อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 1 วันที่ 25 มี.ค. 56


อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 1 วันที่ 25 มี.ค. 56

ไข่มุกถักเปียหิ้วกระเป๋ามอซอมาเป็นคนรับใช้บ้านชลลดา ก็ถูกพิพัฒน์แฟนของภัททิมาเข้ามาทำกรุ้ม กริ่มจะแต๊ะอั๋ง แทนที่จะว่าพิพัฒน์ ภัททิมากลับด่าไข่มุกว่า
“ไม่ทันเข้าบ้านก็ออกลาย อย่าให้รู้เชียวนะ แม่ตบเหงือกฉีก”

พอเข้าบ้านก็ถูกชลลดาจิกหัวด่าว่าให้ตนรอตั้ง แต่เช้า มัวแต่ไปเถลไถลที่ไหนถึงได้เพิ่งมา แล้วบอกว่าภัททิมาเป็นลูกสาวตนต่อไปให้เรียกว่าคุณลูกไก่ พิพัฒน์เป็นแฟนลูกสาว และให้เรียกตนว่าคุณผู้หญิง จากนั้นสั่งงาน ทันที ให้เช็ดถูบ้านให้สะอาดทุกซอกทุกมุม เร่งให้รีบทำเพราะมีงานอีกเป็นสิบอย่างรออยู่ จิกตาบอกว่าต้องใช้ให้คุ้มห้าพัน


สั่งงานไข่มุกเสร็จก็ไปนั่งวางมาดคุณนายที่ห้องรับแขก ต้องตกใจเมื่อภัททิมาเดินมาบอกว่าเขมทัตโทร.มา ชลลดาตกใจถามว่าเขาบอกหรือเปล่าว่ามีเรื่องอะไร ภัททิมาถามว่าตกใจอะไรขนาดนั้น แฟนเก่าแม่หรือ

“ใช่ที่ไหน เจ้าหนี้รายใหญ่ของเราต่างหาก” ชลลดาตอบหน้าเป็นกังวล

ทั้งสองนัดพบกันที่ร้านกาแฟเล็กๆแห่งหนึ่ง เขมทัตทักว่าไม่เจอกันสิบกว่าปีลูกสาวคงโตเป็นสาวแล้ว ชลลดาตอบอย่างเป็นกังวลว่าลูกไก่สบายดีแต่ตนยุ่งเหลือเกิน พูดออกตัวว่า

“นี่ก็พยายามรวบรวมเงินมาใช้หนี้บ้าง แต่มันก็ไม่ค่อยจะเหลือเลย ต้องส่งลูกไก่เรียนหนังสือ เพิ่งจบเนี่ย แต่ก็ยังหางานทำไม่ได้”

“ผมไม่ได้มาทวงเงิน แต่มาพูดถึงสัญญาที่เคยตกลงกับยุทธไว้ ที่จะให้ลูกสองบ้านแต่งงานกัน”

ชลลดาตาโตอย่างคิดไม่ถึงถามว่าเขมทัตยังคิดอย่างนั้นจริงๆหรือ นึกว่าเขาคุยเล่นๆกับยงยุทธเท่านั้น ถามว่าแล้วลูกชายเขาเป็นอย่างไรบ้าง ธุรกิจโรงแรมของเขาคงใหญ่ขึ้นแล้วสินะ

“ก็อย่างนั้นแหละคุณ ไอ้เจ้าลูกชายก็ยังรักสนุกอยู่ ถึงอยากขอหนูลูกไก่ไปอบรมดูแลมันไง”

“อ้าว...งั้นหรอกเหรอคะ...นึกว่าจะดี” เขมทัตถามว่าแล้วหนูลูกไก่มีแฟนหรือยัง เธอรีบส่ายหน้าปฏิเสธเสียงสูงว่าไม่มี ยังใสซื่อบริสุทธิ์มดไม่เคยไต่ไรไม่เคยตอม เขมทัตยิ้มนิดๆอย่างพอใจ แต่ชลลดาเริ่มรู้สึกไม่ปลื้มกับคีรินทร์นัก

ชลลดารีบกลับมาเล่าให้ภัททิมาฟัง ลุ้นว่าถ้าลูกแต่งงานกับลูกชายบ้านโน้นเท่ากับเราได้ล้างหนี้เกลี้ยงเลย อ้อนถามลูกว่า “คุณลูกไก่ขา...ตกลงโอเคไหม??”

