อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 19 วันที่ 3 ส.ค. 56

งานนี้ ใช่ว่าจะมีแต่ตำรวจที่ปลอมตัวมาเป็นแขกบ้างเป็นพนักงานบ้าง พันหงปิงก็ให้สมุนปลอมตัวเป็นบริกรจัดเลี้ยงที่สั่งมาจากข้างนอกด้วย แม้แต่เกาเฟยเองก็มาในคราบพนักงานเสิร์ฟ เขาเห็นทั้งอเล็กซ์ หมวดจางและจ่าหมงคู่ปรับเก่ามากันครบ สมุนคนหนึ่งถาม “ตำรวจเพียบแบบนี้ จะไหวเหรอ”

“ไอ้จ้าวซันมันจัดงานนี้มาล่อพวกเรา มันคงนึกว่าจะควบคุมทุกอย่างไว้ในอุ้งมือของมันได้สินะ ฝันไปล่ะ! มันลืมไปแล้วรึไงว่าฉันก็รู้ทางหนีทีไล่ไอ้ตึกหลังนี้ดีไม่น้อยไปกว่ามันเลย” เกาเฟยแสยะยิ้ม

ไม่เพียงเจอตำรวจคู่ปรับเก่าเท่านั้น เกาเฟยยังเดินชนฉินเจียงที่มาเอาน้ำให้ซูหลิง ดีแต่ฉินเจียงจำไม่ได้เพราะเกาเฟยทั้งย้อมผมเป็นสีบรอนซ์และใส่แว่นกลมใสจนบุคลิกเปลี่ยนไป เกาเฟยยิ้มสะใจเมื่อเห็นทั้งสองดื่มน้ำเกือบหมดแก้ว

ooooooo

อีกสิบห้านาทีจะได้เวลาเปิดงาน เทเรซ่ารีบไปดูผิงอัน ส่วนบราลีก็ยังตามหาจ้าวซันไม่พบแต่ไม่กล้าโทร.กลัวถูกหาว่าเซ้าซี้ เทเรซ่าบอกว่าเดี๋ยวคงมา จ้าวซันคงอยากเช็กรายละเอียดทุกส่วนให้พร้อมกระมัง

ทันใดนั้น ทั้งเทเรซ่าและบราลีต่างช็อกเมื่อมองไปเห็นเหม่ยอิงเดินมากับผิงอัน และเวลานี้สร้อยเพชรเส้นนั้นก็ไปอยู่ที่คอเหม่ยอิงแล้ว! เหม่ยอิงกรีดกรายมาราวกับนางพญา เดินไปเย้ยหมวดจางและผู้กองเหลียงจนทั้งสองตะลึงงัน ผู้กองถามว่าเธอมางานนี้ได้อย่างไร เหม่ยอิงเชิดหน้าเหยียดยิ้มถามเย้ยว่า

“... ‘กล้า’ มาได้ยังไงน่ะหรือคะ ฉันก็มารายงานตัวยังไงล่ะ หึๆ!” แล้วเดินเชิดผ่านไป

ผิงอันทึ่งในความใจถึงของเหม่ยอิงแต่เธอก็ผิดหวังอย่างมากที่ตำรวจไม่ทำอะไรเลย บราลีเห็นเหตุการณ์นี้ทั้งหมด เธอจะไปเอาเรื่อง เทเรซ่าคว้าแขนไว้บอกว่าอย่าเสี่ยงเลย ให้ตำรวจจัดการดีกว่า

“ตำรวจที่ยืนทำอะไรไม่ถูกทั้งสองคนนั่นเหรอคะ ฉันจะไปพาผิงอันกลับมา” บราลีดึงมือตัวเองออกแล้วเดินลิ่วไปทางผิงอันกับเหม่ยอิงทันที เหม่ยอิงเห็นบราลีตรงรี่ก็เอาตัวบังผิงอันไว้ บอกผิงอันให้อยู่เฉยๆ คนพวกนี้ไม่กล้าทำอะไรให้ลูกค้าตื่นตกใจหรอก เห็นนักข่าวและช่างภาพหลายคนเตรียมตั้งกล้อง ฉุกคิดอะไรได้ พาผิงอันเดินไปที่เวที

