อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 16
เมื่อชาติกล้าทำงานแก้ตัวได้สำเร็จ วศินเรียกไปพบที่บ้าน มอบกระเป๋าขนาดย่อมให้ใบหนึ่งในนั้นอัดแน่นด้วยเงิน!“สิ่งที่ลื้อทำ มันเหมือนทำให้อั๊วได้เกิดใหม่ นั่นเป็นรางวัลสำหรับลื้อ ตอนนี้มันถึงเวลาที่อั๊วจะผงาดขึ้นครองทุกอย่างแล้ว” ชาติกล้าถามว่าแล้วอภิวัฒน์กับภูวนัยที่ยังลอยนวลอยู่ล่ะ “ไม่ต้องสนใจ ตอนนี้มันไม่มีอะไรที่จะเล่นงานอั๊วได้แล้ว แต่อั๊วไม่ได้บอกให้ปล่อยมัน ถ้าเกิดเจอมันที่ไหนก็จัดการตามวิธีของลื้อได้เลย”
ทันใดนั้น มือถือของชาติกล้าดังขึ้น พอดูเบอร์เขาบอกวศินว่าสมสุขโทร.มา วศินรับไปพูดทันที
ไม่กี่อึดใจ วศินกับชาติกล้าก็ไปถึงบ้านสมสุข สมสุขชูแก้วไวน์เอ่ย “ขอดื่มให้กับความเป็นอมตะของท่านครับ” แล้วถาม “ว่าแต่ท่านทำยังไง ท่านสุทินถึงได้หัวใจวายในวันที่ท่านกำลังจะถูกพักราชการครับ ผมอยากรู้จริงๆ”
“ลื้อไม่คิดบ้างเหรอว่า ฟ้ากำลังจะให้อั๊วยิ่งใหญ่” วศินตอบอย่างอหังการสุดๆ
สมสุขพยายามล้วงลึกให้ได้ บอกว่าตนเป็นคนไม่เชื่อเรื่องโชคชะตา แต่เชื่อการกระทำ มองไปที่ชาติกล้าก่อนพูดว่า “การที่ท่านสุทินหัวใจวายเมื่อคืนต้องมาจากการกระทำ” ถูกชาติกล้าที่ยืนอยู่ในห้องด้วยสวนไปทันทีว่า
“ไม่ว่าจะเป็นการกระทำ หรือโชคชะตา แต่คนเราก็ควรทำในสิ่งที่ต้องทำ”
“แหม...ตอบได้เหมือนนักการเมืองจริงๆ” สมสุขประชด ถูกวศินตัดบทว่าเรามาคุยในสิ่งที่เขาควรทำดีกว่า พอสมสุขชะงักฟัง วศินบอกว่าตอนนี้ตนอยากได้เพิ่มขึ้นอีกเท่าหนึ่ง ชาติกล้าขู่ย้ำว่า “นี่ไม่ใช่การขอร้อง แต่เป็นคำสั่ง”
วศินดื่มไวน์ก่อนลุกขึ้นยืนพูดอย่างผู้ยิ่งใหญ่ว่า
“นี่แหละคำว่าอำนาจ ตอนแรกอั๊วก็สงสัยว่าคนเราแย่งชิงอำนาจกันทำไม จนตอนนี้ อั๊วถึงได้รู้ว่าคนที่มีอำนาจในประเทศนี้ จะทำอะไรก็ได้ โลกนี้มันมีคนอยู่แค่สองประเภท คนที่ใช้อำนาจกับคนที่เป็นเหยื่อของอำนาจนั่น” พูดแล้วเดินมาตบไหล่สมสุข “เข้าใจแล้วใช่ไหมว่าคนอย่างลื้อหรือไอ้พวกชาวบ้านที่อยู่ข้างนอก มันก็เป็นแค่เหยื่ออั๊ว!”
สมสุขถือแก้วไวน์นิ่ง แต่ที่แจกันดอกไม้ กล้องเข็มหมุดที่ซ่อนอยู่กำลังทำงานอย่างซื่อสัตย์
ooooooo
หลังจากนั้น สมสุขไปหาภูวนัย ตำหนิเขาว่า ตนต้องการให้เอาคลิปที่ได้ไปโค่นวศินแต่หมวดก็ทำเสียเหลวเป๋ว ภูวนัยจึงรู้ว่าตัวเองถูกสมสุขหลอกใช้ เลยตะบันหน้าอย่างแค้นใจ
สมสุขไม่เอาเรื่อง แต่เอาแฟลชไดรฟ์ให้ภูวนัยดู บอกว่า “ผมอาจจะช่วยหมวดได้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย เพราะถ้าหมวดทำไม่ได้ ไอ้วศินก็จะมีอำนาจเกินกว่าที่เราจะล้มมันได้อีก” พูดแล้วยื่นแฟลชไดรฟ์ให้ ภูวนัยเอาแฟลชไดรฟ์ไปเข้าร้านอินเตอร์เน็ตเปิดดู เป็นภาพสมสุขนั่งคุยกับวศินและชาติกล้าที่บ้าน ภูวนัยจ้องตาไม่กะพริบ!
เมื่อกลับถึงห้องพักที่โรงแรม เจอไผ่กำลังกระวน กระวายใจด้วยความเป็นห่วงเขาอยู่ ภูวนัยขอให้เธออยู่กับตน แล้วพาไผ่ไปที่สวนสาธารณะ จับไผ่ฝึกวิชาป้องกันตัวอย่างเอาจริงเอาจัง ไผ่ถามว่าจะพาตนไปช่วยงานใช่ไหม ภูวนัยตอบเลี่ยงไปว่า เอาไว้ให้เธอป้องกันตัวเวลาที่ตนไม่ได้อยู่ด้วย
คืนนี้ไผ่หลับเป็นตายเพราะเหนื่อยจากการเรียนวิชาป้องกันตัว จนรุ่งเช้าตื่นขึ้นมา พบว่าภูวนัยหายไปแล้ว เดินไปเจอกระดาษโน้ตวางอยู่บนโต๊ะเขียนว่า
“ผมกำลังไปทำเรื่องสำคัญ ถ้ามันสำเร็จ คุณจะได้กลับไปมีชีวิตปกติ แต่ถ้าผมไม่ได้กลับมา ผมอยากให้คุณรีบไปอเมริกากับคุณตะวันทันที”
ไผ่สงสัยว่าเรื่องสำคัญของเขาคืออะไร! พอฉุกคิดได้ว่าเขาอาจจะไปจัดการกับพวกนั้น ก็ตกใจ หาทางที่จะพบเขา จึงแกล้งโทร.ไปที่ ป.ป.ส. โกหก ว่าเป็นนักข่าวทำสมุดจดงานหาย ขอทราบภารกิจของท่านว่าวันนี้จะไปไหนบ้าง
ooooooo
วันนี้ วศินจะไปบรรยายในหัวข้อ “คุณธรรมนำชีวิต สำหรับนักศึกษาปริญญาตรีที่ต้องการสอบเข้าโรงเรียนนายร้อย” ที่หอประชุมมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง
ทั้งภูวนัยและไผ่พญาจึงมุ่งไปที่นั่น ภูวนัยถูกกันไว้ไม่ให้เข้าเพราะไม่มีบัตร เขาจึงตามเจ้าหน้าที่คนหนึ่งเข้าไปในห้องน้ำ จัดการเจ้าหน้าที่คนนั้นสลบเหมือดปลอมตัวเป็นเจ้าหน้าที่มีบัตรคล้องคอ เข้าห้องประชุมไปได้โดยไม่ผิดสังเกต ส่วนเจ้าหน้าที่คนนั้นถูกทิ้งไว้ในห้องน้ำ เอาไม้ถูพื้นมาวางให้รู้ว่าห้องส้วมชำรุด
ภูวนัยขึ้นไปที่ห้องควบคุม บอกเจ้าหน้าที่ในนั้นว่า
“ผมเป็นเจ้าหน้าที่เทคนิคของท่านวศินครับ... ท่านต้องการให้ผมมาดูแลระบบให้ แหม...พี่ก็รู้ว่าท่านต้องการแสงเสียงแบบไหน”
“ก็ดี...เพราะผมเองก็ไม่รู้ว่าท่านต้องการแสงเสียงแบบไหน” เจ้าหน้าที่คนนั้นหลีกทางให้
ภูวนัยพยักหน้าแล้วเดินเข้าไปนั่งที่แผงควบคุม
ooooooo
ปรากฏว่าราชัยไปเจอเจ้าหน้าที่คนนั้นสลบอยู่ในห้องน้ำจึงพามาปฐมพยาบาล ชาติกล้าไปดูบอกว่าดูจากการแต่งตัวน่าจะเป็นเจ้าหน้าที่ในนี้ ไม่นานตำรวจเข้าไปถามในห้องควบคุมว่ามีเจ้าหน้าที่หายไปหรือเปล่า คนหนึ่งบอกว่าเพื่อนตนไปหาอะไรกินยังไม่กลับมา ตำรวจนายนั้นจึงขอตรวจบัตรประจำตัวเจ้าหน้าที่อีกครั้ง
ภูวนัยเห็นท่าไม่ดีเอาบัตรวางไว้แล้วขอตัวไปห้องน้ำ พอตำรวจมาดูก็แปลกใจว่าไม่ใช่บัตรของภูวนัย เจ้าหน้าที่คนเดิมมาดูบอกว่าเป็นบัตรของเพื่อนตน จึงเกิดการตามล่าภูวนัยขึ้น ภูวนัยทำตัวกลมกลืนกับเหตุการณ์วิ่งลงบันไดสวนกับตำรวจนายหนึ่งร้องบอกว่า “พบตัวผู้ต้องสงสัยอยู่ในห้องประชุม” แล้วรีบไปโดยมีตำรวจนายนั้นวิ่งตามไปด้วย
เจ้ากรรม! ภูวนัยวิ่งไปเจอทางตัน ขณะกำลังละล้าละลังหาทางหนีเห็นมีประตูก็จะเปิดปรากฏว่าประตูล็อก แต่พริบตาเดียวประตูก็เปิดออก ปรากฏว่าไผ่พญาอยู่ในนั้น! ภูวนัยรีบผลุบเข้าไป ทำให้ตำรวจที่ตามมาหาไม่เจอจึงไปอีกทาง
“คุณมาทำอะไรที่นี่” ภูวนัยถามไผ่พญาที่ยังตกใจหน้าตาตื่นอยู่
“ก็มาช่วยนายไง ให้ฉันช่วยเถอะนะ...ไม่ต้องห่วงนะ ฉันสำเร็จวิชาจากนายแล้วไง ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงฉัน แต่ถ้าเราอยากจะกระชากหน้ากากมัน นายต้องให้ฉันช่วย”
ที่ข้างนอก ชาติกล้าบัญชาตำรวจตามหาผู้ต้องสงสัย เชื่อว่ายังอยู่ในนี้แน่นอน ทันใดนั้น ภูวนัยเดินอาดๆ ออกมาท้าให้จับ ชาติกล้ามองอึ้งอุทานทึ่ง “ไอ้ภู...แกนี่เอง” แล้วสั่งตำรวจให้จับ แต่พอตำรวจห้าหกคนกรูกันเข้าไป ก็ถูกภูวนัยเล่นงานทีละคนจนสลบเหมือด
เวลาเดียวกัน ที่ห้องประชุมพิธีกรขึ้นเวทีแล้ว ไผ่พญาแต่งตัวเป็นเจ้าหน้าที่เดินเข้าไปในห้อง พอเห็นวศินก็หลบหน้าแว้บ เดินงุดๆ ผ่านไปที่ห้องควบคุม อ้างกับเจ้าหน้าที่ว่า ท่านวศินอยากให้เปิดวีดิทัศน์ประกอบการบรรยายให้ เจ้าหน้าที่คนนั้นจึงหลีกทางให้ ไผ่พญารีบเสียบแฟลชไดรฟ์เข้ากับซีพียู
“จะให้เปิดตอนไหนบอกได้เลยครับ” เจ้าหน้าที่คนนั้นบอก ไผ่จับตาดูวศินที่เวทีตาไม่กะพริบ
ooooooo
ชาติกล้าถือปืนเผชิญหน้ากับภูวนัยต่างพร้อมที่จะลุยเข้าหากัน ภูวนัยประกาศกับชาติกล้าว่า ถ้าวันนี้ตนฆ่าเขาไม่ได้ก็จะตายอยู่ที่นี่ แล้วพุ่งเข้าหาชาติกล้าทันที
บนเวที วศินกำลังพูดกับผู้มาฟังบรรยายในมาดนายตำรวจดีเด่นว่า “การเป็นตำรวจที่ดี ไม่ใช่แค่การจับผู้ร้ายภายนอกที่อยู่ตามท้องถนนหรือบ้านเรือนทั่วไป แต่ตำรวจที่ดี ต้องจับผู้ร้ายที่อยู่ในจิตใจของเราให้ได้ด้วย”
ไผ่จ้องอย่างชิงชัง ถามเจ้าหน้าที่ว่าพร้อมเปิดวีดิทัศน์หรือยัง เมื่อเจ้าหน้าที่บอกว่าพร้อมแล้ว ไผ่สั่งเปิดทันที
“เคยมีคนถามผมว่า ทำยังไงถึงได้เป็นตำรวจที่ดี ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ทุกอย่างมันเริ่มมาจากความอยาก ถ้าเราขจัดความอยากได้ อยากมี อยากเป็น ในใจเราได้แล้วละก็...การคอรัปชันก็จะไม่เกิดขึ้น”
บรรดารัฐมนตรี นักการเมือง และนักศึกษาในห้องประชุมต่างอ้าปากค้างเงียบกริบ ไม่ใช่ชื่นชมคำบรรยายของวศิน แต่เพราะเห็นภาพวศินนั่งคุยกับสมสุข โดยมีชาติกล้ายืนอยู่ด้วย! วศินแปลกใจหันไปมองด้านหลังตัวเองก็ถึงกับอึ้ง
“ว่าแต่ท่านทำยังไง ท่านสุทินถึงได้หัวใจวายในวันที่ท่านกำลังจะถูกพักราชการครับ ผมอยากรู้จริงๆ” เสียงสมสุขชัดเจนมาก แต่เสียงตอบของวศินชัดเจนยิ่งกว่าว่า
“ลื้อไม่คิดบ้างเหรอว่า...ฟ้ากำลังจะให้อั๊วยิ่งใหญ่”
วศินที่อยู่บนเวทีหน้าซีดเผือด เหงื่อแตกพลั่ก ไผ่พญาที่อยู่ในห้องควบคุมดีใจแทบกระโดดที่งานกำลังจะสำเร็จ!
ooooooo
อ่านละคร คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ ตอนที่ 16 วันที่ 2 มิ.ย. 56
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะโดย บทประพันธ์ เล่าเต็งคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะ บทละคร โดย อภิวัฒน์ เล่าสกุล
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะผลิตโดย : บริษัท กำกับการดี จำกัด
คุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะนำแสดงโดย : ศิวัฒน์ โชติชัยชรินทร์ - ไปรยา สวนดอกไม้
ติดตามชมคุณชายเลี้ยงหมู คุณหนูเลี้ยงแกะได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