พิพัฒน์ไม่เห็นด้วยเพราะภัททิมามีตนเป็นแฟนอยู่แล้วจะให้ไปแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง ถูกชลลดาเสียงเขียวใส่ว่าแค่แฟน ถามว่าเขาจะเลี้ยงลูกสาวตนได้หรือเห็นมีแต่มาขอเงินตนอีกต่างหาก
ภัททิมาถามเช็กฐานะของเขมทัตว่ารวยจริงหรือเปล่า ไหนแม่บอกว่าเขามีแค่โรงแรมจิ้งหรีด ซ้ำวันนี้ก็ยังนัดพบกันที่ร้านกาแฟเล็กๆ แถมยังบอกว่าลูกชายไม่เอาไหนจะให้ตนไปสอนอีกด้วย พูดแล้วทำหน้าสยองปฏิเสธว่า

“โอ๊ย...ไม่เอา หัวเด็ดตีนขาดหนูก็ไม่แต่ง พวกเศรษฐีใหม่ไร้สกุล ตอนนี้จะยังรายไหมก็ไม่รู้ อย่างพัฒน์เขาลูกผู้ดีมีเชื้อมีสาย ไปไหนก็ไม่อายใคร”

ทั้งภัททิมาและพิพัฒน์รุมกันตำหนิติเตียนฝ่ายเขมทัตจนชลลดาเสียงอ่อยขอร้องว่าให้แต่งกันหลอกๆ ก็ได้ เพราะแค่เขายกหนี้ให้เป็นของขวัญวันแต่งงานก็เยอะแล้ว ภัททิมายืนกระต่ายขาเดียวไม่ยอมแต่ง พอแม่ถามว่าแล้วถ้าทางโน้นไม่ยอมจะให้แม่ทำอย่างไร ก็ได้รับคำตอบหน้าตาเฉยว่า

“หนี้ของแม่ ก็หาเองสิคะ หนูไม่รู้ด้วย”

ooooooo

ฝ่ายคีรินทร์ เที่ยวข้ามคืนเพิ่งกลับมาถึงบ้านตอนเช้า ก็ถูกเขมทัตจับมาสั่งว่า พ่อคุยกับบ้านโน้นแล้วเดี๋ยวนัดเจอทำความรู้จักกันเสีย มณีผู้เป็นแม่พูดเสียงดังกลบเสียงเขมทัตว่า

“โอ๊ย...ไม่ต้องไปก็รู้จักแล้ว ชื่อออกจะกระฉ่อนเมือง ใจแตกแต่เด็ก สาวเซ็กซี่ ไฮโซ ทั้งเปรี้ยวทั้งซ่าส์”

“ขนาดนั้น...สเปกเลย” คีรินทร์ตบเข่าฉาด แต่มณีไม่ยอมบอกว่าจะมีสะใภ้ทั้งทีก็ต้องขอเกรดเอเท่านั้น เขมทัตเสียงอ่อนขอร้องว่า เมื่อยงยุทธไม่อยู่แล้วตนก็ควรดูแลครอบครัวเขาบ้าง
แม้มณีจะยังค้านเสียงแข็ง แต่คีรินทร์กลับยิ้มกริ่มบอกเขมทัตว่า

“แซบเว่อร์ขนาดนี้ แค่ได้ยินก็อยากชิมแล้ว...ไม่มีปัญหาครับ...ถ้าเขาจับผมได้นะ”

ฝ่ายชลลดาจับภัททิมาพาไปนวดหน้าขัดผิว สั่งไข่มุกไว้ว่าถ้าใครมาห้ามพูดอะไรเด็ดขาด ยิ่งถ้าเป็นคนชื่อเขมทัตหรือคีรินทร์ด้วยแล้วห้ามพูดอะไรทั้งนั้น ถ้าเขา
พูดอะไรก็ อือๆ ค่ะๆ ไป ไข่มุกถามว่าแล้วถ้าเขาถามล่ะ ชลลดาตวาดว่า