“ใกล้เวลาแถลงข่าวแล้วสิ นัดคิวอะไรกันเหรอ ฉันไม่สนใจหรอกนะกำหนดการทั้งหมดของงานนี้น่ะ ต่อจากนี้ฉันจะเป็นคนกำหนดเอง มาทางนี้!” แล้วเดินแหวกนักข่าวและช่างภาพ “ขอโทษนะคะ ช่วยเว้นทางเดินตรงกลางไว้หน่อยได้ไหมคะ”

นักข่าวและช่างภาพต่างตื่นเต้นเมื่อเห็นเหม่ยอิง กรูกันเข้าไปถ่ายรูปและขอสัมภาษณ์ ถามกันเซ็งแซ่ว่า ช่วงนี้หายไปไหนคะ...มีข่าวลือว่ามีอาการป่วยทางจิตจริงไหม...เขาพูดกันว่าเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้สื้อฉวนเกือบล้มละลาย คิดอย่างไร...ความสัมพันธ์ของสี่พี่น้องตระกูลจ้าวเป็นอย่างไร?

เหม่ยอิงยิ้มให้กับทุกคำถามทั้งที่หงุดหงิดไม่น้อย หว่านยิ้มพร้อมตอบคำถามเสียงอ่อนหวาน...

“ขอตอบสั้นๆ ก่อนแล้วกันนะคะ เพราะว่าเดี๋ยวจะไม่ทันกำหนดการงานนี้ จริงๆคือระยะนี้ดิฉันไปคุมโรงงานที่กำลังเปิดใหม่ที่เสิ่นเจิ้นด้วยตัวเองตลอด จนไม่มีเวลาออกงานสังคมที่ไหนเลย นิสัยเสียน่ะค่ะ คือไม่ค่อยไว้ใจลูกน้อง ต้องลงมือทำเอง จริงๆก็อย่างที่รู้กันว่าสถานการณ์ของบริษัทเราช่วงนี้ไม่ค่อยดีนัก เราสี่คนเลยต้องช่วยๆกันดูแล ใครว่างพอที่จะทำอะไรได้ก็ทำ”

ส่วนเรื่องคดีที่นักข่าวถาม เธอทำหน้าตายบอกว่าตนไม่ทราบ แต่เดี๋ยวจะฝากเบอร์ทนายของบริษัทไว้ให้ก็แล้วกัน

“เสียใจไหมครับที่จะไม่ได้เป็นไท้เผ่ง” นักข่าวอีกคนถามแทงใจดำ อีกคนถามว่า “ปฏิเสธว่าพี่น้องไม่ได้ทะเลาะกันใช่ไหมคะ”

“พอแค่นี้ก่อนดีกว่านะคะ คือจริงๆเราก็โตๆ กันแล้ว หมายถึงพวกเราสี่คนน่ะค่ะ ก็คงไม่ได้ทะเลาะกันเหมือนเด็กๆ แล้ว ตอนนี้มีอะไรก็ช่วยเหลือกัน ตระกูลจ้าวเหมือนกัน ใครจะเป็นไท้เผ่งก็ไม่สำคัญ”

ผิงอันมึนกับการตอแหลเป็นตุเป็นตะของเหม่ยอิง ส่วนเหม่ยอิงตอบนักข่าวแล้วหันไปมองหน้าบราลีเต็มตายิ้มให้อย่างมีชั้นเชิง แล้วพาผิงอันไปอีกฟากหนึ่งของเวทีเพื่อให้นักข่าวถ่ายรูป

