อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 2 วันที่ 15 ส.ค. 56

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 2 วันที่ 15 ส.ค. 56

“ฉันจะทำยังไงดี ฉันคิดเอาไว้ว่าถ้าเจอเขาอีกครั้ง ฉันจะขอบคุณเขา แต่นี่กลายเป็นว่าเขาอยู่สูงจนเกินเอื้อม”
เจ๊มะพร้าววางแผนให้ห่านได้ไปขอบคุณคุณชายในโอกาสเปิดตัวนั่นเลย ทำหน้าเจ้าเล่ห์พาห่านกับแหม่มไปซุ่มวางแผนกันเงียบๆ พอทั้งสองฟังแผนของเจ๊ก็ตกใจ ห่านติงว่าขืนทำแบบนั้นแล้วเขาจับได้มีหวังถูกไล่ออกแน่ เผลอๆอาจต้องไปกินข้าวแดงในคุกด้วย!

“มันไม่ยากหรอกเชื่อเจ๊สิ เรื่องนี้จะเป็นความลับของเราสามคน ไม่มีทางที่คนอื่นจะมารู้ได้ ถ้าไม่มีใครเปิดปากบอก”


แล้วเจ๊มะพร้าวก็ทบทวนแผนการ อันดับแรกให้ห่านแกล้งทำเป็นป่วยแล้วลากลับบ้าน จากนั้นก็หาทางจิ๊กรองเท้าส้นสูงสวยๆใส่กระเป๋าสักคู่ เสร็จแล้วให้ไปหาแหม่มที่บูธให้แหม่มเลือกชุดสวยสักชุดใส่กระเป๋าไว้ ส่วนตนจะเอาเทสเตอร์เครื่องสำอางที่แจกฟรีให้พนักงานพร้อมกระเป๋าถือมาให้

แผนการทั้งหมดจากสมองเจ้าเล่ห์ของเจ๊มะพร้าว สำเร็จลุล่วงไปแบบแทบหัวใจวายกันทั้งห่านและแหม่ม มีแต่ของเจ๊คนเดียวที่เอาเทสเตอร์เครื่องสำอางมาใช้ได้โดยไม่ผิด แต่พอได้ของแล้วยังต้องผ่านด่าน รปภ.ที่มีโย่ง คอยตรวจกระเป๋าพนักงานอย่างเข้มงวด ก่อนออกจากห้าง

แต่ได้หัวโจกอย่างเจ๊วางแผนให้ ทุกอย่างก็ผ่านไปได้แม้จะไม่ฉลุยแต่ก็รอดตัว รอดออกมาได้ก็พากันไปแต่งตัวในห้องน้ำโรงแรมหรูที่จัดงาน พอห่านแต่งตัวเสร็จทั้งเสื้อผ้าหน้าผมออกมา แหม่มกับเจ๊ต่างมองตะลึง ห่านถามว่ามันโอเคใช่ไหม

“มันเกินคำว่าโอเคอีกแก งามมาก” แหม่มปลื้มเพื่อนมาก เจ๊ดูไปดูมาเห็นว่ายังขาดอะไรบางอย่าง นึกได้เดินไปหยิบดอกไม้เล็กๆที่ประดับแจกันในห้องน้ำเอามาเสียบผมเอากิ๊ปหนีบไว้ เลยเหมือนห่านใส่มงกุฎดอกไม้สวยหวานยิ่งขึ้น

“เพอร์เฟกต์! แม่ซินเดอเรลล่าของเจ๊!” เจ๊เป็นปลื้มสุดๆ ห่านเองพอได้ยินคำว่า “ซินเดอเรลล่า” ก็ถึงกับเคลิ้ม เพราะเคยฝันอยากเป็นและวันนี้ก็ได้กลายเป็นเจ้าหญิงจริงๆแล้ว

เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ห่านกลับกลัวถูกจับได้จะถอย เจ๊ต้องปลุกใจและเร่งให้รีบเข้าไป

“ลุยเลยเพื่อน สู้ๆ!!” แหม่มลุ้นสุดๆ ห่านพ่นลมหายใจออกมาอย่างหนักหน่วง รู้สึกเหมือนกำลังจะเดินไปสู่หลักประหาร!

ooooooo

เพราะงานเปิดตัวผู้บริหารคนใหม่ของห้างจัดขึ้นที่โรงแรม ทางห้างจึงต้องขนของในการจัดงานไปโรงแรมบื้อช่วยเพื่อนขับรถขนของไป

