อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 3/5 วันที่ 29 มี.ค. 56

“ข้าจะกลับไปหาไอ้หมอลามกนั่น เอาเงินฟาดหัวมันเท่าที่มันต้องการ”
“มันคงจะได้ใจใหญ่นะเจ้าคะ”
“ให้มันได้ใจไป ให้มันตายใจให้มากที่สุด ให้มันเหิมเกริมไปว่ามันเหนือข้า รอข้าได้สิ่งที่ข้าต้องการก่อนเถิด”
“มันเป็นอีกคนที่กำความลับคุณสนเจ้าค่ะ”

“เสร็จนาฆ่าโคถึก เสร็จศึกฆ่าขุนพล เอ็งเคยได้ยินไหมช้อย”
“เพิ่งเคยนี่แหละเจ้าค่ะ แต่ก็เข้าใจความหมายเจ้าค่ะ คุณสนเก่งจริงๆ เจ้าค่ะ”
ช้อยสอพลอ สนหน้าตาดุดันน่ากลัวมาก

วันรุ่งขึ้นขุนภักดีแต่งตัวชุดไทยหล่อเหลา มีเอกเดินตามหลัง หน้าตาสดชื่น พากันมาบนเรือนใหญ่
เห็นทองจันทร์อยู่บนเรือนแล้ว
“เจ้าบ่าวมาแล้วครับ คุณแม่”
“เฮ้อ สมภารกินไก่วัด ซะละมากกว่า คิดแล้วก็น่าขันนะพ่อเทพ” ทองจันทร์กระแนะกระแหน
“โธ่ คุณแม่ครับ หน้าสิ่วหน้าขวานครับ ได้ฤกษ์แล้วนะครับ”
“ใจร้อนจริงนะ อีกตั้งพักใหญ่ แม่เรียมเขากำลังแต่งตัวให้เนียนอยู่”
ระหว่างนั้นเห็นสนกับช้อยเดินกระซิบกระซาบแต่งตัวสวยพากันมา
“ทำไมข้าต้องมาทนดูอีเนียนมีความสุข บนความทุกข์ของข้า” สนหน้าหงิก
“ความอดทนเท่านั้นเจ้าค่ะ จะทำให้คุณสนได้ท่านขุนคืนมา ยิ้มหวานทำตัวน่ารักน่าสงสารเจ้าค่ะ”
สนเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้ม “พี่ขุนขา สนมายินดีด้วยค่ะ”
“ขอบใจมากจ้ะสน”
“คุณแม่ขา มีอะไรให้สนช่วย สั่งสนนะคะ”
ทองจันทร์เขม้นมองไม่อยากเชื่อสายตา
“แม่สนเริงร่าเหมือนปลาได้น้ำไม่มีผิด ไปกินยาดีผีบอกที่ไหนมา ผิดกับวันก่อนลิบลับ เห็นนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดเป็นหูกระต่าย”
“เอ้อ” สนยิ้มแย้มทำเป็นกระซิบ “สนรักพี่ขุนนี่คะ สนเห็นพี่ขุนมีความสุข สนก็สุขไปด้วยค่ะ สนอยากให้ทุกคนสบายใจค่ะ บ้านเราจะได้สงบสุขค่ะ”
“ขอบใจ ลางดีสมเป็นวันดีของพ่อเทพ ไปดูทีรึว่าเนียนแต่งตัวเสร็จรึยัง” หญิงชราบอก
“ค่ะ”
สนรีบลุกเดินเข้าไปตามเนียน
“ขอบใจมากจ้ะสน”

ขุนภักดีมองตามสนไป รู้สึกสบายอกสบายใจที่เห็นเมียปรองดองกัน
ภาพในกระจกเงา เป็นเนียนที่สวยงามมาก และแต่งตัวเสร็จแล้ว มีเรียมคอยจับตัวเนียนส่องกระจกหมุนตัวไปรอบๆ

