อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 5 วันที่ 25 ส.ค. 56
บื้อทั้งอึ้งทั้งทึ่ง ที่ห่านเอาตัวรอดได้ชนิดจับไม่ติดไล่ไม่จนจริงๆ แต่ก็ยังหาทางแกล้งห่าน ยอว่าห่านปูเตียงเก่ง คุณชายบอกว่าอยากเห็นจัง ห่านถูกต้อนเข้ามุมเลยจำต้องปูเตียงอย่างทุลักทุเล จนคุณชายกับน้องนุชทนไม่ได้ต้องมาช่วยจึงสำเร็จ กระนั้นคุณชายก็ยังให้กำลังใจชมว่า“เก่งมากครับ” แล้วหันไปถามน้องนุช “แค่นี้ก็เก่งมากแล้วใช่ไหม”
น้องนุชยิ้มให้กำลังใจว่าขนาดไม่ได้เรียนทำได้แค่นี้ก็นับว่าเก่งแล้ว ห่านพูดออกตัวแต่ก็ยังคุยโวในทีว่า ตนไม่ถนัดงานบ้านเพราะที่บ้านมีคนใช้ทำให้ตลอด ทำเอาบื้อหมั่นไส้จนเกือบทนไม่ได้
“ไอ้บ้า!! ฉันอยากจะฆ่าแก!!”
ครั้นไปถึงแผนกทำอาหาร น้องนุชอวดว่าคุณชายทำเปปเปอร์สเต๊กอร่อยมาก ระหว่างนั้นทั้งสองหยอกล้อถึงอดีตที่คุณชายทำเปปเปอร์สเต๊กให้น้องนุชทดลองชิมจนท้องเสียกันอย่างสนุกสนาน ห่านมองแล้วแอบเจ็บจี๊ดในใจ แกล้งขัดขึ้นว่า
“ถ้ายังไงกลับกรุงเทพฯแล้ว คุณชายทำเปปเปอร์สเต๊กให้ฮันนี่ทานบ้างจะได้ไหมคะ”
“ได้สิครับ รับรองท้องไม่เสีย” คุณชายพูดติดตลก น้องนุชบอกห่านว่าอย่าเชื่อ เลยถูกคุณชายล็อกคออย่างมันเขี้ยว ห่านเลยยิ่งเซ็ง บื้อเห็นสีหน้าห่านอ่านใจเธอออก เลยชวนเพื่อเปลี่ยนบรรยากาศให้ห่านหายเซ็งว่า
“แหม...ได้กลิ่นหอมๆ แล้วมันหิวจังครับ”
“จริงสิ...น่าจะหิวกันแล้ว เราไปทานอาหารกันเถอะค่ะ” น้องนุชนึกได้เลิกหยอกกับคุณชาย พาไปทานอาหารกัน
ooooooo
พอไปถึงโต๊ะอาหารที่จัดอย่างเป็นทางการ ห่านกับบื้อมองช้อน ส้อม มีดที่มีหลายอันตรงหน้างงๆ นักเรียนเข้ามาเสิร์ฟซุปให้ทุกคน
“ลองชิมดูนะครับ คุณฮันนี่ อร่อยมาก” คุณชายเอ่ย ห่านยังจัดการไม่ถูก ตอบค่ะๆ แต่ยังงงๆ บื้อเห็นห่านยังงงเลยบอกคุณชายว่า ตนใช้ช้อน ส้อม อะไรเยอะแยะนี่ไม่ถูกเลย
“ขอโทษทีที่ลืมบอก ง่ายๆ เลยนะ ให้เริ่มใช้อุปกรณ์จากด้านนอกสุดเข้ามา”
คุณชายสอนบื้อ แต่ห่านแอบดูแอบจำ พอคุณชายสอนเสร็จถามบื้อว่า แค่นี้เองโอเคไหม ห่านเผลอตอบ “โอเคค่ะ” คุณชายจึงให้ทุกคนทานกันเลย
เพราะแอบจำตอนคุณชายสอนบื้อ ห่านเลยใช้อุปกรณ์ต่างๆ ได้อย่างมั่นใจ เมื่อนักเรียนมาเก็บจานออกไปหมดแล้ว ห่านเอาผ้าขึ้นเช็ดปาก ชมว่า
“อาหารอร่อยมากค่ะ อิ่มจนท้องจะแตก”
บื้อชมประชดว่าเก่งมาก ห่านมองตาเขียวถามว่า หมายความว่าไง!
“คุณฮันนี่เก่งมาก ทานเก่งมาก ตัวนิดเดียวทานหมดทุกจานเลย”
ห่านไม่ขำแต่ต้องทำเป็นหัวเราะกัดฟันขอบคุณบื้อที่ชม น้องนุชจึงชวนไปหาอะไรทำช่วยย่อยกันดีกว่า
นั่นคือ พาไปแผนกทำช็อกโกแลต น้องนุชกับคุณชายช่วยสอนการทำช็อกโกแลต ไม่นานคุณชายก็ชวนน้องนุชเป็นเพื่อนไปห้องน้ำหน่อย ห่านฟังแล้วสะอึก บ่นอุบอิบ
“แค่ไปห้องน้ำก็ต้องไปด้วยกัน ทุเรศ!!”
