อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 2/4 วันที่ 25 มี.ค. 56
“แม่สนเขามาฟ้องฉอดๆ เป็นฉากๆ ว่าพ่อเทพทั้งรักทั้งหลงเนียนมันถึงขั้นไม่พอใจ สั่งให้เอาเสื้อผ้าที่นอนหมอนมุ้งของแม่สนไปขว้างลงน้ำครำ”“คุณแม่ครับ ที่ผมทำอย่างนั้น เพราะผมต้องการสั่งสอนสน ที่ไปใช้เนียนเหมือนข้าทาส ทั้งที่คนรับใช้มีเต็มบ้าน แต่กลับใช้เนียนซักผ้าของตัวเอง ซักกระทั่งกางเกงใน”
ทองจันทร์ตกใจ “ไฮ้...แม่สนมันบอกว่าเนียนมาอาสาทำให้เอง เพราะอยากปรองดอง”
“เนียนอาจยอมทำให้เพราะอยากปรองดอง แต่สนกับนางช้อยนั่นแหละครับ ปองร้ายเนียน และผมก็ไม่อยากเห็นสิ่งร้ายๆ ต้องมาเกิดกับคนดีๆ อย่างเนียน”
“แต่พ่อเทพคงไม่ว่ามันดีถึงขนาดยกย่องมาเป็นเมียอีกคน เนียนน่ะมันอยู่เป็นตัวประกันเงินกู้ มันไม่ได้จะอยู่ตลอดไป” ทองจันทร์ดักคอลูกชาย
ขุนภักดีใจหายแว้บ
“อย่าเจ้าชู้นักเลย พ่อเทพ อย่ามาถือคติเมียสองต้องห้าม เมียสามตามตำรา และพ่อเทพก็เคยบอกแม่ไม่ใช่รึ ว่าพ่อเทพไม่ใช่ขุนแผน”
ขุนภักดีนึกไม่พอใจสนมากขึ้น
ไม่นานต่อมาทองจันทร์ เรียม และขุนภักดี นั่งมองน้อมที่เนียนประคองมากับเอกแล้วทรุดตัวลง
“กระผมมากราบขอยกลูกสาวให้รับใช้คุณท่านกับคุณนายตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ขอรับ”
เนียนตกใจ “พ่อ”
น้อมพูดต่อ “กระผมไม่มีดอกไม้ธูปเทียนเครื่องบูชาตามธรรมเนียมฝากตัวมากราบ มีแต่สองมือพนมแทนสิ่งของดังว่า กระผมขอประทานโทษด้วยขอรับ เนียนกราบฝากตัวท่านทั้งหมดสิลูก”
เนียนตกใจที่พ่อบอกให้อยู่ตลอดไป แต่ก็รีบก้มลงกราบ ทั้งสามคน
“เนียนเล่า เต็มใจอยู่กับชั้นตลอดไปไหม” เรียมถาม
เนียนมองหน้าพ่อที่มีแต่ความหวังจะให้เนียนอยู่ “เนียนเต็มใจอยู่เจ้าค่ะ”
ขุนภักดีถอนใจอย่างโล่งอก ทองจันทร์ทำท่าจะพูด แต่ไม่ทันลูกชาย
“ทางข้าก็จะรับฝากลูกสาวและจะดูแลให้ดีที่สุดตลอดไป นายน้อมเบาใจได้”
“ฝากกันเรียบร้อยแล้วเอ็งสบายใจตายตาหลับกลับบ้านได้ละสิ นายน้อม”
“ขอรับกระผม กระผมกราบลา ท่านทั้งหมดขอรับ”
น้อมก้มลงกราบ ขุนภักดียิ้มกริ่ม ทองจันทร์มองลูกชายชักไม่พอใจขึ้นมา ส่วนเรียมนิ่งสงบอย่างเคย
