อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 13 วันที่ 1 พ.ย.61
ทศนาถไม่ไว้ใจปราการแต่ไม่กล้าหือต่อหน้า เมื่อกลับถึงบ้านจึงรีบขอโทษและแก้ตัว“ผมสาบานได้นะครับลุงสอง ผมไม่เคยคิดทำแบบนั้น พ่อผมอยู่ในคุกต้องให้ลุงช่วย ผมจะโง่ทำให้ลุงโกรธทำไม มันเป็นอุบัติเหตุแล้วไอ้เหมันต์มันก็เสือกเข้ามาช่วยผมเอง”
ปราการรู้ทันหลานชายนอกไส้ บีบบ่าแกร่งแน่นพลางปรายสายตาไปหาสมร “ยังไงลุงก็ต้องเชื่อหลานรักของลุงอยู่แล้ว เพราะถ้าหลานคิดหักหลังลุง พ่อที่น่าสงสารของหลานก็คงต้องตายในคุกรวมทั้งแม่อันเป็นที่รักยิ่งของแกด้วย”
ขู่จบก็ผละไป ทิ้งทศนาถให้มองตามเครียดๆ สมรซักไซ้ลูกชายด้วยความเป็นห่วง เห็นสภาพเหมือนคลุกฝุ่นแล้วใจหายกลัวเขาตายเพราะขัดใจปราการ ทศนาถถอนใจยาวแต่ไม่ยอมเล่าว่าเหมันต์เป็นคนช่วยชีวิต...
ปราการหัวเสียมากที่จัดการใครไม่ได้โดยเฉพาะทศนาถกับเหมันต์ เมื่อบังเอิญผ่านไปเห็นซองยาที่ตนเคยฝากกมลไปให้มนตราถูกทิ้งถังขยะก็โกรธจัด
ถลาไปตบหน้าสร้อยฉาดใหญ่ที่ขัดคำสั่ง
มนตราตกใจกับอาการเกรี้ยวกราดของลูกชายบุญธรรม ตั้งท่าจะห้ามแต่ช้ากว่าปราการที่บังคับให้เธอกินยากล่อมประสาทที่เตรียมไว้ สร้อยจะห้ามแต่ปราการก็ขู่จะไล่ออกถ้ายังกล้าขัดคำสั่งเขาอีก!
ooooooo
สร้อยร้อนใจกลัวมนตราเป็นอันตรายจากยากล่อมประสาทของปราการจึงแอบไปบอกผาณิตาให้หาทางพาย่าหนี ผาณิตากำซองยาในมือแน่นและตั้งใจจะต้องตรวจสอบเรื่องนี้โดยเร็วที่สุด
ลาวัลย์ไม่ได้ยี่หระความต้องการของพ่อ แต่รำคาญหริทธ์ที่ตามติดเป็นเงาต้องขอย้ายแผนกฝึกงาน
“คุณพ่อจะประเคนวัลย์ให้หริทธ์ วัลย์รู้นะคะ”
“ตราบใดที่หริทธ์อยู่ในมือพ่อ เหมันต์มันจะทำอะไรพ่อได้ ลูกก็เล่นละครไปก่อน พ่อกำจัดเหมันต์ได้ค่อยว่ากัน”
ความเห็นแก่ตัวของปราการทำให้ลาวัลย์พูดไม่ออก แต่ไม่ทันสะระตะอะไรผาณิตาก็โผล่มา
“ตาลมาขอกินข้าวด้วย อาสองคงไม่แล้งน้ำใจกับหลานคนนี้นะคะ”
ผาณิตาอ้างกับกมลและบอดี้การ์ดของปราการว่าขอเวลาแค่ห้านาที ปราการรู้ทันว่าหลานสาวนอกไส้คงมีเรื่องจะบอกเลยไม่ขัด แถมเปิดโอกาสให้แสดงเจตนาตรงๆ
“อาว่าเธอคงไม่ได้มากินข้าวอย่างเดียวละมั้งมีอะไรก็ว่ามา”
“ตาลก็แค่คิดถึงน้องสาว คิดถึงอาสอง คิดถึงวันที่พวกเรานั่งกินข้าวกันพร้อมหน้าพร้อมตา ตาลอยากให้วันนั้นมันกลับมา...ตาลพูดจริงๆนะคะ”
น้ำเสียงและแววตาจริงใจที่ดูไม่ออกว่าแสร้งทำของผาณิตาทำให้ปราการชะงักเพราะตัวเองก็คิดถึงบรรยากาศครอบครัวอบอุ่นเมื่อหลายปีก่อน ผาณิตาเห็นดังนั้นก็ย่ามใจแกล้งบีบน้ำตาขอความเห็นใจจากลาวัลย์
“พี่ขอโทษนะ...ตลอดเวลาที่ผ่านมาพี่ไม่เคยเป็นพี่สาวที่ดีเลย”
พูดพลางจับมือลาวัลย์และยัดเศษกระดาษกับซองยากล่อมประสาทของปราการให้ ลาวัลย์มองตามผาณิตาจนลับตาแล้วจึงค่อยๆคลายมือที่กำเศษกระดาษกับซองยาไว้
ลาวัลย์ต้องทนรอจนพ่อกินข้าวเสร็จจึงแอบอ่านเศษกระดาษของผาณิตา
“พี่ถามหมอมาแล้ว มันคือยากล่อมประสาทชนิดรุนแรง ถ้ากินนานๆอาจถึงตาย พ่อเธอคิดกำจัดคุณย่า!”
