อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 13 วันที่ 14 ต.ค.61
วีนัสฟังแล้วชาไปหมดทั้งตัวเวลาเดียวกันเนมก็วางยาพฤกษ์ เอายานอนหลับใส่ในนมอัลมอนด์ให้พฤกษ์ดื่ม ครู่เดียวก็มึนหัวง่วงนอนบอกให้เนมกลับไปก่อน เนมรับปากทำท่าจะลุก พฤกษ์ก็ง่วงจนหลับผล็อยไปแล้ว เนมก็จัดฉากทันที
เนมถ่ายรูปให้เห็นว่านอนเปลือยไหล่แนบกับพฤกษ์ ถ่ายรูปจนสมใจแล้ว เนมออกไปที่ระเบียงติดกระดุมเสื้อให้เข้าที่ก็พอดีวีนัสวิ่งเข้ามา เนมทำเป็นตกใจบอกว่าไม่รู้ว่าเธอจะมา อาจารย์เพลียมากเพิ่งหลับไป
วีนัสหันหลังกลับทันที เนมตามไปอธิบายว่า ตนเคยบอกอาจารย์พฤกษ์ให้เลือกแต่อาจารย์เลือกไม่ได้เพราะกลัวเธอเสียใจ เห็นวีนัสอึ้งก็กระหน่ำซ้ำว่า
“อาจารย์เขาเห็นเธอไม่มีใคร บ้านร่มไม้ฯก็ต้องปิด จริงๆอาจารย์เขาไม่ลืมหรอกนะว่าใครทำให้แม่อาจารย์ตาย”
“พอแล้วหนึ่งธิดา ฉันจะถามเธอแค่คำเดียว...เธอกับอาจารย์พฤกษ์...” วีนัสจุกที่คอพูดไม่ออก
เนมทำหน้าตกใจถามวีนัสว่ารู้อะไรมา หรือว่าเธอรู้เรื่อง...พูดแล้วแกล้งเอามือแตะท้องตัวเอง ขอร้อง
“อย่าบอกใครนะ เธอก็รู้ ถ้าอาจารย์พฤกษ์ไม่ยอมรับเป็นพ่อของเด็ก ฉันจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน ฉันหมดอนาคต พ่อแม่ฉันต้องอายคนอื่น” วีนัสถามว่าทำไมไม่คิดก่อนทำ ทำไมไม่รักตัวเอง “เพราะฉันรักอาจารย์พฤกษ์ รักมาก อาจารย์ก็บอกว่า...รักฉัน”
วีนัสปัดมือเนมที่จับแขนตนออก บอกว่าไม่ต้องกลัวว่าตนจะทำลายชีวิตเธอ ไม่ต้องกลัวว่าตนจะแย่งอาจารย์พฤกษ์ไป พูดแล้วหันหลังเดินไปอย่างเด็ดเดี่ยว เนมทำเป็นเศร้า แต่พอวีนัสออกจากประตูรั้วไปก็ยิ้มสมใจ พึมพำ
“แค่ฉันสะกิดรอยร้าว เธอก็ยอมแพ้ง่ายๆ ไปให้พ้น...วีนัส ไปจากอาจารย์พฤกษ์แล้วอย่ากลับมาอีก”
ooooooo
เนมเฝ้าอยู่จนพฤกษ์ตื่นบอกว่าอาจารย์วูบอีกแล้ว พฤกษ์ถามว่าตนบอกให้กลับไปแล้วไม่ใช่หรือเนมบอกว่าตนเป็นห่วงไม่อยากทิ้งอาจารย์ไว้คนเดียว
“ฉันมาแล้ว ทีนี้อาจารย์ของหล่อนก็ไม่ต้องอยู่คนเดียว” เสียงไอลดาแทรกขึ้นแล้วเดินมาดึงเนมให้ลุกขึ้นบอกว่าตนดูแลเพื่อนเอง พฤกษ์บอกว่าตนไม่เป็นไร
“แกเลิกพูดว่าสบายดี ไม่ต้องทำเข้มแข็งต่อหน้า หมออย่างฉัน เพราะฉันรู้แล้วแกป่วยขนาดไหน ฉันไปคุยกับหมอที่รักษาแกแล้ว พฤกษ์...สมองส่วนหลังแกเคลื่อนมาที่ไขสันหลัง เซลล์สมองแกเสียหาย ระบบประสาทแกถึงผิดปกติ แกปวดหัว ปวดคอ ตาพร่า แต่โรคของแกมันยังไม่ถึงตาย”