“สวยเหลือเกินเนียนของพี่” เรียมยิ้มแย้มเอ่ยชม
“สวยจนพูดไม่ออก บอกไม่ถูกเลยเจ้าค่ะ” กบบอกยิ้มๆ
“แล้วที่เอ็งบอกออกมานั่นเอ็งหรือใครนางกบ” แมวแขวะ
สนพรวดเข้ามา ตะลึงมองเนียนเพราะเนียนสวยมากจริงๆ
“อี...เอ้อ เนียน”
“แม่สน นึกไม่ถึงใช่ไหมว่าเนียนจะสวยงามปานนี้” เรียมว่า
สนคิดด่าอยู่ในใจ “อีเนียน” แต่ที่สนแสดงออกคือยิ้มยื่นมือออกไป “ค่ะ คุณเรียม เนียนสวยหรือเกิน มาสิจ้ะเนียน ชั้นรับอาสาพี่ขุนมารับเนียนออกไป”
นาทีนั้นสนแทบอยากกระชากคอเนียนขย้ำ
“เอ้อ...” เนียนมองเรียม
“ยังไปไม่ได้ พี่เทพนั่นแหละ ต้องผ่านประตูเงินประตูทองเข้ามาหาเนียนเอง แม่สนช่วยออกไปบอกทีสิจ๊ะ ชั้นต้องทำให้มันถูกต้องที่สุดจ้ะ”
สนหันกลับทำปากไม่มีเสียง
“อยากจะตบปาก”
สนเดินหน้าตึงออกไป

หมอเสน่ห์ มาด้อมๆ มองๆ ที่หลังบ้านภักดีภูบาล ได้ยินเสียงมโหรีปี่พาทย์ดังมาแว่วๆ
“นี่รึบ้านท่านขุนภักดีภูบาล กว้างขวางใหญ่โตเหลือเกิน”
หวานคนใช้ชายปราดมาดักไว้
“มาทำไรน่ะ”
“มาหาคนจ้ะ”
“คน ใคร หญิงรึว่าชาย”
“หญิงจ้ะ”
“สาวหรือแก่ คนใช้หรือคุณนาย”
“คุณนายสิหนุ่ม” หมอเสน่ห์บอกยิ้มๆ
“คุณนายคนไหน มีสามคนเชียวนะ”
“คุณสน เอ๊ะมีงานอะไรกันรึ เสียงมโหรีปี่พาทย์ ดังแว่วมาเพราะจริงๆ”
“งานแต่งงานภรรยาคนที่สามของท่านขุน”
“อ้อ ชื่ออะไรหรือ”
“คุณนายเนียน” หวานบอก
“อ้อ คุณนายคนนี้สวยมากใช่ไหม”
“ไม่สวยท่านขุนจะขอแต่งให้เป็นเมียรึ ลูกชาวนาแท้ๆ”
“สวยกว่าคุณนายสนไหม”
“สวยมากกว่า นิสัยดีมากกว่า เอ๊ะ รู้จักคุณนายสนด้วยรึ” หวานสงสัย
“ทำนองนั้นแหละ”
“มีธุระอะไรกับคุณนายสน”
“ชั้นเป็นหมอทำเสน่ห์”
“คุณนายสน จะทำเสน่ห์ นึกแล้ว”
หมอเสน่ห์รู้สึกว่าจะพูดกันมากไป เลยตัดบท “ฝากไปบอกแม่ช้อยด้วย ว่า หมอเสน่ห์มาหามีเรื่องด่วนเกี่ยวกับคุณสนที่ไปพบกันวันก่อน”
หมอเสน่ห์หันกลับไป หวานมองตาม หันกลับ วิ่งแจ้นไปทันที

พิธีการแต่งงานแบบไทยๆ ดำเนินการต่อไปตามขั้นตอน พอถึงการกั้นประตูเงินประตูทอง คุณนายทองจันทร์ทำหน้าขันตัวเอง
“นี่แม่จะเป็นฝ่ายไหนกันล่ะพ่อเทพ เนียนมันเด็กของแม่ แต่พ่อเทพเป็นลูกชายแม่”
“ตอนนี้คุณแม่ทำหน้าที่ฝ่ายชายเถิดค่ะ ส่วนเรียมจะเป็นฝ่ายหญิง”
สนอึดอัดขัดข้อง ด่าอยู่ในใจ
“สนุกกันเข้าไปเถิดมึง จะพินาศไม่รู้ตัว”
“ว่ายังไงว่าตามกันเลือดสุพรรณ พ่อเทพ ฝ่าด่านประตูเงินก่อน”
“เรียมขอไปกันเจ้าสาวก่อนค่ะ แม่สนมาสิจ๊ะ มาสนุกด้วยกัน”
สนมัวแต่ด่าอยู่ในใจ “รากจะแตก”
ช้อยสะกิดสน

ในที่สุดขุนภักดีก็ฝ่าประตูเงินประตูทองเข้าไปหาเนียน ท่านขุนเดินไป มีเอกถือถุงสีเงินในนั้นมีเงิน มาที่ประตูเงิน ประตูทอง เดินยิ้มย่องเคียงข้างมาทำท่าเจรจา สนถือเข็มขัดเงิน ขวางหน้าอยู่
ขุนภักดีมาถึงประตูทอง สาวๆ กันประตูทองด้วยเข็มขัดทอง ในที่สุดท่านขุนก็ผ่านเข้าไปได้

ขุนภักดีกับทองจันทร์พากันเข้ามาถึงห้องหอที่เรียมเก็บเนียนเอาไว้ เนียนก้มลงกราบแทบเท้าขุนภักดี มีเรียมกับทองจันทร์นั่งมองใบหน้ายิ้มแย้มให้
ขุนภักดีก้มลงไปประคองเนียน

ทางด้านสนเดินลิ่วลงจากเรือน มีช้อยตามมาติดๆ
“คุณสนเจ้าขา นั่นวิ่งหรือเดินเจ้าคะ”
หวานมาพอดีแทบจะชนเอากับสน เลยเจอด่า
“ไอ้เซ่อซ่า เอ็งเดินมา เอาตาไว้ข้างหลังรึ จะชนข้ายังไม่รู้ตัว
“ขอประทานโทษขอรับ คุณสน”
สนจำได้ “เอ ไอ้คนนี้เอ็งมีหน้าที่อยู่หลังบ้านนี่นา มาสะเออะอะไรหน้าบ้าน”
“คือ คือ...” หวานอึกอัก
“อึกอักทำไม พูดออกมาดังๆ”
“หมอทำเสน่ห์ให้มาบอกแม่ช้อยไปพบด่วน เรื่องที่คุณสนไปพบหมอเมื่อสามวันก่อน…”
สนกับช้อยตกใจ ช้อยตั้งสติได้ก่อนแหวใส่
“หยุดนะ ไอ้บ้าดันแหกปากตะโกนทำไม”
กบกับแมวได้ยิน ต่างหัวเราะกันคิกคักใส่ช้อย
“หมอทำเสน่ห์ ฮิฮิ”
“ขอให้ทำเสน่ห์สำเร็จนะช้อย” กบยั่ว
แมวเย้า “ขอให้แย่งไอ้ลิงแก่ถือไม้เท้ายักยัน มาจากเมียมันได้นะช้อย”
“อีปากกระโถน”
ช้อยโกรธจัด ดึงแขนสนรีบไปจากที่นั่น มีเสียงของกบกับแมวหัวเราะคิกคักไล่ตามหลัง
“ไอ้หวาน เอ็งตามข้ามานี่”

ช้อยหันมา ถลึงตามองตาเขียวปัด สนโกรธจนตัวสั่น
ส่วนภายในห้องหอ ขุนภักดีนั่งอยู่บนเตียง ส่วนเนียนนั่งที่พื้น ก้มหน้าก้มตา

“พี่ง่วงนอนแล้วจ้ะเนียน”
“เอ้อ ค่ะ”
“ค่ะก็ขึ้นมานอนบนเตียงสิเนียน”
“เอ้อ...”
“ถ้าเนียนไม่ขึ้น พี่อุ้มเอง”
ว่าแล้วท่านขุนก็ก้มลงไปฉวยเนียนอุ้มลอยขึ้นมา เนียนสุดเขินอาย
“เอ้อ เนียนขึ้นเองก็ได้ค่ะ”
“ช้าไปแล้วเนียน”
ขุนภักดีวางเนียนลงบนเตียงอย่างทะนุถนอม เอนตัวมามองหน้าเนียนใกล้ๆ เนียนไม่กล้าสบตา
เนียนหลับตาลง ขุนภักดีประทับจูบลงบนเปลือกตาอย่างนุ่มนวล จากนั้นก้มหน้าลงไปอีกจนแนบชิดกัน

ทางด้านช้อยกำลังพูดอยู่กับหวานที่ดูเป็นกังวลมาก
“ชั้นบอกไปหมดแล้ว ว่าพูดกับหมอเสน่ห์ยังไงบ้าง ชั้นกราบละที่ปากพล่อยมากไปหน่อย คุณสนจะฟ้องท่านขุนให้โบยชั้นไหม”
สนเดินออกมา
หวานตกใจพนมมือไหว้ “คุณสน กระผม กระผมกราบขอรับ”
“ข้าไม่ฟ้องพี่ขุนดอก ข้าไม่ถือสาเอ็ง ที่ปากโป้ง แต่เอ็งต้องทำงานให้ข้าอย่างหนึ่ง”
“ทำอะไรได้ทั้งนั้นขอรับ” หวานก้มหน้าบอก
“เอาของนี่พร้อมกับจดหมายไปให้คนชื่อเหิม”
“ไปที่ไหนขอรับ”
“เขารออยู่ที่ท่าเรือ ใกล้วัดโน่น รีบไปสิ ก่อนที่ข้าจะไม่อภัยให้เอ็ง” สนบอก
“ขอรับ”
“นี่รางวัลของเอ็ง สองชั่ง”
หวานตาลุกโพลง
“สองชั่ง”
สนส่งเงินให้หวานพร้อมกับซองที่จะฝากให้เหิม หวานรีบไปอย่างรวดเร็ว

ไม่นานต่อมาเหิมรับจดหมายจากหวาน มาอ่านเหมือนได้ยินเสียงสนมาพูดข้างหู
“ไอ้เหิม เอ็งทำงานพลาดเรื่องอีเนียน เอ็งต้องแก้ตัว ไอ้หวานคนนี้มันปากสว่าง ฝากให้เอ็งช่วยทำให้มันหยุดปากสว่างเรื่องของข้าด้วย เอ็งรู้ใช่ไหมว่าทำอย่างไร เงินค่าจ้างของเอ็งสองชั่งอยู่ที่มันชิงเอาเองเถิด อ่านจดหมายจบ ทำลายทิ้งทันที.....สน”
เหิมเอาจดหมายมาจูบยิ้มสายตามองหวานแบบจะกินเหยื่อ
“นี่สนิทกับคุณสนถึงขนาดจูบจดหมายเลยรึนั่น”
“แล้วมึงจะสนใจไปทำไม ไอ้ปากสว่าง”
เหิมชักมีดออกมาแทงใส่ หวานล้มลง เหิมกระชากถุงเงินสองชั่งมาจากหวานที่ตกใจตาเหลือกค้าง
เหิมยกเท้าถีบหวาน ร่างกระเด็นลงน้ำดังตูม

วันรุ่งขึ้น เนียนเดินมากับขุนภักดีที่ท่าน้ำ ท่านขุนโอบเอวเนียนตลอดเวลา เรือทอดรออยู่
“พี่จะไปตรวจงานทางเรือ บ่ายๆ พี่จะรีบกลับมารับขวัญเนียน”
“ค่ะ”
“เมื่อคืน พี่มีความสุข จนเหลือจะเอ่ย ขอบใจเนียนจริงๆ”
“เอ้อ ค่ะ”
ขุนภักดีชี้แก้มตัวเอง
“จูบให้กำลังใจผัวมีแรงไปทำงานด้วยสิจ้ะทูนหัว”
“เอ้อ...”
“ยังอายกันอีกหรือนั่น เร็วรีบจูบพี่ ก่อนที่ไอ้เอกจะมา”
ขณะที่เนียนยื่นจมูกมาชนแก้มขุนภักดี ปรากฏว่าเอกโผล่หน้าพรวดมาจากในเรือที่จอดอยู่ แต่เนียนหอมไปแล้ว
“ไอ้เอก...” ขุนภักดีจะด่า
“กระผม ไม่รู้ ไม่...”
เอกอ้าปากค้าง
“ไม่อะไรพูดให้จบ ไม่งั้นโดนเตะตกเรือ พูดมาว่าเห็นอะไร”
“หะ เห็น โน่นขอรับ มีคนตายลอยน้ำมา ติดท่าบ้านเรา” เอกว่าพลางชี้มือไป

ขุนภักดีและเนียนตกใจ
ผู้คนอออยู่ริมน้ำใกล้เรือนของสน เห็นศพของนายหวานนอนหงาย ตาเหลือก มีรอยแทงที่อก ทุกคนมุงมองดู ขุนภักดี เอก และแทนอยู่หน้ากว่าคนอื่นๆ เนียนอยู่ข้างๆ ท่านขุน เบือนหน้าหนี