“ห่างกันไม่ได้ไง...คนเขารักกันเขาก็ต้องตัวติดกัน” บื้อแกล้งยั่ว เลยถูกห่านเอาอุปกรณ์ตีหัว ยืนยันเสียงเขียวว่าไม่จริง คุณชายบอกว่าเป็นแค่เพื่อนสนิทกับคุณนุชเท่านั้น “เฮ้ย...เจ็บนะ นี่...คุณฮันนี่ ฉันพูดตรงๆ นะ เลิกหลอกตัวเองได้แล้ว เธอไม่เหมาะสมกับคุณชายเขาหรอก คุณน้องนุชเขาทั้งสวย มีสมอง มีฐานะ เหมาะสมกับคุณชายมากกว่าเธอ”
“นี่แน่ะ หยุดพูด หุบปาก!!” ห่านตีหัวบื้ออีกสองป้าบ บื้อคลำหัวป้อยๆ บอกว่าที่พูดนี่เพราะเป็นห่วง “ห่วง?! จะมาห่วงฉันทำไม ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับนาย!”
“ก็เออ...ไม่ได้เป็นอะไรกัน...แต่ก็เห็นว่าบ้านใกล้กัน ทำงานที่เดียวกัน...แล้วก็เกิดมากระจอกเหมือนกัน ก็ไม่อยากให้ฝันสูง ตกลงมามันจะเจ็บ จะเป็นห่านปีกหัก!!”
แม้ห่านจะอึ้งไปกับการเตือนสติของบื้อ แต่ก็ยังดื้อ รั้น ไม่ยอมรับความจริง ทำเสียงเข้มว่า
“ไม่! ไม่มีทาง!! ทำไม คนเราเกิดมากระจอกแล้วต้องกระจอกไปตลอดชีวิตรึไง!!”
บื้ออึ้งไปกับความฉุนเฉียวเกรี้ยวกราดของห่าน
“แล้วคนอย่างนาย มันเจ๋งยังไงถึงกล้ามาดูถูกฉัน คอยดูนะ คนอย่างฉัน ไม่มีวันจะเป็นห่านปีกหักอย่างที่นายว่า แต่สักวัน ฉันต้องเป็นนางพญาผึ้ง!! เป็นราชินีผึ้ง!! ส่วนนายก็เป็นไอ้บ้าบื้อกระจอกอยู่อย่างนี้ต่อไปแล้วกัน!!”
ด่าแล้วห่านวิ่งออกไปเลย บื้อถอนใจบ่นงงๆ
“อ้าว...อะไรวะเนี่ย???”
ooooooo
บื้อตามห่านไปอีก ถูกห่านด่าว่าเป็นเปรต เป็นเจ้ากรรมนายเวรรึไงถึงเดินตามมาขอส่วนบุญ! บื้อเคือง พูดแทงใจดำว่า
“โกรธตัวเอง น้อยใจตัวเอง แล้วพาลมาลงที่ ฉัน...มีสิทธิ์อะไร? ก็แค่อยากจะเตือนให้เจียมตัว อย่าเพ้อ อย่าดราม่า” ห่านหันขวับมาจะเถียง ถูกบื้อชี้หน้า “อย่าหาว่าทวงบุญคุณเลยนะ แต่ไปคิดดูดีๆ ถ้าไม่มีฉันคอยช่วยไว้ตั้งกี่ครั้งกี่หน ป่านนี้เธอมีหวังเละเป็นโจ๊กห่านไปแล้ว ยัยห่าน...ยัยห่าน...ยัยห่าน!!!” บื้อเรียกย้ำเหมือนจะให้ห่านจำตัวตนที่แท้จริงของตัวเอง
ได้ผล...ห่านคิดทบทวนหลายเหตุการณ์ที่บื้อช่วยมาตั้งแต่แรกจนกระทั่งสุดท้ายเรื่องใช้ช้อน ใช้ส้อม บนโต๊ะอาหาร บื้อยังด่าอย่างอารมณ์ค้างว่า
“ไม่ขอบใจสักคำแล้วยังมาด่า หาว่าเป็นเปรต เป็นเจ้ากรรมนายเวร เวร!! เวรของไอ้บื้อแท้ๆ”
บื้อทำเป็นไม่พอใจมาก จนห่านชักเสียวว่าถ้าไม่มีบื้ออยู่ด้วยตนซวยแน่ เพราะต้องรับสถานการณ์อยู่คนเดียว เลยกลับลำ ทำเป็นง้อ พอบื้อสะบัดหน้าใส่ก็แกล้งแหย่ว่า “ตุ๊ดป่าวเนี่ย?” บื้อเลยหันมาด่า ห่านโดนด่าแทนที่จะโกรธกลับเอ่ยขอโทษ ที่เมื่อกี๊ตนของขึ้นไปหน่อย พูดอย่างเห็นความดีของบื้อว่า
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 5 วันที่ 25 ส.ค. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