อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 3/4 วันที่ 28 มี.ค. 56

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 3/4 วันที่ 28 มี.ค. 56

เนียนหันกลับเจอเอกโผล่ออกมาดักหน้า
“เนียน เอ้อ คุณเนียน จะไปไหนน่ะ”
“พี่เอก เอ้อ...” เนียนตกใจมากเอากระเป๋าแอบหลัง “เนียน...เนียน...”
“จะหนีไปจากที่นี่ เพราะไม่ต้องการเป็นเมียท่านขุน” เอกดักคอ
“เอ้อเนียนไม่สบายใจจ้ะ เนียน รู้สึกว่า มันไม่ถูกต้อง” เนียนน้ำตาไหล

“ผู้หญิงทั้งเมืองสุพรรณล้วนพากันอยากเป็นเมียท่าน มีอะไรที่เนียนปิดบังไว้หรือเปล่า”
เนียนสะอื้นส่ายหน้าน้ำตานอง

“บางเรื่อง ถึงตายก็เอ่ยปากพูดไม่ได้”
“พี่เข้าใจ คนอย่างเนียนอ่อนโยน ใจอ่อน เห็นใจในความทุกข์ของคนอื่น แต่อดทนกับทุกข์ของตัวเองเป็นที่สุด ไม่บอกพี่ก็ไม่เซ้าซี้ถามจริง ถ้าไม่รักแล้วตอบรับท่านทำไม”
“เนียนไม่เคยโกหกท่านขุนเรื่องคำตอบ แต่…”
เอกสวนคำออกมา “แปลว่าเนียนก็รักท่าน”
“เอ้อ... จ้ะ”
“รักท่านแล้วเนียนจะทนเห็นท่านผิดหวัง อับอายขายหน้าคนทั้งเมืองสุพรรณหรือ ท่านขุนภักดีภูบาล เป็นหม้ายขันหมาก เนียนคิดว่าเนียนจะหนีพ้นจากท่านได้รึ อะไรที่เนียนพูดไม่ได้นั่นใช่ไหมที่ทำให้เนียน ไม่กล้าแต่งงานกับท่าน ลืมมันซะเนียน คิดถึงวันข้างหน้าให้ดีที่สุดนะเนียน”
เนียนกลั้นก้อนสะอื้น กลืนกินน้ำตา

เนียนกลับมายืนที่หน้าห้อง ถือกระเป๋าอยู่ จู่ๆ เรียมเข้ามาแตะแขน
“เนียน”
เนียนตกใจร้อง “ว้าย”
“พี่เอง เนียน ตกใจไปได้”
“คุณเรียม เอ้อ…”
“รู้ว่าเนียนนอนไม่หลับ พี่เองก็นอนไม่หลับ เนียนร้องไห้ เอ๊ะ”
เรียมเหลือบมองไปเห็นกระเป๋าหวายในมือเนียน
“เอ้อ...กระเป๋าใส่เสื้อผ้าเก่าของเนียนค่ะ”
เรียมชะงัก แปลกใจ “กระเป๋า เนียนกำลังจะ...”
“เนียน เนียนเอ้อ...” พูดได้เท่านั้นแล้วเนียนก็ร้องไห้ออกมา
เรียมตกใจ “เนียน ร้องไห้ทำไม เนียนเป็นอะไร ใครมาด่าว่าอะไรเนียนแม่สนใช่ไหม”
เนียนส่ายหน้าน้ำตาไหลพราก

ด้านหมอเสน่ห์กับสนดำเนินการทำเสน่ห์ต่อไป
“ได้ยินว่าท่านขุนภักดีมีเมียหลายคน”
“จ้ะ”
“ได้ข่าวว่าท่านร่ำรวยเงินทองมากมาย”
“ใช่จ้ะ”
หมอเจ้าเล่ห์ยื่นปากกระซิบข้างหู “ห้าชั่งที่ตกลงไว้ตะแรก มันไม่สมเกียรติคนบ้านขุนภักดี”
“หมอ” สนฉุน
“ตอนตกลงไม่รู้ว่ามาจากไหนนี่นา ก็ตามใจ สำเร็จมาค่อนทางแล้วไม่ทำต่อก็ไม่เป็นอะไร แต่อาคมที่ใส่ไปแล้วส่วนหนึ่งมันจะถูกลมพัดลมเพย้อนกลับมาหาคนสั่งทำเสน่ห์ซะเอง ถ้าทำไม่จบ ไม่ได้ขู่ดอกนะ”
“นี่แหละขู่ ต้องการอีกเท่าไหร่”
“สองชั่ง”

