อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 1 วันที่ 14 ส.ค. 56
“ใช่...ฉันเองแหละที่เป็นคนบอกให้สาวๆทุกคนระวังนายเอาไว้ให้ดี เพราะว่านายเป็นไอ้โรคจิต บ้ากาม...” บื้อพยายามจะชี้แจงแต่ห่านพูดไม่หยุด “นอกจากความเลวข้างต้นแล้ว นายยังไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษ ขี่จักรยานชนฉันบนสะพานวันก่อนแล้วก็ไม่ขอโทษ”“หา!” บื้อตกใจ แต่พอนึกย้อนหลังก็จำได้บอกว่า “ฉันไม่ได้ตั้งใจ”
“จะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ นายก็ทำรองเท้าฉันพัง เพราะฉะนั้นมันก็ต้องมีการเอาคืนกันบ้างเล็กๆ น้อยๆ”
“ทำอะไรกัน!!” ทุกคนหยุดกึก หันไปยิ้มให้พรเพ็ญ พร้อมใจกันโกหกว่ากำลังช่วยกันดูรองเท้าเพราะมีรอยเปื้อน
“แล้วไป...นึกว่ายังไม่เข็ดจากที่โดนเซ็นตักเตือนเมื่อวันก่อน” เมื่อทั้งสามทำเป็นรักกันมากก็ชม “ดีมาก ฉันอยากเห็นความรักความสามัคคีในทุกภาคส่วนของห้างเรา” พอเห็นบื้อยืนอยู่ก็ถาม “แล้วเธอมาทำอะไรที่แผนกรองเท้า เธออยู่แผนกชุดชั้นในชายไม่ใช่เหรอ หรือมาจีบใครแถวนี้ คิดจะเอาเวลาทำงานมากระชับพื้นที่กันเรอะ” แล้วไล่ให้ไปทำงานเสีย
ooooooo
คุณชาย...หนุ่มหล่อนักเรียนนอกจากสวิต-เซอร์แลนด์ ถ่อมตนมารยาทดี ที่สำคัญไม่แบ่งชั้นวรรณะกับใคร เป็นลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของคุณหญิงรื่นฤดีกับคุณพ่อชนะศึกเจ้าของห้างสยามมอลล์แห่งนี้...
คุณชายกลับมาก็ได้รับการติดต่อจากสุรเดชให้ถ่ายแบบขึ้นปกให้นิตยสารเล่มแรกในชีวิตของตน รื่นฤดีมาดูแลเป็นเพื่อนลูกชาย ถ่ายแบบเสร็จรื่นฤดีบอกว่าตนต้องขึ้นไปเซ็นเอกสารสำคัญสี่ห้าเรื่อง ถามว่าจะขึ้นไปด้วยกันไหม
“ผมขอเดินเล่นอยู่แถวนี้ดีกว่าครับ”
เป็นที่ฮือฮากันทั้งห้างเมื่อนางสาวไทยสยามจะมาโชว์ตัวที่ห้าง แหม่มชวนห่านไปดูกัน ห่านซึ่งหน้าซีดไม่สบายแต่ก็อยากไปดูนางสาวไทยสยาม บอกแหม่มว่าขอไปเข้าห้องนํ้า แป๊บเดียวเอง แล้วจะตามไป
ดาหลา นางสาวไทยสยามมาถึงแล้ว พวกเด็กๆ พากันห้อมล้อมขอถ่ายรูปและจับมือคนสวย ดาหลาพูดกับเด็กๆอย่างเอ็นดูแสนรักว่า
“ถ้ารักพี่ดาหลา อย่าลืมตั้งใจเรียนหนังสือกันนะคะ” แต่พอเด็กๆ ผละไป เธอทำหน้าเบ้บ่น “เด็กบ้าตัวเหม็นกันจริงๆ พี่ติ๋มคะ ดาหลาขอไปห้องนํ้าก่อนนะคะ จะไปล้างมือ” เธอหันไปบอกพี่เลี้ยงแล้วรีบไปล้างมือที่ห้องนํ้า
ooooooo
ห่านเข้าห้องน้ำล้างหน้าให้สดชื่นแล้วหันดึง กระดาษ ซับหน้าให้แห้ง เอาหน้ากากอนามัยใส่ตามเดิมสะบัด หัวไล่ความมึน พลันก็พึมพำเมื่อเห็นดาหลาเดินเข้ามาล้างมือ
“นางสาวไทยสยาม!”
ดาหลาล้างมือเสร็จหันมองหน้าห่าน ห่านชะงักสงสัยว่ามองตนทำไม จนได้ยินเธอถาม
“จะยืนตรงนี้อีกนานไหม หลีกไปสิ ฉันจะเอากระดาษ”
ห่านจากตะลึงเป็นเหวอ แล้วก็ยิ่งเหวอ เมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกนางสาวไทยสยามเหวี่ยงใส่ซะงั้น แต่ก็รีบขยับออกให้ดาหลามาดึงกระดาษไปเช็ดมือ
ทันใดนั้นห่านเกิดหน้ามืดจะล้ม เลยคว้าไหล่ดาหลาตามสัญชาตญาณ ดาหลาตกใจหันขวับถามว่าจะทำอะไร! ก็พอดีห่านจะเป็นลมเซชนดาหลาล้มไปด้วยกัน ห่านเป็นลมหมดสติทับอยู่บนตัวดาหลาหน้าแนบหน้าเธอที่หันไปอีกข้าง
“นังบ้า! ล้มทับฉันมาได้ ลุกขึ้นเดี๋ยวนี้!” เห็นห่านยังนอนนิ่งยิ่งโมโห “นี่!! ทำไมไม่ขยับเลย หรือว่ามันจะตายไปแล้ว...ไม่นะ...” ดาหลาลนลานผลักห่านพ้นตัวแล้วรีบลุกขึ้นคว้ามงกุฎที่หล่นครอบผมวิ่งหน้าตื่นออกไปกระแทกไหล่คุณชายที่กำลังจะเข้าห้องน้ำชายก็ไม่สนใจหันมองแล้วเดินหนีไปเลย
คุณชายจะเข้าห้องน้ำ เหลือบเห็นเท้าห่านที่นอนอยู่บนพื้นห้องน้ำหญิงโผล่ออกมาก็ตกใจรีบเข้าไปดู พบห่านนอนไม่ได้สติอยู่ที่พื้น จึงอุ้มพาไปห้องพยาบาล ระหว่างทางห่านปรือตาเห็นคุณชายเบลอๆ แต่รู้สึกหล่อมาก...คุณชายก้มบอกว่า
“ทำใจดีๆ นะครับ ผมกำลังพาคุณไปห้องพยาบาล”
แล้วห่านก็หมดสติไปอีกครั้ง พอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีเห็นเจ๊กับแหม่มมายืนอยู่ เจ๊ถามห่านว่าจำเจ๊กับแหม่มได้ไหม ห่านค่อยๆ ลุกขึ้นนั่งแหม่มรีบช่วยประคอง ห่านบอกเจ๊กับแหม่มว่า ตนไม่ได้ล้มหัวฟาดพื้นแค่เป็นลมเฉยๆ
“ฉันกับเจ๊เป็นห่วงแกแทบแย่ แล้วนี่ใครพาแกมาส่งที่ห้องพยาบาล” แหม่มถาม ห่านนิ่งทบทวนจำได้ตอนเห็นหน้าคุณชายเบลอๆ พึมพำเหมือนเพ้อ
“เทพบุตร”
เจ๊กับแหม่มมองหน้ากันอย่างเป็นห่วง เจ๊เอามือจับหน้าผากบอกแหม่มว่าตัวก็ไม่ร้อนไม่น่าเพ้อ
“ฉันเห็นเทพบุตรจริงๆ สงสัยจะเป็นเทวดาประจำตัวมาช่วยฉัน” ห่านยิ่งพูดเจ๊กับแหม่มก็ยิ่งใจไม่ดี
แหม่มเสนอจะพาห่านไปหาหมอหรือไม่ก็กลับไปนอนพักที่บ้านดีกว่า เดี๋ยวตนกับเจ๊จะบอกคุณพรเพ็ญให้ ห่านพยักหน้าแต่แววตายังเพ้อถึงเทพบุตร เจ๊กับแหม่มดูอาการแล้วยิ่งใจไม่ดี
ooooooo
ดารัณเห็นดาหลาในสภาพเยินๆกลับมา ก็ถามอย่างตกใจว่าไปทำอะไรมา ดาหลาอึกอักนิดหนึ่งก่อนเล่าหน้าตาตื่น ว่าไปห้องน้ำเจอคนเข้ามารุม กว่าจะฝ่าฝูงชนออกมาได้เล่นเอาแทบตาย
“เกิดเป็นคนดังก็งี้แหละลูก มันต้องทำใจว่าจะมีแต่คนเข้ามารุมรัก แม่ว่าลูกไปทำผมแต่งหน้าใหม่ดีกว่า ลูกของแม่จะได้สวยสมกับเป็นนางสาวไทยสยาม แล้วอีกอย่าง วันนี้ลูกจะได้เจอคนสำคัญ”
“ใครคะ” ดาหลามองหน้าถาม ดารัณยิ้มให้แต่ไม่ตอบ
หลังจากคุณชายส่งห่านไปที่ห้องพยาบาลแล้วจึงขึ้นไปที่ห้องทำงานของรื่นฤดีซึ่งกำลังจะออกมาพอดี ถามลูกว่าไปเดินเล่นที่ไหนมาหรือ
“ไม่ได้ไปเดินที่ไหนหรอกครับ ผมเจอพนักงาน ห้างฯ เป็นลมก็เลยพาไปส่งห้องพยาบาล”
“โถลูกแม่...ช่างแสนดีอะไรอย่างนี้ แบบนี้จะไม่ให้แม่ภูมิใจได้ยังไง ไปกันเถอะ แม่จะพาลูกไปพบคนสำคัญ”
คุณชายมองแม่อย่างสงสัยแต่ไม่ถาม
จนเมื่อไปที่งานโชว์ตัวนางสาวไทยสยาม แล้วพิธีกรประกาศให้ผู้บริหารห้างสรรพสินค้าสยามมอลล์ขึ้นมอบช่อดอกไม้แสดงความยินดีกับดาหลา รื่นฤดีจะให้คุณชายขึ้นมอบแทน พอคุณชายปฏิเสธ รื่นฤดีก็หว่านล้อมว่า
“ลูกนั่นแหละจ้ะขึ้นไป เพราะอีกไม่นานลูกก็จะขึ้นเป็นผู้บริหารของที่นี่ เชื่อแม่นะ”
คุณชายถอนใจรับช่อดอกไม้จากรื่นฤดีขึ้นไปบนเวที พลันนักข่าวก็พากันรัวชัตเตอร์ พอดีเจ๊กับแหม่มประคองห่านผ่านมา ห่านเห็นคุณชายก็ชะงักกึก แหม่มตกใจถามว่าจะเป็นลมอีกหรือ
“เทพบุตร...นั่นไง...พ่อเทพบุตรของฉัน...” ห่านพึมพำเคลิ้ม
เจ๊กับแหม่มมองคุณชายที่กำลังถ่ายรูปคู่กับดาหลาก็ถึงกับตะลึงอึ้งไปเช่นกัน ห่านมองคุณชายยิ้มเพ้อๆอย่างหลงใหล
เมื่อรื่นฤดีและคุณชายกลับถึงบ้าน คุณชายถาม
แม่ว่า คนสำคัญที่แม่ว่าคือดาหลาใช่ไหม รื่นฤดียิ้มพอใจชมเปาะว่า...
“ลูกนี่ฉลาดจริงๆ หนูดาหลาเป็นคนน่ารัก แล้วก็เป็นคนดี คบหากันไว้แม่ว่าไม่เสียหาย”
“ดีจริงเหรอครับคุณแม่” ถามแล้วได้ยินรื่นฤดีย้อนถามว่าพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง คุณชายนึกเห็นภาพตอนที่ดาหลาลนลานออกจากห้องน้ำและคุณชายเข้าไปเจอห่านนอนเป็นลมที่พื้นห้องน้ำ แต่ตอบแม่ว่า “ไม่มีอะไรครับคุณแม่”
“แม่รับประกันได้ว่าหนูดาหลาดีจริงๆ งามทั้งใบหน้า งามทั้งภายใน แม่อยากให้ชายเปิดใจ รู้จักกับหนูดาหลาให้มากขึ้น เชื่อแม่นะ” คุณชายนิ่ง รื่นฤดีนึกขึ้นได้รีบบอกอีก “อ้อ...ยังมีอีกหนึ่งเรื่อง เตรียมตัวสำหรับการเปิดตัวลูกในวันพรุ่งนี้ด้วยนะจ๊ะ” พูดแล้วจับแก้มคุณชายเบาๆอย่างแสนรักก่อนเดินออกไป
“เฮ้อ...” คุณชายถอนใจกับกำหนดการมากมายที่ตนต้องทำ...ตามกำหนด
ooooooo
รุ่งขึ้น ที่บอร์ดประกาศของห้างฯ มีรูปคุณชายติดอย่างสวยงามพร้อมข้อความอักษรตัวโต
“คุณ คุณชาย นฤนารถวรเดช ประธานบริหารคนใหม่ของห้างสรรพสินค้า สยามมอลล์”
“ไอ้ห่าน!! นี่มันพ่อเทพบุตรของแกนี่หว่า?!!” แหม่มร้องอย่างตื่นเต้น เจ๊ตื่นเต้นยิ่งกว่า ชมห่านว่าตาถึงจริงๆ เล่นของสูงเสียด้วย แต่ห่านกลับจ๋อยถามเพื่อนว่า
“ฉันจะทำยังไงดี ฉันคิดเอาไว้ว่าถ้าเจอเขาอีกครั้ง ฉันจะขอบคุณเขา แต่นี่กลายเป็นว่าเขาอยู่สูงจนเกินเอื้อม”
อ่านละคร ซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ตอนที่ 1 วันที่ 14 ส.ค. 56
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ บทประพันธ์โดย ภาคินัย บทโทรทัศน์โดย ปณธีละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ กำกับการแสดงโดย พีรพล เธียรเจริญ
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ สร้างสรรค์โดย อรพรรณ วัชรพล
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ เป็นละครโทรทัศน์แนว คอมเมดี้
ละครซินเดอเรลล่ารองเท้าแตะ ออกอากาศทาง สถานีโทรทัศน์สีกองทัพบกช่อง 7
ที่มา ไทยรัฐ