อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 9 ม.ค.62
“สายสิญจน์ของอาจารย์ก็ไม่ได้ผล...ปราบมันไม่ได้นะครับ”ม่านฟ้ากับพิชิตช่วยกันกดดัน อาจารย์สมิงไม่ค่อยพอใจนักที่ของขลังของตนโดนดูถูก
“ก็ดันเอาสายสิญจน์ไปมัดตุ๊กตาหมด พวกคุณก็ไม่มีอะไรป้องกันตัว...ระวังตัวให้ดีก็แล้วกัน”
พิชิตกับม่านฟ้าหน้าเสีย โดยเฉพาะม่านฟ้าที่โดนอิทธิฤทธิ์ของเหล่าตุ๊กตาผีหลายครั้ง
“จริงสิ...อาจารย์ต้องหาเครื่องรางให้พวกเราป้องกันตัวด้วยนะคะ”
“ถ้าเงินถึงงานก็ดีแน่”
อาจารย์สมิงแกล้งทำเป็นไม่ง้อ พิชิตกับม่านฟ้าสบตากันนิ่งๆก่อนที่พิชิตจะส่งเงินปึกใหญ่ให้ อาจารย์สมิงตาวาวด้วยความชอบใจ คว้าสายสิญจน์ใกล้ตัวส่งให้
“เดี๋ยวเอาสายสิญจน์ไปใช้ป้องกันตัวก่อน อย่างอื่นจะบริกรรมให้ใหม่รับรองว่าผีทำอะไรพวกคุณไม่ได้แน่”
ประสบการณ์ครั้งก่อนทำให้ทั้งพิชิตกับม่านฟ้าไม่เชื่อว่าสายสิญจน์จะปกป้องพวกตนได้ แต่อาจารย์สมิงก็ยืนยันว่าสายสิญจน์ที่มอบให้วันนี้ไม่เหมือนที่ให้
วันก่อน
“ใจเย็นก่อนสิ...นี่เป็นสายสิญจน์เจ็ดสีเลยนะ บริกรรมปลุกเสกมานาน รับรองผีตนไหนก็ไม่มีทางสู้ได้!”
ooooooo
อติรุจเห็นธนิดากลุ้มใจก็อยู่เป็นเพื่อนและช่วยดูแลแป้งร่ำ แป้งร่ำมีท่าทีผ่อนคลายเมื่ออยู่กับอติรุจจนธนิดาอดน้อยใจไม่ได้ กระนั้นก็ไม่คิดขัดขวางเพราะเชื่อว่าเขาอาจช่วยให้เด็กหญิงอาการดีขึ้น
ม่านฟ้ากับพิชิตไม่ได้สนใจเรื่องแป้งร่ำ มัวถกกันอย่างเคร่งเครียดเรื่องสายสิญจน์ของอาจารย์สมิง
“สายสิญจน์เนี่ยเหรอจะปราบผีได้ มาถึงบ้านยังปราบมันไม่ได้ อ้างโน่นอ้างนี่หรือคิดจะเรียกเงินเราไปเรื่อยๆ”
“อย่าพูดยังงั้นสิฟ้า...ตอนนี้เรายังไม่มีที่พึ่งที่ไหนเราก็ต้องพึ่งเขาไปก่อน...เห็นไหมคราวไอ้ผีธาดายังไม่พลาดเลย”
พิชิตพยายามชี้ให้มองในแง่ดีเพราะอาจารย์สมิงเคยกำจัดผีธาดาได้แต่ม่านฟ้ายังไม่เชื่อใจ
“จะให้ฟ้าผูกด้ายสายสิญจน์นี่เหรอ...มันไม่ใช่เครื่องประดับจะได้ผูกโชว์ แล้วมันก็คงไม่เข้ากับชุดหรูๆของฟ้าด้วย ผูกไปคนเขาจะหาว่าฟ้าเสียสติ”
“งั้นคุณจะทำยังไงล่ะ”
“ยังไงฟ้าก็ไม่ยอมถูกผีหลอก ฟ้าต้องหาวิธีปราบมันให้ได้!”
