อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนอวสาน วันที่ 3 ส.ค. 56

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนอวสาน วันที่ 3 ส.ค. 56

พระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้าเป็นสัญญาณของวันใหม่มาเยือน...ลิซ่ากำลังขับรถอย่างเคร่งเครียด ไอริณนั่งข้างๆหันมาดูด้านหลังเป็นระยะ ฤทธิ์นอนหนุนตักณัฐชา แววตาของเขายามนี้ไม่มีประกายของนักสู้เหลืออีกแล้ว

“โทมัส คุณต้องไม่เป็นอะไรนะ คุณทำสำเร็จแล้ว แค่กลับไปให้ถึงบลูฟินิกซ์ ลิซ่าจะรักษาคุณเอง”

“ช่างมันเถอะณัฐชา ทุกอย่างมันจบแล้ว ถ้าผมยังมีชีวิตอยู่พวกพรายพิฆาตที่เหลือก็ต้องกลับมาอีก”


“คุณจะตายแบบนี้ไม่ได้นะโทมัส คุณคือนักสู้มหากาฬไม่ใช่เหรอ ถ้าคุณตายแล้วใครจะปกป้องทุกสิ่งทุกอย่าง ไหนคุณเคยบอกว่าจะเปลี่ยนโลกใบนี้เพื่อให้พ้นจากพรายพิฆาต คุณสัญญาแล้วไม่ใช่เหรอ”

“ผมคงอยู่ไม่ถึงวันนั้น วันที่โลกนี้จะมีแต่สันติ วันที่พรายพิฆาตจะไม่มีข้ออ้างในการทำลายล้างอีกต่อไป ผมขอโทษด้วยนะณัฐชา ผมมาสุดทางแล้ว”

“คุณโทมัส ฉันจะแช่แข็งศพของคุณเอาไว้เพื่อรอจนกว่าจะมีทางรักษาไวรัสพรายพิฆาต คุณไม่ต้องเป็นห่วงนะ”

“ผมรู้ลิซ่า...รู้ว่าคุณจะต้องทำเพื่อผม คุณยังจำเรื่องพินัยกรรมได้รึเปล่า”

“นี่คุณทำจริงๆเหรอ”

“ที่หัวเตียงผม มันอยู่ในนั้น ผมฝากด้วย”

“ได้...ฉันจะจัดการให้”

“ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคุณจะไปแบบนี้จริงๆ ฉันคิดว่าคุณจะเป็นอมตะ จะอยู่ปกป้องทุกคนตลอดไป”

“ไม่มีใครเป็นแบบนั้นหรอกไอริณ ตั้งแต่เริ่มต้นมาจนถึงตอนนี้ ผมเห็นความสูญเสียมามากพอแล้ว พอที่จะเชื่อว่าไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า...ณัฐชา จำที่ผมเคยพูดได้รึเปล่า ที่ผมเคยบอกคุณ ไม่ว่าใครก็เป็นนักสู้มหากาฬได้ทั้งนั้น”

“ขอแค่มีศรัทธากับความกล้า...”

“ผมเห็นเด็กหนุ่มมากมายที่มาแทนที่ผม พวกเขาไม่ได้มีพลังพิเศษ ไม่ได้เป็นอมตะ แต่พวกเขาพร้อมที่จะต่อสู้กับความชั่วร้าย คุณไม่ต้องกลัวนะณัฐชา ไม่ต้องกลัว”

ณัฐชาพยักหน้าทั้งน้ำตา ฤทธิ์ยิ้มให้เธอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนหลับตาลงสิ้นใจอย่างสงบ ท่ามกลางเสียงร้องไห้ของสามสาว แต่พวกเธอยังไม่ยุติความหวัง ทันทีที่ถึงบลูฟินิกซ์ก็ส่งร่างเขาเข้าห้องแล็บให้ทีมแพทย์ ซึ่งลิซ่ากำชับว่าต้องรีบแช่แข็งเขาเดี๋ยวนี้

จากเช้าจดเย็น ทุกคนได้แต่เฝ้ารอ...รออย่างไร้ความหวัง ณัฐชาทำใจไม่ได้ เธอไม่พูดจากับใคร นั่งนิ่งเหมือนคนไร้วิญญาณ ขณะที่ลิซ่าก็แยกตัวเข้าห้องนอนฤทธิ์ ดูคลิปของเขาที่บันทึกไว้ล่วงหน้า

“สวัสดีลิซ่า ผมเดาว่าตอนที่คุณเปิดดูคลิปนี่เมื่อไหร่ ก็แปลว่าผมคงจากคุณไปแล้ว ก็อย่างที่ผมเคยบอก สักวันความตายมันต้องมาถึงโลกนี้ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า ผมรู้ว่าการจากลามันเป็นเรื่องเศร้า แต่เชื่อผมเถอะลิซ่าไม่มีใครหายไปหรอก แม้แต่พรายพิฆาตก็ยังพูดเลยว่าทุกอย่างในโลกนี้เป็นแค่พลังงาน มันแค่เปลี่ยนรูปร่างไปเท่านั้นเอง ผมไม่ใช่นักปรัชญา ผมไม่รู้เรื่องนรกสวรรค์หรือพระเจ้าสักเท่าไหร่ แต่ผมรู้อย่างหนึ่งว่า ถ้าเราเป็นแค่พลังงานจริงๆ เราก็คงหมุนเวียนตายเกิดมาบนโลกนี้มานับครั้งไม่ถ้วน อาจเคยเป็นเพื่อน เป็นศัตรู หรือแม้แต่เคยเป็นคนคนเดียวกัน ที่ผมอยากบอกคุณ และอยากให้คุณบอกต่อกับทุกคนก็คือผมยังอยู่ ผมไม่ได้ไปไหน เพียงแต่ผมเปลี่ยนไปเท่านั้นเอง ฟังดูโอเคขึ้นรึเปล่า เอาล่ะ ทีนี้ก็มาว่าเรื่องพินัยกรรม เริ่มจากส่วนของบริษัท”

ลิซ่าไม่ได้ดูไม่ได้ฟังแต่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ข้างเตียงอย่างเอาเป็นเอาตาย

ooooooo

วันรุ่งขึ้น ไอริณต้องเดินทางกลับต่างประเทศ เธอบอกลาณัฐชากับลิซ่าพลางถามความเห็นจากลิซ่าว่าโทมัสจะกลับมาเมื่อไหร่

“อย่างน้อยก็จนกว่าเราจะพัฒนาวัคซีนได้สำเร็จ”

“แปลว่าคงอีกนาน...ดูแลตัวเองด้วยนะคะคุณลิซ่า เธอด้วยนะณัฐชา”

“แล้วเจอกัน...ไอริณ”

ไอริณยิ้มให้ณัฐชาก่อนเดินไปขึ้นรถ ลิซ่าเพิ่งนึกได้บอกณัฐชาว่าเมื่อวานตนดูพินัยกรรมของโทมัสแล้ว ถามว่าเธออยากดูหรือเปล่า

“แต่เขายังไม่ตายนะ” ณัฐชาเอ่ยอย่างมีความหวัง

“เขาเคยสั่งฉันว่าถ้ามีเหตุอันควรให้ดูได้เลย”

ณัฐชาทำใจไม่ได้ ตัดสินใจเดินทางหลบไปพักใจที่บ้านหลังเดิมที่เคยอยู่กับฤทธิ์หรือโทมัส หวนนึกถึงคืนวันเก่าๆด้วยความสะเทือนใจ อยากมีเขาอยู่ข้างๆเหมือนเคยแต่คงเป็นไปไม่ได้...แต่แล้วจู่ๆในค่ำคืนนี้เอง พรายพิฆาตในร่างใจทิพย์ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอ

“ฉันรู้ว่ามันยากที่จะทำใจ แต่ใช่ว่าทุกเรื่องมันจะจบแบบแฮบปี้เอ็นดิ้งเหมือนกันหมด มันมีบางเรื่องที่แตกต่างเสมอ”

“นี่เธอมาปลอบฉัน?”

“ก็อยากเห็นกับตาว่าณัฐชาคนเก่งจะมีสภาพยังไงบ้าง”

“รู้ไหมว่าฉันอยากฆ่าเธอมากแค่ไหน ถ้าเธอจะช่วยโทมัสเธอก็ทำได้ แต่เธอไม่ทำ เธอปล่อยให้เขาตาย”

“โทมัสเป็นศัตรูของฉัน เธออย่าลืมสิ หน้าที่สำคัญกว่าความผูกพันเสมอ”

“แต่เขาเป็นคนดีเธอก็รู้ เขาไม่สมควรตายแบบนี้”

“สงบสติไว้ณัฐชา ถ้าเธอคิดว่าฤทธิ์ ราวี มีค่ากับเธอขนาดนั้น เธอก็ควรสานต่ออุดมการณ์ต่อจากเขา เปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ให้ดีขึ้น เพื่อให้พ้นจากการทำลายล้าง นั่นคือสิ่งที่ฉันอยากบอกกับเธอ”

พลันพรายพิฆาตในร่างใจทิพย์ก็หายวับไป ณัฐชาเหลียวซ้ายแลขวาเรียกหาลั่นไปหมด

“อย่าเพิ่งไป กลับมาก่อน พรายพิฆาต ฉันรู้ว่าเธอชุบชีวิตให้โทมัสได้ เธอต้องช่วยเขานะ ฉันขอร้อง... พรายพิฆาต เธอได้ยินฉันรึเปล่า ฉันขอร้อง”

ไม่มีวี่แววของพรายพิฆาตอีกต่อไป ณัฐชาได้แต่เศร้าสะเทือนใจ กลับเข้าห้องนอนตาลอย แต่ครู่เดียวก็ลุกพรวดออกมาข้างนอกเพราะได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ ปรากฏว่าคนที่ขับผ่านไปเป็นชาวบ้านรายหนึ่ง ไม่ใช่โทมัสอย่างที่เธอต้องการให้เป็น

“โธ่เอ๊ยณัฐชา ขืนเป็นแบบนี้ต่อไป มีหวังคงเป็นบ้าเข้าสักวัน”

ooooooo

ที่บลูฟินิกซ์ หมอกำลังรายงานลิซ่าว่าตัวอย่างเลือดของโทมัสมีบางอย่างผิดปกติ พบว่ามีไวรัสสองสายพันธุ์ ไวรัสตัวแรกทำลายเซลล์กลายพันธุ์ แต่ตัวที่สองทำลายไวรัสตัวแรก

“มันมาได้ยังไง”

“ผมไม่ทราบครับ แต่คนที่สร้างไวรัสตัวที่สองขึ้นมาต้องรู้เรื่องไวรัสตัวแรกเป็นอย่างดี มันถึงได้ทำลายล้างกันเองได้ขนาดนี้”

ลิซ่าครุ่นคิดด้วยความเอะใจบางอย่าง นึกย้อนเหตุการณ์เมื่อสองสามวันก่อนที่พรายพิฆาตในร่างใจทิพย์บอกให้ณัฐชาดื่มไวน์ ถ้าไม่ดื่มจะเสียใจไปตลอดชีวิต ซึ่งเธอกับไอริณพยายามห้ามแต่ณัฐชาก็เลือกที่จะดื่มไวน์แก้วนั้นจนหมด...แล้ววันที่พวกเธอพาฤทธิ์ซึ่งโดนอัศวินทำร้ายบาดเจ็บสาหัสกลับมายังบลูฟินิกซ์แต่ระหว่างทางเขาสิ้นใจ ณัฐชาร้องไห้เสียใจน้ำตาหยดลงบนใบหน้าของฤทธิ์!

ลิซ่าพอจะเดาเรื่องราวได้แล้ว เธอมุ่งตรงไปยัง ห้องแล็บและพบว่าพรายพิฆาตในร่างใจทิพย์กำลังใช้พลังพิเศษพาฤทธิ์ที่อยู่ในสภาพแช่แข็งหายวับไปในพริบตา!

เวลาเดียวกันนั้นเอง ณัฐชาตัดสินใจเก็บสัมภาระออกจากบ้านพัก “ขอโทษนะโทมัส แต่ฉันไม่อยากหลอกตัวเอง ฉันต้องไปจากที่นี่”

ผู้กองสาวเสียงสั่นหน้าเศร้า แต่แล้วต้องชะงักเมื่อหันไปเห็นฤทธิ์หรือโทมัสยืนอยู่ไม่ไกล...ด้วยความดีใจสุดชีวิต เธอทิ้งสัมภาระในมือแล้วโผเข้ากอดเขาทั้งน้ำตา

ณัฐชาไม่พูดอะไรนอกจากร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจ กอดเขาแน่นพลางสะอื้นครวญครางเหมือนเพิ่งหลุดพ้นจากขุมนรกอันเย็นยะเยือก ฤทธิ์ยิ้มรับและกอดเธอไว้โดยไม่มีคำพูดใดๆเช่นกัน แต่ในใจนั้นไม่เคยคิดฝันว่าจะได้กลับมา...

พรายพิฆาตในร่างใจทิพย์มองคนทั้งคู่และยิ้มบางๆ ก่อนจะเลือนร่างหายไปอย่างเงียบเชียบ มีแต่เสียงสะอื้นของณัฐชาที่ยังดังเป็นระยะ

“ฉัน...ฉัน...ฉันนึกว่าคุณ...”

“ผมรู้...ผมก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน แต่ว่าตอนนี้ผมอยู่นี่แล้วณัฐชา เราอยู่ที่บ้านในฝันของเรา ไม่มีการต่อสู้ ไม่มีอีกแล้ว มันผ่านไปแล้วณัฐชา”

ณัฐชาหยุดสะอื้น เงยหน้ามองแฟนหนุ่มเต็มๆตาด้วยความรักสุดหัวใจ

ooooooo

******อวสาน******

อ่านละคร นักสู้มหากาฬ ตอนอวสาน วันที่ 3 ส.ค. 56

บทประพันธ์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
บทโทรทัศน์โดย : ณพุทธ สุศรีฯ
กำกับการแสดงโดย : ธีระศักดิ์ พรหมเงิน
ผลิตโดย : บริษัท มุมใหม่ จำกัด
วันเวลาออกอากาศ : ทุกวันศุกร์ - อาทิตย์ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สี
ที่มา ไทยรัฐ