“สร้อยเส้นนั้น...เธอปล้นไปได้แล้ว...” บราลีมองสร้อยเพชรที่คอเหม่ยอิงพึมพำ

ooooooo

ฉินเจียงเห็นข่าวกับตากล้องคนหนึ่งวิ่งกระหืด กระหอบเข้ามาในงาน มีเสียงเร่งกันให้รีบไปดูหน้าหน่อย อีกคนบอกเพื่อนว่าเธอรู้จักเหม่ยอิงน้อยเกินไป ฉินเจียงหูผึ่งหันถามซูหลิงที่เขากำลังลากเธอเข้าไปในงานว่า

“เหม่ยอิง?...คุณได้ยินเหมือนผมไหม” ซูหลิงถามว่าเหม่ยอิงมางานนี้หรือ ฉินเจียงพึมพำเครียด “เป็นไปไม่ได้...”

ซูหลิงลุกขึ้นมองสภาพด้วยความเป็นห่วง แต่รู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมาจนทรงตัวไม่ไหวทรุดนั่งที่โซฟาตัวเดิม ที่มีแก้วเปล่าสองใบวางอยู่บนโต๊ะ...

อเล็กซ์ไม่พอใจผู้กองเหลียงที่ปล่อยเหม่ยอิงไปทั้งที่เธอมายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว บอกผู้กองว่าคราวนี้ให้เขาชี้แจงกับผู้ใหญ่เองแล้วตนไม่เกี่ยว

ผู้กองชี้แจงว่าเราไม่อยากให้แขกในงานแตกตื่นและตอนนี้คนของเราก็จับตาดูเหม่ยอิงทุกฝีก้าว เธอไม่มีวันหนีออกไปจากที่นี่ได้แน่

“จับตาเหรอ...จับทำไม ก็ไปจับตัวเขามาเลยสิ เอาไหม ผมไปด้วย ไปจับเหม่ยอิงเข้าคุกด้วยกันตอนนี้เลย”

ผู้กองเหลียงตอบทันทีว่าได้ แต่ไม่ใช่ตอนนี้ “รอให้งานเลิกก่อนได้ไหม แค่นี้บริษัทฉินเย่ว์ก็มีปัญหามากพอแล้ว หุ้นตกเละเทะ ถ้างานนี้พัง เราจะทำให้เขาหายนะมากขึ้นไปอีก” อเล็กซ์หาว่าเขาทำตัวเหมือนพนักงานในบริษัท ถามว่าทำไมต้องแคร์ด้วย ผู้กองชี้แจงอย่างใจเย็นว่า “ถ้ามีฆาตกรคนหนึ่งหนีเข้าไปในตลาด ผู้กองจะยิงกราดทั้งตลาดเลยไหม”

“เราทำงานร่วมกันไม่ได้จริงๆ” อเล็กซ์ส่ายหน้าระอา

พอดีหมวดจางวิ่งกระหืดกระหอบมาบอกว่าหาจ้าวซันไม่เจอไม่รู้หายไปไหน ในงานก็ไม่มี ด้านหลังเวทีก็ไม่อยู่

“เอาแล้วไง ความหายนะมันเริ่มตั้งเค้ามาแล้วไง” อเล็กซ์หยันในทันที ผู้กองเหลียงเริ่มเครียดกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น

ooooooo

เหม่ยอิงทำทีจูงผิงอันมาเผชิญหน้าซ่างกวานซิงและเทเรซ่า สั่งขอไมค์เพิ่มอีกตัว พอได้มาก็ยื่นให้ผิงอันตัวหนึ่งแล้วพาขึ้นเวที เทเรซ่ากับซ่างกวานซิงพยายามขวาง ถูกเธอตวาดว่า

“งานแนะนำตัวซายหมุย คนแนะนำมันต้องเป็นฉันสิ ฉันคนเดียวเท่านั้น”

ผิงอันสบตาบราลีอย่างขอความช่วยเหลือ บราลีพยักหน้าให้เธอขึ้นไปก่อน ทันทีที่เหม่ยอิงปรากฏตัวบนเวที เสียงฮือฮาก็ดังกระหึ่ม แสงแฟลชวูบวาบจนแสบตา เหม่ยอิงยืนสง่าสวยงามทักทายแขกด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม มั่นใจ

“แขกผู้มีเกียรติทุกท่านคะ ก่อนอื่น ดิฉัน ‘จ้าวเหม่ยอิง’ ต้องขออภัยเป็นอย่างยิ่งที่งานวันนี้อาจจะขลุกขลักไปบ้าง...”

ข้างล่างเวทีเทเรซ่า บราลี และซ่างกวานซิงต่างร้อนรนนั่งไม่ติด ทุกคนเห็นว่าเหม่ยอิงเป็นผู้หญิงที่จิตแข็งน่ากลัวมาก ยามนี้ทุกคนคิดถึงแต่จ้าวซันว่าหายไปไหน

จ้าวซันอยู่ในห้องคอนโทรล เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดจากจอมอนิเตอร์ อากงครางเบาๆว่าผิดแผนหมดแล้วจะเอายังไงดี จ้าวซันยอมรับว่าตนพลาดไม่คิดว่าเหม่ยอิงจะกล้าออกโรงเอง คาดแต่ว่าเธอจะส่งพวกผู้ชายมาจัดการตน วิเคราะห์ว่า...

“แต่เขามาแบบเปิดเผยอย่างนี้ แสดงว่าเขาจะแลกแล้ว เขาใจเด็ดมาก กล้าเอาตัวเองมาอยู่ที่แจ้ง”

“จ้าวเหม่ยอิงทำได้ทุกอย่างถ้าเขาไม่ได้ถือไพ่เหนือเรา ก็แปลว่าเขาคิดคว่ำกระดานล้างไพ่ เอาให้มันเละเป็นโจ๊กไปทุกฝ่าย” เมืองเทพอ่านใจ

“ต้องแยกผิงอันออกมา แล้วพาบราลีกับผิงอันไปให้พ้นอันตราย ไปอยู่ในห้องทำงานผมก่อนก็ได้” จ้าวซันสั่งการแล้วกำชับ “ทุกคนรออยู่ที่นี่ก่อน เรายังทำตามแผนเดิม ตอนนี้ห้ามลงมือทำอะไรโดยพลการทั้งนั้น...แล้วจับตาดูพวกคนแปลกหน้าที่เราหมายหัว เอาไว้ให้ดี แต่ถ้ามันเริ่มทำอะไรที่ไม่ชอบมาพากลล่ะก็...”

อากงบอกว่าไม่ต้องห่วงเพราะมีพวกตำรวจบางส่วนคอยประกบอยู่แล้ว จ้าวซันย้ำอีกครั้งว่า

“หวังว่าคืนนี้เราจะยังเป็นคนคุมเกมอยู่นะ” พูดแล้วรีบออกจากห้องคอนโทรลไป

ooooooo

เหม่ยอิงยังเล่นละครบนเวทีได้อย่างแนบเนียน เธอบรรยายคุณงามความดีของตัวเองที่บ่มสอนผิงอันเรื่องการใช้ชีวิต เรื่องธุรกิจและกำลังจะส่งไปเรียนต่างประเทศเพราะน้องเพิ่งเรียนจบแค่ระดับไฮสกูลเท่านั้นเอง

อ่านละคร วันนี้ที่รอคอย ตอนที่ 19 วันที่ 3 ส.ค. 56

โดย บทประพันธ์โดย วราภา จากบทละครโทรทัศน์ทางช่อง 7 โดย ปราณศักดิ์สวัสดิ์
กำกับการแสดงโดย : สยาม น่วมเศรษฐี
ควบคุมการผลิตโดย : บริษัท พอดีคำ จำกัด
โดยผู้จัด : ธงชัย ประสงค์สันติ/มณีรัตน์ ประสงค์สันติ
ออกอากาศเริ่มตอนแรก วันพฤหัสบดีที่ 13 มิ.ย. 2556
ที่มา ไทยรัฐ