อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 4 วันที่ 2 ม.ค.62
อรนภาอาสาจะช่วยคุยให้ คเชนทร์บอกว่าคนทาบทามนักแสดงควรจะเป็นลูกปลาเพราะอาชีพผู้จัดการดาราน่าจะพูดได้ดีกว่า ลูกปลาเสนอว่าจัดแบบเกมโชว์เลยก็ดี ใครทำให้พระเอกใจอ่อนตกลงใจมารับบทปรานในรอยอดีตได้น่าจะให้รางวัลก้อนโตฉายฉานอวยว่าคุณเอ้น่าจะทำให้คุณธีรัชรับปากได้ คเชนทร์บอกว่าเราไปดูปกป้องกันก่อนแล้วค่อยกลับมาคุยกันใหม่ เปรยว่าบางทีอาจต้องขอคุณวิทำบุญที่บ้านนี้สักครั้งดีไหม ขวัญอุมาเห็นด้วย ลูกปลาตัดบทให้สลายตัวแล้วชิงบ๊ายบายทุกคนเลย ขวัญอุมาก็บายคเชนทร์ บอกแล้วเจอกันวันทำบุญ
“เอาไงขวัญ จะกลับไปในบ้านหรือจะกลับบ้านเรา” ขวัญอุมาถามว่าพี่ลูกปลาว่าไงล่ะ “ว่าเหมือนเธอนั่นแหละ กลับไปตั้งหลักก่อน” ถามว่า “แล้วถ้าคุณธีรัชเขาไม่ยอมเล่นล่ะ มิต้องรอให้ปกป้องหายกลับมาเล่นเหรอ”
“อะไรมันจะเกิดก็ต้องเกิด โชคชะตาบางทีมันกำหนดมาแล้วก่อนที่เราจะเกิดด้วยซ้ำไป ว่าไหม...” แล้วขวัญอุมาก็เดินไปขึ้นรถเลย ลูกปลาวิ่งตามแทบไม่ทัน
ooooooo
คืนนี้วิยาดาไปหาธีรัชที่ห้อง บอกว่าไม่นึกว่าเขาจะมาเร็วๆนี้ ธีรัชเองบอกว่าตนก็ไม่ควรมาแต่แล้วก็มา ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม วิยาดาเล่าว่าพระเอกละครประสบอุบัติเหตุขาหัก ธีรัชดักคอว่าเลยมาชวนตนเล่นเป็นพระเอก
“รัชว่ายังไงล่ะ” วิยาดาถามโดยไม่ต้องเกริ่นอะไรมาก แต่ก็ถูกธีรัชปฏิเสธ “แต่เรื่องรอยอดีตเป็นเรื่องที่ลูกสนใจอยู่ไม่ใช่หรือ” ธีรัชบอกว่ามีอะไรบางอย่างที่น่าค้นหาอยู่แต่ไม่ใช่การแสดง ตนขอยืนยันว่าไม่ใช่แน่ๆ “แม่กำลังคิดว่า เราจะมีทางอื่นนอกจากคำว่าไม่หรือเปล่า”
“ไม่มีครับ ถ้าเป็นเรื่องที่ผมเลือกเองตัดสินใจเองคำตอบนั้นคือไม่”
วิยาดาฟังแล้วได้แต่ถอนใจกับความไม่ไยดีของธีรัช ได้แต่คิดเห็นใจว่าเรื่องพระเอกรอยอดีตคงถึงทางตันแล้ว
ฝ่ายคุณจี๊ดไปถึงโรงพยาบาลศรีราชาก็จัดการเรื่องย้ายปกป้องกลับไปรักษาที่กรุงเทพฯ คเชนทร์เพิ่งไปถึงเขาบอกว่าที่มาช้าเพราะพอวางโทรศัพท์จากคุณจี๊ด
ก็พอดีลูกชายเจ้าของบ้านมาถึง ตนเห็นว่าไม่มีใครเหมาะที่จะเป็นปราน รื่นภิรมย์ ได้เท่ากับธีรัช คณาโรจน์ คนนี้อีกแล้ว ทุกคนเห็นตรงกันหมดว่าธีรัชเหมาะจะเป็นปราน ตนจึงไปทาบทามแต่เขายังปฏิเสธ
