อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 7 วันที่ 11 ก.พ.61
ระหว่างที่วันพุธมุ่งมั่นจะกำจัดเลี้ยง มาลิน พยายามเจรจากับอาคม เพราะอยากให้เขาช่วยสืบเรื่องพินัยกรรม รวมทั้งรายละเอียดทรัพย์สมบัติทั้งหมดของเสริม“เป็นเมียเขา...เรื่องแค่นี้ยังไม่รู้ โอ๊ย...มาลินผู้น่าสงสาร นี่ล้อผมเล่นหรือเปล่าครับ”
“เมียใหม่ที่จดทะเบียนกับผัวที่มีลูกติดเป็นหนุ่มเป็นสาวถึงสองคน คุณคิดว่าเขาจะให้ฉันรู้เรื่องอะไรมากไหม บางทีฉันก็อดน้อยใจไม่ได้ เขาทำเหมือนฉันเป็นคนแปลกหน้า...เป็นแค่คนอาศัย”
ท่าทางกระเง้ากระงอดของเธอทำให้อาคมอดเอ็นดูไม่ได้
“เรื่องแค่นี้ทำไมผมจะทำให้ไม่ได้ แต่ถ้าคุณได้สมบัติไอ้แก่นั่นแล้ว...อย่าลืมผมก็แล้วกัน”
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ขอให้คุณร่วมมือกับฉันและเก็บทุกอย่างเป็นความลับก็พอ”
นอกจากเรื่องพินัยกรรมของเสริม มาลินยังต้องการผีจากจูหยวนไปใช้งาน เมฆาไม่เห็นด้วย แต่ขัดพี่สาวไม่ได้ต้องยอมตามที่เธอต้องการ จูหยวนเปลี่ยนจากกวงที่เจ็บหนักเป็นผันซึ่งเคยเป็นหมอผีสมัยกรุงเก่า มาลินไม่คิดมาก เพราะมีภารกิจเดียวในบ้านเสริมที่อยากให้ผันไปจัดการ
“ขอให้แกใช้ชีวิตอยู่ในบ้านนี้อย่างสำราญ ต้องการอะไรก็บอก ขออย่างเดียว...ทำให้พวกมันอยู่ที่นี่ไม่ได้!”
รุ้งแก้วเห็นผันเพราะสัมผัสพิเศษ พยายามเตือนวันพุธที่มาส่งเธอที่หอพักให้รีบกลับบ้าน แต่เขายังอยากเคลียร์กับเธอเรื่องเหรียญ รุ้งแก้วรับปากเลี้ยงไว้จะไม่บอกใครเรื่องติดต่อเขาได้ และไม่อยากทะเลาะกับวันพุธ เลยบ่ายเบี่ยง แต่วันพุธไม่ยอม เชื่อว่าแฟนสาวต้องมีความลับบางอย่างถึงได้พูดเข้าข้างเลี้ยงตลอด
“พูดกันให้รู้เรื่องก่อน ไม่ใช่ผมไม่มีเหตุผล แต่รุ้งลองคิดดูสิว่าเราคบกันมากี่ปี ทำไมเราต้องทะเลาะเรื่องไอ้เหรียญบ้าๆนี่ด้วย ผมบอกตรงๆนะว่าผมเป็นห่วงรุ้ง กลัวรุ้งจะได้รับอันตรายจากเหรียญนั่น”
“แต่รุ้งเชื่อว่ารุ้งรอดตายเพราะเหรียญ รุ้งไม่เข้าใจว่าทำไมพุธถึงโทษว่าเหรียญนี่จะนำความวิบัติมาให้รุ้ง...ตกลงว่าพุธได้เหรียญนั่นมายังไง”
คำย้อนถามของเธอทำให้วันพุธอึ้งไป เพราะตนก็รับปากทศกับธงชาติไว้ รุ้งแก้วเลยตัดบทไล่เขากลับบ้าน แต่นอกจากวันพุธจะไม่กลับ ยังไปท้าทายเลี้ยงถึงบ้านร้าง
“ฉันมาหาแกแล้ว มาให้แกตอบคำถามว่าแกเกี่ยวข้องอะไรกับบ้านฉัน ทำไมถึงมีรูปแกติดอยู่ทั้งที่บ้านและที่บริษัท แกเป็นใครกันแน่...บอกฉันมา!”
ooooooo
ระหว่างที่วันพุธไปท้าทายเลี้ยงถึงบ้านร้าง อยากให้ปรากฏตัวมาเคลียร์กันให้รู้แล้วรู้รอด พินทุอรก็ทำเรื่องบ้าบิ่นไม่ต่างกัน ด้วยการทำพิธีเรียกผี
“ถ้าผีมีจริงก็ขอให้เห็นเถอะ อยากรู้ว่าหน้าตาแกเป็นยังไง ใช่คนที่พี่พุธเกลียดหรือเปล่า”
พินทุอรพูดพลางหลับตา ควันธูปสีขาวลอยวนตรงหน้า ก่อนที่ผันจะโผล่มาชี้หน้า
“อยากเห็นข้านักใช่ไหม อีเด็กเมื่อวานซืน วันนี้ข้าจะสั่งสอนเอ็งให้รู้ว่าอย่ามายุ่งกับข้าอีก”
ผันหัวเราะเสียงต่ำ ย่างสามขุมเข้าหา พินทุอรกรีดร้องจนเลี้ยงได้ยินและรีบมาช่วย
ผีร้ายจากกรุงเก่าชะงัก “เจ้าเป็นใคร”
“แล้วเจ้าล่ะเป็นใคร...ไอ้ผีตายโหง...บาปกรรมหนักไม่ได้ผุดได้เกิด ใครใช้เจ้ามา”
“ผีบ้านผีเรือน...กูไม่กลัวมึงดอก!”
ผันเตรียมเข้าสิงพินทุอร แต่เลี้ยงขวางไว้และกระชากหัวผีร้ายหลุดจากร่างในพริบตา!
พินทุอรปลอดภัยแล้ว เลี้ยงจึงกลับไปรับมือวันพุธที่บ้านร้าง และไม่มีทางเลือกต้องทำให้สลบ โดยไม่รู้เลยว่าทศกับธงชาติเห็นรถของวันพุธที่ลานวัด จึงไปตามหา แต่หลวงตาอ่ำผ่านมาเห็นพอดีและถามถึงวันพุธ
“เพื่อนคนนี้เหรอที่เราสองคนบอกว่าเป็นคนเอาเหรียญจากโยมเลี้ยงไป ดีล่ะ...ถ้าเขาออกมาจากบ้านนั้นได้ หลวงตาจะถามเพื่อนเราดู”
ทศกับธงชาติมองหน้ากันเครียดๆ ก่อนช่วยกันขอร้องหลวงตาอ่ำไปช่วยวันพุธในบ้านร้าง
“หลวงตาช่วยไม่ได้หรอก...คงถึงเวลาที่โยมเลี้ยงจะตามล่าคนขโมยเหรียญแล้ว ถ้าเราสองคนรู้เห็นกับเรื่องนี้ก็อย่าปิดบังหลวงตา โยมเลี้ยงยังเมตตาเราสองคน”
สองลูกศิษย์วัดถึงกับคิดหนัก ลังเลว่าควรบอกความจริงกับหลวงตาเรื่องเหรียญหรือไม่...
เวลาเดียวกันในบ้านร้าง...วันพุธสลบไสลไม่รับรู้ความกระวนกระวายใจของสองเพื่อนรัก โดยมีเลี้ยงเฝ้ามองด้วยความรักและเป็นห่วง รำพึงรำพันเสียงเครือถึงสิ่งที่อยู่ในใจมานาน
“พุธ...ลูกพ่อ...ไม่ว่าลูกจะเกลียดพ่อสักแค่ไหน พ่อก็รักลูก จะปกป้องลูกตลอดไป...พ่อผิดที่หลงวิชาไสยศาสตร์มากกว่าลูกเมีย...ยกโทษให้พ่อด้วยนะลูก”
เลี้ยงคลายมนต์สะกดให้ลูกชายหลังจากนั้น และลับร่างหายไป ทิ้งให้วันพุธมองบรรยากาศอึมครึมรอบตัวอึ้งๆ ก่อนจะหัวเสียมากเพราะคิดว่าตัวเองพลาดท่าโดนเลี้ยงทำให้หมดสติ
“ฉันรู้แล้วว่าแกขี้ขลาด แกกลัวคนจริงอย่างฉัน!”