สนกัดฟันรับคำ หมอเสน่ห์ยิ้มเจ้าเล่ห์สมใจ
ทางฝ่ายเนียนยังใจคอไม่ดี สองคนพากันมาในห้องแล้ว เรียมเปิดกระเป๋าเนียนออก

“จะเอาเสื้อพวกนี้ไปให้กบกับแมวมันรึ”
“เอ้อ ค่ะ”
“ไม่เหมาะดอก พรุ่งนี้จะเป็นเจ้าสาวอย่าเที่ยวออกไปเดินนอกห้อง เกิดงูเงี้ยวเขี้ยวขอมันกัดแมลงสัตว์กัดต่อยเอา ป่วยขึ้นมา จะเสียการ”
“เนียนขอโทษค่ะ เนียน เอ้อ...” เนียนน้ำตาไหลพราก
“ร้องไห้อีกแล้วเนียน”
“เนียนอยากกลับบ้าน”
“ว่ากระไรนะ เหลวไหลน่าเนียน”
เรียมส่ายหน้าห้าม

หมอเสน่ห์พูดหลอกล่อเอาเงินสนต่อไป
“อยากเห็นวันข้างหน้าของแม่เนียนไหมล่ะ”
“อยากสิ”
หมอยกหินใส่คล้ายๆ คริสตัล ก้อนใหญ่พอสมควรมาให้สนดู
“หยกขาว จากถ้ำในป่าเดียวกับต้นมักลีผล รับไปดูสิ”
“ดูอะไร ไม่เห็นอะไรสักนิด”
สนรับมา หมอบดยาอะไรบางอย่างลงในชามเล็กๆ พลางส่งให้สน
“กินซะ จึงจะมองเห็นวันข้างหน้าที่ใจเราอยากจะให้เป็น”
“จริงรึ กินยานี่แล้วจะกำหนดวันข้างหน้าของตัวเองได้”
“แน่นอนรีบ กินยาแล้วมองลงไปที่ในหยกขาวนี่”
สนพยักหน้า หมอยั้งไว้
“อีกสองชั่ง สำหรับกำหนดวันดีๆ ที่แม่เนียนต้องการ แต่ถ้าไม่ต้องการก็ไม่ว่ากระไร”
สนอยากรู้แต่ก็ไม่พอใจหมอมากขึ้น
“ต้องการสิ”
หมอยื่นยาให้ สนกินเข้าไป หมอวางหยก สนเหมือนเคลิบเคลิ้ม หมอเอามือวนเวียนอยู่ตรงหน้าสน แล้ววนๆ
ที่หยกขาว
“สบตาข้า แล้วมองเข้าไป มองเข้าไป แม่เนียน อยากให้ชีวิตข้างหน้าเป็นเช่นไรก็จะได้สมใจเช่นนั้น”
สนเคลิ้มคล้อย เหมือนโดนสะกดจิต มองไปที่หยกขาว

ฝ่ายเรียมโอบเนียนไว้ เนียนร้องไห้เพราะละอายที่เหมือนหลอกลวง
“อย่าปดพี่เพราะแม่สนแน่ๆ บอกมาเถิด”
“ไม่เกี่ยวกับคุณสนดอกค่ะ ตอนนี้คุณสนเธอดีกับเนียนมาก”
“ถ้าอย่างนั้นก็ เนียนคับอกคับใจอะไร”
“เนียนละอายแก่ใจค่ะ เนียน เนียน ไม่คู่ควรกับท่านขุน”
“พูดอะไรออกมาอย่างนั้น”
“เนียน ไม่ควรมาแบ่งปันความรักความสุขของคุณเรียมกับคุณสน”
“เนียน เราพูดกันแล้ว เราเข้าใจกันแล้ว”
“เนียนละอายแก่ใจ เนียน รู้สึกว่าตัวเองทำผิดมากค่ะ”
“เนียนคิดมากไปใหญ่แล้ว ลืมแล้วรึนายน้อมบอกฝากตัวเนียนไว้ตลอดชีวิต ถ้าเนียนกลับบ้านหมายความว่าเนียนกล้าผิดคำพูดที่ให้กับพ่อ พี่เทพคงเสียใจ ที่สุด พี่เทพรักเนียนมากรู้ตัวไหม”
เนียนอึ้งไป สับสนว้าวุ่นใจไปหมด ได้แต่ร้องไห้อยู่อย่างนั้น

ภาพในหยกขาวใสเป็นไปตามที่สนต้องการเห็น เป็นภาพหลอนที่สนมองเห็นจากมโนนึก สนเห็นภาพเนียนที่ถูกผูกเอามือโอบรอบต้นไม้ไว้ โดยมีขุนภักดีโบยด้วยแส้ม้า เนียนร้องไห้
ขุนภักดีโบยอย่างไม่ปราณี มีสนยืนเท้าสะเอวมองอย่างสะใจอยู่กับช้อย
“โบยมันเข้าไปค่ะ พี่ขุน โบยมัน มันคบชู้ต่อหน้าต่อตาคาเรือนพี่ขุน”
“มึงมีชู้ยอมรับมาซะดีๆ เนียน ใครคือชู้ของมึง” ขุนภักดีขึ้นเสียง
เนียนส่ายหน้าน้ำตาไหลพรากสะดุ้งเพราะแรงโบยของท่านขุน เนียนทำท่าจะสลบ
ท่านขุนชะงักใจอ่อนวูบ
“อย่ายั้งมือค่ะ โบยมันเข้าไป มันปากแข็ง ง้างปากมันออกมาค่ะ สนช่วยค่ะ”
สนวิ่งไปง้างปากเนียนยื่นหน้าไปด่าเบาๆ ได้ยินกันสองคน
“อีเนียน อีมารหัวใจ อีมารชีวิต อีมารความรัก สะใจไหมมึงกำลังตกนรกทั้งเป็นเพราะบังอาจมาแข่งบารมีกับกู”
พูดจบสนเอามะนาวยัดปากเนียนไว้ เนียนทุรุนทุรายเจ็บปวด
สนวิ่งไปฉวยน้ำเกลือจากช้อยมาสาดใส่เนียน
“อย่าเพิ่งสลบอีเนียน รอให้กูสาดน้ำเกลือลงบนแผลมึงก่อนจะได้รู้ว่าเจ็บแสบแค่ไหน”

จู่ๆ น้ำอาคมในหม้อโดนสนจ้วงมาสาดหน้าหมอเต็มๆ
“โอ๊ย แม่เนียน” หมอร้องลั่น
“อีเนียน มึงอย่าเพิ่งสลบ”
“แม่เนียน ทำไมมาสาดหน้าหมอ”
“อีเนียน มึงจำไว้ว่ากูอีสนไม่มีวันยอมพ่ายแพ้อีลูกชาวนาอย่างมึง” สนยังอยู่ในภวังค์
“อีสน อีเนียน อะไรกันนี่ ใครเป็นอีเนียนใครเป็นอีสน”
สนยืนหอบยังไม่คลายจากการโดนสะกดจิต “อีเนียนกำลังโดนพี่ขุนโบยด้วยแส้ม้า แต่ข้านี่แหละคุณนายสน” สนชี้ตัวเอง
หมอตะลึง “คุณนายสน”
สนยืนโงนเงนไปมายังมึนงงอยู่ หมอเขย่าตัวสนปลุก สนคอพับคออ่อนเอนกายในอ้อมกอดหมอเสน่ห์ หมอตาวาวลืมตัว
“ที่แท้คุณนายสน ไม่ใช่แม่เนียน อุแม่จ้าวคุณนายสน ช่าง ช่าง น่า...”
หมอก้มลงไปจะจูบสนอยู่แล้ว ช้อยพังประตูเข้ามา
“หมอทำอะไรคุณสนน่ะ”
หมอตกใจปล่อยสน
“จู่ๆ ก็เอาน้ำอาคมมาสาดหน้าข้า แล้วร้องด่าอีเนียน แล้วบอกว่าตัวคือคุณนายสน”
“อีเนียน อีเนียนกูเกลียดมึงกูต้องการให้มึงตายอย่างหมา” สนละเมอเพ้อออกมาอีก
“โธ่ คุณสน หมอทำอะไรนายชั้น”
“เจ้านายแม่ช้อยตะหากที่ทำเสียการหมด”
ช้อยตกใจ “เสียการหมด”
“เพราะปดข้าว่าชื่อเนียน” หมอหยิบรากไม้ขึ้นมา “รากไม้นารีพิฆาตนี่ หมอใส่เวทย์มนต์และอาคมจึงมีผลดีจำเพาะกับแม่เนียนเท่านั้น ไม่ใช่คุณนายสน”
ช้อยร้องเสียงหลง “อะไรนะ”
“ท่านขุนภักดีจะรักจะหลงแม่เนียนจนโงหัวไม่ขึ้น”
“หมอ” ช้อยตาเหลือก
“ต้องทำลายเวทย์มนต์เก่า แล้วทำใหม่ให้คุณนายสนอีกครั้ง”
หมอเสน่ห์เยื้อนยิ้มเจ้าเล่ห์ได้โอกาสปอกลอกเอาเงินอีก

ขณะเดียวกันเรียมเกลี้ยกล่อมเนียนจนเนียนยอมรับว่าต้องอยู่ เนียนปาดน้ำตา สงบจิตใจลงได้ ปัญหาในใจแก้ไขไม่ได้แล้ว
“เนียนกราบขอโทษ ที่ทำตัวโลเล อภัยให้เนียนด้วยนะคะ คุณเรียม”
“พี่เข้าใจเนียน พี่รู้ว่าเนียนไม่ต้องการทำให้คนอื่นเจ็บช้ำ พี่ดีใจที่มาทันเวลา ก่อนที่เนียนจะหนีทุกคนไปจากที่นี่”
“เนียนกราบนะคะ คุณเรียมอย่าบอกเรื่องโง่ๆ ที่เนียนทำลงไปให้ท่านขุนทราบ”
“ไม่บอกหรอกเนียน พี่ก็เหมือนกับเนียน อะไรที่พูดไปแล้ว คนอื่นไม่สบายใจพี่ไม่พูด”
“ขอบพระคุณค่ะ คุณเรียม คุณเรียมคือแม่พระของเนียน”
“สัญญานะเนียน จะไม่แม้แต่คิดอย่างนี้อีก”
“ค่ะ เนียนสัญญา”
เรียมโอบกอดเนียน
“นับแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป บ้านของเราจะพบแต่ความสงบสุข ตลอดไป”
“ค่ะ”
เรียมโอบกอดเนียน ทั้งเอ็นดูและรักใคร่อย่างสนิทใจ

สองคนเดินมาด้วยกัน ช้อยประคองสน
“โชคดีที่ช้อยถีบประตูเข้าไปทันเวลา”
สนยังไม่คลายจากมนตร์สะกดจิตอยู่ “ข้าเห็นอนาคตอีเนียนแล้ว ช้อย มันโดนพี่ขุนโบย เพราะมันมีชู้ มันโดนโบยสลบแล้วสลบอีก พี่ขุนก็ไม่ปราณี ข้าเอาน้ำเกลือสาดมัน”
“คุณสนเอาน้ำเน่าช้ำเลือดช้ำหนองสาดหน้าไอ้หมอลามกนั่นต่างหาก”
“น้ำอาคม ช้อย” สนมองเลิ่กลั่ก นึกได้ “รากไม้นารีพิฆาตของข้าอยู่ไหน”
“ใช้ไม่ได้แล้วเจ้าค่ะ หมอแกเก็บไว้เพื่อทำลายอาคมออกจากรากไม้นั่น”
“ทำลายไม่ได้นะ เอารากไม้นารีพิฆาตของกูมา”
สนปราดจะไปตีช้อย ช้อยถอยกรูด พยายามอธิบาย
“ฟังช้อยก่อนเจ้าค่ะคุณสน”
สนตบหน้าช้อยปราดเข้าค้นตัวดึงเสื้อผ้า
“เอาคืนกูมานะ”
ช้อยจึงตบหน้าสนเต็มแรง สนหน้าหงาย ได้สติ
สนมองรอบตัว “ช้อย” พลางเอามือกุมหน้า “นี่ที่ไหนรึ”
“ถึงบ้านแล้วเจ้าค่ะ”
“ถึงบ้าน” สนตกใจ “ไม่ได้ ข้ายังทำพิธีไม่เสร็จ ข้าต้องกลับเอารากไม้นารีพิฆาตมาพิฆาตพี่ขุน”

สนหันตัวกลับดึงดันจะไปให้ได้ ช้อยดึงไว้
ดึกแล้วคุณนายทองจันทร์ยังนอนไม่หลับ มีเสียงเคาะห้องดังขึ้น

“ใครน่ะ”
“ผมเองครับ คุณแม่”
ขุนภักดีเดินเข้ามาในห้อง หน้าตาเบิกบาน
“ตื่นเต้นจนนอนไม่หลับรึ ทำยังกะไม่เคยมีเมียมาก่อน คนที่สามแล้วนะพ่อเทพ จะหยุดที่แม่เนียนได้หรือยัง พ่อขุนแผน” ทองจันทร์เหน็บแนมลูกชาย
“อย่าเรียกผมขุนแผน ผม หยุดแล้วครับ คุณแม่ หยุดจริงๆ”
“ขอให้จริงดังปากว่าเถิด แม่ละเบื่อผู้ชายมีเมียมาก”
“ทีคุณพ่อมีเมียมากเป็นสิบ ไม่เห็นว่าคุณแม่จะเบื่อคุณพ่อนะครับ”
“นี่ย้อนแม่รึ สมัยก่อนกับสมัยนี้ มันต่างกัน สมัยนี้เขามานิยมผัวเดียวเมียเดียวกันแล้ว”
ทองจันทร์หันหน้าหนีลูกชายมาทางหน้าต่าง
“เอ๊ะนั่นใครมาเดินอยู่มืดๆ ค่ำๆ ใคร ใครน่ะ”
ขุนภักดีชะเง้อมองตาม สีหน้าฉงน
“ใคร”

ที่ด้านล่างช้อยกับสนเดินกลับมาจากบ้านหมอเสน่ห์ ได้ยินเสียงเรียกถามสองคนตกใจ
“ตายแน่อีแก่มันเห็นเรา” สนบ่น
“ตายจริงๆ ท่านขุนอยู่ด้วยเจ้าค่ะ”
ช้อยผลักสนหลบหลังพุ่มไม้ แล้วรู้ว่าหนีไม่พ้น จึงโผล่ออกมาให้ทองกับท่านขุนเห็น
“ช้อยเองเจ้าค่ะ ใครไม่ทราบเจ้าค่ะ ช้อยเลยตามมาดูมันเจ้าค่ะ”
“มันไปทางไหน” เสียงทองจันทร์ถามดังมา
“ไปทางห้องแม่ เอ๊ย...คุณเนียนเจ้าค่ะ ช้อยไปก่อนนะเจ้าค่ะคุณท่าน”
แล้วช้อยก็หลบวูบ รีบสนพาลัดเลาะไปขึ้นเรือน

ทองจันทร์ได้ฟังไม่วายสงสัย
“ผู้ร้ายหรือเปล่า”
“ไม่ใช่ดอกครับ”
เรียมเดินเข้ามาพอดี
“เรียมเองค่ะ คุณแม่”
“โล่งอก นึกว่าพ่อเทพดอดไปชิงสุกก่อนห่าม เนียนมันยังสาวยังแส้ อย่าไปทำให้มันตื่นตกใจเชียวนาพ่อเทพ” ทองจันทร์ปรามลูกชาย
“ครับ ผมทราบ”
“ผัวมาที เมียมาที นี่พากันนอนไม่หลับกันทั้งบ้านรึ”
“ผม ผมเอ้อ มาเดินตากลมน่ะครับ”
“ตากลมเดือนมืดๆ นี่นะ รึจะมาทวงของรับไหว้เนียน แม่ไม่ให้มันน้อยหน้าแม่สนแน่ แต่จะเทียบกับแม่เรียมไม่ได้ดอก”
“ขอบคุณครับ คุณแม่” ขุนภักดียิ้มกริ่ม
“คุณแม่กรุณาเรียมเหลือเกิน”
“กลับไปหลับไปนอนเถิดพ่อเทพ อย่าทำตัวเป็นสัมภเวสีร่อนไปมาทั่วบ้านอยู่เลย อย่านึกนะว่าไม่รู้ว่าพ่อขุนแวะห้องเนียนมาก่อน ถึงรู้ว่าไม่ใช่โจรที่ไหนมาขึ้นบ้าน”
ขุนภักดียิ้มเขินๆ
“คุณแม่รู้ทันผมอีกแล้ว”

ทางด้านสนร้อนรุ่มไม่เลิกรา
“ข้าจะกลับไปหาไอ้หมอลามกนั่น เอาเงินฟาดหัวมันเท่าที่มันต้องการ”
“มันคงจะได้ใจใหญ่นะเจ้าคะ”

อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 3/4 วันที่ 28 มี.ค. 56

ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์
ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager