อ่านละคร เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ตอนที่ 17 วันที่ 22 มี.ค. 56


อ่านละคร เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ตอนที่ 17 วันที่ 22 มี.ค. 56

ตำรวจทุกคนขยับตัวได้ เข้ารุมกล้ากับกระเต็น ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน กล้ากับกระเต็นพยายามไม่ทำร้ายใคร “พยัคโฆ พยัคฆา นะโมพุทธายะ”
หาญกระโจนเข้ามาอย่างรวดเร็ว อัดตำรวจทีมอารักขาจนหมอบ
“ปู่หาญ แล้วปู่ยิ่งกับศรีแพร”
“ไอ้ยิ่งมันสละชีวิตตัวเองเพื่อช่วยข้า” กล้ากับกระเต็นช็อค “ความตายของไอ้ยิ่งจะไม่เสียเปล่า ท่านอธิบดีฯ ท่านต้องไปกับผม”

“ไม่ว่าพวกแกต้องการอะไร ฉันจะไม่ยอมตกเป็นเครื่องมือของพวกแกเด็ดขาด”
“มีบางสิ่งที่ท่านต้องเห็นด้วยตาของท่านเอง
อธิบดีกรมตำรวจ กล้า กระเต็น ต่างแปลกใจกับสิ่งที่หาญบอก หาญมีสีหน้าเด็ดเดี่ยวเพราะมีแผนการอยู่แล้ว


คะนึงนิจย่องออกมามองซ้ายมองขวา รัก ยม ปรากฎกาย
“พี่คนสวย”
คะนึงนิจดีใจ
“รัก ยม นึกว่าจะไม่มาซะแล้ว”
งามตาเดินเข้ามา
“ฉันนึกอยู่แล้วว่าเธอเป็นหนอนบ่อนไส้” คะนึงนิจตกใจ

“งามตา”
ขณะนั้นราชาเดินพล่านอยู่ในห้องอย่างร้อนใจ คะนึงนิจเดินเข้ามา
“เป็นไงบ้าง”
“เราต้องเปลี่ยนแผน”
“ทำไมล่ะ”
งามตาเข้ามาในมือถือห่อชุดรำ ราชาวดีเห็นงามตาก็อึ้งไป

รัก ยมมารายงานผลกับกระเต็น
“อะไรนะ มีคนจับได้”
“จ้ะ พี่คนสวยเลยให้หนูรีบมาบอก”
“ถ้าอย่างงั้นวดีเป็นอันตรายแน่ เราคงรอให้คะนึงนิจพาราชาวดีหนีออกมาก่อนตามแผนเดิมไม่ได้แล้ว”
“งั้นเราต้องเสี่ยงบุกเข้าไปก่อน”
“ไม่ได้จ้ะ พี่คนสวยบอกว่าทุกอย่างเหมือนเดิม แค่เปลี่ยนแผนนิดหน่อย”
เสียงจุกโวยวายเข้ามา
“จะพาผมไปไหนอีก จะเอาผมไปฆ่าทิ้งใช่มั้ยเนี่ย”
จุกปิดตาถูกใส่กุญแจมือ ตำรวจพาเข้ามา รัก ยมรีบหายตัวไป
“มาแล้วเหรอ ทิ้งมันไว้นี่แหละ ข้าจัดการเอง” หาญบอก ตำรวจออกไป
“เสียงใครคุ้นๆ”
กระเต็นกระชากผ้าผูกตาจุกออก
“คราวนี้ชัดมั้ยว่าใคร”
“พี่เต็น น้าหาญ ไอ้กล้า”
จุกเข่าอ่อน ละอายใจ