ไม่ใช่แค่พิชิตกับม่านฟ้าที่รังควานไม่หยุด จัน พุดและพิชัยก็ก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวันโดยมีละม่อมสาวใช้จอมสอพลอคนใหม่คอยช่วย อย่างเช่นวันนี้ที่ละม่อมแอบขโมยขนมที่สายเตรียมไว้ให้แป้งร่ำไปกินหมด
สายกับปลารู้ว่าละม่อมเป็นตัวการแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะไม่เห็นคาตา ธนิดากับอติรุจก็ไม่พอใจแต่เลือกไม่ต่อปากต่อคำให้เสียอารมณ์และพาแป้งร่ำไปกินขนมข้างนอกแทน
เหล่าตุ๊กตาผีโกรธพวกจันที่แกล้งแป้งร่ำเลยแผลงฤทธิ์ใส่จนผวาทั้งบ้าน กระทั่งพิชิตกับม่านฟ้ากลับมาพร้อมสายสิญจน์เจ็ดสีของอาจารย์สมิงทั้งหมดเลย
โต้กลับ พูดจาถากถางและท้าทายเหล่าตุ๊กตาผี
สายกับปลามองสถานการณ์ในบ้านด้วยความหนักใจ เมื่อธนิดากลับมาพร้อมแป้งร่ำจึงรีบรายงาน
ธนิดาถอนใจหน่ายๆ ยิ่งถูกพิชิตค่อนแคะเรื่องผีนวลทิพย์ยิ่งรำคาญชักสีหน้าใส่
พิชิตเตือนเสียงเรียบ “น้าเตือนด้วยความหวังดีนะหนูนิด”
“ถ้าไม่คิดร้ายกับผีก็ไม่ต้องกลัวผีหลอก...หรือว่าพวกคุณคิด!”
ธนิดาตอกไม่ไว้หน้า พวกพิชิตไม่พอใจแต่ไม่กล้าทำอะไรรุนแรง ผีนวลทิพย์กลัวหลานสาวเพลี่ยงพล้ำ
ขอความช่วยเหลือจากเหล่าตุ๊กตาผีให้สั่งสอนพวกพิชิต เหล่าตุ๊กตาผีตอบรับด้วยความยินดี ไม่หวั่นกลัวสายสิญจน์ของอาจารย์สมิงแม้แต่น้อยเพราะจะเข้าไปหลอกพวกพิชิตในฝัน!
ooooooo
ครอบครัวพิชิตรวมทั้งละม่อมถูกเหล่าตุ๊กตาผีเล่นงานจนแทบไม่ได้นอนทั้งคืน ม่านฟ้าประสาทเสียมาก เช่นเดียวกับจันที่โวยวายใส่ธนิดาแต่เช้าของวันต่อมาว่าเป็นตัวการส่งเหล่าตุ๊กตาผีมาหลอกหลอน
พิชิตถอนใจหนักหน่วง ทั้งหลอนทั้งกลัวจนเครียดจัดแต่ยังไม่อยากทำใจยอมรับความจริง ธนิดาไม่สน
คำพูดแดกดันของพวกพิชิตตอกเสียงห้วน
“ฉันบอกพวกคุณแล้วไง ถ้าเราไม่คิดร้ายต่อเขา เขาก็ไม่ทำอะไรพวกคุณหรอก ดี...ต่อไปจะได้ระวัง...สิ่งที่พวกคุณโดนยังไม่เท่ากับที่แป้งร่ำโดนรังแกหรอก”
พูดจบก็ผละไป ทิ้งม่านฟ้าให้มองตามก่อนกระฟัด กระเฟียดใส่พิชิต “ฟ้าบอกคุณแล้วว่าสายสิญจน์อาจารย์สมิงช่วยอะไรเราไม่ได้ คุณต้องหาวิธีปราบผีนะ ไม่งั้นเราจะอยู่ในบ้านนี้อย่างไม่มีความสุข”
สิ่งที่เกิดกับพวกพิชิตทำให้ธนิดาฉุกคิดว่าทั้งหมดอาจเป็นฝีมือนวลทิพย์จึงชวนแป้งร่ำไปทำบุญด้วยกัน หวังอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้วิญญาณน้าสะใภ้ไม่ก่อกรรมอีก ผีนวลทิพย์ซึ้งใจความหวังดีของธนิดาแต่ไม่ละ
ความแค้นง่ายๆ
“โธ่...นิดจ๋า...พวกเขาทำร้ายน้าไว้มาก แค่นี้ยังน้อยไปสำหรับพวกเขา”
ผีนวลทิพย์ไม่ได้ขัดขวางการไปวัดของธนิดากับแป้งร่ำ ตามไปด้วยแต่ก็ต้องกระเด็นออกจากตุ๊กตาวาวาของลูกสาว แป้งร่ำร้องไห้จะออกจากวัดเพราะสัมผัสได้ถึงวิญญาณของแม่แต่ธนิดาไม่รู้เรื่อง ปลอบเสียงอ่อน
“หนูอยากกลับบ้านใช่ไหม เดี๋ยวทำบุญให้คุณแม่ก่อนนะคะ เสร็จแล้วพี่นิดจะพาแป้งร่ำกลับบ้านนะคะ”
อติรุจ ระวิวรรณและคมสันแวะมาทำบุญกับธนิดาและแป้งร่ำด้วย ทั้งหมดเข้าไปทำสังฆทานในโบสถ์รำลึกถึงนวลทิพย์ให้ไปสู่ภพภูมิที่ดี ไม่คาดคิดเลยว่าวิญญาณที่นึกถึงนั่งร้องไห้อยู่หน้าวัด
หลวงพ่อรับของสังฆทานและตั้งจิตสวดภาวนา ก่อนถอดจิตไปหาผีนวลทิพย์ที่หน้าประตูวัด
“มาทำอะไรอยู่ตรงนี้เล่าโยม”
ผีนวลทิพย์เห็นหลวงพ่อ เห็นแววตาท่านเปี่ยมด้วยเมตตาจิตก็ก้มกราบ
“อิฉันเป็นวิญญาณเร่ร่อนเจ้าค่ะ ลูกกับหลานสาวมาทำบุญให้ แต่อิฉัน...เข้าไปไม่ได้เจ้าค่ะ”
“ได้สิ...วัดเป็นเขตอภัยทาน ขอเพียงมีจิตที่บริสุทธิ์เท่านั้น อาตมาจะสอนให้โยมทำกรรมฐานฝึกจิตให้เป็นสมาธิ วิญญาณจะได้อยู่อย่างสงบเพื่อรอวันเวลาของโยม”
“หมายความว่าท่านจะให้ดิฉันอยู่ที่วัดหรือเจ้าคะ”
“ที่วัดสงบ ปลอดภัย จะไม่มีใครทำอันตรายโยมได้อีก”
“แต่ดิฉันเป็นห่วงลูก แก...แกกำพร้าทั้งพ่อทั้งแม่”
“ถ้าคิดถึงโยมก็ไปหาได้ทุกเวลา แต่เขากับโยมอยู่กันคนละภพแล้ว จงละห่วง ขจัดความพยาบาทที่
มันก่อตัวขึ้นในใจโยมทิ้งไปซะ...เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร”
“หลวงพ่อทราบ...”
“เข้าไปในวัดกับอาตมาก่อนเถอะ อย่าเป็นวิญญาณเร่ร่อนอยู่ตรงนี้เลย”
ooooooo
หลวงพ่อถอดจิตกลับมาที่ร่างในโบสถ์ พอใจเมื่อเห็นผีนวลทิพย์ตามมารับบุญด้วย ท่านยิ้มให้พวกธนิดาแล้วเปรยกับผีนวลทิพย์ หวังเตือนสติให้ปล่อยวางจากความแค้น
“บุญกุศลจะคุ้มครองโยมจากสิ่งชั่วร้ายทั้งปวง ไม่ต้องห่วงอะไรทั้งนั้น หากตั้งอยู่ในบุญแล้วบุญย่อมคุ้มครองให้พ้นจากอุปสรรค”
พวกธนิดาไม่มีใครคาดคิดว่าหลวงพ่อจะตั้งใจพูดกับผีนวลทิพย์ ก้มกราบและพากันกลับไป ผีนวลทิพย์มองตามยิ้มๆก่อนเริ่มหัดฝึกกรรมฐานตามคำสอนของ
หลวงพ่อ แต่จนเย็นย่ำผีสาวก็ปลดระวางความแค้นไม่ได้
“ดิฉันยังว้าวุ่นเหลือเกินเจ้าค่ะ ห่วงทั้งลูก ทั้งงาน ทั้ง...”
หลวงพ่อยิ้มอย่างมีเมตตาให้กำลังใจผีสาว
“ค่อยเป็นค่อยไป...อะไรที่ไม่ใช่ของเรามันก็ไม่ใช่ของเรา ทุกสิ่งล้วนเป็นอนิจจัง”
“เจ้าค่ะ...อิฉันสงสัยว่าเมื่ออิฉันสิ้นลม เหตุใดวิญญาณถึงไปสิงอยู่ในตุ๊กตาหยกได้เล่าเจ้าคะ”
“จิตของโยมผูกพันอยู่กับลูกสาว เมื่อวิญญาณออกจากร่างจึงวนเวียนอยู่ใกล้เขา”
“แล้วทำไมถึงต้องเป็นตุ๊กตาหยกล่ะเจ้าคะ”
อ่านละคร ตุ๊กตาผี ตอนที่ 4 วันที่ 9 ม.ค.62
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี แนว ดราม่า-ลึกลับ-สยองขวัญ
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทประพันธ์โดย ประดิษฐ์ กัลย์จาฤก
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี บทโทรทัศน์โดย ภาคย์รพี
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผีกำกับการแสดงโดย บรรจง สินธนมงคลกุล
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ผลิตโดย บริษัท กันตนา เอฟโวลูชั่น จำกัด
ละครเรื่อง ตุ๊กตาผี ออกอากาศทาง สถานีวิทยุโทรทัศน์ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