ทางด้านช้อยรีบมารายงานสน
“คุณสนเจ้าขา พ่อนางเนียนมา เจ้าค่ะ”
“ดีมาก ข้าจะได้เบาใจสักที”
ช้อยฉงน “เบาใจทำไมเจ้าคะ”
“ก็พ่อมันมารับมันกลับบ้าน ข้าก็ไม่มีมารหัวใจ” สนว่า
“ทำไมคุณสนคิดว่าพ่อมันมารับกลับบ้านเจ้าคะ”
“อ้าว แล้วพ่อมันมาทำอะไร”
“มากราบบูชาท่านทั้งสาม” ช้อยบอก
สนเดาอีก “ขออภัยที่เอานางเนียนมาใส่ตะกร้าล้างน้ำ ที่นังเนียนมาหาทางลัดเป็นคุณนาย”
“ผิดหมดเจ้าค่ะ”
“แล้วมันมาทำไม”
“มากราบกรานขอฝากฝัง ยกนังเนียนให้ท่านรับไว้ดูแลตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่เจ้าค่ะ”
“โอ๊ย อีเนียนอีคางคกขึ้นวอ อี ลูกชาวนาต่ำต้อย” สนแผดเสียง
ท่านขุนโผล่เข้ามาทันได้ยินพอดี สองคนสะดุ้ง ช้อยถอยกรูด
“ความต่ำต้อย หรือความสูงส่ง ของคนเราเขาวัดกันที่การกระทำของคนคนนั้นต่างหาก พี่พบปะดูแลชาวบ้านของพี่มานานหลายปีคนสูงส่งแต่เป็นชาวนามีมากมาย คนต่ำต้อยแต่เกิดในดงผู้ดีมีถมไป”
สนหน้าคว่ำ “พี่ขุน ตำหนิสน”
“จะว่าตำหนิก็ได้ และยังไม่หมดแค่นี้ นั่งสิสน”
สนชักรู้สึกไม่ค่อยดี ขุนภักดีชี้บอกให้นั่ง
ขณะเดียวกัน เนียนกับน้อมกำลังร่ำลากันที่ท่าน้ำ น้อมดูมีกระจิตกระใจดีขึ้นมาก
“ลูกรักของพ่อ พ่อรักลูกเหมือนชีวิต”
เนียนร้องไห้ “แต่เนียนสงสารพ่อ พ่อไม่มีใครดูแลรับใช้ ในยามป่วยไข้ ไม่สบายอย่างนี้”
“หมอบอกว่าพ่อดีขึ้นมาก เนียนอย่ากังวลเรื่องอาการของพ่อ เนียนอยู่ดีมีสุขเท่านี้พ่อก็สุขที่สุดในชีวิตแล้วลูกรักเอ๊ย หนักเอาเบาสู้ อดทน ซื่อสัตย์ต่อพวกท่านนะลูกรัก”
“จ้ะ...พ่อ”
น้อมยื่นมือสั่นๆ มาจับมือลูกสาวกุมไว้ สองพ่อลูกสบตากัน เนียนจะกอด น้อมส่ายหน้าห้าม น้ำตาไหล
ขุนภักดีกำลังต่อว่าสนอยู่บนเรือนเล็ก
“ทำไมแม่สนถึงทำตัวไม่น่ารัก สมกับเป็นคนของบ้านขุนภักดีภูบาล ไปฟ้องคุณแม่ว่าพี่กับเนียนเสียๆ หายๆ”
“ก็มันจริงนี่ค่ะ พี่ขุนแน่ใจได้ยังไงว่าเนียนไม่โดนจับใส่ตะกร้าล้างน้ำมาตบตาพี่ขุน ปูทางเป็นคุณนายทางลัดของพี่ขุน” สนเถียง
“หยุดนะแม่สน ลองคิดถึงตัวแม่สนเองบ้าง ถ้าเรียมเขาคิดว่า กำนันแสงจับสนใส่ตะกร้าล้างน้ำมาตบตาพี่เป็นคุณนายทางลัด แม่สนกับกำนันแสงจะเสียหายแค่ไหน”