คะนึงนิจเข้ามาหาภูมินทร์ที่ห้องโถง
“นิจมีอะไรให้พี่ภูดู รับรองพี่ภูต้องประทับใจแน่ๆ”
ภูมินทร์แปลกใจ ปรากฏว่าราชาวดีเดินเข้ามา ในชุดนางรำฉุยฉายเบญกาย ภูมินทร์แปลกใจตะลึงในความงาม
“ทำไมวดีแต่งชุดนี้”
ราชาวดีสบตาคะนึงนิจ ยิ้มให้กับภูมินทร์
“วดีอยากให้ของขวัญวันเกิดกับพี่ภู แต่ไม่รู้จะให้อะไรดี มีแต่เรื่องรำนี่แหละที่วดีทำได้ดีที่สุด”
“วดีเค้ารู้แล้วละค่ะ ว่าคนที่รักเค้าที่สุดคือพี่ไม่ใช่พี่กล้า”
ภูมินทร์ปลาบปลื้ม ดึงราชาวดีมากอด
“พี่ขอบใจวดีมาก เป็นของขวัญที่พี่ดีใจที่สุดเลย”

ราชาวดีหลบตา คะนึงนิจแอบมองภูมินทร์ด้วยความละอายใจ
คืนนั้นภูมินทร์กับรองอำนวยยืนรอรับอธิบดีกรมตำรวจอยู่ที่หน้าบ้าน
“ทำไมช้านัก มีอะไรผิดพลาดหรือเปล่า”
“ไม่รู้เพราะผมติดต่อทางทีมอารักขาไม่ได้เลย”
สักพักจะเห็นท่านอธิบดีฯเดินเข้ามาพร้อมกับตำรวจอารักขา 2 นาย รองอำนวยทำความเคารพ “นี่พ่อเลี้ยงภูมินทร์ครับท่าน”
ท่านอธิบดีพยักหน้ารับ ภูมินทร์ยื่นมือมาจะจับมือแต่ท่านอธิบดีเฉยไม่จับด้วย ภูมินทร์เสียหน้า ทำเนียน “เป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยครับ ที่ท่านยอมสละเวลามางานของผม”
“ผมได้ยินชื่อเสียงคุณมานาน พ่อเลี้ยงภูมินทร์ผู้กว้างขวาง” ท่านอธิบดีเห็นพวกสมุนเสือกระจายอยู่ทั่ว “กิจการค้าของคุณนี่คงจะรุ่งเรืองดีนะ ถึงมีเงินเลี้ยงบริวารไว้มากมาย”
ภูมินทร์ไม่พอใจ แต่เก็บอาการ
“ก็ไม่เท่าไหร่หรอกครับ แต่หลังจากวันนี้ไปเมื่อผมกำจัดอุปสรรคหมดคงจะเจริญรุ่งเรืองกว่านี้”
“เออ ท่านครับ ผมว่าเราเข้างานกันดีว่านะครับ”
ภูมินทร์นำอธิบดีเข้าไป รองอำนวยถามตำรวจอารักขา
“ทำไมมาช้า มีอะไรรึเปล่า”
“รถยางแตกครับ ต้องรอเปลี่ยนรถ”
รองอำนวยโล่งอกเดินเข้าไปด้านใน ตำรวจสองนายมองหน้ากันก่อนจะตามเข้าไป

บริเวณที่จัดงานเลี้ยงถูกตกแต่งอย่างสวยงาม แขกระดับวีไอพีจิบเครื่องดื่ม ทักทายกัน ภูมินทร์นั่งร่วมโต๊ะอยู่กับรองอำนวยและท่านอธิบดี ทางด้านหน้าเวที โดยมีตำรวจอารักขา 2 นาย ตามติดไม่ห่าง คะนึงนิจเดินมามองท่านอธิบดีกับตำรวจแว่บหนึ่งแล้วยิ้มแย้มเข้าไปทักทาย
“พี่ภู วดีขอเตรียมตัวอีกนิดนะคะ”
“จ้ะ ท่านอธิบดีครับ คะนึงนิจน้องสาวผม”
“เป็นเกียรติมากค่ะที่ท่านมาร่วมงาน วันนี้พี่สะใภ้นิจมีการแสดงสุดพิเศษจะมอบเป็นของขวัญให้พี่ภู ท่านต้องประทับใจแน่ๆ”