พฤกษ์ยอมรับความจริง บอกว่าถึงไม่ตายตอนนี้ก็เหมือนตายทั้งเป็น ตนอยากหาย อยากผ่าตัด แต่หมอบอกว่ามันเสี่ยงเกินไป บอกไอลดาว่าห้ามบอกวีนัสเด็ดขาด ไอลดาบอกว่าเขาอยู่คนเดียวไม่ได้ เขาหนีงานหมั้นเพราะรู้ว่าตัวเองจะไม่หาย
พฤกษ์บอกว่าอนาคตผู้หญิงดีๆอย่างวีนัสไม่ควรจมอยู่กับคนป่วยเรื้อรังอย่างตน
“แกไม่ควรดูถูกความรักของวีนัส ถ้าเขาเต็มใจจะอยู่กับแก ดูแลแก” พฤกษ์ถามว่าจะให้ตนเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว ยิ่งวีนัสรัก ตนก็ยิ่งไม่ควรยื้อเขา ความรัก ตนควรทำให้วีนัสมีความสุข ไม่ใช่มีแต่ความเศร้า ไอลดาบอกว่า “แกต้องให้วีนัสเลือกเอง ถึงจะเหลือเวลาในชีวิตแค่วันเดียว ความรักก็มีค่ามากพอให้เราทำได้ทุกอย่าง”
แล้วไอลดาก็ออกมากดส่งข้อความให้วีนัสว่า “พฤกษ์ไม่สบายหนัก มาดูหน่อย” วีนัสที่เสียใจอยู่อ่านแล้วลังเล ก็มีข้อความจากอานัสส่งมาพร้อมรูปเนมนอนแนบหน้ากับพฤกษ์ว่า “เนมส่งมาอวดผม พฤกษ์กับเขารักกันมาก” ทำให้วีนัสยิ่งลังเลว่าจะไปดูพฤกษ์อย่างที่ไอลดาไลน์มาบอกไหม
ในที่สุดวีนัสก็ไป แต่พอไปถึงก็ตบหน้าพฤกษ์ด้วยความโมโห พูดหน้าถมึงทึง
“คุณปิดบังฉันทุกเรื่อง ทิ้งงานหมั้น ทำกับฉันขนาดนี้...ไม่คิดจะบอกความจริงฉันสักครั้ง”
พฤกษ์ตกใจที่วีนัสรู้เรื่องอาการป่วยของตนถามว่าใครบอก หรือว่าไอบอก วีนัสบอกว่าเพราะเขาไม่พูดตนจึงต้องรู้เรื่องจากผู้หญิงของเขา เขามีหนึ่งธิดาตลอดเวลาที่มีตน พฤกษ์ถามว่าหนึ่งธิดาบอกเธอหรือ
“ใครบอกไม่สำคัญ สำคัญว่ามันจริง คุณทิ้งฉัน คุณคบซ้อน หลอกฉัน แต่ฉันก็ยังห่วงคุณ ฉันจะมาที่นี่ทำไมอีกในเมื่อคุณมีหนึ่งธิดาดูแลดีกว่าฉัน มาแล้วฉันก็ต้องเจ็บกลับไป”
วีนัสน้ำตาคลอเดินหนีไปทางศาลาท่าน้ำ พฤกษ์ตามไปรั้งแขนไว้ถาม
“คุณห่วงผม...คุณรักผม”
วีนัสบอกว่าถ้าเขาไม่สบายบอกหนึ่งธิดาเธอต้องดูแลเขาให้ดี ต้องมีชีวิตเพื่อความสุขเพื่อครอบครัวของเขาสองคน พฤกษ์สะดุดหูคำว่า “ครอบครัว” ยืนยันว่าตนมีผู้หญิงคนเดียวคือเธอ วีนัสบอกว่าหนึ่งธิดาบอกว่าท้องกับเขา
ความลับจึงเปิดเผยว่าเนมปั้นเรื่องโกหก พฤกษ์ยืนยันว่าตนไม่มีอะไรกับเนม ตนกำลังป่วยมันไม่มีทางหาย ตนอาจจะตายได้ทุกเมื่อ ยอมรับว่า
“ผมไม่กล้าบอกคุณ ไม่อยากรั้งคุณไว้อยู่กับคนป่วย”
วีนัสน้ำตาซึม จูบพฤกษ์กระซิบ “ฉันจะดูแลอาจารย์เอง ผู้หญิงของอาจารย์ต้องเป็นฉันคนเดียว”
ในที่สุด...รักก็เข้าใจในรัก อุปสรรคใดก็ไม่อาจขวางกั้นรักแท้ได้...
