อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 6 ม.ค.62

อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 6 ม.ค.62

ธนิดาคุยเรื่องความคืบหน้าของคดีนวลทิพย์กับอติรุจและคมสัน พิชิตไม่ได้ยี่หระช่วยกันกับม่านฟ้าหารหัสเปิดเซฟส่วนตัวของนวลทิพย์ในห้องนอน

“ผมพยายามเปิดมาเป็นเดือนแล้ว ไม่รู้คุณทิพย์ใช้รหัสอะไร”

“วันเกิดคุณทิพย์...คุณลองหรือยังคะ”

“ลองแล้วแต่ไม่ใช่”



“แล้ววันเกิดนังเด็กแป้งร่ำล่ะคะ มันรักลูกขนาดนั้น บางทีมันอาจใช้วันเกิดของนังเด็กสติวิปลาสนั่นก็ได้”

“เออ...จริงสิ ผมลืมไปได้ยังไง”

พิชิตหลอกถามวันเกิดของแป้งร่ำจากสาย โดยอ้างว่ารู้สึกผิดอยากจัดงานวันเกิดให้เด็กหญิง สายหลงเชื่อยอมบอกโดยดี ไม่รู้เลยว่าผีนวลทิพย์ร้อนรนมากกลัวเขาเปิดเซฟได้แล้วปรนเปรอสมบัติของเธอให้ม่านฟ้า

คำภาวนาของผีนวลทิพย์ไม่เป็นผลเมื่อพิชิตเปิดเซฟของเธอสำเร็จ ม่านฟ้าตาเป็นประกายด้วยความโลภเมื่อเห็นกล่องเครื่องเพชรหลายกล่องในตู้เซฟ พิชิตเฝ้ามองอาการชู้รักด้วยความเอ็นดู

“คุณชอบไหม”

“ชอบสิคะ...ในที่สุดมันก็เป็นของเราค่ะที่รัก”

“นี่แค่บางส่วน ยังมีในเซฟที่ธนาคารอีกมาก”

“คุณต้องเอาทั้งหมดมาเป็นของเราให้ได้นะคะ”

ม่านฟ้าออดอ้อน พิชิตรับปาก ผีนวลทิพย์ถึงกับหัวใจสลาย ไม่คิดว่าสามีที่รักจะทำกับเธอแบบนี้...

ooooooo

ธนิดายังไม่รู้เรื่องเซฟของนวลทิพย์ถูกพิชิตกับม่านฟ้าเปิดได้แล้ว มัวคุยเรื่องคดีกับอติรุจและคมสันโดยเฉพาะประเด็นความเชื่อมโยงเกี่ยวกับการตายของธาดากับนวลทิพย์

อติรุจมั่นใจข้อสันนิษฐานของตนว่าการตายของธาดากับนวลทิพย์อาจเกิดจากตัวการคนเดียวกัน ธนิดาหน้าเสีย คมสันต้องปลอบไม่ให้คิดมากเพราะข้อสันนิษฐานของอติรุจยังไม่มีหลักฐานสนับสนุน

ธนิดายังไม่หายเครียด น้ำตารื้นด้วยความสะเทือนใจ อติรุจสงสารแต่อยากเตือนให้เธอระวังตัวเพราะคนร้ายตัวจริงคงไม่หยุดแค่นี้ ทั้งเรื่องตุ๊กตาหยกและทรัพย์สมบัติมากมายของนวลทิพย์ซึ่งเป็นแรงจูงใจที่ดี

ข้อสันนิษฐานของอติรุจทำให้ธนิดาใจไม่ดี สีหน้าวิตกของเธอทำให้คมสันหันไปต่อว่าเพื่อนสนิท

“เฮ้ยไอ้รุจ...นายกำลังทำให้คุณนิดตกใจ”

อติรุจไม่สะทกสะท้าน โต้เสียงเข้ม “ฉันห่วงคุณนิด ต่างหากโว้ย...ตอนนี้คนที่ผมเป็นห่วงไม่ใช่แป้งร่ำแต่เป็นคุณ เพราะถ้าไม่มีคุณ ใครจะได้เป็นผู้จัดการมรดก มหาศาลของแป้งร่ำ...ลองคิดดูสิครับ”