“ผมรอชมอยู่ คงจะงามมาก”
คะนึงนิจสบตาตำรวจอารักขาซึ่งก็คือหาญปลอมตัว แล้วเดินไปข้างเวที เสียงดนตรีบรรเลงเพลงฉุยฉายเบญจกายดังขึ้น ทุกคนหันมองบนเวทีจึงเห็นราชาวดีในชุดนางรำฉุยฉายเบญจกายร่ายรำออกมาสะกดทุกสายตาให้จดจ้อง
ท่านอธิบดี ปรบมือนำ ทุกคนปรบมือตาม ภูมินทร์ยิ้มภูมิใจรีบแนะนำ
“ราชาวดี เป็นภรรยาของผมเองครับท่าน”
ท่านอธิบดีพยักหน้ารับนิ่งๆ แต่ไม่ละสายตาจากราชาวดี
“ไม่เห็นบอกว่าจะมีรำด้วย แล้วของขวัญที่เตรียมไว้ให้ท่านอธิบดี” รองอำนวยกระซิบถามภูมินทร์
“ไม่ต้องห่วง ราชาวดีรำจบ ก็จะมอบให้ทันที”
ราชาวดีรำอย่างอ่อนช้อยงดงาม
“ฉุยฉายเอย จะเข้าไปเฝ้าเจ้าก็กรีดกราย
เยื้องย่างเจ้าช่างแปลงกาย ให้ละเมียดละม้ายสีดานงลักษณ์
ถึงพระรามเห็นทรามวัยจะฉงนพระทัยให้อะเหลื่ออะหลัก...”
ราชาวดีรำจบ วิ่งหายเข้าไปหลังเวที ชั่วอึดใจก็ออกมาไหว้ขอบคุณ ภูมินทร์ยิ้ม สบโอกาสส่งซิกให้รองอำนวย ก่อนจะเดินไปส่งซองทิปให้ราชาวดี
“วันนี้วดีของพี่งดงามมาก สะกดสายตาทุกคู่ สมกับที่เป็นภรรยาของพ่อเลี้ยงภูมินทร์”
ภูมินทร์ดึงมือราชาวดีมาหอม ราชาวดีเอียงอาย ระหว่างนั้นตรงกลางเวทีจะเห็นช่องอากาศแหวกออก กล้าตัวปลอมปรากฎกายขึ้น แววตาเหี้ยม ทุกคนตกตะลึง ตำรวจอารักขาดึงท่านอธิบดีให้ลุกขึ้นหนี กล้าตัวปลอมซึ่งก็คือเสือทับชักปืนยิงตำรวจอารักขาร่วง ก่อนจะกระหน่ำยิงท่านอธิบดีจนหมดแม็ก แขกเหรื่อต่างกรีดร้อง ภูมินทร์โอบราชาวดีโดยไม่รู้ว่าเป็นตัวปลอม เพราะจริงๆ แล้วเป็นงามตาที่ปลอมเป็นราชาวดี
หาญตัวปลอมซึ่งก็คือแต้มโผล่มาพร้อมสมุนชุมเสือ ก่อนจะยิงปืนขึ้นฟ้า
“ไอ้เสือ ปล้นให้หมด ใครขัดขืนฆ่าทิ้งอย่าเอาไว้”
หาญตัวปลอมนำแหลมและสมุนชุมเสือดาหน้าออกมาปล้นแขกในงานทันที ภูมินทร์สบตารองอำนวยที่ทำเป็นยกมือยอมแพ้ ด้วยความสะใจ
“ใครมีสมบัติอะไรติดตัว ก็ถอดออกมาให้หมด”
กล้าตัวปลอมเข้าไปกระชากกระเป๋าคุณนายไฮโซ แต่คุณนายยื้อไว้
“อย่าเอาของฉันไปนะ”
“หวงนักนะมึง” กล้าตัวปลอมเล็งปืนยิง แต่แล้วกระสุนกลับไม่ออก “เฮ้ย อะไรวะ”
“มหาอุด”

