อ่านละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ตอนที่ 10 วันที่ 20 ก.พ.61
ณฤทธิ์ไปฟังการทำงานที่จิตอาสา รับฟังความทุกข์กระทั่งอยากฆ่าตัวตายของผู้ที่โทร.เข้ามาระบาย วันนี้เจอนัทโทร.เข้ามาระบายความซึมเศร้า กระทั่งจะกระโดดสะพานพระรามแปดฆ่าตัวตาย พุฒิเมธไปหว่านล้อมให้นัทอยู่อีกห้าวัน ถ้าห้าวันแล้วนัทยังไม่เปลี่ยนใจก็จะไม่ห้ามอีก นัทจะลองดู ยอมอยู่อีกห้าวัน พุฒิเมธจึงพานัทไปส่งบ้านแล้วโทร.บอกบุญสิตาบุญสิตาบ่นกับณฤทธิ์ว่าตนไม่อยากให้พุฒิเมธเครียดเลย ณฤทธิ์จึงแนะนำให้เลี้ยงปลาคลายเครียด
บุญสิตาจึงซื้อปลาไปให้พุฒิเมธเลี้ยง พุฒิเมธไม่สนใจเท่าไหร่ เธอถามว่าเรื่องนัทซึมเศร้าเราจะทำยังไงดี เพราะนัทช่วยบริษัทเขาตั้งหลายครั้ง อย่างน้อยทำให้ น้องเขาหายเศร้าก็ยังดี
“ผมถามลุงหมอมาแล้ว ท่านบอกว่าสิ่งที่เราพอจะทำได้คือเราต้องให้เวลากับเขา ฟังเขา ชวนเขาออกมาใช้ชีวิต กินข้าว ไปเที่ยว ออกกำลังกาย แต่อย่ากดดันเขานะ หลักๆต้องทำให้เขาคิดให้ได้ว่าอยากมีชีวิตต่อไปเพื่ออะไร”
เช้าวันนี้พุฒิเมธจึงให้เจนนี่ที่นัทคลั่งไคล้พานัทไปเที่ยวสวนสนุกเล่นเครื่องเล่นต่างๆ แผดเสียงร้องเหมือนได้ปลดปล่อยอารมณ์ออกมา จากนั้นพุฒิเมธพาไปที่ร้านขายของชำร่วยเพื่อซื้อของเตรียมไว้สำหรับอีกห้าวันที่นัทฆ่าตัวตาย เพื่อถึงวันนั้นแม่จะได้ไม่ลำบาก
ขณะนั้นนัทเห็นหญิงคนหนึ่งรู้สึกเหมือนแม่ตัวเองก็เศร้าเพราะคิดถึงแม่ พุฒิเมธถามว่าถ้านัทไม่อยู่แม่คงเศร้าแบบนี้ แล้วยังจะคิดทิ้งแม่ไปอีกหรือ นัทบอกว่าตนไม่อยากเป็นแบบนี้
“งั้นก็สู้มันสิ สู้กับความเศร้า มันไม่ได้เจ็บปวดขนาดนั้นหรอก เมื่อวานที่คิดว่าเศร้ามาก ทรมานจนคิดว่าคงมีชีวิตอยู่ไม่ได้ แต่เห็นไหมว่าวันนี้นายก็ยังอยู่ได้ ไม่เป็นอะไรเลย”
เจนนี่เข้าไปกอดนัทบอกว่า “พี่จะคอยช่วยเราเอง” เพื่อนๆของนัทก็มาให้กำลังใจ จะช่วยนัทต่อสู้กับโรคนี้ บุญสิตามองความอบอุ่นที่เจนนี่และเพื่อนๆให้กับนัท เอ่ยด้วยความซึ้งใจว่า
“บางทียาที่ดีที่สุดที่จะรักษาโรคซึมเศร้า อาจจะเป็นความรักความเข้าใจ กำลังใจจากคนที่เรารัก แค่ใครสักคนยื่นมือมาจับมือเขาไว้ในวันที่เขารู้สึกแย่ มันก็ทำให้เขาอยากมีชีวิตต่อไปได้แล้ว”
เจนนี่ พุฒิเมธ และบุญสิตา มองภาพตรงหน้าด้วยความประทับใจ ได้แต่หวังว่าความรักจากคนรอบข้าง จะช่วยเยียวยานัทได้...