ooooooo
ในขณะที่พฤกษ์กับวีนัสเข้าใจและหยอกล้อกันอย่างมีความสุขอยู่ในบ้านนั้น อานัสก็ประคองช่อดอกไม้สวยจะมาให้วีนัสแต่ถูกพอเพียงออกมากันท่าจนไม่กล้าเข้าไป
พอดีคณิตาออกมา อานัสบอกว่าตนติดต่อวีนัสไม่ได้ คณิตาได้ทียั่วอานัสว่าวีนัสไม่อยากติดต่อใคร
เอาดอกไม้กลับไปเสีย เพราะวีนัสมีพฤกษ์อยู่ด้วยแล้วไม่อยากให้คนนอกไปรบกวน
อานัสตรงไปที่มหาวิทยาลัยตวาดใส่หน้าเนมว่าไหนว่าวีนัสกับพฤกษ์ต้องเกลียดกันด้วยแผนหลอกว่าท้อง ไล่ให้เนมไปแยกวีนัสออกจากพฤกษ์ให้ได้ เนมแหวคืนว่าคิดเองบ้างอย่ามาใช้ตนคนเดียว
“ตอนนี้ฉันคิดออกอย่างเดียว ถ้าไอ้พฤกษ์มันตาย วีนัสจะยังรักมันได้ยังไง”
เมื่อวีนัสกับพฤกษ์เข้าใจกันแล้ว วีนัสดูแลพฤกษ์อย่างใกล้ชิด จนพฤกษ์ถามว่าเธอจะทนอยู่กับคนที่ไร้ความสามารถอย่างตนได้อีกกี่วัน วีนัสตอบอย่างหนักแน่นว่าตนไม่ท้ออาจารย์ก็ต้องไม่ท้อ อาจารย์ต้องสู้
พฤกษ์บอกว่าถ้าเธอจะไปตนก็เข้าใจเหตุผล ไม่โกรธ เธอยังมีทางเลือกอย่ามาเสียเวลากับตนเลย วีนัสจับมือพฤกษ์แน่นบอกว่าตนจะจับเขาไว้อย่างนี้ไม่ปล่อย ชีวิตจะเหนื่อยอีกแค่ไหน เรายังมีค่าต่อกันและกัน วีนัสยิ้มให้โอบเอวพฤกษ์ไว้ พฤกษ์มองด้วยความตื้นตันใจ
ทันใดนั้นอานัสกับเนมก้าวเข้ามา อานัสชักปืนออกมาจะยิงพฤกษ์ เนมตกใจรีบดึงและลากอานัสออกไป ตวาดว่าไม่เคยเห็นใครสิ้นคิดอย่างเขาเลย กระสุนนัดเดียว เขาจะกลายเป็นฆาตกร ถูกจับ ติดคุก!!
พอได้ยินคำว่าติดคุก อานัสก็ได้สติรีบเก็บปืนเดินหัวเสียออกไป เนมเดินตามไปอย่างหงุดหงิดมาก
ooooooo
วันนี้นิ่มนวลเอาสร้อยทองเส้นน่ารักให้กิ๊ฟท์เป็นรางวัลที่สอบเข้ามหาวิทยาลัยได้ พาฝันอวยลูกว่ากิ๊ฟท์กะจะไปเรียนต่อเมืองนอกเลย นิ่มนวลบอกว่ายายจะส่งเอง
พาฝันทำเป็นนึกได้ว่าแม่เคยบอกว่ามีทองแท่งเก็บไว้ให้ลูกทุกคน นิ่มนวลจำไม่ได้ พาฝันปะเหลาะว่าแม่นึกดีๆเก็บไว้ที่ไหน จะได้เอาออกมาตนจะช่วยหาที่เก็บใหม่ให้ เดี๋ยวแม่ลืมแล้วจะหากันไม่เจอ
ที่ด้านนอกอุ้มที่มาได้ยินหมด วางแผนตอดสมบัติของแม่ทันที พอได้จังหวะก็เข้าไปไหว้อย่างสวยงามพร้อมบีบน้ำตาว่าตนคิดถึงแม่ แต่ลูกๆของแม่สั่งไม่ให้ตนมาเด็ดขาด นิ่มนวลบอกว่าอยากมาก็มาสิ
อุ้มบอกว่าคุณแม่อนุญาตแล้วนะ แล้วทำเป็นมือถือสั่นขอรับโทรศัพท์ก่อน พลางหยิบมือถือขึ้นมาคุยกับวีรกิจ ทำเป็นลดเสียงเหมือนไม่อยากให้นิ่มนวลได้ยินว่า
“อุ้มไม่มีเงินขนาดนั้นหรอกค่ะพี่กิจ เอาเดี๋ยวนี้แล้วอุ้มจะเอาที่ไหนโอนให้ ค่ะ...ค่ะ...อุ้มจะหาให้ได้ค่ะ”
อุ้มทำเป็นลำบากใจแล้ววางสาย นิ่มนวลถามว่ากิจมีอะไร อุ้มดราม่าทันทีว่านายของวีรกิจชวนเปิดร้านอาหาร ขัดมาหลายรอบแล้วแต่คราวนี้ไม่รู้จะอ้างอะไร ทำเป็นขอตัวไปกู้เงินก่อนร้อยละสี่สิบก็ต้องยอม
“เดี๋ยวก่อน นั่งลงก่อน อะไร ยังไง พูดไปซิ” นิ่มนวลเอ่ย อุ้มรีบนั่งลงทันที มองนิ่มนวลแววตาอ้อน กิ๊ฟท์เดินมาเห็นอุ้มคุยกับยายที่ศาลาท่าทางออดอ้อนก็สงสัยรีบไปบอกพาฝันผู้เป็นแม่ครู่เดียว อุ้มไหว้นิ่มนวลอ่อนน้อมพร้อมแบงก์พันปึกใหญ่ บอกว่าถ้าไม่ได้แม่ช่วยคราวนี้ตนกับพี่กิจคงแย่แน่ แล้วกราบลาเลย แต่พอหันออกมาก็ถูกพาฝันพุ่งเข้าตบฉาดใหญ่ถึงกับกระเด็นไปกระแทกเสาศาลา
พาฝันตะคอกให้เอาเงินแม่คืนมา อุ้มอ้างว่าแม่ให้ตนแล้ว นิ่มนวลบอกว่าแม่เต็มใจให้เงินเขาเอง พาฝันบอกว่าอุ้มโกหก เอาพี่กิจมาอ้าง
“แต่นี่มันสะใภ้แม่ จะให้มันบากหน้าไปเที่ยวยืมเงินคนอื่นให้อายมาถึงครอบครัวเราทำไม เงินแค่นี้แม่ถือว่าช่วยกิจ แกไม่ต้องห่วง เงินทองสำหรับแม่มันไม่มีค่ากว่าความสุขในครอบครัวลูก ต่อให้แม่ต้องหมดตัวเพื่อลูก แม่ก็ยอม”