ท่านอธิบดีและตำรวจอารักขา 2 นาย ค่อยๆ ลุกขึ้น ท่านอธิบดีกางมือออกใช้คาถามหาอุดอยู่ กล้ากับหาญตัวปลอมที่อยู่คู่กัน หันมองด้วยความตกใจ
ท่านอธิบดีกลายร่างเป็นกล้า ตำรวจอารักขาทั้งสองก็กลายเป็นหาญกับจุก ภูมินทร์กับรองอำนวยยืนตะลึง “ไอ้กล้า ไอ้หาญ”
หาญตัวจริงดึงลูกสะกดออกจากคอ เป่ามนต์แล้วสะบัด เกิดเป็นเชือกสองเส้นพุ่งเข้ามัดหาญกับกล้าตัวปลอมไว้แสงเจิดจ้ากระจายออก
“อ๊าก”
หาญกับกล้าตัวปลอมกลายเป็นเสือทับกับแต้มที่ล้มลงมา ทั้งคู่พยายามดิ้นแต่ไม่หลุดจากพันธนาการ เสือทับจ้องหาญแค้นมาก
“ไอ้หาญ เอ็งลวงพวกข้า”
กระเต็นพาอธิบดีกรมตำรวจตัวจริงออกมาพร้อมกับตำรวจฝ่ายดีอีกจำนวนหนึ่ง ตำรวจเล็งปืนไปทางเหล่าร้าย
แขกในงานฉวยโอกาสหนี
“ไอ้ภูมินทร์ พวกเรารู้แผนชั่วของแกจากท่านผู้บังคับการหมดหมดแล้ว”
“รองอำนวย ผมผิดหวังคุณมาก เป็นตำรวจแท้ๆ แต่กลับเลือกรับใช้โจร ผมขอสั่งให้คุณมอบตัว เดี๋ยวนี้”
รองอำนวยกลัวความผิด เอาตัวรอด
“ท่านครับ ผมไม่ได้ตั้งใจร่วมมือกับพ่อเลี้ยงภูมินทร์ ผมถูกบังคับ มันจะฆ่าลูกเมียผม”
“ไอ้อำนวย สิ่งที่ฉันเกลียดที่สุดคือคนปลิ้นปล้อนแบบแก”
ภูมินทร์โมโหพุ่งเข้าหารองอำนวย กระแทกฝ่ามือที่ใบหน้า พิษกัดหน้ารองอำนวยจนเปื่อยยุ่ย
“อ๊าก”
รองอำนวยขาดใจตาย ตำรวจฝ่ายดีต่างตกใจ ภูมินทร์รีบสะบัดพิษโจมตีท่านอธิบดีกับกระเต็น แต่เลือดพิษลอยค้างกลางอากาศเพราะหาญขัดขวางไว้ด้วยกำแพงแก้ว เสือทับเป่ามนต์แล้วกระชากเชือกที่มัดจนขาดกลายเป็นลูกสะกดหล่นบนพื้น เหล่าคนร้ายและตำรวจเลวเปิดฉากยิงสู้ พวกกล้า ท่านอธิบดีและตำรวจ ยิงตอบโต้ข้าวของกระจุยกระจาย

เสือทับดวลปืนกับหาญจนกระสุนหมด เสือทับทิ้งปืนชักมีดพร้าแทงหาญ หาญรับด้วยสนับเล็บเสือ พร้ากระทบสนับมือจนเกิดประกายไฟ หาญม้วนหลบไปหยิบลูกสะกดที่พื้นมาพันมือ
“เอ็งนี่มันดวงแข็งจริงๆ นะไอ้หาญ ระเบิดแรงขนาดนั้นเอ็งยังรอดมาได้ ข้าล่ะนับถือ”
“แผนชั่วของพวกเอ็ง ทำให้ไอ้ยิ่งต้องตาย ข้าคงปล่อยเอ็งไว้ต่อไปไม่ได้”
“ฮ่าๆๆ ที่แท้ก็เป็นไอ้ผู้การโง่ สมน้ำหน้ามัน เสียดายที่ข้าไม่ได้ฆ่ามันด้วยตัวเอง”
“หมดเวลาเหิมเกริมของเอ็งแล้วไอ้ทับ พยัคโฆ พยัคฆา นะโมพุทธายะ”

หาญปลุกเสือเผ่นแล้วกระโจนเข้าอัดเสือทับกระเด็น มีดพร้าหลุดมือ เสือทับปาดเลือด ปลุกลิงลม ทั้งสองพุ่งเข้าปะทะกัน
แต้ม แหลมนำสมุนเสือบุกเข้ามาจะเล่นงานท่านอธิบดี กระเต็นกับกล้าเข้าขวางไว้ กระเต็นใช้มีดหมอสู้กับแต้ม
“ไอ้จุก คุ้มกันท่านอธิบดีไว้”
“ไม่ต้องห่วงพี่เต็น ไอ้จุกขอแก้ตัวที่ทำพวกพี่เดือดร้อน จะไว้ลายให้ร่ำลือเลยคราวนี้”
แก้วน้ำข้างตัวจุกถูกยิงแตก จุกสะดุ้งตกใจ เหงื่อตก ทันใดแหลมก็เข้ามาสู้ จุกจะยิงสกัดแต่ถูกเตะปืนกระเด็น จุกต้องสู้มือเปล่า ตำรวจจำนวนนึงพาท่านอธิบดีออกไป

กล้าใช้ดาบประจุพรายสู้กับบรรดาสมุนเสือ พวกเสือรุมกล้า กล้าปัดป้องจนพวกเสือผงะไป
“นาคราชเคลื่อนกาย”
กล้าเคลื่อนตัวอย่างเร็วโจมตีสมุนเสือ ฟันจนทั้งหมดล้มตาย
กล้าวิ่งเข้ามามองหาราชาวดีที่หลังเวที
“พี่กล้า”
กล้าหันไป ราชาวดีตัวปลอมเงื้อมีดแทงกล้า กล้าหลบแล้วจับมือไว้ งง
“วดี พี่เอง”
ภูมินทร์พรวดเข้ามา
“วดี”
ราชาวดีผลักกล้าแล้ววิ่งไปกอดภูมินทร์
“ช่วยวดีด้วย”
ภูมินทร์ก็แปลกใจ เข้าใจผิดว่าราชาวดีมีใจให้แล้ว
“วดี หึ แกแพ้ฉันอย่างราบคาบแล้วไอ้กล้า เห็นกับตาแล้วใช่มั้ย วดีเค้ารักฉัน”
ภูมินทร์สะบัดพิษใส่กล้า กล้าหลบ ภูมินทร์ดึงราชาวดีหนีไป

ส่วนอีกมุมหนึ่งหาญกำลังร่ายคาถา
“อิสะวาสุ หมัดธนูมือ”
แล้วซัดหมัดลงดิน คลื่นพลังพุ่งหาเสือทับอัดจนกระเด็น หาญตามเข้าไปซ้ำแต่ศรีแพรเข้ามาขัดขวางพร้อมคชกุศในมือ
“ศรีแพร เอ็งถูกไอ้ทับมันสะกด ข้าจะแก้มนต์ให้เอง”
“เจ้าอย่ามาปดข้า ข้ารักพี่ทับ พี่ทับเป็นผัวของข้า” หาญอึ้ง เสือทับหัวเราะสะใจ
“ฮ่าๆๆ ไงล่ะไอ้หาญ ได้ยินกับหูแล้วใช่มั้ย เอ็งจะได้นอนตายตาหลับ ไม่ต้องห่วงว่าศรีแพรจะไม่มีใครดูแล”

เสือทับกับศรีแพรรุมหาญพร้อมกัน
ขณะนั้นจุกสู้อยู่กับแหลม แล้วโดนแหลมอัดจนน่วม แหลมบีบคอจุกกะเอาตาย กระเต็นปะทะอยู่กับแต้มหันมาเห็น ถีบแต้มกระเด็น แล้วรีบขว้างมีดหมอออกไป มีดหมอเรืองแสงพุ่งปักกลางหลังแหลม แหลมสะดุ้งปล่อยมือจากจุก
“นังกระเต็น”
แหลมตรงเข้าซัดกระเต็น กระเต็นหลบหลีก ทันใดจุกก็ฉวยโอกาสอ้อมไปข้างหลังแหลมกระแทกด้ามมีดที่ปักกลางหลังจนมิด
“อ๊าก”
แหลมล้มลงตาย แต้มตกใจ
“ไอ้แหลม”
แต้มพุ่งเข้าโจมตีกระเต็นกับจุกด้วยความโมโห แต่โดนรุมจนคิดว่าสู้ไม่ได้ เลยตัดสินใจหนี

ราชาวดีตัวปลอมวิ่งหนีมากับภูมินทร์ แต่แล้วก็แกล้งลื่นล้ม ภูมินทร์เป็นห่วงเข้าไปพยุงให้ลุก
“วดี” ราชาวดีตัวปลอม ดึงมีดที่ซ่อนไว้แทงเข้าทีท้องภูมินทร์ทันที “อ๊าก...ทำไม”
ราชาวดีตัวปลอมหัวเราะลั่น
“ในที่สุดแกก็ตายเพราะผู้หญิงที่แกเทิดทูน”
ภูมินทร์จ้องตาราชาวดี
“เธอไม่ใช่ราชาวดี”

ขณะนั้นราชาวดีกับคะนึงนิจหลบอยู่ในห้อง ท่าทางร้อนรน
“พี่กล้ากับคนอื่นๆ จะเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้ เราออกไปดูเถอะ”
“แต่ปู่หาญสั่งให้เราอยู่ในนี้”
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ตอนที่ราชาวดีกำลังร่ายรำ หาญกับจุกในร่างตำรวจอารักขามองหน้ากัน หาญพูดกับจุกดังๆ ให้รองอำนวยได้ยิน
“ขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

หาญในร่างตำรวจอารักขาเดินออกมา พอพ้นสายตาคนแล้วจึงเหน็บใบพลูกำบังกาย
ขณะนั้นคะนึงนิจรออยู่หลังเวที หาญในร่างตำรวจอารักขาปรากฎกาย
“ทางนี้ค่ะ”
คะนึงนิจพาไปในฉากกั้นซึ่งงามตาแต่งตัวเหมือนราชาวดีรออยู่ ตำรวจอารักขากลายร่างเป็นหาญ “ที่แท้ก็เป็นคุณ คุณเคยช่วยฉัน”
“แสดงว่าเราสร้างบุญร่วมกันมา ตั้งสมาธิไว้เรามีเวลาไม่มาก” หาญร่ายมนต์แปลงรูปงามตาเป็นราชาวดีอย่างรวดเร็ว “นิจ อย่าลืมนะ อย่าออกมาข้างนอกจนกว่าข้ากับกล้าจะมาช่วย มันอันตราย”
“ค่ะ”
หาญในร่างตำรวจเดินกลับมาที่เดิม ราชาวดีรำจบ วิ่งเข้าหลังเวที
ราชาวดีตัวจริงเข้ามาในฉาก เจอราชาวดีปลอมยืนอยู่ ราชาวดีตัวจริงชะงักนิดนึงแต่ก็เข้าไปจับมือ
“ขอบใจนะงาม รักษาตัวนะ”
“บอกแล้วไง ฉันไม่ได้อยากช่วยเธอ ฉันอยากแก้แค้นต่างหาก”
งามตาในร่างราชาวดีเดินออกไป ราชาวดีมองตามอย่างเป็นห่วง คะนึงนิจรีบดึงราชาวดีออกไป

“แต่เราทนรออยู่ในนี้ไม่ไหว ถ้าเกิดพี่กล้าเพลี่ยงพล้ำพ่อเลี้ยง เราคงไม่ได้เจอหน้าพี่กล้าอีก ถ้าต้องตายก็ขอตายด้วยกัน”
ราชาวดีบอก คะนึงนิจตื้นตันในความรักของราชา และก็ห่วงกล้าเหมือนกัน
“ได้ งั้นก็ออกไป”

อ่านละคร เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ตอนที่ 17 วันที่ 22 มี.ค. 56

เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง บทประพันธ์ : เพชรน้ำหนึ่ง
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง บทโทรทัศน์ : ดาวเหนือ
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง กำกับการแสดง : อนุวัฒน์ ถนอมรอด
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง แนวละคร : โรแมนติก - แอ็คชั่น - แฟนตาซี
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ผลิต : บ. กันตนา
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์และอาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา manager