อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 8 วันที่ 15 ก.พ.61
“ถ้าอาคมใช้ไม่ได้ โอย...ฉันจะทำยังไงดี มีทางอื่นอีกไหมท่านขุน”“ให้ฉันสิงน้องเธอสิ!”
มาลินไม่มีทางเลือก ความอยากเอาชนะทำให้ผันได้สิงร่างของเมฆาสมใจและลงไปหาเรื่องพวกวันพุธซึ่งเพิ่งกลับจากข้างนอกพร้อมรุ้งแก้วที่แกล้งปวดท้อง
รุ้งแก้วกวาดตามองรอบบ้านเสริมหาความผิดปกติ แต่ไม่ทันได้เรื่องก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินคำพูดทักของมาลิน
“หอบผ้าหอบผ่อนมาอยู่ซะที่นี่เลยสิ จะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา”
“รุ้งไม่สบายค่ะ ถ้าดีขึ้นแล้วจะรีบกลับ”
“ดี...เป็นผู้หญิงน่ะ ต้องรู้จักรักนวลสงวนตัวไม่ใช่วิ่งแร่มาบ้านผู้ชายเป็นว่าเล่น...ผู้หญิงดีๆเขาไม่ทำกัน”
มาลินขยับไปใกล้รุ้งแก้ว กระซิบถามให้ได้ยินแค่สองคน
“แกมาคนเดียวหรือว่าเอาไอ้ผีเลี้ยงมาด้วย แกเป็นร่างทรงของมันนี่...บอกฉันมาเดี๋ยวนี้ เร็ว...นังรุ้งแก้ว!”
รุ้งแก้วส่ายหน้า ไม่ตอบและไม่ปฏิเสธ มาลินโมโห จิกผมให้เงยหน้า
“แกอยากโดนดีใช่ไหม แกท้าทายฉันใช่ไหมนังรุ้งแก้ว”
“อย่าค่ะคุณมาลิน...รุ้งเจ็บ”
“ไม่เชื่อ...ถ้าแกเจ็บจริง แกต้องร้องออกมาแล้ว นี่แกต้องไม่เจ็บใช่ไหม”
เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของรุ้งแก้ว ทำให้เลี้ยงอดใจไม่ไหว โผล่มาผลักมาลินไปอีกทาง อุไร วันพุธและพินทุอรวิ่งมาทันเห็นเหตุการณ์พอดี ตั้งท่าจะร้อง แต่มาลินก็โพล่งขัดขึ้น หวังปั่นหัววันพุธให้เข้าใจผิด
“ไอ้ผีเลี้ยง ไป๊...ไป นังรุ้งแก้วมันพาผีเข้าบ้าน ช่วยด้วยค่า นังรุ้งแก้วมันพาผีเข้าบ้าน”
เลี้ยงโกรธจัด พุ่งสิงร่างรุ้งแก้วแล้วตวาด
“แกล่ะ...นังมาลิน พาผีเข้ามาในบ้านนี้ทำไม”
มาลินลอบยิ้มร้าย หันไปทำหน้าเป็นเดือดเป็นร้อนกับวันพุธ
“โอ๊ย...ผีอะไร ฉันไม่รู้เรื่อง พุธ...ดูนะ นังรุ้งแก้วมันเป็นร่างทรงของผี แกจะรักมันลงเหรอวันพุธ”
อุไรเห็นท่าไม่ดี ช่วยพูดปกป้องรุ้งแก้ว แต่เลี้ยงทนต่อไปไม่ไหว พุ่งตัวออกจากรุ้งแก้วไปทำร้ายมาลิน ผันซึ่งสิงร่างเมฆาถลาไปต่อยวันพุธจนเซ รุ้งแก้วตกใจมากเพราะเห็นผันสิงร่างเมฆาแต่ทำอะไรไม่ได้ จนกระทั่งรถเข็นของเสริมล้มกระแทกพื้นเพราะโดนลูกหลงจากวันพุธกับเมฆา!