คเชนทร์ชี้แจงว่าเขาอาจมีเหตุผลหลายอย่าง แต่แม่เขาเป็นคนวาดรูปให้ละครเรา เห็นด้วยว่าลูกเขาน่าจะเล่นได้
“งั้นเหรอ...อือ ฉันอยากเห็นลูกชายเจ้าของบ้านคนนั้นแล้วล่ะ” คุณจี๊ดสนใจมาก
คเชนทร์จึงพาคุณจี๊ดไปบ้านวิยาดาและโทร.เรียกขวัญอุมากับลูกปลาที่กำลังกลับกรุงเทพฯให้กลับไป
ที่บ้านนั้นเพราะทั้งสองสนิทกับเจ้าของบ้านและอาจจะสนิทกับธีรัชด้วยจะได้ช่วยกันหว่านล้อม
แต่พอมาคุยกันจริงๆ ธีรัชยังคงยืนยันการปฏิเสธทั้งเพราะไม่ใช่ทางของตนและตนยังมีธุรกิจที่ต้องดูแลรับผิดชอบ
คเชนทร์เชื่อว่าอรนภามีวาทศิลป์และเป็นนางเอกของเรื่องสองคนอาจมีเคมีตรงกันให้ช่วยหว่านล้อม แต่อรนภายกแม่น้ำทั้งห้ามาหว่านล้อมจนคอแห้ง สุดท้ายธีรัชก็ยังปฏิเสธและขอตัวไปทำงาน
ขวัญอุมากับลูกปลามาถึง คุณจี๊ดบอกว่าตนคุยแล้ว คเชนทร์คุยแล้ว เอ้กำลังช่วยพูด ไม่รู้จะสำเร็จหรือเปล่า พอดีอรนภาเดินออกมา ฉายฉานบอกว่าเอ้คงจะบอกข่าวดีกับเราได้ แต่พอคุณจี๊ดถามอรนภาบอกว่าคุณธีรัชขอเวลาคิดก่อน ขวัญอุมาถามว่า แปลว่าไม่ปฏิเสธแล้วใช่ไหม
ฉายฉานบอกว่าบางทีคุณธีรัชอาจต้องการเวลาเพราะชีวิตต้องเปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด วิยาดาบอกว่าตนเกรงใจพวกเขา แต่ก็ต้องเคารพการตัดสินใจของลูก บอกว่าค่ำแล้วไปพักผ่อนกันก่อนดีไหม อีกสักวันสองวันค่อยกลับกรุงเทพฯ คเชนทร์บอกว่าตนยังมีห้องพักที่โรงแรม เอ้กับฉายฉานก็เหมือนกัน คุณจี๊ดบอกให้หาห้องให้ตนด้วย วิยาดาบอกขวัญกับลูกปลาให้อยู่ที่นี่เหมือนเดิม คเชนทร์จึงฝากขวัญให้ช่วยชวนธีรัชอีกคน
ขวัญอุมาถามว่าจะดีหรือ คุณจี๊ดบอกว่าก็ต้องลองอย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์ กล่อมขวัญว่า
“รู้จักกันมานานกว่าน่าจะทำให้เขาเข้าใจเร็วกว่า และอย่างขวัญจบการแสดงมาโดยตรง น่าจะอธิบายให้ธีรัชเข้าใจได้นะ”
ขวัญอุมาขอบคุณแต่ก็ยากน่าดู คเชนทร์ขอให้ช่วยๆกันหน่อย
ทุกคนลุ้นขวัญให้ช่วยคุยกับธีรัช อรนภาไม่พอใจหน้าบอกบุญไม่รับเพราะตนตกอันดับ ฉายฉานรีบเข้าไปโอ๋พาไปพักผ่อนกัน
ooooooo
เมื่อขนกระเป๋าเข้าห้องพักแล้ว ลูกปลาบอกว่าไม่ยักรู้ว่าทางพี่เชนทร์กับคุณจี๊ดจะคาดหวังอะไรจากเราเยอะ ขวัญอุมาบอกว่านี่แหละชะตาชีวิตลิขิตไว้ ลูกปลาถามว่าแล้วได้เงินหรือเปล่า ถ้าลิขิตแล้วไม่ได้เงินก็ไม่ต้องไปเดินตามมันก็ได้
“ขวัญว่าลิขิตนี้มันจะเปิดเผยความจริงของเรื่องราวที่มีคนเข้าใจผิดมาตลอด ไอ้พวกคนที่ชอบป้ายสีบิดเบือนโกหกจะต้องหน้าหงายเป็นแถบๆ” ลูกปลาถามว่า
ไอ้พวกนั้นของขวัญน่ะยังอยู่อีกหรือ “ความจริงไม่มีวันสายเกินไปพี่ลูกปลา คนที่ไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ถูกใส่ร้ายจนไม่มีดีจะได้มีโอกาสแก้ชื่อของเขาได้ไง”
ลูกปลาทำท่าขนลุกขนพองถามว่ายังไม่เลิกเป็นผีโฉมเฉลาเข้าสิงอีกเหรอ ขวัญอุมาเลยแกล้งทำตาขวางใส่จนลูกปลาร้องลั่น ขวัญอุมาบอกว่าล้อเล่นน่ะ ลูกปลาถามว่าล้ออะไรกันนักหนา เดี๋ยวตนนี่แหละจะหนีไปก่อน ไม่ต้องถ่ายมันละ
“โอ๋...ไม่หลอกแล้วจ้ะ แต่ขวัญขอได้ไหม เรื่องรอยอดีตขวัญอยากให้ความจริงปรากฏ พี่ลูกปลาช่วยขวัญนะ” ลูกปลาว่าถ้าเชิญตัวจริงมากันบ่อยๆ ก็ขอบายจริงๆด้วย ขวัญอุมาบอกว่าก็มีแต่ขวัญอุมาคนเดิมนี่แหละ แล้วยกมือพนมภาวนา
“เจ้าประคู้ณ...ให้ลูกได้มีโอกาสได้เปิดเผยความจริงสักทีเถอะว่าโฉมเฉลาแท้จริงเป็นคนยังไง เขาทำร้ายใครหรือใครทำร้ายเขา ขอให้บอกมาชัดๆ สักที...เพี้ยง!”
ooooooo
ที่คฤหาสน์ปภาคินอดีต...หลังจากงานเลี้ยงต้อนรับการกลับมาของปภาคินผ่านไป 3–4 เดือน ฉัตรชนกปักผ้าเช็ดหน้าผืนใหม่เสร็จแล้ว คืนนี้จึงเอาห่อผ้าเช็ดหน้าปักใหม่มาให้ปภาคินเพราะเขาชวนมากินข้าวด้วยกันค่ำนี้
ฉัตรชนกในชุดหรูมีราคาลงจากรถเดินเข้าไปกับปภาคิน เธอเตือนเขาอย่าลืมผ้าเช็ดหน้า ปภาคิน
บอกว่าไม่ลืม เดี๋ยวจะเอาขึ้นไปเก็บบนห้องเลย บอกให้ฉัตรชนกไปคอยที่ห้องอาหารก่อน
แต่กนกแขที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นกับปฐมาเห็นทั้งสองเดินเข้ามา กนกแขบอกว่าพี่ใหญ่พาฉัตรชนกมาด้วย ทำเสียงสูงตื่นเต้นว่า ชุดที่ฉัตรใส่พี่ใหญ่สั่งมาให้จากกรุงเทพฯเลย แล้วทำเสียงสมเพชว่า
“น่าสงสารฉัตรค่ะ ฉัตรเป็นคนมีความรู้ แต่บ้านจนเหลือเกิน พี่ใหญ่เลยต้องช่วยเรื่องแต่งตัวจะได้พอสมน้ำสมเนื้อกันหน่อย” พอดีปภาคินพาฉัตรชนกเข้ามา เขาทักว่าดีจังแขก็มาด้วยและขอตัวเอาของขึ้นไปเก็บก่อน ฝากฉัตรชนกกับแขด้วย “ได้ค่ะพี่ใหญ่พอดีคุณป้าปัทชวนให้มากินข้าวด้วยกัน หลายคนสนุกดี”
ปภาคินถามแม่ว่าแล้วคุณพ่อล่ะ ปฐมาบอกว่าวันนี้คุณพ่อไปหาท่านเจ้าคุณ ไม่ต้องรอ แล้วชี้เก้าอี้ให้ฉัตรชนกนั่ง พอปภาคินไปพ้นแล้ว ปฐมาจึงเอ่ย...
