อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 7 วันที่ 10 ต.ค.61
“ถ้างั้นก็ควรจะปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดด้วยนะ”“แต่เราควรจะยืดหยุ่นบ้างนะครับ ท่านเป็นคนไม่ใช่ตุ๊กตาที่เราจะยกไปตั้งวางตรงไหนก็ได้”
“คุณปู่จ้างนายมาดูแลคุณย่าไม่ใช่ให้มาเปลี่ยนแปลงกฎระเบียบที่เขามีกันมา”
“แต่ย่าคุณต้องการเพื่อนไม่ใช่ต้องการแค่คนมาคอยให้ข้าวให้ยาให้น้ำตามเวลา”
“เราดูแลคุณย่าอย่างดี นายไม่ต้องเป็นห่วงแทนหรอก”
“ดูแลแบบไหนครับ วันๆคุณอยู่กับคุณย่าสักกี่นาที รู้บ้างหรือเปล่าว่าท่านก็เหมือนผู้สูงวัยทั่วไปที่อยากคุยกับลูกหลาน อยากให้นั่งฟังท่านพูดคุยเล่าอดีต”
ผาณิตาชะงัก อ้าปากจะเถียงแต่เหมันต์ก็ตัดบท
“หมดเวลาของผมแล้ว ผมจะไปลาคุณป้าก่อน”
เหมันต์กลับไปแล้ว ผาณิตารู้สึกผิดและลองไปสอบถามอาการมนตราจากสมร
“ตั้งแต่เหมันต์มา ท่านดูพูดจารู้เรื่อง จำคนนั้นคนนี้ได้จนไม่น่าเชื่อเลยนะคะ”
“แล้วอาสมรคิดว่านายเหมันต์เขาทำยังไงหรือคะคุณย่าถึงดีขึ้น”
“อาเห็นเขาให้คุณแม่เล่าเรื่องอดีตที่คุณแม่มีความสุข คุณเหมวัตเคยทำกิจกรรมอะไรกับคุณแม่บ้าง พอคุณแม่บอกเหมันต์ก็ทำอย่างที่คุณเหมวัตทำ...ก็แค่นั้นเองค่ะ”
สมรเล่าตามประสาซื่อ ผาณิตาอึ้งก่อนตัดสินใจวิ่งตามไปขอโทษเหมันต์ที่หน้าบ้าน กระนั้นเธอก็ช้ากว่าทศนาถที่บังเอิญเจอเหมันต์เลยปรี่ไปหาเรื่อง
เหมันต์บอกว่ามาหามนตราตามคำสั่งเหมทองแต่ทศนาถไม่เชื่อ “อย่ามานับญาติกับย่าฉัน ฉันแปลกใจจริงๆทำไมไอ้เศษขยะชั้นต่ำมันถึงไม่รู้จักคำว่าเจียมกะลาหัว พยายามจะเผยอหน้าขึ้นมาในวงสังคมของพวกฉัน เห็นแกแล้วฉันตลกว่ะ...สภาพอย่างนี้หรือริอาจอยากมาเป็นลูกคุณย่า ขึ้นมาเทียบชั้นกับฉัน...ถุย!”