ooooooo
เสริมหมดลมหายใจเพราะศีรษะกระแทกพื้น อุไรรีบคว้าเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำไปยื่นตรงหน้าเมฆา ผันต้องหนีไปตั้งหลักนอกบ้าน โดยมีเลี้ยงตามไปเอาเรื่อง แต่ไม่ทันทำสำเร็จ เสียงร้องเรียกของวิญญาณเสริมก็ทำให้เลี้ยงต้องยั้งมือและรีบไปช่วย กลัววิญญาณคนสนิทจะกลายเป็นผีเร่ร่อนเพราะตายก่อนกำหนด
ระหว่างที่เลี้ยงตามหาวิญญาณหลงทางของเสริม มาลินแกล้งร่ำไห้ด้วยความเสียใจสุดขีดและโทษทุกอย่างเป็นความผิดของรุ้งแก้ว
“เพราะแกคนเดียวนังรุ้งแก้ว แกพาวิญญาณของไอ้เลี้ยงมาที่นี่ มันฆ่าคุณเสริม”
รุ้งแก้วหน้าเสีย ละล่ำละลักแก้ตัวแทนเลี้ยง “คุณไม่ได้ทำ...ไม่ใช่”
“นั่นไง...แกเรียกไอ้เลี้ยงว่าคุณ มันเป็นญาติแกเหรอ อ้อ...นี่มันคงเป็นศัตรูกับคุณเสริม มันถึงคบคิดกับแกมาแก้แค้น มาฆ่าคุณเสริม”
วันพุธสับสน มองแฟนสาวด้วยสายตาผิดหวัง มาลินกับเมฆาสะใจมาก ยุให้ไล่รุ้งแก้วออกจากบ้าน
รุ้งแก้วทนรับแรงกดดันไม่ไหววิ่งหนี พินทุอรจะตาม แต่วันพุธรั้งไว้ ขอให้จัดการเรื่องพ่อให้เสร็จก่อน
ความตายของเสริมทำให้หลายคนหัวใจสลาย โดยเฉพาะวันพุธ เจ็บแค้นและพาลลงกับเหรียญทองจากโลงศพในบ้านร้างที่ธงชาติเพิ่งเอามาให้ เลี้ยงปวดใจมาก และยิ่งกว่าช้ำใจเมื่อลูกชายคนเดียวเขวี้ยงเหรียญทองลงพื้น
มาลินกับเมฆาสาแก่ใจที่เสริมตาย และไม่รอช้าหาเรื่องเผาศพเขาโดยเร็วที่สุด อุไรค้านจะไม่ยอม เถียงกันใหญ่โตจนวันพุธที่ทนฟังทนไม่ไหว เอ็ดลั่น
“พอเถอะ...คนกำลังเสียใจมาทะเลาะกันอยู่ได้ ผมให้ยัยพินเป็นคนเลือก”
“ทำไมต้องยัยพิน” มาลินนิ่วหน้า
“พินทุอรเป็นลูกสาวคนเดียวของคุณพ่อ ท่านรักยัยพินมาก ท่านคงดีใจ ถ้าเป็นการตัดสินใจของยัยพิน”
วันพุธส่งสายตาไปทางพินทุอรที่สะอึกสะอื้นไม่หยุด
“พินจะเก็บศพคุณพ่อไว้ วันไหนพินคิดถึง พินจะได้ไปกราบท่าน”
มาลินอยากจะเป็นบ้าตาย “โอ๊ย...พินทุอร ถึงยังไงท่านก็ไม่ฟื้นคืนขึ้นมาหรอก ทำใจเสียเถอะ ถึงเผาแล้วก็กราบกระดูกท่านแทนก็ได้นี่...เหมือนกันแหละ...สวดสามคืนแล้วก็เผาๆให้สิ้นเรื่องสิ้นราวไปซะ...นะหนูพินนะ”
พินทุอรหันขวับ ตอกไม่ไว้หน้า
“เก็บไว้บอกน้องชายคุณเถอะ ถ้าคุณตายก็ให้เผาไวๆ...ตายเช้าเผาเย็นเลยดีไหม”
มาลินโกรธมาก และหมายมั่นปั้นมือจะแย่งสมบัติทุกอย่างของเสริมจากสองพี่น้องให้ได้!