คมสันกลัวธนิดาคิดมากพยายามปรามเพื่อนไม่ให้กดดันเธอแต่อติรุจก็ไม่หยุด โพล่งเข้าประเด็น

“ผมอยากให้คุณย้ายออกไปอยู่ที่อื่น”

“แล้วแป้งร่ำกับป้าสายล่ะคะ”

“ย้ายไปด้วยกันเพื่อความปลอดภัยของคุณ”

ธนิดาคิดตามก่อนเชิดหน้าปฏิเสธ “ไม่ค่ะ! ฉันจะไม่ไปไหน ฉันรับปากน้าทิพย์จะดูแลปกป้องแป้งร่ำและทรัพย์สินของแก ฉันต้องทำให้ได้ แม้ว่า...”

“แม้ว่าต้องใช้ชีวิตเป็นเดิมพันยังงั้นหรือ”

อติรุจดักคออย่างรู้ทัน ธนิดาหน้าตึงด้วยความไม่พอใจแต่ไม่ทันตอกพิชิตก็โผล่มา

“คุยอะไรกันอยู่หรือครับ หรือว่ามีความคืบหน้าเกี่ยวกับคดีคุณทิพย์ ผมจะได้ขอฟังด้วย”

สีหน้ายียวนของพิชิตทำให้คมสันคิดแผนบางอย่างได้ แกล้งบอกข้อมูลสำคัญ

“ผมแค่มาแจ้งคุณนิดว่าตอนนี้ผมเพิ่งรับโอนคดีคุณธาดามาอยู่ในความรับผิดชอบ เพราะทางทีมสืบสวนสงสัยว่าคดีคุณธาดามีความเชื่อมโยงกับคดีของคุณทิพย์น่ะครับ”

คำบอกเล่าง่ายๆของคมสันทำให้พิชิตเสียวสันหลังวาบ...หรือตำรวจหนุ่มคนนี้จะรู้เรื่องเขาบงการฆ่าธาดาแล้ว!

ooooooo

อติรุจกับคมสันอยู่คุยเรื่องคดีกับธนิดาและพิชิตอีกครู่ก็ขอตัว คมสันยิ้มกว้างทันทีที่อยู่ตามลำพังกับอติรุจ

“นายเห็นหน้าคุณพิชิตใช่ไหมวะ”

“ทำแบบนี้จะไม่เป็นการแหวกหญ้าให้งูตื่นเหรอวะไอ้หมวด”

“ก็ฉันต้องการแบบนั้น”

“หมายความว่าไงวะ”

“ตอนนี้เราเก็บหลักฐานได้พอสมควรแต่กลับหาความเชื่อมโยงไม่ได้เลย ถ้าผู้ต้องสงสัยร้อนตัว เขาอาจทำอะไรบางอย่างเพื่อกลบเกลื่อนร่องรอยหลักฐานที่เรามีอยู่”

“ซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นบางทีก็อาจช่วยต่อจิ๊กซอว์ที่เรายังหาไม่เจอก็ได้ใช่ไหมวะ”

คมสันพยักหน้ารับ อติรุจยิ้มด้วยความชอบใจ เช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ที่ปรากฏร่างด้านหลังสองหนุ่ม

“ขอบใจมากอติรุจที่ช่วยดูแลนิดกับแป้งร่ำ...ขอบใจมาก”

ผีนวลทิพย์จงใจโผล่ให้สองหนุ่มเห็น อติรุจกับคมสันเบิกตาโพลง ตกใจแต่ยังประคองสติขับถึงบ้านเทพ คมสันแยกตัวจากไปแล้ว อติรุจถอนใจยาวก่อนตัดสินใจเล่าเรื่องความคืบหน้าของคดีให้เทพฟัง

“เก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะโว้ยเจ้ารุจ ลุงกลัวว่าจะเหมือนคราวก่อน”

