อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 6 วันที่ 7 ก.พ.61
“อย่าลืมที่สัญญาไว้ก็แล้วกัน ถ้าเสี่ยไม่แบ่งเงินให้ฉัน เสี่ยก็คงรู้เองว่าเสี่ยจะได้อะไรตอบแทน”อุไรเอาน้ำมนต์เก้าวัดจากหลวงตาอ่ำพรมรอบบ้าน กวงอยู่ไม่ได้หนีกลับไปหาจูหยวนในสภาพบาดเจ็บสาหัส ส่วนวันพุธไม่สบายใจเรื่องเผารูปถ่ายของเลี้ยง จนต้องชวนรุ้งแก้วไปทำบุญที่วัด
“ข้าพเจ้าขออุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้แก่พ่อบังเกิดเกล้าของข้าพเจ้า...ขอให้หายจากความเจ็บความป่วย ห่างไกลจากความตาย มีแต่ความสุขตลอดไป”
ผลบุญจากวันพุธทำให้เลี้ยงเบาสบาย ปลื้มใจมากที่ลูกชายทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้...แม้จะไม่ตั้งใจก็ตาม
อาคมส่งจือกับเซี้ยลูกน้องคนสนิทไปกวาดซื้อเหรียญทั้งหมดจากทศกับธงชาติ ตันเห็นแล้วไม่สบายใจ รวมทั้งเรื่องผ้ายันต์ของหลวงตาด้วย จึงตัดสินใจไปสารภาพความจริงกับหลวงตาอ่ำ
“เหรียญของคุณท่าน...มีคนมาขอซื้อจากธง... ธงชาติ”
หลวงตาอ่ำถึงกับอึ้งไป ก่อนทวนความจำตันที่เคยคิดขโมยเงินปากผีของเลี้ยง
“ตันจำได้ไหม...ใครมีเหรียญคุณท่านอยู่กับตัว... อันตรายแค่ไหน”
ตันหน้าซีด จำได้ดีว่าตนเคยถูกเลี้ยงเล่นงาน หลอกหลอนจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคนถึงวันนี้
“หลวงตาไม่อยากให้ไอ้สองตัวนั่นเป็นอย่างเอ็ง โยมเลี้ยงเขาต้องโกรธ ต้องตามจองเวรจองกรรม...ยิ่งเวลานี้เขาหันมาปฏิบัติอีกครั้ง ฤทธิ์เดชที่เคยหายไปจะกลับมา อาจมากขึ้นด้วยซ้ำ...”
เสริมไม่ได้บอกใครว่าหลุดพ้นจากมนตร์เสน่ห์ของมาลินแล้ว มีเพียงอุไรที่ทราบเพราะนำน้ำมนต์เก้าวัดมาให้ดื่มเสมอ แต่กระนั้นเขาก็แทบอดกลั้นไม่ไหว เมื่อเห็นพินทุอรถูกเมฆาลวนลามไม่เว้นแต่ละวัน โชคดีที่วันพุธมาช่วยทันทุกครั้ง แต่สถานการณ์ในบ้านก็ไม่น่าไว้ใจเลย
เมฆาหัวเสียที่ถูกวันพุธซ้อมและขู่จะทำร้าย โวยวายกับพี่สาวให้เร่งมือทำอะไรสักอย่าง
“เมื่อไหร่พี่จะไล่พวกมันออกไปจากบ้านนี้ซะที บ้านนี้จะได้มีแต่เราสองคน...ผมเกลียดมัน อยากฆ่ามัน”
“ฆ่าแน่...แต่ต้องไม่ใช่ฝีมือเรา ฉันจะหาทางให้มันตายอย่างทรมานที่สุด”
“พี่จะทำยังไง”
“ผีไง...ผีฆ่าใคร ไม่จำเป็นต้องหาหลักฐาน!”