ooooooo
รุ้งแก้วไม่กล้าเข้าไปในงานศพเสริม กลัวถูกมาลินไล่ตะเพิดให้เป็นที่อับอาย ได้แต่ยืนมองเงียบๆจากมุมลับตา รอจนทุกคนแยกย้าย ถึงได้แอบเข้าไปไหว้ศพ
“คุณอาขา...หนูรุ้งแก้วนะคะ หนูไม่กล้ามาสวดศพคุณอาเพราะกลัวคุณมาลินจะว่า รุ้งไม่อยากให้พุธกับพินต้องอับอายเพราะรุ้ง หนูไม่ได้ทำคุณอาตายนะคะ หนูไม่รู้เรื่อง คุณอาอย่าโกรธรุ้งนะคะ”
เลี้ยงเฝ้ามองรุ้งแก้วจากอีกมุม รำพึงเบาๆ
“หนูเป็นคนดี...รุ้งแก้ว ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะหาวิญญาณเสริมไม่พบ แต่ฉันเชื่อว่าเสริมต้องเข้าใจหนู”
มาลินร่วมมือกับอาคมส่งคนไปลักพาตัวสยาม แต่ทำได้ไม่ง่ายเพราะสยามระวังตัวแจ มาลินหัวเสียมาก เรียกจูหยวนมาทำพิธีรอบบ้าน กันไม่ให้เสริมกับเลี้ยงมาวุ่นวายระหว่างที่เธอจัดการเรื่องพินัยกรรม
พินทุอรเสียใจเรื่องเสริมมาก บรรยากาศในบ้านก็ไม่น่าไว้ใจ จนต้องไประบายความอึดอัดใจกับรุ้งแก้ว ซึ่งเพิ่งตัดสินใจกลับไปทำงานที่โรงเรียนสอนเต้นอีกครั้ง
“พี่รุ้งโกรธพี่พุธเหรอ”
“เปล่าหรอก...แต่ว่าหลังจากวันนั้น พุธก็ไม่ติดต่อพี่เลย พุธคงคิดว่าพี่เป็นต้นเหตุให้คุณอาจากไป...ทั้งๆที่พี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย...ขนาดจะไปงานศพท่าน พี่ยังไม่กล้า ต้องไปกราบท่านหลังจากที่แขกกลับหมดแล้ว”
วันพุธถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินเรื่องรุ้งแก้วจากน้องสาว แต่ทิฐิทำให้ทำเฉย
“ตอนนี้พี่รุ้งกลับไปเป็นครูสอนบัลเล่ต์แล้ว พี่รุ้งเสียใจที่พี่พุธไม่ยอมติดต่อไป”
“แล้วทำไมเขาไม่ติดต่อพี่ ก่อนหน้านี้ก็ยังมาที่บ้านได้”
พินทุอรรำคาญพี่ชาย แหวใส่ “ยัยมาลินด่าพี่รุ้ง หาว่าพี่รุ้งทำคุณพ่อตาย เขาจะกล้ามาเหรอพี่พุธ...รู้ไหมพี่รุ้งไปกราบศพคุณพ่อทุกคืน หลังจากที่พวกเรากลับแล้ว”
วันพุธหน้าเสีย แต่ใจอ่อนลงมากเพราะลึกๆ ก็แอบไม่เชื่อว่ารุ้งแก้วจะทำร้ายพ่อ อุไรเห็นดังนั้นจึงกล่อมให้วันพุธเปลี่ยนใจและเชื่อมั่นในตัวรุ้งแก้วว่าไม่ใช่คนร้ายแบบที่มาลินกล่าวหา
มาลินแกล้งปวดท้องไม่ไปงานศพ แต่ลอบนัดหมายกับจูหยวนให้เข้ามาทำพิธีรอบบ้าน กันไม่ให้เสริมกับเลี้ยงมายุ่งวุ่นวาย ทศในฐานะศิษย์เอกคนใหม่ตามมาด้วย กวาดตามองรอบบ้านวันพุธทึ่งๆ
“รวยยังงี้นี่เล่าถึงไม่คิดจะขายเหรียญกิน ฐานะเอ็งกับข้ามันแตกต่างกันจริงๆ ยัยรุ้งถึงสนใจเอ็งมากกว่าข้า...ไหนๆก็เป็นเพื่อนกันแล้วก็ต้องเสมอภาคกันสิวะ...เอ็งรวย ข้าก็ต้องรวยด้วย แต่ตอนนี้ข้าจน เอ็งก็ต้องจนด้วย!”