อติรุจนิ่วหน้า เทพเลยเล่าข้อสันนิษฐานของตน “ก็ที่เจ้าพิชิตมันเอาหมอผีไปที่โรงงานไง บอกตรงๆนะไม่รู้ว่าวิญญาณคุณธาดาถูกหมอผีทำอะไรหรือเปล่า เพราะตั้งแต่คราวนั้นไม่มีใครเคยเห็นวิญญาณคุณธาดาอีกเลย”

“ครับลุง...แต่ผมไม่มั่นใจหรอกนะเพราะเท่าที่รู้นายพิชิตกับพวกญาติๆก็เจออะไรแปลกๆในบ้านอยู่หลายครั้ง”

“น่าสงสาร...โดนรังแกทั้งที่มีชีวิตอยู่ ตายไปแล้วก็ยังไม่พ้นมารผจญ”

มารผจญของผีนวลทิพย์อย่างพุดกับจันไม่ได้หวังแค่ปอกลอกทรัพย์สมบัติของพิชิตลูกชายคนโต แต่หมายจะยึดบ้านหลังใหญ่ของนวลทิพย์จากธนิดากับแป้งร่ำด้วย

เช่นเดียวกับมารผจญอย่างเริงวุฒิที่ไม่คิดหยุดก่อกวนครอบครัวนวลทิพย์จนกว่าจะได้ครอบครองตุ๊กตาหยก ทั้งส่งม่านฟ้าไปป่วนที่ทิพย์พิมานและบ้านนวลทิพย์ แถมกันระวิวรรณออกห่างจากธนิดาด้วยการเปิดร้านกาแฟให้

ระวิวรรณไม่รู้เรื่อง วุ่นวายทำร้านกาแฟใหม่ของตน จนเริงวุฒิเบาใจ ธงลูกน้องคนสนิทของเขาเสียอีกที่ข้องใจจนเขาต้องกำชับไม่ให้หลุดปากให้ระวิวรรณระแคะระคาย...เดี๋ยวจะเสียแผน!

ม่านฟ้าหลงระเริงกับทรัพย์สมบัติของนวลทิพย์จนแทบลืมเรื่องตุ๊กตาหยกที่เริงวุฒิย้ำเสมอให้หาทางขโมยมาให้ได้ ผีนวลทิพย์ช้ำใจเหลือเกินที่พิชิตควงม่านฟ้าออกนอกหน้าแถมปรนเปรอด้วยสมบัติของเธอ อยากสั่งสอนทั้งสามีและชู้รักใจแทบขาดแต่เหล่าตุ๊กตาผีห้ามไว้และออกโรงแทน

เหล่าตุ๊กตาผีบุกห้องนอนพิชิต กวาดตามองม่านฟ้าที่นอนกอดกล่องเครื่องเพชรของนวลทิพย์ด้วยความสมเพช ก่อนเล่นงานจนหลอน กรีดร้องโวยวายเสียงดังจนทุกคนในบ้านแตกตื่น!

พิชิตสะดุ้งตื่นเมื่อได้ยินเสียงชู้รัก ม่านฟ้าไม่เชื่อว่าตัวเองฝันร้ายฟ้องเขาเรื่องตุ๊กตาผีที่เขาไม่เคยเห็น แต่กระนั้นเขาก็ไม่กล้าบอกใครโดยเฉพาะธนิดา กลัวอีกฝ่ายรู้ว่าเขากับม่านฟ้าเปิดเซฟของนวลทิพย์ได้แล้ว

ม่านฟ้าประสาทเสียมาก แล่นไปหาเริงวุฒิแต่เช้าเพื่อบอกเลิกงานขโมยตุ๊กตาหยก เริงวุฒิหัวเสียที่เห็นเมียเก็บคนสวยมาที่บ้านทั้งที่เคยกำชับไม่ให้มา

“ฟ้ากลัวนี่คะ ฟ้าว่าผีคุณทิพย์ต้องแค้นฟ้าแน่ๆ ถึงหลอกฟ้าไม่เว้นแต่ละวัน”

“ผีเผอที่ไหนมี นี่ยุคไหน ปีไหนแล้วฮึ”

“คุณไม่เจออย่างที่ฟ้าเจอคุณก็ไม่กลัวน่ะสิคะ ตอนนี้ฟ้าไม่กล้ากลับไปที่นั่นอีกแล้วค่ะ”

“แต่เธอต้องกลับไป ตราบใดที่ฉันยังไม่ได้ตุ๊กตาหยก เธอต้องอยู่ที่นั่น!”