“ก็ไม่ต้องตอบ ทำไมโง่จริง”

ไข่มุกพยักหน้ามองสองแม่ลูกออกไป ถอนใจอย่างโล่งโปร่งใจที่ไม่ต้องมีใครมาตามจิกตามด่าตลอดเวลา พอไปทำความสะอาดในห้องภัททิมา เปิดตู้เสื้อผ้าเห็นชุดสวยๆเลยหยิบมาลองทาบกับตัว ดูเข้าท่าเลยใส่ แล้วแต่งหน้าแต่งตาสวยปิ๊ง ยืนเอียงไปเอียงมาดูตัวเองในกระจกอย่างภูมิใจ

คีรินทร์เกิดอยากเห็นหน้าว่าที่เจ้าสาวขึ้นมาจึงดุ่ยๆ ไปไม่บอกใคร กดออดหน้าบ้าน ไข่มุกตกใจเปลี่ยนอะไรไม่ทันเดินไปดู พอเห็นหน้าคีรินทร์ก็จำได้ว่าเคยเห็นปล้ำกับกีกี้ที่หลังราวแขวนชุดนักแสดง ส่วนคีรินทร์เห็นไข่มุกในชุดสวยแต่งหน้าออกมาครบเครื่องก็มองตาค้าง ถามประสาหนุ่มเพลย์บอยว่า “รอกิ๊กเบอร์อะไรมารับล่ะ”

ไข่มุกอึกอัก ท่องขึ้นใจว่าคุณผู้หญิงไม่ให้พูดไม่ให้ตอบอะไรทั้งนั้น คีรินทร์ถามว่า

“ภัททิมาใช่ไหม” เห็นไข่มุกอึกอักก็แนะนำตัวเอง “ผม คีรินทร์นะ ลูกคุณเขมทัต แม่คุณคงบอกเรื่องเราแล้ว” ไข่มุกอ้ำอึ้ง คีรินทร์รุกอย่างช่ำชองว่าแค่อยากมารู้จักต่อไปจะได้เจอกันบ่อย ถามว่าเธอพอมีเวลาจัดคิวเพิ่มหน่อยได้ไหม

“เออะ...ได้ค่ะ”

คีรินทร์อ้างว่า เธอจะจริงจังกับเรื่องนี้หรือไม่ตนไม่รู้แต่ตนต้องดูให้ละเอียดถี่ถ้วนถามว่า “เข้าใจไหม”

“ละเอียด...คะ...เข้าใจ”

คีรินทร์มองสำรวจถามว่าจะออกไปไหนหรือ ไข่มุกอยากหนีให้พ้นการเผชิญหน้าที่ไม่น่าไว้ใจ เลยบอกว่าจะไปซื้อของ คีรินทร์จับแขนมองสำรวจทั้งตัวเห็นใส่รองเท้าเก๊า...เก่า หยอกว่า “สวยไปมั้งคู่นี้” ไข่มุกเลยกลับไปเปลี่ยนใส่รองเท้าของภัททิมาแทนแม้จะหลวมไปนิด ก็อดทนเพื่อให้ดูดี

พอออกมาคีรินทร์ถามว่าจะไปอย่าง เธอบอกว่ารถเมล์ พูดแล้วนึกได้รีบเปลี่ยนเป็นว่า “จะนั่ง...แท็กซี่”

อาการอึกๆ อักๆ ของไข่มุกทำให้คีรินทร์ที่คุ้นเคยแต่กับสาวๆ จอมมายากลับรู้สึกดี เขามองเธอยิ้มอย่างเอ็นดู

ooooooo

ไข่มุกนั่งแท็กซี่ใจตุ๊มๆ ต่อมๆ ตาจ้องมิเตอร์ตลอดเวลา เพราะในกระเป๋ามีเงินอยู่แค่ 40 บาท พอมิเตอร์ขึ้นถึง 39 บาทก็บอกให้จอดแล้วลง ส่งเงินให้ 40 บาท ทวงเงินทอนอีก 1 บาท จนแท็กซี่ส่ายหน้าบ่นว่า

“คนรวยนี่ ขี้ตืดแท้”

พอลงจากแท็กซี่เหลือเงิน 1 บาท คิดไม่ออกว่าจะทำอย่างไร ก็มีเสียงแตรรถดังขึ้น พอหันมองเห็นคีรินทร์ยิ้มเผล่ เรียกให้ขึ้นรถถ้าไม่ขึ้นจะบีบอยู่อย่างนี้แหละ เลยจำต้องขึ้นรถหนีสายตาชาวบ้าน
คีรินทร์หาทางได้อยู่ใกล้ชิดเลยพาไปกินอาหารในร้านหรู ไข่มุกหยิบช้อนส้อมผิดๆถูกๆ ระหว่างนั้นคีรินทร์ถามถึงเรื่องแต่งงาน ไข่มุกตกใจเพราะไม่เคยรู้อะไรมาก่อน คีรินทร์ดักคอว่าคุณแม่เธออาจจะปิดเรื่องนี้ แล้วทำเป็นบอกว่าตนเข้าใจคนหัวอกเดียวกันที่ยังอยาก ใช้ชีวิตอิสระไม่ผูกมัดกับใคร

กินอาหารกันอย่างทุลักทุเลแล้ว คีรินทร์พาไปร้านเช่าซีดี ไข่มุกเลือกแต่หนังเกาหลีพูดอย่างคลั่งไคล้ว่า ชอบจินจู ดูทีไรก็มีความสุข ไม่รู้เหมือนกันว่าเพราะอะไร รู้แต่อยากดูเขา

ครั้นผ่านร้านส้มตำไก่ย่าง ไข่มุกพาเข้าไปสั่งส้มตำ เธอเห็นปลาร้าเป็นต่อนๆก็ซี๊ดปากทำท่าอร่อยบ่นเสียดายที่ไม่มีหนอน คีรินทร์พูดอย่างทึ่งว่าเธอติดดินกว่าที่ตนคิด ไข่มุกเลยชวนลองกินดู แล้วตัวเองก็จกกิน ทำหน้าเหยบอกว่ามันขาดอะไรไปสักอย่าง แล้วเดินไปลงมือควงสากกะเบือตำ ด้วยลีลาเด็ดดวงของตัวเอง ตำเสร็จตักมากินกัน

“ไม่เคยกินส้มตำที่ไหนอร่อยแบบนี้เลย” คีรินทร์ยกนิ้วให้

“โห...ของมันแน่อยู่แล้ว ทำอยู่ทุกวัน” ไข่มุกลืมตัวคุยโว คีรินทร์ถามงงๆว่า

“ที่บ้านกินกันทุกวันเลยเหรอ ไม่อยากเชื่อว่าแม่คุณจะฝึกลูกสาวให้ตำส้มตำเก่งขนาดนี้”

ไข่มุกเลยยิ้มแห้งๆ ทำเฉไฉก้มหน้าก้มตากินส้มตำไก่ย่าง กินเอ๊า...กินเอา ไม่คุยอีกเลย

พาเที่ยวพากินเสร็จ คีรินทร์ขับรถพามาส่งบ้าน แต่เพราะไข่มุกใส่รองเท้าหลวมพอลงจากรถเลยเดินพลิกเท้าแพลงเสียหลักจะล้ม คีรินทร์ประคองไว้ทัน หน้ากับหน้าเกือบสัมผัสกันทำเอาไข่มุกใจเต้นตูมตาม พอรู้สึกตัวจะถอยห่างถูกคีรินทร์กอดไว้ไม่ปล่อยเลยด่าว่าโรคจิต เอาเปรียบผู้หญิง

คีรินทร์ลงโทษด้วยการจูบจ๊วบบบ...ไข่มุกตกใจเบิก

ตาโพลง พอคีรินทร์ถอนปากออกเธอก็อ่อนระทวยเป็นลมไปเลย ทำให้คีรินทร์ต้องพาเข้าไปปฐมพยาบาลในบ้าน พอรู้สึกตัวขึ้นมาก็ด่าต่อ ถูกคีรินทร์ขู่ว่าขืนด่าจะจูบอีกที เลยหุบปากเงียบ ทำหน้าทั้งกลัว ทั้งโมโห จนอยากจะร้องไห้

กิริยาอารมณ์ที่เป็นธรรมชาติของไข่มุกทำให้คีรินทร์หัวเราะออกมา ถามสบายๆว่า

“ทำอย่างกับจูบแรกในชีวิต ตกลงเราจะแต่งงานกันรึยัง”

ไข่มุกทำหน้าบ้องแบ๊วไม่กล้าพูดอะไรเพราะคุณผู้หญิงสั่งไว้ว่าห้ามพูด

ooooooo

กลับถึงบ้าน คีรินทร์บอกเขมทัตว่าถ้าคุณพ่ออยากให้ตนแต่งงานก็ไม่มีปัญหา เขมทัตจึงโทร.คุยกับชลลดาบอกว่าคีรินทร์ไม่มีปัญหาเพราะเมื่อวานมาเจอหนูลูกไก่แล้ว

ชลลดากับภัททิมางง เพราะเมื่อวานไม่มีใครอยู่บ้านเลย คิดไปคิดมาลงเอยที่ไข่มุก เชื่อว่าคีรินทร์ต้องมาเจอไข่มุกแน่ๆ พอเรียกมาซักถาม ไข่มุกก็อ้างว่า

“คุณผู้หญิงห้ามหนูพูดกับเขา แต่ไม่ได้ห้ามหนูเถียงเขานี่คะ”

“นังเด็กเวร...ว่าแล้วยังจะย้อนอีก ที่จริงคีรินทร์เข้าใจผิดก็ดีแล้ว...ต่อไปแกได้อยู่กับมันอย่างที่แกอยากแน่ ว่าแต่หนูลูกไก่ไม่อยากแต่งงานกับคีรินทร์แน่นะ”

“แน่สิคะแม่ ไร้สกุลแบบนั้น ไม่เอาด้วยหรอก แถมมาโง่ๆเซ่อๆ เห็นคนใช้อย่างมันเป็นหนูอีก รับไม่ได้”

“ดี...งั้นก็ให้มันแต่งงานกับภัททิมาตัวปลอมไป” ชลลดายิ้มร้าย ไข่มุกหน้าตาตื่นถามว่าหมายความว่าอย่างไร “แกอยากแส่เอาชุดคุณลูกไก่ไปใส่จนเขาเข้าใจผิด แกก็ต้องรับผิดชอบแต่งงานกับมันไป หนี้สินของพวกเราที่มีกับบ้านนั้นก็จะได้หมดสิ้นกันเสียที”

“ไม่ได้นะคะ หนูไม่ยอม” ภัททิมาค้านเสียงดัง ชลลดาถามว่าจะเอาอย่างไรกันแน่ เมื่อไม่อยากแต่ง

แม่ก็วางแผนให้กลับไม่ยอมอีก ภัททิมาชี้แจงว่า จะให้ไข่มุกปลอมเป็นตนตลอดไปไม่ได้ สักวันความจริงต้องปรากฏแล้วตนจะทำอย่างไร

อ่านละคร มายาสีมุก ตอนที่ 1 วันที่ 25 มี.ค. 56

ละคร มายาสีมุกบทประพันธ์ : ทวิตา
ละคร มายาสีมุกบทโทรทัศน์ : เอื้องอรุณ สมิตสุวรรณ, เทอดโชค เกียรติสุขเกษม, จุฑามาศ สาคร
ละคร มายาสีมุกกำกับการแสดง : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ละคร มายาสีมุกแนวละคร : โรแมนติก - ดราม่า
ละคร มายาสีมุกผลิต : บริษัท กันตนา
ติดตามชมละคร มายาสีมุก ได้ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