อ่านละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ตอนที่ 7 วันที่ 14 ก.พ.61
ณฤทธิ์เล่าว่า เจนนี่เข้าวงการมาตั้งแต่อายุ 12 ความน่ารักน่าเอ็นดูของเธอทำให้ทุกคนชมและเอาอกเอาใจอย่างมาก และแม่ก็คอยเตือนเรื่องกินขนมหวานว่ากินไม่ได้ เดี๋ยวอ้วน ณฤทธิ์สรุปว่า“นางโดนฝึกให้แสดง สร้างภาพให้มีตัวตน ทำตัวเด่นๆ ทำให้ทุกวันนี้นางเฟคสร้างภาพ ต้องการมีตัวตนจนเป็นนิสัยของตัวเองไปแล้ว” ตบท้ายว่าทั้งวันก็นั่งอ่านข่าวตัวเองในโซเชียล
ส่วนจัสตินก็นั่งเล่นเฟซบุ๊กไลฟ์กับแฟนคลับ ปากหวานเอาใจแฟนคลับ ตอบคำถามของแฟนคลับจนได้เวลาทำงานก็ขอตัว อ่อยทิ้งท้าย “แล้วเจอกันนะครับ”
เจนนี่ก็ถูกถามว่าคบกับเมธจริงหรือเปล่า ไม่ค่อยเห็นไปไหนมาไหนด้วยกันเลย ไม่นานก็มีรูปเจนนี่จูงมือกับชายหนุ่มแต่ไม่เห็นหน้าในไอจีของเธอ ศรันย์เห็นก็ถามแซวพุฒิเมธว่าถอดร่างไปถ่ายรูปกับนางตอนไหน
“นางคิดเอง มโนเอง จัดฉากเองแบบนี้ประจำ”
พุฒิเมธดูรูปแล้วบ่นเซ็งๆ
ศรันย์บอกว่าก็ดี ปล่อยนางมโนสร้างกระแสไป แต่ซาร่าดูรูปแล้วพูดกับกันต์ว่าคนพวกนี้ดูไม่ออกรึไงว่านางเฟค ศรันย์บอกให้เธอหัดทำตัวน่ารักกับแฟนคลับบ่อยๆแบบนั้นบ้างเผื่อกระแสจะดีขึ้น
“คุณเข้าข้างมันเหรอ ไม่เอาหรอก ฉันไม่บ้าสร้างเรื่องแต่งเรื่องได้เป็นเรื่องเป็นราวแบบนี้หรอก” ซาร่าเบ้หน้าอย่างอดอิจฉาเจนนี่ไม่ได้ที่ทำอะไรก็ดูดีไปหมด
ooooooo
ณฤทธิ์เดินห้างช่วยเลือกและซื้อของให้บุญสิตาแล้วบ่นอ้อนๆว่าตนทำให้เธอได้งานนี้ ไม่เห็นให้อะไรตนบ้างเลย ซื้อให้แต่คนอื่น บุญสิตาบอกว่าก็ให้เขาสิงร่างแล้วไง ถามว่าแล้วเขาอยากได้อะไรล่ะ
ณฤทธิ์บ่นว่าตนใส่เสื้อผ้าชุดนี้ชุดเดียวมาตลอดเบื่อแล้ว อยากได้ชุดใหม่ บุญสิตาจึงเลือกซื้อให้เพราะเขาจับต้องอะไรไม่ได้ ณฤทธิ์ให้บุญสิตาเลือกเสื้อผ้าให้อย่างมีความสุขเหมือนได้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง
เมื่อไปถวายสังฆทานที่วัด บุญสิตาเอาเสื้อผ้าที่ซื้อให้ณฤทธิ์ถวายไปด้วย
พอหลวงพ่อสวดมนต์เสร็จก็เกิดแสงสว่างวาบขึ้น แล้วณฤทธิ์ก็ค่อยๆเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ได้มาใหม่เป็นชุดดูดี
เขามองตัวเองอย่างปลื้มใจ บุญสิตาบอกว่ากลัวเขาจะเหงาเลยซื้อสมุดใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงให้ด้วยเผื่อเขาจะบันทึกอะไรที่ค้างคาและอยากจะทำ
“ขอบใจนะ ถึงมันจะเป็นแค่สมุดโน้ตเล็กๆ แต่ก็ขอบใจเธอมาก ที่เธอใส่ใจคนที่ตายไปแล้วอย่างฉัน”
พูดพลางมองซึ้งจนบุญสิตาเขินบอกให้เลิกจ้องได้แล้ว “ไม่ต้องเขินหรอก ฉันไม่ชอบผู้หญิง” แต่อดแหย่ไม่ได้ว่า“เขินฉันเหรอชะนีน้อย แปลว่าหน้าฉันก็หล่อเร้าใจทั้งเก้งกวางบ่างชะนีเลยเหรอเนี่ย”
บุญสิตาบอกให้พอได้แล้ว เขาเลยหยุดแต่คิดได้บอกว่า คราวหน้าขอสมาร์ทโฟนด้วยได้ไหม เธอหน้าตึงบอกว่าไม่มีเงินหรอก เขาเลยบอกว่าล้อเล่น...
เมื่อเอาของขวัญไปให้คนที่บริษัท ทุกคนดีใจและถูกใจของฝากมาก ทั้งกลิ่น สี กระทั่งไซส์ ถามว่ารู้ได้ไง
“เอ่อ...คือ ฉันก็เดาๆเอาน่ะค่ะ” บุญสิตายิ้มแห้งๆ ตามเคย เพราะที่จริงแล้วทุกอย่างณฤทธิ์เป็นคนเลือกให้
ooooooo
เที่ยงวันนี้บุญสิตาเดินเข้ามามองหาไปรอบๆ ณฤทธิ์ถามว่าเห็นเธอซื้อโน่นซื้อนี่ให้คนอื่น ไม่เห็นซื้อความสุขให้ตัวเองบ้างเลย
“ฉันทำอยู่นี่ไง” เขาถามว่าทำอะไร “ความสุขของฉันคือเห็นทุกคนมีความสุขกับของที่ฉันให้”
“อยากคืนความสุขว่างั้น” พูดพลางมองถุงของที่มือ แซวว่า “แต่ดูท่าเธอยังคืนความสุขไม่ครบทุกคนขาดคนสำคัญที่อยากจะให้เสียด้วย” พอถูกรู้ทันเธออึกอักปฏิเสธเสียงปร่าว่าเปล่านะ ณฤทธิ์บอกว่าเมธไม่อยู่หรอก เธอถามทันทีว่าไปไหน “วันนี้เขามีคิวถ่ายงานจ้ะ”
บุญสิตามองของในมืออย่างผิดหวังที่ไม่ได้ให้คนที่ตั้งใจจะเอามาให้ ณฤทธิ์เห็นท่าทางผิดหวังของบุญสิตาก็ยิ้มขำๆ รู้สึกได้ว่าท่าทางเธอจะรู้สึกดีๆกับพุฒิเมธเสียแล้ว...
เจนนี่ถ่ายแฟชั่นกับพุฒิเมธเสร็จ เธอพูดเบาๆกับเขาว่าเปลี่ยนเสื้อเสร็จรอด้วย จะได้กลับพร้อมกัน
พุฒิเมธเดินผ่านไปเหมือนไม่รับรู้ เจนนี่ตามไปปรามว่า
“ไม่เห็นเหรอว่านักข่าวรออยู่เต็มเลย คุณต้องให้สัมภาษณ์นักข่าวกับฉัน”
“คุณอยากสัมภาษณ์ก็จัดการคนเดียวเถอะ ผมมีงานที่ต้องทำอีกเยอะ” พูดจบก็เดินไปเลย เจนนี่ไม่กล้าโวยเพราะนักข่าวเยอะ ได้แต่มองตามอย่างเจ็บใจ
บ่ายแก่ๆวันนี้ ศรันย์กับจัสตินนั่งดูของที่บุญสิตาซื้อมาฝากด้วยความแปลกใจ จัสตินถามว่า
“นางรู้ได้ไงว่าฉันชอบบ็อกเซอร์ลายซุปเปอร์ฮีโร่ แถมยังรู้ไซส์ฉันอีก เรื่องนี้มีแต่แกแล้วก็มาร์คที่รู้”
“นางรู้เรื่องทุกคนในบริษัทอย่างดี แถมยังชอบเนียนทำอะไรเกินหน้าที่แม่บ้านตลอด เรื่องงานในบริษัทนางรู้ลึกรู้จริง” ศรันย์ทึ่ง
จัสตินสงสัยว่านางอาจจะสนิทกับมาร์คมาก
ศรันย์ติงว่ามาร์คไม่เคยเล่าเรื่องนางให้พวกเราฟังเลย บอกจัสตินว่า “ฉันต้องรู้ให้ได้ว่านางเป็นใครกันแน่”
พอดีพุฒิเมธกลับมาท่าทางเหนื่อยๆ ถามว่าคุยอะไรกันอยู่หรือ เครียดเชียว ศรันย์ไม่อยากเล่า บอกว่าไม่มีอะไร แต่พุฒิเมธเห็นของขวัญบนโต๊ะถามว่าวันเกิดใคร จัสตินบอกว่าซินซื้อมาฝากทุกคน
“ทุกคนเลยเหรอ ผมไม่เห็นได้เลย” พุฒิเมธพึมพำแล้วเดินเลยไปงอนๆ
ผ่านเวลาไปพักใหญ่ บุญสิตาเอาน้ำมาเสิร์ฟ พุฒิเมธเหล่ดูว่ามีของอะไรมาฝากตนไหม ฝ่ายบุญสิตาก็แอบมองเขา ชั่งใจว่าจะให้ดีหรือไม่ แล้วก็ไม่กล้า เอาน้ำวางไว้แล้วจะออกไป
“เอาน้ำมาให้ผมแค่นี้เหรอ ซื้อของให้ทุกคน แต่ไม่เห็นมีของของผมเลย”
บุญสิตาขำๆที่พี่น้องพูดเหมือนกันเลย เขาถามว่าขำอะไร เธอจึงหยิบของฝากให้ เขาเปิดดูอย่างตื่นเต้น เป็นหมอนรองคอ ผ้าปิดตาสำหรับเวลานอน และผ้าห่มลายการ์ตูนเข้าชุดกันน่ารัก บอกเขินๆว่า
“ฉันเห็นคุณต้องนอนบนรถ เลยคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับคุณค่ะ”
“ผมเป็นซุปตาร์นะ จะให้ของเบสิกๆแบบนี้ได้ไง ของของผมต้องลิมิเต็ดมีอันเดียวในโลก” ชายหนุ่มแกล้งแหย่ขำๆ
“ของหายากแบบนั้น ฉันจะมีปัญญาที่ไหนไปซื้อล่ะคะ ถ้าคุณไม่รับก็ไม่เป็นไรค่ะ” พูดพลางจะเก็บของกลับเศร้าๆ พุฒิเมธรีบห้ามกลัวเธอจะเอากลับไปจริงๆ พูดอย่างไว้ฟอร์มว่า
“เอาไว้ก็ได้ อยากได้ผ้าปิดตาเวลานอนบนรถพอดี แต่ถ้าจะให้ดีควรให้ที่อุดหูด้วยนะ ผมไม่อยากฟังคุณขายประกัน” พุฒิเมธแซวเธอที่แอบงีบในบริษัทและที่คุยกับลุงบุญลือบนรถ สุดท้ายบอกว่า “ผมเอาที่ปิดตากับผ้าห่มก็แล้วกัน ส่วนหมอนรองคอผมมีแล้ว เอาไปใช้เถอะ...ใช้คู่กับคนแปลกๆอย่างคุณจะได้มีอันเดียวในโลกไง นี่คุณได้ใช้ของคู่กับซุปตาร์เลยนะ ห้ามทำหายล่ะ”
ขณะนั้นเองเอเดินเข้ามาบอกว่าลุงบุญลือมาหา ทั้งสองมองหน้ากันสงสัยว่าลุงบุญลือมีอะไร
ooooooo
ลุงบุญลือมาลาออกจากงานเพราะลูกชายเรียนจบและมีคนมาทาบทามให้ไปทำงานแล้วลูกอยากให้พักผ่อน บอกว่าจะเลี้ยงดูพ่อเอง ศรันย์บอกว่าดีจังตอนตนเรียนจบกว่าจะหางานได้แทบแย่
“ดีใจด้วยนะครับ น่าภูมิใจจริงๆ” พุฒิเมธเอ่ย
ลุงบอกว่าถือเป็นโชคของครอบครัวที่ลูกจบมาก็ได้งานเลย ยังไงก็ขอบคุณทุกคนที่ให้โอกาสตนทำงาน แต่ถึงแม้ไม่ได้ทำงานที่นี่แล้ว แต่ถ้าใครมีธุระจะไปไหนก็เรียกใช้ได้ ลุงจะมาขับรถให้
“ไม่เป็นไรๆ การขับรถของลุงวันนั้นยังตราตรึงใจไม่ลืมเลย ขอแค่ครั้งเดียวในชีวิตก็พอ” ศรันย์หยอกลุง ทุกคนพลอยหัวเราะไปด้วย
ที่แท้สมบัติเป็นคนฝากแชมป์เข้าทำงานที่ห้างของตน วรรณนาดีใจด้วย สมบัติบอกว่าแชมป์เป็นเด็กดี มีความสามารถ ประวัติดี เกรดก็ดี ถือเป็นโชคของห้างเราด้วยที่ได้คนเก่งๆมาทำงาน
“คนอะไร น่ารักแถมใจดีอีก” วรรณนาชมเขินๆ พอสมบัติถามว่าน่ารักแล้วเมื่อไหร่จะรักล่ะ วรรณนาก็ยิ่งเขิน ทำเป็นถลึงตาใส่ หยิกเบาๆ ถามว่า “นี่แน่ะ รักแบบนี้โอเคไหมคะ” เลยต่างยิ้มให้กันอย่างเข้าใจ
ooooooo
อ่านละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ตอนที่ 7 วันที่ 14 ก.พ.61
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ บทประพันธ์โดย : ติณณาละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ บทโทรทัศน์โดย : ตฤณณา
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ กำกับการแสดงโดย : กิตติศักดิ์ ชีวาสัจจาสกุล
ละครเรื่อง ชั่วโมงต้องมนต์ ผลิตโดย : บริษัท ทีวีซีน จำกัด
ที่มา ไทยรัฐ