ooooooo
คำเตือนของหลวงตาอ่ำทำให้ทศกับธงชาติวิตกจริต เดินพล่านทั่วห้องพักเพราะคิดไม่ตกจะบอกความจริงกับหลวงตาหรือปล่อยให้เป็นความลับต่อไป
“ที่ผีมันไม่ทำอะไรเราก็เพราะมันยังเกรงใจหลวงตานะไอ้ทศ”
“มันจะทำอะไรวะ เหรียญเราก็ไม่มีแล้ว อยากฆ่าก็ไปฆ่าไอ้เสี่ยอาคมโน่น หรือไม่ก็ฆ่าไอ้พวกเซียนพระที่มันซื้อเหรียญไปจากเรา...ฆ่ามันให้หมดเลย ดี...ดันกดราคาเรานัก...หรือไม่ก็...ฆ่าเอ็ง!”
“ทำไมต้องเป็นข้าวะ” ธงชาติถามงงๆ
“ก็เอ็งเก็บเหรียญทองไว้ นั่นน่ะ...เงินปากผีเลยนะโว้ย ทางที่ดีเราเอาไปขายดีกว่า ได้เงินมาจะได้หนีๆไปซะ หรือเอ็งอยากให้มันลวงไปฆ่าในบ้านอย่างที่ไอ้พุธกำลังโดนอยู่...เอ็งเก็บเหรียญทองไว้ไหนวะ”
ธงชาติไม่ทันตอบ รุ้งแก้วก็โทร.เข้าเครื่องทศเสียก่อน เพราะเป็นห่วงวันพุธที่ติดต่อไม่ได้ ทศหมั่นไส้วันพุธ เลยแกล้งบอกไม่รู้ไม่เห็น ธงชาตินิ่วหน้าแปลกใจ แต่ทนรอจนทศวางสายจึงโพล่งถาม
“ทำไมไม่เล่าให้ยัยรุ้งฟังว่าไอ้พุธมัน...”
“อย่าลืมนะว่ายัยรุ้งมีเหรียญของไอ้ผีนั่น ถ้าไอ้พุธตายจริงๆมันจะเกี่ยวโยงวุ่นวายไปหมด...คิดให้มันยาวๆสิวะ”
ทศดุขำๆ แต่ธงชาติไม่ตลกด้วย หน้าเครียดจนทศอดทักไม่ได้
“กลุ้มอะไรวะ...ห่วงไอ้พุธหรือว่าห่วงตัวเอง...กลัวไอ้ผีที่บ้านร้างจะมาตามเอาเงินปากผีเหรียญทองคืนใช่ไหมล่ะ...เตรียมตัวเป็นศพเถอะไอ้ชาติ!”
มาลินวางหมากพลู บุหรี่ใบจากและน้ำดื่มบนถาดเล็ก เซ่นไหว้ผันในเช้าวันต่อมาเพื่อเรียกใช้งาน แต่กลับต้องตกใจหน้าซีด เมื่อผันปรากฏตัวในสภาพหัวขาดจากร่าง
“แกหลอกฉัน...ที่นี่มีผีเรือนที่เรืองเวทย์ มีวิชาคุณไสยวิเศษ...แกหลอกฉัน”
ผันอาละวาดใหญ่ มาลินกลัวมากแต่ทำใจดีสู้เสือ และขอให้ช่วยปราบผีเลี้ยง
“มันเป็นใคร ทำไมอาคมมันมากนัก”
“ฉันไม่รู้...รู้แต่ว่ามันขัดขวางฉัน ฉันก็เลยหาทางไล่มัน แกต้องช่วยฉัน”
ผีร้ายจากกรุงเก่ารับปากจะช่วย แลกกับที่มาลินต้องเซ่นไหว้เขาอย่างดี และต้องเรียกเขาว่าท่านขุน เพราะชาติก่อนเขาเคยมียศถาบรรดาศักดิ์...ใครๆก็เรียกเขาว่าท่านขุนทั้งนั้น...
