อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 10 วันที่ 15 ต.ค.61

อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 10 วันที่ 15 ต.ค.61

กฤตย์สังหรณ์ว่านัทธมนอาจรู้อะไรเกี่ยวกับวรดามากกว่าที่คิด กระนั้นเขาก็ยังรู้สึกดีกับเธอถึงขนาดซื้อดอกกุหลาบช่อใหญ่ให้เป็นของขวัญ มนทิราเห็นดอกไม้ก็มั่นใจว่าเขาคงรู้สึกดีๆเลยตัดสินใจเปิดอกกับลูกสาว

นัทธมนบ่ายเบี่ยง ทั้งเรื่องที่อยากล้างแค้นกฤตย์แทนวรดาและเรื่องกฤตย์รู้สึกดีกับตน

“ไม่ต้องเถียงแม่...ไม่เห็นหรือไงว่าเขาเป็นคนดีมีบุญคุณกับเรา แม่เข้าโรงพยาบาลนี่ก็ได้เขาช่วยเรื่องค่าใช้จ่าย แล้วไหนเขาจะรับลูกเข้าทำงานให้ลูกมีกิน



มีใช้อยู่นี่ จิตใจลูกทำด้วยอะไรถึงยังจะคิดร้ายกับคนที่ดีกับเราขนาดนี้”

“ค่ะ...นัทรู้ว่าเขาดีกับนัท”

“ไม่ใช่แค่ดีกับนัทแต่คุณกฤตย์เขาชอบนัทเลยต่างหาก”

“แม่...เอาอะไรมาพูดน่ะ”

“แม่ดูออกตั้งแต่วันแรกที่เห็นเขากับนัท จนมาแน่ใจในวันนี้หลักฐานก็ตำตาอยู่ข้างล่างนั่นไง”

มนทิราหมายถึงดอกไม้ช่อใหญ่แต่นัทธมน ทำไขสือ

“ถ้าคุณกฤตย์เขาไม่คิดอะไรเขาจะให้ดอกกุหลาบลูกเหรอ คิดสิ...คิด! โตขนาดนี้แล้วทำไมเรื่องแค่นี้กลับไม่รู้”

นัทธมนสะเทือนใจจนน้ำตาไหล ทั้งสับสนและรู้สึกผิดปนเปไปหมด

“ก็เพราะรู้ว่าคุณกฤตย์เขาดีกับนัท นัทถึงต้องทุกข์ทรมานแบบนี้”

“ทำไมถึงต้องทรมานล่ะลูก”

“นัทไม่อยากรู้สึกดีๆกับเขาแล้วต้องพบจุดจบเหมือนวรดาน่ะสิคะแม่”

“มันก็ไม่เกี่ยวกันนี่ลูก วรดาเป็นแค่อดีตแต่ลูกคือปัจจุบัน คือความจริง  และที่สำคัญลูกคือนัทธมนไม่ใช่วรดา”

“แต่คุณกฤตย์คนนี้เป็นคนเดียวกับในอดีตนะแม่”

มนทิราส่ายหน้าอ่อนใจกับความเจ้าคิดเจ้าแค้นของลูกสาว พยายามพูดเตือนสติอีกครั้ง

“ลูกคิดแบบนี้ไม่ได้ คนเขาให้ความรู้สึกดีๆมาทำไมลูกต้องตอบแทนด้วยความแค้น เราควรตอบแทนสิ่งดีๆที่เข้ามาด้วยสิ่งที่ดีๆตอบกลับ การแก้แค้นที่ดีที่สุดก็คือการให้อภัยนะลูก เพราะความสุขสงบจะเกิดตอนที่เรารู้จักอภัย ไม่ใช่การแก้แค้นที่ได้แค่ความสะใจแต่บาปกรรมกลับยิ่งพอกพูนให้ใจเราทุกข์ร้อนทรมานยิ่งขึ้นไปอีก”

นัทธมนเก็บคำพูดแม่ไปใคร่ครวญก่อนตัดสินใจถามกฤตย์ตรงๆว่ารู้สึกอย่างไรกับตน

“แล้วคุณคิดว่าผมหวังอะไรจากคุณ”

“จะไปรู้หรือคะ ดิฉันถึงได้ถามคุณนี่ไง ตอบดิฉันมาตามตรงเถอะค่ะ”

“คุณเป็นเลขาประสาอะไรถึงมาถามคาดคั้นเจ้านายแบบนี้”

“แต่ที่นี่ไม่ใช่ออฟฟิศและตอนนี้ก็นอกเวลางานแล้ว”

“คุ้นๆว่าเป็นคำพูดของผมนะ”

“ค่ะ...ใช่...ในฐานะผู้หญิงดิฉันก็มีสิทธิ์ถามใช่ไหมคะว่าผู้ชายที่มาทำดี ให้ดอกกุหลาบเขาคิดยังไงกับเรากันแน่”

“คุณต้องการคำตอบจากผมจริงๆเหรอ”

“จริงสิคะ...หรือถ้าคุณทำดีกับเลขาคนก่อนๆของคุณเป็นปกติแบบนี้ ดิฉันก็จะได้รับรู้ไว้ว่าคุณไม่ได้คิดอะไรมากเกินกว่าเจ้านายกับเลขาทั่วไป”

“ผมว่า...ในคำถามคุณมันก็บอกใบ้คำตอบอยู่แล้วนี่ คุณคิดว่าการที่ผู้ชายคนนึงเข้ามาทำดี มาให้ดอกกุหลาบผู้หญิงเนี่ยเขาทำลงไปเพราะอะไรล่ะ”

“ก็เพราะอะไรล่ะคะ”

“เพราะเฉยเมยไม่สนใจไยดีผู้หญิงคนนี้ หรือเพราะว่าเขา...รู้สึกดีๆกับผู้หญิงคนนี้ล่ะ”

ooooooo

คำสารภาพความในใจของกฤตย์ทำให้นัทธมนรู้สึกดี ความโกรธแค้นที่เคยอัดอั้นเต็มอกเหมือนจะจางหายแต่เพียงไม่นานก็พลุ่งพล่านขึ้นใหม่เพราะยังไม่ไว้ใจกฤตย์ที่เคยทรยศความรักของวรดา

“ไม่ได้นะ...เราจะรู้สึกดีกับคนคนนี้ไม่ได้ ในเวลาที่ฉันอยากแก้แค้นให้วรดาแต่คุณดันมาทำดีกับฉันทำไม”

นัทธมนเก็บเรื่องกฤตย์ไปคิดจนฝันร้ายถึงอดีตตอนวรดาเห็นภาพบาดใจกฤตย์แวะมาเยี่ยมเธอซึ่งป่วยหนักที่บ้านแต่กลับออกไปกับผาณิตหลังจากพูดคุยกับเธอ

ไม่กี่ประโยค

ผกาเป็นตัวเสี้ยมที่ดีพูดให้วรดาเข้าใจผิดว่ากฤตย์เปลี่ยนใจไปหาผาณิต โดยไม่รู้เลยว่าที่เขายอมตามใจผกากับผาณิตเพราะคำแนะนำของแกมแก้วที่ว่าจะช่วยให้เขาได้เจอวรดาบ่อยขึ้น

ผาณิตฉวยโอกาสนี้ออเซาะฉอเลาะกฤตย์เต็มที่ วรดาน้อยใจมากและคิดเอาเองว่าเขาเปลี่ยนใจไม่รักเธอแล้ว นัทธมนสะดุ้งตื่นหลังจากนั้น ความโกรธแค้นแทนวรดากลับคืนมาอีก เธอเชื่อว่ากฤตย์ไม่ใช่คนดี

“พอคุณได้ฉันแล้วคุณก็จะหาทางเขี่ยฉันทิ้งไปหาคนใหม่ใช่ไหม”

พลังพิเศษก่อตัวอีกครั้งเพราะความโกรธของนัทธมน เสียงกรีดร้องและลมแรงราวกับมีพายุในบ้านทำให้มนทิราตกใจตื่น นัทธมนเห็นภาพหลอนของวรดาถูกขังในหลุมหลบภัยเก่า ร้องไห้สะอึกสะอื้นจนคนเป็นแม่ใจไม่ดี

“นัท...เป็นอะไรหรือเปล่าลูกแม่...แค่ฝันร้ายนะลูก ไม่มีอะไรแล้ว ลูกคือนัทธมนไม่เกี่ยวกับใครในชาติก่อนทั้งนั้น มีแค่เราอยู่กันสองแม่ลูกในปัจจุบัน ทิ้งเรื่องอดีตไปซะ”

“แต่นัทไม่ไหวแล้วแม่...นัทไม่อยากฝันร้ายอีกแล้ว”

นัทธมนร้องไห้กับอกแม่ แววตาเคียดแค้น

แต่มนทิราไม่เห็น

“นี่จะเป็นครั้งสุดท้าย ถึงเวลาแล้วที่นัทจะหยุดฝันร้ายนี้ไปเสียที”

“นัท...ลูกหมายความว่ายังไง นี่ลูกคิดจะทำอะไร”

“ไม่มีอะไรหรอกค่ะแม่ แม่สบายใจได้...นัทรักแม่นะ”

ระหว่างที่นัทธมนตัดสินใจเด็ดขาดจะล้างแค้นให้วรดาเพื่อขจัดฝันร้าย แกมแก้วตกใจแทบสิ้นสติเมื่อลินจันทร์เกิดอาการระลึกชาติได้เป็นผาณิตมาขอร้องให้เธอพาไปขอขมาวรดา