สนตกใจ ร้องไห้โฮ “พี่ขุนใจร้าย พี่ขุนเบื่อสน หมดรักสนแล้ว สนน้อยใจ สนเจ็บใจ สนใจสลาย”
“แม่สนพูดจาไม่มีเหตุผล พี่ละเกลียดนักคนไม่มีเหตุผล ตีโพยตีพายอย่างแม่สนนี่”
“พี่ขุนเกลียดสนแล้ว เพราะพี่ขุนมีรักใหม่ เป็นนางไพร่ชาวนา พี่ขุนรักมันมากกว่าสน”
ขุนภักดีโกรธมาก “หยุดนะแม่สน ถ้าไม่อยากโดนพี่ลงโทษให้เจ็บตัว”
สนเต้นเร่าๆ
“คุณพี่ จะเฆี่ยนสน คุณแม่เจ้าขา ช่วยสนด้วย พี่ขุนจะโบยสน”
ท่านขุนหมดความอดทน ตวาดก้อง “หยุดร้องแรกแหกกระเชิงเดี๋ยวนี้นะแม่สน อย่าท้าทายคำสั่งสอนของพี่ ทำตัวให้ดีเหมือนเก่า แล้วพี่จะไม่โกรธแม่สน”
พูดจบท่านขุนปึงปังลงเรือนไป สนซบหน้าสะอื้นไห้ ช้อยถลามาเอาบ่ารองรับหน้าสนที่พาดลงมา
“นี่น่ะหรือข้าวใหม่ปลามัน นี่น่ะหรือน้ำผึ้งพระจันทร์ มันวายเร็วเหลือเกิน” สนคร่ำครวญ
“โอ๋ๆๆ คนดีของช้อย คืนนี้ไปที่สวนหลังบ้านสิเจ้าคะ ไอ้เหิมมันจะมาพบเพื่อฟังคำสั่ง คุณสนนะเจ้าคะ”
สนพยักหน้าปาดน้ำตา
น้อมกำลังจะสิ้นใจอยู่แล้ว มีโพล้ง และแพรที่อุ้มทารกแดงน้อย กำลังดูใจ
“ข้านอนตายตาหลับแล้ว” น้อมยิ้ม “ขอดูหน้าแดงน้อยหลานข้าก่อนตายหน่อยสิ ไอ้โพล้ง”
โพล้งอุ้มแดงน้อยมาให้ผู้เป็นตาดู น้อมเยื้อนยิ้มให้หลานผู้อาภัพ
“แดงน้อยของตา ขอให้หลานแคล้วคลาดจากโรคภัย โตเป็นผู้ใหญ่ไปดูแลแม่ของหลานนะ”
แพรรับแดงน้อยมาจากโพล้ง
“ไอ้โพล้ง นางแพร ฝากแดงน้อยด้วย ฝากดูแลมันอบรมสั่งสอนให้มันเป็นคนดี อย่าให้มีความชั่วมาเฉียดกรายเหมือน...” น้อมไม่ได้พูดอะไรต่ออีก
สองคนรับรู้ว่าหมายถึหนัก รีบรับปาก “จ้ะ...ลุงน้อม”
น้อมหลับตาลงยิ้ม ก่อนจะขาดใจตายอย่างสงบ
เวลาเดียวกันกระแสจิตพ่อลูกส่งมาถึงกันเนียนสะดุ้งตื่นขึ้นมา ใจคอไม่ดี
“พ่อ”
เนียนลุกนั่งกอดเข่าเจ่าจุก คิดถึงพ่ออยู่อย่างนั้น จวบจนรุ่งเช้า
สนออกมาพบกับเหิมในสวนรกครึ้มหลังบ้านตามที่ช้อยนัดหมาย เหิมมองตาสนยิ้มแย้ม มีเลศนัย เลยถูกด่า
“ไอ้เหิม เอ็งอย่ามองด้วยสายตาแบบนี้เด็ดขาด”
“แหม...ทีเมื่อสามปีก่อนไม่เห็นจะว่า เห็นแต่ทำท่าอยากให้มอง ไอ้เหิมดีใจจนเนื้อเต้นที่แม่สนคนสวย คิดถึงจึงเรียกมาพบ” เหิมเล่นลิ้น
“หยุดพล่าม ข้าเรียกเอ็งมาใช้งานถนัดของเอ็ง”
“ไอ้เหิมยอมถวายหัวทำให้ แม่สนคนสวยได้ทั้งนั้น จะให้ทำอะไร”
“ฉุดผู้หญิง” สนบอก
“งานถนัดจริงดังว่า ว่าแต่นางนั่นเป็นใคร”
“คนรับใช้บ้านนี้
เหิมแปลกใจ “คนรับใช้”
สนพยักหน้า แววตาวามวับดุร้ายด้วยความแค้นใจ เมื่อนึกถึงเนียน
ขณะเดียวกันเนียนกำลังนั่งปักผ้าปูโต๊ะเงียบๆ มุมหนึ่งบนเรือนใหญ่ โดยไม่รู้ว่ายามนั้นขุนภักดีแง้มหน้าออกมาจากห้องแอบมองอยู่ ในมือถือน้ำหอมขวดหนึ่ง ยิ้มแล้วยิ้มอีก
ขุนภักดีขยับจะออกไป เอ่ยปากเรียกเนียนเบาๆ “เนียน”
เนียนสะดุ้งมองเห็นท่านขุน เนียนกวาดตามองจะเลี่ยงไปไหนดี
“เจ้าคะ” เนียนขานรับพลางกระเถิบจะถอยหลบ
“ทำอะไรน่ะ”
“ทำ เอ้อ...”
เนียนไม่ทันได้ตอบ ทองจันทร์สวนมาจากอีกทาง ตอบให้แทน
“มันก็ทำผ้าปูตั่งปูโต๊ะของมันไปเรื่อยๆ น่ะสิ อยู่บ้านท่านไม่นิ่งดูดาย ปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่น ผ้าสวยๆ ที่ปูอยู่น่ะ ฝีมือมันทั้งนั้น”
ขุนภักดีมองอย่างชื่นชม “สวยมาก เนียนนี่ขยันจริงนะ”
ทองจันทร์มองเห็นขวดน้ำหอมในมือก็ยิ้ม
“น้ำหอมฝรั่ง”
“ครับ”
“ของแม่เรียมละสิ” ทองจันทร์รู้ว่าลูกชายจะให้เนียน แต่แกล้งไม่รู้ “แม่เรียม ขาอยู่ในห้องแน่ะ คงชื่นใจใหญ่ ผัวมีแก่ใจเอาของกำนัลมาให้”
ขุนภักดีเลยพูดไม่ออก “เอ้อ...”
“รีบไปสิ เขาจะได้ชื่นใจ”
“ครับ คุณแม่”
“มีเมียเหมือนแม่พระแสนดีเป็นศรีแก่ตัว ถนอมน้ำใจกันไว้บ้างเถิดพ่อเทพ”
ทองจันทร์สั่งสอนลูกชาย ขุนภักดีรีบเดินไปทางห้องเรียมแต่ไม่วายแอบปรายตาไปทางเนียน
เนียนยิ่งหนักใจและไม่สบายใจมากขึ้น
“เนียน มาคุยกันหน่อยสิ” ทองจันทร์เรียก
เนียนตัวสั่นใจสั่นไปหมด
ส่วนที่สวนรกครึ้มหลังบ้านท่านขุน สนอธิบายความสงสัยของเหิมต่อ
“ทำไมต้องไปฉุดมันกะอีแค่นางคนรับใช้”
“นางคนใช้คนนี้ ไม่ใช่คนใช้ธรรมดา เพราะว่ามัน…”
เหิมมองสนอย่างรู้เท่าทัน
“มันเป็นหอกข้างแคร่ จะมาแบ่งกินน้ำใต้ศอกคุณนายเรียมอีกคน แม่สนก็เลยดิ้นพราด”
“ใช่....ดังนั้นเอ็งต้องฉุดมัน”
สนเริ่มโกรธมาก
“ฉุดมันเอาไปไหนล่ะ” เหิมถาม
“เอาไปบ้านเอ็งจะเอาทำแม่หรือทำเมียก็ช่าง ถามโง่ๆ ไปได้ ข่มขืนมันสักเจ็ดวัน ดูสิมันจะมีหน้ากลับมาอยู่ที่นี่อีกไหม”
เหิมยิ้มเยาะ “แม่สนนี่ยังรักษาความอำมหิตไว้คงเส้นคงวาดีแท้ๆ”
“คนที่สอนให้ข้าอำมหิตก็เอ็งไงล่ะ”
“ขอบใจที่ชม แม่สนตีราคาข่มขืนมันไว้เท่าไหร่”
“สองชั่ง”
“น้อยไป สำหรับผู้หญิงบ้านท่านขุนภักดีภูบาล มันเสี่ยงตายเสี่ยงคุกมาก”
“สามชั่ง”
“งานอย่างนี้ คนเดียวทำไม่ได้ มันต้องมีพรรคพวกมาช่วย” เหิมเล่นแง่
“ไอ้คนเห็นแก่ได้ ห้าชั่งตกลงไหม”
“ตกลง เพราะเห็นแก่วันชื่นคืนสุขเก่าๆ ของเราที่ผ่านมา”
“เอ็งอยากให้พ่อกำนัน ฆ่าเอ็งตายอย่างหมาก็ตามใจ ถ้าไม่หยุดเพ้อเจ้อ” สนด่า
เหิมได้สติ “ก็ไอ้เหิมมันยังไม่อิ่มรักแม่สนนี่นา”
สนขึ้นเสียง “ไอ้เหิม”
“จะให้ลงมือเมื่อไหร่”
“พรุ่งนี้ ตอนก่อนเพล”
“จ่ายสด” เหิมยื่นมือไปแตะข้อมือสน
“อย่ามาแตะต้องแม้ขี้ตีนปลายเล็บข้า พรุ่งนี้เช้าเอ็งมาแอบดูหน้ามันเอาไว้ มันจะลงมาเก็บดอกไม้ทุกวัน ที่สวนกุหลาบหลังบ้าน”
เหิมหัวเราะ
“นางคนใช้ราคาแพงคนนี้มันชื่ออะไร”
“เนียน” สนบอกอย่างแค้นๆ
ด้านคุณนายทองจันทร์มองจ้องเนียน ถามอ้อมๆ
“ทำไมจู่ๆ พ่อเอ็งก็ เกิดอยากจะยกให้อยู่กับพวกข้าตลอดไปเอาง่ายๆ เอ็งรู้ไหม”
“เอ้อ...เนียน ทราบเจ้าค่ะ”
“เล่ามาสิ”
“พ่อคงรู้ดีว่าไม่อาจหาเงินมาใช้หนี้คุณนายเรียมได้ เจ้าค่ะ”
“พ่อเอ็งไม่ได้บอกอะไรเอ็งมากกว่านั้นแน่นะ”
“บอกเจ้าค่ะ”
ทองจันทร์ตบเข่าฉาดใหญ่ “นั่นปะไร สารภาพมาเลยว่าพ่อเอ็งบอกอะไรเอ็งอีก”
“พ่อบอกให้เนียน จงรักภักดี ซื่อสัตย์บูชา ท่านทั้งสาม ตลอดไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่เจ้าค่ะ”
“ไม่มีเรื่องอื่นที่พ่อเอ็งบอกไว้อีกแน่นะ” ทองจันทร์ถามย้ำ
“ไม่มีเจ้าค่ะ เนียนกล้าสาบานเจ้าค่ะ แต่ถ้าวันใดที่ท่านทั้งสามไม่เมตตาเนียน จะให้เนียนไปจากที่นี่เนียนก็จะขอกราบลา เจ้าค่ะ”
“สบตาข้าอย่าหลบ”
เนียนสบตาซื่อๆ ท่าทีน่าสงสาร สีหน้าฉงนใจ
“ขอประทานโทษเจ้าค่ะ เนียนทำสิ่งใดผิดพลาดไปหรือเปล่าเจ้าคะ”
เนียนพูดไปน้ำตาคลอ ทองจันทร์มองหน้าซื่อๆ ของเนียนแล้วสงสาร ใจอ่อน
“เอ็งยังไม่ได้ทำสิ่งใดผิด ถ้าเอ็งจะผิดก็เพราะเอ็งดีเกินไป สวยเกินไปจำไว้ มันจะเกิดภัยกับตัวเอ็งเอง”
“ขอบพระคุณเจ้าค่ะ เนียนจะจำคำของคุณท่านเอาไว้เจ้าค่ะ”
เนียนก้มลงกราบ ทองจันทร์แอบถอนใจพลางพึมพำเหมือนคนปล่อยปลง
“อะไรมันจะเกิดมันก็ต้องเกิด”
ขวดน้ำหอมของขุนภักดีวางอยู่บนโต๊ะเครื่องแป้ง เรียมหยิบมามองยิ้มบางๆ ไม่แสดงอารมณ์
“ขอบคุณมากค่ะ พี่เทพ ที่เอาน้ำหอมมากำนัลเรียม แต่พี่เทพคงจำผิดไป เรียมไม่ใช้กลิ่นลาเวนเดอร์ เรียมใช้กลิ่นจัสมิน”
ความจริงเรียมรู้ทันว่าผู้เป็นสามีจะเอาไปให้เนียน แต่ทำเฉย ขุนภักดีหน้าเสียไปนิดหนึ่ง
“พี่ขอโทษ พี่คงทำงานมากจนจำสับสน”
“สับสนจนจำผิดกลิ่นหรือคะ”
“แหม เรียมอย่าขับให้พี่จนแต้มสิจ้ะ เรียมจ๋า เรียมรู้ตัวไหมว่า เรียมคือสุดบูชาของพี่เสมอ”
“รู้ค่ะ พี่เทพเคยพูดกับเรียมแบบนี้มาแล้ว ตอนที่พี่เทพอยากได้แม่สน”
“เรียม โธ่...อย่าแขวะพี่สิทูนหัว”
“เรียมไม่ได้แขวะพี่เทพ แต่เรียมรู้ว่าพี่เทพกำลังจะมาขออะไรเรียม”
“เรียม....เอ้อ คือ...พี่... พี่...” ขุนภักดีเลยติดอ่างไป
“พี่เทพไม่ได้ตั้งใจเอาน้ำหอมมาให้เรียม แต่จะเอามากำนัลเนียน”
“เรียม”
“อย่ามัวชักแม่น้ำทั้งห้า พี่เทพฟังคำขาดของเรียมและสัญญากับเรียมไว้ให้จงดี ถ้าพี่เทพหลอกเนียนเล่น ทำให้เนียนน้ำตาตก เรียมกับพี่เทพโกรธกันจนวันตาย”
ขุนภักดีตกตะลึง คาดไม่ถึง
“เรียม นี่ นี่เรียม....กำลังจะบอกว่า…”
“พี่เทพรักเนียนไหม”
“รัก เอ้อ...รักจ้ะ แต่ไม่รักมากเท่าเรียมดอกจ้ะ”
“วุ๊ย อย่ามาปากหวานก้นเปรี๊ยว เรียมไม่ใช่แม่สนคนงาม ชอบออกโรงเต้าโขนเต้นงิ้ว เอาเป็นว่า เรียมอนุญาตเรื่องเนียน”
อ่านละคร อาญารัก ตอนที่ 2/4 วันที่ 25 มี.ค. 56
ละครเรื่อง อาญารัก บทประพันธ์ : จำลักษณ์ละครเรื่อง อาญารัก บทโทรทัศน์ : วรพันธ์ รวี
ละครเรื่อง อาญารัก กำกับการแสดง : จรูญ ธรรมศิลป์
ละครเรื่อง อาญารัก แนว ดราม่า
ละครเรื่อง อาญารัก ผลิต : บริษัทดีด้าวิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
ละครเรื่อง อาญารัก ควบคุมการผลิต : สยม สังวริบุตร
ละครเรื่อง อาญารัก ออกอากาศทุกวันจันทร์ และวันอังคาร เวลา 20.25 น. ทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager