อ่านละคร ไฟหวน ตอนที่ 10 วันที่ 6 มิ.ย. 56
คุณหญิงชะงักไปด้วยความขุ่นมัว ตัดใจไม่ออกไปจัดการบุปผา ส่วนสองสาวพอใส่บาตรพระเสร็จก็จัดแจงเก็บของเข้าบ้านหลังจากมัทนาเดินนำหน้าเข้าบ้านไปแล้ว บุปผาเก็บของกำลังจะก้าวตาม แต่ทันใดก็สะดุ้งตกใจเมื่อเดือนพรวดพราดเข้ามาถึงตัว...บุปผากลัวคนอื่นเห็น รีบลากแขนเดือนออกมาพูดกันห่างรั้วบ้าน
“บุปผาทำท่าเหมือนไม่อยากให้ใครเห็นฉันอย่างนั้นละ” เดือนสงสัย
“ก็ใช่น่ะสิ ฉันไม่อยากให้คนในบ้านรู้ว่าฉันเคยทำอาชีพอะไรมาก่อน แกไม่เข้าใจรึไงนังเดือน ว่าฉันกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่”
“ห้าร้อย? จะบ้ารึนังเดือน ฉันไม่มีเงินมากขนาดนั้นหรอก”
“ฉันก็เดาแล้วว่าแกอาจจะไม่มี แต่คุณกำพลเขามี”
บุปผาเม้มปากแน่นเพื่อสะกดอารมณ์โกรธ “ถ้าฉันไม่ให้ แกก็คงจะเอาเรื่องฉันมาอยู่ที่นี่ไปบอกคุณกำพลเขาใช่ไหม”
“ก็ถ้าแกไม่อยากให้ฉันบอกเขา ก็ห้าร้อย”
“ฉันไม่นึกเลยนะว่าแกจะเป็นคนแบบนี้ แกอยากได้เงินห้าร้อยใช่ไหม ฉันให้แกก็ได้ แต่แกต้องรับปากนะว่าจะไม่บอกใครเรื่องที่ฉันมาอยู่ที่นี่”
เดือนรับปากทันใด แต่แล้วร้องอ้าวเมื่อบุปผาบอกว่าตนไม่มีเงินมากขนาดนั้น
“แกก็รู้ ฉันอยู่ในบ้านใหญ่ขนาดนี้มันก็มีลู่ทางหา เงินอยู่บ้างหรอก ถ้าฉันแอบเอาของในบ้านไปขายก็คงจะพอรวบรวมเงินห้าร้อยให้แกได้ แกรอหน่อยได้ไหมล่ะ”
“ฉันให้เวลาแกสามวันก็แล้วกันนะบุปผา เพราะเวลานี้ฉันร้อนเงิน อีกสามวันพบกัน”
เดือนพูดจบก็ผละไป ทิ้งบุปผายืนหน้าเครียดอย่างแค้นใจ...แล้วเดือนก็ไปพบกำพลในวันเดียวกัน บอกว่าตนพบตัวบุปผา แต่มุกยังไม่รู้ เพราะตนอยากได้เงินรางวัลจากเขาคนเดียว
“ตกลง...บอกมา ตอนนี้บุปผาอยู่ที่ไหน”
“อย่าเพิ่งใจร้อนสิคะคุณกำพล อีกสามวันคุณกำพลเตรียมเงินห้าร้อยมาให้เดือน แล้วเดือนจะพาคุณกำพลไปพบบุปผาด้วยตัวเองเลย”
เดือนเจ้าเล่ห์กะได้เงินสองต่อทั้งจากบุปผาและกำพล...เมื่อครบกำหนดสามวัน เดือนขออนุญาตผกาออกไปซื้อของ ซึ่งความจริงตั้งใจไปเอาเงินห้าร้อยจากบุปผาก่อนแล้วค่อยไปรับจากกำพล แต่กลายเป็นว่าเดือนต้องเอาชีวิตมาทิ้งในบึงด้วยน้ำมือของบุปผา
เดือนหลงกลกินขนมใส่ยาพิษของบุปผาจนร่างกายอ่อนปวกเปียกและช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เมื่อโดนบุปผาผลักลงบึงน้ำอย่างเลือดเย็น!
ooooooo
กำพลเตรียมตัวออกจากบ้านเพื่อไปพบเดือนตามนัดและหวังว่าจะได้ เจอตัวบุปผาในคราวเดียวกัน... แสงอยากขับรถให้แต่กำพลไม่ยอม แล้วพอเจ้านายออกไปได้สักครู่ แสงก็มุ่งหน้าไปหาสร้อยที่บ้านเทพบริบาล ซักถามทุกข์สุขของกันและกัน
แสงคุยอวดแม่ว่าอยู่บ้านเจ้านายคนใหม่แสน สบาย เขาให้อยู่เฝ้าบ้านเฉยๆ แทบไม่ต้องทำอะไรเลย...พูดไปพูดมาแสงนึกถึงบุปผา อดถามไม่ได้ว่ามันเป็นยังไงบ้าง
“มันไม่อยู่ ไปไหนไม่รู้ แต่เดี๋ยวก็คงกลับ นี่ไอ้แสง... เอ็งรู้ไหม อีนังบุปผาเนี่ยมันทำเอาท่านนายพลกับคุณหญิงท่านทะเลาะกันบ้านเกือบแตกมา หลายหนแล้ว”
“ทำไมแม่ ท่านนายพลได้มันเป็นเมียแล้วเหรอ”
“เปล่า แต่มันน่ะยั่วยวนให้ท่าท่านนายพลทุกครั้งที่มีโอกาสเลย นี่ถ้ามันได้เป็นเมียท่าน มีหวังบ้านนี้คงลุกเป็นไฟ อีนี่มันเป็นตัวกาลกิณีจริงๆ”
“ก็ที่ฉันต้องระเห็จออกจากบ้านนี้จนแทบไม่มีที่ซุกหัวนอนก็เพราะมันนั่นแหละ แม่ว่าฉันจัดการมันดีไหม”
“จัดการยังไง”
“ไม่รู้สิ ยังนึกไม่ออก แต่ฉันอยากให้มันได้เจ็บ ได้อาย ยิ่งตายไปเลยก็ยิ่งดี”
“ถ้าได้ยังงั้นก็ดีสิไอ้แสง แต่อีนี่นอกจากมันจะพิษสงรอบตัวแล้ว มันยังดวงดีอีกด้วย แต่ถ้าเอ็งจัดการกับมันได้นะ คุณหญิงคงให้รางวัลเอ็งอย่างงามเลยทีเดียว”
แสงตาลุกวาวอยากได้รางวัล จากนั้นก็รอเวลาว่าเมื่อไหร่บุปผาจะกลับมา...ผ่านไปไม่นานนัก บุปผาเลิ่กลั่กรีบร้อนมาถึงหน้าบ้านหลังจากกำจัดเดือนอย่างโหดเหี้ยมเลือด เย็น แสงเห็นบุปผาก็ตรงเข้าล็อกคอแล้วจะใช้มีดกรีดหน้าให้หายแค้น แต่ไม่ง่ายอย่างที่คิด บุปผาหลอกล่อหว่านล้อมจนแสงหลงกลเผลอตัวโดนบุปผาฉวยมีดนั้นตวัดเข้าใบหน้าจน ได้เลือด
“ต่อไปทุกครั้งที่มึงเห็นแผลที่หน้าตัวเอง มึงจะได้ คิดถึงกู!” บุปผาสบถอย่างเกลียดชังแล้วผละเข้าบ้านทิ้งให้แสงนอนร้องครวญครางด้วยความ เจ็บปวดอยู่ตรงนั้น...
ทางด้านไอศูรย์กับเพชรที่ป่านนี้ยังหาตัวไอ้หลง ไม่พบ ส่วนตาเถาที่หนีไปเพชรก็ยังจับตัวแกไม่ได้ แต่ผลเลือดของไอ้หลงออกมาแล้วว่าเขาถูกมอมยามานานจนร่างกายเกิดภาวะเลือด เป็นพิษ ซึ่งผลตรวจนี้ทำให้ไอศูรย์ยิ่งหดหู่ใจ นึกไม่ถึงว่าจะมีใครใจร้ายใจทมิฬได้ขนาดนี้
ฝ่ายกำพลที่มารอเดือนตามนัด โดยไม่รู้ว่าเดือนกลายเป็นศพจมอยู่ก้นบึงตรงนี้แล้ว เขากระวนกระวายเป็นอย่างมากเพราะอยากเจอบุปผา แต่เมื่อรออยู่นานมากแล้วเดือนไม่มา จึงไปถามหาที่หอโคมแดง ก็ได้คำตอบจากผกาว่าเดือนไม่อยู่ ออกไปซื้อของข้างนอก
ในที่สุดกำพลก็ ต้องกลับบ้านอย่างหงุดหงิดหัวเสีย จนใจไม่รู้จะไปตามหาเดือนที่ไหน พอเขาเห็นแสงก็สงสัยว่าใบหน้าไปโดนอะไรมาถึงต้องปิดปลาสเตอร์ ทั้งที่ก่อนเขาออกไปก็ยังเห็นดีๆอยู่
“ผมโดนนังงูพิษมันทำร้ายเอาน่ะครับ”
กำพลเดาได้ทันทีว่านังงูพิษต้องเป็นผู้หญิง ถามแสงว่าโดนผู้หญิงที่ไหนทำร้าย
“คุณกำพลไม่รู้จักมันหรอกครับ นังนี่มันเป็นศัตรูตัวฉกาจของผมเลย มันเป็นคนทำให้ผมต้องระเห็จออกจากบ้าน ต้องเร่ร่อนอยู่ข้างถนนเสียตั้งหลายวัน ก่อนจะได้มาอยู่ที่นี่น่ะครับ”
“ดูท่าว่าแกกับฉันนี่ดวงจะแพ้ผู้หญิงพอๆกันเลยเว้ย แต่ฉันไม่ยอมแพ้มันตลอดไปหรอก สักวันฉันต้องชนะมันให้ได้” กำพลประกาศกร้าว พลางมองข้อมือตนเองที่โดนบุปผากัดซึ่งยังหลงเหลือร่องรอยให้เจ็บแค้น!
ooooooo
เช้ามืด บุปผาฝันเห็นเดือนมาหาในสภาพหน้า ซีดขาว เนื้อตัวเปียกโชกไปด้วยน้ำ...แม้สะดุ้งตื่นก็ยังหวาดกลัวไม่หาย แต่พยายามข่มใจลุกออกไปทำภารกิจประจำวันตามปกติ
ฝ่ายตาเถาที่ยังหลบหนี ตำรวจหัวซุกหัวซุน หนำซ้ำเวลานี้มนต์คาถาก็เสื่อมลงเพราะเมื่อวานตอนวิ่งหนีตำรวจเผลอลอดใต้ราว ผ้าถุงผู้หญิง แกเลยพาลโกรธแค้นบุปผายิ่งขึ้นไปอีก กล่าวโทษเธอเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดจนตัวเองเดือดร้อนไม่มีแม้แต่ที่ซุก หัวนอน
ส่วนเพชร...หลังจากไล่จับตาเถาเมื่อวานจนตัวเองได้รับบาดเจ็บนิด หน่อยที่คิ้ว และเมื่อคืนเขาก็ไม่ได้กลับบ้าน พลอยเพิ่งเห็นพี่ชายในชุดเดิมในตอนเช้า ซักถามก็ได้ความว่า
“พี่นอนที่ทำงานน่ะ นี่กลับมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อ แล้วก็จะรีบกลับไปทำงานต่อ ช่วงนี้พี่คงจะไม่ค่อยกลับบ้านนะพลอย จนกว่าจะจับตัวคนร้ายได้”
“แล้วนั่นหน้าพี่เพชรไปโดนอะไรมาคะ”
“แผลจากการวิ่งไล่ตามจับคนร้ายนี่แหละ”
“เจ็บมากไหมคะ”
“ไม่เท่าไหร่หรอก แต่เจ็บใจมากกว่า เออ เมื่อวานพี่ต้นไปหาพี่ด้วย ไปถามข่าวเด็กที่ถูกมอมยาแล้วหนีออกจากโรงพยาบาล ไม่รู้เป็นไง หลังๆมานี่พี่ไม่อยากมองหน้าพี่ต้นเลย เห็นหน้าทีไร อารมณ์ก็ขุ่นมัวทุกที”
“ความจริงจะพูดไปก็น่าเสียดายนะคะ พี่ต้นกับพี่เพชรอุตส่าห์เป็นเพื่อนกันมาตั้งหลายปี มาผิดใจกันก็เพราะผู้หญิงคนเดียวแท้ๆเลย”
“พลอยกับน้องมัทก็เหมือนกันแหละ อุตส่าห์เป็น เพื่อนกันมาตั้งหลายปี มาผิดใจกันก็เพราะผู้ชายคนเดียวเหมือนกัน”
พลอย โดนพี่ชายยอกย้อนจนอึ้งไป...ขณะเดียวกัน ไอศูรย์ก็ไม่ได้กลับไปนอนบ้านเช่นกัน เพราะมีงานติดค้างที่โรงพยาบาล แต่เช้านี้เขาก็กระวีกระวาดไปใส่บาตรกับมัทนาเพื่อให้ครบเก้าครั้ง
แต่ ก่อนหน้าที่เขาจะมา มัทนานึกว่าตัวเองต้องใส่บาตรคนเดียวจึงชวนบุปผาเอาไว้แล้ว เมื่อไอศูรย์มาถึง ทั้งสามคนเลยได้ใส่บาตรร่วมกัน ท่ามกลางความไม่พอใจของคุณหญิงมณีกับสร้อยที่จับจ้องมองบุปผาอย่างชิงชัง
หลังจากใส่บาตร มัทนากรวดน้ำกับไอศูรย์ บุปผาแอบมองด้วยความอิจฉา พอเห็นสร้อยเอาขันน้ำมนต์ มาส่งให้มัทนา ก็เมียงมองอย่างสงสัย
“บุปผา...ไหนๆก็เจอเธอแล้ว ฉันแวะไปดูอาการนายสินด้วยเลยดีกว่า” ไอศูรย์เอ่ยปาก
อ่านละคร ไฟหวน ตอนที่ 10 วันที่ 6 มิ.ย. 56
ละครเรื่อง ไฟหวน บทประพันธ์โดย ฐา-นวดี สถิตยุทธการละครเรื่อง ไฟหวน บทโทรทัศน์โดย ฐา-นวดี สถิตยุทธการ
ละครเรื่อง ไฟหวน กำกับการแสดงโดย มารุต สาโรวาท
ละครเรื่อง ไฟหวน ผลิตโดย บริษัท มาสเคอเรด จำกัด โดย มารุต สาโรวาท
ละครเรื่อง ไฟหวน เป็นละครแนว ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง ไฟหวน ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์ - อาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