ผาณิตารออยู่แล้วเมื่อลาวัลย์แอบมาพบเวลาต่อมา
“พี่อยากให้เธอมาช่วย ถ้าเธอยอมพี่จะเล่าแผนของพี่ให้ฟัง”
ลาวัลย์ส่ายหน้า ยังกลัวและหลอนการทำโทษของพ่อ “ทุกวันนี้วัลย์มีความสุขดีอยู่แล้ว เรื่องอะไรจะหาเหาใส่หัว พ่อจะได้จับวัลย์ใส่กรงไม่ให้วัลย์ไปไหนมาไหนอย่างอิสระอีก พี่ไปหาคนอื่นเถอะ”
“มันมีแต่เธอเท่านั้นที่เข้าออกบ้านคุณปู่ได้พี่ขอร้องล่ะ ชีวิตคุณย่าอยู่ในมือเธอนะ”
“ทั้งคุณย่าคุณปู่ก็ไม่เคยสนใจวัลย์อยู่แล้ว เขาคิดว่าวัลย์เป็นหลานเขาหรือเปล่าวัลย์ยังไม่แน่ใจเลย เพราะฉะนั้นใครจะเป็นจะตายวัลย์ก็โนสนโนแคร์!”
ผาณิตาไม่มีทางเลือกต้องลุยเดี่ยวช่วยมนตราจากเงื้อมมือปราการ เธอขอให้แม่หายานอนหลับมาให้และนัดแนะกับสร้อยให้พามนตรามาเจอเหมันต์ที่จะมารอรับหน้าบ้าน
มนตรายอมไปแต่โดยดีพร้อมกล่องดนตรีและสมุดระบายสีของเหมวัตที่เธอใช้ดูต่างหน้าลูกชาย สมรผ่านมาทันเห็นผาณิตาจะพามนตราหนีก็พยายามยื้อไว้
“ไม่ได้นะ ถ้าอาปล่อยให้พาคุณแม่ไป พี่สองต้องโกรธอา ไม่ยอมช่วยคุณสามแล้วทศก็อาจจะเดือดร้อนไปด้วย สงสารอาเถอะนะ อาไม่อยากเสียทั้งลูกทั้งสามีไป”
“ตาลเข้าใจคุณอาค่ะ แต่ตาลก็ต้องทำหน้าที่ของตาลเหมือนกัน...ตาลขอโทษนะคะ”
สมรขวางคณะผาณิตาไม่ได้จำต้องปล่อย แต่ภารกิจพามนตราหนีก็ไม่ง่ายเมื่อจู่ๆปราการก็กลับบ้านเพราะลืมเอกสารสำคัญ ผาณิตาจึงเลือกหนีทางหลังบ้าน เปิดโอกาสให้เหมันต์จัดการถ่วงเวลากมลกับปราการ
กมลรับอาสาลงไปเอาเอกสารแทนปราการ เหมันต์ตามไปดักหน้า
“เงินที่ท่านประธานส่งเสียให้คุณเรียนจนจบไม่ได้ช่วยให้คุณสำนึกในบุญคุณท่านสักนิดเลยหรือครับ”
“แกยังไม่รู้จักท่านประธานดีเท่าฉัน เขาช่วยฉันเพื่อสอยไว้เป็นทาสทำเรื่องตุกติกที่เขาออกหน้าทำไม่ได้ ทั้งเรื่องหนีภาษี ให้เงินใต้โต๊ะพวกมีอำนาจ ใช้เล่ห์เหลี่ยมสกปรกเพื่อเอาชนะคู่แข่งธุรกิจ ฉันไม่เห็นต้องสำนึกในบุญคุณมัน”
ปราการเห็นเหมันต์ก็ลงจากรถ โต้แทนผู้ช่วยคนใหม่ว่าเหมทองคิดหาประโยชน์จากทุกคนแม้แต่หลานในไส้
“ไม่มีใครสั่งให้เราเป็นคนดีหรือคนเลวได้หรอกครับ มันขึ้นอยู่กับตัวเราเอง ความโลภต่างหากที่ทำให้เราเปลี่ยน”