ขณะที่จูหยวนทำพิธีรอบบ้านและตั้งผันเป็นผีบ้านผีเรือน พวกวันพุธได้รู้จากสยามกับดาเรศเรื่องมาลินใช้ยาเสน่ห์ฉีดใส่หน้าและบังคับให้บอกชื่อคนถือพินัยกรรมของเสริม
รุ้งแก้วแวะมางานศพของเสริมเหมือนเดิม วันพุธรอจังหวะอยู่แล้ว เมื่องานเลิกจึงมาดักรอและตัดพ้อด้วยความน้อยใจที่เธอไม่มาให้เห็นหน้า รุ้งแก้วหน้าเจื่อน ก่อนยอมตามแฟนหนุ่มไปบ้านเสริมแต่โดยดี
หลังทำพิธีเสร็จสิ้น มาลินก็มอบหมายให้ผันเฝ้าบ้านกับเมฆา ส่วนตัวเองไปสมทบอาคม จับสยามมัดมือมัดเท้าในบ้านตัวเองและเอาปืนจี้ให้ทำพินัยกรรมปลอมขึ้นใหม่
สยามจะไม่ทำ แต่ถูกบังคับจนได้ มาลินย่ามใจมากที่ยึดสมบัติทุกอย่างของเสริมมาเป็นของตนได้ สยามต้องกัดฟันแน่น ข่มใจไม่บอกความจริงว่าเลี้ยงคือเจ้าของสมบัติตัวจริง ไม่ใช่เสริมอย่างที่มาลินกับอาคมเข้าใจมาตลอด
วิญญาณเสริมได้รับการช่วยเหลือจากหลวงตาอ่ำไม่ให้หลงทางอีก แต่แทบกระอักเลือดตายเมื่อรับรู้จากญาณพิเศษว่ามาลินคิดแผนชั่ว ปลอมพินัยกรรมจะฮุบสมบัติของวันพุธกับพินทุอร
“โธ่...พุธ พิน พ่อจะช่วยลูกได้ยังไง”
หลวงตาอ่ำซึ่งนั่งสมาธิไม่ไกล ถอดจิตมาปลอบ
“ทำใจให้สงบเถิดโยมเสริม สมบัตินอกกายหาใช่ของเราอย่างแท้จริงไม่”
“แต่มันโกงลูกผม มันปลอมพินัยกรรม...แต่ผมกลับช่วยลูกไม่ได้”
“ทุกสิ่งล้วนเป็นไปตามกรรม แม้นโยมเสริมจะเรืองฤทธิ์เป็นผู้วิเศษ ก็ไม่อาจฝืนกรรมได้”
“พ่อขอโทษนะลูก”
เลี้ยงพยายามจะเข้าไปในบ้านเสริมเพื่อช่วยลูกๆ แต่กำแพงศักดิ์สิทธิ์ของจูหยวนทำให้บาดเจ็บสาหัส ต้องถอยมาตั้งหลักที่กุฏิหลวงตาอ่ำ หลวงตามองมาด้วยแววตาเมตตาและเชื้อเชิญให้เข้ามาพักข้างในกุฏิ
“ทุกคนมีกรรมเป็นแดนเกิด หลีกเลี่ยงกรรมไม่พ้น ความดีและบุญบารมีที่สั่งสมทุกภพทุกชาติจะเป็นปราการ ให้พ้นจากความชั่วร้าย...โยมเลี้ยงคงต้องซ่อนตัวสักพัก”
“แต่ผมยังหาวิญญาณเสริมไม่พบ ไม่รู้ป่านนี้จะร่อนเร่ไปที่ไหน”
“โยมเสริมปลอดภัยดี”
วิญญาณของเสริมปรากฏตัวให้เห็นหลังจากนั้น เลี้ยงดีใจมาก
“เสริม...นั่นแกใช่ไหมเสริม”
