อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 7 วันที่ 12 ต.ค.61
หริทธ์ช้ำหนักหนีไปเมาที่บ่อนของมิตร ส่วนเหมันต์ยังไม่รู้เรื่องน้องชายลาออกเลยกลุ้มหนักกลัวอีกฝ่ายไม่มีอนาคต ผาณิตาอารมณ์เสียเรื่องเหมันต์กับลาวัลย์จึงยอมรับนัดทศนาถโดยไม่รู้เลยว่าตัวเองจะถูกรวบหัวรวบหาง!ทศนาถพาผาณิตาเข้าม่านรูดโดยอ้างสิทธิ์คู่หมั้นแต่เธอไม่ยอมเลยถูกทิ้งข้างทาง ผาณิตาโกรธมากแต่ก็มีสติมากพอจะโทร.ตามคนมาช่วย และคนที่เธอเลือกขอความช่วยเหลือก็คือเหมันต์ไม่ใช่ทิมเหมือนอย่างเคยเพราะอายเลขาฯหนุ่มซึ่งเคยเตือนเรื่องทศนาถแล้วแต่เธอไม่ฟัง
ผาณิตาเกือบถูกโจรปล้นกระเป๋าข่มขืนระหว่างที่รอ โชคดีที่เหมันต์โผล่มาช่วยทันเวลา สภาพขวัญเสียของเธอทำให้เขาต้องกอดปลอบและพาไปสงบจิตสงบใจที่ริมแม่น้ำ
“คุณไปทำอะไรแถวนั้น ทำไมไปเดินคนเดียว”
“ฉันคงถูกทิ้งมั้ง แต่ช่างมันเถอะ...ชีวิตฉันมันก็ไม่เคยมีใครอยู่แล้ว จะเพื่อนจะความรักฉันก็ลุยเดี่ยวคนเดียวตลอด เวลาที่เหลือตอนนี้ก็แค่ต้องเดินต่อไปตามทางที่แม่ฉันปู่ฉันขีดไว้ให้”
เหมันต์สงสาร หยิบก้อนกรวดข้างทางใส่มือเธอแล้วช่วยกันปาลงน้ำ ผาณิตามองมือตัวเองงงๆ เหมันต์ยังไม่อธิบายแต่คว้ากรวดอีกก้อนให้เธอปาลงน้ำด้วยตัวเอง ผาณิตาทำตามแล้วพอจะเข้าใจความหมายของเขา
“ฉันว่ามันง่ายกว่า ออกแรงได้ดีกว่า”
“แถมเรายังกำหนดระยะทางทิศทางได้เองด้วย ไม่ต้องให้ใครอีกคนมาบังคับหรือคอยถ่วงแรงเราไว้”
“นายกำลังจะสอนฉันให้เดินด้วยตัวเองงั้นหรือ”
“ผมไม่กล้าสอนคุณหรอก ความรู้ของผมมันแค่หางอึ่ง”
“แต่ก็ชอบพองตัวให้เท่ากับวัวจนท้องแตกตาย”
“ผมยอมแพ้...เพราะเถียงสู้คุณไม่ได้อยู่แล้ว”
ผาณิตารู้สึกดีกับเหมันต์มากขึ้น ความสัมพันธ์ค่อยๆก่อตัวในแบบที่ทั้งสองไม่รู้ตัว เช่นเดียวกับทศนาถที่ดำดิ่งสู่โลกการพนันโดยการล่อลวงของหมวดอาท ซึ่งรับเงินจากโต้งคู่อริของมิตรให้พาพวกเศรษฐีมีเงินเข้าบ่อน
เหมันต์ส่งผาณิตาเสร็จก็กลับบ้าน เจอหริทธ์ที่เมาแอ๋ก็อดดุไม่ได้ แต่หริทธ์ซึ่งไร้สติแล้วไม่ยี่หระแถมโพล่งใส่หน้าพี่ชายคนเดียวอีกต่างหากให้เลิกยุ่งเรื่องของเขา
ทศนาถไม่ได้สำนึกกับความผิดของตน หลังออกจากบ่อนของโต้งก็กลับบ้าน สมรมารอรับแล้วถึงกับอึ้งเมื่อลูกชายคนเดียวบอกหน้าตาเฉยว่าเพิ่งลวงผาณิตาเข้าโรงแรมม่านรูด!
ทัศนัยได้ฟังแล้วหัวเราะ ไม่เห็นเป็นเรื่องใหญ่แถมสนับสนุนลูกชายที่ฉลาดคิด รวบหัวรวบหางผาณิตาเพื่อยึดอำนาจและทำคะแนนกับเหมทอง สมรฟังแล้วไม่ชอบใจอดท้วงไม่ได้
“คุณไม่ควรสอนลูกแบบนั้น ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมรับการกระทำป่าเถื่อนแบบนี้ได้”
“แน่ใจเหรอว่ารับไม่ได้”
น้ำเสียงเย้ยหยันของสามีทำให้สมรสะท้านในอก ทัศนัยเหยียดยิ้มแล้วเชยคางภรรยา
“ที่คุณได้เป็นสะใภ้มหาเศรษฐีทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะผู้ชายป่าเถื่อนอย่างผมหรอกเหรอ มันเทียบกันไม่ได้เลยกับตอนที่คุณเป็นพยาบาลกินเงินเดือนถูกๆ วันๆต้องเช็ดอึเช็ดฉี่ให้ใครบ้างก็ไม่รู้”
“คุณไม่มีวันรู้สึกถึงความเจ็บปวดของฉันหรอก”
สมรน้ำตาไหล ไม่เคยภูมิใจที่ได้เป็นภรรยาเขาเพราะการถูกขืนใจตั้งแต่สมัยมาเป็นพยาบาลให้มนตราใหม่ๆ แต่เพราะเธอเป็นคนไม่มีปากเสียงเลยได้แต่ก้มหน้ารับกรรมจนมีลูกอย่างทศนาถ กระนั้นความเจ็บช้ำในอดีตก็เหมือนหอกแหลมทิ่มแทงใจเธอเป็นระยะๆ ถึงวันนี้สามีใจร้ายของเธอก็ไม่เคยสำนึก
ทัศนัยมองตามหลังภรรยาที่วิ่งขึ้นห้องด้วยแววตาไม่ใส่ใจ พึมพำเบื่อๆไล่หลัง
“ประสาท! ผ่านมาตั้งนานยังจะพูดถึงขึ้นมาอีก”
ooooooo
เหมันต์พยายามปิดพ่อเรื่องหริทธ์เมากลับบ้าน ชาญไม่เชื่อแต่ไม่อยากเซ้าซี้ปล่อยให้ลูกชายคนโตอุ้มไปอาบน้ำและพาไปกินข้าว หริทธ์ไม่ได้สนใจใครแต่งตัวชุดธรรมดาออกจากบ้าน เจอกับเหมันต์ที่มาดักรอ
หริทธ์ไม่แคร์สายตาห่วงใยของพี่ชาย ยังหัวเสียเพราะเข้าใจผิดว่าอีกฝ่ายจะจีบลาวัลย์
“ผมบอกแล้วไงว่าจะไม่เรียนอีกแล้ว”
“ไม่เรียนแล้วจะไปทำอะไรได้”
“ผมหาทางของผมเองได้”
“เราเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน จะเป็นเรื่องของนายคนเดียวได้ยังไง”
“ต่อไปพี่ก็แค่อยู่ส่วนพี่ ผมอยู่ส่วนผม ผมจะเลี้ยงตัวเองไม่อาศัยเงินพี่ ดังนั้นพี่อย่ามาสั่งผมอีก”
เหมันต์โกรธมากตบหน้าหริทธ์ “ทำไมนายถึงเป็นไปได้ขนาดนี้”
หริทธ์น้อยใจและพาลเรื่องลาวัลย์ “เพราะพี่ไง! ที่พี่กีดกันไม่อยากให้ผมทำงานในโรงงานเพราะอะไรพี่รู้อยู่แก่ใจ อย่ามาเสแสร้งว่าห่วงผมเลย มันน่าขยะแขยง”
เหมันต์จะโต้แต่ช้ากว่าชาญที่ได้ยินเสียงลูกชายทะเลาะกันจึงเข็นรถมาขวาง
“แกก่อเรื่องให้พี่ชายปวดหัวอีกแล้วสิท่า คราวนี้มันเรื่องอะไรอีก แค่นี้เหมันต์มันยังเหนื่อยไม่พอหรือไง”
คำพูดตำหนิของพ่อทำให้หริทธ์หมดความอดทน โพล่งอย่างเหลืออด
“ใช่! ผมมันไม่เคยเอาไหน ไม่แสนดีเลิศเลอเหมือนลูกชายคนโตของพ่อ ผมมันก็แค่ไอ้เด็กที่พ่อเก็บมาเลี้ยง”
ชาญโมโหและเสียใจมาก ความเครียดและความดันจากโรคประจำตัวทำให้หน้ามืดเลือดกำเดาไหล หริทธ์ไม่ได้สนใจหุนหันออกจากบ้าน เหมันต์เลยต้องพาพ่อไปโรงพยาบาลตามลำพัง
ผาณิตาเจ็บใจที่ถูกทศนาถหลอกใช้ ตัดสินใจเด็ดขาดหลังเหตุการณ์ถูกพาเข้าม่านรูดและเกือบถูกโจรข้างทางข่มขืนจะไม่แยแสทศนาถอีกต่อไป ทศนาถยังไม่สำนึกตามง้อขอคืนดีแต่ผาณิตาไม่สน เดินหนีและทำท่ารังเกียจจนเขาอดหงุดหงิดไม่ได้...ไม่รู้จะเล่นตัวอะไรนักหนา!