นิ่มนวลหดหู่ใจเมื่อนึกถึงความบาดหมางของสะใภ้กับคนในครอบครัว
อุ้มไปพบไตรทศที่ร้านอาหาร ใบหน้ายังมีรอยตบแดงเป็นปื้น อุ้มบอกว่าตนเกลียดครอบครัวผัวตัวเอง ไม่อยากทนแล้ว ตนจะหย่า ไตรทศเตือนว่า
“ถ้าจะไป คุณอุ้มต้องมีอะไรป้องกันตัวนะครับ อะไรที่จะทำให้คุณอุ้มปลอดภัย ต่อรองกับสามีคุณอุ้มได้ ไม่ให้เขามารบกวนคุณอุ้มอีก” ไตรทศแสดงตัวเป็นมิตรเต็มที่ อุ้มมองเขาอย่างชั่งใจ
แล้วก็มีเหตุให้อุ้มตัดสินใจเด็ดขาด เมื่อนิ่มนวลหายไปจากบ้าน วีรกิจห่วงแม่ให้อุ้มช่วยตามหา อุ้มบอกว่าตนไม่อยากยุ่งเรื่องบ้านเขา แม่เขาก็ไม่ใจกว้างเหมือนแม่ตนพี่น้องก็คอยแต่จะเหยียบย่ำซ้ำเติมตนตลอด ถามว่า
“ทำไมอุ้มต้องเข้าไปทนมือทนไม้พวกมันด้วย ครอบครัวโรคจิต”
อุ้มด่ากราดทั้งบ้าน วีรกิจโมโหที่อุ้มด่าแม่ ตบอุ้มจนล้ม ชี้หน้าปรามแล้วหันหลังเดินเข้าบ้านไป
“ไม่ทนแล้ว ฉันไม่ทนแล้ว” อุ้มโทรศัพท์ทันที “คุณทศ ฉันเอง รีบมาหาฉัน ฉันมีของสำคัญจะให้”
ooooooo
ที่แท้นิ่มนวลไปหาเชาว์ที่บ้านเช่า ปาร์ตี้ระลึกถึงโตมรคุยหัวเราะกันสนุกสนานกับม้วน อี๊ด วีนัสตามไปเจอจึงชวนกินข้าวด้วยกัน เชาว์บอกวีนัสว่า
“หนูวีนัส ตาว่าจะกลับปักษ์ใต้สักที บ้านร่มไม้ฯยังไม่เปิด คุณโตก็ไม่อยู่แล้ว มันเหงาจริงๆ”
วีนัสใจหายที่เชาว์จะหายไปจากกลุ่มอีกคนแล้ว...
ไตรทศรีบไปหาอุ้ม อุ้มเอาคลิปลับที่แอบเอามาจากมือถือของวีรกิจให้ไตรทศ เผื่อวีรกิจไม่ยอมหย่าจะได้เอาไปขู่ ไตรทศลุ้นใจระทึกว่าจะเป็นคลิปที่ตนตามหาหรือไม่
เป็นเวลาที่พฤกษ์เอากระถางกล้วยไม้แสนสวยและเงินที่ทำสวนกล้วยไม้บนที่ดินของชาญชัยมาคืน แต่พอไปถึงบ้านชาญชัย พฤกษ์ก็ได้รับโทรศัพท์จากไตรทศถามตอนนี้อยู่ไหน ตนได้รับคลิปคดีพ่อที่เราตามหากันแล้ว พฤกษ์ที่กำลังนั่งรอชาญชัยอยู่ลุกพรวดบอกให้ส่งมาเลย
พอพฤกษ์ดูคลิปก็ถึงกับตะลึงเมื่อคนที่ขับชนรถพ่อพลิกคว่ำจนพ่อเสียชีวิตคืออานัส!