“คุณท่าน...ผมขอโทษ”
“แกคงไม่คิดสินะว่าจะตายเร็วยังงี้ ชีวิตแกเปลี่ยนไปตั้งแต่แกรับนังปีศาจนั่นเข้าบ้าน แกก็ลืมสัญญาว่าทำงานให้ฉัน จะเลี้ยงดูลูกของฉันให้เหมือนลูกของแก”
วิญญาณของเสริมร้องไห้สะอึกสะอื้น ก่อนก้มกราบเลี้ยง
“ผมผิดไปแล้ว ผมผิดต่อคุณท่าน ผิดต่อลูก ผมสมควรได้รับเคราะห์กรรมครั้งนี้”
“แกตายก่อนกำหนดก็จริง แต่แกก็ไม่ต้องเป็นสัมภเวสีเร่ร่อนไปไหน อยู่รับใช้ฉันที่นี่ เรียนวิชากับฉันจนอาคมแก่กล้า แล้วช่วยฉันต่อสู้กับไอ้พวกศัตรู...แกจะทำได้ไหม”
“ผมจะทำทุกอย่าง ถ้ามันจะไถ่บาปที่ผมทำกับคุณท่านและคุณหนูทั้งสองได้”
เลี้ยงยิ้มพอใจ แต่ต้องหุบฉับเมื่อหลวงตาอ่ำห้ามไว้เพราะจะส่งวิญญาณเสริมกลับเข้าร่าง...
ooooooo
มาลินเจ้าคิดเจ้าแค้นไม่เลิก แวะไปหาจูหยวนที่ศาลเจ้าแต่เช้าเพราะอยากเอาคืนเสริม
“ซินแส...ทำไมไม่คิดจะเอาวิญญาณไอ้เสริมไปใช้งานล่ะคะ”
“ไม่สงสารเขาหรือมาลิน”
“ในเมื่อมันไม่รักฉัน ไม่ยอมยกสมบัติให้ฉัน ฉันก็ไม่รักมัน เรียกวิญญาณมันออกมาสะกดเถอะค่ะ”
จูหยวนรับปากตัดรำคาญ มาลินเลยยอมกลับทิ้งยุรีให้มองตามหน่ายๆ
“คนอะไร...สะกดได้กระทั่งวิญญาณผัว...เลี้ยงไม่เชื่องจริงๆ”
บรรยากาศบ้านเสริมเงียบสงบเมื่อปราศจากมาลินกับเมฆาที่ออกจากบ้านแต่เช้า วันพุธ พินทุอรและรุ้งแก้วเรียกอุไรมานั่งกินข้าวเช้าด้วยกัน แต่ไม่ทันได้ทำ มาลินก็กลับมาแขวะแม่บ้านเก่าแก่เสียก่อนว่าเป็นพวกคางคกขึ้นวอ
วันพุธโมโห โต้แทนแม่บ้านเก่าแก่อย่างดุเดือด
“คางคกน่ะมันคุณ ไม่ใช่ป้าอุไร...รู้ตัวไว้ซะด้วย ตัวเองต่ำก็อย่าดึงคนอื่นให้ต่ำเหมือนตัวด้วย”
“ไอ้พุธ...นี่แกด่าฉันเหรอ”
มาลินเดือดจัด พาลพาโลถึงรุ้งแก้ว วันพุธทนไม่ไหว เอ็ดลั่น
“พอทีเถอะ...เลิกแสดงกิริยาไพร่ๆในบ้านผมซะที”
“ก็ได้...ถ้าบ้านนี้เป็นของฉันเมื่อไหร่ สิ่งแรกที่ฉันจะทำคือเฉดหัวพวกแกออกไปให้หมด...รอพรุ่งนี้ก่อนเถอะ”
“ทำไมต้องพรุ่งนี้...พรุ่งนี้มันสำคัญยังไงรึ”
“ก็เพราะพรุ่งนี้...เราจะเปิดพินัยกรรมของคุณเสริม...ที่นี่!”