“คุณไม่ห่วงฟ้าเหรอคะ”

น้ำเสียงออดอ้อนของเมียเก็บทำให้เริงวุฒิลอบถอนใจหน่ายๆ เขาต้องใช้ประโยชน์จากเธอจึงยอมอ่อนท่าที “ห่วงสิ...แต่ถ้าเราได้ครอบครองตุ๊กตาหยกนั่น พลังจากตุ๊กตาหยกจะทำให้เราร่ำรวยมหาศาล ถึงตอนนั้นเราสองคนก็จะสบาย เชื่อผมเถอะฟ้า...ถ้าผมรวยคุณก็สบายไปทั้งชาติ เอางี้...ให้อาจารย์สมิงไปสะกดวิญญาณนวลทิพย์เหมือนที่ทำกับไอ้ธาดา...ดีไหม”

ooooooo

เริงวุฒิหว่านล้อมม่านฟ้าให้ยอมกลับเข้าบ้านนวลทิพย์ไปควานหาตุ๊กตาหยกสำเร็จ แต่เพื่อความสุขสงบทั้งใจและกาย ผู้จัดการฝ่ายขายคนสวยของทิพย์พิมานก็พยายามกล่อมให้พิชิตจ้างอาจารย์สมิงไปปราบผีนวลทิพย์

พิชิตบ่ายเบี่ยงไม่อยากยอมรับว่าบ้านนวลทิพย์มีผี ม่านฟ้าเหลืออดเกือบหลุดปากพูดเรื่องผีธาดาที่เขาเคยจ้างอาจารย์สมิงมาปราบ พิชิตกระโจนปิดปากเมียเก็บคนสวยแทบไม่ทัน กลัวมีคนแอบได้ยิน

“คุณจะตะโกนให้คนรู้กันทั้งบริษัทเลยรึไง!”

 ม่านฟ้าเพิ่งรู้สึกตัว เอ่ยเสียงอ่อย “ฟ้าขอโทษ”

 พิชิตถอนใจหน่ายๆ “ที่บ้านก็ทีนึงแล้ว ฟ้าเกือบทำให้นิดรู้ว่าเราเปิดตู้เซฟได้แล้ว...รู้ตัวหรือเปล่า”

 “แต่คุณต้องเชื่อฟ้านะคะ ฟ้าไม่ได้แค่ฝันธรรมดาๆแน่ วิญญาณผีนังทิพย์ต้องแค้นที่คุณรักฟ้าไม่ได้รักมัน”

“แล้วคุณจะให้ผมทำยังไง”

“ฟ้ากลัวค่ะ...ฟ้าคงอยู่ไม่เป็นสุขแน่ถ้ามันยังตามรังควานฟ้าแบบนี้ ฟ้าต้องบ้าตายแน่ๆ...คุณไม่ห่วงฟ้าเหรอคะ”

“ถ้าเป็นคุณทิพย์จริงๆแล้วเราจะทำอะไรได้”

“ได้สิ...เราก็สะกดวิญญาณคุณทิพย์เหมือนกับที่ทำกับ...”

ม่านฟ้ากระซิบกระซาบ พิชิตพยักหน้ารับส่งๆ เข้าใจว่าเธอหมายถึงตอนอาจารย์สมิงปราบผีธาดา พลันก็สะดุ้งทั้งคู่เมื่อได้ยินเสียงแววตาพนักงานสาวจอมสอดรู้สอดเห็นร้องทักอติรุจที่คงยืนอยู่หน้าห้องทำงานพิชิตนานแล้ว!

พิชิตกับม่านฟ้ามองหน้ากันเครียดๆ ไม่รู้ว่าอติรุจได้ยินแค่ไหนเพราะตอนไปดูหน้าห้องอติรุจก็ผละไปแล้ว

อติรุจเป็นกังวลมาก รีบไปหาเทพบอกเรื่องลับๆล่อๆ ของพิชิตกับม่านฟ้า เทพปะติดปะต่อเรื่องราวแล้วได้ข้อสรุปว่าพิชิตเป็นคนจ้างหมอผีมาปราบผีธาดาและคงจะจ้างมาปราบผีนวลทิพย์ในเร็ววัน อติรุจร้อนใจแล่นไปบอกธนิดา อยากให้เธอระวังตัวและดูแลแป้งร่ำให้ดี

“คุณฟ้าคงคิดว่าเรื่องแปลกๆที่เกิดขึ้นเป็นฝีมือคุณนวลทิพย์”

“จะแย่ถึงขนาดปรักปรำคนตายเชียวเหรอ”

“แสดงว่าคุณนิดไม่เชื่อ”

ธนิดานิ่วหน้า ไม่อยากยอมรับว่าตัวเองก็เคยเจอเหตุการณ์ประหลาดในบ้านนวลทิพย์

“แต่ถึงวิญญาณน้าทิพย์จะมีจริง ฉันก็ไม่เชื่อว่าน้าทิพย์จะทำร้ายคุณฟ้า”

“แล้วถ้าผมจะบอกว่าคืนที่ผมไปที่บ้านคุณ ผมกับไอ้หมวดเห็นคุณทิพย์ออกมาส่งที่หน้าบ้านคุณจะเชื่อไหม”

อติรุจยอมบอกเรื่องเหลือเชื่อที่ตนเพิ่งประสบพร้อมคมสัน ธนิดาตกใจตาโต

“คุณกับหมวดคมสันเห็นน้าทิพย์หรือคะ”

“ครับ...ตอนนี้สิ่งที่ผมกังวลที่สุดคือพวกเขาต้องหาทางเล่นงานวิญญาณคุณทิพย์แน่ๆ แต่ยังไม่รู้ว่าจะด้วยวิธีไหน”

ooooooo

คำเตือนของอติรุจทำให้ธนิดานั่งไม่ติด รีบกลับบ้านบอกสายกับปลาให้เพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น หากมีคนแปลกหน้าโดยเฉพาะที่พวกพิชิตนำเข้ามาให้โทร.บอกเธอทันที

สายกับปลารักและเป็นห่วงแป้งร่ำรับปากโดยดี ธนิดาเบาใจแต่ไม่วายแวะไปดูแป้งร่ำในห้องนอน และถือโอกาสเตือนวิญญาณนวลทิพย์ให้ระวังพวกพิชิต

ผีนวลทิพย์ซึ้งใจน้ำตาคลอ “โถ...ยัยนิด...ห่วงตัวเองเถอะจ้ะ ไม่ต้องห่วงน้าหรอก”

ธนิดาไม่ได้ยินเสียงน้าสะใภ้ โน้มตัวจัดท่าทางแป้งร่ำให้นอนกอดตุ๊กตาวาวาดีๆ

“พี่นิดเหนื่อยจังค่ะ แป้งร่ำต้องช่วยพี่นิดนะ...กลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมของพี่นิด มาเป็นกำลังใจให้พี่นิดนะคะ”

จบคำก็จูบหน้าผากลูกพี่ลูกน้องตัวเล็ก ผีนวลทิพย์มองหลานสาวกับลูกสาวด้วยความรักสุดหัวใจ

“หนูจะต้องกลับมาเป็นแป้งร่ำคนเดิมของพวกเรา ...แม่จะอยู่ข้างหนูตลอดไป”

พิชิตกับม่านฟ้าไม่อยากเสียเวลาเตรียมแผนให้อาจารย์สมิงไปปราบผีนวลทิพย์วันรุ่งขึ้นโดยลวงธนิดากับอติรุจให้อยู่โยงทำงานด่วน ทั้งสองจะได้ไม่กลับบ้านเร็ว และขัดขวางพิธีของอาจารย์สมิงไม่ได้

ธนิดาตามเกมพิชิตไม่ทันหลงเชื่อ ยินดีทำงานเต็มที่เพราะห่วงสถานการณ์ของบริษัท

“นิดจะแจ้งทุกฝ่ายให้เร่งมือเพื่อให้ทันกำหนดค่ะ”

“ขอบใจมากนิด น้ารู้ว่าทุกคนคงต้องเหนื่อยมากขึ้น แต่ลูกค้ารายนี้สนใจงานพรีเมียมที่นิดออกแบบมาก”

“ค่ะ...ทุกอย่างจะเสร็จตามกำหนดแน่นอน นิดขอตัวนะคะ ต้องรีบแจ้งลุงเทพให้ปรับตารางการทำงานใหม่”

พิชิตลอบยิ้มร้าย แสร้งทำตัวเป็นเจ้านายที่ดี

“น้าขอบใจมากนิด...ถ้าต้องทำงานกันทั้งคืนก็บอกคนงานเลยนะว่าไม่ต้องห่วงเรื่องค่าโอที ทิพย์พิมานพร้อมจ่ายเต็มที่”

ธนิดารีบผละไปทำตามคำสั่ง ม่านฟ้าเดินสวนเข้ามาในห้องพิชิต มองตามหลังธนิดาแล้วยิ้มสะใจ

“ถ้ามันรู้ว่าถูกหลอก...มันคงกระอักเลือดตาย”

พิชิตไม่ได้ยี่หระคำค่อนแคะของเมียเก็บ เปิดฉากถามถึงอาจารย์สมิง “ทางคุณเรียบร้อยใช่ไหม”

“เรียบร้อย...ทีนี้ล่ะ เฮี้ยนแค่ไหนมันไม่รอด!”

ooooooo

ทั้งอติรุจและธนิดาไม่มีใครคาดคิดว่าพิชิตกับม่านฟ้าจะฉวยจังหวะที่บริษัทวุ่นวายกับงานด่วนพาอาจารย์สมิงบุกบ้านเพื่อปราบผีนวลทิพย์ เหล่าตุ๊กตาผี ไหวตัวและเตรียมตั้งรับเต็มที่ เช่นเดียวกับผีนวลทิพย์ แต่จู่ๆผีสาวก็ถูกพลังลึกลับดูดเข้าไปในตุ๊กตาหยก!

อาจารย์สมิงย่ามใจมาก บริกรรมคาถาสะกดเหล่าตุ๊กตาผีจนอยู่หมัดแต่ยังหาผีนวลทิพย์ไม่พบ จัน พุดและพิชัยมาช่วยหาแต่ก็ไม่ค่อยได้เรื่อง สายกับปลาเป็นกังวลมากโทร.บอกธนิดาให้กลับบ้านทันที

พวกพิชิตจะกำจัดผีนวลทิพย์ให้ได้ อาจารย์สมิงจึงบุกห้องนอนแป้งร่ำเพราะมั่นใจว่าผีสาวต้องอยู่ปกป้องลูกสาวคนเดียว ผีนวลทิพย์ถูกขังในตุ๊กตาหยก ทำอะไรไม่ได้นอกจากตะโกนไล่พวกพิชิต

“แกจะทำอะไรลูกฉัน ออกไปนะ ไอ้คนชั่ว ออกไปให้พ้น!”

พวกพิชิตไม่มีใครรับรู้หรือได้ยินการมีอยู่ของผีนวลทิพย์ ตั้งท่าจะเค้นถามจากแป้งร่ำ ผีนวลทิพย์กรีดร้อง

“ฉันจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายลูกฉันอีกแล้ว!”

ขาดคำผีนวลทิพย์ก็พยายามออกจากตุ๊กตาหยกอีกครั้งแต่ไม่สำเร็จ

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันออกไปไม่ได้ แป้งร่ำ...แป้งร่ำ อย่าเป็นอะไรนะลูก โอ๊ย...ใครก็ได้ช่วยลูกฉันที”

ผีนวลทิพย์คร่ำครวญอย่างหมดทาง อาจารย์สมิงไม่ได้ยิน ย่างสามขุมหาแป้งร่ำที่นอนขดบนเตียง

“แม่หนูอยู่ที่ไหน”

แป้งร่ำไม่ตอบ ม่านฟ้าเห็นดังนั้นก็ชี้กราดไปทางเหล่าตุ๊กตาในห้อง

“มันต้องสิงอยู่ในตุ๊กตาพวกนี้แน่ๆ ไอ้ตุ๊กตาพวกนี้ แหละที่ตามหลอกฟ้า อาจารย์จัดการมันเลยค่ะ”

“แต่ผมไม่สัมผัสกับวิญญาณสักดวงเลย...ไม่น่าจะใช่ที่นี่”

พิชิตไม่เชื่อ เช่นเดียวกับจันและพุดที่ปักใจว่าผีนวลทิพย์ต้องสิงอยู่แถวนี้

“ไม่งั้นผีก็ต้องสิงอยู่กับนังเด็กสติเฟื่องนี่แหละค่ะ วันๆฉันเห็นมันเอาแต่พูดคุยเล่นหัวกับตุ๊กตาพวกนี้แล้วก็หมกตัวอยู่แต่ในห้องมืดๆ มีแต่พวกผีเท่านั้นแหละค่ะที่ทำตัวยังงี้”

“นั่นสิครับ...อาจารย์ช่วยกำจัดมันที เอาให้หมดสิ้นเลยนะครับ อย่าให้มันกลับเข้ามาในบ้านนี้ได้อีก”

ทั้งจันและพุดช่วยกันให้ข้อมูล อาจารย์สมิงหลับตาบริกรรมคาถาอีกรอบแต่ผลก็เหมือนเดิม

“ไม่มี...ไม่มีวิญญาณอยู่แถวนี้”

ผีนวลทิพย์ได้ยินทุกอย่างก็นิ่วหน้าสงสัย พลันก็คิดได้

“ทำไมมันหาเราไม่เจอ หรือว่า...ตุ๊กตาหยก...”

ไม่ใช่แค่ผีนวลทิพย์ที่สำเหนียกถึงพลังพิเศษของตุ๊กตาหยก อาจารย์สมิงก็สัมผัสได้ถึงพลังงานลึกลับแต่ไม่รู้ว่าพลังงานที่ว่านั้นมาจากไหน

พิชิตกวาดตามองรอบห้องแป้งร่ำขลาดๆ “ต้องเป็นวิญญาณคุณทิพย์แน่ๆ”

“ไม่ใช่หรอก มันเป็นแค่พลังบางอย่างไม่ใช่วิญญาณแต่ผมบอกไม่ได้ว่าเป็นพลังอะไร”

อาจารย์สมิงเอ่ยเสียงเรียบแต่ในใจร้อนรุ่มที่มีพลังมาท้าทาย พิชิตนั่งไม่ติด ยิ่งพิชัยบอกว่าสายกับปลาโทร.เรียกธนิดากลับมาแล้วยิ่งร้อนรน ม่านฟ้าทนไม่ไหวปรี่ไปกระชากแขนแป้งร่ำ ตะคอกถาม

“ผีแม่แกอยู่ที่ไหน บอกมา...ฉันถามได้ยินไหม ผีแม่แกอยู่ไหน!”

แป้งร่ำร้องไห้โฮ ส่ายหน้าไม่รับรู้เรื่องใดทั้งสิ้น ม่านฟ้าปรี๊ดแตกขู่เสียงเข้ม

“หุบปากนังเด็กบ้า! ไม่งั้นฉันจะจับแกโยนไปนอกหน้าต่าง”

คำขู่ของม่านฟ้าทำให้แป้งร่ำกลัวตัวสั่น โชคดีที่ธนิดากลับมาทันเวลา

“พวกคุณทำแบบนี้กับเด็กตัวเล็กๆได้ยังไง ใจร้าย...ออกไปนะ ออกไปให้หมด!”

ooooooo

อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 6 ม.ค.62

ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญ
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