อ่านละคร เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ตอนที่ 15/5 วันที่ 16 มี.ค. 56
“ไม่ค่ะพี่กล้า วดีไม่เป็นไร พี่กล้ามาช่วยวดีแล้วใช่ไหมคะ”กล้าส่ายหน้า เศร้าใจ
“วดี พี่ขอโทษ ถึงชาตินี้เราไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่พี่สัญญา ชาติหน้า ชาติไหน พี่ก็จะรักวดีเหมือนเดิม”
“ทำไมพี่กล้าพูดแบบนี้ เราต้องอยู่ด้วยกันซิคะ” ราชาวดีกอดกล้าแน่น กล้าขยับออก จ้องราชาวดีน้ำตาคลอ แล้วถอยออก ราชาวดีคว้ามือกล้าดึงเอาไว้ “พี่กล้า”
กล้ากุมมือราชาวดี
“พี่ต้องไปแล้ววดี รักษาตัวนะ”
กล้าดึงมือราชาวดีออกพลางถอยห่าง ร่างค่อยๆ จางแล้วหายไป ราชาวดีเห็นก็อึ้ง น้ำตาร่วง วิ่งตาม
“อย่าไป พี่กล้าอย่าไป”
ราชาวดีตกใจตื่นขึ้น น้ำตาร่วง ตะโกนลั่น
“พี่กล้า! พี่กล้า”
คมเปิดประตูพรวดเข้ามากับงามตา เปิดไฟ ราชาวดีรีบลุกหนีไปที่มุมห้อง คมเล็งปืนสำรวจรอบๆ อย่างระมัดระวัง แต่ไม่พบกล้า
“ไม่มี”
“ก็ฉันบอกแล้วว่าไม่มีอะไร นี่คงจะคิดถึงมันมากสินะ ถึงกับพร่ำเพ้อซะลั่น”
ราชาวดีหวั่นใจกับความฝันของตนจึงถามคมเรื่องกล้า
“พี่กล้าอยู่ไหน บอกฉันมาตอนนี้พี่กล้าอยู่ไหน”
“จะถามทำไม เธอก็รู้ว่ามันกลายเป็นไอ้เสือกล้า ปล้นฆ่า เสวยสุขบนกองเงินกองทองจนลืมเธอไปแล้ว”
“ไม่ ฉันไม่มีวันเชื่อว่าพี่กล้าจะทำแบบนั้น แล้วเค้าก็ไม่มีทางทิ้งฉันแน่ๆ พี่กล้าต้องตามมาช่วยฉัน ถึงตอนนั้นพวกแกทั้งหมด”
งามตาโมโห
“นี่คิดจะขู่พวกฉันงั้นเหรอ”
งามตาโผเข้าตบราชาวดี ราชาวดีปัดป้อง
“เธอก็เหมือนกัน กลับใจซะงามตา ทำแบบนี้มีแต่ชีวิตจะตกต่ำ”
“ที่ฉันเป็นแบบนี้ก็เพราะแกไง”
งามตาจะตบ ราชาวดีสู้สุดใจ คมรีบเข้าไปดึงตัวงามตาออก
“พอแล้วๆ”
“ปล่อย จะห้ามฉันทำไม”
“ฉันบอกให้พอ”
คมดุ งามตานิ่ง คมลากงามตาออกไปจากห้อง ปิดประตูปัง ราชาวดีนั่งลงบนเตียง หวั่นใจกับความฝันตัวเอง
“พี่กล้า พี่กล้าอยู่ที่ไหน”
ราชาวดีเป็นห่วงกล้ามาก
คมลากงามตาออกมาจากห้องราชาวดี งามตาโวยใส่คม
“ฉันไม่เข้าใจ ทำไมต้องห้ามกันด้วย นี่ อย่าบอกนะว่าหลงเสน่ห์นังวดีเข้าอีกคน”
“หุบปาก เธอไม่รู้อะไรอย่าพูดมาก รึว่าอยากกลับไปอยู่กับนังเจ๊ลัดดา ฮะ” งามตาเงียบ ไม่พอใจ คมนั่งเครียด สมุนเข้ามา “เป็นไง”
“สายที่ปางไม้แจ้งมาว่า พวกไอ้ขุนโชติกับไอ้กล้ามาอยู่ที่กรุงเทพฯ แล้วครับ ท่านรองอำนวยช่วยจัดการเรื่องที่พักให้”
“มันมาแล้วจริงๆ”
“เรามีสมุนตั้งมากมายจะกลัวอะไร”
“รู้มั้ย ว่าขุนโชติฝีมือมันร้ายกาจแค่ไหน ถ้ามันรู้ว่าไอ้ไทอยู่กับเรา มันคงไม่เอาเราไว้แน่” คมคิดเครียด จะเอายังไงดี “ฉันต้องทำอะไรซักอย่างแล้ว”
คมมองงามตา คิดแผน
ขุนโชติแบกร่างกล้าเข้ามาที่บ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ขุนโชติวางกล้าลงที่ข้างบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์แล้วลูบหัวกล้าด้วยความอาลัย
“ไอ้กล้า เหลนข้า”
ขุนโชติมองกล้าแล้วคิดถึงเหตุการณ์ตอนที่อยู่ปางไม้ ขุนโชติรำดาบด้วยท่ารำสวยๆ แล้วยื่นดาบให้กล้าทำ กล้ารำได้เหมือน ขุนโชติยิ้มพอใจ
“เอ็งหัวไวได้อย่างใจข้านัก ท่ารำดาบสองมือนี่ข้าเคยหวังจักถ่ายทอดให้แก่ลูกชายของข้า บัดนี้ เอ็งรับสืบทอดไปแล้ว”
“อาจารย์มีลูกชายด้วยเหรอ”
“มี”
“แล้วเค้าไปไหนซะล่ะครับ”
“มันโกรธข้า หนีจากข้าไปตั้งแต่ยังรุ่น นับแต่นั้นข้าไม่เคยได้พบมันอีกเลย”
“เค้าคงยังคิดถึงอาจารย์ แต่อาจจะมีเหตุผลที่กลับมาหาไม่ได้”
“เอ็งรู้รึไม่ ข้าเองลืมเลือนลูกชายข้าไปแล้ว แต่เมื่อพบเอ็งข้ากลับคิดถึงมันขึ้นมา เอ็งอาจจะเป็นลูกข้ากลับชาติมาเกิดก็ เป็นได้”
“ลูกชายอาจารย์ เค้าอาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้”
“ช่างเถิด ในเมื่อมีเอ็งแล้ว ข้าก็เหมือนได้ลูกชายคืนมา มา มา ฝึกกันต่อ ครานี้ ข้าจักสอนไม้ตายเด็ดหัวศัตรูให้”
ขุนโชติโยนดาบให้กล้าเล่มหนึ่ง แล้วฟันดาบกับกล้าอย่างสนุกสนาน รุกรับกันอย่างรู้ใจ
“เอ็งเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของข้า ฉะนั้นข้าจึงต้องเป็นคน คืนเลือดและเนื้อให้เอ็งเอง ไอ้กล้า” ขุนโชติบอกทันใด
นั้นศพของอาจารย์ยอดก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาจากในบ่อ “ไอ้ยอด”
ภูมินทร์กับเสือทับก็ปรากฏร่างตามขึ้นมา
“นึกว่าใครที่ไหน ที่แท้ก็เป็นขุนโชติ ขุนโจรชื่อกระฉ่อนแห่งทุ่งพระกาฬนี่เอง ไม่ต้องแปลกใจ ศพไอ้ยอด
เป็นฝีมือของพวกข้าเอง”
ภูมินทร์เห็นร่างกล้ามีบาดแผลฉกรรจ์จากกงเล็บ
“ไอ้กล้า มันตายแล้วเหรอ”
ขุนโชติเห็นสภาพของภูมินทร์ก็เข้าใจ
“ไอ้พ่อเลี้ยง ถึงเอ็งจักดวงแข็ง หึหึ แต่สารรูปของเอ็งตอนนี้ก็ไม่ต่างกระไรจากข้า เอ็งมันก็ไม่ใช่คน”
“พ่อเลี้ยงภูมินทร์คนเก่าได้ตายไปแล้ว ตอนนี้ฉันเป็นคนใหม่คนที่จะไม่ยอมก้มหัวให้ใครหน้าไหนอีก”
“ข้าไม่สนดอกว่าเอ็งจักเป็นตัวกระไร จงหลีกทางข้าไปเสีย”
เสือทับสบตาภูมินทร์
“คิดจะชุบชีวิตไอ้กล้าขึ้นมาใหม่ มันไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก”
“ฉันจะทำลายศพของมันด้วยพิษของข้าไม่ให้เหลือซาก ดูซิว่ามันจะฟื้นขึ้นมาได้ยังไง”
ภูมินทร์สะบัดพิษโจมตี หยดเลือดสีดำจำนวนมากกระจายออกมาจากนิ้วของภูมินทร์ตรงไปยังร่างของกล้า
ขุนโชติเอาตัวขวางไว้จึงถูกเลือดพิษเข้าเต็มๆ จนเกิดลอยไหม้คล้ายน้ำกรดควันลอยออกจากแผล
“อ๊าก”
“พิษของฉัน ไม่ใช่อาวุธหรือของมีคมที่วิชาคงกระพันจะป้องกันได้ จงตายอย่างทรมานซะเถอะ”
ขุนโชติเป่ามนต์ แขนทั้งสองข้างกลายเป็นกงเล็บจระเข้ แผลที่ถูกพิษหายเป็นปกติ
“แต่ข้ายังมีกุมภีร์พิฆาต”
ขุนโชติพุ่งเข้าไปต่อสู้กับภูมินทร์และเสือทับแม้ตัวเองจะบาดเจ็บอยู่ ขุนโชติอัดเสือทับกระเด็น เสือทับฉวยจังหวะที่ขุนโชติมัวแต่สู้กับภูมินทร์ ง้างมีดพร้าในมือหมายตัดหัวกล้า ทันใดนั้นเกล็ดจระเข้นับร้อยก็พุ่งมาหาเสือทับ เสือทับต้องใช้พร้าในมือปัดป้อง กลุ่มควันสีดำแผ่กระจายมาอย่างรวดเร็ว ขุนโชติพุ่งออกมาจากควันดำกระแทกกงเล็บอัดเสือทับ ภูมินทร์สะบัดเลือดพิษมาอีก ขุนโชติหายเข้าไปในควันดำกลายเป็นหางจระเข้ตวัดออกมาป้องกันพิษ
เลือดพิษกระเด็นไปถูกต้นไม้แทน ต้นไม้มีควันขึ้นคล้ายถูกน้ำกรดแล้วเหี่ยวแห้งลงอย่างรวดเร็ว เสือทับเรียกพรรคพวกมาช่วย
“ไอ้แต้ม ไอ้แหลม สหายของข้าทุกคน ถึงเวลาของพวกเอ็งแล้ว” แต้ม แหลมและสมุนชุมเสือเมฆอีกห้าคนโผล่ขึ้นมาจากบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ ทั้งหมดยืนนิ่ง แววตาแข็งยังไม่มีความเป็นมนุษย์นัก ขุนโชติยิ่งระมัดระวังตัว “ข้าชุบชีวิตของพวกเอ็งขึ้นมา ต่อแต่นี้ข้าเป็นเจ้าชีวิตของพวกเอ็ง” เสือทับชี้ไปที่ขุนโชติ “มันเป็นศัตรูของข้า ฆ่ามัน แล้วทำลายศพไอ้หนุ่มนั่นซะ”
แต้มกับแหลมมองหน้ากัน ก่อนจะพุ่งเข้ารุมโจมตีขุนโชติ ขุนโชติตั้งรับเป็นพัลวัน เสือทับถือโอกาสจะเข้าไปทำลายศพกล้า ขุนโชติเห็น สะบัดพลังใส่แต้ม แหลมกับบรรดาสมุนแล้ว เข้าไปขวางต่อยเสือทับกระเด็นออกมา
ทันใดภูมินทร์ก็แทรกตัวเข้ามาโจมตีระยะประชิด กางฝ่ามือกระแทกเข้าที่ใบหน้าขุนโชติ เลือดพิษชโลมไปทั่วใบหน้า
ขุนโชติปวดแสบปวดร้อน
“อ๊าก”
“รู้พิษสงของเลือดพิษในกายฉันรึยังล่ะ”
เสือทับตรงเข้ามารัวหมัดจนขุนโชติกระเด็น ขุนโชติมีสภาพสะบักสะบอมแต่ขุนโชติก็ยังเป็นห่วงว่าศพกล้าจะถูกทำลาย จึงรีบตอบโต้แหวกสมุนโจรที่รุมเข้ามา ตรงไปยังร่างกล้า ร่ายมนต์ เกิดควันปกคลุมร่างทั้งสองไว้ ขุนโชติแบกร่างกล้ากระโจนลงไปในน้ำ
“โธ่เว้ย มันหนีรอดไปจนได้”
เสือทับบอกอย่างเจ็บใจ
“ใครบอกว่ามันจะรอดล่ะ” ภูมินทร์กางมือทั้งสองข้าง สัมผัสกับผิวน้ำ พิษในกายภูมินทร์แผ่กระจายไปทั่วทั้งบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์ “พิษของฉันจะทำลายล้างทุกสรรพสิ่งในบ่อน้ำ มันไม่มีทางจะชุบชีวิตไอ้กล้าขึ้นมาได้อีก ไอ้ขุนโชติมันเกิดใหม่ที่นี่ก็ให้มันเป็นผีเฝ้าบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์นี้ต่อไปเถอะ”
ภูมินทร์สบตาเสือทับ ต่างระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความสะใจ แต้ม แหลม และสมุนชุมเสือ ต่างหัวเราะตาม
ศพของอาจารย์ยอดค่อยสลายไปเพราะเลือดกรดพิษ ควันลอยส่งกลิ่นเหม็นคละคลุ้งไปทั่ว
งามตาประคองเสือไทที่เมาแอ๋เข้ามาในห้อง เสือไทดึงงามตาจะปล้ำแต่งามตาขืนตัว
“อย่าเพิ่งซิจ๊ะ ของามอาบน้ำก่อน แล้วงามจะบริการพี่ไทให้ถึงใจเลย”
“อย่านานนักนะ ข้าจักทนไม่ไหวอยู่แล้ว”
งามตายิ้มเหี้ยม
งามตาเปิดประตูห้องน้ำออกมาในชุดกระโจมอกด้วยผ้าขนหนู เสือไทนอนคว่ำอยู่บนเตียงกรนสนั่น งามตาก้าวขึ้นไปยืนข้างๆ เสือไทแล้วยกขาก้าวข้ามตัวเสือไทไป
“พี่ไทจ๊ะ”
เสือไทพลิกตัวหงายขึ้น ลืมตา เห็นคมยืนอยู่
“ไอ้คม” คมเงื้อมีดแทงเสือไท “อ้ากก” เสือไทอึ้ง ตกใจ “นี่เอ็ง เหตุใด”
“ทำไมเอ็งไม่เหนียวแล้วน่ะเหรอ บอกมันเอาบุญซิงามตา”
“ก็พี่ไทเคยบอกฉันเอง ว่าพวกเล่นของ แพ้ระดูผู้หญิง ฉันก็ลืมไปว่าวันนี้ฉันมีประจำเดือน เผลอเดินข้ามพี่ไป”
“นังงูพิษ”
เสือไทควานหาปืนแต่ไม่มี คมชักปืนออกมา
“ปืนที่ฉันให้แกอยู่นี่”
คมยิงเสือไทสองนัด เสือไทผงะ ล้มลง คมเดินเข้าไปใกล้
“ไอ้ทรยศ”
“แกต่างหากที่เลี้ยงไม่เชื่อง โง่แล้วยังอวดฉลาด กลับไปเป็นผีเฝ้าชุมโจรของแกอย่างเดิมเถอะ”
เสือไทชักมีดที่ซ่อนไว้ที่ขากางเกง โผจะแทงคม
“ย๊าก”
คมลั่นกระสุนเจาะแสกหน้า เสือไทล้มลงตาย เลือดอาบ
“สมน้ำหน้า ไอ้ชั่ว”
งามตาเข้าไปเตะศพเสือไท
“พอๆ ป่านนี้เรือมารอรับแล้ว เธอรีบไปจัดการกับนังราชาวดีเถอะ”
งามตามาที่ห้องราชาวดีพร้อมกับสมุน
“งามตา”
“เพื่อนรัก ไม่เป็นไรใช่มั้ย ฉันมาช่วยเธอแล้ว”
“ช่วย พวกนายคมจะปล่อยฉันแล้วเหรอ”
“ฉันขอร้องเค้าเองแหละ”
“ขอบคุณมาก ขอบคุณจริงๆ งามตา ฉันจะไม่ลืมบุญคุณเธอเลย”
“แต่ไม่ใช่ตอนนี้นะ พวกเค้าจะพาเธอไปปล่อยที่ซ่องแถวชายแดนโน่น”
“อะไรนะ”
“คนรักนวลสงวนตัวอย่างเธอ ขายได้ราคาดีจะตาย” งามตาพยักหน้าให้สมุนที่ตามมา “เอาตัวไป”
สมุนเข้าไปล็อคราชาวดี
“ไม่นะ ปล่อย”
ช่วงเวลาเดียวกันนั้นที่ห้องเก็บสมบัติของภูมินทร์ คมกำลังโกยปึกเงินและทองแท่งในตู้เซฟใส่กระเป๋า
เสียงประตูเปิดคมคิดว่าเป็นงามตาจึงพูดโดยไม่ได้หันมามอง
“มางามตา มาช่วยกันหน่อย ขนไปให้หมดอย่าให้เหลือสมบัติพวกนี้ น้ำพักน้ำแรงของฉันทั้งนั้น ไอ้ภูมินทร์มันได้แต่ชี้นิ้วสั่ง ให้มันไปรอรับส่วนบุญในนรกนั่นแหละดีแล้ว”
เงาดำทาบทับลงมา คมอึ้งหันไปแล้วตะลึง เมื่อเห็นภูมินทร์ยืนอยู่ รอบตัวเป็นควันดำลอยอยู่
“นาย นี่ นายยังไม่ตาย”
“ฉันรอรับส่วนแบ่งจากแกไม่ไหว ก็เลยมาทวงถึงที่”
คมชักปืนที่เหน็บไว้แต่ไม่ทันยิง ภูมินทร์สะบัดพิษใส่มือปืนร่วง มือคมกลายเป็นสีดำ
“โอ๊ย ผม ขอโทษ”
“แกก็รู้ว่า ฉันไม่เคยยกโทษให้คนทรยศ”
ทันใดภูมินทร์ใช้มือจิกไปที่หน้าคม คมร้องเพราะพิษแสบร้อนเหมือนกรด
“อ๊ากกก”
อ่านละคร เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ตอนที่ 15/5 วันที่ 16 มี.ค. 56
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง บทประพันธ์ : เพชรน้ำหนึ่งเสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง บทโทรทัศน์ : ดาวเหนือ
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง กำกับการแสดง : อนุวัฒน์ ถนอมรอด
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง แนวละคร : โรแมนติก - แอ็คชั่น - แฟนตาซี
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ผลิต : บ. กันตนา
เสือสั่งฟ้า 2 พยัคฆ์ผยอง ออกอากาศทุกวันศุกร์ - เสาร์และอาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา manager