อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 8 ม.ค.62
“ถ้าวิญญาณนัง...เอ่อ...คุณทิพย์ยังวนเวียนอยู่ในบ้านนี้เราไม่มีวันหาตุ๊กตาหยกเจอหรอกค่ะ”“คุณทิพย์คงห่วงตุ๊กตาหยก”
“แบบนี้เขาเรียกหวงค่ะ ไม่ใช่ห่วง...ฮึ...ฟ้ามั่นใจว่าตุ๊กตาในห้องนังแป้งร่ำต้องเป็นตุ๊กตาผีเป็นบริวารของผีคุณทิพย์ พวกมันอาจจะบังตาให้เราหาตุ๊กตาหยกไม่เจอ ไม่มีผีตุ๊กตาแล้วตุ๊กตาหยกคงหาไม่ยาก”
คำพูดของม่านฟ้าทำให้พิชิตคิดแผนบางอย่างได้
“ถ้ากำจัดตุ๊กตาบ้านั่นได้ กับคุณทิพย์ก็ไม่ยาก!”
ม่านฟ้ามองหน้าพิชิตก่อนเหยียดยิ้ม พิชิตรีบคว้าสายสิญจน์ที่อาจารย์สมิงเคยให้มาถือ
“เอาสายสิญจน์ของทุกคนมารวมกันน่าจะยาวพอ... แล้วเอาไปมัดตุ๊กตา”
แผนของพิชิตทำให้ม่านฟ้าแสยะยิ้ม “สะกดพวกมันไว้ เสร็จแล้วเอาไปเผาไฟให้หมด...ผีนังทิพย์ก็ไม่มีบริวารคอยช่วย ถ้าจะกำจัดผีนังทิพย์ก็คงไม่ใช่เรื่องยาก!”
ooooooo
ขณะที่พิชิตกับม่านฟ้าคิดแผนชั่วจะเอาเหล่าตุ๊กตาของแป้งร่ำไปเผา อติรุจปรับทุกข์กับเทพด้วยความเป็นห่วงธนิดา ทั้งเรื่องที่พวกพิชิตหาเรื่องไม่หยุดหย่อน สถานะของแป้งร่ำที่ไม่เคยมีใครยอมรับ แถมผีนวลทิพย์ก็อาละวาดหนัก หลอกพวกพิชิตจนขวัญผวาทั้งบ้าน
เทพถอนใจหนักหน่วง “ถ้าลุงเป็นคุณทิพย์ลุงก็ทำ โดนคุณพิชิตหักหลังแบบนี้...ว่าแต่รุจเชื่อเรื่องพวกนี้รึเปล่า”
“ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อครับ...ผมกับไอ้หมวดเคยเห็นวิญญาณคุณทิพย์”
คำบอกเล่าของหลานชายทำให้เทพอ้าปากค้าง อติรุจยืนยันว่าเป็นเรื่องจริง
“ผมเคยเห็นทั้งที่โรงงานและที่บ้าน แต่คุณนิดไม่ยอมเชื่อ”
“คุณนิดเธอเป็นเด็กรุ่นใหม่ไม่เชื่ออะไรง่ายๆหรอก... ไปนอนเถอะ ดึกมากแล้ว”
“คืนนี้ผมคงนอนไม่หลับหรอกครับ ขอทำงานต่อดีกว่า”
อติรุจคร่ำเคร่งกับงานด่วนที่พิชิตสั่งเมื่อวันก่อน ไม่รู้เลยว่าแป้งร่ำกำลังลำบากเพราะถูกม่านฟ้าจับมัดในห้องนอนของตัวเองโดยมีพิชิตส่งสายตาสาแก่ใจอยู่ข้างๆ
“แป้งร่ำ...เดี๋ยวอาเผาตุ๊กตาพวกนี้เสร็จอาก็จะปล่อยหนู ทำตัวดีๆล่ะ ไม่งั้นอาจะเอาหนูไปล่ามไว้ที่สวนหลังบ้านให้ยุงกินจนเลือดหมดตัวแล้วก็ตาย...ตายเหมือนไอ้ธาดาพ่อของหนูดีไหม”
ผีนวลทิพย์รับรู้ว่าลูกสาวมีภัยก็จะช่วย แต่เพราะพิชิตเอาสายสิญจน์มัดตุ๊กตาวาวาเธอเลยทำไม่ได้
“เกิดอะไรขึ้น...ทำไมฉันขยับตัวไม่ได้”
เสียงร้องไห้ของแป้งร่ำที่ถูกมัดกับเตียงทำให้ผีนวลทิพย์หัวใจแทบสลาย กรีดร้องเสียงดัง
“อย่านะ...อย่าทำอะไรลูกฉันนะ ทำไมคุณใจร้ายยังงี้คุณพิชิต...ฮือๆ...คุณหลอกว่ารักลูกฉัน ปล่อยแป้งร่ำนะ ปล่อย...นิดช่วยด้วย ช่วยน้องด้วย ฮือๆ...รุจ...อติรุจ...ช่วยน้องด้วย”
ผีนวลทิพย์ส่งกระแสจิตเรียกอติรุจออกจากบ้านได้สำเร็จ เขาโทร.หาคมสันแต่อีกฝ่ายติดพันงานยังออกมาไม่ได้ จัน พุดและพิชิตได้ยินเสียงคนรีบไปดูเห็นพิชิตกับม่านฟ้าจะเผาตุ๊กตาของแป้งร่ำก็ลงมือช่วยอย่างแข็งขัน ผีนวลทิพย์เจ็บแค้นมากที่เห็นสภาพลูกสาว ไหนจะเหล่าตุ๊กตาที่นอนกองรวมกันกลางลานหน้าบ้านรอเวลาเผา
“ถ้าฉันรอดไปได้ฉันจะไม่ให้อภัยพวกแกแม้แต่คนเดียว!”
อติรุจขับรถไปบ้านนวลทิพย์ด้วยใจร้อนรน เขารีบโทร.หาธนิดาด้วยสังหรณ์ใจไม่ดีเป็นห่วงแป้งร่ำ ธนิดาสะดุ้งตื่นผลุนผลันไปหาลูกพี่ลูกน้องตัวเล็กถึงห้องนอน ตกใจมากเมื่อเห็นอีกฝ่ายนอนร้องไห้และถูกมัดกับเตียง
“เกิดอะไรขึ้นแป้งร่ำ ใครทำหนู บอกพี่นิดสิคะ ใครทำกับแป้งร่ำแบบนี้”
แป้งร่ำไม่ตอบแต่กรีดร้องเสียงดังจนธนิดาใจเสีย ต้องปลอบเสียงอ่อน
“แป้งร่ำ...ใจเย็นๆนะคะ บอกพี่นิดซิว่าเกิดอะไรขึ้น ใครทำอะไรแป้งร่ำ บอกพี่นิดเร็วค่ะ”
“พี่วาวา...ช่วยพี่วาวาด้วย คนใจร้าย...ฮือๆ”
“คนใจร้าย...คุณม่านฟ้าเหรอ คุณม่านฟ้าทำอะไรหนู... บอกพี่นิดสิคะ”
ธนิดาไม่ทันได้คำตอบ สายกับปลาก็รีบมาตามเพราะพวกพิชิตช่วยกันขนตุ๊กตาทั้งหมดของแป้งร่ำไปหน้าบ้านและจะเผาทิ้ง ธนิดาจะตามไปยับยั้งแต่ประตูบ้านก็ถูกล็อกจากด้านนอก!
พวกพิชิตเร่งมือเต็มที่ โทร.หาอาจารย์สมิงให้บริกรรมคาถาช่วยให้ไฟเผาเหล่าตุ๊กตาผีสำเร็จ ธนิดาที่เพิ่งออกจากประตูห้องครัวพยายามขวางแต่ก็ดับไฟอาคมของอาจารย์สมิงไม่ได้
อติรุจโผล่มาทันเห็นเรื่องวุ่นวาย ฉวยเครื่องดับไฟฉีดจนไฟสงบ แต่เพียงไม่กี่อึดใจไฟอาคมก็ลุกโชนอีกครั้ง พวกพิชิตสะใจมากแต่ไม่นานก็ต้องหัวเสียเมื่ออติรุจตัดสินใจใช้พระคล้องคอจุ่มถังน้ำแล้วดับไฟอาคมได้สำเร็จ
พิชิตโกรธจัด ตั้งท่ามีเรื่องเต็มที่ แต่อติรุจไม่กลัว
“พวกคุณทำแบบนี้เพื่ออะไร...ขโมยของเล่นแป้งร่ำมาเผาทิ้งมันไม่เกินไปหน่อยเหรอ”
“หุบปากซะ! นี่ไม่ใช่เรื่องของแก กลับไปได้แล้ว เสือกไม่เข้าเรื่อง คอยดูนะ...ฉันจะไล่แกออก!”
ธนิดาโพล่งขัด “คุณรุจเป็นแขกของฉัน ใครหน้าไหนก็ไล่ไปไม่ได้ทั้งนั้น!”
พิชิตหน้าตึง อ้าปากจะค้านแต่ธนิดาก็ไม่เปิดโอกาส ตัดบทเสียงเข้ม
“ฉันเตือนพวกคุณแล้วแต่พวกคุณก็ยังไม่ได้สำนึก ครั้งนี้ฉันจะไม่...”
ธนิดาคงประกาศไล่ครอบครัวพิชิตออกจากบ้านแล้วหากแป้งร่ำจะไม่กรีดร้องเมื่อเห็นสภาพตุ๊กตาวาวาที่เกือบโดนพวกพิชิตเผาไหม้เป็นจุณ!
ooooooo
เหตุการณ์วุ่นวายในบ้านนวลทิพย์ทำให้อติรุจทวีความห่วงใยที่มีต่อธนิดากับแป้งร่ำ และอดไม่ได้จะระบายกับเทพถึงเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดรวมถึงความร้ายกาจของพวกพิชิต
เทพถอนใจเอ่ยปลงๆ “ดีนะที่พลังพุทธคุณจากพระเครื่องช่วยไว้ได้”
“พระต้องเหนือกว่าผีหรือไสยศาสตร์แน่นอนอยู่แล้วครับ...คนชั่วก็ต้องแพ้คนดีวันยังค่ำ ผมเชื่อยังงั้น”
“แต่กว่าคนดีจะชนะก็กลัวไอ้พวกคนชั่วมันเล่นงานจนปางตาย...เฮ้อ...น่าสงสารทั้งคนตายคนอยู่เลย”
“ผมไม่ยอมให้พวกเขาทำอะไรคุณนิดกับน้องแป้งร่ำหรอกครับ...รวมถึงวิญญาณคุณนวลทิพย์ด้วย”
“แล้วถ้าเจ้าพิชิตไล่นายออกจากงานล่ะจะทำไง”
“ถึงตกงานผมก็ต้องช่วยคุณนิดกับน้องแป้งร่ำจนถึงที่สุดครับลุง”
พูดจบก็ผละไป ทิ้งให้เทพมองตาม พึมพำไล่หลังยิ้มๆ
“หึๆ...นี่แหละความรัก”
ม่านฟ้าเจ็บใจที่เผาตุ๊กตาของแป้งร่ำไม่สำเร็จ พาลเคืองถึงอติรุจที่ยับยั้งไฟอาคมของอาจารย์สมิงจนได้
“ถ้าพระในคอมันดับไฟอาคมของอาจารย์สมิงได้ก็เท่ากับวิชาของอาจารย์สมิงถูกท้าทาย...เราจะทำยังไงกัน”
พิชิตก็หงุดหงิดไม่แพ้กัน โพล่งเสียงห้วน “ก็ไล่ไอ้อติรุจออกไปสิ มันจะได้ไม่มาช่วยยัยนิดกับแป้งร่ำ”
ม่านฟ้าชะงัก ติงเสียงอ่อน “สินค้าลอตใหม่เรายังต้องพึ่งพาคุณรุจ ทั้งออกแบบ ทั้งผลิต ทั้ง...”
“รับคนใหม่เข้ามาสิ คนมีฝีมือเยอะแยะไป หรือว่าคุณเองที่มีปัญหา”
พิชิตตอกอย่างหัวเสีย ทั้งโกรธทั้งหึงพาลมั่วไปหมด ม่านฟ้ากลัวเสียแผนของเริงวุฒิและยังไม่อยากให้ไล่อติรุจออกรีบปรับอารมณ์เป็นออดอ้อน โถมตัวกอดเขาอย่างเอาใจ
“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ...ฟ้าแค่กังวลว่านังนิดมันจะหาเรื่องไล่เราออกจากบ้านนี้ต่างหาก ยิ่งตอนนี้มันโกรธที่เราเผาตุ๊กตาบ้าบอนั่นด้วย...ฟ้าว่าเราอดทนอีกสักระยะ เรื่องนายอติรุจค่อยหาทางแก้ไขทีหลัง”
ผีนวลทิพย์นั่งมองแป้งร่ำนอนหลับทั้งน้ำตาด้วยท่าทางเศร้าๆ ยิ่งเห็นตุ๊กตาวาวามีรอยไหม้ยิ่งแค้นใจ
“ลูกเอ๊ย...ตัวแค่นี้ต้องผจญกับคนใจร้ายรอบตัว ลูกแม่...แม่สงสารหนูเหลือเกิน”
เหล่าตุ๊กตาผีสงสาร อาสาช่วยกำราบพวกพิชิตแต่ผีนวลทิพย์ยืนกรานปฏิเสธ “ขอบใจพวกเธอทุกคน ต่อไปนี้ฉันจะไม่ยอมให้เรื่องเลวร้ายยังงี้เกิดขึ้นอีก...แม่ขอโทษ...แม่สัญญาว่าต่อไปนี้แม่จะดูแลหนูให้ดีกว่านี้”
ooooooo
ธนิดาพยายามข่มอารมณ์ไม่เสวนากับพวกพิชิตอีก แต่เช้าวันต่อมาก็ตบะแตกเมื่อถูกพิชิตกับม่านฟ้ากวนประสาทหาเรื่องตำหนิเธอที่พาอติรุจเข้าบ้านกลางดึก
ม่านฟ้าสบโอกาสแดกดันธนิดาเพราะหมั่นไส้ที่อติรุจอยู่ข้างอีกฝ่าย ธนิดาทนไม่ไหวโต้กลับ
“ต้องหอบข้าวของมาอยู่บ้านผู้ชายเลยใช่ไหมคะถึงจะดูดี”
“อย่ามาแขวะฉันนะ...ฉันพูดตามความจริง”
“เก็บความจริงไว้แล้วพูดกันเรื่องความชั่วที่พวกคุณทำเมื่อคืนดีกว่า สนุกนักเหรอ...รังแกเด็ก เอาตุ๊กตาของเล่นเด็กไปเผา จิตใจพวกคุณทำด้วยอะไร”
น้ำเสียงแข็งกร้าวของธนิดาทำให้พิชิตใจไม่ดี พยายามไกล่เกลี่ย
“น้าทำเพื่อความสงบสุขของทุกคนในบ้าน...
เมื่อบ้านมีผีก็ต้องหาหมอผีมาปราบ น้าหวังดีต่อทุกคน จริงๆนะนิด”
ธนิดาตอกเสียงเรียบ “บ้านนี้...ไม่มีผี”
จัน พุดและพิชัยที่เคยโดนเหล่าตุ๊กตาผีหลอกจนหลอนช่วยกันเถียงแต่ธนิดาไม่ยี่หระ
“ถ้าพวกคุณหมายถึงน้าทิพย์...บ้านนี้เป็นของน้าทิพย์ ไม่ว่าคุณน้าจะอยู่ในรูปของคนหรือผี คุณน้าก็มีสิทธิ์อยู่ที่นี่ พวกคุณต่างหากที่ต้องออกไป”
จันไม่ยอม โวยวาย “ทำไม...ทำไมฉันต้องออกไปยะ”
“น่าจะแยกออกนะว่าเจ้าของบ้านกับผู้อาศัยต่างกันยังไง”
ท่าทางจริงจังของธนิดาทำให้พิชิตหายใจไม่ทั่วท้อง กระนั้นก็ไม่ยอมแพ้ตามไปต่อรอง
“ทำไมพูดกับน้าเหมือนเราเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน”
“ความจริงก็เป็นอย่างนั้น”
“ไม่เอาน่านิด...ถ้าพวกน้าย้ายออกไปข้างนอกนิดคิดเหรอว่าวิญญาณทิพย์จะพอใจ อย่าลืมนะว่าน้าเป็นสามีของน้าทิพย์แล้วน้าทิพย์ก็รักน้ามาก...ไม่งั้นคงไม่เลือกแต่งงานกับน้าหรอก...นิดเพิ่งมาอยู่นิดจะรู้อะไร”
“แต่คุณก็ทรยศน้าทิพย์อย่างคนที่รักกันไม่ควรทำ”
“แต่ถ้าน้าออกไปจากบ้านหลังนี้นิดจะบอกตำรวจที่ทำคดีน้าทิพย์ว่ายังไง”
“มันเกี่ยวกันยังไง”
“นิดอาจตกเป็นผู้สงสัยในคดีที่ทิพย์ถูกฆาตกรรมก็ได้”
“ว่าอะไรนะ! นิดเหรอจะตกเป็นผู้ต้องสงสัย คุณบ้าไปหรือเปล่า”
พิชิตเหยียดยิ้ม เอ่ยด้วยน้ำเสียงเป็นต่อ “น้าเป็นนักกฎหมาย...อย่าลืมสิ...บ้านนี้เป็นของนายธาดา เมื่อนายธาดาตายก็ตกเป็นของนวลทิพย์ เธอผู้เป็นหลานสาวคนสวยเพียงคนเดียวของนายธาดาอาจจะเสียดายสมบัติจึงวางแผนฆ่าน้าสะใภ้อย่างแยบยล...มันเป็นแรงจูงใจที่สำคัญของฆาตกรเลยนะ มีน้ำหนัก ฟังขึ้นด้วย”
“มีแต่คนเลวๆเท่านั้นที่คิดอย่างนี้...น่าขยะแขยงที่สุด!”
พูดจบก็ปึงปังจากไป พิชิตมองตามยิ้มๆ...มั่นใจว่ายกนี้เขาต้องเป็นฝ่ายชนะ
ooooooo
ธนิดาหนักใจมาก ทั้งเรื่องแป้งร่ำ ความร้ายกาจของพิชิตและสถานการณ์ของบริษัท อติรุจกับระวิวรรณช่วยกันปลอบไม่ให้คิดมากเพราะสิ่งที่พิชิตข่มขู่ใช่ว่าจะทำได้ง่ายๆ กระนั้นธนิดาก็ยังไม่สบายใจ ตัดสินใจกลับบ้านเพราะเป็นห่วงแป้งร่ำกลัวจะโดนพวกพิชิตรังแกอีก
อติรุจเสนอตัวไปส่งและถือโอกาสนี้ให้กำลังใจ “คุณนิดอย่าอ่อนแอนะครับ แป้งร่ำจะได้มีกำลังใจว่าแกไม่ได้ผจญกับเรื่องร้ายๆเพียงลำพัง ยังมีพี่สาวที่เข้มแข็งคอยดูแลแกอยู่”
“ฉันจะพยายามค่ะ”
“พวกมันไม่หยุดแค่นี้หรอก คงหาวิธีเล่นงานคุณกับแป้งร่ำอีกแน่!”
การคาดการณ์ของอติรุจไม่เกินจริงเลยเพราะเวลาเดียวกันนั้น...พิชิตกับม่านฟ้าก็แวะไปคุยกับอาจารย์สมิง
“เราต้องปราบผีนังนวลทิพย์ก่อนค่ะ อย่างอื่นถึงจะทำได้สะดวก”
“สายสิญจน์ของอาจารย์ก็ไม่ได้ผล...ปราบมันไม่ได้นะครับ”
อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 8 ม.ค.62
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