ทุกคนในบ้านเสริมตกใจมาก มาลินสะใจนัก สั่งเสียงหยัน
“ฉันนัดทนายแล้วก็พยานไว้เรียบร้อยแล้ว...อยู่บ้านกันด้วยล่ะ”
“จะเปิดพินัยกรรม บ้าหรือเปล่า ศพคุณพ่อยังไม่ได้บรรจุ จะรีบเปิดพินัยกรรมไปไหน”
พินทุอรเต้นเป็นเจ้าเข้า มาลินไม่สน สวนไม่ไว้หน้า “จะบรรจุหรือไม่บรรจุ มันก็ต้องเปิดวันยังค่ำ คนตายไปแล้วจะรออะไร สู้เปิดๆซะให้มันเสร็จเรียบร้อย จะได้สิ้นเรื่องสิ้นราว”
“พินไม่ยอม...เราจะไม่อยู่บ้านกันหมด”
“ไม่กลัวฉันโกงเหรอ นี่...นังพิน...แกจะอยู่หรือไม่...ไม่สำคัญ เพราะแค่มีทนาย แล้วก็พยานร่วมรับรู้ ทุกอย่างก็ถือว่าถูกต้องตามกฎหมายแล้ว”
ท่าทางมั่นใจของมาลินทำให้อุไรสงสัย และไม่รอช้าจะโพล่งถามตรงๆ
“จะเชื่อได้ยังไงว่าพินัยกรรมเป็นของจริง”
“จริงหรือไม่จริง คุณเสริมก็ทำไว้”
“คุณเพิ่งมาอยู่ จะทราบได้ยังไงว่าคุณเสริมให้ใครเป็นผู้ดูแลพินัยกรรม”
“ฉันไม่ได้โง่อย่างแกนี่ ฮึ...นังอุไร...ทำไมฉันจะไม่รู้จักคุณสยาม เขากับฉันสนิทสนมกันจะตาย พรุ่งนี้เขาจะมาที่นี่ แกคอยถ่างหูฟังให้ดีแล้วกัน”
แหวจบก็จะผละไป แต่ไม่ทันขยับตัว หางตาก็เหลือบเห็นใครบางคนซ่อนตัวในมุมมืด รุ้งแก้วนั่นเองที่ต้องปรากฏตัวหลังจากนั้นเพราะถูกจับได้ มาลินหัวเสียมาก ปรี่ไปหยิก
“แกแอบฟังฉันเหรอ...เสียมารยาท ไม่มีใครอบรมสั่งสอนหรือไง จำไว้เลยนะ...ถ้าฉันได้เป็นเจ้าของบ้าน แกจะไม่มีสิทธิ์เข้ามาเหยียบที่นี่อีกเป็นอันขาด!”
ooooooo
อุไรเป็นห่วงวันพุธกับพินทุอร ยิ่งมาลินพูดจาน่าสงสัยเกี่ยวกับพินัยกรรม ยิ่งร้อนใจจนนอนไม่หลับ ต้องผุดลุกกลางดึกไปโทรศัพท์หาสยามเพื่อถามให้รู้เรื่อง
แต่สยามถูกฤทธิ์ยาเสน่ห์ของมาลินสะกดไว้เลยไม่รับสาย ผันซึ่งกลายเป็นผีบ้านผีเรือนเห็นอุไรจึงโผล่มาทำร้ายเกือบตาย ถ้าวันพุธจะไม่มาช่วยไว้
เลี้ยงสัมผัสได้จากญาณพิเศษว่าคนในบ้านเสริมมีอันตราย พยายามจะเข้าไปช่วยแต่ถูกของขลังจากจูหยวนขวางไว้รอบบ้าน ผันโผล่มาเยาะเย้ย เลี้ยงได้แต่เจ็บใจและหมายมาดจะจับอีกฝ่ายขังลืมหากเข้าไปได้
อุไรขอร้องไม่ให้วันพุธบอกรุ้งแก้วกับพินทุอรเรื่องเธอถูกทำร้าย ก่อนหยิบเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำซึ่งซ่อนไว้ใต้หมอนมากำแน่น พึมพำกับตัวเองเบาๆแต่หนักแน่น
“อย่าหวังเลยว่าคนเลวๆ ผีชั่วๆอย่างพวกแกจะทำอะไรคนในบ้านนี้ได้ ฉันไม่มีวันยอมเด็ดขาด!”
