อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 6 วันที่ 26 ส.ค. 56

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 6 วันที่ 26 ส.ค. 56

บื้อทำเป็นไม่พอใจมาก จนห่านชักเสียวว่าถ้าไม่มีบื้ออยู่ด้วยตนซวยแน่ เพราะต้องรับสถานการณ์อยู่คนเดียว เลยกลับลำ ทำเป็นง้อ พอบื้อสะบัดหน้าใส่ก็แกล้งแหย่ว่า “ตุ๊ดป่าวเนี่ย?” บื้อเลยหันมาด่า ห่านโดนด่าแทนที่จะโกรธกลับเอ่ยขอโทษ ที่เมื่อกี๊ตนของขึ้นไปหน่อย พูดอย่างเห็นความดีของบื้อว่า

“ฉันมาคิดๆดู ไอ้ที่นายพูดมามันก็จริงเนาะ” บื้อดีใจนึกว่าห่านจะเลิกหลอกตัวเองอย่างตนพูด ที่ไหนได้ ห่านกลับบอกว่า “ฉันหมายถึงว่า ที่นายบอกว่าถ้าไม่มีนายคอยช่วย ป่านนี้ฉันคงเละไปแล้วตะหากล่ะ เพราะฉะนั้น จากนี้ไปนายจะทิ้งฉันไม่ได้ นายต้องคอยช่วยเหลือฉันตลอดไป!” พอบื้อร้องเฮ้ย! ห่านลอยหน้าบอกว่า “ช่วยไม่ได้เพราะนายดันมารู้ความลับของฉันตั้งแต่แรก”


บื้อปฏิเสธวุ่นวายว่าไม่เอา ไม่รับ เลยถูกห่านเอานิ้วจิ้มลงในหม้อช็อกโกแลต บีบปากบื้อเอานิ้วป้ายปากบื้อแล้วเอากลับมาป้ายปากตัวเองโมเมว่า

“นี่แน่ะ!! ช็อกโกแลตร่วมสาบาน ฉันถือว่านายสัญญา สาบานกับฉันแล้วว่าจะไม่ทิ้งฉัน จะอยู่กับฉันตลอดไป!”

ทั้งสองมองตากันอย่างใกล้ชิด ต่างอึ้ง...

เมื่อน้องนุชที่คุณชายแกล้งให้พาไปห้องน้ำเพื่อวางแผนที่จะทำเซอร์ไพรส์ฮันนี่กลับเข้ามา เธอถามทั้งสองว่าทำอะไรกันอยู่ เห็นปากบื้อเปื้อนช็อกโกแลตก็เข้าไปเช็ดให้ ห่านเห็นแล้วใจวูบๆวาบๆ พิกล แต่พอเช็ดให้บื้อเสร็จน้องนุชก็หันมาจะเช็ดให้ห่าน

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันเช็ดเองได้...เอ่อ...คุณชายล่ะคะ ...คุณชายไปไหน”

“เออ...จริงสิ ชายติดธุระด่วนเลยฝากให้ฉันช่วยเทคแคร์คุณสองคนก่อนน่ะค่ะ” น้องนุชตอบยิ้มอย่างมีเลศนัย

ห่านเห็นน้องนุชเช็ดช็อกโกแลตที่ปากให้บื้อแล้วใจหนึ่งวูบๆวาบๆ แต่อีกใจก็แอบคิดว่า...

“ถ้านายบื้อจีบคุณน้องนุชสำเร็จ...เราก็จะหมดคู่แข่ง...ฮิๆๆ”

ooooooo

ดาหลากับดารัณมาทานข้าวกับรื่นฤดีและชนะศึกทุกเย็น จนเหมือนคนในครอบครัวเดียวกันไปแล้ว

ได้เวลาอาหาร ชนะศึกยังไม่ลงมา ดาหลาจึงอาสาไปตาม ไปถึงหน้าห้องเห็นประตูแง้มๆอยู่ได้ยินเสียงชนะศึกคุยโทรศัพท์กับคุณชาย ดาหลาเลยหยุดแอบฟัง

“หนูดาหลามาที่นี่ทุกวัน ตั้งแต่แกไปสวิต ครั้งนี้แม่แกเอาจริงแน่...ฉันรู้...ว่าแกไม่ได้ชอบหนูดาหลา แต่แม่แกชอบ แล้วแกจะทำยังไง...ว่าไงนะ นี่หนูฮันนี่อยู่สวิตกับแก!!...อย่าให้แม่แกรู้เชียวเจ้าชาย มีหวังแม่แกช็อกตายแน่”