เหตุการณ์ครั้งนี้ไม่เพียงแต่ได้ช่วยนัท หากผู้ที่ช่วยนัทอย่างเจนนี่ก็ได้รับบทเรียนและการเยียวยาทางใจโดยไม่รู้ตัวด้วย เมื่อเรื่องนัทคลี่คลาย บุญสิตาบอกพุฒิเมธว่าเรื่องช่างภาพคนนั้นตนจะช่วยเขาเอง
“ถ้าเจนนี่กับนัทเติมเต็มให้กัน คุณเองก็เข้ามาเติมเต็มให้ผมได้เหมือนกัน ผมรู้สึกว่าการมีความรู้สึกมีใครสักคนที่เรารู้สึกผูกพันไว้ใจ มันก็ทำให้เรารู้สึกถึงความหมายของชีวิตได้ยังไงล่ะ”
บุญสิตาพยักหน้า เข้าใจที่พุฒิเมธบอก รู้สึกดีกับคำพูดของเขาและรู้สึกว่าตัวเองมีค่ามากขึ้น...
ooooooo
ขณะที่พุฒิเมธคุยกับบุญสิตาอยู่ด้วยความรู้สึกดีๆต่อกันนั้น อีกมุมหนึ่งนักสืบที่กันต์จ้างมาก็รายงานกันต์ ถามว่าจะให้ตนทำยังไงต่อไป กันต์ให้ตามต่อไปและรายงานมาเป็นระยะ
พอบุญสิตาแยกจากพุฒิเมธเดินอารมณ์ดีจะกลับบ้านก็ถูกณฤทธิ์ออกมาขวาง เธอถามว่าเขาหายไปไหนมา ณฤทธิ์บอกว่าเห็นเธอกำลังคุยมุ้งมิ้งกับน้องชายตนเลยไม่อยากมาเป็นก้างขวางคอ บุญสิตาบอกว่าพุฒิเมธขอบคุณตนที่ช่วยเหลือบริษัท คำพูดของเขาทำให้ตนรู้สึกว่าตัวเองมีค่า แล้วเล่าเขินๆว่า
“ก่อนหน้านี้ ฉันรู้สึกตัวเองไร้ค่า ทำอะไรก็ไม่เคยดี ใช้ชีวิตไปวันๆ แต่ตั้งแต่คุณเข้ามาฉันได้ทำอะไรหลายอย่าง ถ้าคุณเมธขอบคุณฉัน ฉันเองก็ต้องขอบคุณคุณด้วยเหมือนกัน ขอบคุณนะที่เข้ามาในชีวิตฉัน ตอนแรกฉันอาจจะกลัวคุณ ระแวงคุณ ไม่อยากให้คุณใช้ร่างฉัน แต่ตอนนี้ฉันเชื่อว่าคุณไม่มีทางทำร้ายฉัน ร่างของฉันแน่นอน”
“ฉันจะทำร้ายร่างทรงหนึ่งเดียวของฉันทำไมล่ะ ถึงร่างจะไม่เป๊ะ ไม่เด้ง ไม่โดน แต่ก็เพราะร่างเธอเลยทำให้ฉันมีเวลาทำอะไรดีๆบนโลกนี้อีกครั้ง ขอบคุณนะ”
บุญสิตากับณฤทธิ์ต่างมีความรู้สึกที่ได้เติมเต็มสิ่งดีๆให้กัน แต่ไม่ทันไรบุญสิตาก็ได้รับโทรศัพท์จากซันว่าพวกเจ้าหนี้บุกไปค้นบ้านและห้องนอนของพี่ ข้าวของพังหมด และซันก็ถูกซ้อมสะบักสะบอม บุญสิตากับณฤทธิ์จึงรีบไปที่บ้าน
ซันถูกซ้อมบาดเจ็บ และพวกนักเลงก็เข้าไปรื้อข้าวของกันโครมคราม บุญสิตาพุ่งเข้าถามว่าทำอะไร นักเลงบอกว่าหาของไปขายแทนหนี้แม่เธอ สั่งพรรคพวกให้เข้าค้นตัวบุญสิตาเผื่อจะมีของมีค่า
“ออกไปนะ” บุญสิตาถอยกรูดตะโกนลั่น ถูกพวกมันผลักกระเด็นไปที่พื้น ณฤทธิ์ตกใจเข้าไปช่วยทันที พอบุญสิตาเงยหน้าลืมตามองมันอีกที แววตากลายเป็นณฤทธิ์จ้องพวกมันจนนักเลงขนลุก บุญสิตาประกาศว่าพวกมันบุกรุกตนจะทำอะไรพวกมันก็ได้ พวกนักเลงตกใจจึงพากันหนีไป
ooooooo
ต่อมาบุญสิตาได้รับการติดต่อจากช่างภาพนัดพบกันที่ลานจอดรถแห่งหนึ่ง เขามอบซองสีน้ำตาลให้บอกว่า
“เป็นภาพถ่ายตอนกันต์จ้างผม เอาเงินให้ผมและรับรูปไปจากผม ผมไม่ไว้ใจใครเลยให้คนแอบถ่ายเก็บ เอาไว้” บุญสิตาบอกว่าไหนๆจะช่วยแล้วก็ขอให้ไปเป็นพยานให้ด้วย “ผมไม่อยากเดือดร้อน ไม่อยากวุ่นวาย คงช่วยคุณได้แค่นี้จริงๆ ที่เหลือคุณไปจัดการเองเถอะ”