มาลินตื่นแต่เช้าไปบ้านสยามเพื่อทดสอบฤทธิ์ยาเสน่ห์ ผลลัพธ์ดีดั่งใจเมื่อสยามท่องบทเรื่องพินัยกรรมปลอมได้อย่างไม่ผิดเพี้ยน อุไรรู้ดีว่ามาลินต้องเล่นของเพื่อฮุบสมบัติ จัดแจงเอาเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำผสมน้ำให้รุ้งแก้วไปเสิร์ฟสยาม แต่ก็ยังไม่ทันใจเพราะทรัพย์สมบัติหลายอย่าง โดยเฉพาะบริษัทถูกประกาศยกให้มาลินแล้ว
ชานนท์หนึ่งในพยานบนพินัยกรรมของเสริมเอะใจ พยายามทักท้วงแต่ถูกมาลินแหวใส่
“รักษามารยาทหน่อยสิคะ คุณเสริมตายไปแล้ว ใครจะพูดยังไงก็ได้ อ้างโน่นอ้างนี่สารพัด ขอโทษ...กฎหมายน่ะ เขาสนใจหลักฐานไม่ได้สนใจความรู้สึกนะคะ...อย่ามาอ้างความชอบธรรมบ้าบออะไร...ฉันไม่ฟัง!”
วันพุธ พินทุอรและดาเรศต่างไม่เห็นด้วยกับข้อความในพินัยกรรม เรียกร้องให้ตรวจสอบอีกครั้ง มาลินไม่ยอม ตั้งท่าจะรวบรัดตัดความ อุไรเลยตัดสินใจเอาแก้วน้ำผสมเบี้ยแก้สาดใส่หน้าสยามทันที
อานุภาพเบี้ยแก้ทำให้สยามรู้สึกตัว มองคนโน้นคนนี้งงๆ อุไรต้องอธิบาย
“งานนี้มันไม่ชอบมาพากลแล้วล่ะค่ะ น้ำที่อิฉันสาดหน้าคุณสยามเป็นน้ำมนต์ที่แก้มนตร์ดำที่คุณมาลินทำขึ้น”
มาลินปรี๊ดแตก ชี้นิ้วด่าอุไรตามประสาพวกร้อนตัว
“นังอุไร...แกอย่ามาปรักปรำฉันนะ นี่มันยุคไหนสมัยไหนแล้ว มีแต่แกน่ะแหละที่งมงายกับเรื่องไร้สาระ”
ดาเรศไม่ยี่หระท่าทางเกรี้ยวกราดของมาลินหันไปคาดคั้นสยาม
“ค่อยๆตั้งสตินะคะ แล้วตอบดิฉันว่าคุณโดนมนตร์ดำของมันหรือเปล่า”
สถานการณ์ของมาลินตกเป็นรองทันทีที่สยามได้สติ ผันเห็นดังนั้นจึงเข้าสิงร่างสยามเพื่อโกหกทุกคนว่าพินัยกรรมเป็นของจริง เสริมสั่งให้ทำใหม่ก่อนเสียชีวิตไม่นาน ชานนท์กับดาเรศไม่เชื่อและจะหาทางพิสูจน์ความจริงให้ได้ เช่นเดียวกับวันพุธกับพินทุอรที่ไม่มีวันเชื่อว่าเสริมจะใจร้ายใจดำกับพวกเขาได้ลงคอ
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 8 วันที่ 15 ก.พ.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