แต่คนที่ช็อกคือดาหลา เธอหันหลังกลับไปขอตัวกลับบ้านกับรื่นฤดี ดารัณถามว่าเป็นอะไร พอดีชนะศึกเข้ามา ดาหลาเลยโบ้ยให้ถามคุณพ่อเอาเอง ชนะศึกถามงงๆว่า “แล้วพ่อจะไปรู้ได้ไงจ๊ะว่าหนูเป็นอะไร”

“เมื่อสักครู่ตอนที่ดาหลาไปตามคุณพ่อ ดาหลาได้ยินคุณพ่อคุยโทรศัพท์กับคุณชายค่ะ ดาหลาก็เลยทราบว่าคุณชายไปสวิตกับคุณฮันนี่” พูดแล้วบีบน้ำตาคร่ำครวญว่าตลอดมาตนไม่ได้อยู่ในสายตาคุณชายเลย แล้วยกมือไหว้ลากลับไป

รื่นฤดีบอกดารัณให้รีบไปปลอบใจดาหลาแล้วหันมาทางชนะศึก เห็นกำลังย่องจะหลบไปพอดีอ้างว่าจะไปเข้าห้องน้ำ รื่นฤดีไม่ยอมให้ไปคาดคั้นว่าชนะศึกกับคุณชายช่วยกันปกปิดเรื่องผู้หญิงคนนั้นไม่ให้ตนรู้ใช่ไหม!

“ผมไม่รู้เรื่อง ผมเองก็เพิ่งรู้เมื่อตะกี๊ว่าลูกไปกับคุณฮันนี่”

“ตาชายนะตาชาย กล้าโกหกแม่ได้ยังไง ถ้าตาชายกลับมาเมื่อไหร่ ฉันจะจัดงานหมั้นให้ตาชายกับหนูดาหลาทันที”

“ซวยแล้วเจ้าชายเอ๊ย...เฮ้อ...” ชนะศึกแอบบ่น

ฝ่ายดารัณกลับถึงบ้านก็ชมดาหลาว่าฝีมือการแสดงของลูกสุดยอด ดาหลาบอกแม่สีหน้าแช่มชื่นว่า

“ดาหลาได้พรสวรรค์ข้อนี้จากคุณแม่นั่นแหละค่ะ ยังไงดาหลาก็ต้องเป็นคนที่ยืนเคียงข้างคุณชายเพียงคนเดียวเท่านั้น คนอื่นไม่มีสิทธิ์” เธอจิกตาร้ายกาจ ดารัณพยักหน้ามองลูกอย่างพอใจ

ooooooo

น้องนุชพาห่านกับบื้อไปชมปราสาท Chillon ซึ่งเป็นปราสาทเก่าแก่กว่าพันปี ทั้งสองตื่นตาตื่นใจมาก แต่พอพาเดินต่อไปไม่กี่ก้าวก็หยุด เมื่อมี Butler ตรงมาผายมือเชิญห่าน

ห่านงงๆ ตื่นๆ น้องนุชบอกว่าไปกับเขาเถอะไม่ต้องกลัว

เมื่อห่านออกมาอีกทีทั้งน้องนุชและบื้อมองอึ้งในความสวยสง่าของเธอ น้องนุชเอ่ยอย่างยินดีว่า

“ห่วงว่าคุณฮันนี่จะมีความสุขกับอาหารมื้อค่ำนะคะ...คุณชายรออยู่ค่ะ” เมื่อ Butler พาห่านไปแล้ว น้องนุชหันมาชวนบื้อกลับโรงแรม บื้อบอกว่าอยากเดินเล่นแถวนี้ก่อน แต่ที่แท้อยากรู้ว่าห่านกับคุณชายจะทำอะไรกัน

ห่านเหมือนตกอยู่ในความฝันอีกครั้ง เมื่อได้รับการต้อนรับดูแลจากคุณชายราวกับตนเป็นเจ้าหญิง ยิ่งเมื่อคุณชายชูแก้วไวน์ขึ้นเอ่ย “อาหารมื้อนี้เป็นมื้อพิเศษของผมกับคนพิเศษของผมเท่านั้นครับ” ห่านก็แทบตัวลอย

ส่วนบื้อที่แอบดูทั้งสองทานกันไปคุยกันไปอย่างยิ้มแย้มมีความสุข ก็เดินจากไปเงียบๆ เศร้าๆ

วันต่อมา ห่านกับบื้อได้ไปชมหิมะขาวโพลนกัน ห่านตื่นเต้นที่ได้เห็นหิมะเป็นครั้งแรก จนถูกบื้อขัดคอให้รู้ตัว ห่านเลยต้องรีบแก้ว่าเพิ่งได้เห็นหิมะเป็นครั้งแรกในรอบหลายเดือน เพราะปกติตนกับครอบครัวมักจะไปเล่นสกีกันเป็นประจำทุกปีอยู่แล้ว บื้อหมั่นไส้ที่ห่านคุยเว่อร์ไม่กระดากปาก เลยเสนออีกว่า “ผมต้องรบกวนคุณฮันนี่ให้สอนผมเล่นสกีหน่อยนะครับ”

“คุณฮันนี่ครับ ผมกับน้องนุชต้องเข้าไปคุยงานกันสักครู่...ฝากคุณฮันนี่ด้วยนะครับคุณบื้อ” คุณชายเอ่ย

พอคุณชายกับน้องนุชแยกไป ห่านก็หันมาเล่นงานบื้อทันทีถามว่าเขาจงใจแกล้งตนใช่ไหม บื้อโต้ว่าเธอต้องขอบใจตนด้วยซ้ำที่พูดเตือนสติให้รู้ว่าเธอกำลังแสดงออกว่าไม่เคยเห็นหิมะมาก่อน ห่านเลยเสียงอ่อนแต่ไม่วายคุยอวดว่า

“เมื่อวานที่ฉันดินเนอร์กับคุณชายที่ปราสาท นายรู้ไหมว่าคุณชายเทคแคร์ฉันดีมากกก...และคุณชายก็บอกฉันว่าคุณนุชไม่ใช่คนพิเศษของคุณชาย มันก็แปลว่ามีโอกาสที่คุณชายจะชอบฉัน”

“เงียบได้แล้ว!! หนวกหู...ฉันต้องการชมวิวอย่างสงบ” บื้ออารมณ์บูดกะทันหันจนห่านหน้าเสีย เลยปั้นหิมะปาหัวบื้อจนร้องลั่นแล้วหันเอาคืน เลยกลายเป็นสองคนปั้นหิมะปาใส่กันไปมาจากปากันโกรธๆกลายเป็นปาไปหัวเราะไปอย่างสนุกสนาน พอห่านโดนจังๆ ก็ร้องเจ็บ บื้อรีบมาดู ปรากฏว่าถูกหลอก พอบื้อเผลอ ห่านก็คว้าหิมะโปะใส่หัวเขาขาวโพลน

“นายนี่มันบื้อสมชื่อจริงๆ นายตามฉันไม่ทันหรอกนายซื่อบื้อ” ห่านหัวเราะชอบใจปัดมือไปมาแล้วเดินไป

บื้อเห็นห่านหัวเราะตาเป็นประกายอย่างธรรมชาติก็ยิ้มออกมา พอรู้ตัวก็ถามตัวเองว่า “ยิ้มทำไมวะเรา...เฮ้อ...”

ooooooo

ขณะที่ห่านเดินชมวิวบริเวณโรงเรียนเพลินๆ บื้อมาเห็นอิริยาบถสบายๆของห่านก็เอามือถือขึ้นมาแอบถ่ายรูปไว้ พอห่านหันมาก็รีบเก็บมือถือ

บื้อเห็นห่านหนาวจนต้องเอามือขึ้นมาเป่าให้อุ่น เลยเข้าไปจับมือเธอซุกเข้าไปในกระเป๋าเสื้อตัวเองบอกว่าแก้หนาว ห่านชะงักรู้สึกดีขึ้น หันชมวิว ครู่เดียวก็ถามบื้อว่า

“นี่...นายว่าคุณน้องนุชน่ารักป่ะ? ฉันว่าน่ารักนะ...” บื้อถามว่าแล้วไง “ก็จีบดิ!! จีบเลย!!”

บื้อฉุนดึงมือห่านออกจากกระเป๋าผลักห่านออกไป พูดขึงขัง

“ถ้าจะบ้าก็เชิญบ้าไปคนเดียว อย่าดึงฉันเข้าไปบ้าด้วย!!” ว่าแล้วเดินหุนหันไปเลย คราวนี้ห่านเป็นฝ่ายบ่นบ้าง...

“อะไรวะ?? ก็พูดแค่เนี้ยะ...”

ooooooo

ระหว่างที่บื้อกับห่านไม่อยู่นั้น โย่งก็เร่งทำคะแนนกับแหม่มอย่างไม่ย่อท้อ

แต่ลีลาจีบสาวของโย่งลิเกจนแหม่มต้องเดินหนีทุกครั้ง วันนี้แหม่มไปเก็บผ้าขณะฝนตกเกิดฟ้าผ่าเธอตกใจล้มลง ผ้าที่เก็บมาตกเปื้อนโคลน ตัวเองก็ได้แผลที่เท้า โย่งเห็นรีบไปช่วยพามาทำแผล แหม่มจามจะเป็นหวัด โย่งเอายาให้กินบอกให้นอนพักผ่อนเสีย ก่อนกลับโย่งไม่วายทำตาเชื่อมบอกว่า

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 6 วันที่ 26 ส.ค. 56

ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธี
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