“ตาใหญ่บอกว่าวันนี้จะชวนหนูฉัตรมากินข้าวด้วย ก็เลยไปตามหนูแขมาให้เป็นเพื่อนเห็นว่าสนิทกัน”
ปฐมายังคุยเรื่องอาหารว่าวันนี้ทำอาหารที่ปภาคินชอบ แต่เชิญแขกมาหลายคนเลยต้องถามว่าชอบอะไร กินอะไรได้บ้าง ฉัตรชนกบอกว่าตนรับประทานได้ทุกอย่างเพราะแม่เป็นคนทำอาหาร ทั้งอาหารไทย ฝรั่ง และจีน ปฐมาทำเป็นชมว่าเก่งแต่คนที่นี่ไม่ทำอาหารเปรอะกันอย่างนั้น แต่หวังว่าเธอจะชอบ เพราะอาหารไทยที่นี่ทำกันอย่างมีสกุล สมเป็นบ้านพระยา
กนกแขแทรกว่าคุณป้ากรุณาฉัตรมากนะ ปฐมาจึงชวนดื่มอะไรกันระหว่างรอพ่อใหญ่ ฉัตรชนกอึกอักเพราะเกรงใจ ปฐมาเห็นแล้วสะใจนึกว่าฉัตรชนกตื่น
หลังอาหาร ปฐมาบอกให้ปภาคินไปส่งฉัตรชนกกับกนกแข เพราะให้รถเขากลับไปก่อน ปภาคิน
บอกว่าได้ เพราะบ้านสองคนอยู่ใกล้ๆนี่เอง กนกแข
จัดแจงให้ฉัตรชนกนั่งเบาะหลังเพราะลงก่อน เพราะคุณป้าให้ไปส่งฉัตรก่อน ตนจะได้นั่งเป็นเพื่อนพี่ใหญ่
ปภาคินเปิดประตูให้ฉัตรชนกนั่ง เธอมองเขาอย่างเกรงใจ ความใกล้ชิดของทั้งสองทำให้กนกแขตาร้อนกัดฟันกรอด แต่ทั้งปภาคินและฉัตรชนกไม่เห็น
อ่านละคร บ่วงนฤมิต ตอนที่ 4 วันที่ 2 ม.ค.62
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทประพันธ์โดย ลินินละครเรื่อง บ่วงนฤมิต บทโทรทัศน์โดย นลินี สีตะสุวรรณ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต กำกับการแสดงโดย สำรวย รักชาติ
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ผลิตโดย บริษัท ฮูแอนด์ฮู จำกัด
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ควบคุมการผลิตโดย วรายุฑ มิลินทจินดา
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทุกวันพุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.15 น
ละครเรื่อง บ่วงนฤมิต ออกอากาศทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