อาการของชาญไม่ค่อยดีต้องรักษาตัวในห้องไอซียู เหมันต์ไม่มีแก่จิตแก่ใจจะไปไหนต้องโทร.ลางานกับผาณิตาเพราะเขาคงไปโรงงานและดูแลมนตราไม่ได้อีกพักใหญ่
เหมทองหนักใจมากเพราะมนตราเรียกหาเหมันต์ทุกวันจนเขาต้องตัดสินใจเรียกกมลมาสั่งให้หาไตมาเปลี่ยนให้ชาญเร็วที่สุด ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม!
ooooooo
อำนาจเงินของเหมทองทำให้ชาญได้รับไตเพื่อเปลี่ยนถ่ายอย่างรวดเร็ว กมลจับผู้ขายซึ่งร้อนเงินเพราะสามีป่วยเซ็นสัญญาไม่เผยตัวตนให้ใครรู้โดยเฉพาะผู้รับบริจาคไตอย่างชาญ ส่วนเหมทองเตรียมการผ่าตัดไว้หมดก่อนจะยืมมือผาณิตาไปแจ้งข่าวดีกับเหมันต์
เหมันต์ดีใจน้ำตาไหลเมื่อผาณิตามาแจ้งข่าวเรื่องพ่อจะได้เปลี่ยนไต
“ผมจะไม่ลืมบุญคุณของท่านประธานที่ให้ชีวิตใหม่กับพ่อของผม รวมทั้งคุณด้วย...ขอบคุณมากนะครับ”
“ฉันแค่ทำไปตามหน้าที่ของฉัน”
“หน้าที่อะไรหรือครับ”
“หน้าที่ของเจ้านายไง”
“งั้นผมก็เข้าใจผิดคิดเข้าข้างตัวเองสิครับ”
“นายคิดอะไรอยู่”
“ก็คิดว่าจริงๆแล้วคุณเป็นคนมีจิตใจดีมีน้ำใจกับเพื่อน แล้วตอนนี้คุณก็เปิดใจรับผมเป็นเพื่อนแล้ว”
“ฉันไม่ชอบคบลูกน้องเป็นเพื่อน...เข้าใจนะ”
ผาณิตาดีใจกับเหมันต์ที่ชาญจะได้เปลี่ยนไต เหมันต์อยากแจ้งข่าวดีนี้กับหริทธ์แต่ตามหาตัวไม่พบ ไม่รู้เลยว่าหริทธ์ไม่ได้ไปทำงานแต่ไปดักรอลาวัลย์ที่หน้าบ้าน
ลาวัลย์ตกใจเมื่อเห็นหน้าหริทธ์ สภาพเมาแอ๋ของเขาทำให้เธอกลัว
“เธอเคยดีกับฉัน ชอบมาหาฉัน เราคุยกันได้ทุกเรื่อง เราเข้ากันได้ดีไม่ใช่หรือ แล้วทำไม...”
“ฉันมีคนที่ชอบอยู่แล้ว”
“พี่ชายฉันใช่ไหม”
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 7 วันที่ 12 ต.ค.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