ooooooo
มาลินคิดใช้กวงไปฆ่าคนบ้านเสริม แต่ผีร้าย เข็ดหลาบจากฤทธิ์เดชของเลี้ยงและน้ำมนต์เก้าวัดของอุไร หนีกลับไปหาจูหยวนแล้วในสภาพสะบักสะบอม มาลินโมโหมาก บุกไปด่าถึงศาลเจ้าของซินแสใหญ่ และฝากยุรีไปบอกผัวให้ส่งกวงกลับนรกและแช่งให้ผีร้ายไม่ต้องผุดไม่ต้องเกิดอีกเลย
อาคมแวะมาหาจูหยวนเช่นเดียวกัน เจอกับมาลินโดยบังเอิญ จึงชวนทานข้าวเพื่อกระชับความสัมพันธ์ มาลินฉวยโอกาสนี้วางยาเสน่ห์ในอาหารให้อาคม ระหว่างที่เขาโทร.สั่งงานจือกับเซี้ยลูกน้องคนสนิทเรื่องซื้อเหรียญลายดอกไม้จากทศกับธงชาติ
เหรียญลายดอกไม้หรือเงินปากผีของเลี้ยงขายได้เงินเป็นกอบเป็นกำ ทศกับธงชาติดีใจเนื้อเต้นได้จับเงินแสนในชั่วข้ามคืน แต่กระนั้น...ทั้งสองก็ขายเฉพาะเหรียญเงิน ยังไม่ได้ขายเหรียญทองที่ธงชาติเก็บไว้ ซึ่งคาดว่าจะขายได้เงินมากกว่านี้ ทศจึงขู่ดักคอเพื่อนรัก หากขายโดยไม่บอกจะต้องมีเรื่องกันแน่
ทศกับธงชาติไม่ได้ไปเรียนและกลับวัดทันทีที่ได้เงิน สีหน้ากระหยิ่มยิ้มย่องหุบแทบไม่ทัน เมื่อเจอหลวงตาอ่ำมาดักรอ พร้อมเปิดฉากถามเรื่องท่าทางลับๆล่อๆของสองลูกศิษย์วัดช่วงหลายวันที่ผ่านมา
คำถามของหลวงตาอ่ำทำให้ทศกับธงชาติหน้าเจื่อน ชนักติดหลังทำให้แก้ตัวแบบขอไปทีว่าเรียนหนัก และจะขอย้ายออกทันทีเมื่อเรียนจบ เพราะไม่อยากรบกวนหลวงตา
“ไม่ใช่เรื่องรบกวน หลวงตาเลี้ยงได้ หมาแมวหลงทางมา หลวงตายังเลี้ยงให้มันอิ่มหมีพีมันได้ เอ็งเป็นคนแท้ๆ ทำไมหลวงตาจะเลี้ยงไม่ได้ เว้นแต่...เอ็งสองคนจะประพฤติตัวไม่ดี”
“เราไม่ได้ทำอะไรเสียหายนะครับหลวงตา”
ธงชาติโพล่งตามประสาพวกร้อนตัว หลวงตาอ่ำถึงกับถอนใจยาว ก่อนสวนเสียงเรียบ
“ขโมยเงินปากผี ยังบอกว่าไม่ได้ทำอะไรเสียหายอีกเหรอ...ธงชาติ”
“อะไรกันครับ หลวงตาพูดอะไร เงินปากผี น่ากลัวจะตาย”
“ขโมยก็ผิดศีล ยังพูดปดให้ผิดศีลอีกเหรอ...เอ็งเป็นหลานหลวงตานะ หลวงตาจะเตือนเป็นครั้งสุดท้าย เอาไปคืนเขาเสีย ถ้าไม่เชื่อ...มีอะไรเกิดขึ้น หลวงตาจะไม่ช่วย”
คำขาดของหลวงตาอ่ำทำให้สองลูกศิษย์วัดเครียดมาก พานโกรธตันที่คาดว่าจะเป็นคนฟ้อง แต่ถึงกระนั้น... ทั้งสองก็ไม่สำนึกและไม่คิดคืนเหรียญให้เลี้ยง เพราะยังหวังว่าจะทำเงินอีกมหาศาล...
ooooooo
อาคมหลงใหลในตัวมาลินมาก ถึงขั้นตามไปส่งบ้านแบบไม่แคร์สายตาใคร เสริมที่แกล้งโดนของได้แต่กัดฟันกรอด ข่มความโกรธแค้น เช่นเดียวกับอุไรที่เฝ้ามองมาลินด้วยสายตาเกลียดชังเข้ากระดูกดำ!