เมื่อชาญชัยออกมาพบพฤกษ์ เขาถามหาอานัส ชาญชัยบอกว่าไม่อยู่ เมื่อคืนคงค้างที่โรงแรม พฤกษ์ก็พุ่งออกไปทันที กลับไปเจอไตรทศที่สวนกล้วยไม้ พฤกษ์บอกว่าอานัสไม่ได้อยู่ที่โรงแรม ประกาศจะลากตัวมันมารับสารภาพ บอกไตรทศต้องเอาคลิปนี้ไปรื้อคดี ลากอานัสเข้าคุกให้ได้ มันคือฆาตกรฆ่าพ่อ
ไตรทศเตือนให้ตั้งสติก่อนถามว่าคุณตาชาญชัยรู้เรื่องนี้หรือยัง ยังใช่ไหม ถ้าเกิดคุณตารู้ว่าหลานชายต้องติดคุก คุณตาอาจเสียใจจนช็อก และไม่เพียงแค่คุณตาชาญชัยยังเกี่ยวกับวีรกิจลูกชายคุณนายนิ่มนวลด้วย เพราะวีรกิจเก็บคลิปนี้ไว้แบล็กเมล์รีดเงินจากอานัส
“ฉันไม่สนว่าใครจะเจ็บปวดแค่ไหน ไม่ว่าหน้าไหนมันก็ต้องชดใช้สิ่งที่มันทำกับครอบครัวฉัน”
เมื่องานปาร์ตี้จบพร้อมกับการลากลับปักษ์ใต้ของเชาว์ วีนัสไปส่งนิ่มนวลที่บ้าน นิ่มนวลเร่งวีนัสให้รีบแต่งงานกับพฤกษ์แล้วเปิดบ้านร่มไม้ฯ ตนจะได้กลับไปเจอเพื่อนๆ วีนัสรับคำแต่ยิ้มเจื่อน
เมื่อส่งนิ่มนวลแล้ว วีรกิจถามว่าเมื่อไหร่จะเปิดบ้านร่มไม้ฯอีก วีนัสบอกว่าตนยังไม่คิด
“แต่ที่ทำบ้านร่มไม้ฯเพราะคิดว่าฉันจะให้ความรักความสบายใจทดแทนที่คุณตาคุณยายไม่ได้จากครอบครัว พ่อแม่เสียสละทุกอย่างเลี้ยงลูกๆมา คุณจะไม่ลองสละเวลา เต็มใจดูแลท่าน ให้ท่านไม่รู้สึกว่าเป็นภาระลูกหลานบ้างเหรอคะ...ลาค่ะ”
วีนัสไปแล้ว วีรกิจจะเดินไปหาแม่ พาฝันเรียกไว้ถามว่ารู้ไหมว่าอุ้มมาเอาเงินจากแม่ไปอีกแล้ว
พฤกษ์ไปที่บ้านวีนัสบอกว่าอยากเจออานัส ทันใดก็เห็นอานัสเดินตามวีนัสเข้ามา พฤกษ์พุ่งเข้าชกอานัสคว่ำไปทันที วีนัสพยายามห้าม คณิตาวิ่งออกมาดูและด้านหลังเนมเข้ามาเห็นตกใจที่พฤกษ์ชกอานัส
วีนัสเข้าห้ามพฤกษ์ถูกลูกหลงจนล้มหัวแตก อานัสถามพฤกษ์ว่าบ้าอะไรขึ้นมา หรือว่าหึงที่ตนมาหาวีนัส พฤกษ์ตะคอกว่าความเลวของเขามีมากกว่านั้น อานัส ถามว่าเลวอะไร ตนยังไม่ได้ทำอะไรเลย พฤกษ์เกือบจะพูด แต่นึกถึงคำเตือนของไตรทศที่ว่าอย่าแหวกหญ้าให้งูตื่นเพราะอานัสจะต้องหาคนมาช่วยจนรอดคดีจึงไม่พูด แต่ก็เข้าชกต่อยกระทืบอานัสจนอ่วม
เนมเห็นพฤกษ์โกรธจนเหมือนคลั่งก็รีบบอกว่าตนจะมาคุยกับวีนัส ถูกพฤกษ์ไล่ไปให้พ้นอย่ามาทำให้วีนัสไม่สบายใจอีกแล้วเดินออกไป เนมรีบรับปาก มองอานัสที่กำลังลุกขึ้นอย่างสะบักสะบอม เนมบอกตนไม่ยุ่งด้วยแล้วรีบออกไป
อ่านละคร ริมฝั่งน้ำ ตอนที่ 13 วันที่ 14 ต.ค.61
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทประพันธ์โดย ธุวดาราละครเรื่องริมฝั่งน้ำ บทโทรทัศน์โดย เป่ากุ้ย
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ กำกับการแสดงโดย ภูธเนศ หงษ์มานพ
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ฝึกสอนการแสดงโดย อริศรา วงศ์ชาลี
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ผลิตโดย บริษัท เป่าจินจง จำกัด
ละครเรื่องริมฝั่งน้ำ ควบคุมการผลิตโดย นพพล โกมารชุน
ที่มา ไทยรัฐ