกเจนที่ถือถาดยามาให้ว่า
“ปัญหาทั้งหมดมันเกิดจากผม ที่ผมมีปัญหากับคุณใหญ่จนต้องหย่ากันก็เพราะเรื่องงาน แต่มันผิดด้วยเหรอที่ผมทุ่มเทเวลาทั้งหมดสร้างความมั่นคงให้ครอบครัว ผมคิดว่าผู้หญิงต้องการอย่างนั้นเสียอีก”
“ผู้หญิงทุกคนต้องการความมั่นคงค่ะ แต่น้อยกว่าความรัก ความเอาใจใส่ ส่วนเรื่องฌอน คงเป็นเพราะฉันที่เฝ้าบอกลูกทุกวันว่า คุณคือผู้มีพระคุณ ฌอนตั้งใจเรียนและทำงานหนักก็เพราะเขารักและศรัทธาคุณมาก จะว่าไปแล้ว ที่ชีวิตคู่ของฌอนกับนาตาลีต้องพัง ฉันก็มีส่วนด้วยเหมือนกัน”
“เพราะผมต่างหากที่สร้างปัญหาซ้ำซากทั้งกับคุณใหญ่จนมาลงที่ฌอน” แบรดแววตาครุ่นคิด ถอนใจก่อนบอกเจนว่า “ถึงเวลาที่ผมจะปลดระวางตัวเองสักที”
“ฉันดีใจค่ะที่ได้ยินคุณพูดแบบนี้ ความสุขของคุณจะทำให้ลูกๆมีความสุขไปด้วย” เจนดีใจมาก
“ฌอนทำเพื่อผมมามากแล้ว เขาควรจะมีความสุขสักที”
“ถ้าคุณทำได้อย่างที่พูด ฌอนมีความสุขแน่ค่ะ แต่อีกคนสิคะ น่าเป็นห่วงมากกว่า” เจนพยักพเยิดไปที่สนามหน้าบ้าน แบรดมองตาม เห็นแมตต์ยืนมองพระจันทร์อย่างเปล่าเปลี่ยว เศร้าเหงา...
แบรดเดินลงไปหาแมตต์ที่ยืนเหม่อมองพระจันทร์อยู่ เอ่ยขึ้นว่า
“พ่อรู้นะว่าลูกคิดอะไร รู้สึกยังไง ถ้าไม่มีเรื่องเกิดขึ้น พ่อจะไม่ห้าม...เรื่องความรัก เรื่องของหัวใจเป็นเรื่องที่ลูกต้องตัดสินใจเลือกเอง...แต่ตอนนี้ปัญหามันเกิดขึ้นแล้ว การนัดเจอหรือพูดคุยกับพนักงานที่ถูกตั้งข้อสงสัยทั้งต่อหน้าและลับหลัง คงเป็นเรื่องที่พนักงานคนอื่นเข้าใจได้ยาก ภาพลักษณ์บริษัทสำคัญที่สุดนะลูก อดทน รอให้หาตัวคนร้ายได้ก่อน ลูกจะได้รักผู้หญิงคนนั้นอย่างเต็มหัวใจ พ่อแนะนำได้เท่านี้”
เวลาเดียวกัน ทั้งฐานัทและตุลญาณาเตรียมเอกสารการเดินทางเรียบร้อยแล้ว แต่ทั้งคู่ต่างไม่อาจทำใจให้สดชื่นได้เมื่อนึกถึงอีกคน...ที่จะต้องจากไป...