วันพุธกับพินทุอรเพิ่งกลับจากมหา’ลัย เห็นมาลินควงชายหนุ่มแปลกหน้ามาหยามน้ำหน้าพ่อถึงในบ้านก็เคืองแทน ค่อนแคะแดกดันจนหวิดมีเรื่อง อุไรเกือบถูกมาลินทำร้าย โชคดีที่วันพุธขวางทัน
“หยุดนะ! ถ้าเธอทำอะไรป้าอุไรแม้เพียงรอยข่วน ผมไม่ปล่อยไปเฉยๆแน่”
“นังอุไรมันมีดีตรงไหน ทำไมแกต้องปกป้องมันด้วย มันก็แค่คนใช้ในบ้าน กินเงินเดือนเรา”
“มีดีตรงไหนเหรอ...ตรงที่เขาไม่เคยนำความเสียหายมาให้บ้านเราอย่างที่แกกำลังทำอยู่ไง”
พินทุอรโพล่งขึ้น สีหน้าเย้ยหยันแม่เลี้ยง แต่มีหรือคนอย่างมาลินจะสำนึก
“ต๊าย...คิดมากกันจัง แค่ฉันพาผู้ชายเข้าบ้าน ทำตกอกตกใจยังกะฉันพาโจรมาปล้นบ้านงั้นแหละ...ประสาท!”
พูดจบก็จะผละไป แต่ต้องชะงักกึกเมื่อถูกอุไรแขวะไล่หลัง
“ป้าบอกแล้วไงคะ...คนบางคนน่ะเพิ่งมาจากขุมนรก บาปบุญคุณโทษเลยไม่รู้จัก”
มาลินฮึดฮัดขึ้นห้องไปแล้ว วันพุธเลยโทร.หารุ้งแก้วที่สัญญาจะแวะมาช่วยทำรายงานที่บ้านหลังซ้อมบัลเล่ต์ที่มหา’ลัย แต่หญิงสาวก็มาไม่ถึง เพราะประสบอุบัติเหตุระหว่างทาง!
รุ้งแก้วแอบเอาเหรียญเงินที่เก็บได้จากรถวันพุธติดตัวมาด้วย เลยจะถูกคนขับแท็กซี่ปล้น เพราะเขาดันเคยเห็นและได้ยินอำนาจของเหรียญนี้จากบทสนทนาของทศกับธงชาติเมื่อหลายวันก่อน โชคดีที่เลี้ยงมาช่วยทันเวลา คนขับแท็กซี่เลยตายคาที่ ส่วนรุ้งแก้วถูกส่งโรงพยาบาลเพราะมีแผลฟกช้ำไม่กี่รอย
ทุกคนที่บ้านเสริม ยกเว้นเจ้าของบ้าน มาลินและน้อย รุดไปดูอาการรุ้งแก้วที่โรงพยาบาล มาลินฉวยจังหวะนี้เยาะเย้ยถากถางเสริมเพราะคิดว่าเขายังตกในมนตร์เสน่ห์ของเธอ
“เวลามีแขกมาที่คฤหาสน์ของฉัน ฉันก็จะบอกกับแขกผู้มีเกียรติเหล่านั้นว่า...ท่านผู้มีเกียรติที่รักทั้งหลาย นี่คือสัตว์เลี้ยงพันธุ์ใหม่ของดิฉัน มันซื่อสัตย์ยิ่งกว่าสุนัข มันเซื่องยิ่งกว่าแมวเป็นโรค มันไร้สมองยิ่งกว่าปลาทองในตู้ มันยอดเยี่ยมยิ่งกว่าสัตว์ใดๆในโลกเลยค่ะ เสียดายแต่ว่ามันคงแพร่พันธุ์ไม่ได้แล้วล่ะค่ะ...เพราะมันเป็นง่อย!”