ooooooo
วันพุธหงุดหงิดมากที่ถูกรุ้งแก้วแฟนสาวซักไซ้ โดยเฉพาะเรื่องเมื่อคืนที่เขาติดต่อไม่ได้เพราะติดอยู่ในบ้านร้าง แต่ที่ทำให้เขาหัวเสียสุดคือเธอโทร.ถามเรื่องเขาจากทศ
“ทำไมต้องโทร.หามันด้วย หรือว่ารู้ว่ามันแอบชอบตัวอยู่ก็เลย...”
“ให้เกียรติรุ้งบ้างสิคะ ตลอดเวลารุ้งเคยมองใครรึเปล่า...ไม่มีเลย รุ้งมีพุธคนเดียว...รุ้งรักพุธ เป็นห่วงพุธนะคะ”
“จะไปรู้เหรอ รู้หน้าไม่รู้ใจ...”
รุ้งแก้วน้ำตาไหลด้วยความน้อยใจ ตัดพ้อเสียงเครือ
“ถ้าพุธไม่อยากให้รุ้งตอแย มาสนใจชีวิตพุธรุ้งก็ขอโทษ นับแต่นี้...รุ้งจะไม่เข้าไปก้าวก่ายเรื่องของพุธอีกแล้ว”
พูดจบก็ผลุนผลันจากไป ทิ้งวันพุธให้มองตามเครียดๆ พึมพำไล่หลังเสียงเบา
“ผมขอโทษ ผมรักรุ้ง...รักมาก แต่ผมยังไม่รู้ว่าผมจะตายวันไหน อาจจะวันนี้หรือพรุ่งนี้ก็ได้ ผมไม่อยากให้รุ้งต้องมารับเคราะห์กรรมไปกับผม...ยกโทษให้พุธด้วยนะรุ้ง”
มาลินพาผันกลับไปให้จูหยวนรักษา สภาพผีร้ายจากกรุงเก่าที่กลายเป็นผีหัวขาด ทำให้ซินแสใหญ่โกรธมาก
“ไอ้เลี้ยง! มึงทำกับผีของกูอย่างนี้เชียวเหรอ”
“กี่ตัวๆก็สู้มันไม่ได้ แบบนี้มันไม่คุ้มค่าเงินที่ฉันเสียไปเลยนะ”
“เอาเถอะ...แล้วคืนนี้จะจัดการให้ ขอให้ฉันรักษาบริวารตัวนี้ก่อน บางทีคืนนี้อาจต้องเอาไปช่วยด้วย”
อุไรแวะไปกราบหลวงตาอ่ำที่วัดเช้าวันเดียวกัน เพื่อขอของขลังไปป้องกันตัวเองและเสริม หลวงตาอ่ำไม่เห็นด้วยแต่เพื่อความสบายใจของแม่บ้านเก่าแก่บ้านเสริม เลยมอบเบี้ยแก้ให้
“เบี้ยแก้...ป้องกันคุณไสยผีร้ายทั้งปวง ให้โยมเสริมพกติดตัวไว้ คุณไสยหรือผีร้ายก็กล้ำกรายไม่ได้ แต่ใช้ได้คนเดียวเท่านั้น ส่วนโยมก็หาพระมาแขวนคอให้เป็นมงคลชีวิต”
ตันเห็นหน้าอุไรก็อยากบอกเรื่องวันพุธบุกมาบ้านร้างเมื่อคืนก่อน แต่หลวงตาอ่ำขัดไว้ ไม่อยากให้แม่บ้านเก่าแก่ตกใจ แล้วเรื่องจะลุกลามเกินกว่าจะควบคุม...
อิทธิฤทธิ์ของเหรียญกลายเป็นข่าวใหญ่ ทำให้รุ้งแก้วเป็นที่รู้จักในฐานะหญิงสาวผู้รอดชีวิตราวกับปาฏิหาริย์ อาคมเลยส่งจือกับเซี้ยลูกน้องคนสนิทไปจับตัวเพื่อคาดคั้นที่มาของเหรียญ
วันพุธติดต่อแฟนสาวไม่ได้ หลังจากทะเลาะกันเขาก็พยายามตามหาทั่วมหา’ลัย แต่ไม่พบแม้แต่เงาของเธอ จนอดระแวงไม่ได้ว่าเหรียญที่เขาได้จากบ้านร้างจะมีส่วนกับเรื่องนี้
“ฉันหวังว่าแกคงไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้นะไอ้เลี้ยง ถ้าแกโกรธฉันก็ทำร้ายฉันเถอะ...อย่าทำร้ายรุ้งแก้วเลย”
ooooooo
รุ้งแก้วเกือบพลาดท่าถูกจือกับเซี้ยขโมยเหรียญ ถ้าเลี้ยงจะไม่มาช่วยไว้ แถมให้วิหคภูติจิกใบหน้าและตามตัวสองลูกน้องของอาคมจนต้องหนีกระเจิงอีกต่างหาก
หลังจากนั้นเลี้ยงก็รีบกลับบ้านร้างในคืนเดียวกัน เพราะจูหยวนบุกไปงัดฝาโลงเพื่อท้าทาย
“กล้ามาเหยียบถึงถิ่นข้าเลยเหรอ”
“ก็เหมือนเอ็งที่ไปทำร้ายเมียข้าถึงศาลเจ้า”
“ข้าอยู่ของข้าอย่างสงบ ทำไมเอ็งถึงตามจองเวรกับข้าไม่สิ้นสุด เรียนอาคม...ไยจึงเห็นแก่อามิสสินจ้างเงินทอง”
“ข้าไม่ได้โง่เหมือนเอ็งนี่ ร่ำเรียนวิชามากมายก็เอาตัวไม่รอด...ยอมตายไปกับวิชา...แล้วเป็นไง”
คำพูดเย้ยหยันของจูหยวนไม่ได้ทำให้เลี้ยงสะทกสะท้าน ย้อนเสียงเรียบ “เป็นไง...ก็โดนคนใจพาลอย่างเอ็งตามราวีไม่สิ้นสุด วิชาคุณไสยควรใช้ช่วยเหลือมนุษย์มากกว่าทำลายล้างอย่างที่เอ็งทำอยู่”
“ไม่ต้องพูดมาก...ไอ้ผัน สั่งสอนมันหน่อยซิ”
ผันที่ตอนนี้หัวกลับมาอยู่บนร่าง ชี้หน้าจองเวรเลี้ยง
“วันก่อนเอ็งทำข้าหัวขาด วันนี้หัวเอ็งต้องขาดบ้าง!”
จูหยวนสะใจมากเมื่อเห็นเลี้ยงถูกผันเล่นงานจนอ่วม ก่อนจะได้ตาลุกโชนด้วยความโกรธจัดเมื่อผันถูกเอาคืน
“ไอ้เลี้ยง...วันก่อนก็ทำผีของข้าตาบอด ทำเมียข้าเจ็บ นี่เจ้ายังคิดฆ่าผีแก่ของข้าอีกเหรอ”
“ถ้ากลัวนักก็กลับไปซะ”
“กูไม่ยอมแพ้มึงหรอก ถึงยังไง...มึงก็เป็นผี...สู้พระคาถาไม่ได้!”
ระหว่างที่เลี้ยงกับจูหยวนสู้กันอย่างเอาเป็นเอาตาย วันพุธร้อนใจแทบนั่งไม่ติด อยากไปตามหารุ้งแก้ว พินทุอรพลอยเป็นห่วงแฟนสาวของพี่ชาย อยากไปช่วยตามหา มาลินผ่านมาได้ยินก็หมั่นไส้ อดแขวะถึงรุ้งแก้วไม่ได้
“แค่เป็นแฟนกันยังต้องตามกันแล้ว นี่ถ้าอยู่กินเป็นผัวเมียกัน มิต้อง...”