ห่าน กำลังเดินเข้าโรงแรมอย่างกลัวๆ กล้าๆ เจอบื้อเข้าอย่างจัง เธอรีบยกกระเป๋าขึ้นปิดหน้าเดินเลี่ยงๆ หลบๆไป แต่ดอกไม้ที่ติดผมตกไปดอกหนึ่ง บื้อเห็นจึงเก็บเดินตามไปให้ด้วยความปรารถนาดี ห่านตกใจรีบเดินหนี บื้อยิ่งไล่ตามห่านก็ยิ่งหนี บื้อตามทันคว้าเอวห่านบอกว่าทำดอกไม้หล่น

เมื่อหนีไม่พ้นห่านเลยก้มหน้าก้มตารับดอกไม้ดัดเสียงขอบใจห้าวๆ แล้วรีบจ้ำอ้าวไปทันที บื้อมองตามแต่ไม่ติดใจ

ห่าน เดินหลบบื้อเข้าไปในงาน ได้ยินเสียงฮือฮากันว่า “มาแล้ว...มาแล้ว” มองไปเห็นคุณชายเดินหล่อเท่ เข้ามากับคุณหญิงรื่นฤดี ห่านกำลังมองเคลิ้มก็หลุดจากภวังค์เมื่อดาหลาเดินเข้าไปเคียงคู่คุณชาย ท่ามกลางเสียงชื่นชมของแขกที่มาในงานว่า หล่อ สวย สมกันราวกับกิ่งทองใบหยก

หลังจากคุณชายกล่าวขอบคุณแขกที่มาแสดงความยินดีแล้ว ดาหลาขึ้นไปมอบช่อดอกไม้ พิธีกรขอคุณชายให้เกียรติเปิดฟลอร์เต้นรำ คุณชายหันมาทาง

ดา หลา เธอเขินบิดไปมาคิดว่าคุณชายจะขอเต้นรำด้วย แต่ที่แท้คุณชายส่งดอกไม้ที่เธอเอาไปมอบเมื่อครู่ให้เธอช่วยถือ แล้วเดินไปของรื่นฤดีเต้นรำกับตน

ดาหลาเสียหน้าแทบจะกรี๊ดแต่ต้องรักษาภาพลักษณ์เลยต้องฝืนใจฉีกยิ้มโบกมือท่านางงามเดินออกมา

ห่าน ยืนเด๋อด๋าเหมือนเศษธุลีอยู่ในงาน เลยเลี่ยงออกจากห้องจัดงานไปที่ระเบียงชมวิวกรุงเทพฯ แก้เซ็ง แต่จู่ๆคุณชายก็เดินมาทัก พอห่านหันมาเห็นคุณชายถึงกับมองตะลึง ทักทายกันเล็กน้อยแล้วคุณชายถามชื่อ ห่านเกือบพลั้งปากบอกชื่อห่านไปแล้ว แต่พอหลุดปากออกเสียง ห่...ก็เปลี่ยนฉับพลันว่า “ชื่อฮันนี่ค่ะ”

เสียง เพลงเต้นรำดังขึ้น คุณชายจึงขอเต้นรำกันสักเพลง ห่านเต้นไม่เป็นแต่ตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกจึงเต้นรำกับคุณชาย เหยียบเท้าบ้างผิดจังหวะบ้าง แต่คุณชายให้กำลังใจว่า “เราเต้นสบายๆ ไปตามจังหวะก็พอ”

ระหว่างเต้นรำกันนั่นเอง นักข่าวมาเห็นถ่ายรูปแสงแฟลชสว่างวาบ ห่านตกใจเพราะถ้ารูปแพร่ออกไปทุกอย่างพังแน่คนในห้างฯต้องจำตนได้ เธอผละออกมาบอกคุณชายอย่างตื่นตระหนก “คุณชายคะ ฉันต้องไปแล้ว” ห่านผละจากคุณชายคว้ากระเป๋าที่วางบนโต๊ะวิ่งออกไป คุณชายจะตามเห็นมือถือของห่านตกอยู่ หยิบขึ้นดูอย่างมีความหวังว่า ฮันนี่จะติดต่อกลับมา

ooooooo

ห่านในชุดราตรีหรู ขึ้นรถเมล์กลับมาถึงปากซอยก็เริ่มเจ็บเท้าเพราะรองเท้ากัด เดินเขยกๆ มีมอเตอร์ไซค์รับจ้างวัยคะนองสองคนมาเกาะแกะกระทั่งจะลวนลาม ห่านร้องขอความช่วยเหลือ โชคดีที่บื้อมาเจอเลยช่วยเธอไว้

แต่พอเห็น ว่าใครเป็นใคร ทั้งห่านและบื้อต่างเสียความรู้สึกไม่น้อย บื้อมองชุดที่ห่านใส่อยู่บอกว่าคุ้นๆ พอห่านหายตกใจจึงรู้ว่ารองเท้าหายไป เธอตกใจมาก รีบหารองเท้าวุ่นวายจนบื้อพูดขำๆว่า เดี้ยงขนาดนี้ยัง

จะห่วงรองเท้าอีก ห่านกลัวถูกบื้อจับผิดได้เลยรีบกลับบ้าน

จน รุ่งเช้า ห่านใส่รองเท้าแตะออกมา เจอบื้อเอารองเท้ามาให้ ถามว่ามันสำคัญขนาดไหน เมื่อคืนถึงตกอกตกใจมากที่หาไม่เจอ ห่านโยกโย้ตอบกวนไปกวนมา บื้อเลยขู่ว่าถ้าไม่บอกตนก็ไม่คืนรองเท้าให้ ห่านเลยจี้เอว บื้อบ้าจี้เลยปล่อยรองเท้าหลุดมือ ห่านคว้ารองเท้าได้ก็ปิดประตูปัง!

“ยัยคอห่าน!! ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเธอทำอะไรอยู่!!” บื้อปาดเหงื่อที่ถูกจี้เอวหัวเราะจนเหนื่อย

ooooooo

รุ่งขึ้น ภาพคุณชายเต้นรำกับหญิงสาวปริศนาที่ระเบียงก็กลายเป็นเรื่องทอล์กออฟเดอะทาวน์

พอ แหม่มกับเจ๊มะพร้าวรู้ว่าหญิงสาวปริศนานั้นคือห่านก็พากันตื่นเต้น รบเร้าให้เล่าว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น? ห่านได้ขอบคุณคุณชายแล้วหรือยัง??

“ยัง...ห่าน ไม่มีโอกาสพูด มันตื่นเต้นไปหมด แค่เห็นสายตาคุณชายที่มองมา ห่านก็ทำอะไรไม่ถูก แถมคุณชายยังถามชื่อห่านอีก” แหม่มถามว่าแล้วบอกไปรึเปล่า “บอก...แต่บอกไปว่าชื่อฮันนี่” ทั้งเจ๊ทั้งแหม่มพากันทึ่งที่ห่านช่างคิดได้!

ห่านจะคืนกระเป๋าที่ เจ๊ให้ยืมไปใช้เมื่อคืน จึงรู้ว่ามือถือหายไป เป็นเวลาที่คุณชายมองมือถือของห่าน รอใจจดจ่อว่าเมื่อไหร่ฮันนี่จะโทร.มา พลันก็ดีใจเมื่อมีโทร.เข้า ห่านถามว่าใครเก็บมือถือตนได้ พอรู้ว่าคุณชายเก็บได้ก็ตื่นเต้นดีใจ

“คุณฮันนี่ทำหล่นไว้ที่งาน เลี้ยงเมื่อคืน เราออกมาเจอกันไหมครับ ผมจะได้เอามือถือคืนให้” ห่านถ่วงเวลาขอดูตารางการทำงานกับเลขาก่อน แล้วรีบปรึกษาเจ๊กับแหม่มว่าเอาไงดี ทั้งสองยุให้นัดเย็นนี้เลย

“เย็นนี้ฮันนี่พอมีเวลาว่างค่ะ” ห่านตอบรับทันที

“งั้นห้าโมงเย็นเจอกันที่ร้านกาแฟในโรงแรมนะครับ”

“ตกลงค่ะ แล้วเจอกัน” ห่านตอบทันที พอวางสายสามสาวก็พากันกรี๊ดด้วยความดีใจ

เจ๊ย้ำเตือนห่านว่า ถ้าคุณชายชวนไปทานอาหารเย็นต่อต้องปฏิเสธ อย่าใจง่ายรับปาก ไม่งั้นเราจะดูไม่มีคุณค่า

แต่ หารู้ไม่ว่าบื้อเห็นภาพคุณชายเต้นรำกับสาวปริศนาในหน้าหนังสือพิมพ์ บื้อลำดับเหตุการณ์และชุดที่ห่านใส่แล้วก็พอเดาอะไรออก พึมพำกับตัวเองอย่างหมายมาด “เสร็จฉันแน่ยัยคอห่าน!!”

บื้อผลุนผลันออกไป พอเห็นห่านขึ้นแท็กซี่ บื้อก็เรียกแท็กซี่ตามไปทันที

เช่นเดียวกัน ดาหลาเห็นรูปก็สติแตก ถือหนังสือ- พิมพ์ไปฟ้องดารัณ บอกว่าถ้ารู้ว่านังนั่นเป็นใครจะตามไปตบเสียให้สะใจ ดารัณปลอบลูกว่า

อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 2 วันที่ 15 ส.ค. 56

ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธี
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