บุญสิตาขอบคุณ เขาบอกว่า “ไม่ต้องขอบคุณหรอก ผมต่างหากที่ต้องขอบคุณคุณที่ส่งเมลรูปภาพผม ผลงานของผม คำขอบคุณจากลูกค้าของผม มาเตือนสติผม”
นักสืบรายงานกันต์ทันที พอบุญสิตาเดินทางกลับบ้านก็เจอกันต์มาดักต่อรองว่าจะโอนเงินให้เธอไปใช้หนี้ให้แม่แลกกับรูปที่ช่างภาพเอามาให้ ให้เวลาถึงพรุ่งนี้จะเลือกทางไหนก็บอกมา ระหว่างบริษัทที่ไม่ใช่ของตัวเองกับความเป็นความตายของครอบครัว
ซันแอบได้ยิน เมื่อบุญสิตากลับถึงบ้านจึงบอกให้รับข้อเสนอช่างภาพเพื่อช่วยครอบครัวเราก่อน ณฤทธิ์ในร่างบุญสิตาจึงเสนอให้ซันมาเข้าสังกัดบริษัทมาร์คเพื่อหารายได้มาแก้ปัญหาหนี้ของแม่ แต่อาการหลีเด็กหนุ่มของณฤทธิ์ในร่างบุญสิตา ทำให้ซันกระอักกระอ่วนใจจนคืนนี้ขอไปนอนบ้านเพื่อน
“แล้วเราล่ะ จะไปนอนที่ไหน” ณฤทธิ์ในร่างบุญสิตาคิด...สุดท้ายก็ไปที่บริษัทกลางดึกทำเอาพวกศรันย์ตกใจ เธอบอกว่า “ซินมีปัญหาที่บ้านนิดหน่อยน่ะ เลยต้องมาค้างที่นี่กะทันหัน”
เอกับศรันย์บอกว่าพวกตนเพิ่งทำงานกลับมาและมีงานต่อ เราต้องหานายแบบกันคืนนี้มีหวังไม่ได้นอน
“งั้นเดี๋ยวคืนนี้ซินอยู่ช่วยเองค่ะ”
ทุกคนหนักใจที่ลูกค้าระบุมาว่าต้องการนายแบบหน้าใหม่ไม่เคยมีผลงานในวงการบันเทิง เล่นดนตรีเป็นภายในอาทิตย์นี้ ถ้าหาได้ งานถึง คุณภาพดี เด็กเกิดแน่นอน
บุญสิตาเข้ามาเตือนให้พวกเขาไปกินอาหารกันก่อน ก็พอดีซันโทร.มา ศรันย์นึกได้ว่าเคยเห็นและรู้ว่าซันเล่นดนตรีได้ จัสตินบอกว่าน้องของซินก็ตรงกับลักษณะที่ลูกค้าบรีฟมา
“เป๊ะเลย” ศรันย์ดีใจ พอถามบุญสิตาเธอบอกให้ศรันย์คุยกับซันเองก็แล้วกัน
ooooooo
เช้าวันใหม่ บุญสิตานั่งในร้านอาหารตามสั่งกับณฤทธิ์ พอดีโทรทัศน์รายงานข่าวรถบรรทุกชนกัน พอณฤทธิ์เห็นรถบรรทุกชนกันก็ช็อก ภาพความทรงจำแทรกขึ้นมาทันที
ขณะกำลังช็อกก็ได้ยินเสียงใครบางคนคุยกันว่า
“ผมทำตามที่สั่งเรียบร้อยแล้ว...ผมกลัว...”
ณฤทธิ์สะดุ้งจากความทรงจำรู้สึกปวดหัวมาก บอกบุญสิตาว่าอยู่ดีๆก็คิดถึงวันที่ตัวเองตาย แล้วขอยืมร่างเธอ แต่บุญสิตาก็มีเรื่องเจ้าหนี้ที่จะต้องไปจัดการ ณฤทธิ์บอกว่าเรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงตนจัดการเรียบร้อย แล้ว โดยเขารับข้อเสนอของกันต์ถ้ากันต์โอนเงินมาให้ตนภายในวันนี้ แต่เขาไม่บอกบุญสิตา กลัวเธอจะไม่สบายใจ บอกแต่เพียงว่า
“เดี๋ยวถ้าทุกอย่างโอเคแล้วฉันจะบอก ไม่ต้องกังวลเรื่องหนี้ ฉันจะจัดการทุกอย่างให้เธอเอง” แล้วขอเข้าร่างเธอเลย ปรากฏว่าเข้าได้ บุญสิตาสงสัยว่าวันนี้จะมีใครเป็นอะไรหรือเปล่า
อ่านละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ตอนที่ 10 วันที่ 20 ก.พ.61
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ บทประพันธ์โดย : ติณณาละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ บทโทรทัศน์โดย : ตฤณณา
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ กำกับการแสดงโดย : กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน จำกัด
ที่มา ไทยรัฐ