“ยังไงรุ้งแก้วก็ดีกว่าเธอตรงที่ไม่ทิ้งผัวออกเที่ยวทุกวัน...แก่จนปูนนี้ยังไม่รู้เลยว่าหน้าที่ของเมียมีอะไรบ้าง”
วันพุธตอกแล้วผละไปขึ้นรถ ทิ้งมาลินให้เต้นผางกับเมฆา ก่อนหันไปเล่นงานเสริมแทนเพราะอารมณ์ค้าง อุไรเป็นห่วงเสริมซึ่งยังมีท่าทางเหม่อลอยเพราะโดนของ แต่ต้องกัดฟันรอจนมาลินเยาะเย้ยถากถางเขาจนพอใจเหมือนเคย จนเมื่อได้อยู่ตามลำพังจึงแอบเอาเบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำใส่มือเขา
ฤทธิ์เบี้ยแก้ของหลวงตาอ่ำทำให้เสริมหลุดจากมนต์เสน่ห์ของมาลิน เขามองบรรยากาศรอบตัวงงๆและมองเบี้ยแก้ในมือ อุไรรีบบอกด้วยน้ำเสียงยินดี
“หลวงตาอ่ำให้มาค่ะ บอกให้คุณพกติดตัวตลอดเวลา อย่าให้มันรู้นะคะ...คุณไสยผีร้ายก็เข้าใกล้คุณไม่ได้”
ooooooo
ทุกคนในบ้านเสริมถูกมาลินกับเมฆาราวีไม่หยุดหย่อน โดยเฉพาะพินทุอรกลัวมากเพราะเมฆาทำท่าจะปล้ำเธออีกรอบ โชคดีที่เธอหลบอยู่ในห้อง เลยรอดตัวหวุดหวิด
หลังสู้กันอย่างดุเดือด สุดท้ายจูหยวนก็ต้องถอยเพราะสู้เลี้ยงไม่ได้ ผีหนุ่มใหญ่เจ้าของเหรียญลายดอกไม้จึงปลอมตัวเป็นคนขับแท็กซี่ไปรับรุ้งแก้วกลับบ้าน แต่ดันเจอวันพุธกลางทาง!
วันพุธเห็นหน้าเลี้ยงก็โกรธจัด ถลันจะเอาเรื่องแต่รุ้งแก้วห้ามไว้และยอมให้เขาไปส่งถึงหอแทน วันพุธข่มใจรอจนถึงที่หมาย จึงถามถึงเหตุการณ์ทั้งหมด รวมทั้งเรื่องเลี้ยงที่โผล่มาขับแท็กซี่ให้เธอ
รุ้งแก้วปลอบให้ใจเย็น ก่อนเล่าเรื่องถูกจับไปคาดคั้นเรื่องเหรียญที่เก็บได้บนรถเขา วันพุธหน้าเสีย แอบรู้สึกผิดที่มีความลับกับแฟนสาว แต่เพราะสัญญากับทศและธงชาติไว้ จึงต้องเก็บเป็นความลับต่อไป
“ปลอดภัยแล้วนะรุ้ง แต่ผมยังงงๆอยู่ มันจับรุ้งไปขังแล้วมันยังกล้าขับรถมาส่งรุ้งอีก”
“พุธหมายถึงใครคะ”
“ก็ไอ้แท็กซี่คนนั้นน่ะสิ นั่นน่ะไอ้เลี้ยง...ไอ้ผีในบ้านผมไง รุ้งจำมันไม่ได้เหรอ”
“ไม่ใช่อย่างที่พุธเข้าใจนะคะ ไม่ใช่...ผีไม่ได้เป็นคนจับรุ้ง แต่มันมีด้วยกันสองคน มันเป็นคนค่ะ ไม่ใช่ผี”
“รุ้ง...ถ้ามันเป็นผี มันจะทำยังไงก็ได้ มันมีอิทธิฤทธิ์นี่”
“ไม่ใช่ค่ะพุธ แต่ผีตนที่พุธเกลียดนั่นแหละที่มาช่วยรุ้งไว้ รุ้งถึงปลอดภัย พุธควรเข้าใจเสียใหม่ คุณเขาหวังดีกับพวกเราทุกคนนะ เขาไม่เคยคิดร้ายใคร”
คำอธิบายของรุ้งแก้วทำให้วันพุธหงุดหงิด
“รุ้งเห็นไอ้ผีนั่นสำคัญกว่าผมเหรอรุ้ง”
“แล้วแต่พุธจะคิดเถอะค่ะ”