คำพูดจาร้ายกาจของมาลินทำให้เสริมอดใจไม่ไหว โต้กลับด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
“หยุดพล่ามเสียทีเถอะนังปีศาจ แกมันเลว โหดร้าย แกมันไม่ใช่คน!”
มาลินตกใจมาก ไม่คิดว่าผัวง่อยจะหลุดจากมนตร์ของเธอแล้ว
“นี่แกไม่ได้ตกอยู่ในอำนาจมนตร์ดำของฉันหรอกเหรอ...แกรู้เรื่องทุกสิ่งทุกอย่างเหรอ”
“ใช่...ฉันรู้ทุกอย่าง รู้ว่าแกชั่วช้ายังไง”
“ฉันอยากฆ่าแกนัก ถ้ารู้ว่าฤทธิ์มากยังงี้ ฉันไม่ปล่อยให้แกลอยนวลหรอก รู้ยังงี้ ฉันฆ่าแกตั้งแต่รถคว่ำแล้ว”
“หมายความว่ายังไง”
“โง่! ไม่รู้จริงๆเหรอ คนขับรถมาทั้งชีวิตอย่างแก ทำยังไงให้รถคว่ำได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณไสยของฉัน”
ถ้อยคำสารภาพอย่างหน้าไม่อายของมาลินทำให้เสริมโกรธจัด ชี้หน้าด่า “นังคนใจโหด แกจะไม่มีวันได้สมบัติอะไรจากฉันเลย สักวันแกจะต้องเข้าคุก ต้องชดใช้กรรมที่แกก่อ นรกต้องได้ต้อนรับแก...นังคนชั่ว!”
“พนันกันไหมล่ะว่าสมบัติทั้งหมดของแกจะตกอยู่ที่ฉันคนเดียว”
เสริมหัวเราะ ก่อนดับฝันเพ้อเจ้อของมาลิน “ฉันทำพินัยกรรมไว้แล้ว จะไม่มีพินัยกรรมฉบับใหม่ ฉบับไหนๆ อีกทั้งนั้น ฉันทำไว้ก่อนที่แกจะเข้ามาอยู่ในบ้านนี้ อย่าฝันลมๆแล้งๆ”
มาลินโกรธมาก ถลาไปตบผัวจนหน้าหัน ก่อนตวาด
“ไอ้แก่สารพัดพิษ...แกหลอกฉัน วันนี้ฉันต้องทำให้แกเจ็บปวดที่สุดในชีวิต”
เสริมไม่สะทกสะท้าน มาลินยิ่งคลั่ง ก้าวพรวดไปผลักรถเข็นของเสริมกลิ้งตกบันได!
ooooooo
รุ้งแก้วรู้ว่าเลี้ยงมาช่วยเธอไว้เพราะเขาเข้าฝันบอก เช่นเดียวกับอุไรที่แอบเห็นร่างเลือนรางของเลี้ยงในห้องพักของโรงพยาบาล แต่วันพุธไม่รู้เรื่องและคิดว่าเป็นเพราะอาถรรพณ์ของเหรียญที่แฟนสาวเก็บได้จากรถเขา
ตำรวจและนักข่าวแวะมาเยี่ยมรุ้งแก้ว ต่างตกตะลึงที่หญิงสาวรอดชีวิตมาได้ราวปาฏิหาริย์ ต่างจากคนขับแท็กซี่ที่ถูกรถบรรทุกซึ่งบังเอิญสวนมาชนตายคาที่ รุ้งแก้วกำเหรียญเงินในมือแน่น มั่นใจว่าเป็นอำนาจเหรียญและเลี้ยงที่ช่วยเธอไว้ แต่วันพุธกับพินทุอรไม่เชื่อ และไล่พวกตำรวจกับนักข่าวไม่ให้มายุ่งกับรุ้งแก้วอีก
มาลินกับเมฆาช่วยกันตามหาพินัยกรรมของเสริมทั่วบ้าน โดยมีน้อยเป็นลูกมือ ทิ้งเสริมให้นอนเค้เก้บนรถเข็น แต่รื้อทุกห้องก็ไม่พบ จูหยวนส่งกวงมาช่วย แต่มาลินไม่ไว้ใจเลยสั่งให้เฝ้าเสริมไว้
แม้จะกันพวกตำรวจกับนักข่าวออกไปได้ แต่ภาพเหรียญในมือรุ้งแก้วก็ถูกเผยแพร่กลายเป็นข่าวใหญ่บนหน้าจอโทรทัศน์อยู่ดี มาลินถึงกับอึ้งเมื่อเห็นภาพเหรียญในข่าว
“และนี่คือหน้าตาของเหรียญอาถรรพณ์...ช่วยชีวิตนักศึกษาสาวให้รอดชีวิตจากอุบัติเหตุได้อย่างน่าอัศจรรย์ และทีมข่าวของเราก็พบเรื่องน่าอัศจรรย์ยิ่งไปกว่านั้นคือตามเนื้อตัวของศพคนขับแท็กซี่ก็มีลายดอกไม้ขึ้นทั้งตัว...ลวดลายนั้นเป็นแบบเดียวกันกับที่ปรากฏบนเหรียญนี้เลยละครับ...น่าอัศจรรย์จริงๆค่ะท่านผู้ชม”
มาลินหน้าซีดเมื่อคิดถึงลายดอกไม้บนใบหน้าที่เธอเคยมี...หรือว่าจะเป็นฤทธิ์เดชของเหรียญนั่น...
ธงชาติเป็นอีกคนที่รู้ข่าวเรื่องเหรียญลายดอกไม้ กระวนกระวายจนแทบบ้า แต่ยังอดทนรอทศซึ่งตระเวนราตรีอย่างหนักนับตั้งแต่ได้เงินค่าขายเหรียญ
“มึงไปไหนมาไอ้ทศ”
ทศนิ่วหน้าไม่พอใจที่ถูกซัก ตอบเสียงห้วน “เที่ยว... จับสาวตามผับ ถามทำไมวะ...กูไม่เหมือนมึงนี่หว่า ทำตัวเป็นมดแดง จ้องแต่นังพินทุอรน้องไอ้พุธคนเดียว ถุย...ฝันไปเถอะมึง!”
พูดจบก็สะบัดหน้าหนี แต่ธงชาติตามไปรั้งตัวไว้ โพล่งเสียงเครียด
“มึงเที่ยวแบบนี้ ระวังเงินหมดหรอก...เราอาจ จะไม่ได้ขายเหรียญนั่นแล้วนะโว้ย”
“เงินหมด...มึงพูดอะไร กูฟังข่าวเหรียญช่วยนังรุ้งแก้วไว้ตะกี้นี้ในรถแท็กซี่ ไอ้ชาติ...มึงยังพอมีเหรียญอยู่หรือเปล่า เอาไปโก่งราคาได้เลยมึง...เงินไม่มีหมดโว้ย”
“มึงแน่ใจเหรอ...ถ้าผีไอ้เลี้ยงมันช่วยรุ้งแก้วได้ มันก็ฆ่าเราสองคนได้ กูว่าที่มันไม่ทำอะไรเราเพราะเราอยู่กับหลวงตา...หลวงตาคุ้มหัวเราอยู่...กูว่ามึงเอาเงินที่มีอยู่แล้วกลับบ้านกันเถอะ เลิกคิดเรื่องเหรียญ...กูยอมรับว่ะว่ากูกลัว”
ทศหน้าเสีย แอบกลัวเหมือนกันแต่กลับตัวไม่ทันแล้ว สารภาพเสียงอ่อย
“เงินกูหมด...กูจำเป็นต้องหาวิธีขายเหรียญใหม่”
“ไอ้ทศ...เงินมึงแบ่งกับกู ได้ไปคนละตั้งหลายแสน มึงทำอะไรหมดวะ มึงอย่าอำกูดีกว่า”
“กูเข้าบ่อน...คืนเดียวหมดไปเป็นแสน กะจะไปแก้ตัวใหม่ก็หมด หมดแม่งทุกคืน ดีที่ยังซื้อข้าวของอะไรไว้บ้าง”
“ที่มึงกลับดึกๆทุกคืนนี่มึงไปเที่ยวกับเข้าบ่อนเหรอ”
“เออ...แล้วของมึงล่ะไอ้ชาติ...เหลือบ้างหรือเปล่า มาแบ่งกูบ้าง”
“กูส่งไปให้แม่กูไถ่นาคืนหมดแล้ว”
“งั้นมึงก็ต้องร่วมมือกับกู...ไอ้ชาติ!”