เหมันต์สวนก่อนจะเริ่มถ่วงเวลาตามแผนด้วยการขอเยี่ยมมนตรา ปราการปฏิเสธเสียงแข็งจนเขาต้องแกล้งยั่ว “หรือว่าคุณคิดจะทำอะไรคุณย่าผมถึงไม่กล้าให้ผมไปหาท่าน...ระวังนะครับความลับไม่มีในโลก แม้แต่ยาพิษในร่างกายก็สามารถตรวจพิสูจน์ได้ เดี๋ยวนี้ตำรวจเก่งจะตายไป”
ooooooo
เหมันต์รู้เรื่องปราการวางยามนตราจึงถ่วงเวลาให้ทิมไปรับผาณิตา มนตราและสร้อยที่หลังบ้านจนได้รับข้อความจากทิมว่าทุกคนปลอดภัยจึงแกล้งพูดยั่วปราการ
“ถ้าเสี่ยไม่สบายใจจะให้ผมเข้าไปเยี่ยม ผมก็เคารพในการตัดสินใจของเสี่ยก็แล้วกัน”
พูดจบก็จะผละไปหาพวกผาณิตาแต่ไม่วายเตือนสติปราการ
“เสี่ยเติบโตมาที่บ้านหลังนี้...มันน่าจะเต็มไปด้วยความหลังความผูกพันระหว่างพี่น้องเต็มไปหมดนะครับ เสี่ยควรหาเวลาว่างๆนั่งทบทวนความหลังผมว่ามันน่าจะมีความรู้สึกดีๆอยู่มากมาย”
ปราการสะอึกแต่ทำเหมือนไม่แคร์ ตะโกนไล่หลังเหมันต์
“ฮึ...ฉันเห็นแต่ความอยุติธรรม ความโลภ การแย่งชิงและความอิจฉาริษยา!”
ลาวัลย์เป็นคนส่งข่าวบอกเหมันต์เรื่องปราการกลับบ้านกะทันหัน แสร้งเอะอะว่าเห็นลูกน้องกมลนอนสลบเพราะถูกเครื่องช็อตไฟฟ้าของทิม ปราการได้ยินเสียงโวยวายของลูกสาวรีบมาดู สมรที่ร้อนรนกลัวความผิดละล่ำละลักฟ้องปราการว่าพวกผาณิตาเป็นตัวการพามนตรากับสร้อยหนีไปแล้ว...
เหมันต์พามนตรากับสร้อยไปพักที่บ้าน ผาณิตาตามไปส่งด้วย บ่นไม่หยุดปากที่ลาวัลย์ไม่ยอมช่วยเธอแต่กลับส่งข่าวบอกเหมันต์ล่วงหน้าว่าปราการกับกมลจะกลับบ้านมาเอาเอกสาร
“ที่วัลย์ไม่ยอมช่วยฉันก็เพราะอยากมาบอกนายเอาหน้านี่เอง”
อ่านละคร ประกาศิตกามเทพ ตอนที่ 13 วันที่ 1 พ.ย.61
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทประพันธ์โดย รจเรขละครเรื่องประกาศิตกามเทพ บทโทรทัศน์โดย กฤติญา สัมฤทธิ์ประสงค์
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ กำกับการแสดงโดย อนุวัฒน์ ถนอมรอด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ผลิตโดย บริษัท ดีวัน ทีวี จำกัด
ละครเรื่องประกาศิตกามเทพ ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