รุ้งแก้วทั้งโกรธทั้งน้อยใจที่เขาไม่ฟังเธอ ผลุนผลันลงจากรถขึ้นหอพัก ก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณเลี้ยงในใจ
“คุณช่วยชีวิตหนูไว้อีกแล้ว หนูจะไม่ลืมพระคุณเลยค่ะ”
จูหยวนหอบร่างสะบักสะบอมและบาดเจ็บสาหัสกลับศาลเจ้า ยุรีเมียขี้หึงของเขาตกใจมากเมื่อเห็นผัวมีขนนกสีดำปักบนมือเลือดอาบ ซินแสใหญ่แค้นใจมาก ใช้คาถาทำลายขนนกจนมอดไหม้ ส่งต่อความเจ็บปวดทุกข์ทรมานไปให้เลี้ยงเจ้าของขนนกวิหคภูติ ไฟลุกท่วมตัวเพราะอาคมของจูหยวน หลวงตาอ่ำต้องมาช่วยสาดน้ำมนต์เพื่อดับไฟ
“ใครทำโยมเลี้ยงล่ะ”
“ไอ้ซินแสจูหยวนครับหลวงตา”
“เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวรนะโยมเลี้ยง”
“ผมจะไม่ยอมให้มันรังแกฝ่ายเดียวหรอกครับ... ขอบคุณหลวงตามากที่ช่วยผม”
ooooooo
จูหยวนร่ายคาถาและทำพิธีไล่อาคมจนแผลบนมือที่ถูกขนนกวิหคภูติของเลี้ยงเล่นงานหายดี
ยุรีโล่งใจมาก แต่บ่นกระปอดกระแปดด้วยความอิจฉา
“มือของซินแสหาย แต่ฉันสิต้องกลายเป็นคนตาบอด...เจ็บใจนัก”
“ถึงเวลาแล้วที่เธอจะต้องเรียนอาคมอย่างจริงจัง เพื่อผนึกกำลังกับฉันเอาชนะมันให้ได้”
“ต่อให้ต้องแลกกับชีวิต ฉันก็จะทำเพื่อล้างแค้นมัน”
“อาคมต่อให้ขลังแค่ไหน ก็ต้องพ่ายความสกปรกของผู้หญิง”
ยุรีนิ่วหน้าไม่เข้าใจ จูหยวนแสยะยิ้มก่อนเอ่ยถึงสิ่งที่คิดไว้
“เลือดประจำเดือนของผู้หญิง...เป็นศัตรูของอาคมทุกชนิด!”
จือกับเซี้ยในสภาพมีผ้าพันแผลบนหน้าและลำตัว แล่นไปฟ้องอาคมเช้าวันต่อมาถึงฤทธิ์เดชเหรียญของรุ้งแก้ว อาคมหัวเราะ ไม่เชื่อว่าเป็นเรื่องจริง และยิ่งลำพองใจจะโก่งราคาเหรียญที่มีให้รวยเละกันไปข้าง
อาคมอารมณ์ดีเป็นพิเศษเพราะมั่นใจว่าจะทำเงินได้จากการขายเหรียญลายดอกไม้ ไม่ได้ระแวดระวังว่าจะมีภัยถึงตัวในไม่ช้า และเมื่อพบมาลินในวันเดียวกันที่โรงแรม ก็ไม่รอช้าจะจู่โจมซุกไซ้เธอด้วยความคิดถึง
อ่านละคร เงินปากผี ตอนที่ 7 วันที่ 11 ก.พ.61
ละครเรื่องเงินปากผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤกละครเรื่องเงินปากผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่องเงินปากผี กำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่องเงินปากผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟ โวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่องเงินปากผี ออกอากาศ ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ทีมา ไทยรัฐ