เอก แทน แมว และกบจำได้แม่นว่าคือหวาน
สี่คนประสานเสียง “ไอ้หวาน”
“นี่มันเป็นคนของข้ารึไอ้เอก” ขุนภักดีฉงน
“ขอรับท่านขุน แต่มันทำงานอยู่ที่สวนแนวเขตหลังบ้านขอรับ ท่านขุนจึงไม่ค่อยได้ปะหน้ามัน” เอกบอก
“เคยหรือไม่เคย มันก็คนของข้า ใครบังอาจมาทำร้ายคนของข้าไม่ได้แม้ว่ามันจะเป็นแค่คนสวน” ขุนภักดีโกรธ
แมวกับกบมองหน้ากันกระซิบพร้อมกันเบาๆ
“ปลาหมอตายเพราะปาก”
แต่ขุนภักดียังได้ยิน หันมามองหน้าสองคนแบบจะเอาเรื่อง
“คือไอ้หวานมันปากเสียขอรับท่านขุน มันชอบสอดรู้สอดเห็น ชอบเอาเรื่องของคนอื่นที่เขาไม่อยากให้เอ่ยปากไปขยายความ” เอกอธิบาย
แทนพูดเสริม “กระผมเคยเตือนมันแล้ว ว่าอย่าไปสนใจเรื่องคนอื่น มันก็หาฟังไม่”
สนกับช้อยแทรกผู้คนมามองดู สองคนลอบสบตากันด้วยสีหน้าสะใจ
“กรรมของไอ้หวานแท้ๆนะคะ พี่ขุน”
กบกับแมวมองหน้ากันแล้วหันไปมองช้อยกับสน
“จะไปลอยตายที่ไหนก็ไม่ไป ดั้นลอยมาตายใกล้เรือนคุณสนทำไมก็ไม่รู้” กบเอ่ยขึ้น
สนจ้องกบตาเขียว
“ไอ้แทนแกรีบไปแจ้งตำรวจมาตรวจพลิกศพ เสร็จธุระเอามันไว้ที่วัด จัดการตามพิธีทางศาสนาให้เรียบร้อย” ขุนภักดีสั่งการ
“ขอรับท่านขุน”
ขุนภักดีดึงมือเนียนมาโอบเอวให้เดินออก
“เนียนจ๋า อย่าไปมองมาก เดี๋ยวมันจะติดตา”
ขุนภักดีโอบเนียนเดินออกไป สนกับช้อยมองตามแล้วสบตากัน สนควักเศษเงินโยนลงไปใกล้ศพหวาน
“ไอ้แทน เอาเงินนั้นไปช่วยทำทานงานศพมัน”
สนชวนช้อยเดินออก
“ช่างเจาะจงลอยมาแถวนี้ เหมือนจะอวดตัวให้ใครอกสั่นขวัญแขวน”
กบรีบเอามือปิดปากแมว ส่ายหน้าห้ามเตือนเบาๆ
“อยากเป็นปลาหมอตายเพราะปากอีกตัวรึนางแมว”
สนหันกลับมาถลึงตาใส่กบกับแมว

คุณนายทองจันทร์ได้ยินข่าวหวานตายจากกบและแมว
“ไอ้หวานเอ๊ย ไปที่ชอบที่ชอบเถิดเอ็ง”
“เรียมแทบจะไม่เคยได้เห็นหน้าเจ้าหวานคนนี้ จำหน้ามันก็ไม่ได้” เรียมว่า
“มันพูดมากปากพล่อยเจ้าค่ะ มาทำงานวันแรกมันก็ทำคนสวนหลังบ้านชกกัน” กบบอก
แมวเสริม “มันชอบเอาเรื่องคนโน้นไปบอกคนนี้ เอาเรื่องคนนี้ไปเล่าคนโน้น เมื่อวานตอนมีงานอยู่บนเรือนใหญ่ มันก็วิ่งอ้าวมาเล่าเรื่องหมอเสน่ห์มาตามหานางช้อยเจ้าค่ะ”
“ไอ้หมอเสน่ห์คนนั้นก็แปลก มาตามหานางช้อย แต่ไพล่ไปเอ่ยถึงคุณส...” กบจะบอกว่าสน แต่พูดไม่ทันจบ
สนเดินเข้ามากับช้อย กระแอมมาก่อนตัว กบสะดุ้ง หันไปเจอสนจ้องตาเขียวปัด
“คุณแม่ขา นางช้อยมันมีอะไรจะเรียนคุณแม่ค่ะ” สนเอ่ยกับทองจันทร์
“อะไรรึ นางช้อย”
“คือเมื่อวานคุณสนเรียกไอ้หวานมาสืบสาวราวเรื่องได้ความว่า..เอ้อ…”
ช้อยหยุดปาก หันไปมองหน้าเนียน
“พูดมาสินางช้อย” ทองจันทร์บอก

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 3/5 วันที่ 29 มี.ค. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager