อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 10 วันที่ 2 ก.พ.61

อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 10 วันที่ 2 ก.พ.61

ป๊าสอนว่าถ้าเราขยัน อดทนไม่ย่อท้อ อยู่ที่ไหนก็ไม่อดตายค่ะ ยิ่งถ้าเรามีวิชาติดตัว เรายิ่งสบาย”

ชยุติพูดขำๆคงไม่คิดให้เขาหมักน้ำปลาขายที่นี่ ต้องหมักกันเป็นปีๆกว่าจะขายได้ หรือจะให้แสดงงิ้วตนก็เล่นไม่เป็น คงต้องสอนกันหนัก บัวหัวเราะบอกให้เลิกล้อเล่น แล้วยิ้มกริ่ม

หารู้ไม่ว่าทั้งกนกวิภาและดำเกิงมาอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน ดำเกิงมัดมือกนกวิภาแล้วเดินจูงมาตามตลาดราววัวควาย หญิงสาวทั้งโกรธทั้งอายร้องให้คนช่วย



ชาวบ้านจะเข้าช่วย ดำเกิงรีบบอกว่า เธอเป็นเมียที่มีชู้ ตนจึงลงโทษแบบนี้ ถ้าตนเป็นโจรจริงจะกล้าพามาเดินตลาดหรือ

“ไอ้ฉันก็ไม่ได้อยากประจานเมียหรอกนะ แต่มันอดไม่ไหวจริงๆ เมียฉันทั้งแรดทั้งดัดจริต เจอผู้ชายเป็นไม่ได้ ฉันก็เลยต้องลงโทษให้สาสมซะหน่อย”

กนกวิภาหน้าชา ชาวบ้านพากันซุบซิบเดินแยกกันไป กนกวิภาร้องลั่นไม่จริง ดำเกิงหัวเราะใส่หน้าตอกย้ำ

“ทำไม เจ็บปวดเหรอที่ถูกหาว่ามีชู้ คราวนี้รู้รึยังล่ะ เวลาถูกคนเขาประณามทั้งที่ไม่ได้ทำ มันรู้สึกยังไง”

กนกวิภาเถียงไม่ออก ดำเกิงแกล้งบ่นว่าวันนี้จะกินอะไรดี เลือกซื้อกุ้งปูแล้วให้หญิงสาวจ่ายเงิน เธอโวยว่าเขาไม่ใช่ลูกผู้ชาย ไถเงินผู้หญิง เขาสวนไม่ได้อยากเป็นลูกผู้ชายอยู่แล้ว เป็นคนเลวสนุกกว่า ว่าแล้วก็เลือกอาหารสด แกล้งทำน้ำกระเด็นใส่ ให้เธอขยะแขยงเล่น

ขณะเดียวกัน บัวสำรวจว่าที่นี่ยังไม่มีอะไรขาย ก่อนจะเลือกซื้อของเต็มมือ โดยที่ชยุติไม่รู้ว่าบัวจะทำอะไร มีทั้งแป้งสาลี ถั่วเหลือง น้ำมัน แล้วอะไรอีกเยอะแยะ แต่เขาสัมผัสได้ว่าเรากำลังสร้างเนื้อสร้างตัวด้วยกัน จะจำวันนี้ไปจนวันตาย เอาไว้เล่าให้ลูกหลานฟัง ว่าอากงกับอาม่าพวกเขาทำมาหากินอย่างไร บัวแทรกว่ามีแต่ความลำบาก

“ลำบากวันนี้แต่สบายวันหน้าไง ไม่รู้ล่ะ ผมเชื่อว่าเราต้องรอด”

“เอาอะไรมามั่นใจคะ”

“ผมกับคุณไง แค่เราสองคนจับมือกันไปทุกวันอย่างนี้ ยังไงเราก็ชนะ...บัว เรามาสู้ไปด้วยกันนะ” ชยุติจับมือบัว ยิ้มให้กันแล้วพากันเดินไป

กนกวิภากำลังบ่นว่าดำเกิงซื้อของมากมายจะกินหมดหรือ เขาย้อนว่าไม่ใช่เงินเขา หญิงสาวกำลังจะด่า พลันเห็นชยุติเดินผ่านไปไวๆก็ชะงัก ร้องเรียกเสียงลั่น ดำเกิงตกใจไม่ทันเห็นและคิดว่าเธอตาฝาด แต่ก็ลากเธอให้รีบเดินไปทางอื่น พร้อมขู่ถ้าเธอไม่หยุดตะโกนจะตัดลิ้นเสีย หญิงสาวหุบปากกลัวๆกล้าๆ เดินร้องไห้ไปตามแรงลากของเขา

ooooooo

ในห้องนอนมาลัย จี๊ดกำลังนวดให้ในใจกังวลเรื่องที่วลีโกรธมาก แล้วถามมาลัยว่า วลีไม่รู้จักบ้านที่ชยุติไปอยู่หรือ มาลัยบอกวลีไม่สนใจของอะไรที่ไม่มีค่า และบ้านนั้นก็อยู่ไกล

บ่ายวันนั้น วลัยกำลังดูทีวีเพลินๆ มีรถพยาบาลแล่นเข้ามาจอด จ๊าดรีบเชิญบุรุษพยาบาลและพยาบาลเข้ามาในบ้าน วลัยงงมาทำไม ใครป่วย วลีเข้ามายิ้มอย่างมีเลศนัย

มาลัยกำลังมองรูปสามีแล้วพูดให้จี๊ดฟังว่า “ลูก คือหัวใจของพ่อแม่ มันไม่แปลกที่ไม่ว่าลูกจะทำอะไร พ่อแม่ก็จะพลอยรู้สึกไปด้วย ลูกทำดีพ่อแม่ก็ภูมิใจ ลูกทำเลวพ่อแม่ก็เสียใจและผิดหวัง...แต่พ่อแม่ทุกคน จะไม่ยอมปล่อยผ่านการกระทำผิดของลูกตัวเองหรอก อั๊วถึงต้องสั่งสอนอาวลี ให้อีได้สำนึกบ้างว่าอีกำลังทำผิด”

“แต่ดูเหมือนว่าคุณวลีจะไม่เข้าใจนะคะอาม่า...อุ๊ย! ขอโทษค่ะ” จี๊ดรู้ตัวว่าไม่ควรพูด

มาลัยบอกวลียังไม่เข้าใจตอนนี้ แต่ตนเชื่อว่า เธอจะรู้ว่าที่ตนทำไปทั้งหมดก็เพราะรัก ตนรักลูกหลานทุกคน... ทันใดจ๊าดเคาะประตูปังๆแล้วเปิดเข้ามา ตรงไปเก็บเสื้อผ้ามาลัยใส่กระเป๋า ทั้งมาลัยและจี๊ดงง จี๊ดยื้อยุดถามจะทำอะไร จ๊าดบอกว่าทำตามคำสั่ง มาลัยถามคำสั่งใคร

วลีเดินนำบุรุษพยาบาลและพยาบาลเข้ามา “ถึงเวลาที่คุณแม่ต้องไปแล้วค่ะ!”

มาลัยยืนอึ้งไม่คิดว่าลูกจะทำกับตนขนาดนี้ บุรุษพยาบาลและพยาบาลช่วยกันจับมาลัยพาเดินออกมา เธอร้องเอะอะไม่ยอมไป วลีสำทับว่ามาลัยอารมณ์ร้ายขึ้นทุกวัน ชอบอาละวาดทำลายข้าวของด้วย จี๊ดตกใจกับคำปรักปรำของวลี ทนไม่ไหวเข้าช่วยมาลัย วลีเอ็ดไม่ใช่กงการ

วลัยตกใจเข้ามาถาม “คุณพี่คะ คุณพี่จะให้อาม้าไปอยู่บ้านพักคนชราจริงๆเหรอคะ”

“จริงสิ เพราะขืนให้อาม้าอยู่ที่นี่ ก็รังแต่จะทำให้ลูกหลานเดือดร้อน”

มาลัยใจสลาย “นี่ลื้อคิดจะทำยังงี้จริงๆรึอาวลี”

“หนูทำเพื่ออาม้านะคะ อาม้าจะได้ไม่ต้องมากลุ้มใจกับเรื่องของพวกเราอีก”

“อั๊วคงทำให้ลื้อรำคาญใจมากสินะอาวลี จริงๆลื้อพูดกับอั๊วตรงๆก็ได้ พูดมาคำเดียว อั๊วก็ไปแล้วไม่จำเป็นต้องให้ใครมาเดือดร้อนไล่จับอั๊วหรอก...อย่าลืมสิวลี ว่าอั๊วเป็นอาม้าของลื้อนะ อะไรที่อั๊วทำให้ลูกได้ อั๊วทำให้เสมอ ขอแค่ให้ลื้อมีความสุขก็พอ...” มาลัยดึงแขนออกจากการจับกุม แล้วเดินไปขึ้นรถด้วยตัวเอง

วลัยน้ำตาไหลพราก รู้สึกผิดที่ปล่อยให้พี่สาวทำกับอาม้าแบบนี้ ในขณะที่วลีมั่นใจว่าตัวเองทำถูก... ยืนยันกับวลัยว่าตนตัดสินใจถูกต้องแล้ว

“แต่วลัยว่ามันเกินไปนะคะ เล่นส่งอาม้าไปอยู่บ้านพักคนชราทั้งที่พวกเราลูกหลานยังอยู่ครบแบบนี้ มันบาป...”

“หุบปากนะวลัย! ไม่ต้องมาพูดเรื่องบาปบุญ กับฉัน อาม้าไปอยู่ที่บ้านพักนั่นก็มีเจ้าหน้าที่ดูแล มีข้าวกินสามมื้อ มีที่นอนสบาย ฉันไม่ได้ส่งอาม้าไปลำบากเลยสักนิด”

“แต่คุณพี่ ถ้าเรื่องนี้ตาติรู้เข้า...”

“ฉันถึงบอกให้เธอหุบปากไงวลัย รวมถึงพวกแกด้วย” วลีมองสามคนใช้ “ถ้าตาติกลับมา แล้วใครกล้าพูดให้ตาติรู้ล่ะก็ เตรียมหางานอื่นทำได้เลย ส่วนเธอวลัย ถ้าวุ่นวายมากนัก ฉันจะส่งไปอยู่กับอาม้าให้รู้แล้วรู้รอด”

วลัยขยาดเมื่อโดนพี่สาวขู่ ทั้งที่ค้านในใจว่าครั้งนี้พี่ทำไม่ถูก จี๊ดกับชูดวงก็สลดใจ มีเพียงจ๊าดที่ในใจค้านกันเอง รู้สึกว่าผิดแต่พยายามคิดว่าเป็นเรื่องของเจ้านายไม่เกี่ยวกับตน

ooooooo

ระหว่างที่กนกวิภาอยู่กับดำเกิงที่บ้านเช่า ถูกเขาใช้ให้ถูบ้านทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน จึงถูแบบเปียกแฉะทั้งบ้าน ท่าทางก็เก้กัง ดำเกิงแกล้งเตะถังน้ำล้มแล้วว่าเธอซุ่มซ่าม สั่งให้ถูใหม่ให้แห้ง จากนั้นก็ให้มาซักผ้า เธอคีบผ้าอย่างรังเกียจ ดำเกิงเห็นก็แกล้งประชดให้เจ็บใจ

“ลื้อนี่ก็ใช้ได้นี่ อีกหน่อยไปเป็นลูกสะใภ้บ้านไหน บ้านนั้นก็โชคดี เก่งงานบ้านงานเรือนอย่างนี้น่ะสิถึงจะเป็นเมียที่ดี ไม่ใช่เอาแต่แรดๆไปทำสวย อวดรวยไปวันๆ”

กนกวิภาเข่นเขี้ยว “ไอ้หมาบ้า!”

พอซักเสร็จ กนกวิภาเอาผ้าขึ้นตากน้ำหยดไหลโชก เธอนั่งหมดแรงร้องไห้อย่างอัดอั้น ดำเกิงเดินมาสั่งให้เธอถอดเสื้อผ้าออกซัก หญิงสาวโวยลั่นคิดว่าเขาจะลวนลาม เขาสวน

“เธอคิดว่าฉันนึกพิศวาสผู้หญิงอย่างเธอเหรอ โธ่ ยังกับไม้เสียบผี ถอดเสื้อผ้าออกจะได้ใส่นี่” ดำเกิงโยนชุดใหม่ให้ “หรือเธอไม่อยากจะเปลี่ยนก็ตามใจ อยากจะใส่ไอ้ชุดสวยหรูนั่นจนมันเน่าติดตัวก็ตามใจ” ดำเกิงจะดึงชุดคืน กนกวิภาคว้าหมับ คลี่ดูแล้วทำหน้าอเนจอนาถใจ

ooooooo

ค่ำนั้น ไชโยกลับมารู้เรื่องวลีส่งมาลัยไปอยู่บ้านพักคนชราก็ไม่ค่อยเห็นด้วย เพราะบ้านนี้เป็นของมาลัย วลีเสียงเข้มถามเขาอยากให้เธออยู่ขัดขวางเรื่องที่เราอยากได้ยิ่งจันทร์เป็นลูกสะใภ้หรือ และตนจะยอมให้มาลัยกลับมาเมื่อเธอสำนึกได้

 เช้ามืด ชยุติยังนอนหลับอยู่ที่พื้น ได้ยินเสียงกุกกักๆนอกห้องก็ลุกไปดู เห็นบัวกำลังนวดแป้งก็รีบถามทำไมต้องตื่นมาทำตั้งแต่ตีสามแบบนี้ เธออธิบายว่าต้องหมักแป้งและกว่าจะต้มถั่วเสร็จก็ตีห้าพอดี ชายหนุ่มติงทำไมไม่ปลุกตนมาช่วย ตนไม่อยากเอาเปรียบ เธอจึงให้เขาช่วยบดถั่ว...สองคนช่วยกันทำน้ำเต้าหู้จนเสร็จ ชยุติชิมแล้วยกนิ้วให้

อ่านละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ตอนที่ 10 วันที่ 2 ก.พ.61

ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทประพันธ์โดย กราตร ศักตา
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว บทโทรทัศน์โดย ยิ่งยศ ปัญญา, สรรัตน์ จิรบวรวิสุทธิ์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว กำกับการแสดงโดย ธนากร โปษยานนท์
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ผลิตโดย บริษัท ดู เอนเตอร์เทนเมนต์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ควบคุมการผลิตโดย ธัญญา-พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง
ละครเรื่อง เสน่ห์นางงิ้ว ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น. ทางช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