น้ำเสียงของลินจันทร์ไม่ใช่ของเด็กแต่เป็นเสียงของผาณิตที่แกมแก้วจำได้ดี

“จะบ้าเหรอยัยณิต ตอนยังอยู่เธอเกลียดนังวรดายังกะอะไรดีแต่พอตายไปจะมาขอขมาทำไมเอาป่านนี้”

“จิตวิญญาณฉันไม่มีวันสงบสุขถ้ายังไม่ได้กราบขอขมากรรมกับวรดา ขอร้องล่ะ...ช่วยพาฉันไปกราบวรดาที”

“เธอหมายถึงนังนัทธมนนั่นใช่ไหม ฉันไม่ยุ่งด้วยหรอกนะ...ลินจันทร์...ยัยลิน...ออกไปนะยัยณิต เธอตายแล้วก็ไปอยู่ที่ชอบที่ชอบของเธอ...แต่ไม่ใช่ที่นี่!”

ooooooo

แกมแก้วประสาทเสียมากรีบพาลินจันทร์ไปหาพระที่วัดเพราะคิดว่าจะช่วยอาการถูกผีผาณิตเข้าได้ หลวงพ่อรับฟังเรื่องราวทุกอย่างด้วยท่าทางนิ่งสงบก่อนเอ่ยเสียงเรียบ

“ตามที่โยมเล่ามาเนี่ยอาตมาคิดว่ามันเป็นเรื่องของวิบากกรรมที่ติดตามมาแต่ชาติปางก่อน ถ้าเพื่อนสนิทของโยมกลับชาติมาเกิดเป็นลูกสาวโยมจริงๆนั่นคงเป็นเพราะกรรมที่ผูกพันกันมา”

“แล้วดิฉันจะต้องทำยังไงวิญญาณของเพื่อน

คนนี้จะไม่มารังควานอีก ดิฉันอยากได้ลูกสาวกลับคืนมา อยากเห็นเขาเป็นปกติเหมือนเด็กทั่วไป”

“ก็ในเมื่อลูกของโยมต้องการขอขมากรรมต่อผู้ใดโยมก็เพียงแค่ช่วยทำตามความประสงค์เขาแค่นั้น”

“แล้วกรรมมันจะหายไปหรือคะหลวงพ่อ”

หลวงพ่อถอนใจยาวก่อนยิ้มอย่างมีเมตตา “กรรมมันไม่หายไปหรอกนะ จะกี่ภพกี่ชาติมันจะยังคงอยู่ แต่ถ้าขอขมากรรมด้วยจิตที่สำนึกอย่างแท้จริงก็จะช่วยให้กรรมบรรเทาเบาบางลงได้”

“แล้ว...ลูกสาวฉันจะดีขึ้นจริงๆใช่ไหมคะ”

“ดีขึ้นสิ...ถ้าได้ขอขมากรรมที่ผูกพันติดค้างกันไว้ก็จะคลี่คลายไปในทางที่ดีที่เป็นมงคลแน่ๆ”

แกมแก้วมีกำลังใจ คิดว่าพาไปขอขมาจะได้จบๆ หลวงพ่อพอเดาออกเตือนสติทิ้งท้าย “ต่อไปนี้โยมทั้งสองก็จงตระหนักไว้ว่าทุกการกระทำของเราจะส่งผลกรรมสืบไปตลอดกาล ดังนั้นเราจึงต้องมีสติและหมั่นทำกรรมดีอยู่เสมอ”

นัทธมนมาทำงานที่ออฟฟิศกฤตย์แต่เช้าตามเคย ภาพฝันร้ายของวรดาถูกขังในหลุมหลบภัย...เสียงร้องโหยหวนของเธอยังหลอกหลอนจนอารมณ์โกรธพลุ่งพล่านในอก

“ฉันไม่รู้ว่านี่เป็นคำอธิษฐานหรือคำสาป แต่ในเมื่อเขาขังเธอให้ตายทั้งเป็นฉันก็จะส่งคืนกรรมนั้นให้กับเขาเอง!”

อ่านละคร ด้วยแรงอธิษฐาน ตอนที่ 10 วันที่ 15 ต.ค.61

ละครเรื่อง บทประพันธ์โดย: กิ่งฉัตร
ละครเรื่อง บทโทรทัศน์โดย ทองเอก-ญาลิล-ณกดแก้ว
ละครเรื่อง กำกับการแสดงโดย ผิน เกรียงไกรสกุล
ละครเรื่อง ผลิตโดย บริษัท กัทส์ เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง ช่องออกอากาศ สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง นักแสดงนำ เจษฎาภรณ์ ผลดี,นิษฐา จิรยั่งยืน
ที่มา ไทยรัฐ