วาจาดูถูกเหยียดหยามของทศนาถทำอะไรเหมันต์ไม่ได้ “คุณถนัดพูดจาเหยียดหยามคนให้ต่ำต้อยกว่าคุณแบบนี้เสมอหรือครับ คุณน่าจะเอาเวลาไปดูคุณย่าคุณมากกว่านะครับ”
“ฉันดูออกว่าแกมีแผนอะไร คุณปู่หลงเชื่อให้แกเข้ามาทำงานคนหนึ่งแล้ว ตอนนี้แกคิดจะเข้าทางคุณย่าเพราะเห็นว่าย่าฉันเลอะๆเลือนๆ แกมันสารเลวกับคนแก่ก็ยังคิดหลอกเอาเงิน”
“ถ้าคุณกลัวผมก็รีบมาคอยดูแลคุณย่าของคุณให้ดีสิครับ ผมจะได้หลอกท่านไม่สำเร็จ”
เหมันต์ชักฉุนรับสมอ้างประชด ทศนาถเดือดจัด ผาณิตาต้องวิ่งมาขวางและไล่เหมันต์กลับ
ทศนาถฮึดฮัดสะบัดตัวออกจากลูกพี่ลูกน้องสาว
“เนี่ยหรือที่ตาลบอกพี่ว่าจะจับตาดูมันไม่ให้มันมาหลอกคุณย่า”
“คุณปู่เป็นคนจ้างเหมันต์มาดูแลคุณย่าเอง ถ้าพี่ทศ ไปทำร้ายเขาคุณปู่คงไม่พอใจแน่”
“แล้วทำไมตาลถึงไม่คัดค้านคุณปู่ ตาลก็ระแวงมันเหมือนกันไม่ใช่หรือ”
“คุณย่าดีขึ้นเมื่อเหมันต์มา ตาลจำเป็นต้องนึกถึงความสุขของคุณย่าเป็นหลัก เพราะที่ผ่านมาตาลก็ทำตัวห่างเหินกับคุณย่าเกินไป ท่านคงจะเหงามาก”
“ตาลควรอยู่ข้างพี่ไม่ใช่ไปอยู่ข้างมัน คอยดูไปเถอะ...อีกหน่อยมันคงหลอกคุณย่าจนหมดตัว”
“ตาลถึงคอยจับตาดูอยู่ไงคะ พี่ทศบอกเองว่าเขาไม่ธรรมดา เมื่อเขามาไม้นี้เราก็ต้องเล่นไม้นวมกลับไป”
ooooooo
ผาณิตาพยายามประนีประนอมไม่อยากให้ทศนาถก่อเรื่องหรือทำร้ายเหมันต์ เธออ้างว่าจะคอยจับตาเหมันต์ห่างๆ หากเขาทำตัวไม่น่าไว้ใจ เธอจะกำจัดเขาด้วยตัวเอง
แต่หนทางกำจัดเหมันต์คงไม่ง่ายเพราะเช้าวันต่อมามนตราก็อาละวาดบ้านแทบแตกจะหาเหมวัต
เหมทองให้คนไปรับเหมันต์จากโรงงานมาดูแลภรรยาและอนุญาตให้พาไปสวนสาธารณะ ทศนาถอิจฉาหาเรื่องตามติดย่าด้วย
ผาณิตากลัวลูกพี่ลูกน้องหนุ่มจะทำเสียเรื่องตามไปคุมเชิง ทศนาถไม่พอใจและยิ่งหัวเสียเมื่อเห็นมนตรา เกาะติดเหมันต์เพราะคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเหมวัตเลยหาเรื่องจนจักรยานที่เหมันต์ขี่ให้มนตราซ้อนท้ายเกือบล้ม
ทศนาถหน้าซีดเผือดเมื่อเห็นว่ามนตราเกือบเป็นอันตราย ผาณิตาหงุดหงิดมากและตัดสินใจทิ้งลูกพี่ลูกน้องหนุ่มให้ดูแลมนตราระหว่างที่เธอไปซื้อของกินเล่นเป็นเพื่อนเหมันต์
เหมันต์ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่ายและถือโอกาสชวนผาณิตาคุย
“เห็นใจคุณเหมวัตนะครับที่มีความรักกับผู้หญิงต่างฐานะทำให้ความรักจบลงอย่างน่าสงสาร”
“อาเหมวัตไม่ควรเลือกผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่ต้น”
“ถ้าเป็นเพราะความจนมันก็ไม่ยุติธรรมเลย”
“ถึงยุคนี้จะไม่มีคำว่าทาสแล้วแต่ระดับชนชั้นทางสังคมมันก็ยังมีอยู่...นั่นคือความจริง”
“เหมือนที่คุณจะต้องแต่งกับคุณทศด้วยหรือเปล่า”
ผาณิตาถอนใจยาวก่อนเอ่ยปลงๆ “ฉันแต่งกับเขาก็เหมาะสมกันที่สุดแล้ว ฉันเป็นทายาท พี่ทศก็เป็นทายาท การแต่งงานของเราจะทำให้เหมทองไม่หลุดมือไปให้คนอื่น”
“ผมนึกว่าคุณแต่งเพราะความรักซะอีก”
“ความรักหรือ...ฉันไม่เห็นว่ามันจะวิเศษตรงไหน ดูอย่างอาเหมวัตแต่งกับสาวโรงงานก็ไปไม่รอด ฉันเลือกคนที่เหตุผลมากกว่าอารมณ์เพ้อฝัน ผู้ชายที่ฉันรู้จักดีที่สุดก็คือพี่ทศ จะว่าฉันแต่งกับพี่ทศเพื่อบริษัทก็คงไม่ใช่ แต่มันคือการวางแผนเซฟชีวิตฉันให้ปลอดภัยมากกว่า”
เหมันต์ฟังแล้วอดเย้าไม่ได้ “มิน่าขนาดหลับคุณยังละเมอออกมาเป็นตัวเลข ผมเชื่อแล้วว่าคุณคือนักคำนวณชีวิตทุกย่างก้าว แต่ระวังนะครับเครื่องคิดเลขมันยังรวนได้นับประสาอะไรกับคน”
สองหนุ่มสาวพูดคุยอย่างถูกคอมากขึ้น ทศนาถรอนานก็หงุดหงิด มนตราไม่อยากอยู่ใกล้เดินหนีและเกือบตกน้ำในสวนสาธารณะถ้าเหมันต์จะไม่คว้าตัวไว้ทัน
ทศนาถหน้าเสีย แก้ตัวแกนๆว่าไม่รู้เรื่อง เหมันต์โมโหโวยวายใส่
“คุณรู้ไหม...ย่าคุณเกือบตกน้ำลงไปแล้ว ถ้าท่านเป็นอะไรไปก็เพราะคุณนั่นแหละ”
“นี่แกโทษฉันหรือ แกเป็นขี้ข้ารับเงินไปแล้วก็ต้องทำหน้าที่ของแกให้ดี ถ้าย่าฉันเป็นอะไรฉันจะเอาแกให้ตาย”
“ถ้าผมรายงานท่านประธานว่าคุณเกือบทำให้คุณป้าตกน้ำ ท่านประธานคงจะสั่งสอนคุณให้สำนึกความผิดขึ้นมาได้บ้าง...จะเอาอย่างนั้นไหมครับ”
คำขู่ของเหมันต์ทำให้ทศนาถเลือดขึ้นหน้าง้างมือจะชก มนตราถลาไปขวางผลักหลานชายสุดแรง
“อย่านะ...อย่ามาทำลูกฉันนะ ออกไป ไปให้พ้น”
“คุณย่า! คุณย่ารักมันมากถึงขนาดทำร้ายผมเลยหรือ”
ผาณิตาพยายามไกล่เกลี่ยว่ามนตราไม่ได้ตั้งใจแต่ทศนาถก็ฟิวส์ขาดแล้ว
“ผมเป็นหลานคุณย่า แต่มันเป็นแค่ไอ้กุ๊ยข้างถนน คุณย่าต้องรักผมถึงจะถูก...กลับบ้านกับผม!”
“ฉันไม่ไป ฉันจะอยู่กับลูกฉัน”
มนตราเกาะแขนเหมันต์แน่น ทศนาถเข้ายื้อยุดจนผาณิตาต้องออกปากห้าม “พอได้แล้วพี่ทศ ครั้งนี้พี่ทศเป็นฝ่ายทำไม่ถูกนะคะที่ปล่อยให้คุณย่าเกือบตกน้ำ พี่ทศจะทำอะไรคิดถึงคุณย่าด้วย ท่านป่วยอยู่พี่ก็รู้”
“ท่านเป็นโรคประสาทไปแล้ว คนหนึ่งก็ไอ้ขี้ข้า อีกคนก็คนบ้า ตาลอยากอยู่กับไอ้พวกไม่สมประกอบก็ตามใจ!”
ooooooo
ทศนาถขับรถออกจากสวนสาธารณะอย่างฉุนเฉียว เฉี่ยวคนเดินข้างทางไปเรื่อยและแก้วกับรุ่งอรุณก็เป็นหนึ่งในนั้น หมวดอาทไปดักจับรถเจ้าปัญหาแล้วก็ถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นหน้าเจ้าของรถ
หมวดอาทเปลี่ยนท่าทีเป็นประจบสอพลอทันทีเมื่อเห็นหน้าทศนาถ ตำรวจหนุ่มกังฉินไม่ได้แจ้งข้อหาฐานขับรถเร็วกับทศนาถ แต่พาหลานชายคนเดียวของเหมทองกรุ๊ปไปเข้าบ่อน!
เหมันต์กับผาณิตาพามนตรากลับบ้าน เหมทองพอใจผลงานมากเพราะภรรยายิ้มมากกว่าทุกวัน ผาณิตาก็โล่งใจและรู้สึกขอบคุณเหมันต์ไม่น้อยที่เขาไม่ฟ้องปู่เรื่องวีรกรรมของทศนาถ
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 7 วันที่ 10 ต.ค.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