ooooooo
เช้านี้ขณะมนตรีกำลังสั่งงานพนักงานให้ต้อนรับทีมสัตวแพทย์ที่จะมาตัดเขากวางเพื่อลดอาการบาดเจ็บช่วงฤดูผสมพันธุ์อยู่นั้น โตมรวิ่งหน้าตื่นเข้ามา พอเห็นแมตต์ยืนอยู่กับมนตรีก็ชะงักกึก ขอโทษแมตต์แล้วขอยืมตัวมนตรีสักครู่
พอพากันห่างแมตต์ออกไป โตมรก็ทำท่าเหมือนมีเรื่องคอขาดบาดตาย บอกมนตรีว่า จู่ๆตุลก็เลื่อนการเดินทางไปอิตาลีเร็วขึ้น มนตรีมึนไปครู่หนึ่งจึงถามว่าแล้วจะไปสายการบินอะไร ไฟลท์ไหน
โตมรเล่าการเดินทางของตุลอย่างละเอียดยิบ บอกว่าตุลให้ปิดเป็นความลับห้ามบอกใครเด็ดขาด
พอแมตต์รู้ว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับตุลก็เงี่ยหูฟัง จำวันเวลาและสายการบินที่ตุลจะไปไว้อย่างละเอียด
ooooooo
นลินีสุดทนกับการหลีกเลี่ยงที่จะรับรองบุตรของทักษะ วันนี้เธอลุยไปบริษัทเขาหวังจะพูดกันให้เด็ดขาด แต่ทักษะเห็นนลินีมาก็ขับรถหนีไปต่อหน้าต่อตา นลินีวิ่งตามร้องเรียกไปจนทักษะขับรถหลุดไป
นลินีตัดสินใจเป็นไงเป็นกัน นัดทักษะกับมณีทิพย์ไปพบกันที่ร้านอาหารหรู บอกมณีทิพย์ว่าตนเป็นภรรยาของทักษะและมีลูกด้วยกันแล้ว ทักษะตกใจแทบช็อกไม่คิดว่านลินีจะกล้าทำ แต่มณีทิพย์สงบนิ่งวางท่าอย่างนางพญาถามทักษะว่า “จริงหรือเปล่า”
ทักษะเอาตัวรอด โทษว่านลินีเคยเป็นเลขาของตนแค่ตามเครซี่เจ้านายเท่านั้นเอง
นลินีเจ็บจี๊ด แฉพฤติการณ์ของทักษะหมดสิ้น บอกว่าตนเงียบมานานแล้วแต่เขาบีบให้ตนต้องพูด เขาสัญญาว่าจะจดทะเบียนรับรองลูก มณีทิพย์ถามว่า แล้วจัดการหรือยัง พูดหน้านิ่งเย้ยในทีว่า
“นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ผู้หญิงสาวสวยเดินมาร้องห่ม ร้องไห้แล้วบอกฉันว่ามีอะไรกับคุณทักษะ ถ้าเธอทำให้เขายอมรับลูกเธอได้ มันก็เป็นสิทธิ์ของเธอที่จะได้ตัวเขาไป ฉันไม่ใช่แม่พระที่จะลุกขึ้นมาจัดการเรื่องนี้ให้เธอ เชิญตกลงกันตามสบาย” มณีทิพย์ลุก บอกทักษะว่า “เคลียร์เรื่องผู้หญิงคนนี้ให้เรียบร้อย”
ทักษะบอกว่าไม่มีอะไรต้องเคลียร์เพราะตนไม่มีอะไรกับเขา เอาเด็กที่ไหนมาอ้างก็ไม่รู้
นลินีเหมือนถูกไฟเผาทั้งเป็น เดินตามทักษะที่ตามไปง้อมณีทิพย์ ทุบตีเขาถามว่าทำอย่างนี้ได้ยังไง ทักษะสะบัดจนนลินีล้มกระแทกพื้น ตวาดใส่ว่า
“จะไปบ้าที่ไหนก็ไป แล้วจำไว้ กูไม่มีวันจดทะเบียนรับเด็กหน้าไหนเป็นลูกทั้งนั้น!!!”
ปรีชาพุ่งเข้าชกทักษะ ถูกมณีทิพย์ส่งสายตาให้การ์ดสองคนรุมเข้าเล่นงานปรีชาจนสะบักสะบอม สองพี่น้องไม่เพียงเรียกร้องความเป็นธรรมไม่ได้ หากยังถูกทำร้ายสาหัสจนนลินีต้องไหว้อ้อนวอนการ์ดอย่าทำร้ายน้องชายตนเลย...ประคองปรีชาขึ้นมาร้องไห้อย่างหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่างแล้ว...