ooooooo
กวงเข้าสิงเสริมและเข้าไปขโมยของกินสดๆ ในครัว น้อยส่งเสียงกรี๊ดลั่นบ้าน เรียกพวกวันพุธซึ่งเพิ่งกลับจากโรงพยาบาลให้วิ่งมาดู รุ้งแก้วตามมาด้วยเพราะแฟนหนุ่มอยากให้เธออยู่ใกล้ๆ เหรียญเงินในมือเธอจึงช่วยไล่ผีกวงซึ่งปลอมตัวเป็นเลี้ยงออกจากร่างเสริมได้ชั่วขณะ
เหตุการณ์กลับสู่ความสงบ แต่วันพุธทนไม่ไหว ลากตัวรุ้งแก้วไปคุยหน้าบ้าน
“รุ้งเอาเหรียญนี่มาจากไหน ทำไมไม่เล่าให้ผมฟัง เราเคยคุยกันแล้วใช่ไหมว่าเราจะไม่มีความลับต่อกัน”
“งั้นพุธบอกมาก่อนสิว่าเหรียญนี่ไปอยู่ในรถของพุธได้ยังไง”
วันพุธถึงกับอึ้งไปเพราะตัวเองก็มีความลับกับแฟนสาว
“รุ้งเอามาจากรถพุธเหรอ”
“ใช่...ทีนี้ใครจะเป็นฝ่ายเล่าล่ะว่าเอาเหรียญนี่มาจากไหน”
สีหน้าร้อนรนของเขาทำให้รุ้งแก้วน้อยใจ แต่เพราะไม่ใช่คนเจ้าคิดเจ้าแค้น เลยเป็นฝ่ายเปิดฉากขอโทษ
“รุ้งขอโทษที่ถือวิสาสะหยิบไป แต่พุธต้องเล่าให้รุ้งฟังว่าได้เหรียญนี่มาจากไหน”
“โธ่...รุ้ง ไม่เห็นจะสำคัญเลย มันก็แค่เหรียญเก่าๆเหรียญนึงเท่านั้น”
“แต่รุ้งว่าสำคัญ...ถ้าพุธยังไม่พร้อมจะเล่าให้รุ้งฟัง เราก็ไม่ต้องพูดกัน และรุ้งก็จะไม่คืนเหรียญนี่ให้พุธด้วย”
สองหนุ่มสาวคงจะเถียงกันอีกนาน ถ้าอุไรจะไม่ส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือ เมื่อเสริมถูกผีกวงในคราบเลี้ยงเข้าสิงอีกครั้ง และกำลังบีบคอพินทุอร!
วันพุธพุ่งตัวกลับเข้าบ้านเพื่อช่วยคนอื่น แต่ตัวเองเกือบเอาตัวไม่รอด ถ้าพินทุอรจะไม่ไปคว้าพระพุทธรูปในห้องมายื่นตรงหน้าเสริม ผีกวงในคราบเลี้ยงเลยออกจากร่างเสริมไปได้ในที่สุด แต่กระนั้นวันพุธก็ไม่วายอาฆาตเลี้ยง
“ไอ้เลี้ยง...กูจะจองเวรจองกรรมกับมึงไม่มีวันสิ้นสุด!”
รุ้งแก้วเข้ามาทันได้ยินประโยคอาฆาตของแฟนหนุ่ม พยายามปลอบและเตือนสติ
“มันอาจจะไม่เป็นอย่างที่พุธเข้าใจก็ได้”
“รุ้งเป็นพวกไอ้เลี้ยงตั้งแต่เมื่อไหร่ รุ้งเคยเจอมันเหรอ เคยรู้จักมันเหรอถึงได้เข้าข้างมัน...รุ้งเป็นแฟนพุธนะ!”
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 6 วันที่ 7 ก.พ.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