ooooooo
นลินีพาปรีชาที่ถูกซ้อมจนสาหัสส่งโรงพยาบาล พยาบาลถามว่ามีเรื่องกับใครมาหรือ แบบนี้ควรแจ้งตำรวจ นลินีตัดสินใจว่า ถึงเวลาที่ต้องทำในสิ่งที่ถูกต้องแล้ว
วันนี้เป็นวันที่ตุลจะเดินทางแล้ว บุญลืออวยพรให้อยู่ที่ไหนก็ขอให้มีความสุข และถ้าเกิดอะไรขึ้น ก็ขอให้รู้ว่าพ่อกับแม่รออยู่ตรงนี้...ตุลโผกอดพ่อกับแม่น้ำตาซึม
แมตต์ที่รู้วันเวลาและสายการบินที่ตุลจะไป วันนี้เขาไม่อาจทำใจให้สงบได้ สุดท้ายทนไม่ได้ลุกพุ่งไปที่ประตู พอเปิดประตูออกไปก็ชะงักเมื่อเจอแบรดกับฌอนเดินเข้ามา ไม่ทันที่ใครจะพูดอะไร นลินีที่ใส่เฝือกอ่อน กับปรีชาที่หน้าตาบวมช้ำก็เดินมาจากอีกทาง
“คุณแบรด คุณฌอน คุณแมตต์คะ หน่อยมีเรื่องจะสารภาพค่ะ”
เมื่อเข้าไปในห้องประชุม นลินีรวบรวมกำลังใจสารภาพต่อหน้าผู้บริหารทั้งสามว่า
“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นกับบลู ซี เวิลด์ เป็นเพราะหน่อย หน่อยเป็นคนร่วมมือกับคุณทักษะเองค่ะ”
นลินีเล่าทั้งน้ำตาว่า ตนหลงผิด โง่ ที่ไว้ใจผู้ชายเลวๆอย่างทักษะ ที่แท้เขาหลอกใช้ตนเท่านั้น ตนขอโทษที่ทำผิดกับทุกคน ฌอนถามว่าชาติเป็นคนของทักษะใช่ไหม
“ค่ะ เขารับชาติเข้ามาทำงาน แล้วโปรโมตคุณตุลขึ้นเป็นหัวหน้า ทั้งที่อายุงานชาติมากกว่า เขาทำให้ชาติเข้าใจผิด คิดว่าที่ไม่ได้ขึ้นเป็นหัวหน้าเพราะคุณแบรดเลือกคุณตุล ชาติแค้นคุณแบรดกับคุณตุลเลยไปเข้ากับคุณทักษะ หน่อยรู้เห็นเรื่องบลู แพลนเนต แต่หน่อยไม่ได้ร่วมมือกับเขา หน่อยสาบานได้”
นลินียังสารภาพว่าตนเป็นคนขโมยงาน บลูซี เวิลด์ไปในวันที่แมตต์กับตุลประชุมงานพรีเซนต์รอบสุดท้ายที่ห้อง ตนเอากาแฟเข้าไปเสิร์ฟ แกล้งชนแก้วกาแฟหก แล้วแอบติดเครื่องอัดเสียงไว้ที่ใต้โต๊ะ และคืนนั้นก็ให้ปรีชาเข้าไปเอาซึ่งก็คือผู้ชายใส่ชุดดำในกล้องวงจรปิดนั่นเอง ตอนนั้นตนลาพักงานเพราะครรภ์เป็นพิษจึงไม่มีใครสงสัยตนแต่สงสัยตุลญาณาแทน
ส่วนเรื่องวาล์วระบายน้ำที่ทำให้ปลาตายและหลอกให้ตุลไปดูนั้น ปรีชาก็โทร.บอกตุลจากตู้สาธารณะ หลอกให้ตุลไปดูตอนยังปกติ พอตุลกลับก็แอบไปปิดวาล์ว เพราะรู้ว่าตรงนั้นไม่มีกล้องวงจรปิด ปรีชาสารภาพน้ำเสียงสั่นเครือว่า
อ่านละคร รักกันพัลวัน ตอนที่ 14 วันที่ 23 พ.ย.60
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทประพันธ์โดย เชอริณ
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน บทโทรทัศน์โดย ปารดา
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน กำกับการแสดงโดย ป้าแจ๋ว ยุทธนา ลอพันธุ์ไพบูลย์
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน ผลิตโดย บริษัท ฟีล กู๊ด เอ็นเทอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง รักกันพัลวัน วัน-เวลาออกอากาศ: ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ติดตามชมละครเรื่อง รักกันพัลวัน ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